هنگامی که عمیق‌ترین دردها و رنج‌ها رخ می دهند، شما شاهد بیشترین تلاش‌ها و شکاف‌های ذهن برای حل مسعله ها و رویدادها خواهید بود، زیرا تنها در این مواقع است، به وقایعی که ظاهرا پیرامون شما اما در واقع در درونِ _ ذهنِتان اتفاق می افتند، آگاه می شوید لحظه‌ای که این ادراک حاصل شود خودِ مسعله‌ها به همراه پاسخ‌های آن‌، در عمیق‌ترین لایه‌های زیرین ذهن نهفته هستند آنگاه رهایی خودبخودی در جریانی خودانگیخته نیز حاصل شده است، به عبارتی می توان گفت همه‌ی آن‌چه که رخ می‌دهند برای کیفیتِ بلوغ ذهنی و ادراک تازه‌ای در بستر رشد معنوی لازم است. ذهنِ ساکنِ وارسته را تنها می توان در لحظه‌هایی که بحران‌ها رخ می‌دهند مورد محک قرار دارد. اینچنین ذهن هوشیاری همواره پاسخ‌های خلاقانه‌ای برای مسعله ها و موضوعات پیچیده می یابد، ماهیت ِ ذهنِ آرام، ذهنی که باشنده ای هوشیار یا بودهیِ روشنی یا رهایی یافته است، ذهنی بالغ و سعادتمند است. آن، هر لحظه می تواند حقیقتِ وجود ِ خویشتن را کشف و ماهیت ِ وجود‌ِ حقیقی خویش را نو به نو، در تمامیِ ناپایداری‌های متجلی شده بیافریند. آن ذهنِ(کل) در بودشِ بی نهایتِ عشق است‌.

🍃🌸🍃

مراقبه_شکرگزار ی

گوش کن همه چیز با لب خاموش
با تو سخن می گویند...

🍃🌸🍃

مراقبه_شکرگزار ی

🦋@SEPA5🦋

چه زمانی متوجه شوم که فردی معنوی هستم؟ آیا همین حالا در هر حالتی که می بایست، باشید؛ هستید؟ آیا خودتان را همانگونه که هستید، بدون هیچ برچسبی در قضاوت‌ها بی قید و شرط پذیرفته اید و به موجودیت خودتان همانگونه که هستید عشق می ورزید؟‌ آیا از اندوه گذشته‌ها و نگرانیهای آینده رها هستید؟ همچنین به مقایسه‌ی خود با دیگر جان‌ها و‌ جهان‌ها آگاهانه آگاه هستید؟ آیا آگاهی به این پرسش که چه کسی اینجا وجود دارد، می خواهد فردی معنوی باشد؟ معنویت، بودِش، قالب، شکل یا فرم خاصی نیست که یک فرد بخواهد به آن دست یابد. معنویتِ حقیقی شهامت رویارویی و رهایی هر فرد با خودش و حقیقت‌ِ ماهیت چیستی جهان هستی است. از اینرو شناخت و تفحصِ وجودِ خود و جهان گاهی ممکن است نازیبا در تضاد با آرامش مسیر کنونی‌اش باشد. کشف و شناختِ حقیقت همواره همسو با فکرها و تصورات ما نیست، آن ممکن است تمامی باورها و اعتقاداتِ ما را فرو بریزد، اما قطعا شهامتِ رویارویی با حقیقت، منجر به رشد درونی_هوش_فردی_هیجانی و همچنین بلوغ روحانی شخص خواهد بود. بلوغِ روحانی آخرین مرحله‌ی رشد بلوغِ فرد در بُعدی از ادراکِ (بی من) فراذهنی است.
🍃🌸🍃

مراقبه_شکرگزار ی

طریقِ سکوت را به روش و مطابق با درونیات خویش بیاموزید، چگونگیِ آموختنِ رازِ سکوت، این تمام آن چیزی است که هیچ کس نمی‌تواند به شما بیاموزد، زیرا آن در قالب واژه‌ها قابلیت توصیف ندارد، واژه‌ها تنها مجرایی برای عبور از مرحله‌ای به یک مرحله‌ای دیگر هستند یا به عبارتی نشان دهنده‌ی مسیرِ ماه هستند نه چگونگیِ دیدنِ ماه، از این جهت سکوت غایی تنها می‌تواند فقط لمس شود.
« چگونه می خواهی سکوت کنی؟»
این پرسشی است که پیوسته می بایست از خویشتنِ وجودیتان بپرسید.
اجازه دهید که آن ذهنِ آرام شما یا همان هوشیاری محضِ کامل (ذهنِ کل، نیروانا) تمام آنچه که غایی است، در یگانگیِ یکپارچه‌ای ماهیت وجودِ نامحدود ِ خویش را در
عشق بیاد آورد و در این بیاد آوردن گوش کند و بیاموزد. با ادراک خویش درخواهید یافت که همه‌ی آن‌چه که وجودی بصری و ماهوی دارند یک بیادآوری در خردی شکوفا نشده هستند نه یک به یادسپاری از آموختن! به جانِ یکپارچه‌ی خویشتنِ کل اجازه دهید که روحتان را در این سکوتِ دیرینه دریابد و تجلی تجربه‌های منحصربفرد خویش را در شکوفایی بیافریند.

🍃🌸🍃

مراقبه_شکرگزار ی

🦋@SEPA5🦋

برای آرامش امشب‌تون 🌱
نوشیدنی گرم و روشن کردن شمع و عود فراموش نشه
🍃🌸🍃

مراقبه_شکرگزار ی

🦋@SEPA5🦋

یوگا تنها مجموعه‌ای از آساناها نیست،
یوگا فقط انجام مراقبه ها نیست،
یوگا به تنهایی در تمرین‌های تنفسی خلاصه نشده است.
یوگا تلاش‌های مستمر برای رسیدن به سکوت و آرامش ذهن نیست
یوگا جدایی ذهن از محسوسات غیر ذهنی و عالم ماده نیست،
یوگا بیداری در خرد است
یوگا لمس آگاهیِ خالص است.
یوگا بازگشت به سرچشمه‌ی طبیعتِ در اتصال با یگانگی است، آن‌چه که سرشت وجودِی ما از جنس همان بوده است. یکپارچگی ِ کل در وحدتِ هماهنگ با هستی ِ عظیم کیهانی.
یوگا متوقف شدن است متوقف شدن در اندیشه_زمان_مکان است
متوقف شدن در این سطح بدن، متوقف شدن در ژرفایِ اقیانوس ذهن است. ژرفایِ ژرف همواره شفاف و خالص است

🍃🌸🍃

مراقبه_شکرگزار ی

🦋@SEPA5🦋

در چه بازه زمانی‌ای، شادیِ حقیقی رخ می دهد؟ در هیچ برهه‌ی زمانی، آه...چه مایوس کننده است! بله زیرا زمان همان محدودیت فکر است. در اینجایِ بیکرانه همه‌چیز در سرور و عالی است آنگاه که شما بی من، بی فکر، بی تفسیر، بی واژه در تعبیرها و فراتر از همه‌ی این‌ها «بی سَر» می‌شوید. این‌ سکون، ‌همان حالتِ طبیعی شما آگاهی خویشِ واحد در یگانگیست، آنچه که ذات حقیقی شما نام دارد. همواره در تمام ناپایداری‌ها، در اسارت زمان و کهنه‌ها در حس‌های پدیدار شده در اندوه‌ و رنج‌ها هیچ اتفاقی برای آن رخ نمی‌دهد. آن خویشتنِ شماست. در این سطح از کیفیتِ هوشیاری، جستجو برای یافتن شادی و حقیقت‌ نیز، ماهیت اش را از دست داده است. شما «آن» (آگاهیِ خالص) را درک کرده‌اید که مجموعه‌ای از تمام تعریف‌ها، هویتها است اما در عین حال هیچکدام از این‌ها نیست. مانند بوم‌ سپیدی که انعکاسِ رنگ‌ها و قلم موهای متفاوت بر ذات مطلقِ آن تاثیری نمی‌گذارد، زیرا بوم، فقط بوم‌ است، نه قلم موی آغشته به رنگ‌ها، بنابراین کیفیتِ ناب خویشتن شما هیچ تاثیری از چیزی نمی گیرد. می‌تواند اینطور بیان شود آن، کاملا بی طرف اما هُشیار است.
🍃🌸🍃

مراقبه_شکرگزار ی

نگرانی‌ها برای آینده همان صرف انرژی های_بی حد و مرز هستند، انرژی‌ برای اتفاق‌هایی که رخ نداده‌اند اما در فرم‌های کاهنده و مکنده اتلاف می‌شوند، آن‌چه که در مکان و‌ فرصت مناسبش در فُرم کامل عشق از آن‌ها بهره جسته نمی‌شود منجر به پایین آمدن سطحِ کیفیت ِ انرژی‌ خواهد شد. اگر به تمام وجود‌ِ خویش در اکنون_بی نهایت؛ آگاه باشید، آن گاه متوجه خواهید شد که بیشتر از همه نگران چه چیزی هستید، اتلاف و ناهماهنگی انرژی در سطح بدن_ذهن_ حالت‌های روح، درست همان جا است، اتفاق‌هایی که تنها فقط یک توهم مایاگون در یک رویا هستند نه الزاما واقعیت‌هایی که رخ خواهند داد.


🍃🌸🍃

مراقبه_شکرگزار ی

🦋@SEPA5🦋

🍃🌸🍃

مراقبه_شکرگزار ی

🦋@SEPA5🦋

عمیق به مراقبه بروید؛ هر چه عمیق‌تر با کیفیت تر است و ارتعاش ساطع شده از آن بی نهایت است. آن‌چنان ژرف شوید که دیگر هیچ چیزی_حسی از شما باقی نماند. آنگاه این امکان بوجود می‌آید که به فرای تمامی حس‌های پدیدار شونده نیز خواهید رفت. می‌گویند: مراقبه ابزاری ذهنی است، اما بیاد بیاورید هر چیزی که ارتعاش آن ناخودآگاه شما را به سمت خویش می بَرد. نه تنها عملی ذهنی نیست، بلکه چون با قلبی گشوده، آگاهانه و‌ در اطمینان ِ کاملِ هوشیاریِ صِرف انجام می شود در آن سطح از کیفیتی ژرف جاری است، آن‌چه که بی خواسته یا بدون هدف شخصی، فقط جریان دارد. هر آن‌چه که بدون در نظرگرفتن هیچ نتیجه‌ای تنها با عشقی عمیق انجام می‌شود، آن متعالی و خالص‌ترین تجربه‌ی هر فرد خواهد بود‌. بنابراین رها از خود(ذهن)، فارغ از هرچیزی(ایده‌ها) اجازه دهید که سکون ِ ساکن وجودتان لمس شود. آنگاه بدون هیچگونه تلاشی یک برانگیختگی‌ِ درونی و انرژی‌ای ِ بی مرز بدون نیاز به محرک‌های بیرونی‌ از ژرفای وجودتان‌ جاری است. حتی اگر متوجه آن نباشید و این انرژیِ وجودتان از سمت دیگران احساس‌ خواهد شد. مراقبه دیدنی نیست، اما اثر آن ملموس است
🍃🌸🍃

مراقبه_شکرگزار ی

🦋@SEPA5🦋

وقتی که متعادل می شوید، مشکلات هم خودبخود حل خواهند شد. تعادل درونی نبود مشکلات نیست، بلکه یافتنِ وحدت درون و سکون ِ وجود خویش در بطنِ رویدادهاست.

وقتی که متعادل می شوید، دیگر هیچ نیازی به حفظ نقاب‌های مختلف احساس نمی‌شود. زیرا روحِ رها یافته در همه حال بی هراس پیوسته جاری است.

روحی که خویش را رها می یابد انرژی‌ و زمان محدودی که دارد را صرف نشان دادنِ
آنچه که نیست در ایجاد محدودیت ها و هویت‌هایِ اضافی دیگر نمی کند. این کار ابدا اتلاف بیهوده‌ی وقت و کاهش انرژی در سطح بدن_ذهن_ روان است‌.

آنگاه که متعادل تر می شوید، توجه و ثروت کنونیِ لحظه به لحظه‌ی موجود را صرف آن‌چه که عمیقاً هستید خواهید کرد و این یعنی گاهی کاستن و کاستن چه از درون و چه در دنیای مجاز بیرونی، تا شکوفه‌های خرد درونتان آن ثروت عظیم بی پایان فرصتی برای رویش و شکوفایی بیاید.

فقدان تعادل، امکان بروز رفتارهای مخرب و بیمارگونه است. اما آن کس متعادل است. در همه حال در حال عشق ورزیدن به وجودِ متعالی خویش است و این زمینه‌ای برای خردمندی در هشیارانه زیستن است.


🍃🌸🍃

مراقبه_شکرگزار ی

🦋@SEPA5🦋

اگر چه در ظاهر امر اینگونه به نظر می رسد، تمام آنچه که در واقع مجموعه‌ای از عواطف، احساس ها، هیجان‌ها همچنین کشمکش‌هایی که در دنیای درون و بیرون در حال وقوع هستند، تمامیِ آن‌ها ماهیتِ حقیقی و جاودانه‌ای دارند. اما اگر در آن وضعیت طبیعی و خنثی وجودِ خویش ساکن باشید، هوشیارانه‌ بر تمام آنچه که در حال وقوع بر پرده‌ی نمایش آگاهی هستند واقف خواهید شد، آنگاه به وضوح درک خواهد شد که اگرچه همه‌ی این‌ جریان‌ها (حالت‌ها) در وجودِ شما پدیدار شونده هستند، اما هیچ‌کدامشان از آنِ شمای حقیقی ( کیفیت ِ خویشتن تان) نیستند، تنها موج‌های مهاجمی در لحظه‌ هستند که از بطن اقیانوسِ وجود بر می خیزند و سپس در ظرافت فرو می افتند. اگر در هر کنش و برهمکنشی شاهدی بر تمامیِ این عینیت ها و بازی‌ها بمانید، به توهمی بودنشان نیز پی خواهید بُرد و پیش از بروز حالت‌ها شما بر همه‌ی آن‌چه که می‌آیند و می روند و ماهیت آن موج‌هایی که ظاهر می‌شوند هوشیار خواهید شد و آنگاه است که تجربه‌ی عمیقِ رهایی نیز رخ می‌دهد.


🍃🌸🍃

مراقبه_شکرگزار ی

🦋@SEPA5🦋

🍃🌸🍃

مراقبه_شکرگزار ی

🦋@SEPA5🦋

هرجا که سایه‌ای در تاریکی پیداست
نور هم در روزنه‌ی آن ماوا دارد

زیرا که روح حقیقت نیز درست
در همان‌جا ریشه دوانیده است.


🍃🌸🍃

مراقبه_شکرگزار ی

🦋@SEPA5🦋

سالکان مبارز دنبال کسی نمی گردند . من یک ساحر بودم. من زندگیم را بر سر این اشتباه گذاشته بودم که نمیدانستم ساحرم. و ساحران هرگز به کسی نزدیک نمی‌شوند."" از آن روز فقط حوصله انجمن یا مراقبت از مردم و سالکانی را دارم که مثل خودم مُرده‌اند.""
ناوال خولیان گفته بود:( که دون خوان به خاطر طبیعت خاص خود مدت زیادی طول داده است تا بمیرد.) دون خوان ادامه داد: آنگاه حامیم گفت( که مرگ نمادین برای ساحر جواز ورود او به آزادی است.) گفت که او نیز برای گرفتن جواز ورود به آزادی، مانند هر شخص دیگری در این خانه زندگی‌اش را داده است.
جواز ورود به بی عیب و نقصی باید در آگاهی پیچیده شود. ساحران می‌گویند در این حوزه جواز ورود آنان همواره تر و تازه می ماند.
قدرت سکوت

🍃🌸🍃

مراقبه_شکرگزار ی

🦋@SEPA5🦋

مراقبه روزانه🙇‍♀۱ خرداد🌞
ﭘﻴﺎﻡ ﻣﻦ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ. ﭘﻴﺎﻣﻲ ﺳﺎﺩﻩ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﻲ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﻫﻴﭻ ﺁﻳﻴﻦ ﻭ ﺗﺸﺮﻳﻔﺎﺕ، ﺍﺻﻮﻝ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﻱ ﻭ ﻫﻴﭻ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻓﻠﺴﻔﻲ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﺎﺷﻲ ﻳﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻋﺸﻘﺖ ﺭﺍ ﻧﺜﺎﺭ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﻛﻨﻲ. ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻋﺖ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺎﺷﻲ، ﺩﺭﺳﺖ ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻧﻔﺲ ﻣﻲ ﻛﺸﻲ. ﻋﺸﻖ ﻧﻴﺰ ﭼﻮﻥ ﻧﻔﺲ ﻛﺸﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻭ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻧﻴﺎﺯﻱ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﺗﻮ ﮔﺎﻫﻲ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﺩﻭﺳﺘﻲ ﻧﻔﺲ ﻣﻲ ﻛﺸﻲ، ﮔﺎﻫﻲ ﺯﻳﺮ ﺳﺎﻳﻪ ﻳﻚ ﺩﺭﺧﺖ ﻭ ﮔﺎﻫﻲ ﺩﺭﻭﻥ ﻳﻚ ﺍﺳﺘﺨﺮ. ﻋﺸﻖ ﻭﺭﺯﻳﺪﻧﺖ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻋﺸﻖ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭﻭﻧﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﻫﺴﺘﻪ ﻧﻔﺲ ﻛﺸﻴﺪﻥ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻮﻥ ﻧﻔﺲ ﻛﺸﻴﺪﻥ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ، ﻋﺸﻖ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﻲ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺭﻭﺡ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﻧﻔﺲ ﻛﺸﻴﺪﻥ ﺑﺎ ﺑﺪﻥ.
🍃🌸🍃

مراقبه_شکرگزار ی

🦋@SEPA5🦋