مگر لايق تكيه دادن نبودم؟
تو با حسرت شانه من چه كردي؟!

#افشین_یداللهی

همیشه آن‌ که می‌رود کمی از ما را
با خویش می‌برَد.
کمی از خود را، زائر!
با من بگذار.

 ‌‏‌ ⁩
#یداله_رؤیایی

فقط بگو
خدا تو را برای من ساخت؟!
یا مرا برای تو ویران کرد؟!

#عباس_معروفی

اما من حرف‌های زیادی را
در زمانی کوتاه
به تو گفتم..
فقط به تو...

#اوزدمیر_آصف

@puniismbook

مرا آتش صدا کن تا بسوزانم سراپایت
مرا باران صلا ده تا ببارم بر عطشهایت

خیالی، وعده ای، وهمی،
امیدی، مژده ای، یادی!
به هر نامه که خوش داری،
تو، بارم ده به دنیایت…

#حسین_منزوی

@puniismbook🌿

نگاهت!
نگاهت چه رنج عظیمی ‌ست...
وقتی به یادم می‌آورد...
که چه چیزهای فراوانی را
هنوز به تو نگفته‌ام ...

#آنتوان_دوسنت_اگزوپری

گر زچرخ روزگارت دست بر سر می‌زنی
یا ز احوال دل غم دیده‌ات دم می‌زنی
مطمئن باش چنین دائم نماند روزگار
هان رسد روزی که از حال خوشت دف می‌زنی

- مهدی رنجبر
@puniismbook

‏یادم هست وقتی عاشق شده بودم حتی در راه رفتن هم احتیاط می‌کردم. انگار ظرفی درون سینه‌ام جا داشت که پر از مایعی گرانبها بود و من می‌ترسیدم که این مایع گرانبها از درون آن جاری شود.

#ایوان_تورگنیف

@puniismbook

یه‌جا خوندم گفته بود قابلیت این رو دارم توی این آهنگ دفن بشم.

درست می‌گفت🫠

@puniismbook

‌‏انگار آخرین قطره امید رو ازم گرفته باشند، خالی‌ام. آدم از خالی بودن حتی غصه‌اش هم نمیاد..

#نازنین_هاتفی
@puniismbook

دست و پا گم کرده ی شوق تماشای توام ...

#بیدل_دهلوی

در فراسوهای پیکرهایمان،
به من وعده‌ی دیداری بده..

#احمد_شاملو

@puniismbook

اتفاقی که دارد برایم می‌افتد چیز هراس‌انگیزی است: جهانم فرومی‌ریزد و جهانم بنا می‌شود. نگران فرو ریختنش نیستم، خودش در حال فروریختن بود، از بنا شدنش می‌نالم، از نیروهای ضعیفم شکوِه می‌کنم، از تولد است که شکوِه می‌کنم، از نور آفتاب.

از نامه‌های کافکا به میلنا

@puniismbook

همه می‌ترسند،
اما من و تو
به چراغ و آب و آینه پیوستیم
و نترسیدیم.


#فروغ_فرخزاد

تمام عمر دنبالِ دلیلِ زندگی گشتم
در آغوش تو فهمیدم که شرحی مختصر دارد...

#علی_صفری

@puniismbook