🍃 سومین نوع گناه وجودی به انکار استعدادها یا ناکامی ما در تحقق بخشیدن به آن‌ها مربوط می‌شود. به عبارت دیگر، این گناه به رابطه ما با خود (Eigenwelt) ارتباط دارد. این گناه نیز عمومی است، زیرا هیچ‌یک از ما نمی‌توانیم تمام استعدادهای خود را به طور کامل تحقق بخشیم. این نوع گناه یادآور مفهوم عقده یونس مزلو یا ترس از بهترین بودن است (به فصل ۹ مراجعه کنید).

🍃 گناه وجودی مانند اضطراب می‌تواند تأثیر مثبت یا منفی بر شخصیت داشته باشد. ما می‌توانیم از این گناه برای پرورش برداشت سالم از انسان، بهبود بخشیدن به روابط خود با دیگران و استفاده خلاق از استعدادهای خویش بهره‌مند شویم. با این حال، در صورتی که از پذیرفتن گناه وجودی خودداری کنیم، این گناه به روان‌رنجوری یا مرضی تبدیل می‌شود. گناه روان‌رنجور مانند اضطراب روان‌رنجور به نشانه‌های روان‌رنجور نظیر ناتوانی جنسی، افسردگی، ظلم به دیگران یا ناتوانی در تصمیم‌گیری منجر می‌شود.

#رولو_می

@Oidipous

👇👇👇

🚀https://www.tg-me.com/pharmakaplan


🧠😮گروه مقالات(2025)✔️

👇👇👇

🚀https://www.tg-me.com/pharmakaplan


🧠😮گروه مقالات(2025)✔️

◀️ قصدمندی

🍃 توانایی انتخاب کردن به ساختارهای زیربنایی اشاره دارد که بر اساس آنها این انتخاب صورت می‌گیرد.

🥺 ساختاری که به تجربه معنی می‌دهد و امکان تصمیم‌گیری درباره آینده را به افراد می‌دهد، قصدمندی نامیده می‌شود.

🍃 به گفته‌ی می (۱۹۶۹)، افراد بدون قصدمندی نه می‌توانند انتخاب کنند و نه بر اساس انتخاب خود عمل کنند. عمل به قصد مندی اشاره دارد، همان‌گونه که قصد مندی به عمل اشاره دارد؛ این دو جدانشدنی هستند.

#رولو_می

@Oidipous

🍃 می برای پر کردن شکاف بین ذهن و عین از اصطلاح «قصد مندی» استفاده کرد.

🥺 قصدمندی عبارت است از ساختار معنایی که به ما (یعنی ذهن‌ها) امکان می‌دهد تا دنیای بیرونی (یعنی عین‌ها) را ببینیم و درک کنیم.

🍃 در قصدمندی، دوگانگی بین ذهن و عین تا اندازه‌ای برطرف می‌شود» (می، ۱۹۶۹، ص ۲۲۵).

#رولو_می

@Oidipous