﴿ما عِندَكُم يَنفَدُ وَما عِندَ اللَّهِ باقٍ﴾
«آنچه نزد شماست، رفتنی است، و آنچه نزد خداوند است، جاودانه و بی‌زوال». (نحل: ۹۶)

این حقیقتی است که روز و شب در برابر چشمانمان جلوه می‌کند؛ اموال می‌کاهند، قدرت‌ها فرو می‌ریزند، پیوندها از هم می‌گسلند، و چهره‌ها در غبار زمان محو می‌شوند. هرچه در این دنیا هست، دیر یا زود، به پایان خواهد رسید.

چرا دل در گرو سایه‌های گذرا نهیم، درحالی‌که نور باقی است؟

اگر جان، این حقیقت را دریابد، دیگر به زرق‌وبرق فریبنده دل نمی‌بازد و برای آنچه ماندگار است، جان می‌سپارد. امّا... حجاب‌های غفلت، فریبندگی دنیا، و مشغله‌های بی‌پایان، چشم‌ها را می‌پوشانند و دل‌ها را اسیر می‌کنند.

ما در پی انباشتنِ آنچه فناپذیر است، می‌دویم، بی‌آنکه درنگی کنیم و بنگریم که هرچه بیشتر فراهم آوریم، عطشمان افزون‌تر می‌شود. و در پایان، جز سرابی در دست نخواهیم داشت.

امّا راهی برای بیداری هست... راهی که از میان صفحات نور می‌گذرد، راهی که از دلِ آیاتِ جاودان می‌جوشد.

تنها درمان این غفلت، هم‌نشینی مداوم با قرآن است؛ زمزمهٔ کلام خدا در گوش جان، تکرار حقایقش در خلوت روح، و آموختن هنر زیستن در پرتو نور آن. آن‌گاه، حقیقت در عمق جان ریشه می‌دواند، پرده‌های غفلت کنار می‌روند، و دنیا با همه‌ی فریبندگی‌اش، در چشم‌ها خرد و حقیر می‌شود.

و آنگاه... دل، تنها در تمنای آنچه نزد خداست، آرام می‌گیرد.

@nebraase

از شب گذشته حملات مکرر اسراییلی‌ها در سراسر نوار غزه، ده‌ها زخمی و شهید برجا گذاشته است؛ و این، پایانی بر آتش‌بس تلقی می‌شود.

حسبناالله و نعم الوکیل...

@Raaasekh | راسخ

تا کنون بیش از ۱۲۰ شهید، در حملات شب گذشته‌ی غزه بر جا مانده است.

‏اللهم إجعَلها على أهلِنٰا بَرداً وسَلاماً وأنتَ أرحمُ الرَّاحِمين...

@Raaasekh | راسخ

به علت ادامه‌ی بمباران‌ها، تعداد شهداء هر لحظه رو به افزایش است؛ دعاهایتان را در این صبح ماه مبارک رمضان، از مردم مظلوم غزه دریغ نکنید.

اللّهُمَّ انصُرْ أهلَنا فِی‌ غزّة، اللّهُمَّ کُن فِی عَونِهِم
اللّهُمَّ إجعل هذا الطُّغيان سبباً لقربِ أخذِ المحتلّين المجرمين و إهلٰاكِهِم و تَدميرِهِم يا قويُّ يا عزيز.

@Raaasekh | راسخ

در کمتر از دو ساعت، اشغالگران با حمایت امریکا، غزه را به خاک و خون کشیده‌اند. و لعنت خداوند بر ظالمان...

@Raaasekh | راسخ

رسمی: ایالات متحده مسئولیت بمباران غیرنظامیان بی‌دفاع غزه را بر عهده گرفت.

در بیانیه ای که سخنگوی کاخ سفید منتشر کرد آمده است: ما و اسرائیل اکنون غزه را مورد حمله قرار می‌دهیم!

@Raaasekh | راسخ

هواپیماهای رژیم صهیونیستی، گروهی از بانوان را که در جلسه‌ی تلاوت قرآن صبح‌گاه حضور داشتند؛ در مرکز نوار غزه در اردوگاه البریج، هدف قرار دادند.

@Raaasekh | راسخ

پنتاگون: با بازگشت رئیس‌جمهور ترامپ، دوران ایجاد "صلح" از طریق قدرت بازگشته است و ما از نیروهای فراوان و قاطع خود، برای تحقق اهدافمان استفاده خواهیم کرد.

این بیانیه دقیقا ساعاتی قبل از کشتار امروز صبح در غزه صادر شد.
این‌گونه برای آنها «صلح» معنی پیدا می‌کند.
این‌ها همان کسانی هستند که با آیات دعوت به قتال و جهاد در قرآن، به مسلمانان طعنه می‌زنند و بر حذف آنها از برنامه‌های درسی و خطبه‌های نماز جمعه نظارت می‌کنند.
آن‌ها و پیروانشان، بر روی محتواهایی که در دل جوانان مسلمان نسبت به اسلام شک و شبهه می‌پراکنند، سرمایه‌گذاری می‌کنند؛ و این دین را "محرک خشونت" معرفی می‌کنند!

• دکتر ایاد قنیبی

@Raaasekh | راسخ

ابوحمزه، سخنگوی سرایا قدس هم، به کاروان شهدای اهل غزه پیوست.
انا لله و انا الیه راجعون...

@Raaasekh | راسخ

آیا در میان شما فردی از حُوَینِ مِصر هست؟
بله
ابواسحاق حوینی چه شد؟
از دنیا رفت.

مرگ علما از بزرگترین مصیبت‌ها است...

@Raaasekh | راسخ

او تنها ۲۵ سال سن داشت
متولد ۱۳۷۸...
درست یک هفته قبل از شروع طوفان الاقصی ازدواج کرد؛ و سپس همسرش را رها کرد تا یک سال و نیم درحالیکه پارچه‌ای بر سر کشیده، دشمن را به وحشت اندازد...
روز گذشته او و همسرش با هم عروج کردند!

شما را به خدا به من بگویید ما چگونه سال‌های زندگی خود را گذرانده‌ایم؟!

• شیخ محمود حسنات

@Raaasekh | راسخ

دیگر نوشتن و سخنرانی کردن فایده‌ای ندارد.
این جهان، نیازمند آمدن قیامت است!

• شیخ محمود الحسنات

@Raaasekh | راسخ

باز هم غزه زیر آتش صهیونیست‌ها می‌سوزد؛ و جمعیت دو میلیاردی مسلمان در ماه مبارک رمضان، بی هیچ واکنشی، در حال تماشای این قتلگاهند...

اللهُمَّ أنصُر أهلَنا فِی غزة
اللّهُمَّ علیکَ بِالیهود
اللّهُمَّ إجعَل هذا الطغيان على أهلِنٰا بَرداً و سَلاماً و أنتَ أرحمُ الرَّاحِمين

@Raaasekh | راسخ

ابوحمزه فقط سخنگو نبود
رحمه الله

آنچه در غزه در حال رخ دادن است، هیچ ارتباطی به اسرا، اجساد، گذرگاه‌ها یا ایست‌های بازرسی ندارد! همه چیز به سلاح مقاومت مربوط است!
آن‌ها از ما صلحی بدون اسب‌ها می‌خواهند!
معادله‌ی نان در برابر تفنگ!
و ما می‌دانیم، و آن‌ها نیز می‌دانند، که آنچه آن‌ها را پای میز مذاکره می‌آورد، همین تفنگ است. لحظه‌ای که اسلحه را از دست ما بگیرند و به ما نان بدهند، آغاز چاق کردنمان برای ذبح است!
ما این درس را به‌خوبی از تاریخ آموخته‌ایم:

در بیروت، سازمان آزادی‌بخش فلسطین را متقاعد کردند که سلاح‌هایش را بردارد و برود. گفتند: نیازی به تفنگ نیست، اردوگاه‌هایتان تحت حمایت قوانین بین‌المللی است!
اما همین که کشتی‌هایشان در تونس پهلو گرفت، ارتش اشغالگر و مزدورانش، در صبرا و شتیلا مردان را قتل‌عام کردند و شکم زنان را دریدند!

در اوکراین، سومین قدرت هسته‌ای جهان پس از فروپاشی شوروی!
اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها آن‌ها را قانع کردند که آنچه کشورها را محافظت می‌کند، نه سلاح، بلکه توافقات است!
سلاح‌هایشان را گرفتند و به آن‌ها یک توافق دادند!
و هنگامی که جنگ فرا رسید، اوکراینی‌ها فهمیدند توافقی که تفنگ از آن محافظت نکند، حتی به اندازه‌ی کاغذی که روی آن نوشته شده، ارزش ندارد!

در آمریکا، سرخ‌پوستان را متقاعد کردند که از تیر و کمان و نیزه‌هایشان دست بکشند!
به آن‌ها گفتند: قانون اساسی حقوق همه را تضمین می‌کند!
اما طولی نکشید که فهمیدند این قانون اساسی با خون آن‌ها نوشته خواهد شد!

در اندلس، ملوک‌الطوایف را قانع کردند که هر کدام تنها به خودشان مشغول باشند.
گفتند: سلاح‌ها را بیندازید، امروز هیچ سرزنشی بر شما نیست!
و سفیهان این وعده‌ها را باور کردند!
اما به‌زودی فهمیدند که چون گوسفندان به دادگاه‌های تفتیش عقاید کشیده خواهند شد!
هیچ نمونه‌ای در تاریخ وجود ندارد که ملتی سلاحش را بر زمین گذاشته و نجات یافته باشد!

برعکس، در جریان مذاکرات طالبان و آمریکا در دوحه برای خروج آمریکا از افغانستان، آمریکایی‌ها در همان جلسه‌ی اول گفتند:
شما باید سلاح خود را زمین بگذارید تا مذاکرات ادامه یابد!
طالبان پاسخ دادند:
آنچه شما را به این میز مذاکره نشانده، همین سلاح است!

در جریان اشغال ویتنام توسط آمریکا، آمریکایی‌ها خواستار توقف حملات ویتنامی‌ها در طول مذاکرات بودند!
اما ویتنامی‌ها می‌گفتند:
ما فقط زیر آوای گلوله مذاکره می‌کنیم!

بنابراین، تفنگ مقاومت در غزه برای مذاکره نیست!
نان در برابر گلوله، معامله‌ای است که با حیوانات انجام می‌شود، نه با آزادگان!
و اما ما، آزادگان بسیار، آزادگان واقعی، هرگز میدان را ترک نخواهیم کرد و هرگز سلاح را زمین نخواهیم گذاشت!

✍️ ادهم شرقاوی

یهودیان به نقض عهد و پیمان‌‌، دروغ‌گویی و خیانت معروفند. هر مسلمانی از خیانت بنی‌قینقاع، بنی‌نضیر و بنی‌قریظه آگاه است. همچنین برادران فلسطینی‌مان از سرنوشت شوم توافقنامه "اسلو" باخبرند. امروزه جای تعجب نیست که ترک‌ها از یهودیان متنفرند، زیرا امپراتوری عثمانی بود که به یهودیان پناه داد، هنگامی که کشورهای اروپایی آن‌ها را اخراج کردند... اما آن‌ها در نهایت به عثمانی‌ها خیانت کردند.

• شیخ سفر الحوالی

@Raaasekh | راسخ

باید از این تمدن دروغین برائت جست؛
همان‌طور که ابراهیم از پدر و قوم خود برائت جست، و آنچه را که آن‌ها در آن غرق بودند از پرستش تماثیل، مجسمه‌ها و ستارگان ترک کرد...
باید این تمدن را همان‌طور که حضرت یوسف علیه‌السلام دین قوم خود را ترک کرد، ترک نمود؛ آن‌ها به خدا ایمان نداشتند و به آخرت کافر بودند.
و همان‌طور که حضرت محمدﷺ عبادت لات و عزّى را ترک کرد و از نادانی و سفاهت مشرکان دوری گزید!

حال وظیفه‌ی ما نیز این است که اساس تفکر غربی را بشناسیم و از کسانی که غرب را به‌عنوان الگوی علم و دانش معرفی می‌کنند، برائت جوییم و همچنین از کسانی که فکر می‌کنند آنچه که غرب بعنوان قدرت مادی در اختیار دارد، پیشرفت و تمدن ناب است؛ در حالیکه آنچه‌ شاهد آن هستیم، تنها انحطاط و پسرفت اخلاقی و معنوی‌ است.
نه قدرت غرب باید ما را فریب دهد و نه تفکر رنگ و لعاب‌دار آن‌ها و ادعای تمدن فرهنگی‌شان!

خداوند تعالی در قرآن کریم فرموده است:
﴿وَلا تَهِنوا وَلا تَحزَنوا وَأَنتُمُ الأَعلَونَ إِن كُنتُم مُؤمِنينَ﴾.
«و سست نشوید و غمگین نباشید، که شما برتر هستید اگر ایمان داشته باشید».

• شیخ سفر الحوالی

@Raaasekh | راسخ

رمضان، هر سال بر بنده وارد می‌شود.
رمضان همان رمضان است، اما حال بنده تغییر کرده، شرایطش متفاوت شده، دغدغه‌هایش عوض شده و خواسته‌هایش دگرگون گشته است.

گاهی بنده در حالی وارد این ماه شریف می‌شود که دلش رو به خداست، قلبش حاضر است، لذت قُرب را احساس می‌کند، از طاعت و عبادت لذت می‌برد و شادمانه به آن روی می‌آورد.
و گاهی رمضان را در حالی درمی‌یابد که دلش سنگین است، آن لذتی که پیش‌تر داشت را نمی‌یابد، برای حضور قلب و روی آوردن به عبادت تلاش می‌کند، احساس شکسته‌دلی و خمودگی دارد، نزدیکی پیشین را به یاد می‌آورد و از شوق انس با خدا اشک می‌ریزد، امیدوار است که محروم نماند، خداوند او را مشمول عفو خویش سازد، از کوتاهی‌هایش درگذرد، قلب شکسته‌اش را التیام بخشد، مسیرش را اصلاح کند و او را به راه راست بازگرداند...
البته که بنده نمی‌داند که کدام‌یک از این دو حال برای او نزد پروردگارش سودمندتر است؛ اما آنچه می‌داند این است که پروردگاری کریم دارد که با فضل و احسانش پاداش می‌دهد، با عفو و کرمش در می‌گذرد، صداقت و شکستگی قلب‌ها را می‌بیند و مجاهدان در راهش را هدایت می‌کند.
پس همچنان امیدوار باقی می‌ماند، قلبش را متوجه خدایش می‌سازد، بر آستان درگاه الهی می‌نشیند و امید دارد که درهای رحمتش به روی او گشوده شود و از برکاتش بهره‌مند گردد...

@Raaasekh | راسخ