🗞 شعر
#دکتر_علی_فیروزآبادی. روانپزشک
می رسد ناگه بهار
چون غریبی بیقرار
مشت می‌کوبد به در
می‌کشد از دل هوار
من همانم .... تک‌سوار
باز کن در ... نیست کس در این دیار؟
تا بشوید از تن و جانم غبار
خسته‌ی راهم بگیرد در کنار؟
من بهارم نو بهار....
باز می‌کوبد به در
خسته از رنج سفر
کس نباشد تا به او گوید خبر
هیچ کس نیست آن‌جا پشت در
ای بهار در به در .... پس کجا یابی ثمر؟
نیست پاسخ، نیست جز وهم و سکوت
می‌کند با خویش، نجوا نوبهار
من کجایم! من کجایم! پس کجا یابم قرار؟
نوبهار بی‌نوا، مانده از رنج سفر
می‌نشیند پشت در
مانده از سرما و افسون بی‌خبر
هست آن‌سو پشت در
چشم‌ها و گوش‌هایی کور و کر
این دیار تشنه ابر بهار، کم برگ و بار
مانده مدفون زیر این برف و غبار
خسته و محزون کشیده در کنار
تا کجا چرخش کند این روزگار
تا که باز آید بهار
#تجربه‌های_روان‌پزشکانه
#دکتر_علی_فیروزآبادی. روانپزشک
می رسد ناگه بهار
چون غریبی بیقرار
مشت می‌کوبد به در
می‌کشد از دل هوار
من همانم .... تک‌سوار
باز کن در ... نیست کس در این دیار؟
تا بشوید از تن و جانم غبار
خسته‌ی راهم بگیرد در کنار؟
من بهارم نو بهار....
باز می‌کوبد به در
خسته از رنج سفر
کس نباشد تا به او گوید خبر
هیچ کس نیست آن‌جا پشت در
ای بهار در به در .... پس کجا یابی ثمر؟
نیست پاسخ، نیست جز وهم و سکوت
می‌کند با خویش، نجوا نوبهار
من کجایم! من کجایم! پس کجا یابم قرار؟
نوبهار بی‌نوا، مانده از رنج سفر
می‌نشیند پشت در
مانده از سرما و افسون بی‌خبر
هست آن‌سو پشت در
چشم‌ها و گوش‌هایی کور و کر
این دیار تشنه ابر بهار، کم برگ و بار
مانده مدفون زیر این برف و غبار
خسته و محزون کشیده در کنار
تا کجا چرخش کند این روزگار
تا که باز آید بهار
#تجربه‌های_روان‌پزشکانه
بخشی از سریال افعی تهران را در پست قبلی می‌بینید. تا چه اندازه آن را با واقعیت کار درمانگران ایرانی نزدیک ببینید و یا آن را نوعی کلیشه مجازی و بازنمود تصویری یادداشت‌های توییتری درک می‌کنید؟
Anonymous Poll
12%
کاملا با واقعیت هماهنگی دارد.
25%
می‌تواند واقعیت داشته باشد، اما فیلمساز آن را سردستی نمایش داده.
19%
نویسنده و کارگردان کلیشه‌ها را تصویر کرده‌اند.
38%
کلیشه و واقعیت در هم آمیخته.
7%
هیچ کدام یک از این گزاره‌ها توضیح دهنده آنچه رخ داده نیست.
در صورتی که به سوال بالا پاسخ داده‌اید لطفاً جواب سوال زیر را نیز بدهید. شغل شما
Anonymous Poll
64%
روانپزشک، روان‌شناس یا یکی از حرفه‌های وابسته به حیطه سلامت روان
19%
تحصیلات دانشگاهی در علوم پزشکی غیر از روان‌پزشکی و حیطه های وابسته به سلامت روان
12%
تحصیلات دانشگاهی غیر از علوم پزشکی
2%
تحصیلات دانشگاهی ندارم
2%
هیچ یک از گزاره‌های فوق وضعیت من را توضیح نمی‌دهد.
درباره‌ی دانیل کانه‌من روان‌شناسی که نوبل اقتصاد گرفت، و همین روزها درگذشت و در مورد همه‌ی اهالی سلامت روان که نوبل گرفتند...
به‌زودی در #تجربه‌های_روان‌پزشکانه
به‌زودی در #تجربه‌های_روان‌پزشکانه
روزی که گذشت روز جهانی اختلال دوقطبی بود.
این چهره، رونالد فایو روانپزشک آمریکایی است که لیتیوم را به جامعه‌‌ی پزشکی آمریکا معرفی کرد و تا زمان مرگش در سال ۲۰۱۸ مدافع جدی این داروی مهم ماند.
او همچنین به علت معرفی مفهوم اختلال دوقطبی دو نامدار است.
#تجربه‌های_روان‌پزشکانه
این چهره، رونالد فایو روانپزشک آمریکایی است که لیتیوم را به جامعه‌‌ی پزشکی آمریکا معرفی کرد و تا زمان مرگش در سال ۲۰۱۸ مدافع جدی این داروی مهم ماند.
او همچنین به علت معرفی مفهوم اختلال دوقطبی دو نامدار است.
#تجربه‌های_روان‌پزشکانه
Forwarded from یک دقیقه با سلامت روان
مرگ تاثرانگیز خانم دکتر پرستو بخشی برای آنانی که اخبار پزشکی را دنبال می‌کنند، اتفاق جدیدی نبود. شوربختانه تقریبا هر ماه از این دست اخبار داریم.
اما این بار نفیر مرگ این همکار جوان محدود به گروه‌های پزشکی نماند و به گوش جامعه هم رسید. مردم متعجب از هم می‌پرسند چرا پزشکان خودکشی می‌کنند؟
اخبار مربوط به مهاجرت و خودکشی دو عنوانی است که این روزها درباره پزشکان زیاد شنیده می‌شود. هر دو هم پهلو به پهلوی ناامیدی دارند. یکی از زندگی، دیگری از بهبود شرایط در آینده نزدیک.
البته روشن است که این ناامیدی و پیامدهای اشاره‌شده‌ی آن محدود به جامعه پزشکی نیست. آمارهای فزاینده ابتلا به اختلالات روان‌پزشکی و خودکشی و دیگر آسیب‌ها در جمعیت عمومی کشور در سال‌های اخیر گویای این مطلب است.
اما جامعه که پزشکان را از دور نگاه می‌کند و ایشان را در موقعیتی رؤیایی تصور می‌کند، انتظار چنین پیامدی را ندارد. جامعه حتا نمی‌داند که حقوق یک متخصص طرحی از یک نگهبان کمتر است. جامعه فقط مطب‌های شلوغ را می‌شناسد با منشی‌هایی رنگارنگ. همان کلیشه منحطی که رسانه‌های برخوردار از بودجه دولتی از پزشکان نمایش می‌دهند.
پزشک بودن دشوار است. استرسورهای ویژه خودش را دارد که فرسوده‌کننده است. به ویژه اگر پزشک زن باشی، تنوع مشکلات بسیار بیشتر می‌شود. شاید به همین خاطر خودکشی در پزشکان زن بیشتر است.
داستان جگرخراش مرگ دکتر بخشی وجدان جامعه پزشکی را آزرده است. جامعه پزشکی خشمگین است. نه فقط به خاطر ظلمی که در حق دکتر بخشی و مانند او شده، نه فقط به خاطر توهین‌هایی که هر روزه تحمل می‌کنند، آن هم از افراد بی‌صلاحیتی که با توسل به قدرت به جایگاهی رسیده‌اند، نه فقط به خاطر مظلومیت امثال دکتر بخشی که صدای‌شان به کسی نمی‌رسد، نه فقط به خاطر بخشنامه‌ها و دستورعمل‌های خلق الساعه‌ای که هر روز منتشر می‌شود، و نه فقط به خاطر روحیه برده‌داری که در جای جای وزارت بهداشت جاافتاده است، بلکه به این دلیل که حتا از ابراز یک همدلی خشک و خالی هم دریغ می‌شود. گویا اصلا دردی به آنها نرسیده که به خود زحمت یک تسلیت ساده هم نمی‌دهند.
این میزان از بی‌توجهی به‌راستی خشمگین‌کننده است. مطالبه فضای عمومی جامعه از یک طرف و دردناک بودن داستان زندگی و مرگ این همکار نخبه از طرف دیگر کار را به جایی رسانده که علاوه بر نظام پزشکی برخی مسئولان فعلی و پیشین دولتی هم وادار به واکنش شدند. اما دریغ که برخی صاحب‌منصبان هنوز در تور نظریه‌های توطئه خود گرفتارند.
کاش اندکی همدلی داشتید.
#دکتر_سید_وحید_شریعت
#خودکشی
@OneminMH
اما این بار نفیر مرگ این همکار جوان محدود به گروه‌های پزشکی نماند و به گوش جامعه هم رسید. مردم متعجب از هم می‌پرسند چرا پزشکان خودکشی می‌کنند؟
اخبار مربوط به مهاجرت و خودکشی دو عنوانی است که این روزها درباره پزشکان زیاد شنیده می‌شود. هر دو هم پهلو به پهلوی ناامیدی دارند. یکی از زندگی، دیگری از بهبود شرایط در آینده نزدیک.
البته روشن است که این ناامیدی و پیامدهای اشاره‌شده‌ی آن محدود به جامعه پزشکی نیست. آمارهای فزاینده ابتلا به اختلالات روان‌پزشکی و خودکشی و دیگر آسیب‌ها در جمعیت عمومی کشور در سال‌های اخیر گویای این مطلب است.
اما جامعه که پزشکان را از دور نگاه می‌کند و ایشان را در موقعیتی رؤیایی تصور می‌کند، انتظار چنین پیامدی را ندارد. جامعه حتا نمی‌داند که حقوق یک متخصص طرحی از یک نگهبان کمتر است. جامعه فقط مطب‌های شلوغ را می‌شناسد با منشی‌هایی رنگارنگ. همان کلیشه منحطی که رسانه‌های برخوردار از بودجه دولتی از پزشکان نمایش می‌دهند.
پزشک بودن دشوار است. استرسورهای ویژه خودش را دارد که فرسوده‌کننده است. به ویژه اگر پزشک زن باشی، تنوع مشکلات بسیار بیشتر می‌شود. شاید به همین خاطر خودکشی در پزشکان زن بیشتر است.
داستان جگرخراش مرگ دکتر بخشی وجدان جامعه پزشکی را آزرده است. جامعه پزشکی خشمگین است. نه فقط به خاطر ظلمی که در حق دکتر بخشی و مانند او شده، نه فقط به خاطر توهین‌هایی که هر روزه تحمل می‌کنند، آن هم از افراد بی‌صلاحیتی که با توسل به قدرت به جایگاهی رسیده‌اند، نه فقط به خاطر مظلومیت امثال دکتر بخشی که صدای‌شان به کسی نمی‌رسد، نه فقط به خاطر بخشنامه‌ها و دستورعمل‌های خلق الساعه‌ای که هر روز منتشر می‌شود، و نه فقط به خاطر روحیه برده‌داری که در جای جای وزارت بهداشت جاافتاده است، بلکه به این دلیل که حتا از ابراز یک همدلی خشک و خالی هم دریغ می‌شود. گویا اصلا دردی به آنها نرسیده که به خود زحمت یک تسلیت ساده هم نمی‌دهند.
این میزان از بی‌توجهی به‌راستی خشمگین‌کننده است. مطالبه فضای عمومی جامعه از یک طرف و دردناک بودن داستان زندگی و مرگ این همکار نخبه از طرف دیگر کار را به جایی رسانده که علاوه بر نظام پزشکی برخی مسئولان فعلی و پیشین دولتی هم وادار به واکنش شدند. اما دریغ که برخی صاحب‌منصبان هنوز در تور نظریه‌های توطئه خود گرفتارند.
کاش اندکی همدلی داشتید.
#دکتر_سید_وحید_شریعت
#خودکشی
@OneminMH
🗞 تازه‌ها‌ی نشر. روانکاوی
#دکتر_علی_پژوهنده. دکترای روان‌شناسی، نویسنده‌ی مقاله
مقاله‌ی نویسندگان ایرانی
زمان با نگاهی عصب-روانکاوانه
اگر کسی به مفهوم زمان در روانکاوی علاقه‌مند باشد لازم است ابتدا به سراغ فروید برود. فروید هرگز نظریه‌ی مشخصی درباره زمان ارائه نکرد اما در چند مورد در نامه نگاری‌هایش و در یکی از مقالاتش به این اشاره کرده بود که ریشه حس زمان در مفهوم Pcpt-Cs است. متاسفانه او مجالی پیدا نکرد تا این موضوع را بیشتر باز کند. من و همکارانم مریم هادی و دکتر راحله جعفری در این مقاله کوشیده‌ایم تا با مروری در آثار فروید این مفهوم را بیشتر بشناسیم و سپس با توجه به یافته‌های جدید علم نوروساینس، مکانیزمهای مغزی مرتبط با آن را که در درک حس زمان نیز دخیل هستند شناسایی کنیم. بنابراین خواندن این مقاله می‌تواند هم برای علاقه‌مندان به روانکاوی و هم برای پیگیران علوم اعصاب جالب باشد.
نشریه بریتانیایی Neuropsychoanalysis از ابتدای تاسیسش در ۱۹۹۹ تا کنون کوشیده است بین دو رشته روانکاوی و علوم اعصاب پلی برقرار کند و در این مدت بزرگان زیادی نظیر اتو کرنبرگ، نانسی مک ویلیامز، مارک سولمز، پیتر فوناگی و... در آن به طرح دیدگاه‌هایشان پرداخته‌اند. طی این مدت این نشریه توانسته جایگاه بسیار معتبری در میان نشریات روانکاوی کسب نماید و مقالات چاپ شده در آن بازدید بسیار بالایی داشته‌اند. متاسفانه تا پیش از مقاله‌ی حاضر هیچ مقاله‌ای از هموطنان ما در این نشریه منتشر نشده بود و نویسندگان امید آن دارند که این مقاله سبب دلگرمی سایر همکاران فارسی‌زبان برای انتشار مقالات خود در این نشریه و نشریات مشابه شود.
هر یک از نویسندگان این مقاله از طرف انتشارات Taylor & Francis لینکی دریافت کرده‌اند که توسط آن تعداد محدودی دانلود رایگان برای مقاله حاضر امکان‌پذیر است. لذا شما می‌توانید از طریق این لینک زیر نسخه‌ی PDF آن را مستقیما از سایت نشریه دریافت کنید.
نویسندگان مقاله می‌پذیرند که ممکن است این مقاله اشکالات نظری و روش‌شناختی داشته باشد و آمادگی مشتاقانه برای دریافت نظرات و دیدگاه‌های همکاران عزیز را دارند.
لینک دانلود مقاله را این‌جا بیابید
#تجربه‌های_روان‌پزشکانه
#دکتر_علی_پژوهنده. دکترای روان‌شناسی، نویسنده‌ی مقاله
مقاله‌ی نویسندگان ایرانی
زمان با نگاهی عصب-روانکاوانه
اگر کسی به مفهوم زمان در روانکاوی علاقه‌مند باشد لازم است ابتدا به سراغ فروید برود. فروید هرگز نظریه‌ی مشخصی درباره زمان ارائه نکرد اما در چند مورد در نامه نگاری‌هایش و در یکی از مقالاتش به این اشاره کرده بود که ریشه حس زمان در مفهوم Pcpt-Cs است. متاسفانه او مجالی پیدا نکرد تا این موضوع را بیشتر باز کند. من و همکارانم مریم هادی و دکتر راحله جعفری در این مقاله کوشیده‌ایم تا با مروری در آثار فروید این مفهوم را بیشتر بشناسیم و سپس با توجه به یافته‌های جدید علم نوروساینس، مکانیزمهای مغزی مرتبط با آن را که در درک حس زمان نیز دخیل هستند شناسایی کنیم. بنابراین خواندن این مقاله می‌تواند هم برای علاقه‌مندان به روانکاوی و هم برای پیگیران علوم اعصاب جالب باشد.
نشریه بریتانیایی Neuropsychoanalysis از ابتدای تاسیسش در ۱۹۹۹ تا کنون کوشیده است بین دو رشته روانکاوی و علوم اعصاب پلی برقرار کند و در این مدت بزرگان زیادی نظیر اتو کرنبرگ، نانسی مک ویلیامز، مارک سولمز، پیتر فوناگی و... در آن به طرح دیدگاه‌هایشان پرداخته‌اند. طی این مدت این نشریه توانسته جایگاه بسیار معتبری در میان نشریات روانکاوی کسب نماید و مقالات چاپ شده در آن بازدید بسیار بالایی داشته‌اند. متاسفانه تا پیش از مقاله‌ی حاضر هیچ مقاله‌ای از هموطنان ما در این نشریه منتشر نشده بود و نویسندگان امید آن دارند که این مقاله سبب دلگرمی سایر همکاران فارسی‌زبان برای انتشار مقالات خود در این نشریه و نشریات مشابه شود.
هر یک از نویسندگان این مقاله از طرف انتشارات Taylor & Francis لینکی دریافت کرده‌اند که توسط آن تعداد محدودی دانلود رایگان برای مقاله حاضر امکان‌پذیر است. لذا شما می‌توانید از طریق این لینک زیر نسخه‌ی PDF آن را مستقیما از سایت نشریه دریافت کنید.
نویسندگان مقاله می‌پذیرند که ممکن است این مقاله اشکالات نظری و روش‌شناختی داشته باشد و آمادگی مشتاقانه برای دریافت نظرات و دیدگاه‌های همکاران عزیز را دارند.
لینک دانلود مقاله را این‌جا بیابید
#تجربه‌های_روان‌پزشکانه
Taylor & Francis
A closer observation of the Pcpt-Cs. system in Freud’s thinking and its relation to time perception from a neuroscientific perspective
In this article, we explore the Pcpt-Cs. (perceptual-consciousness) system in Freud’s work and its relation to the subject of time perception, as well as its study from a neuroscience perspective. ...