⁉️ همه دارند با تقلب از دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شوند؟

🗞 مقاله نیویورک مگزین با عنوان «همه دارند با تقلب از دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شوند» بحرانی را که امروز آموزش عالی با آن روبروست، به تصویر کشیده است.

🔆️️ در فرسته بعدی توضیح این تصویر را می‌خوانید...



🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

⁉️ همه دارند با تقلب از دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شوند؟

🗞 مقاله نیویورک مگزین با عنوان «همه دارند با تقلب از دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شوند» بحرانی را که امروز آموزش عالی با آن روبروست، به تصویر کشیده است.

🔹 گرت اسمایلی، مدیر مدرسه سورا، نوشت:‌

«یک دانشجوی دانشگاه یوتا صریحاً اعتراف می‌کند: «دانشگاه فقط به این بستگی دارد که چقدر از چت‌جی‌پی‌تی استفاده کنم.» حتی در لیگ آیوی، یک دانشجوی سال دومی کلمبیا تخمین می‌زند که ۸۰ درصد از هر مقاله‌ای که ارائه داده را هوش مصنوعی نوشته و حتی در یک مصاحبه کارآموزی جعلی با آمازون شرکت کرده که منجر به پیشنهاد شغلی برایش شده است. استادان در همه جا می‌گویند حس می‌کنند دارند دانشجویان را بر اساس توانایی‌شان در نوشتن پرامپت برای ربات‌ها نمره می‌دهند، درحالی که همکارانشان بازنشستگی زودهنگام را در نظر می‌گیرند و هشدار می‌دهند که ممکن است یک نسل اساساً بی‌سواد فارغ‌التحصیل شود.

اما هوش مصنوعی این مشکل را ایجاد نکرده؛ بلکه یک روند ۲۰ ساله را سرعت بخشیده و آن را غیرقابل چشم‌پوشی کرده است. سال‌هاست که دانشجویان دانشگاه را به عنوان یک مسیر عبور بی‌معنا می‌بینند که در آن نمره‌ها تنها سکه رایج هستند. آنها به سادگی ارزشی در تحصیل نمی‌بینند. حالا ابزارهای هوش مصنوعی میانبرها را سریع و تقریباً غیرقابل تشخیص کرده‌اند. نتیجه؟ تقلب گسترده و از بین رفتن ارزش نشانگر معدل‌ها (GPA).

حتی دانشجویان هاروارد و کلمبیا امروز برای یافتن شغل مشکل دارند. در گفتگوهای خصوصی، همکاران کارآفرین من اعتراف می‌کنند که دیگر از فارغ‌التحصیلان جدید استخدام نمی‌کنند. آنها به نمره‌هایشان اعتماد ندارند و مهارت‌های آکادمیک‌شان اغلب در محیط کار کاربردی ندارد. چرا باید سال‌ها وقت صرف آموزش یک فارغ‌التحصیل ۲۲ ساله گران‌قیمت کرد، درحالی که هوش مصنوعی با هزینه‌ای معادل ۲۰ دلار در ماه می‌تواند سریع‌تر مفید واقع شود؟

🔆️️️️️️ پس دانشجویان چه باید بکنند؟ چگونه از این چرخه معیوب فرار کنند؟
۱. روی حل مسئله‌های پیچیده تمرکز کنید. یک تیم کوچک تشکیل دهید، یک مشکل واقعی را شناسایی کنید و چیزی بسازید که مردم بابت آن پول بدهند؛ نرم‌افزار، خدمات، رویداد، هرچیز.
۲. آن را عرضه کنید، بهبود ببخشید و بازاریابی کنید.
۳. از هر ابزاری، حتی هوش مصنوعی، استفاده کنید اما معمار جایگزین‌ناپذیری باشید که ابهام را به ارزش تبدیل می‌کند. در نهایت، این همان چیزی است که یک کارفرما حاضر است برای آن به شما حقوق بدهد.

🔆️️ و مدارس چگونه باید خود را تطبیق دهند؟
✔️ هر درس را حول یک چالش واقعی و باز طراحی کنید که نیازمند تحقیق، طراحی و دفاع عمومی باشد.
✔️ استانداردهای محتوایی را به عنوان ابزار ببینید، نه نقطه پایان.
✔️ کنجکاوی، بهبود مستمر، همکاری و تفکر انتقادی را از طریق پروژه‌هایی در سطح حرفه‌ای ارزیابی کنید.

📌 هادی پرتوی روی این مقاله دیدگاهی گذاشت و نوشت:
«این پست کاملاً درست می‌گوید. سیستم مدرسه و دانشگاه شکسته است؛ چون نتوانسته تفکر انتقادی را آموزش دهد، چرا که چون گذشته حول مهارت‌های طوطی‌وار گذشته می‌چرخد، نه مهارت‌های خلاقانه آینده.

- دانش‌آموزانی که در مهارت‌های حفظی شکست می‌خورند، برچسب «اختلال کمبود توجه (ADHD)» می‌خورند. 
- دانشجویانی که از هوش مصنوعی استفاده می‌کنند، «متقلب» خطاب می‌شوند. 
- فارغ‌التحصیلان «موفق» اغلب فاقد مهارت‌های کاربردی در دنیای واقعی هستند. 

تمام سیستم آموزشی باید متحول شود تا در عصر هوش مصنوعی، خلاقیت و تفکر انتقادی را آموزش دهد.»

◀️ برگرفته از کانال معلم یادگیرنده مادام العمر :
@TeacherasLLL


🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

🔸بازی فرصتی برای ابراز خود و تجربه‌‌ کردن کار و زندگی است. بازی و شادی همسایه یکدیگرند و در لحظات شادِ بازی می‌توانیم از عمق جان‌مان با خود و دیگران ارتباط بهتری برقرار کنیم. کتابِ «بازی: چگونه بازی به مغز ما شکل می دهد، تخیل را شکوفا می کند و به روحمان غنا می بخشد» دعوتی است به بازی و شادی در جریان قدم زدن، دوچرخه‌سواری و پرتاب توپ برای بچه‌ها و بزرگ‌ترها.

معرفی کتاب «بازی» به قلم جواد لگزیان در سایت رسمی «کتابک» اینگونه میگوید...

@ketabak_org


📚نویسنده: ال استوارت براون
📝 مترجم : زینب زعفرانچی
سال انتشار۱۴۰۳
جلد کتاب : شومیز
قطع : وزیری
تعداد صفحات : ۱۵۶ صفحه


🐔برای سفارش این کتاب اینجا کلیک کنید
و یا به کتابفروشی های ما سری بزنید.

و برای مطالعه یادداشت کامل جواد لگزیان در سایت کتابک اینجا کلیک کنید

آنونس گفت و گو با حسین وهاب‌زاده (مدرس حوزه محیط زیست، بوم‌شناس و بنیانگذار مدرسه طبیعت)
گفت و گوی کامل با ایشان هم اکنون در سایت و کانال یوتیوب آرته
یوتیوب:
https://B2n.ir/zk2653
سایت انگلیسی:
https://artebox.org/vahabzadeh-01
سایت فارسی:
https://B2n.ir/qg7769

👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

🎵 پوشه شنیداری نشست علمی پرورش در طبیعت؛
چیستی، چرایی و چگونگی

🗓 سه‌شنبه 6 خرداد 1404

🏡سالن حافظ

💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢

🆔 @iranianhht

♦️♦️هنوز نمی‌خواهیم باور کنیم که راه را اشتباه رفتیم...

👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

«حرکت یعنی اکتشاف شخصی».
هر بار که کودک بدنش را حرکت می‌دهد درمی‌یابد که چه کاری از او ساخته است و چه مهارت‌های جسمی به دست آورده و آن‌ها را در چه راه‌های متفاوتی می‌تواند به کار بگیرد. این کشف، اعتماد به نفس را در او افزایش میدهد.
«حال سعی میکند که حرکت جدید و چالشی دیگر انجام دهد و به همین ترتیب چرخه اطمینان به خود اوج میگیرد» .

برگرفته از کتاب «طبیعت و کودک خردسال»
نوشته، رات ویلسون
ترجمه، عبدالحسین وهابزاده

نسل بعد بر چه اساسی بتونه؟!
علی دهباشی، نویسنده و سردبیر مجله بخارا، سال‌هاست بی‌وقفه در راه شناخت و زنده نگه‌داشتن میراث فرهنگی و ادبی ایران کوشیده.
او بر این باور است که توجه‌ به کودکی، نقطه آغاز پیوند ما با سرزمین است؛ پیوندی که اگر از همان آغاز به درستی شکل بگیرد، در تندباد حوادث نیز می‌تواند استوار بماند و پشتوانه‌ای برای فردای ایران باشد.

فیلم کامل این گفتگو را در کانال یوتیوبی روزنامه هفت صبح ببینید.
@DamounNatureSchool

♦️♦️ ما به تغییرات بسیار جدی‌ای در نظام آموزشی نیاز داریم....


👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

انجمن حمایت از حقوق کودکان به مناسبت روز جهانی محیط زیست برگزار می‌کند:

وبینار
«طبیعت؛ مدرسه من»

سخنران: استاد عبدالحسین وهاب‌زاده؛
ایده‌پرداز مدرسهٔ طبیعت
دبیر نشست: مژگان احمدیه؛ فعال حقوق کودکان

این نشست با هدف بررسی نقش طبیعت در رشد، یادگیری و تواناسازی کودک برای زندگی مطلوب و حفاظت از محیط زیست و آشنایی با مفهوم حق کودک و طبیعت به عنوان «حق مادرزاد» برگزار می گردد.

این نشست در بستر اسکای روم در تاریخ شنبه ۱۷ خرداد، ساعت ۱۷:۳۰ به نشانی زیر برگزار می‌گردد:

https://www.skyroom.online/ch/sprc/natureworldday

♦️♦️ فرزندانمان را به چه مسیری هدایت می‌کنیم، خلق کردن یا تبعیت کردن...

👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

آموزش ناخودآگاه: چگونه مدرسه، انسان را از درون بازنویسی می‌کند؟

✍ سیامک معظمی گودرزی

مدرسه را اغلب معبد دانایی خوانده‌اند، اما در واقعیت، بیشتر به کارخانه‌ای شباهت دارد که انسان را با نرمی و لبخند، برای هم‌شکلی آماده می‌کند. آنچه آموزش می‌نامیم، بیش از آن‌که انتقال معنا باشد، حذف حاشیه‌هاست—تربیت نه برای اندیشیدن، بلکه برای پذیرش. عقلانیت این نظام، عقلانیتی شفاف و خوش‌نیت نیست؛ بلکه فرموله‌شده و تکرارشونده است.

نظام آموزشی مدرن با ظاهری دموکراتیک و هدفمند، برنامه‌ای تنظیم می‌کند که در آن کودک، از همان نخستین سال‌ها، نه برای کشف جهان، بلکه برای زیستن در چارچوب آن تربیت شود. سؤال‌ها پیشاپیش تعریف شده‌اند، پاسخ‌ها از قبل موجودند و ارزیابی‌ها نه برای فهم، بلکه برای رتبه‌بندی است. کنجکاوی، آرام‌آرام به مهارت تست‌زنی فروکاسته می‌شود. خیال، به کاربرگ و اندیشه، به کلیدواژه.

آموزش، در این صورتبندی، پروژه‌ای برای حذف خویشتن است. کتاب‌های درسی، سطر به سطر، جهان را از پیچیدگی‌اش تهی می‌کنند. معلم، حافظ پروتکل است و دانش‌آموز، حافظه‌ای پویا که باید داده‌های مقرر را در زمانی مقرر، بازتولید کند. «تفکر انتقادی» که شعارش را می‌دهند، تنها تا آن‌جا مجاز است که ساختار مدرسه را به خطر نیندازد. آزادی بیان در کلاس درس، تا وقتی پذیرفتنی‌ست که نمره را تهدید نکند.

این عقلانیت آموزشی، خشونتی خاموش دارد. نه از سر اجبار، بلکه از دل مشارکت. والدین، معلمان، دانش‌آموزان، همگی در این سازوکار مشارکت دارند، بی‌آن‌که ضرورتاً بر آن مسلط باشند. ساختار، خودکار پیش می‌رود؛ همچون ماشینی دقیق که هدفش تربیت سربازانی‌ست با چهره‌ی کارمند، با ذهنی منظم و احساسی خاموش.

فارغ‌التحصیل نه انسانی پرورش‌یافته، که محصولی بسته‌بندی‌شده است؛ آماده‌ی مصرف، آماده‌ی استخدام، آماده‌ی حذف و این‌همه، در سکوت کلاس، در نظمی بی‌سروصدا و در دفترچه‌ی نمراتی که حقیقت را تنها در عدد می‌بیند، اتفاق می‌افتد.

https://www.tg-me.com/Andisheh_Moazzami