🔴 رویکرد کتابهای درسی، بچه ها را از تفکر واگرا و پرداختن به زوایای مختلف مسئله و راه حل های خلاقانه منع می کند.

🔸شاگرد باید اطلاعاتی که در کتاب نوشته را دریافت کند، کاملا مطالب بیان شده را فراگرفته، دستورات آن را مو به مو اجرا کرده، و عین آن را در هنگام امتحان بازگوید.

🔸در این صورت، فهم شاگرد نسبت به یک موضوع، عینا آن چیزی است که در کتاب درسی آمده است. نه کم و نه بیش!

🔸او باید دیدگاههای مطرح شده در کتاب را باید عینا پذیرفته، و عبارات مهم آن را بی کم و کاست عینا حفظ کند.

🔸این یعنی ما به زور کتابهای درسی، بچه ها را به تفکر همگرا سوق داده، و آنها را ترغیب می کنیم، تنها از زاویه‌ی محدودی به مسئله نگاه کنند، و فقط از روشهای قدیمی و بیان شده برای حل مسئله استفاده کنند.

🖋اردوان مجیدی



برگرفته از کانال خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj



👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

از هر ۵ دانش‌آموز ایرانی ۲ نفر هیچ چیز یاد نمی گیرند/ ایران در عملکرد خود در آزمون تیمز روند نزولی داشته است

♦طبق نتایج آزمون تیمز، ۲۱ درصد از دانش‌آموزان ایران عملکرد بسیار ضعیفی دارند و از هر ۵ دانش‌آموز، ۲ نفر هیچ‌چیزی نمی‌آموزند. این وضعیت ناشی از روش‌های نامناسب آموزش و سیاست‌های نادرست در حمایت ناکافی از مدارس دولتی و دانش‌آموزان ضعیف است.

♦آیا زمان آن نرسیده است که بازنگری جدی در حوزه تعامل با کودکانمان داشته باشیم؟ آیا از خودمان می‌پرسیم که چرا کودکانمان را به مدارس می‌فرستیم؟

👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

«بچه که بودم دوست داشتم در باد بدوم، با باد یکی شوم...دائم یا بالای درخت بودم یا دستم توی جوب یا تو گل بود ... شکل می‌ساختیم، از درخت بالا می‌رفتیم، بدون اجازه وارد خانه همسایه‌ها می‌شدیم. آن ترس‌ها را دوست داشتیم، که باغبان دنبالمان کند، چون میوه می‌کَندیم؛ دزدی نبود، شیطنت بود...توی حیاط همه چی می‌ساختیم، آدمک می‌ساختیم، قلعه، خونه...»

«رابطه شهودی ما با طبیعت در کودکی شکل می‌گیرد، زمانی که هنوز آموخته‌ها و برداشته‌هایمان چارچوب‌های مفهومی را نساخته و بدون واسطه با محیط‌مان زیست می‌کنیم.»

«رویت زمین آن‌طور که هست،
با خطوط و رنگ‌هایش،
نرمی و نوازهایش،
شکل‌ها، فرم‌هایش
و فضایی که این‌چنین شفاف ما را در بر گرفته است.»

▫️بخشی از گفتگوی سهراب مهدوی با مریم سالور
▪️منبع: صنوبر | سال چهارم | شماره دهم | بهار و تابستان 1399 [ص.30 و 31]
عکس: مینا حسینی

برگرفته از کانال مطالعات کودک و طبیعت

@cnstudy

👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

🔶 "تحصیل کرده بودن" چه معناست؟

🔹چامسکی جواب می‌دهد...

👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

🎯 «بازی‌های مخاطره‌آمیز» نقش مهمی در توسعۀ مهارت‌های کودکان دارد

🔴 بعضی از بازی‌ها برای والدین ترسناک و برای کودکان هیجان‌انگیز هستند: بالا رفتن از سطوح شیب‌دار، پریدن از ارتفاع یا کاوش در گوشه‌‌وکنار پارک بدون نظارت مستقیم والدین. اگرچه این لحظات گاهی برای والدین اضطراب‌آورند، اما مطالعات علمی نشان داده‌اند که «بازی‌های مخاطره‌آمیز» به کودکان امکان ماجراجویی می‌دهند و نقش مهمی در توسعۀ مهارت‌های شناختی، احساسی و اجتماعی آن‌ها دارند. «بازی‌های مخاطره‌آمیز» به فعالیت‌هایی گفته می‌شود که همراه با هیجان و عدم قطعیت هستند و ممکن است به آسیب‌های جسمی کوچک یا گم‌شدن منجر بشوند.

🔴 مطالعاتی که طی دو دهه گذشته انجام شده، نشان می‌دهند که بازی‌های مخاطره‌آمیز، به‌ویژه در فضاهای باز، نه تنها استرس و اضطراب کودکان را کاهش می‌دهند، بلکه مهارت‌های مدیریت هیجانات را نیز تقویت می‌کنند. دکتر هلن داد از دانشگاه اکستر انگلستان معتقد است که چنین فعالیت‌هایی کودکان را با واکنش‌های جسمی مانند ترشح آدرنالین آشنا می‌کند و کودکان یاد می‌گیرند که چگونه با احساساتی چون ضربان قلب بالا و هیجان شدید کنار بیایند و آن را مدیریت کنند.

🔴 سابقۀ پژوهش دربارۀ بازی‌های پرریسک به ۱۹۹۶ بازمی‌گردد، زمانی که نروژ قانونی را در زمینۀ ایمنی زمین‌های بازی تصویب کرد. این قانون الزام می‌کرد که تجهیزاتی مانند دستگیره‌ها و وسایلی که خطر آسیب‌دیدگی را به حداقل می‌رسانند، به زمین‌های بازی اضافه شوند. چند سال بعد، الن سندستر روانشناس، متوجه شد که تجهیزات زمین‌های بازی دارند حذف می‌شوند و امکان بازی‌های مخاطره‌آمیز کمتر و کمتر می‌شود. این موضوع از نظر او نگران‌کننده بود. چرا که مطالعاتش نشان می‌داد کودکانی که فرصت ماجراجویی‌ دارند، در آینده کمتر به رفتارهای پرخطر روی می‌آورند.

🔴 فواید بازی‌های مخاطره‌آمیز حتی برای سازمان‌های ایمنی نیز قابل چشم‌پوشی نیست. پملا فوسلی، رئیس یک سازمان پیشگیری از آسیب در کانادا، دربارۀ این نوع بازی‌ها می‌گوید: مزایای اجتماعی، جسمی و روانی این بازی‌ها به‌قدری گسترده است که نمی‌توان آن‌ها را نادیده گرفت. با این حال، نگرش‌ها نسبت به ریسک در کشورهای مختلف متفاوت است. در اسکاندیناوی، فرهنگ عمومی و نظام سلامت همگانی، به والدین اجازه می‌دهد به کودکان فرصت تجربه‌های بیشتری بدهند. اما در کشورهایی مانند انگلستان یا کانادا، نگرانی‌های حقوقی و بیمه‌ای مانعی جدی برای این موضوع است.

🔴 در حالی که بسیاری از متخصصان بر اهمیت بازی‌های مخاطره‌آمیز تأکید می‌کنند، دنیای مدرن اغلب ایمنی را به حداکثر می‌رساند و فرصت‌های ریسک‌کردن را از کودکان می‌گیرد. قوانین سختگیرانه، طراحی‌های بیش‌ازحد ایمن در زمین‌های بازی و نگرانی‌های والدین، امکان ماجراجویی‌های طبیعی را محدود کرده است. محققان، از جمله ماریانا بروسونی از دانشگاه بریتیش کلمبیا، معتقدند که تغییرات شهری، طراحی زمین‌های بازی و آموزش والدین می‌توانند نقش کلیدی در بازگشت به بازی‌های آزاد و ماجراجویانه داشته باشند.

🔴 طرفداران ماجراجویی وبازی‌های مخاطره‌آمیز شعارشان این است: «کودکان باید به اندازۀ لازم ایمن باشند، نه به اندازۀ ممکن». این به معنای فراهم کردن محیط‌هایی است که کودکان بتوانند مرزهای توانایی‌های خود را کشف کنند. دکتر سندستر، که فرزندش پس از سه سال تمرین، سرانجام به بالای یک درخت بلند رسید، می‌گوید: این حس شادی‌آور و شجاعانه، نه تنها برای کودکان بلکه برای بزرگسالان نیز ضروری است.

📌 برگرفته از مطلب «Why kids need to take more risks: science reveals the benefits of wild, free play» که در تاریخ ۸ ژانویۀ ۲۰۲۵ در وب‌سایت نیچر منتشر شده است.

برگرفته از کانال ترجمان
@tarjomaanweb

👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

هیچ‌های شیرین؛ هیچ‌های خاکستری
▪️درس‌هایی از مدرسه طبیعت
▫️عبدالحسین وهاب‌زاده

كودكي دوران خاطرات به‌ يادماندني براي همه‌ي عمر است، چيزهاي به ظاهر كوچك كه اگر از شادماني ، سرخوشي و رهايي حکایت داشته باشند لذت يادآوري‌شان در روزهاي گرفتار بزرگسالي، روح‌‌انگيز و التيام‌‌بخش است و اگر در چارديواري‌هاي محبوس و لگام‌های تنگ گذشته باشند روح را فسرده خواهند داشت. ٩٦ درصد مردم در همه‌ جای دنیا ، در نظرسنجي‌‌ها، شيرين‌‌ترين خاطرات كودكي خود را مرتبط با بودن در طبيعت توصيف كرده‌‌اند. اين به ظاهر « هيچ‌‌هاي شيرين» اما ، امروز براي كودكان ما ، اسير در چنبره‌ي كنترل خانواده ، مدرسه و حواشي مرتبط با آن ، جاي خود را به « هيچ‌‌های خاكستري» مي‌‌دهند .
بيایيد در مورد كودكي و نيازهاي واقعي آن بازانديشي كنيم. بيایيد به جمله نصب شده بر ديوار دفتر كار آلبرت انیشتين در دانشگاه پرينستون عميق‌تر بنگريم كه مي‌گويد: « نه هر چيز كه به شمارش آمد، به حساب آيد و نه هر چيز كه به شمارش نامد به حساب نيز نيايد.»
منبع:
https://www.tg-me.com/madresehtabiat
عکس:
مدرسه طبیعت کوچار

@cnstudy| مطالعات‌کودک‌وطبیعت‌

والد بودن یعنی چه؟
والد یعنی حمایت از همه آنچه که فرزند هست...
👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

کارگروه کودک و طبیعت تعاونی زیست پایدار مانا با همکاری« مطالعات کودک طبیعت» برگزار می‌کند:

نشست"گفتگوی مشارکتی پیرامون کتاب باغبان و نجار"

این نشست در روز پنج شنبه ۱۱ بهمن ماه ساعت ۱۳ تا ۱۶ در محل خانه کتابدار کودک و نوجوان به نشانی:خیابان ولیعصر،بالاتر از میدان منیره،خیابان اسدی منش، کوچه دهستانی، نبش بن بست دوم،پلاک ۲ برگزار خواهد شد.
در این نشست آقای محمد(بهمن) عظیمی پژوهشگر و فعال حوزه کودک و طبیعت ما را همراهی خواهند کرد. محتوای این جلسه طوری طراحی شده است که بدون مطالعه کتاب "باغبان و نجار" هم می‌توانید در آن حاضر شوید.‌

جهت ثبت نام در نشست به شماره تلفن  ۰۹۱۱۲۲۷۵۱۶۹ (شیرین احمدیان) پیغام بدهید. حضور در این نشست برای همگان آزاد و رایگان است.
همچنین حضور کودکان به همراه یکی از والدین در کتابخانه بلامانع است.

مدرسه با ما چه می‌کند؟

👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

🎤
سخنرانی دکتر عبدالحسین وهاب زاده، عضو سیاستگذاران و هیئت داوران جایزه دکتر بسکی در همایش بزرگداشت نود و سومین زادروز دکتر غلامعلی بسکی و اختتامیه نخستین دوره جایزه بنیاد علمی دکتر بسکی و اعلام اثر برگزیده نهایی جایزه در محور کودک و محیط زیست.

۵ بهمن ماه ١۴۰۳
🍃🍃🍃

👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

ما چقدر ویژگی‌های بچه‌ها را به رسمیت می‌شناسیم؟

👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

پافشاری بر یک مسیر غلط ما را بدین سرانجام رساند...

👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

اگر میخواهید بدانید کشوری توسعه می یابد یا نه اصلا سراغ فناوری کارخانه و ابزاری که استفاده میکند نروید ؛ اینها را به راحتی میتوان خرید یا دزدید یا کپی کرد ...

برای دیدن توسعه بروید :
در مدارس ببینید آنجا چگونه بچه ها را آموزش میدهند مهم نیست چه چیزی آموزش میدهند بلکه ببینید چگونه آموزش میدهند .
اگر کودکان شما را پرسشگر، خلاق،  صبور، دارای روحیه گفتگو , تعامل ودارای روحیه مشارکت  و کار تیمی بار آورند , اینها انسانها و شخصیت هایی خواهند شد که میتوانند توسعه ایجاد کنند .

داگلاس نورث ، برنده نوبل اقتصاد

👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

«چنان از عالم طبیعت مسخ و بریده شده‌ایم که فقط معدودی از ما توان تشخیص یک گل یا حشره را در محیط پیرامون خود دارند و می‌توانند نسبت به سرعت انقراض آنها توجه کنند»

▪️جیمز لاولاک | زمین یک موجود زنده
[منبع: بوم‌شناسی علم عصیانگر؛ ترجمه عبدالحسین وهاب‌زاده ؛ جهاد دانشگاهی مشهد: ۱۳۹۳]
▫️عکس: کانال موسسه کودک‌و‌طبیعت دامون

@cnstudy| مطالعات‌کودک‌وطبیعت‌

والدی که متولد می‌شود

بهمن ماه ۱۴۰۳
میخواهم این‌بار از مگوهای مادری‌ام بگویم🤱
مدتی است که تناقضی عمیق وجودم را فرا گرفته، از سویی هر لحظه سرشار لذتم از بودنش. دیدن تلاشش برای راه رفتن، رساندن منظورش با ایما و اشاره و گاهی واژه‌ها، خنده‌هایش، رقصیدنش، کنجکاوی‌ها و بازیگوشی‌هایش و حتی شیر خوردن و خوابیدنش. تازگی یادگرفته تلاش می‌کند با آن دستان ظریف و کوچکش سرم را در آغوشش بگیرد، این کارش کِیفم را تمام می‌کند. بودن با او، مراقبت از او و برآورده‌کردن نیازهایش لحظه‌هایم را معنیِ نو بخشیده است.
از سوی دیگر گاهی با هویت پیشین اجتماعی و شغلیم احساس غریبگی و دورافتادگی می‌کنم. گاهی از خودم می‌پرسم آیا می‌توانی با این‌همه دورافتادگی دوباره به جایگاهت برگردی؟ آیا اکنون هویتی جز مادر رها بودن داری؟ آیا بازهم توانِ ساختن داری؟ و...
آخر من به خوبی می‌دانم که هویت مادری‌ام چه هویت کاملی است وبسیارهم دوستش دارم اما نمی‌دانم چرا بازهم وجودم درگیر این پرسش‌ها و دغدغه‌ها می‌شود!

#روایت‌های‌یک‌مادر

@parentsbirth

👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh

بعد از این پست با چند نفر از دوستان که لطف کردند و نظرشان را گفتند گفت و گویی داشتیم که من را به فهمی دقیق تر از شرایط رساند. فهم من از این موقعیت اینگونه است: به گمانم تناقضی که از آن حرف زدیم ویژگی مادری در دنیای امروز است. مادری که پیش از تولد فرزندش هویت اجتماعی داشته که در آن زیست می‌کرده و با آن پیوندی عمیق داشته، اکنون به هرحال کمابیش از آن فاصله می‌گیرد و احتمالا گاهی دلتنگش یا نگرانش می‌شود و نیاز به تعاملی با آن پیدا می‌کند. به گمانم نمی‌توان گفت این حس و نیاز بد است یا خوب، فقط می‌توان گفت که هست، واقعی است. معنی این بودن هم این نیست که حتی کمی از حس لذت و نیاز به تجربه مادری کم شود، بلکه معنی اش حضور هردوی اینها کنار هم است. آری شاید تناقض آمیز باشد، اما اگر حضور هردوی این حس‌ها و نیازها را بپذیریم و به رسمیت بشناسیم شاید یاد بگیریم که با این تناقض زندگی کنیم. در سال‌های اولِ تولدِ فرزند، ضروری‌ترین مشغله مادر که تقریبا همه زمان او را می‌گیرد، بودن با کودک است که می‌تواند با لذت بردن از لحظه‌لحظه بودن با فرزند ، مراقبت از او، وابستگی‌ به او و دیدن وابستگیِ او به خود، رصدِ دقیقِ تغییراتش و... به بهترین شکل بگذرد و معنی اش این است که در این دوره نیازی به فاصله گرفتن موقت از آن هویت اجتماعی است. فاصله‌ای که دقیقا هم نمیدانی کِی و چگونه از آن عبور می‌کنی (به خیلی چیزها ازجمله موقعیت آن هویت و ویژگی‌های کودک و مادر بستگی دارد). اما در همین زمان می‌تواند دلتنگی برای آن هویت اجتماعی، مشغله ذهنی در رابطه با آن و شوق به بازگشت به آن در وجودت باشد و نخواهی آن را سرکوب یا پنهان کنی و اجازه دهی اوهم گوشه ای از وجودت بماند و وجودش را به رسمیت بشناسی. به گمانم حضور هردو این حس‌ها لازم است، از سویی شوق به تجربه مادری و از سویی شوق به حضور در بستر اجتماعی. تجربه مادری برای اکنون ضروری است و حضور در بستر اجتماعی برای سال‌های آینده که او روز به روز بیشتر نیاز به استقلال پیدا می‌کند و می‌خواهد از مادر فاصله بگیرد به کار می‌آید‌.
الان نه تنها او به مادر وابسته است که مادر هم بسیار به او وابسته است. اما آرام آرام نیرویی از درون او را به سمت فاصله از مادر و نزدیکی به همسالانش می‌کشاند. درحالیکه مادر از درون همچنان وابسته‌ است و باید آگاهانه خودش از بیرون به این وابستگی غلبه کند و فرصت استقلال به او بدهد. اینجا به گمانم آن شوق بازگشت به هویت اجتماعی به کار خواهد آمد تا توازنی میان آن‌ها برقرار کند.
به گمانم پذیرش وجودِ این "هویت اجتماعیِ سیال" در آرامش ما در تجربه مادری هم بسیار موثر است. هویتی که بتوانیم در دوره‌ای از آن فاصله بگیریم ولی با حفظ شوقی به آن یا خط اتصال باریکی به آن دوباره بتوانیم شاید به شکلی جدید و متفاوت به آن برگردیم.

#روایت‌یک‌مادر
@parentsbirth

👈🏻 برای ورود به کانال " نوبانگ اندیشه " روی لینک زیر کلیک کنید:

@NobangAndisheh