من با اینکه انتقام‌جو و کینه‌توز نیستم، اما حافظه‌ام در مورد جراحات و تحقیر‌ها بسیار قوی است.

داستایفسکی.

اشکال نداره دیگه ، نهایتش میشه خیره شدن به یک نقطه موقع چایی خوردن.

به نظرم همه آدم ها ی بار باید تا تهش برن؛
تا ته اون چیزی که خیلی بهش اصرار دارن
برن و تا جون دارن براش بجنگن!
اونقدر که خسته و زخمی برگردن
مهم نیست که ته ش برنده شن یا بازنده
مهم اینه که تهشو دیدن.
کسی که تهشو دیده دیگه از هیچی نمیترسه.
مدیون دلش نیست که شاید میشد.

از منه رنجیده دیگه بخوامم کاری برنمیاد.

می‌خندید و در نگاهَش غمی می‌رقصید.

پله های ترقی رو دارم چهار تا یکی میرینم به سمت پایین.

رنجی که به کلام نیاید،
در بدن ساکن می‌شود.

من لبخند میزنم که دردامو پنهان کنم و آرزومه یه‌ روز، یکی بیاد نگام کنه و بفهمه همه‌چی دروغه.
-جوکر.

فهمیدم که بله!
آدمیزاد میتواند همزمان برای زندگی تلاش کند و بجنگد؛ولی به رفتن و گم و گور شدن هم فکر کند.

خسته‌ام؛
از تمام چیزهایی که در بیرون به پایان رسید؛
اما در درون من ادامه یافت.

از یادم نرفتی، عمیق ترین کام سیگارم شدی.

از موسیقی می‌ترسم. چون نمی‌دانم می‌خواهد مرا به کجای خاطراتم ببرد.

آدم باید یکیو داشته باشه که بخاطرش دلش نخواد بمیره
اون یه نفر واسه من تویی.

فکر می‌کنم معنی دوست داشتن همین باشد،
تو را ترک نکنند حتی وقتی که خودت هم پشت خودت نماندی.

آرام بودنم از سر آسودگی نیست؛ حوصله رنج کشیدن را هم ندارم.

الان جدیدا جفتمون تو فایتیم باهم :)

مغزم : اخ واویلا لیلی دوست دارم خیلی😂😂💔

کبوتر من🕊

همه چیز بهم ریخته است؛ موها، تخت، واژه ها، زندگی، دل.

جک کرواک.