انتظار مردم ایران

هنوز زندگی می‌کنم
با مردی که پروانه‌ها را از پیراهنم راند و
باغ‌های تنم را به آتش کشید...
- نیر فرزین

نه تونستم تو اين ٨ روز فيلم ببينم،
نه تفريحي كنم! نه مديتيشن نه يوگا!
نه حتي پادكست ...
مني كه عاشقِ پادكست و مديتيشن بودم !
دارم ادامه ميدم !
اما زنده نيستم !
شبا با استرس ميخوابم !
صبح ها با استرس از خواب بيدار ميشم !
از صداي اخبار متنفرم !
ديگه آينده برام بي مفهومه !
دلم واسه خيليا تنگ شده نگرانشونم !
تمومِ داشته هام تبديل شده به يه كوله پُشتي !
كه وقتي نگاش ميكنم ميگم كجا برم ؟
كجارو دارم برم ؟
خونه ، خانوادم ، پِت هام ، اتاقم، وسايلم !
همه رو ول كنم برم؟

عزیزم ناراحت نباش، برای بعضی بُزها همه‌ی علف‌ها شیرینه ...

من بعد عرق نعنا، غذا ميخورم
بعد قهوه ام، ميخوابم
بعد گریه مم ميرقصم
بامن از تعادل حرف نزن...

O2 @oxxgen

من در حال خدافظی کردن با آخرین پروانه هایی که تو دلم نگه داشته بودم

«اگه حال یه ایرانی رو بپرسی، می‌گه خوبم...
ولی اگه بغلش کنی، بی وقفه گریه میکنه.»

‏این جنگ تموم شد ولی یادم میمونه پیامم ندادی ...

بسیار مهم است که بگذارید بعضی چیزها از بین بروند.
خودتان را از آنها رها سازید و از دستشان خلاص شوید.
منتظر نباشید تا قدر تلاش‌هایتان را بشناسند
و عشق‌تان را بفهمند. در را ببندید،
آهنگ را عوض کنید،خانه‌تکانی کنید،
گرد و غبارها را بتکانید،از آنچه هستید دست بردارید
و به آنچه که واقعا هستید روی آورید...

O2 @oxxgen
#پائولو_کوئيلو

این روزها کم حوصله و کم طاقتیم با کوچک ترین حرف و کم توجهی از کوره در میریم، ممکنه توی خیلی از روابطمون بگو مگوهامون بیشتر شده باشه، هوای همدیگه رو بیشتر داشته باشیم ...

‏ناگهان، بزرگترین آرزوهامون این شد که فقط به زندگی طبیعی برگردیم...