.
مربی‌ایی که با تیم‌های لیگ یکی هم نتیجه نگرفته، حالا با رانت مجلس به دنبال سکان هدایت تیم امید ایران است.
امیدرضا روانخواه بازیکن سابق فجر، استقلال و سایپا به خاطر مصدومیت خیلی زود از فوتبال خداحافظی کرد اما گویا او عزم خود را جزم کرده که هر طور شده انتقام دوران کوتاه فوتبالش را بگیرد.
روانخواه خیلی زود در تیم‌های گیلانی و نیروی زمینی نشان داد به لحاظ فنی چیزی در چنته ندارد، پس مسیر میان‌بر را انتخاب کرد؛ پیدا کردن یک مجلسی آدم!
یکی از برادران فروردین که در شیراز دستیار مربی قشقایی بود، کاندیدای مجلس شده بود، پس روانخواه که می‌گوید فروردین معلم ورزشش بوده، همراهش شد و در حمایت از او به جای جای فیروزآباد، فراشبند و قیر و کارزین در استان فارس سفر کرد!
محمد مهدی فروردین رای آورد و ..‌. جک پات! 🎰
روانخواه از آن روز به بعد بی‌تیم نمانده!
منزل مجردی علی خطیر در شهرک غرب، پاتوق خوبی برای گسترش ارتباطات روانخواه بود. همنشینی و شب‌نشینی با چیا فوادی و استفاده از جکوزی و سونا‌ی مجتمع مسکونی، سایت فوتبالی را به بازوی رسانه‌ای خطیر و روانخواه تبدیل کرد.
فوت پرینت خطیر، روانخواه و فروردین در اینترنت به خوبی نقش پررنگ فوتبالی را در شانتاژ خبری این سه نشان می‌دهد.
چندی پیش بود که رئیس هیات مدیره باشگاه پیکان فاش کرد با فشار مهدی فروردین از مجلس، روانخواه به عنوان سرمربی این تیم انتخاب شد! (اسلاید پنجم)
روانخواه بدون حتی یک موفقیت در مربیگری، به صندلی اول نیمکت تیم ملی دانشجویان ایران هم رسیده است و حالا برای نشستن روی صندلی #تیم_امید ایران خیز برداشته است!
به نظر می‌رسد فروردین می‌خواهد با انتصاب روانخواه حساب و کتابش را با مهدی تاج صاف کند.
زمانی که تاج و هیات رییسه فدراسیون فوتبال بخاطر قرارداد ترکمنچای‌گونه با ویلموتس به شدت زیر فشار مجلس و نهادهای نظارتی بود، فروردین با وساطت خطیر تغییر موضع داد.
فروردین ابتدا خواهان محاکمه‌ی مسببین این قرارداد بود، اما بعد از لابی از طریق روانخواه و خطیر، در مصاحبه‌ای بدهی فزاینده به ویلموتس را ناشی از بلوکه شدن پول‌های فدراسیون فوتبال در فیفا دانست و تاج را از مخمصه نجات داد.
حالا بعد از چند ماه نام روانخواه به عنوان گزینه اصلی هدایت تیم امید ایران مطرح شده است!
با این انتصاب قریب الوقوع پیش بینی می‌شود فوتبال ایران از همین حالا باید برای چهار سال دیگر حسرت نرفتن به المپیک را بخورد!
#محمدحیرانی

.
استقلال آخرین بازی در استادیوم ازادی را با اقتدار برد.
صنعت هم تمام نفسش را گذاشت اما از پس انگیزه‌ی شاگردان مجتبی جباری برنیامد.
حالا استقلال دارد بدترین فصل خودش را با یک فینال هیجان انگیز تمام می‌کند؛ جدال با ملوان بر سر جام حذفی
مسابقه‌ای که قبلا هم سابقه داشته است.
این تیم می‌تواند قهرمان حذفی شود و چنین توانی با روحیه‌بخشی از طرف کادر فنی آبی‌ها و تلاش مدیریت بدست آمده است.
اگر حواشی در این روزها استقلال را دچار تنش نکند، آبی‌ها حتما فصل را باید جام تمام خواهند کرد.
#محمدحیرانی

.
قبل از اینکه وارد حال و هوای فینال جام حذفی بشویم باید دو مطلب را بنویسم.
اول در مورد علیرضا ییرانوند؛ سطح تلویزیون چقدر پایین آمده که آنتن زنده‌اش را دو ساعت تمام در صرف چنین گفت و گوی نازلی کرد.
تریبونی که زمانی برای یکساعت گفت و گوی صدرالدین شجره با جابر عناصری وقت نداشت یا سخنرانی علامه تقی جعفری و الهی قمشه‌ای نهایت ۴۰ دقیقه زمان داشت، حالا دوساعت به توهمات ذهنی بازیکنی می‌پردازد که مختصات فامیل پدری را هم گم می‌کند.
هر چند این برنامه عمدا برای تخریب چهره‌ی او طراحی شده بود.
در واقع دیگر آن سپر آهنینی که بیرانوند در پرسپولیس داشت، افتاده و حالا باید چهره‌ی قهرمان دست نیافتنی‌ایی که ۱۰ سال است از او ساخته شده، در هم شکسته شود!
هجمه‌ی شدیدی که دو روز است علیه بیرانوند به راه افتاده ببینید!
زمانی که علی کردان با جعل مدرک وزیر دولت احمدی‌نژاد شد، این قدر اعتراض نبود!
نکته دوم در مورد مهدی ترابی است؛ راهنمای سیار «راه نجات کشور» که از قضا خودش سرگردان شد!
حالا ترابی در قامت ابرقهرمان خداحافظی اعتراضی از تیم ملی کرده!
باورتان می‌شود ترابی گفته که ملاک حضور در تیم ملی فنی نیست!
- بله آقای ترابی! ما هم تصور می‌کنیم امثال شما و کنعانی و شجاع خلیل‌زاده و... سال‌هاست با وجود بازیکنانی شایسته‌تر از شما، بخاطر چفیه انداختن و «سلام فرمانده» خواندن به همه سرمربیان سال‌های اخیر تیم ملی تحمیل شدید!
فقط چون «انتخاب بازیکنان حق سرمربی است» صدای‌مان در نیامده!
اما اعتراض به این موضوع نه به قیافه‌ی شما می‌خورد، نه اصلا به شما می‌رسد!
حداقل تویی که پرونده‌ی معافیت از سربازیت مهر محرمانه خورده و در کشوی مهدی نبی خاک می‌خورد، از این ژست‌ها نگیر!
#محمد_حیرانی

.
بدترین فصل #استقلال هم یک جام در خود داشت.
بعد از روزهای کابوس‌وار لیگ و دیدن پنج چهره‌ی متفاوت پشت سکان هدایت استقلال، بالاخره آبی‌ها شب آخر هواداران‌شان را شاد کردند و با یک جام ارزنده دل آن‌ها را بدست آوردند.
چه خوب که این فصل بد، پایانی این چنین شیرین داشت.
کاستی‌ها زیاد بود اما بگذارید امشب قدح از قهرمانی پر کنیم و سرمست باشیم.
قدر مدیران، مرییان و بازیکنانی که در این فصل دلسوزانه برای موفقیت استقلال تلاش کردند باید دانست.
بیرون کشیدن ققنوس از دل خاکستر ویژگی تمام این سال‌های استقلال بوده است.
شاید بازی فینال آن ‌قدرها که توقع داشتیم جذاب درنیامد اما نتیجه همانی بود که می‌خواستیم.
تماشای تصاویر شیرین فینال جام حذفی و تصاحب عنوان قهرمانی، وقتی جذاب‌تر است که بدانیم این تیم و هوادارانش چه روزهای سختی را پشت سر گذاشتند .
تبریک به همه‌ی هوادارانی که امسال هم پای #عشق_ابدی‌شان ایستادند و امشب پاداش صبرشان را گرفتند.
#محمدحیرانی

.
گپ و گفت مفصل مجتبی جباری با مهدی توتونچی را دوباره صبح زود تماشا کردم.
حرف‌های سرمربی موقت استقلال بسیار دقیق، مبتنی بر واقعیت و حسابگرانه بود.
البته انتظار داشتم مجتبی به این هم اشاره کند که باشگاه در حساس‌ترین موقعیت خودش به او اعتماد کرد و اعتماد مدیرعامل استقلال که خودش تحت فشار بود، به نوعی قمار محسوب می‌شد.
جباری در این سال‌ها فرصت داشته که از بیرون به فوتبال ایران نگاه کند و تصویر واقعی‌تری از کار عملی در فوتبال ایران را تجربه کند.
این بخش از حرف‌های او را در اسلاید‌های دوم و سوم گوش کنید؛
جباری می‌گوید؛ بازیکنان گران‌تر هستند و در دنیا باشگاه‌ها روی تولید بازیکنان در آکادمی‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند چون سهم بیشتری از موفقیت یک تیم بر عهده‌ی بازیکنان است و سهم مربیان کمتر است.
او به نکته‌ی دقیقی اشاره می‌کند؛ یکی از اساسی‌ترین نقاط ضعف فوتبال ایران همین عدم سرمایه‌گذاری روی تولید است.
خود جباری هم یکی از معدود سرمایه‌های ارزشمند باشگاه است که در یک دوره کوتاه‌مدت توجه به آکادمی اوایل دهه هشتاد کشف شد.
محاسبات جباری اینجا هم دقیق است که می‌گوید کار با بازیکنان با کیفیت، شانس موفقیت مربی را بالاتر می‌برد.
پس طبیعی‌ست که او هم حسابگرانه بخواهد در بالاترین سطح مربیگری کند و بگوید از این پس دیگر فقط به عنوان سرمربی حاضر به کار کردن است.
به ویژه اینکه او قبلا دیده است که یک مربی بدون حتی یک روز سابقه مربیگری، توانسته از نیمکت استقلال به موفقیت برسد و اقبال همگانی را پشت سر خود داشته باشد.
تغییر موقعیت از مربی به سرمربی شبیه این است که کارمند یک شرکت، از صبح فردایش تصمیم بگیرد شرکت خودش را تاسیس کند و دیگر کارمند نباشد.
امیر قلعه‌نویی هم روزی در جوانی گفت دیگر دستیاری نمی‌کنم و رفت سرمربی برق تهران شد.
این روحیه‌ی ریسک‌پذیری و اعتماد به نفس ازرشمند است و در مورد جباری نوید تولد یک سرمربی صاحب سبک را در آینده می‌دهد.
اما این حسابگری باید در باشگاه استقلال هم وجود داشته باشد.
آن‌ها باید در نظر بگیرند که طرح کوتاه مدت جباری و چراغپور برای رسیدن به هدف (قهرمانی جام حذفی) موفق بوده است، اما نمی‌توان مطمئن بود پروژه‌ای که آن‌ها برای یک فصل فوتبالی تعریف خواهند کرد هم همین قدر موفق باشد.
تنها سابقه‌ی مشابه در رزومه‌ی جباری تیم نیروی زمینی است.
البته شاید ترکیب علم چراغپور و مدیریت جباری در آینده ترکیب برنده‌ای باشد اما یک مدیر حسابگر در استقلال نباید چنین ریسکی را بپذیرد. به خصوص که بخش سانتیمانتال هواداران استقلال به هیچ مربی‌ایی سه فصل مهلت نمی‌دهد.
#محمدحیرانی

باید پدرِ یک دختر باشی تا حال و هوای این لحظات رو خوب درک کنی.
لوئیز انریکه زمانی با بارسلونا قهرمان چمپیونزلیگ اروپا شد و با دخترش جشن گرفت. حالا اما در غیاب شانا که در ۸ سالگی بر اثر سرطان درگذشت، انریکه با پی.اس.جی دوباره قهرمانی را به دست آورد.
او می‌گوید: فقط جسم شانا پیش ما نیست، او در کنار ماست و ما را می‌بیند...
#پدر_دختری
@mohammadhayrani

🔞⛔️
اظهارات تکان‌دهنده‌ی سمیه سیاحی (اینفلوئنسر) در مورد پرونده‌ی تجاوز احسان حدادی رئیس کنونی فدراسیون دوومیدانی
پیشاپیش به دلیل استفاده‌ی گوینده از الفاظ رکیک عذرخواهی می‌کنم.
لطفا ویدیو را با هدفون یا صدای کم گوش کنید
@mohammadhayrani

.
خب! چند روز در باد قهرمانی حذفی خوابیدیم.
مجتبی جباری را تخطئه کردیم، دو روز هم با سفر سیدورف به ایران سرگرم شدیم.
حالا یک هفته بعد از قهرمانی باید سوال کنیم؛ سرمربی استقلال چه کسی است؟
تکلیف خریدهای جدید چه شد؟
زمانی استقلال شاه‌ماهی‌های فوتبال ایران را صید می‌کرد اما حالا ماهی قنات‌ هم یکی یکی دارند از دست مدیران استقلال لیز می‌خورند
استقبال سیدورف شایسته و درخور بود؛ حتی باشکوه‌تر از معارفه‌ی آندره‌آ استراماچونی!
اما آیا به این فکر کرده‌ایم که از سیدورف چه می‌خواهیم؟
صرف مشاور باشگاه بودن که این همه سر و صدا نمی‌خواهد.
زمانی فهرست مشاوران علی فتح‌اله‌زاده حدود دو صفحه A4 می‌شد.
خیلی‌های‌شان را هم جز حسابداری باشگاه که ماه به ماه برای‌شان پول هنگفت واریز می‌کرد، کسی نمی‌شناخت.
اما الان که مراسمی در حد معارفه‌ی مدیر فنی باشگاه استقلال برای سیدورف گرفته شده و محمود بابایی با تمام اجزای صورتش لبخند می‌زند و تا کمر برای سیدورف خم می‌شود، قرار است از کلارنس چه استفاده‌ای بکنیم؟
عکس‌هایی از حضور او در جمع بچه‌های آکادمی منتشر شده.
آیا قرار است سیدورف متد هلندی‌ها را در رده‌های پایه برای استقلال بیاورد؟ قرار است مربی معرفی کند؟ قرار است بازیکن بیاورد؟
تا جایی که من شنیده‌ام، سیدورف در اولین مشاوره‌اش با گزینه‌های پرتغالی برای هدایت استقلال مخالفت کرده است.
بسیار هم عالی!
اما بهتر نیست با گزینه‌های سیدورف هم زودتر آشنا شویم؟
وقت دارد از دست می‌رود و سناریوی وقت‌کشی باز هم دارد از طرف هلدینگ اجرا می‌شود.
باز هم گویا استقلال Hold شده تا نتواند تیم قدرتمندی ببندد.
در لا به لای حرف‌های نظری جویباری شنیدم دانشگر دو روز هم اضافه منتظر استقلال مانده تا رقم قراردادش حاضر شود، اما بعد که دیده خبری نیست، بیعانه استقلال را پس داده و با سپاهان تمدید کرده‌اند.
آیا بهتر نیست آقای جویباری شفاف بگوید هلدینگ خلیج فارس باز هم دارد در بزنگاه حساس نقل و انتقالات سوسه می‌آید؟
دقت کرده‌اید ده روز است هیچ خبری از تاجرنیا نداریم؟!
در حالی که او معمولا در این چندماه همه جا بوده است!
باز هم برمی‌گردم به سوال اصلی؛
از سیدورف چه می‌خواهیم؟
اگر قرار است او سفیر فوتبال هلند یا ایتالیا در ایران باشد، پس بهتر نیست هر چه زودتر گزینه‌ی هلندی یا ایتالیایی مدنظرش برای نیمکت استقلال را معرفی کند؟
آیا نباید زودتر دو، سه بازیکن باکیفیت را به استقلال لینک کند؟
#محمدحیرانی

از روزمره نویسی و موضع گیری در قبال اتفاقات روز گریزانم.
ولی مگر می‌شود ماجرای #الهه_حسین_نژاد را شنید و سکوت اختیار کرد؟
مخصوصا اگر پدر باشی و خودت را جای پدر الهه بگذاری ...
یک اصل قدیمی و اثبات شده در جامعه‌شناسی هست که بر اساس آن «احساس امنیت» از خود «امنیت» در یک جامعه مهم‌تر است.
یعنی ممکن است در شهری با احتساب شاخصه‌های امنیت مثل میزان جرم و بزه‌کاری، امنیت حقیقی وجود نداشته باشد، اما مردم آن شهر همچنان احساس امنیت کنند. در چنین شهری زندگی روزمره جریان طبیعی‌تری دارد.
بالعکس در جایی که مردم احساس امنیت نداشته باشند، هر قدر هم امنیت به طور واقعی حکمفرما باشد، همچنان فشار روانی روی جامعه، آن را از پیشرفت باز می‌دارد.
دلیل آن هم اثرگذاری مستقیم حس امنیت بر عملکرد مغز انسان‌هاست.
بر اساس تحقیقات دانشکده پزشکی هاروارد، فقدان احساس امنی پاسخ‌های استرس‌زا را فعال می‌کند و منجر به اثرات فوری و بلندمدت بر سلامت جسمی و روانی می‌شود.
ترس در آمیگدال یا بادامک مغز پردازش می‌شود و انسان تهدیدات بالقوه محیط را با آن می‌سنجد. بدون احساس امنیت، آمیگدال واکنش جنگ یا گریز بدن را تحریک می‌کند و منجر به واکنش‌های فیزیکی مانند افزایش ضربان قلب، اضطراب شدید یا احساس عصبی بودن می‌شود.
وقتی دایم نگران باشیم که کسی گوشی‌مان از دست‌مان خواهد ربود، یا خودروی مسافرکشی که سوار بر آن هستیم، ما را خواهد دزدید. یا موتوری دو ترک سواری که به سمت ما می آید، خفت گیر است... این واکنش ها در درازمدت اثرات فرسایشی بر ما خواهد گذاشت.
در مقابل، وقتی احساس امنیت می‌کنیم، قشر جلوی مغز - ناحیه‌ای از مغز که مسئول تصمیم‌گیری، تنظیم احساسات و استدلال است - فعال می‌ماند.
این تعادل امکان تفکر واضح‌تر، تصمیم‌گیری بهتر و ارتباطات معنادارتر با دیگران را فراهم می‌کند.به عبارتی آرام نگه داشتن آمیگدال با ایجاد حس امنیت پایدار، سلامت روانی و جسمی را افزایش می‌دهد.
یکی از کارکردهای مهم جامعه‌ی سالم همین افزایش امنیت و بالابردن احساس امنیت فردی است که البته مسوولیتش از سوی اعضای جامعه به حاکمیت تفویض می‌‌شود.
در جامعه‌ی ما اهمال کاری حاکمیت در این حوزه نیز مشاهده می‌شود.
فقرِ بخش بزرگی از جامعه موجب افزایش ضریب جرم و جنایت شده است. بی اعتمادی به پلیس به عنوان بازوی برقراری امنیت حکمفرماست.(پلیس خود از عوامل ناامنی روانی است!) سیستم آموزش ناکارآمد، شهروند بزهکار و مامورِ نادان تحویل جامعه می‌دهد و همگی دست به دست هم روان شهروندان را دستخوش پریشانی مداوم کرده‌اند.
از منظری دیگر مرگ الهه همان قدر دردناک است که مرگ مهسا امینی و سحر خدایاری.
وجه مشترک همه‌ی این فقدان‌ها هم نادیده گرفته شدن حقوق انسانی زنان و شهروند درجه دوم دانستن آن‌هاست.
یکی اسیر دزد و بیمار روانی و جنسی می‌شود، دیگری در قفس پلیس نادان گرفتار آمده و سومی در هزارتوی قوانین غیرقابل انعطاف و متحجرانه‌ی دادگاه بی‌طاقت شده و جان می‌دهد.
و این چرخه ادامه دارد...
#محمدحیرانی

.
درست در حساس‌ترین مقطع زمانی نماینده تام الاختیار هلدینگ خلیج فارس #استقلال را رها کرده و به مکه رفته است تا اعمال حج واجب را بجای آورد!
او در پاسخ به انتقادها هم همه را به باج‌خواهی متهم می‌کند و مدعی‌ست برای حل مشکلات مالی و کسب مجوز حرفه‌ای باشگاه استقلال سفرش را به عقب انداخته است!
در حالی که برای کسب مجوز حرفه‌ای عملا نیازی به حضورش نبود و آقای دندانپزشک تخصصی در پر کردن فرم‌های مجوز خصوصی‌سازی ندارد!
فقط نکته این‌جاست که اگر به ادعای تاجرنیا مشکل مالی استقلال رفع شده، پس چرا نه هیچ قراردادی تمدید می‌شود و نه هیچ قرارداد جدیدی تا الان امضا شده؟
احتمالا دلیل این امر لزوم امضای آقای تام الاختیار پای چک‌ها برای پرداخت است که عملا استقلال را در حالت Hold قرار داده است!
در باشگاهی که مدیرعامل اختیار تام ندارد، چرا باید رئیس هیات مدیره که تا دیروز در همه امور باشگاه دخالت داشت ناگهان کار را رها کند و به سفر شخصی برود؟ حتی اگر این سفر زیارتی باشد!
آقای تاجرنیا شمایی که آن قدر متشرع هستی که وسط جلسه با ماتزاری بلند می‌شوی می‌روی نماز بخوانی (!) بهتر نیست کمی هم حق الناس را در نظر بگیری؟!
استقلال با میلیون‌ها هوادار چشم انتظار مانده که جنابعالی کی طوافت تمام می‌شود و از سعی صفا و مروه خلاص می‌شوی تا به کارشان رسیدگی کنی!
به قول شاعر (ساحره میرابوطالبی):

دل خوش از آنیم که حج میرویم
غافل از آنیم که کج میرویم
کعبه به دیدار خدا میرویم
او که همینجاست کجا میرویم؟!
#محمدحیرانی