حال من بد نیست و یعنی هیچ جای بدنم درد نمی‌کند ولی اگر بخواهی حالم را عمیق تر جویا شوی باید به تو بگویم که به هیچ وجه از زندگی خوشم نمی‌آید. زندگی برایم بی معنی و غیر قابل تحمل شده. برعکس تو من حالم با خواندن کتاب‌های روانشناسی و غیره خوب نمی‌شود. من آدم احساساتی و دیوانه ای هستم و مثل تو نمی‌توانم به اعصابم مسلط باشم. دردهایم بزرگتر از آنچه هست در نظرم جلوه می‌کند و هیچوقت قدرت روبرو شدن با حقایق زندگی را ندارم. بارها آرزو کرده که مثل تو باشم اما گویی خداوند نمی‌خواهد که من روی خوشبختی را ببینم. اعتماد و ایمن به نفس در وجود من مرده. محیطی که در آن زندگی می‌کنم برای من کشنده و رنج آور است و پیوسته به ضعف و تزلزل روحیه‌ی من کمک می‌کند. همیشه فکر می‌کنم که فقط برای مردن خوب هستم. زیرا در خانه کسی برای من ارزشی قائل نیست و کسی نیست که شخصیتم را تقویت کند. هیچ کاری را نمی‌توانم با ایمان و اعتماد انجام بدهم. تزلزل و تردید مثل سایه ی شومی روی اعمال و افکار من سنگینی می‌کند و شخصیتم مثل یخی آب می‌شود. هیچ‌کس نیست که درد مرا بفهمد و به من کمک کند فقط مرا همان‌طور که هستم بشناسد. آه حالا می‌فهمم درد بیگانگی چه درد بزرگی است.

📝 از نامه های فروغ فرخزاد به همسرش پرویز

📚 @PDFsCom

کتاب "گاهی از نه شنیدن می‌ترسیم!" آلن دوباتن رو به تازگی تموم کردم.

+ یه جا صفحه ۸۰ کتاب به زیبایی نوشته بود؛

”آدم سالم نیازی به آزار دیگران ندارد. تا وقتی کسی از درون در عذاب نباشد، برای بی‌رحمی‌کردن در حق دیگران انگیزهٔ کافی ندارد“.

عمیقا تایید کردم.

صفحه ۵۳ نوشته بود؛
”اولین گناه کسانی که باعث شدند دچار حس شرمساری شویم کشف خطاهای‌مان نبود؛ فراموش‌کردن بدیِ خودشان بود و بعد، اینکه به خود جرئت دادند ما را به خاطر بدی‌مان سرزنش کنند“.

ناخواسته سر تکون دادم.

صفحه ۳۳ کتاب نوشته بود؛
”شاید زندگی با فرد نامناسب تقریباً تحمل‌پذیر به‌نظر برسد، ولی با گذشت زمان این فرد به سنگ‌ریزه‌ای در کفش شما تبدیل خواهد شد و این «خطای ناچیز» هیچ فرقی با گیرافتادن در وضعیتی «کاملاً وحشتناک» نخواهد داشت“.

عمیقا تصدیق کردم.

صفحه ۱۱ کتاب نوشته بود؛
”برای اینکه بتوانیم از خودمان در برابر دشمن بیرونی دفاع کنیم، ابتدا باید طرف خودمان باشیم“.

بارشی از حق بود.

صفحه ۵۶ کتاب نوشته بود؛
”وقتی غمگینیم، واقعاً به لباس یا مدل موی جدید نیاز نداریم؛ فقط نیاز داریم کسی از روی محبت به ما نگاه کند تا نگاه سخاوتمندانه‌اش ما را از آثار مخرب تنفرمان از خودمان نجات دهد“.

عمیق بود.

صفحه ۶ کتاب نوشته بود؛
”اگر به کسی که از خود متنفر است و در این وضع گیر افتاده بگویید «یه کم بخند» یا «خودت رو بیشتر دوست داشته باش» همان‌قدر ناراحت می‌شود که به یک انگلیسی‌زبان بگویید «بلغاری حرف بزن دیگه»“.

حقیقتی غیرقابل انکار…


صفحه ۴۸ کتاب نوشته بود؛
”ما زشت نیستیم؛ فقط از افرادی که می‌توانند زیبایی ما را تشخیص دهند دوریم“.

و یادم افتاد که؛ زیبایی در نگاه توست...

صفحه ۵ کتاب نوشته بود؛
”از خودمان متنفریم چون جایی در گذشته آن‌چنان‌که باید به ما محبت نشده است. در گذشته چیزی به گوش‌مان خورده («تو به‌دردنخوری»، «بی‌لیاقت»، «گم شو»...) و آن را باور کرده‌ایم“.

از خودمان متنفریم چون جایی در گذشته آن‌چنان که باید به ما محبت نشده است.

صفحه ۸ کتاب نوشته بود؛
مرگ چندان هم مسئله بزرگی نیست؛ صرفاً بازگشتی است ناگزیر به توده‌ای از ذرات که زندگی‌مان از آن‌ها آغاز شده بود، زندگی‌ای که در این پهنه نیستی، تنها وقفه‌ای کوتاه و بعید بوده است.

وقفه‌ای کوتاه!، چه تاامل‌برانگیز...

و در نهایت صفحه ۷۵ کتاب نوشته بود؛

”اگر کسی واقعاً دانا و معقول و پخته باشد، هیچ‌وقت نمی‌خواهد کس دیگری را از درون نابود کند. میل به آزارِ یک غریبه تنها نشان می‌دهد که چنین فردی سابقهٔ پرمشکلی دارد“.

📚 @PDFsCom

جملات منتخب کتاب مردان مریخی، زنان ونوسی – جان گری

روایت ساده و تأثیرگزار درباره تفاوت‌های روانی میان مردان و زنان در روابط عاشقانه

_مردان و زنان از سیارات متفاوتی آمده‌اند—ناهماهنگی روانی طبیعی است.

_مردان تمایل دارند مشکلات را حل کنند، زنان به شنیده‌شدن نیاز دارند.

_درک زبان تفاوت، بحران‌ها را کاهش می‌دهد.

_زنانه بودن، یعنی ارتباط حسی؛ مردانه بودن، یعنی سکوت توانمند.

_هر کدام نیازهای متفاوتی از عشق دارند.

_زن‌ها دوست دارند درک شوند، رابطه حل نشود.

_مردها به تأیید نیاز دارند، زن‌ها به هم‌دلی.
_تفاهم جنسیتی، راه به لطف و عشق است.

_عشق در اختلاف، نمایان می‌شود.
_درک تفاوت، درک می‌آفریند.

_بیان نیاز، نه انتقاد، کلید است.
_با زبان طرف مقابل صحبت کن، نه فقط زبان خودت.

_تفاوت‌ها نباید فاصله‌ساز باشند—بلکه مکمل‌اند.
_شادی مشترک، در پذیرفتن تفاوت است.

_ارتباط صحیح، شامل گوش دادن فعال است.
_درک، درک می‌آورد.

_عشق نیاز به سازگاری دارد.
_تفاوت‌ها، فرصتی برای هم‌شکوفایی‌اند.

_فهم روانی دیگران، پایه‌ی صلح میان زن و مرد است.

عشق، جایی‌ست که دو سیاره با هم زیستن را یاد می‌گیرند.

دانلود فایل PDF

📚 @PDFsCom

داستایفسکی چه قشنگ میگه:
"نمیدانم دارم روزهایم را می‌کُشم
یا روزهایم دارند مرا می‌کشند!
در هر صورت جنایتی در حال وقوع است."

📚 @PDFsCom

۱۰ نشانه بلوغ عاطفی
برگرفته از درس‌های مدرسه زندگی، آلن دوباتن
ترجمه: دکتر ایمان فانی

۱. یاد می‌گیرید مردم به طور خودکار از محتوای مغز شما خبر ندارند:
درک می‌کنید که لازم است احساس و نیتتان را با استفاده از کلمات معلوم کنید و نمی‌توانید دیگران را سرزنش کنید که منظورتان را نمی‌فهمند.

۲. می‌فهمید که بیشتر بدرفتاری‌های آدم‌های دیگر از ترس و اضطراب خودشان است:
کمی از حق‌به‌جانبی دست برمی‌دارید و دنیا را دیگر پر از هیولاها و احمق‌ها نمی‌بینید. در این صورت دنیا کمتر سیاه و سفید به نظر می‌آید و از طرفی هم خیلی جالب‌تر می‌شود.

۳. والدینتان را می‌بخشید:
چون می‌فهمید آن‌ها هم به طرز دردناکی صُلب مشکلات خودشان را به دوش می‌کشیده‌اند. به این ترتیب، خشم، گاهی به ترحم و همدردی تبدیل می‌شود.

۴. اعتمادبه‌نفس را یاد می‌گیرید:
نه اینکه شما فوق‌العاده باشید، در واقع همه ما ابله و ترسو و سرگردان هستیم. همه ما با آزمون و خطا زندگی می‌کنیم. عیبی هم ندارد.

۵. دست از قهر کردن برمی‌دارید:
اگر کسی شما را رنجانده باشد، نفرت را در خودتان جمع نمی‌کنید. انتظار ندارید دیگران بدانند شما چه مشکلی دارید. مستقیم بهشان می‌گویید و اگر متوجه بشوند می‌بخشیدشان.

۶. دست از کمال‌گرایی در همه زمینه‌ها برمی‌دارید:
آدم‌ها، مشاغل و زندگی‌های بی‌نقص ندارند. می‌فهمید که خیلی چیزها در زندگی همزمان هم ناامیدکننده هستند، هم از خیلی جهات به اندازه کافی خوب‌اند.

۷. در کمال تعجب می‌فهمید که زندگی با شما خیلی هم آسان نیست:
کمتر قربانی صدقه خودتان می‌روید. در دوستی‌ها و روابط، پیشاپیش دوستانه هشدار می‌دهید که چه مواقعی راه آمدن با شما سخت می‌شود.

۸. یاد می‌گیرید خطاها و حماقت‌های خودتان را ببخشید:
بیشتر با خودتان رفاقت می‌کنید. بله، البته که احمق بودید، هنوز هم یک احمق دوست‌داشتنی هستید. همه ما هستیم.

۹. برای چیزهای کوچک جشن می‌گیرید:
دیگر زیاد برای شادی درازمدت به موفقیت پروژه‌های بلندمدت امید نمی‌بندید. به گل‌ها و آسمان و غروب التفات بیشتری نشان می‌دهید. طبع و مزاجتان به سمت خوشی‌های کوچک کشیده می‌شود.

۱۰. دیگر مهم نیست دیگران درباره‌تان چه فکر می‌کنند:
می‌فهمید که دیگران گرفتار برنامه‌های خودشان هستند و لازم نیست مدام تصویر ذهنی آن‌ها از خودتان را ویرایش کنید. مهم این است که خودتان و یکی دو نفر دیگر، با همین که هستید مشکلی ندارند.

📚 @PDFsCom

«ازدواج، اتحاد دو نفر است برای حل مسائلی که اگر ازدواج نمی کردند، هیچوقت وجود نداشت!»

#جورج_برنارد_شاو

📚 @PDFsCom

سامرست موآم نویسنده برجسته انگلیسی راجع به فقر و تاثیرش رو زندگی افراد میگه؛
در دنیا هیچ چیز ناراحت کننده‌تر از نگران استطاعتِ مالی بودن نیست...
من از آن‌هایی که پول را حقیر می‌شمرند خیلی بدم می آید، این‌ها یا ریاکارند یا احمق...
پول مثل حس ششم می‌ماند که اگر نباشد آن پنج حس دیگر هیچ سودی ندارند...
این را هم می‌شنوی که می‌گویند فقر بهترین انگیزه‌ی هنرمند است، این‌ها نیش فقر را هرگز در جان و تن‌شان حس نکرده‌اند...
اینها نمی‌دانند که فقر چه بر سر و روزگار آدم می آورد، بال تو را از جای می‌کند و "روحت را مثل سرطان می‌خورد..."

📚 @PDFsCom

مود الانم اونجايه كه صادق هدايت تو كتاب بوف كور ميگه؛
حس ميكردم كه این دنيا براى من نبود!
براى يک دسته آدمهاى بیﺣﻴﺎ، پررو، گدامنش،
معلومات فروش، چارودار و چشم و دل گرسنه بود...

دانلود فایل PDF

📚 @PDFsCom

‏اريک فروم خيلى قشنگ ميگه:
ما توضيحى به كسی بدهكار نيستيم!
بگذار بگويند غير منطقى هستيم يا ضد اجتماعى هستيم، اما به اين مى‌ارزد كه خودمان باشيم.
تا زمانى كه رفتار ما و تصميم‌هاى ما به كسی آسيبی
نميزند ما توضيحى به كسی بدهكار نيستيم.

📚 @PDFsCom

فکر می‌کنید بهترین سخنرانی شغلی وجود نداره؟
ایشون فردریک بکمن نویسنده کتاب "مردی به نام اوه" هستن. ببینید و لذت ببرید :))

دانلود فایل PDF

📚 @PDFsCom

جملات منتخب کتاب تفکر سریع و کند اثر دنیل کانمن :

(تحلیل دو سیستم ذهنی: سریع/احساسی و کند/منطقی)

_بیشتر تصمیم‌های ما با ذهن سریع گرفته می‌شوند، نه با تحلیل منطقی.

_خطاهای شناختی، جزئی طبیعی از ذهن انسان‌اند.

_اعتماد به نفس بیش‌ازحد، اغلب ما را به اشتباه می‌اندازد.

_ذهن سریع، شهودی و فوری است؛ ذهن کند، تحلیلی و دقیق.

_توهم درک گذشته، ما را از یادگیری بازمی‌دارد.

_اثر لنگر انداختن، حتی با اعداد بی‌معنا، بر قضاوت ما اثر دارد.

_مردم بیشتر از شکست می‌ترسند تا اینکه از موفقیت لذت ببرند.
_پیش‌بینی آینده بر اساس گذشته، همیشه خطادار است.

_بسیاری از تصمیم‌های اقتصادی، غیرمنطقی‌اند.
_احساس، پیش از منطق وارد عمل می‌شود.

_ما به الگوها دل می‌بندیم حتی اگر وجود نداشته باشند.
_تصمیم‌گیری درست، نیازمند کندکردن و مکث است.

_مغز ما عاشق ساده‌سازی مسائل پیچیده است.
_خوش‌بینی افراطی، ریسک را پنهان می‌کند.

_قضاوت سریع، اغلب منصفانه نیست.
_ذهن کند، انرژی‌بر است اما ضروری.

_شانس و تصادف، در موفقیت نقش پررنگی دارند.

_ما اغلب نتیجه را به مهارت نسبت می‌دهیم، نه به شانس.

_سوگیری تأییدی، دید ما را محدود می‌کند.

_شناخت خطاهای ذهنی، اولین قدم آزادی فکری است

دانلود فایل PDF

📚 @PDFsCom