🔴 «فعالیت فایدهباورانه، از یکسو،
با رنج فایدهباورانه، از سوی دیگر،
انطباق دارد»
توضیح سرخط: چندی پیش و پس از قتل دانشجوی دانشگاه تهران (امیرمحمد خالقی) متنی در کانال شوراهای صنفی دانشجویان کشور دربارهی ریشههای این واقعه و تحلیلی از واکنشهای پس از آن تحت عنوان «دانشجو، خفتگیری، قتل و اعدام» منتشر شد. چندی پس از آن نیز متن دیگری در نقد متن اول تحت عنوان «دانشجو، سرقت، قتل و مسئولیت فردی» منتشر گشت که البته رویکرد آن بر خلاف سوگیریهای معمول کانال شوراهای صنفی کشور بود؛ هرچند این متن نیز مانند متن اول تحت عنوان متن دریافتی انتشار یافت. حالا نویسندهی متن اول ضمن ارسال متن ذیل به ما اطلاع داده است که در پاسخ به متن دوم، متن دیگری را برای انتشار به کانال شوراها ارسال کرده اما علیرغم گذشت دو هفته هیچ واکنشی به آن نشان داده نشده است. قطعا محل مناسب برای انتشار ادامهی این مجادلهی قلمی کانال شوراها بود، اما عدم تمایل کانال مذکور برای انتشار جوابیه و رویکرد ضدطبقاتی متن دوم، ما را بر آن داشت که تا در دفاع از تاریخ کانال شوراهای صنفی و مبارزاتی که این کانال نمایندهاش بود، این جوابیه را منتشر کنیم. برای ما پیش از این هم که متن جوابیه به دستمان برسد خواندن متن «دانشجو، سرقت، قتل و مسئولیت فردی» در کانال شوراهای صنفی حیرتآور بود. تبدیل کانالی که یکی از پایگاههای مقاومت دانشجویان در برابر انواع تهاجمات به نهاد دانشگاه، از جمله تهجمات سرمایهدارانه بوده است به تریبون آزادی که در آن مدافعان سرمایهداری و خصوصیسازی هم بتوانند از عقاید خودشان دفاع کنند؛ آن هم در حالی که صدها تریبون خصوصی و دولتی و اپوزیسیونی را در اختیار دارند و تمامی دولتهای جمهوری اسلامی مشغول پیش بردن سیاستهای مطلوب آنها هستند، باید زنگ خطر را به صدا درآورد و از گردانندگان کانال شوراهای صنفی پاسخ منطقی قانعکننده طلب کند. به ویژه که اساسا متوجه نمیشویم در همان «تریبون آزاد» هم چرا باید جوابیهی ارسالی بدون هیچ واکنشی باقی بماند.
متن ارسالی را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/3zur6fb4
@sarkhatism
با رنج فایدهباورانه، از سوی دیگر،
انطباق دارد»
توضیح سرخط: چندی پیش و پس از قتل دانشجوی دانشگاه تهران (امیرمحمد خالقی) متنی در کانال شوراهای صنفی دانشجویان کشور دربارهی ریشههای این واقعه و تحلیلی از واکنشهای پس از آن تحت عنوان «دانشجو، خفتگیری، قتل و اعدام» منتشر شد. چندی پس از آن نیز متن دیگری در نقد متن اول تحت عنوان «دانشجو، سرقت، قتل و مسئولیت فردی» منتشر گشت که البته رویکرد آن بر خلاف سوگیریهای معمول کانال شوراهای صنفی کشور بود؛ هرچند این متن نیز مانند متن اول تحت عنوان متن دریافتی انتشار یافت. حالا نویسندهی متن اول ضمن ارسال متن ذیل به ما اطلاع داده است که در پاسخ به متن دوم، متن دیگری را برای انتشار به کانال شوراها ارسال کرده اما علیرغم گذشت دو هفته هیچ واکنشی به آن نشان داده نشده است. قطعا محل مناسب برای انتشار ادامهی این مجادلهی قلمی کانال شوراها بود، اما عدم تمایل کانال مذکور برای انتشار جوابیه و رویکرد ضدطبقاتی متن دوم، ما را بر آن داشت که تا در دفاع از تاریخ کانال شوراهای صنفی و مبارزاتی که این کانال نمایندهاش بود، این جوابیه را منتشر کنیم. برای ما پیش از این هم که متن جوابیه به دستمان برسد خواندن متن «دانشجو، سرقت، قتل و مسئولیت فردی» در کانال شوراهای صنفی حیرتآور بود. تبدیل کانالی که یکی از پایگاههای مقاومت دانشجویان در برابر انواع تهاجمات به نهاد دانشگاه، از جمله تهجمات سرمایهدارانه بوده است به تریبون آزادی که در آن مدافعان سرمایهداری و خصوصیسازی هم بتوانند از عقاید خودشان دفاع کنند؛ آن هم در حالی که صدها تریبون خصوصی و دولتی و اپوزیسیونی را در اختیار دارند و تمامی دولتهای جمهوری اسلامی مشغول پیش بردن سیاستهای مطلوب آنها هستند، باید زنگ خطر را به صدا درآورد و از گردانندگان کانال شوراهای صنفی پاسخ منطقی قانعکننده طلب کند. به ویژه که اساسا متوجه نمیشویم در همان «تریبون آزاد» هم چرا باید جوابیهی ارسالی بدون هیچ واکنشی باقی بماند.
متن ارسالی را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/3zur6fb4
@sarkhatism
Telegraph
«فعالیت فایدهباورانه، از یکسو، با رنج فایدهباورانه، از سوی دیگر، انطباق دارد»
توضیح سرخط: چندی پیش و پس از قتل دانشجوی دانشگاه تهران (امیرمحمد خالقی) متنی در کانال شوراهای صنفی دانشجویان کشور دربارهی ریشههای این واقعه و تحلیلی از واکنشهای پس از آن تحت عنوان «دانشجو، خفتگیری، قتل و اعدام» منتشر شد. چندی پس از آن نیز متن دیگری در…
سرخط
Photo
🔴 سالی که گذشت:
بحران سرمایهداری، ورشکستگی سوسیال دموکراسی، خلأ رهبری کمونیسم رادیکال، قدرتگیری فاشیسم
سالی دیگر را پشت سر گذاشتیم با پیشرویهای سرمایهداری، جنگهای امپریالیستی، تعمیق شکاف طبقاتی و اشکال مختلف ستم (از «جنسی/جنسیتی» تا «ملی» و «نژادی») و دست آخر مقاومتهای پراکنده و سازماننیافته.
شاید بد نباشد مختصر آنچه را که پشت سر گذاشتیم جمعبندی کنیم و ببینیم چه فرصتهایی ازدست رفت و برای سال آینده گامهای مؤثرتری برداریم.
متن کامل را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/mu9t2z4w
@sarkhatism
بحران سرمایهداری، ورشکستگی سوسیال دموکراسی، خلأ رهبری کمونیسم رادیکال، قدرتگیری فاشیسم
سالی دیگر را پشت سر گذاشتیم با پیشرویهای سرمایهداری، جنگهای امپریالیستی، تعمیق شکاف طبقاتی و اشکال مختلف ستم (از «جنسی/جنسیتی» تا «ملی» و «نژادی») و دست آخر مقاومتهای پراکنده و سازماننیافته.
شاید بد نباشد مختصر آنچه را که پشت سر گذاشتیم جمعبندی کنیم و ببینیم چه فرصتهایی ازدست رفت و برای سال آینده گامهای مؤثرتری برداریم.
متن کامل را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/mu9t2z4w
@sarkhatism
Telegraph
سالی که گذشت: بحران سرمایهداری، ورشکستگی سوسیال دموکراسی، خلأ رهبری کمونیسم رادیکال، قدرتگیری فاشیسم
سالی دیگر را پشت سر گذاشتیم با پیشرویهای سرمایهداری، جنگهای امپریالیستی، تعمیق شکاف طبقاتی و اشکال مختلف ستم (از «جنسی/جنسیتی» تا «ملی» و «نژادی») و دست آخر مقاومتهای پراکنده و سازماننیافته. شاید بد نباشد مختصر آنچه را که پشت سر گذاشتیم جمعبندی کنیم…
Forwarded from منجنیق
سرخط
@ManjanighCollective
🔴 کارزار افزایش ۷۰درصدی مزد؛ هیاهوی بسیار برای هیچ
بر اساس تصمیم شورای عالی کار و اعلام رسمی وزیر کار، حداقل حقوق کارگران در سال آینده ۴۵درصد افزایش مییابد. بر این اساس حداقل حقوق ماهانه از ۷میلیون و ۱۶۶هزار تومان به ۱۰میلیون و ۳۹۰هزار تومان خواهد رسید. دربارهی اینکه حداقل دستمزد با چه سازوکار ضدکارگریای تعیین شده و ربط آن به تورم و سبد معیشت چیست، به وفور در جاهای مختلف حرف زده شده است؛ آنچه ما اینجا میخواهیم دربارهاش نکاتی را بیان کنیم دو چیز است؛ یک- فضایی که با «کارزار افزایش ۷۰درصدی مزد» حول حداقل دستمزد ایجاد شد و دو- غیبت طبقهی کارگر از مهمترین تصمیمی که مستقیما بر حیات فردی و اجتماعیاش تاثیر میگذارد.
راهاندازان کارزار که سال گذشته پویش دستمزد پانزده میلیونی را کلید زده بودند، کارزار امسال را «جنبش اجتماعی» مینامند و تبلیغکنندگان منتسب به چپاش آن را «آغاز پیشروی طبقاتی کارگران» توصیف میکنند. مسئله اما نه جنبش اجتماعی بودن یا نبودن این کارزار، بلکه دقیقا همین دومی، یعنی پیشروی طبقاتی کارگران نامیدن آن است. بگذار طراحان این کارزار آن را جنبش اجتماعی بنامند اما آیا آنطور که مدعیان منتسب به چپ در دفاع از این کارزار میگویند، میتوان آن را نشانهی پیشروی طبقاتی کارگران دانست؟
فروردین ۱۴۰۴
#یادداشت_سیاسی
#منجنیق
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://bit.ly/4iUbUaA
@ManjanighCollective
بر اساس تصمیم شورای عالی کار و اعلام رسمی وزیر کار، حداقل حقوق کارگران در سال آینده ۴۵درصد افزایش مییابد. بر این اساس حداقل حقوق ماهانه از ۷میلیون و ۱۶۶هزار تومان به ۱۰میلیون و ۳۹۰هزار تومان خواهد رسید. دربارهی اینکه حداقل دستمزد با چه سازوکار ضدکارگریای تعیین شده و ربط آن به تورم و سبد معیشت چیست، به وفور در جاهای مختلف حرف زده شده است؛ آنچه ما اینجا میخواهیم دربارهاش نکاتی را بیان کنیم دو چیز است؛ یک- فضایی که با «کارزار افزایش ۷۰درصدی مزد» حول حداقل دستمزد ایجاد شد و دو- غیبت طبقهی کارگر از مهمترین تصمیمی که مستقیما بر حیات فردی و اجتماعیاش تاثیر میگذارد.
راهاندازان کارزار که سال گذشته پویش دستمزد پانزده میلیونی را کلید زده بودند، کارزار امسال را «جنبش اجتماعی» مینامند و تبلیغکنندگان منتسب به چپاش آن را «آغاز پیشروی طبقاتی کارگران» توصیف میکنند. مسئله اما نه جنبش اجتماعی بودن یا نبودن این کارزار، بلکه دقیقا همین دومی، یعنی پیشروی طبقاتی کارگران نامیدن آن است. بگذار طراحان این کارزار آن را جنبش اجتماعی بنامند اما آیا آنطور که مدعیان منتسب به چپ در دفاع از این کارزار میگویند، میتوان آن را نشانهی پیشروی طبقاتی کارگران دانست؟
فروردین ۱۴۰۴
#یادداشت_سیاسی
#منجنیق
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://bit.ly/4iUbUaA
@ManjanighCollective
Telegraph
کارزار افزایش ۷۰درصدی مزد؛ هیاهوی بسیار برای هیچ
بر اساس تصمیم شورای عالی کار و اعلام رسمی وزیر کار، حداقل حقوق کارگران در سال آینده ۴۵درصد افزایش مییابد. بر این اساس حداقل حقوق ماهانه از ۷میلیون و ۱۶۶هزار تومان به ۱۰میلیون و ۳۹۰هزار تومان خواهد رسید. دربارهی اینکه حداقل دستمزد با چه سازوکار ضدکارگریای…
سرخط
Photo
🔴 جنگ تعرفهای آمریکا و چین
و
تبعات آن برای طبقهی کارگر
متن را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/3hktu5vt
@sarkhatism
و
تبعات آن برای طبقهی کارگر
متن را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/3hktu5vt
@sarkhatism
Telegraph
جنگ تعرفهای آمریکا و چین و تبعات آن برای طبقهی کارگر
🔺تعرفه چیست؟ تعرفه مالیاتی است که بر کالاهای وارداتی اعمال میشود. این مالیاتها هزینه کالاهای وارداتی را افزایش میدهند و ممکن است کالاهای تولید داخلی را در بازار محلی رقابتیتر کنند. 🔺چرا سرمایهداران از تعرفهها حمایت میکنند؟ ✔️ سرمایهداران ممکن است…
سرخط
Photo
🔴 از دیروز تا امروز؛ بازپسگیری مبارزه در روز جهانی کارگر
متن کامل را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/5f3euj8h
#روز_کارگر
#روز_جهانی_کارگر
#اول_ماه_می
@sarkhatism
متن کامل را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/5f3euj8h
#روز_کارگر
#روز_جهانی_کارگر
#اول_ماه_می
@sarkhatism
Telegraph
از دیروز تا امروز؛ بازپسگیری مبارزه در روز جهانی کارگر
🔺آمریکا، حدود ۱۰۰ سال پیش روز اول مه سال ۱۸۸۶ بود؛ کارگران علیه ستم سرمایهداران و برای مطالبهی روز کاری هشتساعته، شروع به اعتراض کردند. صدها هزار کارگر دست از کار کشیدند و خیابانها را به سنگر مبارزه بدل کردند. پلیس با گلوله و باتوم به تظاهرات حملهور…
Forwarded from منجنیق
🔴 اول ماه مه در انفجار و سنگ
از بدنهای لهشدهی کارگران معدن تا بدنهای سوختهی کارگران بندر، بدن به بدن در فاجعه زیست میکنیم؛ از فاجعه به فاجعه. مقامات جمهوری اسلامی مشغول رتق و فتق امنیتی امورند تا مبادا کسی حرفی بیرون از روایتی که حاکمان اراده کردهاند بگوید. اوباش برانداز از قاتلان حاکم بر اسرائیل تشکر میکنند و از خوشی شیهه میکشند. کارشناسان رسانههای بزرگ و منبرهای آنلاین در مورد ابعاد ژئوپولیتیک قضایا و منافع «ایران» و «اسرائیل» سخنان داهیانه میگویند. همه از ابعاد «راهبردی» فاجعه در سرنوشت تجارت و سرمایهگذاری حرف میزنند. دلقکها و دریوزهها میان دو قُلُپِ شامپاین، فراخوان «اعتصاب سراسری» صادر میکنند. تاجران فلاکت صندوق اعتصابات و گو فاند می راه میاندازند تا هزینهی سفرهای تابستانیِ در پیش و هتلهای گرانقیمت و کشتیهای تفریحیشان را از میان خون و جنازه استخراج کنند. فاجعه اما در جای دیگری است؛ تکه تکه و خونآلود. صدای گلوی آنها را هیچکس نمیشنود. کارگرانی که از شهرهای فقیرشده و محروم، به دنبال نان کیلومترها دورتر از خانهها و بستگانشان، با قراردادهای سفیدامضا و تحت اختیار پیمانکارهای ریز و درشت در معدن و بندر جان میدهند. بیشناسنامههای بلوچ و کارگران «غیرقانونی» افغانستانی که حتا پیش از ریزش و انفجار در آمارها نبودهاند و اکنون نیز در آمارها نیستند. آنها که شماره نمیشوند، کسی به آنها تسلیت نمیگوید و برای همه در شمار «هزینههای جانبی» رونق کسبوکار و معاملههای بزرگ فاکتور میشوند. از استمرارطلب تا تحریمطلب دست در خون کارگران وضو میکنند و رو به قبلههای گوناگون نماز شکر به جای میآورند. در اول ماه مه، در روز جهانی کارگران، در امتداد خون کارگران شیکاگوی یک قرن و نیمِ پیش، هنوز از بدن کارگران جهان خونابه سرازیر است. در معدن، در بندر، در آوار سرمایه و بهرهکشی و استثمار. یاران ما در همبستگی با جانها و بدنهای کارگران لهشدهی معدن و سوختهی بندر، برای تکثیر شعاری که از گلوی بازنشستگان شریفی بیرون آمد که دو سال و نیمِ تمام است هر هفته به خیابان میآیند، بر دیوارها نوشتند: «از معدن تا بندر/ محل قتل کارگر».
اول مه ۱۴۰۴
🚩 برای تماس با منجنیق در تلگرام میتوانید به اکانت زیر پیغام بدهید:
@ManjanighContact
#منجنیق
#اجرای_خیابانی
@ManjanighCollective
از بدنهای لهشدهی کارگران معدن تا بدنهای سوختهی کارگران بندر، بدن به بدن در فاجعه زیست میکنیم؛ از فاجعه به فاجعه. مقامات جمهوری اسلامی مشغول رتق و فتق امنیتی امورند تا مبادا کسی حرفی بیرون از روایتی که حاکمان اراده کردهاند بگوید. اوباش برانداز از قاتلان حاکم بر اسرائیل تشکر میکنند و از خوشی شیهه میکشند. کارشناسان رسانههای بزرگ و منبرهای آنلاین در مورد ابعاد ژئوپولیتیک قضایا و منافع «ایران» و «اسرائیل» سخنان داهیانه میگویند. همه از ابعاد «راهبردی» فاجعه در سرنوشت تجارت و سرمایهگذاری حرف میزنند. دلقکها و دریوزهها میان دو قُلُپِ شامپاین، فراخوان «اعتصاب سراسری» صادر میکنند. تاجران فلاکت صندوق اعتصابات و گو فاند می راه میاندازند تا هزینهی سفرهای تابستانیِ در پیش و هتلهای گرانقیمت و کشتیهای تفریحیشان را از میان خون و جنازه استخراج کنند. فاجعه اما در جای دیگری است؛ تکه تکه و خونآلود. صدای گلوی آنها را هیچکس نمیشنود. کارگرانی که از شهرهای فقیرشده و محروم، به دنبال نان کیلومترها دورتر از خانهها و بستگانشان، با قراردادهای سفیدامضا و تحت اختیار پیمانکارهای ریز و درشت در معدن و بندر جان میدهند. بیشناسنامههای بلوچ و کارگران «غیرقانونی» افغانستانی که حتا پیش از ریزش و انفجار در آمارها نبودهاند و اکنون نیز در آمارها نیستند. آنها که شماره نمیشوند، کسی به آنها تسلیت نمیگوید و برای همه در شمار «هزینههای جانبی» رونق کسبوکار و معاملههای بزرگ فاکتور میشوند. از استمرارطلب تا تحریمطلب دست در خون کارگران وضو میکنند و رو به قبلههای گوناگون نماز شکر به جای میآورند. در اول ماه مه، در روز جهانی کارگران، در امتداد خون کارگران شیکاگوی یک قرن و نیمِ پیش، هنوز از بدن کارگران جهان خونابه سرازیر است. در معدن، در بندر، در آوار سرمایه و بهرهکشی و استثمار. یاران ما در همبستگی با جانها و بدنهای کارگران لهشدهی معدن و سوختهی بندر، برای تکثیر شعاری که از گلوی بازنشستگان شریفی بیرون آمد که دو سال و نیمِ تمام است هر هفته به خیابان میآیند، بر دیوارها نوشتند: «از معدن تا بندر/ محل قتل کارگر».
اول مه ۱۴۰۴
🚩 برای تماس با منجنیق در تلگرام میتوانید به اکانت زیر پیغام بدهید:
@ManjanighContact
#منجنیق
#اجرای_خیابانی
@ManjanighCollective
🔴 از خط تولید تا خط خبر: زنجیرهی سرکوب کارگران
متن کامل را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/kkz9kyea
#حوادث_کار
#حوادث_کارگری
@sarkhatism
متن کامل را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/kkz9kyea
#حوادث_کار
#حوادث_کارگری
@sarkhatism
Telegraph
از خط تولید تا خط خبر: زنجیرهی سرکوب کارگران
پایان این داستان با توست این جمله را زیاد شنیدهایم که در زندگی مدرن، آدمها تبدیل به «عدد و ارقام» در اخبار شدهاند. ترامپ و ایلانماسک و جفبزوس و کارداشیانها و عوامل سریال پایتخت اما، صدها عکس از زوایای مختلف در اخبار و روزنامهها و صفحات مجازی دارند…
🔴 فراتر از آری یا نه؛ نگاه ما به مذاکرات ایران و آمریکا باید چگونه باشد؟
در سال ۲۰۲۵، با روی کار آمدن دولت اصلاحاتِ این بار پزشکیان، دوباره مذاکراتی میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحدهی آمریکا در جریان است؛ مذاکراتی که یادآور توافق برجام سال ۲۰۱۵ و همان شعارهای همیشگی «پایان تحریمها»، «نجات اقتصاد» و «رفع تنش» است. اما با نگاهی انتقادی باید پرسید: این توافقات به سود کدام طبقه است؟ آیا کارگران ایران از آن بهرهمند خواهند شد یا بار اصلی بازسازی اقتصاد بر دوش آنها سنگینی خواهد کرد؟ موضع خامنهای در این سالها چگونه قابل تحلیل است؟ ترامپ که در دورهی اول ریاستجمهوریاش، یکطرفه از برجام کنار کشیده بود، چرا حالا میخواهد توافق کند؟
متن کامل را در فایل پی.دی.اف بخوانید:
#مذاکرات_هستهای
#ایران_آمریکا
#طبقه_کارگر
@sarkhatism
در سال ۲۰۲۵، با روی کار آمدن دولت اصلاحاتِ این بار پزشکیان، دوباره مذاکراتی میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحدهی آمریکا در جریان است؛ مذاکراتی که یادآور توافق برجام سال ۲۰۱۵ و همان شعارهای همیشگی «پایان تحریمها»، «نجات اقتصاد» و «رفع تنش» است. اما با نگاهی انتقادی باید پرسید: این توافقات به سود کدام طبقه است؟ آیا کارگران ایران از آن بهرهمند خواهند شد یا بار اصلی بازسازی اقتصاد بر دوش آنها سنگینی خواهد کرد؟ موضع خامنهای در این سالها چگونه قابل تحلیل است؟ ترامپ که در دورهی اول ریاستجمهوریاش، یکطرفه از برجام کنار کشیده بود، چرا حالا میخواهد توافق کند؟
متن کامل را در فایل پی.دی.اف بخوانید:
#مذاکرات_هستهای
#ایران_آمریکا
#طبقه_کارگر
@sarkhatism
سرخط
🔴 فراتر از آری یا نه؛ نگاه ما به مذاکرات ایران و آمریکا باید چگونه باشد؟ در سال ۲۰۲۵، با روی کار آمدن دولت اصلاحاتِ این بار پزشکیان، دوباره مذاکراتی میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحدهی آمریکا در جریان است؛ مذاکراتی که یادآور توافق برجام سال ۲۰۱۵ و…
فراتر_از_آری_یا_نه؛_نگاه_ما_به_مذاکرات_ایران_و_آمریکا_باید_چگونه.pdf
95.9 KB
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔴 در روزهای جنگ ما هم مانند بقیه دسترسی مناسب به اینترنت نداشتیم و بهسختی میتوانستیم به تلگرام و اینستاگرام وصل شویم. حالا که به نظر میرسد دسترسیها کمکم دارد به حالت عادی برمیگردد، تحلیل خود را دربارهٔ تحولات اخیر با مخاطبان عزیز به اشتراک میگذاریم.
میدانیم که در این روزهای پرابهام که آیا آتشبس ادامه دارد یا نه، شاید افراد تمرکز کافی برای خواندن متن طولانی نداشته باشند. پس سعی میکنیم مطالبمان را در قالب ویدیو و عکسنوشته نیز منتشر کنیم.
در پستهای بعد همراه ما باشید.
@sarkhatism
میدانیم که در این روزهای پرابهام که آیا آتشبس ادامه دارد یا نه، شاید افراد تمرکز کافی برای خواندن متن طولانی نداشته باشند. پس سعی میکنیم مطالبمان را در قالب ویدیو و عکسنوشته نیز منتشر کنیم.
در پستهای بعد همراه ما باشید.
@sarkhatism
سرخط
Photo
🛑 در جریان جنگ ۱۲روزه موضعمان چه بود و کجا قرار میگیریم؟
☑️ از انبوه جنگافروزیهایی که اسرائیل در زمان حیاتش بهراه انداخته، یکی دیگر هم شهره شد به «جنگ ۱۲ روزه». تجاوزی آشکار از سوی «پادگان مرزی امپریالیسم در خاورمیانه» به قصد ایجاد تغییراتی در آرایش نیروهای منطقه و رفع بنبستهای منطق سودآوری سرمایهداری جهانی.
بارها گفتهایم و باز هم خواهیم گفت که اسرائیل از نظر ما یک کشور نیست و کسانی که در آنجا بهاصطلاح «شهروند» هستند، کسانی نیستند جز «استعمارنشینان».
دفاع جمهوری اسلامی از کشور در جریان این جنگ، چیزی از «ارتجاع» و «سرکوبگری» آن نمیکاهد و ماهیت آن را حتی موقت هم (مثلاً بهعنوان «نیروی مقاوم در برابر امپریالیسم-صهیونیسم») تغییر نمیدهد.
البته باید روشن کرد که این فاصلهگذاریها با امپریالیسم/صهیونیسم و نیز با جمهوری اسلامی از چه زاویهایست؟ برای ما این میانجی «مبارزهی طبقاتی» است، بیآنکه درکمان از آن مساوی با نادیده گرفتن «ستم جنسی/جنسیتی» و «ستم ملی» باشد.
این یعنی «تضاد کار و سرمایه» در مرکز توجه ما برای ضدانقلاب خواندن جمهوری اسلامی به عنوان یک رژيم سرمایهداری قصاب، و نیز استعماری و پادگان مرزی امپریالیسم دانستن اسرائیل است.
حال با پایان جنگ ۱۲ روزه صفبندیها را دقیقتر میشود دستهبندی کرد...
متن کامل را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/4wm96jv7
@sarkhatism
☑️ از انبوه جنگافروزیهایی که اسرائیل در زمان حیاتش بهراه انداخته، یکی دیگر هم شهره شد به «جنگ ۱۲ روزه». تجاوزی آشکار از سوی «پادگان مرزی امپریالیسم در خاورمیانه» به قصد ایجاد تغییراتی در آرایش نیروهای منطقه و رفع بنبستهای منطق سودآوری سرمایهداری جهانی.
بارها گفتهایم و باز هم خواهیم گفت که اسرائیل از نظر ما یک کشور نیست و کسانی که در آنجا بهاصطلاح «شهروند» هستند، کسانی نیستند جز «استعمارنشینان».
دفاع جمهوری اسلامی از کشور در جریان این جنگ، چیزی از «ارتجاع» و «سرکوبگری» آن نمیکاهد و ماهیت آن را حتی موقت هم (مثلاً بهعنوان «نیروی مقاوم در برابر امپریالیسم-صهیونیسم») تغییر نمیدهد.
البته باید روشن کرد که این فاصلهگذاریها با امپریالیسم/صهیونیسم و نیز با جمهوری اسلامی از چه زاویهایست؟ برای ما این میانجی «مبارزهی طبقاتی» است، بیآنکه درکمان از آن مساوی با نادیده گرفتن «ستم جنسی/جنسیتی» و «ستم ملی» باشد.
این یعنی «تضاد کار و سرمایه» در مرکز توجه ما برای ضدانقلاب خواندن جمهوری اسلامی به عنوان یک رژيم سرمایهداری قصاب، و نیز استعماری و پادگان مرزی امپریالیسم دانستن اسرائیل است.
حال با پایان جنگ ۱۲ روزه صفبندیها را دقیقتر میشود دستهبندی کرد...
متن کامل را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/4wm96jv7
@sarkhatism
Telegraph
در جریان جنگ ۱۲روزه موضعمان چه بود و کجا قرار میگیریم؟
☑️ از انبوه جنگافروزیهایی که اسرائیل در زمان حیاتش بهراه انداخته، یکی دیگر هم شهره شد به «جنگ ۱۲ روزه». تجاوزی آشکار از سوی «پادگان مرزی امپریالیسم در خاورمیانه» به قصد ایجاد تغییراتی در آرایش نیروهای منطقه و رفع بنبستهای منطق سودآوری سرمایهداری جهانی.…