İndi anladım bu jurnalı niyə başsız bir köşkdə qoyublar. Axı kimsənin ehtiyacı yoxdu. Kimsə danışan güzgünü sevməz, qırmaqla hədə qorxu gələrlər. Sarkazm dolu hekayədən sonra bu başıda bir köşkdə bir oyuqda qoymaq gərəkdir.
Sabah 31 dekabr... Nə etmək gərək? İl bitir və mən bu il nə etdim? Mən itirməyin ağrısı ilə kiminsə sevdiyini itirməməsinə yardımçımı oldum? Ciddən mən çox gərəksizmi düşünürəm yoxsa düşünməməyə gərək varmı? Bəlkə Aylin haqlıdır? Bəlkə həyatı yaşayıb heç nəyi düşünməyək? Yox o haqsızdır. Valideyn övladına dünyaya gəldiyi ailəyə xeyirli olmasının gərəkdiyini öyrədir, gəldiyi dünya üçündə bunu etməsi gərəkdiyini özümü öyrənməlidir? Yox ən başqa bunu öyrətməlidir. Yetər, Azər, gecdir, sən acsan və gicləməyə başlayırsan.- öz-özümə deyinməyə başladım.
Gözəl bir şam yeməyi yedikdən sonra şəhərə yürüyüşə çıxdım. Yol aldığım prospektin sonu kiçik bir parka çıxırdı. Parkın çəmənliyi insan örtüyü ilə örtülmüşdü lakin cüt-cüt olaraq. Bir çoxu sevgili idilər, aşiq-aşiq bir-birilərinə baxmağından bəlli idi. Lakin bir qismi sadecə öpüşür, gözlərində heç nə bəlli olmurdu. Ağlıma ilk gələn şey "Flört" oldu. Modernləşmə getdikcə düşüncələrdə "Modernləşir" fəqət bu çox iyrənc bir şəkildə baş verir. İnsanlar bunu adi hala gətirir adınıda "sevgi" qoyur. 40 restoranda yediyi yeməyin dadını 41-ci restoranda tapmayınca oranıda tərk edir. Sonra restoranları bir-bir pisləməyə başlayır. Bu düşüncədə eyni bu şəkildə formalaşdırılır. Sevmədən, hər hansısa bir xüsusiyyətinə görə birgə olurlar və əvvəlkində olan xasiyyəti bunda axtarır tapa bilməyincə digəri beləliklə top kimi əllərdə dolaşırlar. Hanı hiss? Hanı qəlbən bağlılıq? Sırf erotika? Yürüyüşə çıxmağıma peşman olduğum üçün peşmanam.
Dənizə doğru yol aldım, bir saat falan dənizi seyr etdikdən sonra evə dönməyi qərara aldım. Seyr edərkən nə düşündüyüm ağlıma gəlmir lakin hər nə idiysə dilə gətiriləcək şey deyil.
Evim-evim canım evim- sanki bayaq evimdən sıxılan mən deyilmişəm kimi- özümü töhmətlədim. Elə bu an Aylin zəng etdi.
- Heyy, aloo, necəsiz Azər bəy?
- Salam, Aylin xanım. Canınıza duaçıyam. Siz necəsiz?
- Sizin kimi misyo. Hadi, hadi boş danışma. Sabah harda olacan? Cavab verirəm heç yerdə. Səhər saat on civarı "Big Bona" gəl. Gözləyəcəm. İndi gecən xeyirə. Bayyy
- Sənində. - daha bir kəlmə etməmə imkan vermədən telefonu söndürdü. "Big Bon" şəhərin ən göstərişli istirahət və əyləncə obyektlərindəndir. Görəsən nə olacaq. Onu bilmirəm amma Aylinin səsi çox gözəldi. Həmdə çox gözəldi. "Bayyy" qulağımda əks-səda eliyirdi. Gedim tez yatım , nədə olsa sabah "Big Bon" da olmalıyam.
- Oyanda, oyan ehh. Olmadıki bu. 2 saatdı telefonun ac olan buzov kimi hırhahır bağırır. Oyan cavab verdə bu yetimin qızına.
- Haaaahhhh- geniş bir əsnəmə və dədə-babadan qalma oranqutan kimi sinəyə bir-iki yumruqla (Darvin nəzəriyyəsi haqlı çıxmaq üzrədir) gümrah vəziyyət. Azad, sən nə vaxt gəldin? Ən əsası niyə gəldin?
- Sənə nə var niyə gəldim? Gəlməyim? İstəyirsən gedim, birdə gəlməyim?
- Uşaq, uşaq hərəkətlər etmə, qal-qaldığın yerdə. Bu telefona cavab verim sənin işinə baxacam.- telefonda Aylin idi. Səhər-səhər sərxoş olmasaq olmurki.
- Bəli, buyurun.
- Sonunda ,ayı bəy, yuxusundan oyandı. Prezidentdən zəng gəlirmiş kimi rəsmiyyətlə cavab verməyinə bax sən bunun hələ.
- Səhər-səhər nə lazım idi? Hələ saat 8-dir və yadımdı saat 10-da "Big Bon" da olmalıyam.
- Nə əcəb yadındadır. O zaman gələndə kostyum geyin vacibdir. Bunuda yadında saxla. Sağ ol.
- Yenədə tək kəlmə etməyimə icazə vermədi. Namiq əmi ona çox şey öyrədib, mənim zəif nöqtəmi bilir görürsən, Azad?
- Görmürəm amma eşidirəm. Tez öyrənir və yaxşı tətbiq edir. Qarşıda səndən çox şey alacaq.
- Alınacaq və varsa alınıb. Xırda-xuruş şeylərində sğöhbətin edən deyiləm.
- Sən mənə bax görüm. Kiməm mən? Azadam, Azad. Səni iliyinə kimi bilirəm. Get kostyumunu geyin, yada gözlə sənə hazırlanmaqda kömək edim sən yenədə işi batıracan mən olmasam.
Sabah 31 dekabr... Nə etmək gərək? İl bitir və mən bu il nə etdim? Mən itirməyin ağrısı ilə kiminsə sevdiyini itirməməsinə yardımçımı oldum? Ciddən mən çox gərəksizmi düşünürəm yoxsa düşünməməyə gərək varmı? Bəlkə Aylin haqlıdır? Bəlkə həyatı yaşayıb heç nəyi düşünməyək? Yox o haqsızdır. Valideyn övladına dünyaya gəldiyi ailəyə xeyirli olmasının gərəkdiyini öyrədir, gəldiyi dünya üçündə bunu etməsi gərəkdiyini özümü öyrənməlidir? Yox ən başqa bunu öyrətməlidir. Yetər, Azər, gecdir, sən acsan və gicləməyə başlayırsan.- öz-özümə deyinməyə başladım.
Gözəl bir şam yeməyi yedikdən sonra şəhərə yürüyüşə çıxdım. Yol aldığım prospektin sonu kiçik bir parka çıxırdı. Parkın çəmənliyi insan örtüyü ilə örtülmüşdü lakin cüt-cüt olaraq. Bir çoxu sevgili idilər, aşiq-aşiq bir-birilərinə baxmağından bəlli idi. Lakin bir qismi sadecə öpüşür, gözlərində heç nə bəlli olmurdu. Ağlıma ilk gələn şey "Flört" oldu. Modernləşmə getdikcə düşüncələrdə "Modernləşir" fəqət bu çox iyrənc bir şəkildə baş verir. İnsanlar bunu adi hala gətirir adınıda "sevgi" qoyur. 40 restoranda yediyi yeməyin dadını 41-ci restoranda tapmayınca oranıda tərk edir. Sonra restoranları bir-bir pisləməyə başlayır. Bu düşüncədə eyni bu şəkildə formalaşdırılır. Sevmədən, hər hansısa bir xüsusiyyətinə görə birgə olurlar və əvvəlkində olan xasiyyəti bunda axtarır tapa bilməyincə digəri beləliklə top kimi əllərdə dolaşırlar. Hanı hiss? Hanı qəlbən bağlılıq? Sırf erotika? Yürüyüşə çıxmağıma peşman olduğum üçün peşmanam.
Dənizə doğru yol aldım, bir saat falan dənizi seyr etdikdən sonra evə dönməyi qərara aldım. Seyr edərkən nə düşündüyüm ağlıma gəlmir lakin hər nə idiysə dilə gətiriləcək şey deyil.
Evim-evim canım evim- sanki bayaq evimdən sıxılan mən deyilmişəm kimi- özümü töhmətlədim. Elə bu an Aylin zəng etdi.
- Heyy, aloo, necəsiz Azər bəy?
- Salam, Aylin xanım. Canınıza duaçıyam. Siz necəsiz?
- Sizin kimi misyo. Hadi, hadi boş danışma. Sabah harda olacan? Cavab verirəm heç yerdə. Səhər saat on civarı "Big Bona" gəl. Gözləyəcəm. İndi gecən xeyirə. Bayyy
- Sənində. - daha bir kəlmə etməmə imkan vermədən telefonu söndürdü. "Big Bon" şəhərin ən göstərişli istirahət və əyləncə obyektlərindəndir. Görəsən nə olacaq. Onu bilmirəm amma Aylinin səsi çox gözəldi. Həmdə çox gözəldi. "Bayyy" qulağımda əks-səda eliyirdi. Gedim tez yatım , nədə olsa sabah "Big Bon" da olmalıyam.
- Oyanda, oyan ehh. Olmadıki bu. 2 saatdı telefonun ac olan buzov kimi hırhahır bağırır. Oyan cavab verdə bu yetimin qızına.
- Haaaahhhh- geniş bir əsnəmə və dədə-babadan qalma oranqutan kimi sinəyə bir-iki yumruqla (Darvin nəzəriyyəsi haqlı çıxmaq üzrədir) gümrah vəziyyət. Azad, sən nə vaxt gəldin? Ən əsası niyə gəldin?
- Sənə nə var niyə gəldim? Gəlməyim? İstəyirsən gedim, birdə gəlməyim?
- Uşaq, uşaq hərəkətlər etmə, qal-qaldığın yerdə. Bu telefona cavab verim sənin işinə baxacam.- telefonda Aylin idi. Səhər-səhər sərxoş olmasaq olmurki.
- Bəli, buyurun.
- Sonunda ,ayı bəy, yuxusundan oyandı. Prezidentdən zəng gəlirmiş kimi rəsmiyyətlə cavab verməyinə bax sən bunun hələ.
- Səhər-səhər nə lazım idi? Hələ saat 8-dir və yadımdı saat 10-da "Big Bon" da olmalıyam.
- Nə əcəb yadındadır. O zaman gələndə kostyum geyin vacibdir. Bunuda yadında saxla. Sağ ol.
- Yenədə tək kəlmə etməyimə icazə vermədi. Namiq əmi ona çox şey öyrədib, mənim zəif nöqtəmi bilir görürsən, Azad?
- Görmürəm amma eşidirəm. Tez öyrənir və yaxşı tətbiq edir. Qarşıda səndən çox şey alacaq.
- Alınacaq və varsa alınıb. Xırda-xuruş şeylərində sğöhbətin edən deyiləm.
- Sən mənə bax görüm. Kiməm mən? Azadam, Azad. Səni iliyinə kimi bilirəm. Get kostyumunu geyin, yada gözlə sənə hazırlanmaqda kömək edim sən yenədə işi batıracan mən olmasam.
- Bəhh. Buna bax bir sən. Kiçik Daniel səni.
- Kiçik İvar desən daha yaxşı olar.
- Yaxşı, balaca İvar nə edək?
- Get üzünü falan qırx, Tofiqə zəng edim gedək səni yarım saata insan halına salsın.
- Nə deyirəmki, sən deyən olsun. Gedək.- Bir saat içində tamamilə "cool" görünümdə idim. Toyum olsa bu qədər "Bəy" ola bilməzdim, o dərəcə "bəy" karizmam var idi.
- Bax indi adam oldun. "Big Bon"unun müdürü qadın olsa, bəhh. Kefinə dəyən olmaz, yaşa kefincə.
- Azad, məni bilirsən elə axmaqlıqlara baş qoşacaq biri deyiləm. Bilirəm zarafat edirsən lakin eləmə. Əlim ağırdı, beş il əvvəl necə idiysə elə.
- Tamam, boss, tamam. Bir söz demədim.
Nəhayət, "Big Bon" un qarşısındayam. Azadın işi çıxdı. Əfsuski gələ bilmədi və məndə onsuz içəri daxil oldum. İçəri girərkən Aylin üçün gözüm gəzirdi. Amma o məni arxadan səslədi.
- Hey, Böyük şahzadə, xoş gəlmisiz.
- Xoş gördükdə, bu nədi? Mən anlamadım?
- Son gün partisidi. Nə oldu bəyənmədin?
- Niyə tək mən kostyumdayam bəs?
- Çünkü səni kostyumda görmək istədim. Sonra?
- Kiçik İvar desən daha yaxşı olar.
- Yaxşı, balaca İvar nə edək?
- Get üzünü falan qırx, Tofiqə zəng edim gedək səni yarım saata insan halına salsın.
- Nə deyirəmki, sən deyən olsun. Gedək.- Bir saat içində tamamilə "cool" görünümdə idim. Toyum olsa bu qədər "Bəy" ola bilməzdim, o dərəcə "bəy" karizmam var idi.
- Bax indi adam oldun. "Big Bon"unun müdürü qadın olsa, bəhh. Kefinə dəyən olmaz, yaşa kefincə.
- Azad, məni bilirsən elə axmaqlıqlara baş qoşacaq biri deyiləm. Bilirəm zarafat edirsən lakin eləmə. Əlim ağırdı, beş il əvvəl necə idiysə elə.
- Tamam, boss, tamam. Bir söz demədim.
Nəhayət, "Big Bon" un qarşısındayam. Azadın işi çıxdı. Əfsuski gələ bilmədi və məndə onsuz içəri daxil oldum. İçəri girərkən Aylin üçün gözüm gəzirdi. Amma o məni arxadan səslədi.
- Hey, Böyük şahzadə, xoş gəlmisiz.
- Xoş gördükdə, bu nədi? Mən anlamadım?
- Son gün partisidi. Nə oldu bəyənmədin?
- Niyə tək mən kostyumdayam bəs?
- Çünkü səni kostyumda görmək istədim. Sonra?
- Anladım amma niyə?
- Sadecə istədim. Maraqlı gəldi necə görünəcəyin beləliklə görmüş oldum. Öz aramızdı pisdə durmursan ha.
- Məsələdə oduki, digər geyimdə pismi dururdum?
- Aha, yenədə başladı bizim xəfiyyə. Biraz sus və əyləncənin dadını çıxarmağa çalış. -haqlıydı biraz susub insanlardan deyildə artıq görə bildiklərimdən həzz almağa çalışmalıyam. Görə bildiklərim nələrdi? Nələr görürəm bu qədər işığın arasında? Bir oğlan pəncərə qırağında, əlində bir qədəh şampan, gözündə bir qədər düşüncə. Ondan bir neçə metr aralıda çəhrayı tonda don geyinmiş, ayaqları qayçıya bənzər bir qız. Qızın əlində telefonu, beynində... orda nəsə olduğunu zənn etmək düzgün olmazdı. Bir qız daha, qısa qol ağ köynək üstündə "Mickey Mouse'un" zərli şəkli, bol-cins şalvar tamda öz istədiyimi kimi yaşayan tipdən.
Bəsdir gözlərim yetərincə əyləndi. İndi mədəmi əyləndirməyin vaxtıdı. Oda gözlər qədər bunu haqq edir. Aylinlə yuxarı mərtəbəyə qalxıb bir masada oturduq. Pəncərə qırağı olması niyə qadınlar üçün bu qədər önəm kəsb edir axı? İnsanlarla qaynayıb qarşımaq üçün restorana gələn bütün cütlüklər, insanlardan uzaq nöqtələrdə masa ayırmağa daha meyillidi.
- Azər, yaxşıki varsan. Səni çox istəyirəm. Bilirsəndə yəqin bunu.
- Sənə qəlbimi bütünlüklə versəm, yəni bütün zərrəsinə qədər, o "istəmək" "sevməyə" dönərmi?- bunu elə bir səs tonuyla dedimki, özüm belə bunu dediyimdən əmin deyildim.
- Anlamadım?
- Təki-təki. Heç nə, axmaq bir adamın sözüydü. Birdən o düşdü yadıma. Əlbətdəki bilirəm. Kimsə istəmədiyi birini belə yerə gətirməz. Mən elə bilirdim buranı tamamilə qapatmısan. Amma içərdə fərqli adamları gördüm xəyallarım puç oldu desəm yerində olar.
- Deməli, buranın sahibi bir qadındı. Hər ilin sonunda il ərzində bura gələnlərdən on nəfər üçün bağlayır. Həmin on nəfərdə özünə yaxın bildiyini, əsasən, sevgililərini çağırırlar. Məndə səni yaxın bildim, dostum olaraq səni çağırdım.
- Ooo, nə yaxşı. Bəs bir şey soruşacam. İçəridə insanlar tək sayda idi. Hər kəs cütlüklərlə görünürdü, bir oğlan xaricində, deyəsən, onun dəvətinə rədd cavabı gəlib.
- Bilmirəm. Yəqin. İnsanlardı da daha nə olacaqdıki. İnsan deyərkən hər şey gözlənilməli.
- Sən dəvət etdin və mən gəldim. Bəs mən dəvət etsəm sən gələrdinmi?
- Niyədə olmasın. Sizdən belə bir alicənablıq gözləniləndi, ser.- deyib əlini üzüm şirəsi doldurulmuş badəyə atdı. Şəraba deyil üzüm şirəsinə. Bir saat ərzində söhbət etdik. Artıq bu dəbdəbə və əyləncəni tərk etmək lazım idi. Soyuq insanlarla dolu soyuq küçəyə çıxdıq.
Saat dörd civarı idi. Aylini evinə yola salıb piyada dəniz sahilinə gəldim. Havalar soyuq oluğundan və külək əsdiyindən sahildə demək olarki heç kimsə yox idi. Bir daşlıq tapıb gedib əyləşdim. Dəniz şıltaq və kirlidir. Sanki bir körpə uşaqdır, palçıqda evini quran sonra öz əliylə yıxan bir uşaqdı. Kim bilir bəlkə sevmədiyindən, bəlkədə başqası yıxmasın deyə özü yıxır. Kim bilir.
Hələ on beş dəqiqə olardıki əyləşmişdim. Lakin soyuq damarlarıma kimi işləmişdi. Soyuq üşütmürdü, artıq kəsirdi. Öz-özümə "beş dəqiqədə əyləş qalxarsan, həmişə gəlmirsənki" dedim. Saata baxıb qalxmaq istəyirdim birdən 17-18 yaşlarında bir oğlan əlində idman çantası, əynində kostyum, qulağında airpods ilə yanımdakı daşlıqda əyləşdi. Qəmgin görünürdü. Məsələnin sevgi olduğu gözlərinin dərinliyindən oxunurdu. Onu özüylə tək buraxıb getmək istəsəmdə dənizə qərq olan bir damla yaşı bunu etməyimə maneə oldu.
- Salam, dost. Necəsən? Nə olub?- yanında əyləşib çiynindən özümə tərəf sıxdım. Gözlərinin içinə baxdım.
- Salam. Dost? Siz kimsiz? Anlamadım.- deyib tez-tələsik çiynini əlimin altından çəkib, göz yaşlarını mənə tərəf olmayan əliylə sildi.- mən... mən ağlamırdım. Sadecə olaraq ha-hava soyuqdu.
- Aha, deməli hava soyuqdu və su burnundan axmaq yerinə gözündən axır eləmi? Mən kiməm sualına gəldikdə, mən səndən kim olduğunu soruşmadım. Səndə soruşma. Sadecə anlat. İçindəkini mənə danışaraq dolayı yolla dənizə tök. Mükəmməl ötəsi hisdi. Əmin ol bundan.
- Sadecə istədim. Maraqlı gəldi necə görünəcəyin beləliklə görmüş oldum. Öz aramızdı pisdə durmursan ha.
- Məsələdə oduki, digər geyimdə pismi dururdum?
- Aha, yenədə başladı bizim xəfiyyə. Biraz sus və əyləncənin dadını çıxarmağa çalış. -haqlıydı biraz susub insanlardan deyildə artıq görə bildiklərimdən həzz almağa çalışmalıyam. Görə bildiklərim nələrdi? Nələr görürəm bu qədər işığın arasında? Bir oğlan pəncərə qırağında, əlində bir qədəh şampan, gözündə bir qədər düşüncə. Ondan bir neçə metr aralıda çəhrayı tonda don geyinmiş, ayaqları qayçıya bənzər bir qız. Qızın əlində telefonu, beynində... orda nəsə olduğunu zənn etmək düzgün olmazdı. Bir qız daha, qısa qol ağ köynək üstündə "Mickey Mouse'un" zərli şəkli, bol-cins şalvar tamda öz istədiyimi kimi yaşayan tipdən.
Bəsdir gözlərim yetərincə əyləndi. İndi mədəmi əyləndirməyin vaxtıdı. Oda gözlər qədər bunu haqq edir. Aylinlə yuxarı mərtəbəyə qalxıb bir masada oturduq. Pəncərə qırağı olması niyə qadınlar üçün bu qədər önəm kəsb edir axı? İnsanlarla qaynayıb qarşımaq üçün restorana gələn bütün cütlüklər, insanlardan uzaq nöqtələrdə masa ayırmağa daha meyillidi.
- Azər, yaxşıki varsan. Səni çox istəyirəm. Bilirsəndə yəqin bunu.
- Sənə qəlbimi bütünlüklə versəm, yəni bütün zərrəsinə qədər, o "istəmək" "sevməyə" dönərmi?- bunu elə bir səs tonuyla dedimki, özüm belə bunu dediyimdən əmin deyildim.
- Anlamadım?
- Təki-təki. Heç nə, axmaq bir adamın sözüydü. Birdən o düşdü yadıma. Əlbətdəki bilirəm. Kimsə istəmədiyi birini belə yerə gətirməz. Mən elə bilirdim buranı tamamilə qapatmısan. Amma içərdə fərqli adamları gördüm xəyallarım puç oldu desəm yerində olar.
- Deməli, buranın sahibi bir qadındı. Hər ilin sonunda il ərzində bura gələnlərdən on nəfər üçün bağlayır. Həmin on nəfərdə özünə yaxın bildiyini, əsasən, sevgililərini çağırırlar. Məndə səni yaxın bildim, dostum olaraq səni çağırdım.
- Ooo, nə yaxşı. Bəs bir şey soruşacam. İçəridə insanlar tək sayda idi. Hər kəs cütlüklərlə görünürdü, bir oğlan xaricində, deyəsən, onun dəvətinə rədd cavabı gəlib.
- Bilmirəm. Yəqin. İnsanlardı da daha nə olacaqdıki. İnsan deyərkən hər şey gözlənilməli.
- Sən dəvət etdin və mən gəldim. Bəs mən dəvət etsəm sən gələrdinmi?
- Niyədə olmasın. Sizdən belə bir alicənablıq gözləniləndi, ser.- deyib əlini üzüm şirəsi doldurulmuş badəyə atdı. Şəraba deyil üzüm şirəsinə. Bir saat ərzində söhbət etdik. Artıq bu dəbdəbə və əyləncəni tərk etmək lazım idi. Soyuq insanlarla dolu soyuq küçəyə çıxdıq.
Saat dörd civarı idi. Aylini evinə yola salıb piyada dəniz sahilinə gəldim. Havalar soyuq oluğundan və külək əsdiyindən sahildə demək olarki heç kimsə yox idi. Bir daşlıq tapıb gedib əyləşdim. Dəniz şıltaq və kirlidir. Sanki bir körpə uşaqdır, palçıqda evini quran sonra öz əliylə yıxan bir uşaqdı. Kim bilir bəlkə sevmədiyindən, bəlkədə başqası yıxmasın deyə özü yıxır. Kim bilir.
Hələ on beş dəqiqə olardıki əyləşmişdim. Lakin soyuq damarlarıma kimi işləmişdi. Soyuq üşütmürdü, artıq kəsirdi. Öz-özümə "beş dəqiqədə əyləş qalxarsan, həmişə gəlmirsənki" dedim. Saata baxıb qalxmaq istəyirdim birdən 17-18 yaşlarında bir oğlan əlində idman çantası, əynində kostyum, qulağında airpods ilə yanımdakı daşlıqda əyləşdi. Qəmgin görünürdü. Məsələnin sevgi olduğu gözlərinin dərinliyindən oxunurdu. Onu özüylə tək buraxıb getmək istəsəmdə dənizə qərq olan bir damla yaşı bunu etməyimə maneə oldu.
- Salam, dost. Necəsən? Nə olub?- yanında əyləşib çiynindən özümə tərəf sıxdım. Gözlərinin içinə baxdım.
- Salam. Dost? Siz kimsiz? Anlamadım.- deyib tez-tələsik çiynini əlimin altından çəkib, göz yaşlarını mənə tərəf olmayan əliylə sildi.- mən... mən ağlamırdım. Sadecə olaraq ha-hava soyuqdu.
- Aha, deməli hava soyuqdu və su burnundan axmaq yerinə gözündən axır eləmi? Mən kiməm sualına gəldikdə, mən səndən kim olduğunu soruşmadım. Səndə soruşma. Sadecə anlat. İçindəkini mənə danışaraq dolayı yolla dənizə tök. Mükəmməl ötəsi hisdi. Əmin ol bundan.
- M-mən Süleyman.- kəkələyirdi. Amma kəkələmə soyuqdan deyildi, təbii idi. Bu kəkələmənin gözəl bir cəhəti var idi oda səs tempinin qulaq oxşamasında idi.
- Məndə Azər. Yaşın 27 olmasına saatlar qalmış bir dövlət məmuruyam.
- 17 ya-ya-şım var A-azər əmi. Ə-mi mənim biraz da-da-danışığımda problem var. O-lar danışmayım?
- Yox olmaz. Gül kimi səsin var. O problem deyil çox gözəl bir qüsurdu. İnanmazsan bəlkədə amma məndə uşaqkən kəkələyirdim. Hər gevə ayna qarşısında saatlarla özümə, dərsdən gəldikdən sonra saatlarla bacıma danışırdım. İndidə belə danışıram. Biraz problem var amma olsun. Qüsursuz insan olmaz. Ha unutmadan mənə əmi demə. Dost de.
- A-axı necə? Mən n-nə edimki, si-siz kimi kə-kə-kəkəmədən danışım.
- Hər gün axşam kiçik bir kağıza mətn yaz. Yazandan sonra oxu, güzgü qarşısından bunu özünə de. Kəkələdiyin sözlərin altından xətt çək. Sabah oyananda həmin kağızı oxu və kəkələdiyin sözlərə diqqət et. Əgər hər dəfəsində 10 sözü kəkələməsən bir və ya iki il içində düzələcən. Mən sənin sualına cavab verdim. İndi sən cavabla içində daşan dərya dərdı nədi?
- S-sevdiyim bir qız v-vardı. Amma o-nun bundan xə-xəbəri yox idi. Onunla d-dost kimi idik, b-bilməyi çox istədiyi ü-üçün mərcə g-gəldik. Mən u-uduzdum. Şans bu ş-şans deyib i-içimdəkiləri indi dənizə t-tökdüyüm kimi t-tökdüm. Heç bir s-söz demədi. Bir n-neçə gün səssizlik o-oldu. Sonra h-heç nə olmamış k-kimi danışmağa davam e-etdik. Sən demə s-sevgilisi varmış. Mən s-sevgilisi olduğunu bilsəm ə-əsla deməzdim. Bugün s-səhər sevgilisindən a-ayrılıb. Mənə isə b-belə yazdı. S-sevinə bilərsən. A-ayrıldıq. D-dost m-mənim günahım nəydi? A-axı mən ona nə etmişdim?- hönkürtülərə düçar oldu.
- Bilirsən. İnsan əsəbi olduğu zaman ciddən böyük səhvlər edir. Əsəbi və qırılmış olduğunu hiss etmir, narkoz almış kimi hal alır və qarşısınsa çıxan hər şeyi məhv edir. Sənə bir ,dost ,kimi məsləhət verim. Gəl mənlə, bir gözəl köşk bilirəm. Gedib ordan jurnal alaq. O öz qüsuru örtmək üçün səni istifadə etdi. Səndə qüsurunu örtmək üçün kitablardan istifadə et. Olarmı?
- O-olar amma mən g-gərək evə gedib s-sonra gələcəm ü-üstümdə pul yoxdu.- utandığı bəlliydi. Dahasınada ehtiyac yoxdur.
- Məndə deyirəm bu nə deyir. Gəl-gəl kitablar pulsuzdu. Gəl gedək.
- Y-yaxşı gedək.
Süleyman paşa həzrətləri ilə bundan əvvəlki köşkə gəldik. Süleyman belə bir yerin olduğundan xəbərsiz olduğunu dedi. Öyrənməyidə pis olmadı.
- Dost, hansını seçmisən görək.
- B-bunu.-əlindəki "Kəkələməlik: sözlər tökülmədiyində" adlı elmi məqaləydi.
- Hey ver baxım nə yazır. Maraqlı gəldi.
"Çöldə, bayırda, əyləşəndə, yeriyəndə qaçabda birinin bizə yaxınlaşıb adres və ya bir şey soruşması normal haldı. Kəkəmə şəxslər üçünsə bu böyük bir problem ola bilər. Bunun tam həlli olmasada kəkələməliklə yaşamağında yolları var...
...Kəkəmə bir həkim olan Martin Sommer'in kəkəməlik təsviri ağılda ən çox qalan növdəndir:" Kəkələməlik maşınızda radyo dinlədiyiniz zaman yayının problemli olması kimi bir şeydi...
...Sommer yalnız deyil. Aktyor Bruce Willis kəkəmə olan en tanıdıq insanlardandı. Tarixin daha köhnə səhifələrinə baxdıqda İngilis yazar George Bernard Show'dan, dahi şəxsiyyət İsaac Newton, hətta yunan filozofu Aristotelində kəkəmə olduğu bəllidi...
- Bax bu mənim xoşuma gəldi. Mənim üçündə bir kitab seçdə. Olar?
- O-olar niyədə o-olmasınki. - biraz axtardıqdan sonra mavi qapaqlı bir jurnalı mənə doğru uzatdı.- a-lın bunu götürün.
Əlində "1001 gecə fəlakətləri" adlı bir jurnal. Evə çatana qədər açmayacaqdım. Bu güvənsizlik olardı.
- Yaxşı ,dost. İndi gedəkmi? Sənə evə yola salım.
- Y-yox ehtiyac y-yoxdur. Mən idmana ge-gedəcəm onsuzda. Oda yaxındı bura söz narahat olmayın. Minnətdaram hər şeyə görə. Sağ olun. Görüşənədək.
- Görüşənədək. - hardan olduğunu soruşmaq Aylinin evinin qarşısından keçənədək yadımda deyildi. Amma artıq iş-işdən keçmişdi. Məndə əlimdəki jurnalla evə yollandım.
- Məndə Azər. Yaşın 27 olmasına saatlar qalmış bir dövlət məmuruyam.
- 17 ya-ya-şım var A-azər əmi. Ə-mi mənim biraz da-da-danışığımda problem var. O-lar danışmayım?
- Yox olmaz. Gül kimi səsin var. O problem deyil çox gözəl bir qüsurdu. İnanmazsan bəlkədə amma məndə uşaqkən kəkələyirdim. Hər gevə ayna qarşısında saatlarla özümə, dərsdən gəldikdən sonra saatlarla bacıma danışırdım. İndidə belə danışıram. Biraz problem var amma olsun. Qüsursuz insan olmaz. Ha unutmadan mənə əmi demə. Dost de.
- A-axı necə? Mən n-nə edimki, si-siz kimi kə-kə-kəkəmədən danışım.
- Hər gün axşam kiçik bir kağıza mətn yaz. Yazandan sonra oxu, güzgü qarşısından bunu özünə de. Kəkələdiyin sözlərin altından xətt çək. Sabah oyananda həmin kağızı oxu və kəkələdiyin sözlərə diqqət et. Əgər hər dəfəsində 10 sözü kəkələməsən bir və ya iki il içində düzələcən. Mən sənin sualına cavab verdim. İndi sən cavabla içində daşan dərya dərdı nədi?
- S-sevdiyim bir qız v-vardı. Amma o-nun bundan xə-xəbəri yox idi. Onunla d-dost kimi idik, b-bilməyi çox istədiyi ü-üçün mərcə g-gəldik. Mən u-uduzdum. Şans bu ş-şans deyib i-içimdəkiləri indi dənizə t-tökdüyüm kimi t-tökdüm. Heç bir s-söz demədi. Bir n-neçə gün səssizlik o-oldu. Sonra h-heç nə olmamış k-kimi danışmağa davam e-etdik. Sən demə s-sevgilisi varmış. Mən s-sevgilisi olduğunu bilsəm ə-əsla deməzdim. Bugün s-səhər sevgilisindən a-ayrılıb. Mənə isə b-belə yazdı. S-sevinə bilərsən. A-ayrıldıq. D-dost m-mənim günahım nəydi? A-axı mən ona nə etmişdim?- hönkürtülərə düçar oldu.
- Bilirsən. İnsan əsəbi olduğu zaman ciddən böyük səhvlər edir. Əsəbi və qırılmış olduğunu hiss etmir, narkoz almış kimi hal alır və qarşısınsa çıxan hər şeyi məhv edir. Sənə bir ,dost ,kimi məsləhət verim. Gəl mənlə, bir gözəl köşk bilirəm. Gedib ordan jurnal alaq. O öz qüsuru örtmək üçün səni istifadə etdi. Səndə qüsurunu örtmək üçün kitablardan istifadə et. Olarmı?
- O-olar amma mən g-gərək evə gedib s-sonra gələcəm ü-üstümdə pul yoxdu.- utandığı bəlliydi. Dahasınada ehtiyac yoxdur.
- Məndə deyirəm bu nə deyir. Gəl-gəl kitablar pulsuzdu. Gəl gedək.
- Y-yaxşı gedək.
Süleyman paşa həzrətləri ilə bundan əvvəlki köşkə gəldik. Süleyman belə bir yerin olduğundan xəbərsiz olduğunu dedi. Öyrənməyidə pis olmadı.
- Dost, hansını seçmisən görək.
- B-bunu.-əlindəki "Kəkələməlik: sözlər tökülmədiyində" adlı elmi məqaləydi.
- Hey ver baxım nə yazır. Maraqlı gəldi.
"Çöldə, bayırda, əyləşəndə, yeriyəndə qaçabda birinin bizə yaxınlaşıb adres və ya bir şey soruşması normal haldı. Kəkəmə şəxslər üçünsə bu böyük bir problem ola bilər. Bunun tam həlli olmasada kəkələməliklə yaşamağında yolları var...
...Kəkəmə bir həkim olan Martin Sommer'in kəkəməlik təsviri ağılda ən çox qalan növdəndir:" Kəkələməlik maşınızda radyo dinlədiyiniz zaman yayının problemli olması kimi bir şeydi...
...Sommer yalnız deyil. Aktyor Bruce Willis kəkəmə olan en tanıdıq insanlardandı. Tarixin daha köhnə səhifələrinə baxdıqda İngilis yazar George Bernard Show'dan, dahi şəxsiyyət İsaac Newton, hətta yunan filozofu Aristotelində kəkəmə olduğu bəllidi...
- Bax bu mənim xoşuma gəldi. Mənim üçündə bir kitab seçdə. Olar?
- O-olar niyədə o-olmasınki. - biraz axtardıqdan sonra mavi qapaqlı bir jurnalı mənə doğru uzatdı.- a-lın bunu götürün.
Əlində "1001 gecə fəlakətləri" adlı bir jurnal. Evə çatana qədər açmayacaqdım. Bu güvənsizlik olardı.
- Yaxşı ,dost. İndi gedəkmi? Sənə evə yola salım.
- Y-yox ehtiyac y-yoxdur. Mən idmana ge-gedəcəm onsuzda. Oda yaxındı bura söz narahat olmayın. Minnətdaram hər şeyə görə. Sağ olun. Görüşənədək.
- Görüşənədək. - hardan olduğunu soruşmaq Aylinin evinin qarşısından keçənədək yadımda deyildi. Amma artıq iş-işdən keçmişdi. Məndə əlimdəki jurnalla evə yollandım.
Gec olmasada, evə çatmaq üçün tezdə deyildi. Otağıma girər-girməz yatağa sərildim. Bir qurtum su içmədən jurnalı açıb oxumağa başladım.
" Nağılların daim uşaqlar üçün nəsihətamiz məzmunlu olduğu düşüncəsində olmuşdum." 1001 gecə nağıllarını" oxuyanədək. Kitabxanada uşaq regiununa yaxınlaşıb kitab seçmək istərkən bu gözümə sataşdı. Məzmunu maraqlı gəldi. Kitabxanaçıya yaxınlaşıb bunun azyaşlılar üçün uyğun olub olmadığını soruşdum. Az yaşlı qardaşıma alacağımı bildirdim. Əlbətdəkidə uyğun olacağı bildirdi. Kitabı oxuyanədək məndə bu düşüncədəydim. Kitab tamamilə ərəb psixologiyasıyla yazılmış bir kitabdır. Əsərin başlanğıcı elə qeyri-etikalardan ibarət idi. Qadının şahı aldatması. Şahın onları yataqda yaxalaması. Sonra şahın "ulu" istəyi. Hər gecə ayrı biriylə yatmaq arzusu. Uşaqların bunu oxuması nə dərəcə doğru yönümlüdür bilmirəm. Orda olan nağılların böyük əksəriyyəti mifolojidi. Kiçik bir qismi məişət nağılıdı. Bununda nə qədəri nəsihət və tövsiyyə daxilindədir bilmirəm. Şahın 1001 gecə sonra qızla evlənməsi uşaqlara yeridilməsi, sonrada gələcəyimiz niyə məhv olur düşüncəsindəyik. Etikadan uzaq olan, mənəviyyat tərəfdən düşük bir ədəbiyyatın uşaqlara oxudulmasına qarşıyam." Bir səhifədə bunlar yazılmışdı. Digərləri kitabdan şəkillər və iki nağıl idi. Yazar deyəsən onca nağıldan sadecə bunları qənaət bəxş görüb.
" Nağılların daim uşaqlar üçün nəsihətamiz məzmunlu olduğu düşüncəsində olmuşdum." 1001 gecə nağıllarını" oxuyanədək. Kitabxanada uşaq regiununa yaxınlaşıb kitab seçmək istərkən bu gözümə sataşdı. Məzmunu maraqlı gəldi. Kitabxanaçıya yaxınlaşıb bunun azyaşlılar üçün uyğun olub olmadığını soruşdum. Az yaşlı qardaşıma alacağımı bildirdim. Əlbətdəkidə uyğun olacağı bildirdi. Kitabı oxuyanədək məndə bu düşüncədəydim. Kitab tamamilə ərəb psixologiyasıyla yazılmış bir kitabdır. Əsərin başlanğıcı elə qeyri-etikalardan ibarət idi. Qadının şahı aldatması. Şahın onları yataqda yaxalaması. Sonra şahın "ulu" istəyi. Hər gecə ayrı biriylə yatmaq arzusu. Uşaqların bunu oxuması nə dərəcə doğru yönümlüdür bilmirəm. Orda olan nağılların böyük əksəriyyəti mifolojidi. Kiçik bir qismi məişət nağılıdı. Bununda nə qədəri nəsihət və tövsiyyə daxilindədir bilmirəm. Şahın 1001 gecə sonra qızla evlənməsi uşaqlara yeridilməsi, sonrada gələcəyimiz niyə məhv olur düşüncəsindəyik. Etikadan uzaq olan, mənəviyyat tərəfdən düşük bir ədəbiyyatın uşaqlara oxudulmasına qarşıyam." Bir səhifədə bunlar yazılmışdı. Digərləri kitabdan şəkillər və iki nağıl idi. Yazar deyəsən onca nağıldan sadecə bunları qənaət bəxş görüb.
Yeni ilə və yeni yaşa son üç saat qalmışdı. Son üç saat... qəribə gəlirdi. Bu üç saat sonra daha yaşlı olacaqdım. Yaşamaq illərlə ölçülür, ölməkdə. Bəs fərq nədədi? İyirmi yeddi yaşım olacaq. Öldükdə dəmi iyiymi yeddi il öldüyümü yad edəcəklərmi? Yox insanlar var olduqları qədər gərəkdilər. Dəyərli olduqları qədər var olurlar. Sona qədər yox olurlar.
Son bir saat qalmışdı. Kresloda adətim üzrə çay içərək kitab oxuyurdum. Birdən Aylindən zəng gəldi.
- Heyy, alo Azər. Üzrlü say gecə-gecə narahat elədim. Axmaq bir sualım var. Amma mütləq cavabla.
- Salam, Aylin. Aha, buyur. Həmişəki performansındı, təəccüblənmədim.
- Hal-hazırda Xəyalə qarşında olsa ona nə deyəcəkdin? Və ya nə demək istərdin?
- Aylin, bu nə sualdı verirsən? Yeridimi?
- Azər, sualıma cavab ver. Nə deyərdin? Təcili lazımdı.
- Nə deyəcəm. Onun əlini sadecə saçlarını sığallamaq üçün buraxardım. Bu qədər bəsit. Başqa nə deyim.
- Ooo, xoşum gəldi. Nəysə sağ ol gecən xeyirə.
- Sənində
Telefonun lənətə gəlmiş səsi şirin yuxudan insanı oyatmasa olmur. Ah, yenə bir gün daha başladı. Daha doğrusu yeni bir il və yeni bir yaş başladı. Güzgü qarşısına keçib öz-özünə dedim.
- Yeni yaşın mübarəkdi, Azər. Bu sənə nələr gətirəcək, nələr aparacaq bilmirsən. Bildiyin tək bir şey var. İnancın tək vicdanına bağlı olsun. Ətrafındakı insanları sev və qoru amma əsla onlardan asılı olma. Çünki onların sənsiz ola bildiyi kimi səndə onlarsız ola bilərsən. Və son olaraq. Yeni bir şeylər qazanmağın diləyi ilə özünə yaxşı bax.- beləliklə hər il etdiyim kimi özüm-özümü ağıllandırdım. Yəqin hər kəs belə edir. Etməsə belə edənlər vardır yəqin. Varmı?
Saat artıq 10-du. Nə səbəbsə Aylin hələ də zəng etməmişdi. Yəqin hələ də oyanmayıb. Gecə o zamana qədər oyaq olduğuna görə indi yatır. Bugün heç olmadığım qədər pozitiv hiss edirəm. Yaş artıqca, sanki içimdəki uşaq daha da kiçilir. İstəmsizcə parka gedib əylənmək istəyirəm. Sadiqdə ortalarda yoxdu. Ciddən niyə yoxdu. Hər il qana susamış cəllad kimi qapımın ağzında durar ilk o təbrik edərdi. Hazır heç kim yoxdu. Məndə çıxım çölə, qış olmasına rəğmən ilıq bir abu-hava var.
Aylinin evinin ağzında biraz gözlədim. O çox sevdiyim köşkdən bir jurnal seçmək qərarına gəldim. Başlıqlar çox gözəl idi hələki birin götürəcəkdim. "Quru dəniz", "Kim?", "Sevdiyimi? Yoxsa dostumu?". Deyəsən sonuncunu götürəcəm. Mövzu aktual və cəlb edicidi. Jurnalı götürdüm pulu qoyub çıxdım. Görəsən qoyulan pulu bir başqası götürürmü? Yoxsa başqası pul qoyurmu? Bu insanlardan nə desən gözlənilər. Maşına əyləşib kofe yudumlaya-yudumlaya oxumağa başladım
Sevdiyimi? Yoxsa dostumu?
Bu digərlərindən fərqli olaraq bir hekayə üzərində formalaşmaz. Çünki bu konseptdə yazılan hər bir hekayə kiminsə həyatına bənzəyəcək. Ondansa dümdüz yazmaq daha məsləhətə uyğundu. Bir tək oğlanlara deyil son zamanlar qızlarada aiddir. Əvəz-əvəz dünyasıdır. Hal-hazırki dövrdə qızların oğlanlarla dostlaşması normaldı. Buna heç kim heç cür söz deyə bilməz. Lakin bir problem var. Məsafə yoxdu. Münasibət nə olursa olsun müəyyən bir hədd olmalıdır. Qızların bir qisminə sevdiyi insanlara necə davrandığını soruşanda dedilər - Onun ətrafında pərvanə olar, heç nəyimi gizlətməz. Daim zarafatlaşar vəs, vəs. Dostlarıyla necə davrandıqlarını soruşanda isə fərqli bir şey yox idi. Buda heç normal deyil. Heyvanlarda cütləşmə rəqsi və özlərini bəyəndirmə instinktləri var. Bunlar növlərə görə dəyişmir. Demək olarki eyni alqoritmlə gedir. İnsanlarında heyvanların bir sinifinə aid olduğunu nəzərə alsaq eyni proses baş verir. İnsanlarda da oğlan qıza və ya qız oğlana özünü bəyəndirmək üçün müəyyən addımlar atır. Buda cinslər arasındakı münasibəti müəyyən edir. Bax bu zaman araya "dostluq" münasibəti girir. Artıq "sevgili" çox üstün bir rütbə kimi görünür. Flörtləşmə isə ara mərhələdədir. Hal-hazırki durumda isə flörtləşmə yoxdur. Qadınlarda dostluq münasibətləri var və qəbul edib bəyəndiklərini bir üst pilləyə aid edirlər. Sevginin nə vasitə ilə yarandığı bəlli deyil. Sevgi daha çox tanışma dönəmlərində olur. İnsanların xasiyyət və ruh əkizliyi anlaşmasında daha üstün sevgilər olur.
Son bir saat qalmışdı. Kresloda adətim üzrə çay içərək kitab oxuyurdum. Birdən Aylindən zəng gəldi.
- Heyy, alo Azər. Üzrlü say gecə-gecə narahat elədim. Axmaq bir sualım var. Amma mütləq cavabla.
- Salam, Aylin. Aha, buyur. Həmişəki performansındı, təəccüblənmədim.
- Hal-hazırda Xəyalə qarşında olsa ona nə deyəcəkdin? Və ya nə demək istərdin?
- Aylin, bu nə sualdı verirsən? Yeridimi?
- Azər, sualıma cavab ver. Nə deyərdin? Təcili lazımdı.
- Nə deyəcəm. Onun əlini sadecə saçlarını sığallamaq üçün buraxardım. Bu qədər bəsit. Başqa nə deyim.
- Ooo, xoşum gəldi. Nəysə sağ ol gecən xeyirə.
- Sənində
Telefonun lənətə gəlmiş səsi şirin yuxudan insanı oyatmasa olmur. Ah, yenə bir gün daha başladı. Daha doğrusu yeni bir il və yeni bir yaş başladı. Güzgü qarşısına keçib öz-özünə dedim.
- Yeni yaşın mübarəkdi, Azər. Bu sənə nələr gətirəcək, nələr aparacaq bilmirsən. Bildiyin tək bir şey var. İnancın tək vicdanına bağlı olsun. Ətrafındakı insanları sev və qoru amma əsla onlardan asılı olma. Çünki onların sənsiz ola bildiyi kimi səndə onlarsız ola bilərsən. Və son olaraq. Yeni bir şeylər qazanmağın diləyi ilə özünə yaxşı bax.- beləliklə hər il etdiyim kimi özüm-özümü ağıllandırdım. Yəqin hər kəs belə edir. Etməsə belə edənlər vardır yəqin. Varmı?
Saat artıq 10-du. Nə səbəbsə Aylin hələ də zəng etməmişdi. Yəqin hələ də oyanmayıb. Gecə o zamana qədər oyaq olduğuna görə indi yatır. Bugün heç olmadığım qədər pozitiv hiss edirəm. Yaş artıqca, sanki içimdəki uşaq daha da kiçilir. İstəmsizcə parka gedib əylənmək istəyirəm. Sadiqdə ortalarda yoxdu. Ciddən niyə yoxdu. Hər il qana susamış cəllad kimi qapımın ağzında durar ilk o təbrik edərdi. Hazır heç kim yoxdu. Məndə çıxım çölə, qış olmasına rəğmən ilıq bir abu-hava var.
Aylinin evinin ağzında biraz gözlədim. O çox sevdiyim köşkdən bir jurnal seçmək qərarına gəldim. Başlıqlar çox gözəl idi hələki birin götürəcəkdim. "Quru dəniz", "Kim?", "Sevdiyimi? Yoxsa dostumu?". Deyəsən sonuncunu götürəcəm. Mövzu aktual və cəlb edicidi. Jurnalı götürdüm pulu qoyub çıxdım. Görəsən qoyulan pulu bir başqası götürürmü? Yoxsa başqası pul qoyurmu? Bu insanlardan nə desən gözlənilər. Maşına əyləşib kofe yudumlaya-yudumlaya oxumağa başladım
Sevdiyimi? Yoxsa dostumu?
Bu digərlərindən fərqli olaraq bir hekayə üzərində formalaşmaz. Çünki bu konseptdə yazılan hər bir hekayə kiminsə həyatına bənzəyəcək. Ondansa dümdüz yazmaq daha məsləhətə uyğundu. Bir tək oğlanlara deyil son zamanlar qızlarada aiddir. Əvəz-əvəz dünyasıdır. Hal-hazırki dövrdə qızların oğlanlarla dostlaşması normaldı. Buna heç kim heç cür söz deyə bilməz. Lakin bir problem var. Məsafə yoxdu. Münasibət nə olursa olsun müəyyən bir hədd olmalıdır. Qızların bir qisminə sevdiyi insanlara necə davrandığını soruşanda dedilər - Onun ətrafında pərvanə olar, heç nəyimi gizlətməz. Daim zarafatlaşar vəs, vəs. Dostlarıyla necə davrandıqlarını soruşanda isə fərqli bir şey yox idi. Buda heç normal deyil. Heyvanlarda cütləşmə rəqsi və özlərini bəyəndirmə instinktləri var. Bunlar növlərə görə dəyişmir. Demək olarki eyni alqoritmlə gedir. İnsanlarında heyvanların bir sinifinə aid olduğunu nəzərə alsaq eyni proses baş verir. İnsanlarda da oğlan qıza və ya qız oğlana özünü bəyəndirmək üçün müəyyən addımlar atır. Buda cinslər arasındakı münasibəti müəyyən edir. Bax bu zaman araya "dostluq" münasibəti girir. Artıq "sevgili" çox üstün bir rütbə kimi görünür. Flörtləşmə isə ara mərhələdədir. Hal-hazırki durumda isə flörtləşmə yoxdur. Qadınlarda dostluq münasibətləri var və qəbul edib bəyəndiklərini bir üst pilləyə aid edirlər. Sevginin nə vasitə ilə yarandığı bəlli deyil. Sevgi daha çox tanışma dönəmlərində olur. İnsanların xasiyyət və ruh əkizliyi anlaşmasında daha üstün sevgilər olur.
Və bu necə olmalıdı? Tutaqki, bir qız oğlanla dost olur. Bu sadecə bir bənzətmədi bunu əks tərəfdə də görmək mümkündü. Bu dostluqdan sonra sadecə bir tərəf, yəni oğlan qızı sevir. Bu zaman isə pis tərəf yenə oğlan olur. Çünki düşüncələrində sadecə dost ola biləcəkləri və qızın onda necə emosiyalar yaradacağı, qızın davranışlarının oğlana necə təsir edəcəyi ön görülə bilmir. Bu zaman oğlan ikiləmdə qalır. Bu qız məni sevdiyi üçünmü belə davranır yoxsa dostuyammı deyə düşünür. Yuxarıda qeyd etdiyim kimi, kənardan dostu və sevdiyi şəxs arasında ayrım olmur. Bu yaxındanda belədir. Tərəflər fərqi necə görməlidir. Bu qarşıdakı insanı nə dərəcə tanımağından asılıdı. Müəyyən bir çərçivə daxilində münasibət qurulmalıdı. Bu çərçivədə tamamilə sizdən asılıdı.
Vay, gözəl yazılıb. Çox sevdim. Bir formada haqlıdır. Bu məndə də baş verir. Aylinin məni sevdiyini və ya dostu olduğumu tam sezə bilmədim. Zənn edirəmki sezədə bilməyəcəm. Aha, evdən çıxdı. Görəsən, öyrənə biləcəmmi?
- Salam, Aylin xanım. Bugün nə əcəb evdən gec çıxdın. Deyəsən yatıb qalmışdın.
- Hahah, güldürmə məni "doğum günü çocuğu". Bu evdən ikinci çıxışımdı. Qayıdanda sənin maşınını gördüm. Evə girəndə görmədin zənn etdim çıxanda da görməyəcən. Başın o jurnala yaman qarışmışdı. Və oxuyurdun elə həyacanlı-həyacanlı maraqlı gəldi. Bu arada unutmadan ad günün mübarəkdi. Əsl təbrik bu deyil ama yenədə hələlik bu qədəri yetər. Hazır burdasan məni "Child" restoranəna aparda xahiş edirəm.
- Əlbətdəki Aylin xanım. Xüsusi sürücünüz iş başındadır. İstəsəz ölümə deyin məndə sürüm.
- Ooo, görünür yeni yaş yarayıb. Ölümə hələ qalıb sən dediyim yerə sür.
Vay, gözəl yazılıb. Çox sevdim. Bir formada haqlıdır. Bu məndə də baş verir. Aylinin məni sevdiyini və ya dostu olduğumu tam sezə bilmədim. Zənn edirəmki sezədə bilməyəcəm. Aha, evdən çıxdı. Görəsən, öyrənə biləcəmmi?
- Salam, Aylin xanım. Bugün nə əcəb evdən gec çıxdın. Deyəsən yatıb qalmışdın.
- Hahah, güldürmə məni "doğum günü çocuğu". Bu evdən ikinci çıxışımdı. Qayıdanda sənin maşınını gördüm. Evə girəndə görmədin zənn etdim çıxanda da görməyəcən. Başın o jurnala yaman qarışmışdı. Və oxuyurdun elə həyacanlı-həyacanlı maraqlı gəldi. Bu arada unutmadan ad günün mübarəkdi. Əsl təbrik bu deyil ama yenədə hələlik bu qədəri yetər. Hazır burdasan məni "Child" restoranəna aparda xahiş edirəm.
- Əlbətdəki Aylin xanım. Xüsusi sürücünüz iş başındadır. İstəsəz ölümə deyin məndə sürüm.
- Ooo, görünür yeni yaş yarayıb. Ölümə hələ qalıb sən dediyim yerə sür.
Nemoland¹³
tətilə çıxmışıq
"İstirahət"im 15 nə qədər davam edəcək. Mental sağlığımı toparlamam gərək həmdə baya-baya-baya
Salam, gənclər. Çox əfsuslarki indiyə qədər yazdığım hər şey hesabımla birgə digər telefonumla bərabər getdi. Kanala yan hesabımla yazmaq məcburiyyətindəyəm. Bu bir bəhanə kimi görülə bilər lakin bu zaman kəsiyində istər mental cəhətdən istərsədə zaman cəhətdən bir çox problemlər oldu. Kanaldakı sahiblik yetkisini itirdiyimdən ötrü əfsuski başqa bir kanala keçməli oldum (@nem0land13). Bu müəllif hüquqları cəhətdən vacib faktordur. Kitabın davamı sabahdan vaxt itirmədən yayımlanacaq. Bu gümə qədər yanımda olan hər bir kəsə təşəkkürlər💜