🔴 هموطن اندکی صبر رضا نزدیک است

خوشبختانه رضا پهلوی که دلارهای بسیاری از آمریکا و اسرائیل و عربستان سعودی و کشورهای دیگر دریافت کرد تا هزینه‌ی «سقوط مدیریت‌شده‌ی جمهوری اسلامی» بکند اما آن را خرج تفریحات شخصی و استخدام الوات و پول‌پاشی برای خرید موکل در چهارگوشه‌ی جهان کرد، اکنون با طرح بدیعی برای نجات «میهن» به صحنه بازگشته و با برگزاری مراسم صدمین سالگی نیروی هوایی ارتش شاهنشاهی ایران، اسکادران هوایی خبره‌ای را برای حمله‌ی هوایی به ایران تدارک دیده است. هموطن! اندکی صبر رضا نزدیک است.
اما برای خاندان سلطنتی تاریخ در جایی متوقف شده. آنها صبح به صبح به هم تاریخ دوهزار و خرده‌ای شاهنشاهی را تبریک می‌گویند، آنچه از جواهرات سلطنتی غارت کرده و با خود برده‌اند و هنوز خرج عیاشی نکرده‌اند در خلوت به خودشان آویزان می‌کنند، کیک تولد به شکل تاج درست می‌کنند و یحتمل شش بهمن و چهارم آبان و سالگرد ختنه‌سوران ولیعهد را هم جشن می‌گیرند. خاندانی پوسیده که از مغزهای زنگ‌زده‌شان تار عنکبوت آویزان است و متعلق به موزه‌های ماقبل تاریخ‌اند.
برای رضا پهلوی در ضمن به جا آوردن این مناسک به نوعی حفظ جایگاه رفیع خاندان سلطنتی بین ارتشی‌های بازنشسته و درباری‌های فراری است که هنوز با رویای خوش دورانی که قدرت داشتند روی شانه‌هایشان قپه می‌زنند و البته به خاندان ایران‌ساز قمارباز پول هم می‌دهند. همین است که صدسالگی نیروی هوایی شاهنشاهی را برگزار می‌کنند و از «تیمسار سرلشکر خلبان مهدی روحانی» تجلیل به عمل می‌آورند. سرلشکر اما کیست؟ یک مشنگی مشنگ‌تر از خود رضا پهلوی که چند سال پیش گروهی خیالی تحت عنوان «عقاب» ساخته بود و خودش به عنوان «عقاب ایران» وعده می‌داد به زودی هوایی به ایران برود و مردم را از شر جمهوری اسلامی آزاد کند. از کجا از درون تلویزیون کابلی. اپوزیسیون کلنگی سلطنت‌طلب بهترین نعمت برای جمهوری اسلامی هستند. اپوزیسیونی فاشیست، نوکرصفت، بنده‌ی پول، فاسد و فرسوده. دقیقا مانند دقایق آخر «عقاب ایران» که سرنگون می‌شود و طوفان خنده‌ها.

#زباله_یاب
#اضمحلال
#سیرک_پهلوی
#شارلاتانیسم
@sarkhatism

🔴 چه کسی مرکز جهان است؟
در پاسخ به نقد آزاده ثبوت

بعد از انتشار متن تحلیلی گروه نویسندگان #سرخط در مورد «"انقلاب" بنگلادش و عاقبت شوم تکراری» آزاده ثبوت، که ما از نوشته‌های ایشان در مورد فلسطین چیزهایی آموخته‌ایم، در چند استوری به نقد متن سرخط نشست تا نشان دهد که گروه نویسندگان سرخط که در متن ثبوت «اینها» نامیده شده بودند، خودش را مرکز جهان می‌داند و بدون آگاهی کافی از نیروهای موجود در بنگلادش دست به تحلیل زده و لاجرم راه خطا پیموده است. متاسفانه از آنجا که این نقد در استوری‌ها بوده و عمر استوری تنها یک روز است ما امکان این را که به مخاطبانمان ارجاع بدهیم را نداریم اما توصیه می‌کنیم دوستان و رفقای منتقد در صورتی که مایلند مسئولیت نقد خودشان را بپذیرند نقدشان را بیرون از استوری و در اکانتی عمومی هم بنویسند تا بماند و بتوان به آن ارجاع داد.
اما چرا تصمیم گرفتیم به استوری‌هایی که عمر آنها یک روز است پاسخ بدهیم؟ چون اعتقاد داریم نقدی که آزاده ثبوت نوشته ناشی از اختلافی سیاسی است که پشت ترجمه‌ی مدخل احزاب سیاسی بنگلادش در ویکی‌پدیا خودش را پنهان کرده است تا ثابت کند «اینها» خودشان را مرکز جهان می‌دانند و «آنها» که خودشان را مرکز جهان نمی‌دانند آگاهی کافی و کاملی از همه چیز و همه کس دارند اما در ضمن ترجیح می‌دهند با وجود داشتن آگاهی به مسئله‌ی اصلی نپردازند.
مسئله‌ی اصلی چیست؟
ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:
https://tinyurl.com/mrvy3pnn

*تصویر مربوط به لحظه‌ی بازگشت محمد یونس به عنوان رییس دولت موقت به بنگلادش است.
#بنگلادش
#انقلاب
@sarkhatism

بیش از ۷ سال است با این ایده که صدایی برای بی‌صدایان باشیم (کارگران، ملیت‌های تحت ستم، زنان و جامعه‌ی +LGBTQ) و نیز این ایده که آلترناتیو «اداره‌ی شورایی» ضرورتی است برای گذار از وضع موجود، با شما هستیم و ادامه داده‌ایم. از انتشار اخبارِ مربوط به تبعیض و ستم علیه فرودستان و آنانی که صدایی ندارند و نیز مبارازتشان علیه وضع موجود گرفته تا ارائه‌ی تحلیل‌هایی از شرایط اجتماعی ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی، از برجسته کردن مناسبت‌های فراموش شده و توانایی‌ها و بالقوه‌گی‌هایمان برای مبارزه و سازماندهی تا انعکاس دادن نگاه شما همراهان از وضعیت، همه و همه با این ایده شکل گرفت که جای خالی یک رسانه‌ی چپ برای عموم نیروهای خشمگین از تداوم منطق استثمار، استبداد و امپریالیسم، و همینطور مبارزه علیه آن احساس می‌شود.

در هنگامه‌ی قیام‌ها شب و روز با شما بودیم، اخبار را انعکاس دادیم، تحلیل‌‌مان را با شما به اشتراک گذاشتیم، نقاط قوت را برجسته کردیم و با دست گذاشتن بر ضعف‌ها، نقدهایی را برای تکرار رادیکال‌تر این قیام‌ها مطرح کردیم.
در این مسیر گاه ضعف‌هایی داشتیم و گاه اشتباهاتی و پیوسته نسبت به ترمیم و بازنگری فعالیت‌مان اقدام کردیم. این بازنگری‌ها به مذاق برخی از همراهان و خوانندگان خوش نمی‌آمد و ما را ترک می‌کردند؛ بالعکس نیروها و مخاطبان جدیدی هم از راه می‌رسیدند که قوت قلب بودند برای ادامه‌ی راه. ما هرگز فکر نکردیم و نمی‌کنیم که باید «بی‌‌بی‌سی»، «اینترنشنال» یا «من و تو»یی با صرفا محتوای چپ باشیم؛ بلکه کوشیده‌ایم به اندازه‌ی توانایی‌مان از حیث شکل هم متفاوت باشیم و به ضرورت «تبلیغ‌گری» و «ترویج‌گری» به نحوی دیگر نگاه کنیم.

امروز، با وجود رسانه‌هایی که صدای گروه‌های مختلفی از فرودستان و محذوفان بی‌صدا را بازمی‌تابانند، و همچنین وجود سایت‌ها و کانال‌هایی که تحلیل‌های تئوریک قابل‌توجهی از بینش و روش چپ انتشار می‌دهند -هر چند که این همه هنوز در برابر توپ‌خانه‌ی رسانه‌ای جریان‌های راست و مرتجع ناچیز است- به نظر می‌رسد که ادامه‌ی کار ما به شیوه‌ی قبلی چندان تأثیرگذار نبوده و در راستای اهدافی که داشتیم، کارآمد نیست.

از این‌رو برآن شدیم تا در دور جدید فعالیت‌مان،  نظر به محدودیت‌هایی که داریم، بکوشیم تا رو به همان بی‌صدایانِ مبارز این موارد را انتشار دهیم:

- تحلیل‌های کوتاه و مختصر از شرایط ملی، منطقه‌ای، بین‌المللی؛
- ایده‌های‌مان برای چگونگی مبارزه‌ی سازمان‌مندِ طبقاتی علیه سرمایه‌داری جمهوری اسلامی؛
- درس‌های تاریخ جنبش کارگری و چپ برای امروز؛
- روشن کردن معنا و جایگاه برخی مفاهیم در تحلیل وضعیت و تداوم نبرد.

به این ترتیب، شیوه‌ی کار ما مثل سابق نخواهد بود و دیگر با تمرکز بر انتشار اخبار و بازنشر از کانال‌های همسو، تأمین محتوا نخواهیم کرد. این به معنی بی‌توجهی ما به مبارزات روزمره‌ی اقشار مختلف نیست، بلکه با دنبال کردن این تحولات می‌کوشیم برخوردی تحلیلی-استراتژیک داشته و چیزی بیشتر تریبونی برای بازنشر صرف اخبار باشیم. در عین حال، از پوشش دادن پرونده‌هایی که پیگیری شما در نظر ما می‌گشاید، دست نخواهیم کشید و ما آماده‌ایم تا ضمن دریافت کمک‌های فکری و نوشتاری شما در حوزه‌های نام‌برده، در این موارد نیز فعالانه صدای شما باشیم.


گروه نویسندگان #سرخط
@sarkhatism

🔴 در شرکت رادیاتور ایران چه می‌گذرد؟

مدیریت شرکت رادیاتور ایران طی چند سال گذشته بارها تغییر کرده اما این تغییرات هیچ تاثیری در وضعیت کارگران این شرکت نگذاشته است. با این وجود کارگران این شرکت آرام و پیوسته به مبارزات صنفی خودشان در شرکت ادامه داده‌اند چرا که به خوبی می‌دانند تضمین تداوم این مبارزات نیازمند پیوستگی و همبستگی درون نیروی کار شاغل در این شرکت است. بعد از تجمعات کارگران در فروردین سال ۱۴۰۲ به خاطر ساعت‌های زیاد کاری و حتی روزهای تعطیل در دوران مدیریت مهدی حسین‌نژاد که به اخراج چند نفر از کارگران قدیمی منجر شد و اعتصاب کارگران در ۳۱ تیرماه ۱۴۰۳ در دوره‌ی مدیریت علی بابایی، به دلیل اجرانشدن طرح طبقه‌بندی مشاغل، پرداخت نشدن پاداش‌ها و حقوق از سه‌شنبه ۶شهریور دور جدیدی از اعتصاب کارگران این شرکت آغاز شد.

بنا به گزارش یاران #همراه_سرخط در ادامه  اعتصابات هفته پیش کارگران شرکت رادیاتور ایران که در اعتراض به وعده های دروغ مدیرعامل اتفاق افتاد، روز شنبه ۱۰شهریور کارگران با شنیدن خبر اخراج یکی از کارگران دوباره اعتصاب کردند و پس از چند ساعت مدیرعامل با تشکیل جلسه فوری با مدیران حراست تولید منابع انسانی اخراج کارگر را لغو کردند اما با دلیل ساختگی توهین به مدیرعامل برای وی کمیته‌ی انضباطی تشکیل خواهند داد.

متن کامل را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/24ewh7jr

#ایران_رادیاتور
#اعتصابات_کارگری
#طبقه_کارگر
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism

🔴 افزایش قمیت بنزین، شورش و چه باید کرد؟

انتشار بخشی از سخنان پزشکیان در مراسم معارفه‌ی عبدالناصر همتی (وزیر اقتصاد) که گفت «هیچ منطقی وجود ندارد که ما بنزین را به قیمت دلار آزاد بخریم و به قیمت سوبسید دار بفروشیم»، همگان را بی‌درنگ یاد «آبان ۹۸» انداخت. رئیس‌جمهوری که در رقابت‌های انتخاباتی‌اش هر روز اسمس تبلیغاتی می‌فرستاد که «اهل شوک‌درمانی نیستم»، حالا سخنانی مشابه شوک‌درمانان سال ۹۸ به زبان می‌آورد. دولت برای جبران کمبود بنزین چاره‌ای به غیر از افزایش واردات به نرخ بازار جهانی ندارد و همین راهکار به گفته کارشناسان نهادهای دولتی «بار مالی» حدود چهار میلیارد دلار را بر دولت تحمیل کرده است.

خیزش آبان ۹۸ و پیامدهای آن حاکمیت را برای افزایش دوباره نرخ بنزین در سال‌های بعد محتاط کرد و نمایندگان مجلس بر همین اساس با افزایش نرخ بنزین مخالفت کردند تا مانع تکرار آبان ۹۸ شوند. با این همه اما سکان وزارتخانه‌های اقتصاد و صنعت، معدن، تجارت به مدافعان خصوصی‌سازی و آزادسازی قیمت‌ها و نزدیکان اتاق بازرگانی سپرده شده است. هر دو وزیر آزادسازی قیمت‌ها و عدم مداخله دولت در قیمت‌گذاری را محور برنامه پیشنهادی خود قرار داده‌اند.

صندوق بین‌المللی پول سال ۲۰۱۸ پس از دیدار با مقام‌های جمهوری اسلامی گفته بود: «مدیران تأکید کردند که تلاش‌های تعدیلی باید تدریجی باشند و شامل افزایش درآمدهای مالیاتی، برداشتن معافیت‌ها، کاهش یارانه سوخت و اصلاح نظام بازنشستگی شوند».
دولت در برنامه توسعه نظام بازنشستگی را تغییر داد، در بودجه سالانه نیز افزایش درآمدهای مالیاتی را پیش‌بینی کرد. حالا گام باقی مانده از این نسخه آزادسازی نرخ سوخت است.

متن کامل را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/3tr86dnu

#بنزین
#افزایش_قیمت_بنزین
#آبان۹۸
#شوک_درمانی
@sarkhatism

🔴 پول نداری؟ مدرسه نرو!
🖊 ستم طبقاتی، گریبانگیر کودکان و نوجوانان در سن تحصیل و صنف لوازم‌التحریر

دست‌فروش مترو با صدایی نسبتاً بلند می‌گوید:
«پنج تا خودکار بیست تومان، سال تحصیلی دارد شروع می‌شود، پنج تا خودکار بیست تومان. دانشگاه می‌روی، محصلی، بچه‌مدرسه‌ای داری، بیا بخر.»

این در حالی است که به گفتهٔ محسن گلستانی، رئیس اتحادیهٔ صنف نوشت‌افزار تهران، اوضاع کسبهٔ صنف نوشت‌افزار سال‌به‌سال بدتر می‌شود:
«در شهر تهران حدود ۱۸۰۰ واحد صنفی مربوط به فروش لوازم‌التحریر داریم. متأسفانه به دلیل اوضاع بد اقتصادی و افت تقاضا در صنف لوازم‌التحریر، در سال ۱۴۰۲، حدود صد واحد در شهر تهران تعطیل شده‌اند. شواهد به شکلی است که تصور می‌کنیم اتفاق سال گذشته باز هم تکرار شود. اگر قبلاً یک جعبه مداد برای دانش‌آموز خریداری می‌شد، الان به صورت دانه‌ای خرید می‌کنند. به دلیل افت قدرت خرید، چند سالی است که پیک فروش لوازم التحریرمان از ۱۵ شهریور تا ۱۵ مهر کاهشی بوده است. پیک تقاضای لوازم‌التحریر کاهش پیدا کرده و میزان تقاضا از شهریور تا مهر، به طول سال انتقال پیدا کرده‌است.»

متن کامل را اینجا بخوانید:

https://tinyurl.com/r8tjp2uh

#سال_تحصیلی
#دانش_آموزان
#لوازم_التحریر
@sarkhatism

🔴 از «مهاجرینِ» جهادگر تا «پناهندگانِ» مزاحم
🖊 در باب ریشه‌های ظلمی که امروز به افغانستانی‌ها روا می‌شود


☑️ موج جدید افغانستانی‌ستیزی در ایران هر دم در حال اوج گرفتن است: از اظهارات بی‌پایه و اساس اعضای «خانه‌ی کارگر» در خصوص اشغال موقعیت‌های شغلی توسط کارگران افغانستانی تا اعلام محرومیت‌های آن‌ها از حقوق شهروندی و تا تقویت «دیوار کشیدن بین مرز» و «ضرورت بازگرداندن» آن‌ها به کشورشان.
موضوع فقط به حاکمیت هم محدود نیست و بخش‌هایی از جامعه با اظهارات‌ ضد افغانستانی‌شان در فضای مجازی، ابعاد ترسناکی از نژادپرستی را آشکار می‌کنند.

☑️ اینکه چه شده که «دولت-ملت ایران» بار دیگر تیغ تیز «دیگر-ستیزی»اش افغانستانی‌ها را نشانه رفته، خود ریشه‌های عمیقی در اقتصاد سیاسی سرمایه‌داری ایرانِ کنونی دارد.

متن کامل را در اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/yc3vt5nt

#نه_به_افغانستانی_ستیزی
#نه_به_فاشیسم
#نه_به_نژادپرستی
@sarkhatism

🔴 منشأ افغانستانی‌ستیزی اکثریت ما از کجا ناشی می‌شود؟
🖊 امروز اخراج افغانستانی‌ها از ایران، فردا اخراج بلوچ‌ها از تهران و ...

از متن:

مکانیزم این «دیگری‌سازی» که در بالاترین نوعِ واکنش، به مواردی نظیر قتل و تهاجم‌های نژادپرستانه می‌انجامد چیست؟ همان طور که پیش‌تر نوشتیم اینجا پای سَم مهلکی به نام «ملیت» وسط است. قطعاً که همه‌ی ما به واسطه‌ی خانواده و مکانی که در آن به‌دنیا می‌آییم به نحوی به «ملیت»ی منتسب می‌شویم که در «شناسنامه» و «کارت ملی»مان درج می‌شود. به جز این ممکن است به یک هویت قومی‌مذهبی غیرمسلط هم متعلق باشیم: مثلاً بلوچ باشیم در ایران یا پاکستان، کرد باشیم در ایران یا ترکیه یا سوریه یا عراق، عرب باشیم در ایران یا ارمنی باشیم در ایران و غیره. این امری‌ است از پیش تعیین‌شده که ما در هنگام تولد در آن واقع می‌شویم. مشکل از این نیست، بلکه مشکل از این است که ما فکر می‌کنیم «هویت ملی» یا «هویت قومی‌مذهبی» دیگران، هویت ملی یا قومی‌مذهبی ما را تهدید می‌کند. این بینش بد نسبت به دیگری در رفتار ما پیداست: مجموعه‌ای از صفات بد به عموم مردمان آن هویتِ دیگر نسبت می‌دهیم.

مسأله‌مند کردن حضور مهاجران در یک کشور ربطی به رویارویی دو «ما»ی برساخته شده توسط «هویت ملی» یا «هویت قومی‌مذهبی» ندارد و ما در هنگام بروز خشم ناشی از هویت ملی یا قومی‌مذهبی‌مان به دیگری مشابه، عملاً در مقام سخنگوی دولت‌های کثیف سرکوبگرمان عمل می‌کنیم. آنچه که منجر به قتل عام یهودی‌ها توسط نازی‌ها شد یا آنچه منجر به قتل عام ارامنه توسط دولت عثمانی شد، ریشه در تضاد یهودی‌-آلمانی یا ارمنی-ترک نداشت، بلکه پَسِ پُشت این فجایع، ساختار شکل‌گرفته یا در حال شکل‌گیری «دولت-ملت» و «ملت مغلوب» است...


متن کامل را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/4e3emb55

#دولت_ملت
#ناسیونالیسم
#نه_به_افغانستانی_ستیزی
#نه_به_فاشیسم
#نه_به_نژادپرستی
@sarkhatism