🔸منتشر شده در توئیتر محمد توسلی

@Nehzatazadiiran

پذیرش کلیات طرح ترامپ توسط #حماس که با حمایت کشورهای منطقه صورت‌گرفته، تحول بزرگی برای جلوگیری از تداوم نسل‌کشی مردم #غزه، آزادی گروگان‌ها و چشم‌اندازی برای تشکیل دولت مستقل فلسطینی و #صلح در منطقه است.

در چنین شرایطی که برنامه‌های جمهوری اسلامی در منطقه با شکست مواجه شده، بازگشت تحریم‌های گسترده با مدیریت عموم کشورهای غربی و فعال شدن «مکانیسم ماشه» شرایط خطیری پیش‌روی ایران گذارده، احتمال حمله نظامی به ایران کاهش پیدا کرده زیرا در عوض، جنگ اقتصادی فراگیر می‌تواند اهداف بیگانگان را برای آینده ایران فراهم سازد.
‏
برای ایستادگی در مقابل این طرح بیگانگان، تنها راه حل در راستای منافع و امنیت ملی، بازگشت به مردم با اصلاح ساختار قانون اساسی، اصلاح مواضع گذشته در عرصه‌های داخلی و خارجی و برگزاری #انتخابات_آزاد و تقویت #انسجام_ملی است.

🔸نامه به دبیران کل احزاب در اعتراض به طرح اتهامات بی‌اساس علیه نهضت آزادی ایران

🔹دبیران کل محترم احزاب اتحاد ملت ايران، توسعه ملی و مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم

@Nehzatazadiiran

📌مستحضر هستید که در هفته‌های گذشته از طرف دستگاه امنیتی و اطلاعاتی کشور با برخی از اعضای حزب متبوع جنابعالی تماس گرفته شده و متاسفانه در این تماس‌ها و مذاکرات صورت گرفته، مطالب خلاف واقع و اتهام‌هایی به نهضت آزادی ایران و اعضای آن نسبت داده شده است. بدینوسیله مراتب ناخرسندی و تاسف خود را از چنین رفتار غیراخلاقی و طرح چنین مطالبی از سوی دستگاه‌های رسمی امنیتی و اطلاعاتی کشور، خدمت جنابعالی ابراز می‌داریم.

📌نهضت آزادی ایران در دهه پر از خشونت شصت و سال‌های پس از آن، با وجود بی‌انصافی‌ها و برخوردهای سخت و خشونت‌آمیز با اعضای این حزب و چهار دوره بازداشت و زندانی کردن ایشان، هیچگاه از منش و روش قانونی، علنی، شفاف و مسالمت‌جویانه دست نکشید و روی برنگردانید.

📌با توجه به گزارش‌های دریافتی، متاسفانه در مباحث مطرح شده با بعضی از اعضای حزب جنابعالی، اتهامات بی‌اساسی چون ارتباط نهضت آزادی ایران با کشورهای خارجی طرح و تلاش شده است تا ذهنیت افراد را نسبت به این حزب، مسموم و نگاه بدبینانه به فعالیت‌های نهضت را حاکم سازند و با تهدید و ارعاب، ارتباطات این حزب را با فعالین سیاسی و مدنی و احزاب و گروه‌های اجتماعی محدود کنند.

📌بسیار خرسند هستیم که دولت حاضر، موسوم به دولت وفاق است و حامیان این دولت، از جمله احزاب اصلاح‌طلب و جبهه اصلاحات ایران، مکررا از ایده وفاق و آشتی ملی دفاع و حمایت کرده‌اند. با این حال، فضای امنیتی حاکم بر دستگاه‎های اجرایی و ناتوانی در کنترل نیروهای خودسر در دستگاه‌های امنیتی، تحقق وفاق ملی را دشوار ساخته است؛ هنگامی که با یک حزب منتقد مسالمت‌جو و قانون‌گرا این‌گونه غیراخلاقی و برخلاف عرف و قانون برخورد می‌شود، چگونه انتظار وجود دارد که عرصه سیاسی و اجتماعی به وسعت یک ملت با همه گرایش‌های فکری و عقیدتی، صحنه همدلی، همبستگی و وفاق ملی شود؟

@Nehzatazadiiran

📎متن کامل نامه را در لینک زیر مطالعه فرمایید:
https://telegra.ph/NAI-10-06-3

🔸ابراز تاسف و اعتراض نسبت به برخوردهای امنیتی و قضایی با اعضای جبهه اصلاحات ایران

🔹گزارش روابط عمومی نهضت آزادی ایران از جلسه دفتر سیاسی، مورخ ۱۳ مهر ماه ۱۴۰۴

@Nehzatazadiiran

در دومین جلسه مهر ماه دفتر سیاسی نهضت آزادی ایران که با شرکت اعضا و مشاوران دفتر برگزار شد، طرح بیست ماده‌ای ترامپ که حماس به صورت مشروط پذیرفت و همزمان با حمایت بسیاری از کشورهای مسلمان روبرو شد، مورد بحث و بررسی قرار گرفت و بر نکات مثبت طرح همچون توقف جنگ، عقب‌نشینی اسرائیل از نوار غزه، تبادل اسرا و ادامه گفتگوها در قاهره به منظور یافتن راه حل پایدارتر تاکید شد.

پذیرش طرح از جانب حماس موجب موضع‌گیری رئیس جمهور آمریکا در مقابل نتانیاهو شد. اگر چه هنوز نمی‌توان قضاوت کرد که این رویارویی تاکتیکی یا راهبردی است، اما توقف جنایات جنگی اسرائیل، می‌تواند فشار بر روی غیرنظامیان را کاهش دهد و زمینه را برای استقرار دولت فلسطینی هموار کند. بسیج افکار عمومی علیه اسرائیل، به رسمیت شناختن فلسطین از سوی دولت‌های متعدد و برگزاری کارزارهای بین‌المللی بزرگ برای کمک به ساکنان غزه، بارقه‌های امیدی بود که نشان داد توجه جهانیان به مساله فلسطین جلب شده، اگرچه جای حمایت‌های مردمی در ایران از جنبش فلسطین به دلیل دولتی شدن موضوع و استفاده حاکمیت از شعار مقابله با اسرائیل خالی است.

شکست استراتژی حماس به علت اتکا این سازمان به راه‌حل صفر یا صدی است. سازمان‌های فلسطینی از ابتدای اشغال، راه حل نظامی علیه اسرائیل را انتخاب کردند اما در روند وقایع پس از اشغال، سازمان فتح با نوعی واقع بینی متقاعد شد که به دلیل حمایت بی‌قید و شرط امریکا از اسرائیل، نابودی رژیم اشغالگری که طی دوران حیات‌اش بیش از ٢۵٠ میلیارد دلار کمک مستقیم تنها از ایالات متحده دریافت کرده، بدون دسترسی به ارتشی که بتواند با نیروی مسلح آمریکا همآوری کند، میسر نیست و دست به گفتگو و پذیرش فرصت‌های ممکن به جای تعقیب آرزوهای مطلوب زد که به امضای قرارداد اسلو یک و دو پس از کمپ دیوید منجر شد. پس از این توافقات عرفات از جانب نیروهای تندرو به سازشکاری متهم شد. حماس و جنبش اسلامی با اتکا به امواج رادیکال خواهی قدرت را به دست گرفت و سایر احزاب رقیب و حتی نیروهای دولت فلسطینی را با اتکا به سلاح از میدان بدر کرد. تندروی در نهایت به شرایطی انجامید که به اجبار، صلح با اسرائیل را پذیرفت. اگر چه نمی‌توان بر این دستاورد که مساله فلسطین را دوباره به سرخط مسائل دنیا تبدیل کرد، چشم پوشید.

در ادامه، اعضای دفتر سیاسی به بررسی شرایط داخلی و خارجی، و وظایف نیروهای ایران‌دوست و ملی پس از اعمال مکانیزم ماشه پرداختند. بی‌عملی و سکته‌ حاکم بر کشور، به شرایط نه جنگ و نه صلح دامن می‌زند و بی‌برنامگی برای حل مسائلی که ارتباط اندکی با تحریم‌ها دارد، بذر ناامیدی در میان جامعه می‌افشاند. متاسفانه، بخشی از حاکمیت با کوچک‌نمایی بحران و بیان این گذاره که «تحریم‌های چندین دهه هر اثری که می‌توانسته بجا گذاشته و تغییر محسوسی در کشور مشاهده نخواهد شد»، جامعه را به تحمل شرایط سخت موجود ترغیب می‌کنند.

راه‌حل‌های ساده انگارانه‌ای مانند واردات کالا بصورت مبادله کالا به کالا و عضویت در سازمان بریکس و پیمان شانگهای نیز حتی اگر در کوتاه‌مدت گره‌گشای تامین بخشی از کالاهای ضروری کشور باشد، نمی‌تواند موتور توسعه و پیشرفت کشور را راه بیاندازد و درنتیجه، عقب افتادگی ایران از همسایگان خود تشدید خواهد شد. چاره‌نمایی محافظه‌کاران، وابستگی کامل به شرق و استفاده از چتر اتمی آن‌ها در برابر تهدید جدی امریکا است که نه تنها با محک تجربه تاریخ واقع بینانه نیست، بلکه ایران را به مستعمره بلوک شرق تبدیل می‌کند.

در این جلسه همچنین به موضوع احضار برخی از اعضای جبهه اصلاحات به دنبال انتشار بیانیه ١١ ماده‌ای به منظور ارائه پیشنهاداتی برای برون رفت از شرایط کنونی، پرداخته شد و اعضا ضمن ابراز تاسف و اعتراض نسبت به این برخوردهای امنیتی و قضایی، اظهار داشتند که برخورد امنیتی با چنین اظهارنظرات خیراندیشانه و نیک‌خواهانه‌ای، راه برون رفت از شرایط دشوار فعلی را می‌بندد و ابراز امیدواری کردند که برای حفظ وحدت ملی، موضوع در همین نقطه خاتمه یافته و بیش از این پیگیری نشود.

@Nehzatazadiiran

🔸محرومیت کودکان بلوچ از تحصیل؛ قربانیان بی‌هویتِ بی‌عدالتی

@Nehzatazadiiran

در یکی از تلخ‌ترین جلوه‌های تبعیض ساختاری، اداره‌ کل آموزش‌وپرورش سیستان‌و‌بلوچستان امسال با اجرای بخشنامه‌ای تازه، هزاران کودک بی‌شناسنامه بلوچ را از حق تحصیل محروم کرده است.

کودکانی که تا پارسال با استشهاد محلی و کمک شوراها سر کلاس می‌نشستند، حالا پشت درهای بسته مدارس مانده‌اند — نه به جرم خطا، بلکه به جرم نداشتن تکه‌ای کاغذ به نام شناسنامه.

از سراوان تا زاهدان، از خاش تا فنوج، صدای یک درد واحد شنیده می‌شود: کلاس‌ها پر از صندلی‌های خالی کودکانی است که قانون، آنان را نادیده گرفته است.
بر اساس آمار رسمی، بیش از یک میلیون نفر در ایران فاقد مدارک هویتی معتبرند و بخش بزرگی از آن‌ها در بلوچستان زندگی می‌کنند.

فعالان مدنی هشدار داده‌اند که این تصمیم، نقض آشکار حقوق کودک و قتل تدریجی آینده‌ی یک نسل است.
وقتی دولت به جای حل بحران هویت، درِ مدرسه را به روی کودک می‌بندد، در واقع او را به سمت فقر، بیکاری و حاشیه‌نشینی هل می‌دهد.

خانواده‌ها می‌پرسند: «اگر فرزندان‌مان درس نخوانند، چه سرنوشتی در انتظارشان است؟»
تافت ایران

@Nehzatazadiiran

🔸بحران دولت_ملت و خاورمیانه ی در خون

🔹مهدی محمودی

@Nehzatazadiiran

مفهوم دولت_ملت از بنیادی‌ترین دستاوردهای مدرنیته است. به تعبیر چارلز تیلی، دولت مدرن حاصل فرآیند تاریخی انباشت قدرت، جنگ، مالیات و نهادسازی در بستر زمان است.

دولت_ملت مدرن بر پنج رکن اصلی استوار است: قلمرو سرزمینی مشخص، حاکمیت متمرکز و مشروع، هویت ملی مشترک، نظام حقوقی فراگیر و توانایی تعریف و پیگیری منافع ملی. به بیان بندیکت اندرسون، ملت "اجتماعی خیالی" است که از خلال نهادها، آموزش و رسانه ساخته می‌شود و به شهروندان حس تعلق مشترک می‌بخشد.

اما در خاورمیانه، این فرآیند در یک سیر تاریخی به‌طور کامل طی نشد. از جمله این دلایل میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:
۱. مداخله گری شدید دولتهای قدرتمند
۲. نبود یکپارچگی و همبستگی اجتماعی و ملی
۳. فقدان ثبات سیاسی
۴. بحرانهایی از جمله: هویتی، مشارکت، توزیع و مدیریت منابع
۵. فعال بودن جریانات قومی_مذهبی همچون پان عربیسم، پان کردیسم، پان اسلامیسم و ...

بنابراین، دولت‌های موجود، در اغلب موارد "دولت‌های صوری" باقی مانده‌اند که در عمل زیر سلطه‌ی وفاداری‌های قومی، مذهبی و شبکه‌های رانتی گرفتارند. نتیجه آنکه دولت به جای تجلی اراده‌ی ملی به میدان رقابت ایلات، قبایل و باندهای قدرت بدل شده است.

بحث در بخش بزرگی از خاورمیانه، وفاداری به قبیله، مذهب یا ایل جایگزین هویت ملی شده است.

برخلاف مسیر تاریخی اروپا که تیلی آن را "ساختن دولت از خلال جنگ و مالیات" می‌داند، مرزهای سیاسی این منطقه عمدتاً بر پایه‌ی توافقات استعماری مانند سایکس_پیکو ترسیم شد، نه بر اساس انسجام تاریخی ملت‌ها.

از این رو، دولت‌ها از مشروعیت ملی بی‌بهره‌اند و ساختار سیاسی‌شان بر توازن قدرت میان نیروهای فرقه‌ای و باندی استوار است.

ایران نیز، با وجود پیشینه‌ی تمدنی و تاریخی غنی، از این بحران بی‌نصیب نمانده است. در سیاست داخلی، چندپارگی نهادی، ضعف حاکمیت قانون و تعارض میان نهادهای انتخابی و انتصابی، مانع شکل‌گیری دولت یکپارچه شده است.

به تعبیر یورگن هابرماس، این وضعیت نوعی "بحران مشروعیت" ایجاد کرده که اعتماد عمومی را فرسوده و فضای تصمیم‌گیری را به نفع روابط غیررسمی و شبکه‌های قدرت تغییر داده است.

در سیاست خارجی نیز فقدان اجماع پایدار درباره‌ی منافع ملی و چندگانگی مراکز تصمیم‌گیری، سبب ناکامی‌های مکرر و کاهش اعتبار بین‌المللی کشور شده است.

این همان پدیده‌ای است که مایکل مان از آن با عنوان "قدرت تکه‌تکه و غیرمتمرکز" یاد می‌کند. ساختاری که مانع تعریف منافع ملی منسجم و پیگیری آن در عرصه جهانی می‌شود...

در چنین شرایطی، سیاست خارجی به بازتابی از رقابت‌های داخلی بدل می‌شود و سیاست داخلی نیز در غیاب نهادهای کارآمد و هویت ملی فراگیر، گرفتار بحران کارآمدی و مشروعیت باقی می‌ماند.

راه‌حل برون‌رفت از این وضعیت، در گرو بازتعریف اصلاح گرایانه ی ساختار سیاسی بر اساس الزامات دولت_ملت مدرن است.

استقرار حاکمیت قانون، رفع دوگانگی نهادی، تقویت نهادهای انتخابی و پاسخگو و ایجاد هویت ملی فراگیر فراتر از قومیت و مذهب، لازمه‌ی عبور از سلطه‌ی گروه‌ها و باندهای قدرت است.

در سیاست خارجی نیز، تعریف شفاف منافع ملی مبتنی بر اجماع داخلی، شرط اصلی بازسازی اعتبار و نقش منطقه‌ای ایران خواهد بود.

به تعبیر تیلی، دولت زمانی پایدار می‌ماند که بتواند منابع جامعه را استخراج و به‌طور مشروع بازتوزیع کند و این امر تنها در چارچوب دولت_ملت واقعی ممکن است.

نتیجه‌گیری خاورمیانه امروز، بیش از هر زمان دیگر، اسیر بحران دولت_ملت است. بحرانی که ریشه در ضعف نهادها، فروپاشی هویت ملی و سلطه‌ی وفاداری‌های غیرملی دارد.

ایران نیز اگرچه دارای پشتوانه‌ی تمدنی است اما بدون اصلاح ساختارهای سیاسی و نهادینه‌سازی حاکمیت قانون از این چرخه‌ی معیوب رها نخواهد شد.

تنها با اصلاحات ساختاری، بازسازی نهادهای مشروع، احیای اعتماد عمومی و توافق بر سر منافع ملی است که می‌توان به سوی دولت ملت کارآمد، پاسخگو و ملت‌محور گام برداشت. در غیر این صورت، خاورمیانه همچنان در خون و بی‌ثباتی دست‌و‌پا خواهد زد و ایران نیز ناگزیر بخشی از این بحران ساختاری باقی خواهد ماند.

@Nehzatazadiiran

🔸تقویت جامعه مدنی؛ رمز پایداری

🔹لطف الله میثمی

🔹منبع: نشریه چشم انداز شماره١۵٣

@Nehzatazadiiran

📌مسئله راهبردی مهم که به مردم منطقه و به‌ویژه ایران مربوط می‌شود، این است که اراده امریکا و اسرائیل و کشورهای غربی بر این قرار گرفته که بدون توجه به استقلال این کشورها، دخالت نظامی کنند و تغییر رژیم دهند. وظیفه ما در برابر این اراده بی‌رحمانه چیست؟ همراه شویم یا منفعل بمانیم؟

📌طبیعی است که مردم آزاد ایران که رژیم شاهنشاهی را سرنگون کردند و زیر بار حاکمیت نژادی عرب و حاکمیت صنفی روحانیت نرفتند، چگونه می‌توانند با این اراده بی‎رحمانه همراهی کرده یا منفعل بمانند؟ مسلّم است که این اراده را برنمی‌تابند و مقاومت کنند.

📌بنابراین، ملاحظه می‌کنیم که مقاومت زاییده چنین اراده ظالمانه‌ای است و در جهت بالنده تاریخ قرار دارد، درحالی‌که تبلیغات رسانه‌ای این مقاومت را با نعل وارونه‌ای، تروریسم تلقی می‌کند.

📌اسرائیل از سه گروه اصلی تشکیل شده است: دولتمردان اسرائیل؛ صهیونیست‌ها؛ و جامعه یهودی. این سه گروه گاهی ائتلاف می‌کنند، برای نمونه در جنگ ژوئن ۱۹۶۷ این سه با هم همخط بودند و به‌صورت ضربتی به پیروزی‌هایی دست یافتند که به جنگ شش‌روزه معروف شد، منتها به‌تدریج که جلو می‌رویم در اکتبر۱۹۷۳، اعراب از کانال سوئز عبور کردند و خط‌های دفاعی اسرائیل را شکستند و آن‌چنان پیشرفت کردند که گلدا مایر تهدید به حمله اتمی کرد و در پی آن امریکا نیز ورود پیدا کرد و مسائل میان اسرائیل و مصر را حل‌وفصل کرد تا پیشروی بیشتر رخ ندهد.

📌تنها یک راه برای اسرائیلی‎ها باقی مانده و آن راه «اضطرار» است و دوری از «اختیار و خیراندیشی» است که همانا محو قومیت فلسطین است.

📌اسرائیل کشوری است که روزی با دموکراسی و سوسیالیسم شکل گرفت و اکنون فرقه‌ای یهودی حاکم بر آن است که اگر این جنگ پایان یابد، احتمالاً کابینه تغییر می‌کند و نتانیاهو تحویل دادگاه خواهد شد. ده سال پیش، نتانیاهو گفت هر نقشه راهی که هویت یهودی اسرائیل را زیر سؤال ببرد، از ابتدا باطل است و حکومت زیر بار چنین نقشه‌ای نمی‌رود.

📌در بهار عربی با انقلاب مصر و تونس، اسرائیل و عربستان به‌شدت علیه این دموکراسی‌ها عمل کردند و با همکاری یکدیگر، کودتای مصر و یک کودتای خزنده قانونی را در تونس پیش بردند.

📌وقتی که اسرائیل به‌شدت ضددموکراتیک عمل می‌کند و حق شهروندی را به رسمیت نمی‌شناسد، در این شرایط اگر ما در ایران دموکراسی واقعی برقرار کنیم و حق شهروندی را که هم در قانون اساسی آمده و هم آیت‌الله منتظری آن را صورت‌بندی فقهی و قرآنی کرده؛ یعنی در قانون و دین این حق تردیدناپذیر را بپذیریم و نهادینه شود، بزرگ‌ترین شکست برای اسرائیل خواهد بود.

📌اینکه حزب‌الله لبنان خیلی از ما مترقی‌تر است به این دلیل است که مسئله زن و مرد، مسئله مارکسیست و مسلمان، مسئله باحجاب و بی‌حجاب و همین‌طور مسئله شیعه و سنی را حل کرده است‌.

@Nehzatazadiiran

📎متن کامل یادداشت را در لینک زیر مطالعه فرمایید:
https://tg.pe/NDv

🔸حفظ خانواده مردسالار یا تأمین امنیت زنان؟

🔹پرستو سرمدی | پژوهشگر مطالعات زنان

🔹منبع: روزنامه هم میهن

@Nehzatazadiiran

📌هر هفته خبر جان‌باختن زنی به‌دست یکی از اعضای مرد خانواده‌اش منتشر می‌شود. همین چند روز پیش، زنی در مهاباد به‌دست همسرش کشته و پنهانی دفن شد؛ پیش از آن، دختربچه‌ای هشت‌ساله قربانی خشونت پدرش شد؛ پدری که می‌دانست مجازات چندانی نخواهد شد. با این حال، همچنان شاهد هیچ واکنش جدی و موثری از سوی نهادهای مسئول تأمین امنیت زنان نیستیم.

📌در میان برخی سیاست‌گذاران و قانون‌گذاران، نگرشی وجود دارد که پذیرش واقعیت خشونت علیه زنان را به‌منزله‌ به چالش کشیدن ساختارهای سنتی خانواده و جامعه می‌دانند؛ ساختارهایی که از نظر آنان باید بدون تغییر باقی بمانند. این رویکرد، با تحولات اجتماعی هم‌خوانی ندارد و به همین دلیل، سال‌هاست آمار و اطلاعات مربوط به خشونت علیه زنان پنهان می‌ماند؛ تا آنجا که حتی نتایج «طرح ملی امحای خشونت علیه زنان» که در دولت خاتمی انجام شده بود، توسط دولت احمدی‌نژاد نابود شد.

📌در چنین نگاهی، اشکال گوناگون خشونت خانوادگی و اجتماعی، طبیعی یا قابل توجیه جلوه داده می‌شود، و در بسیاری از موارد، تقصیر بر گردن خود زنان انداخته می‌شود. نتیجه آن است که خشونت علیه زنان نه به‌عنوان مسئله‌ای اجتماعی به رسمیت شناخته می‌شود و نه نیازمند مداخله قانونی جدی قلمداد می‌گردد.

📌در غیاب حمایت‌های قانونی و ساختاری، زنان بیشتری ناچار به تحمل خشونت‌های خانگی خواهند شد و برخی از آنان جان خود را از دست خواهند داد. در سطح جامعه نیز، تداوم این وضعیت به گسترش احساس ناامنی در میان زنان می‌انجامد؛ چه در محیط‌های عمومی و چه در فضای شهری.

📌این احساس ناامنی نه‌تنها بر کیفیت زندگی زنان، بلکه بر مشارکت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آنان نیز اثر منفی می‌گذارد و چرخه نابرابری را بازتولید می‌کند. بنابراین بسیار ضروری است که مجموعه‌ای از اقدامات مشخص و عملی برای مقابله با خشونت علیه زنان خیلی سریع و با قید فوریت برای دستگاه‌ها انجام شود.

@Nehzatazadiiran

📎متن کامل یادداشت را در لینک زیر مطالعه فرمایید:
https://telegra.ph/NAI-10-15-2

‍ ‍ 🔸برشی از فراخنای آزادی و عدالت، تأملاتی در آراء جان رالز، فیلسوف اخلاق، صلح و دموکراسی

🔹نوشتۀ سید علی محمودی

🔹ناشر کتاب: گام نو

@Nehzatazadiiran

جان رالز رسیدن جامعه‌های لیبرال به صلح دموکراتیک را از رهگذر پایبندی به قانون مردمان و توازن نیروها، یعنی احترام برابر شهروندان به خود و به همۀ مردمان، امکان‌پذیر می‌داند. بدین‌سان، رالز در گام نخستْ به قانون و اخلاق تاکید می‌گذارد که بن‌مایۀ ثبات در این جامعه‌هاست.

صلح دموکراتیک به معنی توافق موقت بر پایۀ توازن نیروها نیست، بلکه این منافعِ معقول است که امکان صلح را فراهم می‌سازد.

اگر مردمان از عدالت اجتماعی و سیاسی برخوردار شوند و در این راه، بدون تبعیض با آنان به گونه‌ای برابر رفتار شود، آزادی‌های بنیادین میان آنان رعایت گردد و از نظر اقتصادی به‌نحو آبرومندی زندگی کنند، جامعه می‌تواند به زیست صلح‌آمیزِ دموکراتیک دست‌یابد. چنین سیاستی رسیدن به صلح از رهگذ رضایت است.

این تصور که نظامی‌گری با افزایش قدرت نظامی می‌تواند در جامعه موجب ثبات شود، در نگاه رالز از اساس بی‌پایه و مردود است. صِرف به‌کارگیری نیروی نظامی، موجب ثبات و صلح نمی‌شود، بلکه جامعه را در ترس و سکوت گورستانی فرو می‌برد و از تکاپو و توسعه بازمی‌دارد.

بنابراین فرق است بین ثبات واقعی در جامعه با سکون ناشی از ترس و احساس ناامنی مداوم. چنین رویه‌ای، جامعه را به برزخ رکود و سکون می‌کشاند و آشکارا نشان از عجز و ناتوانی حاکمان در دو ساحت نظر و عمل دارد.

@Nehzatazadiiran

🔸 در فرآیند انتخابات شوراها حضور پیدا می‌کنیم، اما در نهایت، شرکت در انتخابات منوط به وجود آزادی و رقابت نسبی در انتخابات خواهد بود

🔸 این دستاورد که شهرها و روستاها به اتکای اندیشه و خواست نمایندگان مردم اداره شوند، قدم بلندی بسوی فهم دمکراسی و پذیرش مشارکت مردم است که باید ارج نهاده شده و تداوم یابد.

🔹 گزارش روابط عمومی نهضت آزادی ایران از جلسه دفتر سیاسی نهضت در تاریخ ۲۰ مهر ماه ۱۴۰۴

@Nehzatazadiiran

📌 در آخرین جلسه دفتر سیاسی نهضت آزادی ایران که با حضور اعضا و مشاوران این دفتر تشکیل شد، گفتگوی اعضا پیرامون ابعاد و شیوه‌های رویکرد اصلاح‌طلبانه برای گذار به مردم‌سالاری و حاکمیت مردم که از جلسات قبل در دستور بحث بود، ادامه یافت و اعضا با ارائه نقطه نظرات متفاوت کوشیدند ابعاد این راهبرد و تفاوت آن با سایر شیوه‌های گذار را به صورت مشخص به گفتگو بگذارند.

📌 سپس اعضای دفتر با اشاره به انتخابات شورای شهر و شروع فرآیند ثبت نام از ماه آینده، اظهار امیدواری کردند که با توجه شرایط کلی کشور و منطقه، رویکرد حاکمیت، چرخش به سمت مردم بوده و اجازه دهند افراد باصلاحیت و معتمد امکان شرکت در رقابت‌های انتخاباتی را داشته باشند. با توجه به اینکه انتخابات شورای شهر و روستا تنها انتخابات سراسری کشور است که بدون دخالت شورای نگهبان برگزار می‌شود علی اصول این امکان وجود دارد که نمایندگانی نزدیک‌تر به آراء عموم مردم برگزیده شوند.

📌 نهضت آزادی ایران با اتکا به اصلاحات جامعه محور، همواره موضوع «حضور» در فرآیند انتخابات را از موضوع «شرکت» در انتخابات تفکیک کرده و کوشیده است در زمان‌هایی که بطور نسبی میدانِ رقابت معنی‌دار و عادلانه مهیا باشد، به صورت فعال در صحنه حضور پیدا کند.

📌 شوراهای شهر و روستا علیرغم انتقادات متعددی که بر عملکردشان وارد است، یک تمرین ملی برای دمکراسی با پذیرش تبعات آن محسوب می‌شود. اولین جرقه تشکیل شوراهای شهری در شهریور ۱۳۵۸ با پیشنهاد ۳۰ صفحه‌ای مهندس توسلی شهردار وقت تهران به دولت موقت زده شد. اما با استعفا مهندس بازرگان این امر مهم تا دولت اول آقای خاتمی به محاقِ بلاتکلیفی رفت و تنها در ۷ اسفند سال ۱۳۷۷ اولین انتخابات شوراها با استقبال زیاد مردم در بیش از ده‌ها هزار حوزه انتخاباتی برگزار شد و در نهایت برای اولین بار حدود ۲۰۰ هزار نفر از منتخبین مردم جهت اداره امور شهرها و روستاهای کشور به عنوان عضو شورای اسلامی شهر یا روستا برگزیده شدند. در ایران به اتکای اصول صدم تا صد و ششم قانون اساسی بارها انتخابات شوراهای محلی برگزار و حدود چهل هزار شورای شهر و روستا تشکیل شده است.

📌 اگر چه ریشه‌یابی علت برخی ناکامی‌ها در دستیابی کامل به اهداف مورد نظر قانون اساسی نیازمند بررسی جدی و همه جانبه است اما این دستاورد که شهرها و روستاها به اتکای اندیشه و خواست نمایندگان مردم اداره شوند، قدم بلندی بسوی فهم دمکراسی و پذیرش مشارکت مردم است که باید ارج نهاده شده و تداوم یابد.

📌 در انتها اعضا ضمن تاکید بر ضرورت بررسی بیشتر طرح ۲۰ ماده‌ای ترامپ، عملی و پایدار بودن آن را مورد تردید قرار داده و این ایده رئیس جمهور امریکا را که از طریق جنگ و گسترش آن به دنبال صلح است، منطقی و صحیح ندانستند.

@Nehzatazadiiran

🔸پیام تسلیت نهضت آزادی ایران به مناسبت درگذشت پدر آقای امیرحسین جهانی

@Nehzatazadiiran

بسمه تعالی
برادر ارجمند جناب آقای امیرحسین جهانی

درگذشت پدر بزرگوارتان، جناب آقای غلامحسین جهانی را به شما و خاندان شریف جهانی تسلیت می‌گوییم و از پروردگار مهربان برای ایشان رحمت و معفرت و برای جنابعالی صبر و سلامت و توفیق ادامه خدمت به ملت را خواستاریم. 

محمدحسین بنی‌اسدی
نهضت آزادی ایران
٢۴ مهر١۴٠۴

@Nehzatazadiiran

‍ 🔸تراژدی اصفهان

🔹احمد زیدآبادی

@Nehzatazadiiran

بستر خشک و تفتیدهٔ زاینده‌رود همچون ماری خاکی‌رنگ در دلِ اصفهان، جا خوش کرده است.

رودی که قرن‌های متمادی در حجم زیاد یا کم زنده و جاری بوده و در پیرامون خود سبب‌ساز بنای شهری با ساختار بی‌نظیر و سرشار از آثار تاریخی شده، اینک از پا افتاده است.

اثر روانی این خشکیدگی را در درجهٔ اول می‌توان در روحیهٔ تک تک مردم اصفهان مشاهده کرد. افسوس و افسردگی و نگرانی از آینده در بین آنان موج می‌زند.

هر فردی بنا به آنچه شنیده و یا بنا به تجربه و برداشت شخصی خود دلیلی برای خشکی زاینده‌رود مطرح می‌کند.

دلایل از تغییرات اقلیمی و ذوب شدن یخچال‌های زردکوه تا ایجاد صنایع بزرگ و آب‌بر در منطقه و استفادهٔ نادرست آب در بالادست و سیاست انتقال و اختصاص بخشی از آب به استان‌های همجوار و کشت‌ و کارهای بی‌رویه و نامناسب با اقلیم و.... را شامل می‌شود.

قاعدتاً ترکیبی از همهٔ این عوامل در خشک شدن زاینده‌رود مؤثر افتاده و شهری تاریخی با آثار بی‌نظیر باستانی را با فرونشست زمین و مهاجرت ساکنان آن روبرو کرده است.

بدون تردید این نه یک مشکل محلی بلکه فاجعه‌ای ملی است.

به باور شهروندان اصفهانی، مردم شهر برای حیات دوبارهٔ زاینده‌رود آمادهٔ هر نوع فداکاری مثل جابجایی صنایع ذوب‌آهن و فولاد، تغییر الگوی کشت و پرداخت هر نوع هزینه برای طرح‌های ابتکاری هستند اما ناکارآمدی دستگاه‌های مسئول و تعارض منافع گروه‌های ذینفوذ مانع از هر تلاش جدی در این زمینه شده است.

چنين مشکلی متأسفانه در سرتاسر ایران وجود دارد و تمدن ایرانی را به سمت اضمحلال می‌برد.

دیشب هوای اصفهان در اوج اعتدال بود. خنکی بسیار مطبوعی شهر را در برگرفته بود. مردم اصفهان به رغم خشکی بستر زاینده‌رود، در اطراف آن بخصوص در پل خواجو گردهم آمده بودند و در دهلیزهای آن، مراسم آوازخوانی و دف‌زنی به پا کرده بودند. گویا کار هر هفتهٔ آنهاست.

فضای سبز اطراف رودِ خشکیده، همچنان باصفا و بخصوص تمیز است. خیابان چهارباغ عباسی از سی‌وسه پل تا دروازه دولت که عبور خودروها در آن ممنوع شده، محیطی برای قدم‌زدن و تفرجگاهی بی‌نهایت دل‌انگیز است و در تمام ایران نظیر ندارد.

وقتی موجودیت و حیات میراثی باستانی مانند اصفهان به خطر افتاده است، دغدغهٔ اغلب کسانی که به اسم نمایندگی مردم این شهر و استان وارد مجلس شده‌اند، در نهایت مضحکی است!

شهر در حال از دست رفتن است و بعد نگرانی عده‌ای به اسم نمایندگان یا مسئولان آن، افتادن روسری زنان و یا موتورسواری آنان است!

روزی که لشکر مغول پشت دروازه‌های اصفهان اردو زده بود، شافعی‌ها و حنفی‌های شهر به دلیل اختلاف بر سر پاره‌ای احکام شرعی، راه مغولان را به شهر گشودند!
مغول امروز، خشکی زاینده‌رود است که در کمین اصفهان نشسته است اما دغدغه و نگرانی نامبردگان فوق، تار موی زنان است!
تراژدی از این مضحک‌تر؟

@Nehzatazadiiran

🔸مشارکت زنان و سرنوشت کمپین‌های خشونت‌پرهیز

🔹نوشته اریکا چینووت

🔹بخش دوم

@Nehzatazadiiran

📌این گزارش، داده‌های توصیفی در مورد سه روایت برجسته در مورد زنان و مقاومت مدنی را ارائه می‌کند:
١- احتمال مشارکت زنان در کمپین‌های مقاومت خشونت‌پرهیز بیشتر از کمپین‌های خشونت‌طلب است (کودور و کینگ، ٢٠١۵؛ کوستین، ٢٠١٧ و پرینسیپ، ٢٠١٧).

٢- کمپین‌های مقاومت خشونت‌پرهیز دارای تعداد زیادی از شرکت‌کنندگان زن به احتمال بیشتری سیاست‌های خشونت‌پرهیز خود را حفظ می‌کنند و به احتمال بیشتری موجب تغییر جهت وفاداری در قشر نخبگان دشمن می‌شوند.

٣- مشارکت زنان در بسیج توده‌ای می‌تواند منجر به توانمندسازی واقعی زنان در درازمدت شود (مک آلیستر، ١٩٩٩؛ پکستون، هیوز و گرین، ٢٠٠۶).

📌بسیاری از محققان فرض کرده‌اند که مشارکت زنان یکی از عواملی است که مقاومت خشونت‌پرهیز را تا این حد موفق می‌کند (به کودور و کینگ 2015 مراجعه کنید). در مدلی که عوامل مختلف دیگر را کنترل می‌کند، مشارکت زنان در خط مقدم با کمپین‌های مقاومت موفق همبستگی زیادی داشته است. هر چه میزان مشارکت زنان در خط مقدم بیشتر باشد، احتمال موفقیت بیشتر است.

📌 داده‌های موجود در پایگاه داده WiRe نشان می‌دهد که میزان مشارکت زنان در خط مقدم با کمپین‌های خشونت‌پرهیز به‌جای کمپین‌های خشونت‌طلب همبستگی قوی دارد.

📌سطح بالای مشارکت مردمی می‌تواند برای بسیاری از کمپین‌های خشونت‌پرهیز، شمشیر دولبه باشد. اگرچه تعداد زیاد مردم می‌تواند برای موفقیت کمپین حیاتی باشند، اما مشارکت توده‌ای همچنین می‌تواند چالش‌های عمده‌ای در آماده سازی، آموزش و هماهنگی در مورد سیاست خشونت‌پرهیز ایجاد کند.

@Nehzatazadiiran

📎متن کامل مقاله را در لینک زیر مطالعه فرمایید:https://telegra.ph/NAI-10-16-6

🔸آزادی یک ارزش راهبردی برای توسعه و رشد انسان است

🔹بخشی از گفتگوی دیدار نیوز با محمد توسلی

@Nehzatazadiiran

📌ما وقتی که صحبت از آزادی می‌کنیم این آزادی است که از آموزه‌های قرآنی در آمده است.

📌یعنی آزادی انسان، مفهوم بی بند و باری ندارد. آزادی انسان که خدا خواسته که انسان اختیار داشته باشد و آزاد باشد. این یک ارزش راهبردی برای توسعه و رشد انسان است.

📌بر اساس آموزه‌های دینی و تجربه بشری و عقلانیت بوده است. به هر حال انسان برای اینکه انسان باشد، باید آزاد باشد. آزادی بیان داشته باشد تا شخصیتش رشد و کمال پیدا کند. خدا خواسته است.

📌اتفاقاً اصل ۵۶ قانون اساسی هم بعداً بر همین ارزش تأکید می‌کند که امروز متأسفانه مورد بی‌توجهی قرار گرفته است.

@Nehzatazadiiran

🔸اعتراض به اعطای جایزه صلح نوبل به خانم ماچادو

🔹بیانیه نهضت آزادی ایران

🔹شماره: ٢٧۶۴

@Nehzatazadiiran

📌در غیاب حقوق بشر، «سیاست» به مجموعه‌ای از آموزه‌های بی‌رحمانه، غیراخلاقی، مخرب و ستیزه‌جویانه تنزل می‌یابد که ضرورت اصل همکاری نیروهای اجتماعی را نادیده می‌گیرد و جایی برای رستگاری مادی، سلامت روانی و رشد معنوی اکثریت مردم باقی نمی‌گذارد. به عبارت دیگر، «حقوق بشر» از ظرفیت عظیمی برای انسانی کردن «سیاست» و نیل به خیر عمومی، توسعه متوازن و پایدار و بهبودبخشی به عملکرد نظام حکمرانی برخوردار است.
 
📌«سوءاستفاده از حقوق بشر» موضع، اقدام یا فرآیندی است که با تمسک و تظاهر به ظرفیت‌های حقوق بشری، عموماً براي پيشبرد اهداف و مقاصد سياسي و امنيتي و به منظور كسب وجاهت و شهرت و يا بسيج افکار عمومی در راستای اهداف سیاسی یا تغيير حکومت‌ها صورت می‌پذیرد.
 
📌در کمال تاسف باید اقرار کرد که افزون بر حکومت‌های خودکامه و غیردمکراتیک که در مواجهه با حقوق بشر فرصت‌طلبانه و منافقانه رفتار می‌کنند، در موارد بسیاری هم مشاهده شده است که برخی قدرت‌های جهانیِ داعیه‌دار دمکراسی و حقوق بشر و حتی معدودی از فعالان حقوق بشری یا نهادهای بین‌المللی مرتبط با این امر نیز از جمله عوامل اصلی انکار ارزش‌های انسانی به شمار می‌روند که رسالت بنیادین حقوق بشر در راستای دستیابی به صلح پایدار، مقابله با نسل‌کشی و مهار خشونت‌های سازمان‌یافته ملی و بین‌المللی را نادیده گرفته و از موازین حرفه‌ای و اخلاقی حقوق بشری عدول می‌کنند.
 
📌نهضت آزادی ایران صرفنظر از اعلام صریح مخالفت با حکومت خودکامه، فاسد و ناکارآمد مادورو در ونزوئلا و بر اساس باور عمیق به تحولات درون‌زا و عاری از مداخلات بیگانگان در فرآیند گذار به دمکراسی و توسعه متوازن و پایدار در سراسر جهان، انتخاب خانم ماریا کورینا ماچادو به عنوان برنده جایزه نوبل صلح ٢٠٢۵ را مغایر با ارزش‌های دمکراتیک و الزامات حقوق بشری می‌داند.

📌نهضت آزادی ایران یادآوری می‌کند اعطای جایزه صلح نوبل به فردی که طرفدار نظریه «نیل به صلح از طریق جنگ» و مداخله نظامی و اقتصادی دولت آمریکاست، جایزه خود را به فردی در تراز ترامپ اهدا می‌کند و سابقه حمایت از دولت راست‌گرای اسراییل و بی‌تفاوتی و بلکه حمایت و ابراز دوستی با نتانیاهو دارد که بنا بر رای صریح دیوان بین‌المللی کیفری (ICC) به نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت محکوم شده است، موجب وهن جایگاه حقوق بشر در جهان و در راستای تقویت جنگ‌افروزی و گسترش خشونت سازمان‌یافته است و برخلاف سوابق نسبتاً قابل دفاع کمیته صلح نوبل در اعطای این جایزه به الگوهای خشونت‌پرهیزی و شخصیت‌هایی مانند نلسون ماندلا، مارتین لوترکینگ و آلبرت شوایتزر ارزیابی می‌شود.
 
📌نهضت آزادی ایران تاکید می‌کند که عدول فعالان عرصه حقوق بشر از اخلاق و اصول حرفه‌ای و خشونت‌پرهیزی، پیامدهایی به مراتب مهلک‌تر از سایر صورت‌بندی‌های فرصت‌طلبانه پیشین دارد. این روند، فرهنگ عمومی را متزلزل می‌سازد، جامعه را در عزلت و تفرقه و خفت وا می‌نهد، تقویت فرآیند «انسانی شدنِ سیاست» را به تعویق می‌اندازد و یا حتی بلاموضوع می‌کند، تتمه اخلاق و امید و اعتماد مردم را بر باد می‌دهد و در یک کلام، تیر خلاص به مرجعیت‌های انسانی و سرمایه‌‌های اجتماعی می‌زند.
 
📌نهضت آزادی ایران ضمن اعتراض به اعطای جایزه صلح نوبل به فردی با سوابق خانم ماچادو، اعلام می‌دارد که با نظریه «دستیابی به صلح از طریق جنگ» مخالف است و یادآوری می‌کند که از طریق جنگ و مداخله نظامی نمی‌توان به صلح، ثبات و دمکراسی پایدار دست پیدا کرد.

@Nehzatazadiiran

📎متن کامل بیانیه را در لینک زیر مطالعه فرمایید:
https://telegra.ph/NAI-10-20

🔸منتشر شده در توئیتر محمد توسلی

@Nehzatazadiiran

طرح سازماندهی «80 هزار آمر به معروف» نقض آموزه‌های قرآنی، آزادی و اختیار انسان و تلاشی برای مشروعیت‌بخشی به حاکمیت ایدئولوژیک است.

‏در حالی که ⁧ #آزادی⁩ و اختیار ⁧ #انسان⁩ فریضه ایست الهی که دو عامل ظلم و جهل در طول تاریخ مانع تحقق آن بوده است، امروز نیز همین فرایند ظاهرأ برای بقا و حفاظت از قدرت نظام پیگیری می‌شود؛ در حالی که اکثریت جامعه ایران به ویژه زنان و جوانان با مشکلات فراوان از جمله بحران معیشتی، نقض حقوق انسانی و زیست سالم روبرو هستند، اما ایستاده‌اند و تسلیم چنین فرمانی نخواهند شد و پیامدهای آن در راستای منافع و امنیت ملی نیست.

‏راه حل، بازگشت به مردم، اصلاح ساختار قانون اساسی و برگزاری ⁧ #انتخابات_آزاد⁩ و تقویت انسجام ملی است.

🔸 اعدام درمانی به شیوه باقی‌مانده از دوران خلخالی، تنها پاک کردن صورت مساله است

🔸 همه متهمان، حتی افراد متهم به جاسوسی نیز باید از حق محاکمه عادلانه، با رعایت حقوق شهروندی و آئین دادرسی برخوردار باشند

🔹 گزارش روابط عمومی نهضت آزادی ایران از جلسه دفتر سیاسی در تاریخ ۲۷ مهر ماه ۱۴۰۴

@Nehzatazadiiran

📌 در آخرین جلسه دفتر سیاسی نهضت آزادی ایران در مهرماه ۱۴۰۴ که مطابق روال جلسات گذشته، اعضا و مشاوران این دفتر نیز حضور داشتند، گزارشی از نطق پیش از دستور آقای عماد بهاور، رئیس دفتر سیاسی، در جلسه مجمع عمومی جبهه اصلاحات ایران، پیرامون نامه نهضت آزادی به دبیران کل احزاب اصلاح‌طلب ارائه شد. در این نامه‌ها اظهار تاسف شده بود که دستگاه امنیتی و اطلاعاتی در تماس با بعضی از اعضای احزاب اصلاح‌طلب، همچون احزاب اتحاد ملت، توسعه ملی و مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم، اتهامات بی‌اساسی چون ارتباط نهضت آزادی ایران با کشورهای خارجی را مطرح و تلاش کرده بودند تا ذهنیت افراد را نسبت به فعالیت‌های این حزب مسموم و نگاه بدبینانه را به فعالیت‌های نهضت حاکم سازند و با تهدید و ارعاب، ارتباطات این حزب را با فعالین سیاسی و مدنی و احزاب و گروه‌های اجتماعی محدود کنند.

📌در ادامه اعضای دفتر سیاسی با اشاره به افزایش بی‌سابقه اجرای احکام اعدام، نگرانی خود را از این موضوع ابراز کردند. طی ماه گذشته، کارشناسان سازمان ملل رقم اعدامی‌ها در ایران را «سرسام‌آور» توصیف کردند. طبق گزارش آن‌ها، در ٩ ماهۀ نخست سال جاری میلادی بیش از هزار نفر به چوبۀ دار سپرده شده‌اند که در مقایسه با آمار ٩٧۵ اعدامی برای کل سالِ قبل، عددی به مراتب بزرگ‌تر است. این در حالی است که از ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل ۱۴۲ کشور یعنی نزدیک به سه‌چهارم کشورها این مجازات را لغو یا معلق کرده و اجرا نمی‌کنند که تعدادی از کشورهای اسلامی هم جزء آن‌ها هستند. اگر صدور احکام اعدام به منظور بازدارندگی از ارتکاب جرم است، افزایش میزان اعدام‌ها نشان می‌دهد چنین اثری نداشته است. بجز افرادی که به جرم قتل محکوم به قصاص شده‌اند، عمده افرادی که اعدام می‌شوند، محکومین به قاچاق مواد مخدر هستند. اعدام درمانی به شیوه باقی‌مانده از دوران خلخالی، تنها به پاک کردن صورت مساله می‌پردازد. رفع مساله قاچاق مواد مخدر نیز بدون پرداختن به مسائل بیکاری، تورم، بیسوادی، محرومیت‌‌های منطقه‌ای و... قابل حل نیست. متهمان به جاسوسی نیز از حق محاکمه عادلانه، شفاف و با رعایت حقوق شهروندی و آئین دادرسی برخوردارند و در شرایط جنگی نباید کسی را از دسترسی دفاع عادلانه محروم کرد.

📌 موضوع مورد بحث دیگر در جلسه دفتر سیاسی، اعلام حضور قریب‌الوقوع هشتاد هزار آمر به معروف در خیابان‌های تهران بود که با طرح مجدد مقابله با پوشش اختیاری، موجب نگرانی مردم شده است. امروز کشور بیش از هر زمان دیگر نیازمند همبستگی و وفاق است. در حالی که لیست بلند بالایی از مشکلات و بحران‌ها، حیات روحی جامعه و روان جمعی مردم را آماج حملات خود قرار داده و برای بخش بزرگی از نسل جوان، مهاجرت از کشور تبدیل به بزرگ‌ترین هدف شده است، جناحی در بدنه نظام بدون توجه به آثار مترتب بر اقداماتشان، تمام تلاش و نیروی خود را وقف عمیق کردن دوقطبی‌های اجتماعی کرده‌اند. انتظارات مردم پس از جنگ دوازده روزه و حمایت همگانی جامعه از همبستگی ملی ناشی از مقابله با دشمن، این امید را زنده کرده بود که حاکمیت با رجوع به مردم شرایط را برای اصلاحات بنیادین فراهم کند. اما برخی، راه‌کار دیگری را به غیر از رجوع به ملت، برای بقای کشور در نظر دارند و آن اتکا به قدرت‌های شرقی است. این قدرت‌ها با بازی دوگانه‌ای در زمان اسد و الشرع ثابت کردند که هدفی بجز حفظ منافع بلند مدت خود دنبال نمی‌کنند و هرگز به منافع متحدانشان اهمیت نمی‌دهند.

📌 اعضای دفتر سیاسی همچنین ضمن رصد اخبار غزه، در مورد دومین دور از تظاهرات «نه به پادشاه» در آمریکا که با جمعیتی حدود هفت میلیون نفر در سراسر این کشور برگزار شد، به تبادل نظر پرداختند. تجمعات اعتراضی در شهرهای نیویورک، واشنگتن دی سی، شیکاگو، بوستون، فیلادلفیا، آتلانتا، دنور، سیاتل و هوستون برگزار شد. تظاهر کنندگان شعارهایی مانند «دموکراسی یعنی این» و «نه به نفرت، نه به ترس، مهاجران اینجا خوش آمدید» سرداده بودند. محور اصلی اعتراضات، نگرانی عمیق از فرسایش دموکراسی و تلاش‌های ترامپ برای گسترش قدرت اجرایی بوده است.

@Nehzatazadiiran

🔸صدای پای فاشیسم

🔹مجید شیعه علی

🔹منبع: هفته‌نامه صدا، شماره۲۴۷

@Nehzatazadiiran

📌در سال‌های اخیر بحران‌های متعددی در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی کشور ما در نتیجه حکمرانی نامطلوب ایجاد شده است. این بحران‌ها به همراه مسائل جهانی منتقل شده به کشور ما منجر به رواج ایده‌های مختلفی گشته است. بسیاری از این ایده‌ها با وجود نامطلوب بودن، به تنهایی طبیعی به نظر می‌رسند و نگرانی خاصی ایجاد نمی‌کنند، اما مسئله آنجا آغاز می‌شود که ترکیب این ایده‌ها در کنار هم تصویری از خطرظهور یک جنبش فاشیستی در آینده را ایجاد می‌سازد. این ترکیب نامبارک که بی‌شک تا حد زیادی نتیجه نوع حکمرانی در دهه‌های اخیر است بسیاری از دلسوزان ایران را نسبت به آینده نگران ساخته است. اما این ایده‌ها که غلبه ترکیبی از آن‌ها منجر بهنضج گرفتن گفتمان فاشیستی در ایران می‌شود کدام اند؟

📌یکم، تعریف ایران فرای مرزهای موجود
احیای هر کدام از امپراطوری‌های مختلفی که در بازه‌ای از تاریخ تصرفاتی داشته می‌تواند انگیزه هر کدام از دولت-ملت‌های منطقه برای گسترش مرزهای موجود آن‌ها باشد. و نظم کنونی مورد تضمین نهادهای بین المللی را به کلی نابود سازد.

📌دوم، تعریف ملیت بر حسب نژاد
روشی دیگر تعریف ملت برمبنای یک قرارداد اجتماعیاست. قراردادی که شهروندان یک کشور می‌پذیرفتند که فارغ از تنوع قومیتی، مذهبی، محل تولد خود و اجداد و… قرارداد مالکیتیک سرزمین را با یکدیگر منعقد ساخته‌اند. در سوی دیگر تعریف نژادی، مذهبی، زبانی فرصت سرکوب اقلیت‌های مختلف را فراهم می‌کند.

📌سوم، تعریف ملی‌گرایی با ایده ایران، تافته جدابافته بشریت
بر مبنای دو نوع تعریف ملیت می‌شود دو نوع از ملی‌گرایی را نیز تعریف کرد. نوع نخست آن این است که ملت ما برترین ملت تاریخ بشر و تافته جدابافته بشریت است و در نوع دیگر بر این اساس که دارندگان شناسنامه را مالکان سرزمین می‌دانیم ملی‌گرایی را به معنای ضرورت تحقق حق تعیین سرنوشت ایشان و رعایت حقوق شهروندی ایشان می‌توان فهمید.

📌چهارم، اولویت منافع ملی در برابر حقوق بشر
این ایده مجوز هر جنایتی را به نازیسم در آلمان چه در داخل و چه در بیرون مرزها اعطا کرد که آن‌چه اهمیت دارد منافع ملت آلمانی است و هر نوع جنایتی در داخل و خارج از مرزها که کمک به تامین منافع ملت آلمان می‌کند نه تنها مجاز است بلکه مشروع و ضروری نیز هست.

📌پنجم، تعریف دموکراسی به عنوان کالای لوکس
اکنون برخیاز مطرح‌ترین چهره‌های روشنفکری نه تنها دموکراسی را مصنوعصنعتی‌شدن می‌دانند بلکه دموکراسی را به عنوان یک کالایلوکس معرفی می‌کنند. به این معنا که مملکت ثروتمندی که تمام مایحتاج ضروری خود را تامین ساخته است، حالا می‌تواند به سراغ کالاهای لوکس به معنای غیرضروری، تزیینی و گران قیمت مانند دموکراسی نیز برود.

📌ششم، طرح ضدچپ‌گرایی به عنوان ابزار سرکوب ارزش‌های لیبرالیسم
فاشیست‌ها همیشه در مقابل دو دشمن به مبارزه می‌پرداختند. چنان که در تصویر نمادین جنگ جهانی دوم می‌توان دید در یک میدان با شوروی به عنوان جریان مارکسیستی در حال مبارزه بودند و در میدان دیگر با بریتانیا، فرانسه و ایالات متحد به عنوان نمادهای لیبرال دموکراسی غربی در حال مبارزه بودند. این مبارزه دوگانه در فضای داخلی کشورها نیز قابل مشاهده بود و هر دو جریان سیاسی را کنار می‌زدند.

@Nehzatazadiiran

📎متن کامل یادداشت را در لینک زیر مطالعه فرمایید:
https://telegra.ph/NAI-10-22-2

🔶️ همگامی قدرت‌طلبان داخلی با ترامپ و نتانیاهو علیه برجام

🔹محمدجواد مظفر

@Nehzatazadiiran

📌ترامپ در پارلمان اسرائیل گفت: افتخار می‌کنم که توافق فاجعه‌بار برجام را لغو کردم و در مقابل نتانیاهو گفت "از ترامپ به خاطر خارج شدن از توافق فاجعه‌بار برجام متشکرم"

📌حال پرسش تأمل‌برانگیز این است که چرا جریان انحصارطلب داخلی تا به این حد هم‌موضع و همدل با مواضع ترامپ و نتانیاهو هستند؟!
سرنخ کدام منافع، آنان را به این نقطه مشترک می‌رساند؟

📌فرض می‌کنیم در توافق برجام نکاتی وجود داشته باشد که حاکی از دادن امتیاز از سوی طرف ایرانی به طرف مقابل باشد. اما باید توجه داشت که رسیدن به توافق در زمینه انرژی هسته‌ای که موضوعی بسیار چالش‌برانگیز و حساس برای طرف آمریکایی بوده، بدون آنکه طرف ایرانی نیز ناگریز به دادن امتیازی به طرف مقابل باشد ممکن نبود. چرا که بی‌تردید معاهدات و قراردادهای بین‌المللی برای هر کشور شامل بده و بستان است. بدیهی است که هر دو طرف تلاش خواهند کرد در مقابل امتیازاتی که می‌دهند، امتیازات قابل توجهی بدست آورند.

📌اما موضع ترامپ و نتانیاهو به خوبی نشان می‌دهد که کفه ترازوی برجام به سمت منافع ایران سنگینی می‌کرده و توافقی در راستای منافع ملّی ایران بوده و اگر جریان قدرت حاکم اجازه داده بود مذاکرات و توافقات بر سر سایر اختلافات با آمریکا در ریاست‌جمهوری اوباما ادامه می‌یافت شرایطی حاصل می‌شد که ترامپ به سادگی قادر به خروج از آن توافقات نبود.

📌هر چند که ای کاش امکان آن بود که در یک برنامه تلویزیونی اشخاصی مانند دکتر روحانی و دکتر ظریف برای مردم توضیح می‌دادند که در همان دور اول، ترامپ با انواع پیغام‌ها و واسطه‌ها تلاش کرد با مسئولان ایران گفت‌وگو کند و متأسفانه حاکمیت تندروها در داخل و محاسبات خطا از سازوکارهای نظام بین‌المللی مانع تحقق آن درخواست‌ها برای گفت‌وگو شدند و در نتیجه سرانجام ترامپ از توافق برجام خارج شد. و امروز با حمله آمریکا به تأسیسات اتمی ایران و فشار قدرت‌های اروپایی و بازگشت به مکانیزم ماشه، کشور مواجه با فاجعه اقتصادی شده و کاسه چه کنم به دست حاکمیت داده و مردم را در بحرانی‌ترین شرایط بلاتکلیفی سرگردان کرده است.

📌این موضع انفعالی حاکمیت ره به جایی نخواهد برد. به صراحت می‌گویم امروز هم راه‌حل در مذاکره و بده و بستان است ولاغیر. و اگر وضعیت به گونه‌ای رقم خورده که طرف‌های مقابل با بی‌پروائی درخواست‌های جدید را پیش کشیده اند؛ بازهم بی‌تردید مقصر جریان تندرو و صاحب قدرت است و هر میزان تعلل، شرایط را به سمت بدتر شدن می‌برد و معجزه‌ای اتفاق نخواهد افتاد.

@Nehzatazadiiran

📎 (برای شنیدن فایل صوتی این مطلب، به پیج اینستاگرام زیر مراجعه کنید.)
https://www.instagram.com/reel/DP9Um5tjPae/?igsh=MW14bHhvemk0NDIxcg==

🔻اسرائیل بزرگ و جنگ‌های بی‌پایان

🔹محمد احمدی

🔹منبع: نشریه چشم انداز شماره١۵٣

@Nehzatazadiiran

📌حملات اسرائیل به ایران و چند کشور دیگر منطقه را باید در چارچوب پروژه اسرائیل بزرگ بررسی کرد. بر اساس این پروژه، قلمرو اسرائیل بسیار بزرگ‌تر از فلسطین اشغالی است و از دریای مدیترانه تا خلیج فارس را شامل می‌شود. علاوه بر آن، هیچ قدرتی نباید مرزهای گسترده آن را تهدید کند یا همسایه نامطلوبی برای آن باشد.

📌پیش از این، چنین تبلیغ می‌شد که این ایده را گروه‌های راست‌گرا و افراطی بر اساس وعده‌های توراتی مطرح می‌کنند و در دولت سکولار اسرائیل جایی ندارد. اما از زمانی که نتانیاهو دولتی را با جناح‌های افراطی تشکیل داد سخنان و رفتارهای او نشان می‌دهد این ایده از یک رؤیای تاریخی و ایدئولوژیک به دنیای سیاست راه یافته و وعده توراتی به راهبردی ژئوپلیتیک تبدیل شده است.

📌در مارس ۲۰۲۳؛ یعنی پیش از جنگ غزه، اسموتریچ، وزیر دارایی کابینه نتانیاهو، نقشه اسرائیل بزرگ را به رسانه‌ها نشان داد و آن را ستود. سپس در ژانویه ۲۰۲۵ کانال‌های رسمی اسرائیل این نقشه را در فضای مجازی انتشار دادند و به‌عنوان یک هدف معرفی کردند.

در اوت ۲۰۲۵، بنیامین نتانیاهو در گفت‌وگو با یک شبکه تلویزیونی اسرائیلی حرکت در جهت این هدف را اعلام کرد. وقتی مجری برنامه از او پرسید آیا چشم‌انداز او شامل اسرائیل بزرگ است. او پاسخ داد: «کاملاً» و «خیلی زیاد»، «من در حال انجام یک مأموریت تاریخی و معنوی هستم و از نظر احساسی به رؤیای اسرائیل بزرگ پیوند خورده‌ام».

📌بر اساس این ایده، قلمرو اسرائیل بزرگ از نیل تا فرات و از مدیترانه تا خلیج فارس گسترده است. این یک امپراطوری محسوب می‌شود که شامل تمامی فلسطین، لبنان و اردن، به‌علاوه مهم‌ترین بخش‌های مصر و سوریه و کویت و همچنین بخش‌های مهمی از عربستان، عراق و ترکیه می‌شود. اکثر این مناطق در جنگ جهانی اول از کشور عثمانی جدا شدند و به دست انگلیس و فرانسه افتادند و آنگاه به چند کشور تجزیه شدند. سپس در یک فرآیند حدود سی‎ساله، اسرائیل در قلب آن تأسیس شد، بدون آنکه قانون اساسی و مرزهای ثابتی برایش تعیین شود.

📌فقدان عمدی قانون اساسی در اسرائیل سبب می‌شود اعمال قدرت برای توسعه‌طلبی و گسترش مرزها به‌آسانی صورت پذیرد. همچنین در فقدان چنین قانونی، موجودیت یا حقوق برابر برای اقوامی که در اسرائیل زندگی می‌کنند، به رسمیت شناخته نمی‌شود.

📌اشغال سرزمین‌های وسیع در جنگ ۱۹۶۷ را می‌توان قدم بزرگی در جهت تحقق اسرائیل بزرگ دانست. بی‎توجهی به قطعنامه‌های سازمان ملل و طرح‌های صلح متعدد برای مصالحه بر سر این سرزمین‌ها نشان می‌دهد که رهبران این رژیم از آن زمان تاکنون به تحقق پروژه اسرائیل بزرگ پایبند بوده‌اند.

📌منظور از این طرح فقط تصرف سرزمین نیست، بلکه سلطه امنیتی، نظامی، سیاسی و اقتصادی بر منطقه از خلیج فارس تا دریای مدیترانه است. اکنون وقتی صحبت از «خاورمیانه جدید» می‌شود، منظور همین کنترل منطقه به دست اسرائیل است. نباید تصور کرد اسرائیل بزرگ یک کشور تماماً یهودی خواهد بود.

📌اکثریت مردم این منطقه مسلمان هستند و کنترل آن‌ها توسط یک دولت یهودی غیرممکن به نظر می‌رسد، اما سیاست کنونی اسرائیل در سوریه، شامل تشکیل کشوری کوچک برای دروزی‌ها، نشان می‌دهد الگوی توسعه‌طلبی این رژیم، ملوک‌الطوایفی کردن منطقه است.

📌به‌عنوان مثال، وقتی تمامی غرب فرات در قلمرو اسرائیل بزرگ قرار می‌گیرد، در شرق فرات باید کردستان مستقل تشکیل شود که شامل مناطقی از ایران، ترکیه، عراق و سوریه می‌شود. به این ترتیب، از سوریه چیزی باقی نمی‌ماند و بقیه این کشورها هم تجزیه می‌شوند. طرح کردستان بزرگ که از ده‌ها سال پیش توسط اسرائیل دنبال شده، مکمل پروژه اسرائیل بزرگ است.

📌جنایات اسرائیل در غزه سبب شده شناسایی کشور فلسطین در دستور کار بسیاری از کشورها قرار گیرد. تا پیش از برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل در سپتامبر ۲۰۲۵، حدود ۱۵۰ کشور، فلسطین را به‌عنوان کشوری مستقل به رسمیت شناخته‌اند و تعداد دیگری وعده داده‌اند که در این اجلاس به آن‌ها بپیوندند.

📌وقایع غزه حتی برای تعدادی از دوستان غربی اسرائیل ثابت کرد که وجود یک کشور مستقل فلسطینی برای حمایت از حقوق فلسطینیان ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است که باید فوراً تحقق یابد. این درک باید خیلی زودتر از این‌ها و سال‌ها پیش برای این دولت‌ها حاصل می‌شد، اما مظلومیت غزه کمک کرد تا موج جهانی حمایت از فلسطین در میان مردم کشورهای مختلف و با تأخیر در میان این دولت‌ها برانگیخته شود.

@Nehzatazadiiran

📎متن کامل مقاله را در لینک زیر مطالعه فرمایید:
https://telegra.ph/NAI-10-23-3