قرار اولی که بچه‌ها از هفته قبل هماهنگ کرده بودند با جمال وکیم بود. جمال توی دانشگاه مدرس علوم سیاسی و تاریخ بود. برای ضبط هم توی همان محیط جلوی هتلی که در خیابان حمرا داشتیم دوربین چیدیم. اینجوری شلوغی‌های بیروت را هم داشتیم.

پرسیدم که به ایران سفر کرده یا نه؟ گفت دوباری سفر کرده. گفتم چه چیزی نظرت را توی ایران جلب کرد؟ گفت بزرگی و شلوغی و البته تمیزی شهر تهران! و چقدر دقیق می‌گفت چون بجز همه سفرهایی که من به پایتخت‌های کشورهای این منطقه داشتم (بیخیال حاشیه‌نشین‌های خلیج فارسی البته) و انصافا هیچ کجا را به تمیزی و عظمت تهران نیافتم از هر کسی هم که پرسیدم اذعان به عظمت و تمیزی تهران می‌کرد.

جمال توی مصاحبه جواب سوالات را از نگاه یک عرب با گرایشات ملی‌گرایی می‌داد. اینها کسایی هستند که خیلی آب‌شان با اسلام‌گراها توی یک جوی نمی‌رود. علی الخصوص بعد جنگ و دعواهایی که سر سوریه توی سال‌های گذشته اتفاق افتاد.

این جماعت اما اساسا ایران را با همه نگرش‌های اسلام‌گرایی‌اش جور دیگری تعریف و تفسیر می‌کنند. وقتی رسیدم به اینکه بنظرت سیاست‌های ایران توی منطقه چطور باید باشد خیلی روشن می‌گفت ایران باید دنبال شکل دادن متحدینی ماورای ایدئولوژی صرفا اسلامی باشد.

جمال سر اسراییل حرفش این بود که اسرائیل دنباله یک نظام سرمایه‌داری هست و تا این نظام هست اسرائیل هم هست. برای همین می‌گفت تا سرمایه‌داری آمریکایی دارد می‌تازد اسرائیل هم دستش باز است.

برای امثال جمال که ریشه‌های ماجراهای منطقه را توی دعواهای کلان اقتصادی دنیا می‌بینند خوب چین و شرق تنها راه خروج ریشه‌ای از بحران بود.

گرفتن مصاحبه توی خیابان حمرا دو تا گیر اساسی داشت: یکی ماشین‌های سنگینی که هرازچندگاهی عبور می‌کردند و کل ساختمان هتل پشت ما می‌لرزید و بعدی هم موتورسوارهاییکه به قاعده همان ماشین‌های سنگین آلودگی صوتی ایجاد می‌کردند. هر کجا سروصداها بالا می‌رفت سعی می‌کردیم جملات را تکرار کنیم.

#بیروت
#سفرنامه

سرباز روح‌الله

مریم شرباتی اولین بار وسط جنگ ۱۲ روزه مهمان آنلاین صفحه انگلیسی ما شده بود. از مسیحیان مارونی لبنان و از خانواده شرباتی که من شک دارم شربتی تلفظ اصلی‌اش باشد یا نه اما جالب آنکه می‌گفت بخشی از خانواده‌ش بزرگش ساکن فلسطین هستند و مسلمان اهل سنت و امتدادشان به سوریه می‌کشید. خودش اما مسیحی مارونی لبنانی بود که در واقع جریان اصلی مسیحیان لبنانی هستند.

می‌گفت سال‌ها قبل با خانواده‌اش از لبنان به کانادا مهاجرت کرده بودند اما چیزی او را باز کشانده بود وسط لبنان و هویت مسیحی‌اش. نام حضرت عیسی را که می‌برد با ارادتی خاص او را پسر خدا می‌نامید و صلیب مسیحی را هم به گردن انداخته بود.

می‌گفت مسیح پسر خدا بزرگ‌ترین کاری که کرد فدا کردن خودش برای مظلومین بود و این دقیقا همان مقاومت است! برای همین می‌گفت دفاع از مقاومت برای یک مسیحی عین تعهد به راه و روش مسیح است.

مریم همان روزهای جنگ ایران پای برنامه انگلیسی ما خطاب به بچه‌های موشکی سپاه گفته بود که شماها امروز دارید انتقام یک قرن خونریزی صهیونیست‌ها را در این منطقه میگیرید. دکمه شلیک موشک‌تان را محکم بفشارید ولو به قیمت کشته شدن ما در این سرزمین تمام شود. اینها را همان موقع در حالیکه بغض کرده بود می‌گفت.

حالا توی دل بیروت مریم از این می‌گفت که اگر سلاح مقاومت به کناری برود وجود مسیحیان لبنان به خطر خواهد افتاد. هم از جانب اسرائیل و هم از جانب سوریه‌ی تحت سیطره جوانی.

گفتم توی دنیا آنچه از مسیحیت دارد ضریب می‌گیرد مسیحیت صهیونیستی است که آمریکای ترامپ پشتش ایستاده اما کسی از مسیحیت مقاوم چیزی نمی‌گوید. دست کرد و از یک کیسه پلاستیکی تخته شاسی تمثالی از مریم مقدس را بیرون کشید. گفت این تمثال حضرت مریم در حالی است که از قدس با همه کلیساها و مساجدش حفاظت می‌کند و مسیحیان فلسطین از ۱۹۳۰ یعنی سال‌ها قبل از شکل‌گیری اسراییل مخالف صهیونیست‌ها بودند. تابلو را به ما هدیه داد.

#سفرنامه
#لبنان

سرباز روح‌الله

🎙 حماس شکست را پذیرفت؟َ!
▪️ادعای وزیر بهداشت: عدم حمایت روسیه از ایران در جنگ؟

22:50 شروع بحث طرح ترامپ
32:45 حماس طرح ترامپ رو پذیرفت؟
51:32 اهمیت جایزه نوبل برای ترامپ!
70:50 ارتباط با آقای مدبر
74:57 روسیه اطلاعات پدافند ایران را به اسرائیل داده؟
81:42 همکاری‌ نظامی ایران و روسیه
1:40:40 آخرین اخبار ناوگان صمود

👥مهمانان برنامه:
▪️روح‌الله مدبر؛ کارشناس مسائل روسیه
▪️علی‌اکبر سیاح‌طاهری؛ فعال رسانه‌ای حوزه فلسطین

👥 میزبانان: سرباز روح‌الله رضوی و وحید خضاب

📅 تاریخ: 12مهر 1404

🔻ویدیوی کامل را در یوتیوب و آپارات می‌توانید تماشا کنید

(فیلم آپارات با کمی تاخیر فعال خواهد شد)

🔻🔻🔻
با اسکرین‌شات همراه شوید
@screenshotpersian

چهره حسین عین پدرش بود. این را وقتی جلویش می نشستی می فهمیدی. بر خلاف شهید جهاد برادر بزرگترش که خودش می گفت به دایی‌شان رفته بود. اما حسین همان دلنشینی چهره شهید عماد مغنیه را داشت؛ آن هم در جوانی‌اش. خودش ابایی از این نداشت که به این شباهت ظاهری افتخار کند. اما نه افتخار آقازاده‌ای به بودن شبیه پدرش که افتخار یک لبنانی معمولی ساده به بودن شبیه اسطوره‌ای مانند عماد.

اولین حرفی که به حسین مغنیه گفتم در مورد "کتاب او" بود. دیدم کاملا بی‌خبر از چاپ و انتشار این رمان در مورد پدرش در ایران است. از من سراغ نسخه عربی یا انگلیسی کتاب را گرفت که اطلاعی نداشتم. اما به حسین گفتم که پدرت را از نو شناختم و اینکه چقدر این آدم بزرگ بود. حسین هم می‌گفت هر باری که چیزی جدید از آنچه عماد انجام داده می شنود افتخارش به او بیشتر می شود و راست می گفت. عماد توی نه فقط محور که توی فرماندهان رده بالای محور منحصربفرد بوده.

حسین مغنیه را هم بچه‌ها یک بار بر حسب اتفاق به یکی از گفتگوهای انگلیسی ما دعوت کرده بودند و من بدون اینکه بدانم حسین پسر کیست از دیدن یک جوان لبنانی مسلط به انگلیسی و اوضاع منطقه کیف می‌کردم. می‌گفت توی یکی از آخرین مصاحبه‌هایش با یک روزنامه آمریکایی از اینکه تام باراک نماینده کذایی آمریکا در منطقه اینقدر صادقانه دارد حرف می‌زند ابراز خوشحالی کردم؛ چون معمولا غربی‌ها حرف‌هایشان را وسط یک عالم حرف‌های قشنگ جا می‌دهند اما تام باراک ابایی ندارد که به لبنانی ها بگوید بی‌تمدن و مردم این منطقه را یک مشت آدم بدوی قبیله‌ای بنامد که غرب برایشان دولت ملت را به ارمغان آورده و تصریح کند که قرار نیست حزب الله چیزی از خلع سلاح بدست آورد و باید لبان خودش به جنگ شهروندانش برود!

قرارهای گفتگو را در همان محیط جلوی هتل در حمرا می گذاشتیم اما قرارمان با حسین کشید به نزدیکی های غروب و دیگر نور بیرون برای گفتگو خوب نبود. از پذیرش هتل خواستیم که اجازه بدهند تا گفتگو را در لابی هتل ضبط کنیم که مخالفت کرد. گفتیم پس بگذارید توی کافی شاپ هتل تصویر بگیریم. رسپشن هتل تاکید داشت که نباید معلوم شود که محل گفتگو هتل‌شان است. گفتم بابا کادرها بسته است و کاری به بقیه جاهای هتل نداریم. بعد از ده دقیقه ای چانه زدن، بالاخره راضی شدند.

گفتگو را که با حسین مغنیه شروع کردم و بخش اولش به شهید عماد مغنیه و کارهایی که کرده بود گذشت معلوم بود گوش گارسون‌ها و خدمه کافی شاپ خلوت هتل تیز شده. بعد گفتگو که آمدند تا لیوان و استکان‌ها را از روی میز جمع کنند، تکیه کلام‌های فارسی بود که با محبت نثارمان می‌کردند!

#سفرنامه
#بیروت
#لبنان

سرباز روح الله

https://www.aljazeera.com/video/featured-documentaries/2025/10/2/gaza-a-forever-war

الجزیره انگلیسی این مستند رو همین چند روز قبل منتشر کرده با عنوان غزه جنگی برای همیشه. کلیت روایت و موضع مستند یه طرف اما چند تا مصاحبه خیلی خوب و اعتراف عالی از مقامات پیشین اسرائیلی داره که جالبه. مثلا رییس سابق شین بت سیستم امنیت داخلی اسرائیل میگه من اگه یه فلسطینی بودم واسه آزادی خودم می جنگیدم. اینو ایهودباراک هم میگه که اگه از من توی جوونی سوال می کردید اگه فلسطینی بودم چیکاری می کردم بهتون می گفتم که من توی اون گروه های تروریستی بودم!

سرباز روح الله همین خانومی که تا باهاش داری مصاحبه می‌کنی با همین پوشش اگه توی ایران بود تو بهش میگفتی خراب و فاحشه

بیاید فرض کنیم من همونی هستم که شما تصور کردید؛ سرباز روح‌اللهی که یه زن رو تنها بخاطر اینکه حجاب نداره خراب تلقی می‌کنه؛ این رفتار سرباز روح‌الله ذهن شما کجاش بده؟

اون جایی‌ش بده که اون سرباز روح‌الله ذهن شما داره در مورد یه آدمی تنها از روی ظاهرش قضاوت می‌کنه! مگه اینطور نیست؟

و مگه این دقیقا همون رفتاری نیست که شما دارید نسبت به سرباز روح‌الله واقعی انجام می‌دید؟ بر اساس اسمش و ظاهرش دارید در موردش قضاوت می‌کنید بدون اینکه یک بار نظرش رو سر حجاب و قانون و بی‌حجابی و ... شنیده باشید یا خونده باشید.

🎙دوسال پس از هفت اکتبر؛ نتیجه؟

2:32 پاسخ به کامنت مخاطبین
13:21 مصاحبه اسامه حمدان
22:48 ارتباط با دکتر خالد قدومی
33:50 هدف از هفت‌اکتبر چه بود؟
48:50 رسمیت حق فلسطین درجهان
71:18 حماس در مذاکرات کوتاه آمد؟

👥مهمان برنامه:
▪️دکتر خالد قدومی؛ نماینده جنبش حماس در ایران

👥 میزبانان: سرباز روح‌الله رضوی و وحید خضاب

📅 تاریخ: 14مهر 1404

🔻ویدیوی کامل را در یوتیوب و آپارات می‌توانید تماشا کنید

(فیلم آپارات با کمی تاخیر فعال خواهد شد)

🔻🔻🔻
با اسکرین‌شات همراه شوید
@screenshotpersian

💡 ۷ اکتبر فقط یه تاریخ نیست… یه نشانه‌ست از ایستادگی، آگاهی و صدای حقیقتی که خاموش نمی‌شه. ✊

🔥 کالکشن ویژه‌ی ۷ اکتبر رسید!
یه طرح که فقط لباس نیست… یه یادآوری از مقاومت و حقیقت 🖤

🕊 روی تیشرت نوشته شده:

It never started on OCT 7, 2023 — Palestine will be free
🔸 «این ماجرا از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ شروع نشد؛ فلسطین آزاد خواهد شد.»

👕 تیشرت آستین‌کوتاه
▫️ رنگ‌ها: مشکی، سفید، طوسی، نسکافه‌ای، سبز
▫️ سایزبندی: L تا 4XL

👕 تیشرت آستین‌بلند
▫️ رنگ: مشکی
▫️ سایزبندی: L تا 3XL

👕 دورس نخ پنبه
▫️ رنگ‌ها: کرمی، آبی آسمانی، سبز کله‌غازی، سرمه‌ای، آبی کاربنی، نوک‌مدادی
▫️ سایزبندی: L تا 3XL

👕 دورس اسپان
▫️ رنگ‌ها: مشکی و BMS
▫️ سایزبندی: L تا 4XL

🧥 هودی اسپان
▫️ رنگ‌ها: مشکی و BMS
▫️ سایزبندی: L تا 4XL

🎉 ۲۵٪ تخفیف روی همه‌ی محصولات
با کد تخفیف: 7oct
⏰ فقط تا فردا شب

📦 ارسال سریع به سراسر ایران
💬 برای دریافت لیست قیمت‌ها زیر همین پست بنویسید: قیمت
📩 دایرکت بده یا از سایت سفارش بده 🛒🧾
Screenshop.org
🔻اسکرین شاپ ، هویتی خاص
@screen_shopp

#ویدیوی_کوتاه
داستان ویدیوی وایرال شده از پسر یحیی سنوار چیه؟
چرا پسر یحیی سنوار یهودیه؟
برای چی از صهیونیست ها حمایت می‌کنه؟
🔻🔻🔻🔻
با اسکرین شات همراه باشید
@screenshotpersian

سه تصویر پساهفتم اکتبر

از هفت اکتبر ۲۰۲۳ به اینطرف ما با سه تصویر کلان از ماجرای فلسطین و اسرائیل روبرو هستیم:

اول: تصویر شکست سنگین نظامی امنیتی اسرائیل با یک عالم فیلم و عکس از تحقیر هیمنه اسرائیل که در هفت اکتبر و چند روز بعدش منتشر شد

دوم: تصویر نسل کشی، ویرانی گسترده و آوارگی و گرسنگی مردم نوار غزه

سوم: تصویر انزوای جهانی اسرائیل و افکار عمومی مردم دنیا که از اسرائیل متنفر شده و دولت‌هایی که به سمت به رسمیت شناختن فلسطین گام برداشته‌اند.

تمام تلاش اسرائیل جایگزینی تصویر اول با تصویر دوم بود اما موفق نشد. چیزی که شاید می‌توانست تصویر اول تحقیر آمیز اسراییل را بشوید شکست نظامی مقاومت غزه بود و تبلور این شکست در آزاد کردن اسرای اسرائیلی توسط عملیات نظامی بود اما این هدف محقق نشد و آن تصویر ذلت هم پاک نشد؛ ولو با کشته شدن فرماندهان مقاومت.

اما ماجرا به اینجا هم محدود نبود. اسرائیل نه فقط نتوانست با تصویر دوم جبران تصویر اول را بکند بلکه بخاطر تصویر دومی که خلق کرد گرفتار تصویر سوم شد: انزوا. آنقدر کودک و زن کشت و آنقدر مردم غزه را زجر داد که صدا از فرانسه و انگلستان هم بلند شد.

اسرائیل در ازای توازن وحشتی که در تصویر دوم خلق کرد، هفت دهه تلاش برای عادی‌سازی وجودش را در تصویر سوم و انزوایش از دست داد. از این روی در یک معادله‌ی زمینی - و نه آسمانی- ناظر به آنچه از هفتم اکتبر بدست آمده من کماکان دست می‌گذارم روی همان تصویر ماندگار نخست:

تصویر اسرائیل خوار و زبون زیر چکمه مقاومت

بله اسرائیل تلاش کرد تا همان تصویر نخست را به روایتی معوج تصویر بربریت و سبوعیت مقاومت جلوه کند اما این روایت جز در بخشی از دنیای غرب خریدار نداشت.

مرگ‌بار بودن تصویر نخستی که از آن سخن راندم درست در جامعه مخاطبین عرب و مسلمان مست مخمور پیش از هفتم اکتبر بوده و اساسا جامعه مخاطب غربی محلی از اعراب در این تصویر نخست نداشته‌اند.

هفت اکتبر بخاطر خلق این تصویر اسرائیل از هم پاشیده و تکه‌پاره نقطه عطف تاریخ منطقه بود.

رحمت خداوند بر خالقان این حماسه
و نصرت خداوند نصیب پایمردان در مسیرش
و سکینه خداوند بر قلب داغدار مردمان غزه

سرباز روح‌الله

ونیسا بیلی آدم ناشناخته‌ای توی فضای منطقه نیست. ۱۷ سالی هست که دارد در مورد مسائل فلسطین و اسرائیل و لبنان و علی الخصوص سوریه به انگلیسی قلم می‌زند و خیلی‌ها هم دنبالش می‌کنند. قصه سفرش از انگلستان به این منطقه از ماجراهای فلسطین و سفرش از طریق تونل‌های رفح به غزه شروع شد اما بحران سوریه که بالا گرفت عملا مقابله با جریان رسانه‌ای غربی عربی برای تغییر نظام حاکم در سوریه شد کار اصلی‌اش. یک تنه واقعا جلوی خیلی از کثافت کاری‌های رسانه‌ای غربی‌ها و عرب‌ها ایستاد.

این سال‌های آخر هم کاملا زندگی‌اش را برده بود سوریه و در دمشق ساکن بود. یک باری چند سال قبل سر مستند مرزهای نامرئی در دمشق با او گفتگویی کردم. خیلی خوب و دقیق ماجراهای سوریه را دنبال می‌کرد. شبی که دیگر کار دمشق تمام شده بود به ونیسا پیام دادم. دیدم هنوز در دمشق است. گفتم جمع کند و از دمشق برود. دست این جماعت وحشی به او می‌رسید خیلی بعید بود که بگذارند جان سالم در ببرد. ونیسا اما ماجرا را جدی نگرفته بود. می‌گفت توافقی با روسیه در میان است که خیلی بعید است دمشق را رها کنند. توصیه‌هایم افاقه نکرد و آن شب را در دمشق ماند.

روز بعد که دیگر نیمی از دمشق هم از دست رفته بود پیام داد که دارد به سمت مرز لبنان می‌رود. قبل از مصاحبه برایم تعریف کرد که چطور توانسته بود با کمک راننده ای شجاع و البته کمی هزینه کردن از مرز لبنان عبور کند و جانش را نجات بدهد. زمانی که در سوریه بود ونیسا ارتباط خوبی هم با روس‌ها داشت و بارها در دل درگیری‌های مناطق مختلف سوریه گزارش تولید کرده بود. اما از آن شب سقوط دمشق نظرش کاملا در مورد روسیه برگشت.

حالا به قول خودش تنها شهروند بریتانیا بود که از سوریه در لبنان آواره شده بود. گفتم بعد سقوط سوریه چرا برنگشتی انگلیس؟ خندید. گفت اولش بخاطر اینکه می‌دانم اگر برگردم انگلیس دستگیر خواهم شد. راست می‌گفت. همین چند روز قبل خبر بازداشت جرج گالوی هنگام خروجش از انگلستان در فرودگاه آمده بود. انگلیس خیلی سر اسراییل وحشی شده. بعد هم می‌گفت که دیگر اساسا نمی‌تواند از این منطقه دل بکند اما دلش بدجور برای سوریه تنگ شده بود. می‌گفت لبنان در نهایت لبنان است و سوریه نمی‌شود. می‌گفت لبنان خیلی غربزده شده اما سوریه هنوز هویت و سنتش را حفظ کرده. بی‌راه نمی‌گفت؛ توی سوریه حتی مسیحیان حال و هوایشان با مسیحیان لبنان تفاوت می‌کند.

توی ماجرای سلاح مقاومت لبنان یک سر جدی ماجرا به رخدادهای سوریه بر می‌گردد و تهدیدی که خیلی‌ها قائلند حتی قبل از اسرائیل از سمت سوریه متوجه لبنان است. ونیسا اما می‌گفت تهدید سوریه هم البته ریشه‌اش در طرح و توطئه اسرائیلی است. دقیق می‌گفت. هر چه شر در این منطقه است زیر سر این رژیم است.

#سفرنامه
#بیروت
#لبنان

🎙دوسال پس از هفت اکتبر، اقتصاد اسرائیل نابود شد؟!

👤مهمان برنامه:
سید امیر حسین حسینی، کارشناس اقتصادی

👥 میزبانان: سرباز روح‌الله رضوی و وحید خضاب

📅 تاریخ: 16مهر 1404

🔻ویدیوی کامل را در یوتیوب و آپارات می‌توانید تماشا کنید

(فیلم آپارات با کمی تاخیر فعال خواهد شد)

🔻🔻🔻
با اسکرین‌شات همراه شوید
@screenshotpersian

چه اتفاقی افتاده؟ چه خواهد شد؟

#خط_تحلیل

آنچه توافق شده است:
✅ آزادی ۲۰ اسیر زنده اسرائیلی در مقابل ۲ هزار اسیر فلسطینی، از جمله ۲۵۰ حبس ابد تا دوشنبه
✅ تضمین توقف جنگ از سوی میانجی ها و آمریکا
✅ آغاز ورود کالاها از ۵ گذرگاه(روزانه ۴۰۰ کامیون) و مدیریت آن هم‌ با انروا و حماس(کنار رفتن شرکت کثیف امریکایی که بواسطه شیوه پخش دلیل اصلی گرسنگی بود)
✅ و از همه مهم تر تخلیه ارتش اسراییل از تمام مناطق جمعیتی غزه جز محور فیلادلفیا و رفح که برخلاف ادعای دو شب پیش نتانیاهو است که گفته بود تبادل با حضور در غزه رخ خواهد داد

❌ اما آنچه مشخص است تعویق گفتگوها حول آینده غزه، دولت، سلاح و‌... به تداوم گفتگوها برای مرحله دوم آتش بس است. شبیه چیزی که در مرحله قبل رخ داد و پس از ۴۲ روز آتش بس دوباره اسرائیل به مرحله نظامی برگشت

✅ خب آیا آتش بس اقدام غلطی است؟

بنظرم خیر. یک پیش فرض وجود دارد و آن اینکه پس از آزادی اسرا، اسرائیل درهای جهنم را باز خواهد کرد.
من فکر میکنم اسیران دیگر تاثیر چندانی نه در معادلات داشتند و نه بود و نبودشان تاثیری در شیوه جنگی اسرائیل خواهد داشت.
درهای جهنم که هر هفته اعلام می‌شد باز شده است.
یعنی بفرض بازگشت به جنگ پس از آزادی اسرای اسرائیلی، تغییر خاصی در روند نظامی اسرائیل نسبت به قبل شاهد نخواهیم بود. چون چیزی و روشی برای اجرا نمانده است و باید به همان تلاش برای رسیدن به شهر غزه از طریق حمله زمینی و تداوم کشتار برگردد. سؤال اینجاست که این روش آیا به نابودی حماس منجر خواهد شد؟ آیا اسرائیل برایش منطقی است همان مسیر را دوباره امتحان کند؟

✅ و اما سؤال بعدی در مورد آینده غزه یا به تعبیری مرحله دوم آتش بس:

بارها از همان ابتدای ۷ اکتبر در این کانال گفته شد که چرا واگذاری دولت داری در نوارغزه به یک طرف فلسطینی حالت ایده آل حماس و وضعیت عدم مطلوب اسرائیلی هاست و نتانیاهو روزی نبوده که تکرار نکند فردای جنگ غزه دست هیچ فلسطینی اعم از خودگردان نباید باشد مگرنه انگار هیچ کاری نکرده ایم. لذا برای همین ترامپ سعی دارد با یک شورای صلح که بر دولت ملی فلسطینی نظارت کند، وسط خواست اسرائیلی و فلسطینی ها را طراحی کند و البته مقدمه خلع سلاح شود

❌اما در مورد سلاح مقاومت:

تا زمانی که در هر خانواده غزاوی، یک حماسی وجود دارد خلع سلاح معنا نخواهد داشت ولو حماس روی کاغذ بپذیرد که خلع سلاح بشود. دغدغه اصلی حماس ممکن کردن زندگی، بازسازی و بهبود معیشت و کیفیت زندگی در غزه است. چیزی که اگر موفق نشود مشروعیت آن به مرور ممکن است کاسته شود. لذا برای همین حماس به دنبال آتش بس، ایجاد دولت ملی برای بازسازی و حتی ممکن بودن خروج ۲۰۰ تا ۴۰۰ هزار فلسطینی از مجروحان، خانواده ها و آسیب دیدگان در دو سال بزرگترین نسل کشی قرن است و با این مسئله هم نه مشکلی دارد و نه احساس تهدید

🔍و جمع بندی:

هنوز برای خوشحالی یا پیروزی و شکست نامیدن زود است.
اما قطعا یک گام به جلوست. به قول یک تحلیلگر اسرائیلی نتانیاهو در هفته های اخیر بارها گفته بود عملیات شهر غزه را آغاز نکرده تا با صلح از آن خارج شود.

❓اگر برای مراحل بعد توافق نشود چه میشود؟

اگر این‌بار آتش بسی که با تضمین ترامپ (چیزی که حماسی ها تنها تضمین ممکن مینامند که بنظرم درست هم هست) شروع شده هم پایان باید و شکست بخورد می‌توان پیش بینی کرد شبیه شرایط یک سال اخیر لبنان در غزه تکرار شود. یعنی وضعیت آتش بسی که کالا وارد میشود، بازسازی در جریان است اما حملات نقطه زنی و فشار بر حماس از سوی کشورهای عربی ادامه دار شود. اما غزه یک تفاوت جدی با لبنان دارد و آن اینکه حماس بازیگر اصلی و تنها تصمیم گیر است، وضعیت نقطه زنی ها و حملات یک طرفه مانند لبنان نخواهد بود. یعنی صلح و آرامش کامل برای اسرائیلی ها هم نخواهد بود

ضمنا نباید فراموش کرد اسرائیل و نتانیاهو پرونده های زیادی از انتخابات در تابستان اینده، لبنان، یمن و البته ایران را هم پیش رو دارند

و در یک جمله: تصمیم الان حماس تلاش برای خارج کردن جنگ از دایره اجتماعی و مردمی و بازگشت به میدان امنیتی نظامی است. چون تنها اهرم و واقعی ترین اهرم دشمن برای خلع سلاح مقاومت، فروپاشی اجتماعی است

🖊محسن
@Thirdintifada

اعلام توافق مرحله اول انجام شده. مردم غزه خوشحال هستند. گروه‌های مقاومت ابراز رضایت کردند و رو به جلو نگاه می‌کنند. اسرائیل از بخشی از ادعاهایی که داشته فعلا عقب نشسته و البته امکان از سر گیری جنگ وجود دارد و بودن یا نبودن اسرا بدست فلسطینی‌ها هم دیگر چندان اثری ندارد. همه چیز از سرگیری مجدد جنگ به نسبت بین نتانیاهو و ترامپ وابسته است. حس من ترکیبی از شادی پیروزی غزه و نگرانی از آینده جنگی مجدد است.

🔺پایان جنگ و آغاز صلح؟!

بامداد امروز ترامپ خبر دستیابی به توافق میان حماس و اسرائیل برای پایان جنگ غزه را اعلام کرد.

اسرائیل در انتظار نشست امروز کابینه امنیتی خود برای موافقت نهایی با توافق است، اما حماس طی بیانیه‌ای ضمن تشکر از میانجیگران و رئیس جمهور آمریکا تاکید کرد که این توافق مبتنی بر پایان جنگ، عقب نشینی اسرائیل از غزه و ورود کمک‌ها و تبادل اسراست.

هنوز جزئیات این توافق منتشر نشده است؛ اما برخی آن را توافق درباره مرحله نخست طرح ترامپ اعلام کرده‌اند و در عین حال مشخصا درباره ماهیت مراحل بعدی فعلا چیزی گفته نشده است. آنچه فعلا روشن است این که توافق به دست آمده اشاره‌ای به دو موضوع چالشی خلع سلاح حماس و آینده نوار غزه ندارد. اکنون پرسش این است که اگر مرحله نخست توافق شامل پایان جنگ غزه در مقابل آزادی گروگان‌هاست، توافق درباره مراحل بعدی طرح ترامپ با شمول خلع سلاح حماس و آینده نوار غزه با چه اهرم فشاری به دست می‌آید؟ آیا از اهرم بازسازی غزه و ورود کمک‌ها و عقب‌نشینی از غزه و غیره استفاده می‌شود؟ در نهایت بسیار بعید است که حماس خلع سلاح را بپذیرد.

پرسش‌ها و چالش‌های زیادی وجود دارد که مهم‌ترین آن میزان پایبندی نتانیاهو به اجرای توافق و آمادگی ترامپ برای فشار بر او در فضای آکنده از بدبینی است. اما آنچه در این میان روشن است این که نسل کشی و پاکسازی نژادی به شکلی که در این دو سال رخ داد، متوقف خواهد شد و این در حد خود مهم‌ترین دستاورد این توافق است. اما بعید است که اسرائیل کاملا حملات خود را متوقف کند.

غزه در این دو سال جنگ هزینه‌های بسیار سنگینی داد که پیامدهای آن بعد از توقف جنگ بزرگ‌ترین چالش حماس است؛ از تلفات انسانی و از دست دادن بیشتر رهبران کلیدی خود گرفته تا نابودی زیرساخت‌ها و شهرها و در کل با خاک یکسان شدن بخش اعظم این منطقه. هیچ کسی این سطح واکنش افسارگسیخته از اسرائیل آن هم در قرن 21 را پیش‌بینی نمی‌کرد و می‌توان گفت که اگر طراحان حمله هفتم اکتبر چنین وضعیت ویرانگری در غزه را در هنگام طراحی حمله تصور می‌کردند، چه بسا این تصمیم را نمی‌گرفتند. اگر هم فرضا این واکنش را پیش‌بینی می‌کردند، احتمالا تحلیل این بوده است که «طوفان الاقصی» طوفانی در منطقه عربی و اسلامی برای تکمیل کار علیه اسرائیل به دنبال خواهد داشت، اما این «محاسبات امتی» حماس اشتباه از آب درآمد.

اما سخت اشتباه است که صرفا وضعیت نوار غزه را مبنای داوری قرار داد و بدون توجه به بهای سنگین و تاریخی طرف اسرائیلی حکم کرد. هر چند طرف اسرائیلی موفق به خلق این تصور و تصویر شده است که بهای سنگینی را بر طرف‌های مقابل خود تحمیل می‌کند؛ اما نگاهی به وضعیت جامعه اسرائیل و همچنین آرای نظریه‌پردازان آن بیانگر این است که تحمیل این بها به غزه با وجود بقای حماس جبران کننده حمله حیثیتی هفتم اکتبر و بُرد جنگ یا ترمیم کننده شکاف عمیقی نیست که دیواره نظام امنیتی اسرائیل به عنوان مهم‌ترین مولفه بقای آن برداشت. بماند که روایت و تصویر آن در جهان سقوط کرد و این تحول بزرگ در افکار عمومی در آینده برگردان‌های مهمی در تصمیم‌گیری‌ها در اروپا و حتی آمریکا خواهد داشت و فعلا درک ریشه مشکل یعنی اشغالگری و تشکیل نشدن کشور فلسطین یکی از ابعاد آن است.

در وهله نخست، صرفِ پایان یافتن ویرانگرترین جنگ معاصر جهان، آن‌هم از مسیر توافق سیاسی و دیپلماتیک، خود حامل این پیام راهبردی است که راه‌حل نظامی، راهکار نهایی و تعیین کننده نیست و این جنگ با وجود سطح بی‌سابقه‌ای از ویرانگری و نسل‌کشی در دستیابی به اهدافش شکست خورده است؛ بنابراین راه‌چاره در توافقی دوجانبه، دست‌کم برای تحقق یکی از دو هدف اصلی جنگ یعنی آزادی گروگان‌ها، جست‌وجو شود. اما درباره هدف دوم، یعنی نابودی حماس، صرف حضور این سازمان به‌عنوان طرف مذاکره و توافق، معنایی جز بقای آن تا پایان جنگ و پس از آن ندارد.

در منطق نظامی، حماس به عنوان یک گروه نمی‌بایست در یک منطقه بسیار کوچک با جغرافیای نظامی ضعیف و محاصره شده و بدون هیچ گونه کمک لجستیکی از بیرون در مقابل مدرن‌‍‌ترین ارتش خاورمیانه و چهارمین در جهان و تحت حمایت همه جانبه ابرقدرت جهان یعنی آمریکا و برخی دول اروپایی دوام می‌آورد.

در کل، پایان جنگ غزه به معنای پایان پیامدهای آن، توقف نهایی حملات اسرائیل و برقراری صلح در خاورمیانه نیست. به نظرم درباره نتایج و آثار حمله هفتم اکتبر حتی بعد از دو سال از وقوع آن به علت تداوم تحولات مربوطه فعلا نمی‌توان برآوردی نهایی داشت و چه بسا دستکم یک دهه زمان نیاز است تا تصویری روشن‌تر و برآوردی منطقی‌تر درباره نتایج هفتم اکتبر و جنگ غزه در سطح منطقه و جهان ارائه داد.

در این میان اما ادامه حیات سیاسی نتانیاهو با تنش و بحران عجین است و باید دید در سطح منطقه برای کنترل تبعات داخلی پایان جنگ غزه چکار خواهد کرد.
#صابر_گل_عنبری
@Sgolanbari

اهمیت توافق حماس و اسرائیل برای ما ایرانیان

کانون منازعۀ جمهوری اسلامی و دنیای غرب مسئلۀ فلسطین بوده است. حتی اگر مسئلۀ فلسطین پوششی برای پنهان‌سازی تضادی از جنس دیگر بین دو طرف بوده باشد، اما تبلور عینی تضاد آنها همین موضوع بوده است.
برای سال‌های طولانی حرف بسیاری از افراد از جمله من این بود که اگر منازعۀ فلسطین حل شود به تبع آن، سیاست منطقه‌ای جمهوری اسلامی نیز تغییر می‌کند چون موضوعیت خود را از دست می‌دهد.
از اجلاس مادرید به بعد، در چند مرحله امکان حل مناقشه به طریقی کم و بیش متوازن و معطوف به تشکیل کشور فلسطینی پیش آمد، اما هر بار به بهانه‌ای و عمدتاً به دلیل ترس از صلح، فرصت‌ها از دست رفت.
گویی جنگی خونین و خانمانسوز نیاز بود تا دو طرف به این نتیجه برسند و یا به عبارت دقیق‌تر مجبور به این نتیجه‌گیری شوند که مناقشه راه‌حل نظامی ندارد و به ناچار باید در پشت میز مذاکره برای حل و فصل مشکل تلاش کرد.
جنگ دو ساله اما چنان زخم عمیقی بر پیکر فلسطین و افکار اسرائیلی‌ها وارد کرده است که دو طرف به اختیار خود نتوانستند به توافق برسند. توافق کنونی هم نه از سر انتخاب بلکه به اجبار و زور قدرت‌های بین‌المللی و منطقه‌ای به دست آمده است. از همین رو، شاید بازگشت به وضعیتی کم و بیش متوازن به راحتی امکانپذیر نباشد.
مسئلۀ اصلی اما برای ما ایرانیان این است که طرف توافق، گروه اسلام‌گرایی است که جمهوری اسلامی آن را بخشی از محور مقاومت و نمایندۀ نگرش خاص خود به مسئلۀ فلسطین می‌داند. از همین رو، مخالفت علنی با توافق حماس عملاً امکان ندارد و بناچار باید با آن کنار بیاید. این کنار آمدن، کانون منازعۀ جمهوری اسلامی و دنیای غرب و یا حداقل تبلور عینی آن را از روی میز برمی‌دارد. همین اتفاق فرصت تاریخی بی‌مانندی برای حل منازعۀ ایران و غرب فراهم کرده است؛ البته اگر سران کشور خواهان استفاده از آن باشند و کانون دیگری را به جای مسئلۀ فلسطین ایجاد نکنند.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

تعبیر "مناقشه راه حل نظامی ندارد" توی این دو تا یادداشت اخیر ذکر شده اما معنی این عبارت توی ماجرای جنگ غزه و مساله کلان‌تر فلسطین چیه؟

درگیری‌های نظامی بین فلسطینی‌ها و اسرائیل که از همان شکل گیری اسرائیل رقم خورده از منظر فلسطینی‌ها اعمال فشار به اسراییلی‌ها با ابزار سلاح برای گرفتن امتیازات و گرفتن حقوق و توقف اشغالگری بیشتر بوده. اما استفاده از سلاح سرکوب علیه فلسطینی‌ها از طرف اسرائیل اساسا نابودی هر گروه و هسته‌ی مقاومتی بوده که بین فلسطینی‌ها شکل می‌گیرد.

برای همین عبارت "درگیری راه‌حل نظامی ندارد" معنایش در فرامتن درست این است که اسرائیل با بزرگترین عملیات‌های نظامی و نسل‌کشی و ویرانی غزه هم قادر به بدست آوردن اهدافش نیست و باید پای میز مذاکرات با همان طرفی چند هفته قبل در دوحه بدنبال حذفشان بود بنشیند و امتیاز بدهد تا امتیازی بگیرد. معنای این عبارت این نیست که اساسا چه فایده دارد فلسطینی‌ها سلاح بدست بگیرند چه آنکه میز مذاکره کنونی محصول مقاومت غزه است.

حماس هم هفتم اکتبر را رقم زد تا اسرائیل را وادار کند بیاید و پای این میز بنشیند که فعلا نشسته. هنوز اما برای کلام آخر زود است.

دیشب دیگه رسما اسرائیل پذیرش توقف کامل جنگ رو اعلان کرد. دقت کنید که این برای اولین بار بعد شروع جنگه که اسرائیل رسما با یه توفق آتش بس "دائم" و نه موقت داره موافقت می‌کنه.
الله اکبر ولله الحمد و اگه هنوز از استمرار این جنگ نگرانید و میگید نباید خیلی زود خوشحالی کرد باید بگم که من به خوشحالی تک تک بچه‌های غزه خوشحالم.

خلیل الحیه رئیس حرکت حماس دیشب یه پیام ۸ دقیقه‌ای سر پایان جنگ داد. اولا اینکه پیامش با یاد فرماندهان طوفان شروع و حماسه‌ای که آفریدند. یعنی حماس علنا از هفت اکتبر و اتفاقی که افتاد با افتخار و عزت یاد می‌کنه. دقت کنید که اسرائیل با همین حماس بشکل غیر مستقیم مذاکرات آتش بس کرده.

آقای الحیه میگه که جنگ تمام شد و قرار اسرائیل از غزه عقب بره و اسرای فلسطینی هم با اسرای اسرائیلی معاوضه بشن: ۲۵۰ تا اسیر فلسطینی حکم ابدی قراره آزاد بشن و ۱۷۰۰ نفر از کساییکه بعد جنگ‌ از توی غزه اسیر اسرائیل شدند و همه زن‌ها و بچه‌های فلسطینی توی زندان!

این تیکه آزادی زندانی‌ها واقعا برای من جای تعجب داشته که حتی اگه دونه درشت‌های فلسطینی توش نباشند می‌تونه نشون بده که فضای مذاکرات چطوری بوده. آقای الحیه هم تصریح کرد که ضمانت میانجیگران و خود آمریکا هست. اما اینجا یه حرفی می‌زنه که میگه ارتباط و همکاری با کشورهای عربی اسلامی برای تحقق کامل حقوق و هدف شکل دهی دولت فلسطینی مستقل به پایتختی قدس ادامه داره. این تیکه از نظر من ناظر به استمرار ارتباط بین مقاومت حماس و جمهوری اسلامی ایرانه.


بعدش آقای الحیه از میانجیگران یعنی ترکیه و قطر و مصر تشکر میکنه بدون اینکه اسمی از آمریکا بیاره! و از همراهان در خون و معرکه از امت اسلامی در یمن و لبنان و عراق و جمهوری اسلامی ایران هم تشکر کرد و همچنین کساییکه با غزه همبستگی داشتند علی الخصوص کاروان‌های زمینی و دریایی‌.

دست آخر هم آقای الحیه سلام فرستادند به غزه و شهدای غزه و تاکید کردند که غزه بر روی دشمنانش حرامه!

الحمدلله رب العالمین.