Forwarded from مطالعات جنسیت و سکسوالیته
عکس: تینا حاتم- زهرا جعفری
همایش خشونت جنسیتی، آنچه آموختیم
چند روز پیش، در هشتم آذر ماه به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان، نزدیک به دوازده ساعت گردهم آمدیم تا به نوبه خود به روزهای نارنجی رسمیتببخشیم و از خشونت جنسیتی سخن بگوییم. گردهمآیی که به گفتهی بسیاری از ناظران و فعالان زنان در سالهای اخیر اتفاقی کم سابقه بود. لاف نیست اگر بگوییم که حتی ما اعضای کارگروه مطالعات جنسیت و سکسوالیته نیز به عنوان برگزارکننده این برنامه، بهپیش رفتن و برگزار شدنش باور نداشتیم.
در روزهایی که مشغول نگارش پیشطرح این گردهمآیی بودیم، تلاش ما بر آن بود که خشونت جنسیتی را به عنوان موضوعی چندوجهی طرح کنیم؛ موضوعی که تنها به جنبههای عینی و ملموس آن در زمینههای خانگی و خانوادگی محدود نمیشود. ما به بررسی پیوند میان خشونت به عنوان یک مقولهی جنسیتی، با ساختارهای اقتصادی، معرفتشناختی، تبعیضات اقلیتساز قومی، مذهبی و جسمانی، نابرابریهای اجتماعی و حتی مسائل زیستمحیطی نظر داشتیم، اما به ناگاه، آمار زنکشیها در آبان ماه جاری غافلگیرمان کرد و نشان داد که یکی از مسیرهای اصلی بروز خشونت همچنان از خانواده...
خواندن متن کامل👉
همایش خشونت جنسیتی، آنچه آموختیم
چند روز پیش، در هشتم آذر ماه به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان، نزدیک به دوازده ساعت گردهم آمدیم تا به نوبه خود به روزهای نارنجی رسمیتببخشیم و از خشونت جنسیتی سخن بگوییم. گردهمآیی که به گفتهی بسیاری از ناظران و فعالان زنان در سالهای اخیر اتفاقی کم سابقه بود. لاف نیست اگر بگوییم که حتی ما اعضای کارگروه مطالعات جنسیت و سکسوالیته نیز به عنوان برگزارکننده این برنامه، بهپیش رفتن و برگزار شدنش باور نداشتیم.
در روزهایی که مشغول نگارش پیشطرح این گردهمآیی بودیم، تلاش ما بر آن بود که خشونت جنسیتی را به عنوان موضوعی چندوجهی طرح کنیم؛ موضوعی که تنها به جنبههای عینی و ملموس آن در زمینههای خانگی و خانوادگی محدود نمیشود. ما به بررسی پیوند میان خشونت به عنوان یک مقولهی جنسیتی، با ساختارهای اقتصادی، معرفتشناختی، تبعیضات اقلیتساز قومی، مذهبی و جسمانی، نابرابریهای اجتماعی و حتی مسائل زیستمحیطی نظر داشتیم، اما به ناگاه، آمار زنکشیها در آبان ماه جاری غافلگیرمان کرد و نشان داد که یکی از مسیرهای اصلی بروز خشونت همچنان از خانواده...
خواندن متن کامل👉
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#پیشنهاد_مستند
الهه اسماعیلی فیلمساز مستند، همزمان با جنبش #زن #زندگی #آزادی به زادگاه و خانهاش برمیگردد. به خانوادهای مذهبی که جز او همگی حجاب دارند و حالا مواجهه و رویاییاش با آنها شکل دیگری گرفته. مستند «خانه» راوی این قصه است که به مدت محدود در @nytimes در دسترس است.
@Shahr_Zanan
https://www.nytimes.com/2024/12/02/opinion/iran-women-hijab.html?unlocked_article_code=1.ek4.8qtx.KyZIxMrEGpGC&fbclid=PAZXh0bgNhZW0CMTEAAaa0mhHmNfat4TId8vPyLeOe9ix5zBaHRuLRfM_Z9BqgnXLIfExOonrWSNw_aem_i-7PfGN4l9zw5W0xPCHZCw
منبع:ایکس محمد واعظ
الهه اسماعیلی فیلمساز مستند، همزمان با جنبش #زن #زندگی #آزادی به زادگاه و خانهاش برمیگردد. به خانوادهای مذهبی که جز او همگی حجاب دارند و حالا مواجهه و رویاییاش با آنها شکل دیگری گرفته. مستند «خانه» راوی این قصه است که به مدت محدود در @nytimes در دسترس است.
@Shahr_Zanan
https://www.nytimes.com/2024/12/02/opinion/iran-women-hijab.html?unlocked_article_code=1.ek4.8qtx.KyZIxMrEGpGC&fbclid=PAZXh0bgNhZW0CMTEAAaa0mhHmNfat4TId8vPyLeOe9ix5zBaHRuLRfM_Z9BqgnXLIfExOonrWSNw_aem_i-7PfGN4l9zw5W0xPCHZCw
منبع:ایکس محمد واعظ
Forwarded from کتابفروشی دماوند
#خبرانتشارکتاب
زنان و جامعه؛ قدرت و واژگونی / ماریاروزا دالاکاستا و سلما جیمز، ترجمه سروناز احمدی / نشر افکار، ۱۰۶ صفحه، ۱۵۰ هزار تومن
دومین ترجمه سروناز احمدی منتشر شد، در حالی که او در بند زنان زندان اوین است.
از پیشگفتار کتاب:
«این کتاب در پی یافتن پایهای مادی برای خواهرانگی، سراغ کار خانگی میرود و برای متمایزساختن کار زن خانهدار که زنان برای انجام آن تربیت و با آن تعریف میشوند و همچنین برای نشاندادن اینکه نیروی کار یعنی طبقه کارگر محصول این کار است، از تمام تحلیلهای پیشین سرمایهداری فاصله میگیرد؛ تحلیلهایی که ابتدا و انتهایشان کارخانه است و ابتدا و انتهای این کارخانهها نیز مردان هستند. انزوای ما در خانواده هنگام انجام کار خانگی، ماهیت اجتماعی و دستمزد نداشتن آن نیز تولید ارزش اضافی آن را پنهان کرده است. ارائه خدمات در انزوای بدون مزد این واقعیت را که در حال خدمت به سرمایه هستیم، پنهان میکند. اگر اساس بیقدرتیمان در رابطه با مردان و سرمایه، دستمزدنداشتن کارمان باشد، پس اهرم قدرتمان هم باید مزد برای آن باشد.»
سفارش به @bahmanbooks یا خرید حضوری از کتابفروشی دماوند
.
زنان و جامعه؛ قدرت و واژگونی / ماریاروزا دالاکاستا و سلما جیمز، ترجمه سروناز احمدی / نشر افکار، ۱۰۶ صفحه، ۱۵۰ هزار تومن
دومین ترجمه سروناز احمدی منتشر شد، در حالی که او در بند زنان زندان اوین است.
از پیشگفتار کتاب:
«این کتاب در پی یافتن پایهای مادی برای خواهرانگی، سراغ کار خانگی میرود و برای متمایزساختن کار زن خانهدار که زنان برای انجام آن تربیت و با آن تعریف میشوند و همچنین برای نشاندادن اینکه نیروی کار یعنی طبقه کارگر محصول این کار است، از تمام تحلیلهای پیشین سرمایهداری فاصله میگیرد؛ تحلیلهایی که ابتدا و انتهایشان کارخانه است و ابتدا و انتهای این کارخانهها نیز مردان هستند. انزوای ما در خانواده هنگام انجام کار خانگی، ماهیت اجتماعی و دستمزد نداشتن آن نیز تولید ارزش اضافی آن را پنهان کرده است. ارائه خدمات در انزوای بدون مزد این واقعیت را که در حال خدمت به سرمایه هستیم، پنهان میکند. اگر اساس بیقدرتیمان در رابطه با مردان و سرمایه، دستمزدنداشتن کارمان باشد، پس اهرم قدرتمان هم باید مزد برای آن باشد.»
سفارش به @bahmanbooks یا خرید حضوری از کتابفروشی دماوند
.
This photo made my day. Solidarity with #GiselePelicot and all survivors…
صنم حقیقی:
اين زن يك قهرمان واقعيه. با سر بالا، چهارچوب بسته «شرم و بىآبرویی و ..» را با وجود داشتن فرزند و نوه کنار گذاشت و برای احقاق حق خودش و میلیونها زن قربانی تعرض و تجاوز، اینطور ایستاد. یک قدم همهمان را برد جلو.
سخنرانیاش را بعد از اعلام حکم دادگاه بشنوید.
@Shahr_Zanan
صنم حقیقی:
اين زن يك قهرمان واقعيه. با سر بالا، چهارچوب بسته «شرم و بىآبرویی و ..» را با وجود داشتن فرزند و نوه کنار گذاشت و برای احقاق حق خودش و میلیونها زن قربانی تعرض و تجاوز، اینطور ایستاد. یک قدم همهمان را برد جلو.
سخنرانیاش را بعد از اعلام حکم دادگاه بشنوید.
@Shahr_Zanan
Forwarded from ديدبان آزار
در پی موافقت با آزادی مشروط، #سروناز_احمدی پس از بیش از ۴۰۰ روز حبس، از زندان اوین آزاد شد.
🔹فراخوانی برای دستهای آشنا
سال چهارم است؛ و حالا هشت مارس نقطه سالگرد ماست. هر سال «ما»یی شکل میگیرد؛ از دل با هم گفتنها، در کنار هم رنج کشیدنها، مبارزه کردنها و حتی در کیلومترها فاصله هم در کنار هم بودنها. و هر سال در «ما» کسانی از ما نیستند، زنداناند یا زیر سنگینی شکلهای دیگری از سرکوب و کسانی از ما پشت نامهای مستعار مخفی میمانند. اما این «ما» هر سال عمق بیشتری پیدا میکند، تاریخ طولانیتری برای خودش میسازد و دستهای آشنایی را به هم میرساند.
امسال هم برای همایش هشت مارس دور هم جمع خواهیم شد تا از خشونت و رنج علیه زنان* و مقاومت و مبارزه در برابر آن بگوییم و روایت کنیم. پنلهای همایش موضوعات متعددی از جمله زنکشی، خشونت جنسی، سرکوب و زندان، مبارزه با اعدام، مبارزه برای حق سقط خودخواسته جنین، کوئیر فمینیسم، جنبشهای آزادیخواه خاورمیانه و مساله جنگ و.... را در بر میگیرد. پنلها محدود به این موضوعات نیستند و طیف گستردهای از مسائل فمینیستی و جنسیتی را در بر میگیرند. وابسته موضوع، فرمهای مختلفی ازجمله روایت، داستان، بحث انتقادی، پژوهش و ... نیز قابل ارائه است.
اگر به شرکت در این همایش تمایل دارید، تا آخر بهمن ماه چکیدهای از موضوع ارائه خود را به ایمیل دیدبان آزار ارسال کنید. در مورد افرادی که ملاحظات امنیتی دارند، مانند سالهای پیش به شیوههای مختلفی میتوان این ملاحظات را رعایت کرد./ دیدهبان آزار
[email protected]
[email protected]
@Shahr_Zanan
سال چهارم است؛ و حالا هشت مارس نقطه سالگرد ماست. هر سال «ما»یی شکل میگیرد؛ از دل با هم گفتنها، در کنار هم رنج کشیدنها، مبارزه کردنها و حتی در کیلومترها فاصله هم در کنار هم بودنها. و هر سال در «ما» کسانی از ما نیستند، زنداناند یا زیر سنگینی شکلهای دیگری از سرکوب و کسانی از ما پشت نامهای مستعار مخفی میمانند. اما این «ما» هر سال عمق بیشتری پیدا میکند، تاریخ طولانیتری برای خودش میسازد و دستهای آشنایی را به هم میرساند.
امسال هم برای همایش هشت مارس دور هم جمع خواهیم شد تا از خشونت و رنج علیه زنان* و مقاومت و مبارزه در برابر آن بگوییم و روایت کنیم. پنلهای همایش موضوعات متعددی از جمله زنکشی، خشونت جنسی، سرکوب و زندان، مبارزه با اعدام، مبارزه برای حق سقط خودخواسته جنین، کوئیر فمینیسم، جنبشهای آزادیخواه خاورمیانه و مساله جنگ و.... را در بر میگیرد. پنلها محدود به این موضوعات نیستند و طیف گستردهای از مسائل فمینیستی و جنسیتی را در بر میگیرند. وابسته موضوع، فرمهای مختلفی ازجمله روایت، داستان، بحث انتقادی، پژوهش و ... نیز قابل ارائه است.
اگر به شرکت در این همایش تمایل دارید، تا آخر بهمن ماه چکیدهای از موضوع ارائه خود را به ایمیل دیدبان آزار ارسال کنید. در مورد افرادی که ملاحظات امنیتی دارند، مانند سالهای پیش به شیوههای مختلفی میتوان این ملاحظات را رعایت کرد./ دیدهبان آزار
[email protected]
[email protected]
@Shahr_Zanan
از خشونت تا تابآوری: تأثیر جنگ بر زنان و دختران سودانی
گزارشی از:
Action Contre la Faim (Action Against Hunger)
ما با وحشت به شهادتهایی که سازمانهایی مانند سازمان ملل و رسانههای محلی از زنان سودانی جمعآوری کردهاند، گوش فرا میدهیم. آنها در خانههایشان، در جادهها، در مقابل چشمان پسران و دخترانشان مورد تجاوز قرار گرفتهاند و اکنون درد دائمی و مادامالعمر را تحمل میکنند.
اگرچه همکاران سودانی ما نحوه حمایت موسسه «اقدام علیه گرسنگی» از بازماندگان خشونتهای مبتنی بر جنسیت در این کشور را به اشتراک گذاشتهاند، اما زخمیهایی وجود دارد که به زمان طولانی برای بهبودی و حتی زمان بیشتری برای ترمیم نیاز دارند.
ما تلاش میکنیم تا تأثیر نامتناسب جنگ بر زنان و دختران را بازگو کنیم، در حالی که کاملاً آگاهیم که هر چیزی که بنویسیم، قادر به درک واقعیات سختی که آنها در این جنگ وحشیانه و ویرانگر تحمل میکنند، نخواهد بود.
با این حال، هدف ما این است که تا حد امکان این بیعدالتیها را آشکار سازیم و نشان دهیم که چگونه زنان همواره و همچنان سنگ بنای جامعه مدنی سودان و تلاشهای ساخت صلح بوده و هستند.
جنگ در سودان بحران انسانی بیسابقهای را به راه انداخته است. تشدید خشونتها که از ۱۵ آوریل ۲۰۲۳ آغاز شد، بزرگترین بحران جابجایی اجباری در جهان و یکی از شدیدترین وضعیتهای اضطراری گرسنگی را به وجود آورده است.
#خشونت_مبتنی_بر_جنسیت یکی از فجیعترین پیامدهای جنگ در سودان است. بر اساس گزارشهای کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR)، تقریباً ۷ میلیون نفر در معرض خطر خشونتهای مبتنی بر جنسیت قرار دارند.
گزارشهای مختلف از سازمانها حاکی از آن است که زنان و دختران سودانی در مناطق درگیر جنگ، در طول جابجایی و در کشورهای پناهندهپذیر با سطوح هشداردهندهای از خشونت جنسی، استثمار جنسی و قاچاق انسان مواجه هستند.
این نخستین باری نیست که موارد خشونت جنسی در سودان گزارش میشود. پیش از این، در جریان انقلاب ۲۰۱۸ که زنان نقش بسیار مهمی در اعتراضات خیابانی ایفا کردند، آنها دوباره تحت سلطه مردسالاری قرار گرفتند. در دارفور، منطقهای که بهویژه از جنگهای مکرر آسیب دیده است، زنان و دختران همواره و همچنان قربانی بیشماری از ظلمها و بیتوجهی به حقوق انسانی خود هستند.
امروز، شاهدیم که شاهدان بیشتری از زنان سودانی جرأت میکنند تا از آنچه که بر سرشان آمده است بگویند. انگ، ترس از انتقامجویی، شرم، کمبود حمایت و عدم دسترسی به خدمات ضروری تنها برخی از موانع و دلایل مهمی هستند که ما را به این فکر میاندازند که تعداد کمی از این موارد گزارش میشوند.
واقعیت احتمالاً بسیار بیشتر و شدیدتر از آن است که به نظر میرسد.
علاوه بر خشونتهای مبتنی بر جنسیت که پیش از این ویرانگر بودهاند، زنان و دختران سودانی همچنان با پیامدهای دیگری از جنگ مواجه هستند.
در حین گفتوگو با یکی از همکاران زن در سودان که برادرش را در جنگ از دست داده است، او به من یادآوری میکند که هزاران زن همسران، پسران و دختران، اقوام و دوستان خود را از دست دادهاند.
علاوه بر تحمل سوگ وحشتناک، نبود دسترسی به بهداشت، توالتهای امن، و چیزهایی همچون آب آشامیدنی تمیز آنها را در معرض خطرات جدی قرار داده است. او گفت: «زنان و دختران در سودان به شدت در رنج هستند. ما نیاز داریم که صلح بیاید.»
@Shahr_Zanan
ادامه مطلب برای علاقهمندان :
https://www.actioncontrelafaim.org/en/headline/from-violence-to-resilience-the-impact-of-conflict-on-women-and-girls-in-sudan/
گزارشی از:
Action Contre la Faim (Action Against Hunger)
ما با وحشت به شهادتهایی که سازمانهایی مانند سازمان ملل و رسانههای محلی از زنان سودانی جمعآوری کردهاند، گوش فرا میدهیم. آنها در خانههایشان، در جادهها، در مقابل چشمان پسران و دخترانشان مورد تجاوز قرار گرفتهاند و اکنون درد دائمی و مادامالعمر را تحمل میکنند.
اگرچه همکاران سودانی ما نحوه حمایت موسسه «اقدام علیه گرسنگی» از بازماندگان خشونتهای مبتنی بر جنسیت در این کشور را به اشتراک گذاشتهاند، اما زخمیهایی وجود دارد که به زمان طولانی برای بهبودی و حتی زمان بیشتری برای ترمیم نیاز دارند.
ما تلاش میکنیم تا تأثیر نامتناسب جنگ بر زنان و دختران را بازگو کنیم، در حالی که کاملاً آگاهیم که هر چیزی که بنویسیم، قادر به درک واقعیات سختی که آنها در این جنگ وحشیانه و ویرانگر تحمل میکنند، نخواهد بود.
با این حال، هدف ما این است که تا حد امکان این بیعدالتیها را آشکار سازیم و نشان دهیم که چگونه زنان همواره و همچنان سنگ بنای جامعه مدنی سودان و تلاشهای ساخت صلح بوده و هستند.
جنگ در سودان بحران انسانی بیسابقهای را به راه انداخته است. تشدید خشونتها که از ۱۵ آوریل ۲۰۲۳ آغاز شد، بزرگترین بحران جابجایی اجباری در جهان و یکی از شدیدترین وضعیتهای اضطراری گرسنگی را به وجود آورده است.
#خشونت_مبتنی_بر_جنسیت یکی از فجیعترین پیامدهای جنگ در سودان است. بر اساس گزارشهای کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR)، تقریباً ۷ میلیون نفر در معرض خطر خشونتهای مبتنی بر جنسیت قرار دارند.
گزارشهای مختلف از سازمانها حاکی از آن است که زنان و دختران سودانی در مناطق درگیر جنگ، در طول جابجایی و در کشورهای پناهندهپذیر با سطوح هشداردهندهای از خشونت جنسی، استثمار جنسی و قاچاق انسان مواجه هستند.
این نخستین باری نیست که موارد خشونت جنسی در سودان گزارش میشود. پیش از این، در جریان انقلاب ۲۰۱۸ که زنان نقش بسیار مهمی در اعتراضات خیابانی ایفا کردند، آنها دوباره تحت سلطه مردسالاری قرار گرفتند. در دارفور، منطقهای که بهویژه از جنگهای مکرر آسیب دیده است، زنان و دختران همواره و همچنان قربانی بیشماری از ظلمها و بیتوجهی به حقوق انسانی خود هستند.
امروز، شاهدیم که شاهدان بیشتری از زنان سودانی جرأت میکنند تا از آنچه که بر سرشان آمده است بگویند. انگ، ترس از انتقامجویی، شرم، کمبود حمایت و عدم دسترسی به خدمات ضروری تنها برخی از موانع و دلایل مهمی هستند که ما را به این فکر میاندازند که تعداد کمی از این موارد گزارش میشوند.
واقعیت احتمالاً بسیار بیشتر و شدیدتر از آن است که به نظر میرسد.
علاوه بر خشونتهای مبتنی بر جنسیت که پیش از این ویرانگر بودهاند، زنان و دختران سودانی همچنان با پیامدهای دیگری از جنگ مواجه هستند.
در حین گفتوگو با یکی از همکاران زن در سودان که برادرش را در جنگ از دست داده است، او به من یادآوری میکند که هزاران زن همسران، پسران و دختران، اقوام و دوستان خود را از دست دادهاند.
علاوه بر تحمل سوگ وحشتناک، نبود دسترسی به بهداشت، توالتهای امن، و چیزهایی همچون آب آشامیدنی تمیز آنها را در معرض خطرات جدی قرار داده است. او گفت: «زنان و دختران در سودان به شدت در رنج هستند. ما نیاز داریم که صلح بیاید.»
@Shahr_Zanan
ادامه مطلب برای علاقهمندان :
https://www.actioncontrelafaim.org/en/headline/from-violence-to-resilience-the-impact-of-conflict-on-women-and-girls-in-sudan/
Action contre la Faim
From Violence to Resilience: The Impact of Conflict on Women and Girls in Sudan
Gender-based violence is one of the most egregious consequences of the conflict in Sudan. Almost 7 million people are at risk of gender-based violence.
Forwarded from شَک (شَک)
در این ارائه به چگونگی طرح و برساخت مسائل زنان از سوی گروههای مختلف کنشگران این حوزه بر بستر رسانههای دیجیتال پرداخته میشود.
تمرکز بر این پرسش است که در بحثها و گفتوگوهای دیجیتال کدام مطالبات زنان برجسته میشود، چه راهکارهای حل مسأله، و همچنین چه تصویری از وضعیت مطلوب و بدیل پیش نهاده میشود.
در این راستا، با ارجاع به بایگانیای از روایتهای متنی و تصویری تولید و توزیعشده بر فضاهای دیجیتال از سوی فعالان فمینیست به این پرداخته میشود که چه گفتمانهای فمینیستیای حول مسائل زنان و جنسیت در حال شکل دادن به مسألهٔ زن در جغرافیای ایران است. تلاش میشود این گفتمانهای جاری در بستر رسانههای دیجیتال هم به مسیرهای جنبش زنان در ایران و هم به جریانها و بحثهای فمینیستی بینالمللی پیوند زده شود. همچنین امید است این بحثها به گفتوگویی جمعی برای ارزیابی انتقادی پویشها و بحثهای روز در حوزهٔ زنان و جنسیت تبدیل شود.
رزرو در تلگرام: @shak_space
تمرکز بر این پرسش است که در بحثها و گفتوگوهای دیجیتال کدام مطالبات زنان برجسته میشود، چه راهکارهای حل مسأله، و همچنین چه تصویری از وضعیت مطلوب و بدیل پیش نهاده میشود.
در این راستا، با ارجاع به بایگانیای از روایتهای متنی و تصویری تولید و توزیعشده بر فضاهای دیجیتال از سوی فعالان فمینیست به این پرداخته میشود که چه گفتمانهای فمینیستیای حول مسائل زنان و جنسیت در حال شکل دادن به مسألهٔ زن در جغرافیای ایران است. تلاش میشود این گفتمانهای جاری در بستر رسانههای دیجیتال هم به مسیرهای جنبش زنان در ایران و هم به جریانها و بحثهای فمینیستی بینالمللی پیوند زده شود. همچنین امید است این بحثها به گفتوگویی جمعی برای ارزیابی انتقادی پویشها و بحثهای روز در حوزهٔ زنان و جنسیت تبدیل شود.
رزرو در تلگرام: @shak_space
بیست و سه سال پیش، در ۲۱ ژانویه ۲۰۰۲، فادیمه ساهیندال Fadime Sahindal، دختر ۲۶ ساله کردتبار که ابتدا در ترکیه ساکن بودند و سپس به سوئد مهاجرت کردند، توسط پدرش در آپارتمانی در اوپسالا به قتل رسید.
پدر او به جرم قتل، به حبس ابد محکوم شد. این قتل به نمادی برای مبارزه با فرهنگ honor-killings (قتلهای ناموسی) در سوئد تبدیل شد و به ما یادآوری میکند که هرگز نباید فادیمه را فراموش کنیم.
@Shahr_Zanan
منبع:
https://www.instagram.com/p/DFFCjDEtPeK/?igsh=MTcxYjI2c3dyMHU5ZQ==
پدر او به جرم قتل، به حبس ابد محکوم شد. این قتل به نمادی برای مبارزه با فرهنگ honor-killings (قتلهای ناموسی) در سوئد تبدیل شد و به ما یادآوری میکند که هرگز نباید فادیمه را فراموش کنیم.
@Shahr_Zanan
منبع:
https://www.instagram.com/p/DFFCjDEtPeK/?igsh=MTcxYjI2c3dyMHU5ZQ==
شهرِ زنان، شهرِ امن
چرا سلامت روان مسئلهای فمینیستی است؟ به مناسبت دهم اکتبر روز جهانی سلامت روان ✍️فرناز سیفی 🔻مسئلهی ریشهدارِ #جنسیتزدگی علیه زنان خود یکی از عواملی است که سلامتِ روان زنان را هدف گرفته و به آن آسیب میزند. برخی تحقیقات نشان میدهند که برای مثال تجربهی…
با توجه به اهمیت مساله سلامت روان زنان و این مسئله ریشهدارِ جنسیتزدگی علیه زنان که خود یکی از عواملی است که سلامتِ روان زنان را هدف گرفته و به آن آسیب میزند.
مقالهای مرتبط با سلامت روان زنان و بیماریهای شایع مقاربتی
منتشر میشود :
مقالهای مرتبط با سلامت روان زنان و بیماریهای شایع مقاربتی
منتشر میشود :
شهرِ زنان، شهرِ امن
با توجه به اهمیت مساله سلامت روان زنان و این مسئله ریشهدارِ جنسیتزدگی علیه زنان که خود یکی از عواملی است که سلامتِ روان زنان را هدف گرفته و به آن آسیب میزند. مقالهای مرتبط با سلامت روان زنان و بیماریهای شایع مقاربتی منتشر میشود :
«دانستن اینکه HPV دارم، واقعاً من را از پا انداخت»؛ یک بررسی کیفی در مورد تأثیرات روانی اجتماعی ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) بر زنان مبتلا به مشکلات سلامت روان
مقدمه:
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یکی از دلایل اصلی سرطان دهانه رحم است که در بسیاری از کشورهای با سیستم بهداشت پیشرفته، غربالگری منظم برای تشخیص آن انجام میشود.
همچنین، واکسن HPV در دهه گذشته به ابزاری مهم برای پیشگیری از ابتلا به این ویروس تبدیل شده است.
با این حال، در کنار پیشرفتهای پزشکی، اثرات روانی اجتماعی ابتلا به HPV بر زنان بهویژه کسانی که از قبل مشکلات سلامت روان دارند، اغلب نادیده گرفته میشود.
مطالعهای که در اینجا بررسی میشود، تأثیرات روانی اجتماعی HPV را در زنان مبتلا به مشکلات روانی و تجربههای آنها از غربالگری دهانه رحم در دوران پاندمی COVID-19 مورد ارزیابی قرار داده است.
روش تحقیق:
در این مطالعه، ۲۲ زن با سنین ۲۷ تا ۵۴ سال که در غربالگری منظم دهانه رحم در انگلستان، نتیجه مثبت HPV داشتند و حداقل یکی از مشکلات سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب را تجربه کرده بودند، از طریق مصاحبههای تلفنی نیمهساختار یافته مورد بررسی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از تحلیل تماتیک تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج:
واکنش روانی به نتیجه آزمایش:
بسیاری از زنان پس از دریافت نتیجه مثبت HPV احساساتی چون نگرانی، ترس، شوک و اضطراب شدید را تجربه کردند.
برخی از آنها همچنین در صورت دریافت نتیجه مثبت مجدد، احساس میکردند وضعیت بدتر شده و بهویژه زنان مبتلا به اضطراب، نگرانی زیادی در مورد احتمال سرطان داشتند. این اضطراب در بسیاری از زنان تا دو سال بعد از نتیجه اولیه ادامه داشت.
تأثیر مشکلات پیشین سلامت روان:
مشکلات روانی پیشین بهشدت بر نحوه پردازش اطلاعات و واکنش به نتیجه مثبت HPV تأثیر داشت. بسیاری از زنان احساس میکردند که بیماریهای روانیشان باعث میشود تا نتایج آزمایش را بهشدت منفی و وحشتناک تجربه کنند. برای برخی، این فشار روانی به حدی رسید که در نتیجه دچار بحرانهای روانی و حتی بستری شدن در بیمارستان شدند.
تأثیر بر رفتارهای بهداشتی و روابط جنسی:
برخی از زنان پس از تشخیص HPV اقداماتی مانند کاهش مصرف الکل، استفاده از مکملهای غذایی و تلاش برای تقویت سیستم ایمنی خود انجام دادند. همچنین تغییرات در روابط جنسی و نگرانی از تأثیر HPV بر روابط فردی و شریکهای جنسی رایج بود.
بسیاری از زنان از ترس انتقال ویروس، روابط جنسی خود را محدود کردند یا از شریک زندگی خود احساس فاصله میکردند.
واحدهای درمانی و استفاده از مهارتهای روانشناختی:
زنانی که از درمانهای روانشناختی مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) بهرهبرده بودند، بهطور مؤثرتری توانستند با اضطراب ناشی از HPV مقابله کنند و اضطراب خود را مدیریت کنند. این نشاندهنده اهمیت مداخلات روانی در کمک به زنان در مواجهه با چالشهای روانی ناشی از HPV است.
تأثیر COVID-19 بر مراقبتهای بهداشتی:
پاندمی COVID-19 باعث شد بسیاری از زنان با تأخیر در دریافت خدمات بهداشتی و غربالگری روبهرو شوند، که این وضعیت بهویژه بر اضطراب آنها افزود. برخی زنان بیان کردند که عدم دسترسی به پزشک و غربالگری منظم باعث افزایش نگرانیهایشان شد.
نتیجهگیری:
نتایج این تحقیق نشان میدهند که دریافت نتیجه مثبت HPV در زنان مبتلا به مشکلات سلامت روان میتواند تأثیرات روانی و اجتماعی عمیقی داشته باشد. این وضعیت میتواند اضطراب، احساس گناه، و ترس از بیماریهای جدی را به دنبال داشته باشد و در نهایت منجر به کاهش کیفیت زندگی شود. همچنین، مطالعات و مداخلات روانشناختی میتوانند به زنان در مدیریت بهتر این اضطراب کمک کنند.
در نهایت، نیاز به تحقیقات بیشتری برای تأیید این یافتهها و توسعه مداخلات مؤثر برای کاهش بار روانی مرتبط با HPV احساس میشود.
توصیههای بهداشتی عمومی:
با توجه به اینکه HPV یکی از مسائل بهداشت عمومی است که میتواند تأثیرات روانی شدیدی بهویژه در زنان داشته باشد، میتوان به سیاستگذاران بهداشت عمومی توصیه کرد که علاوه بر تلاش برای پیشگیری و درمان این بیماری، بر اهمیت حمایتهای روانی و مشاوره به زنان مبتلا به HPV توجه ویژهای داشته باشند.
همچنین، با توجه به کارآیی واکسن HPV در پیشگیری از این ویروس، لازم است که استفاده از آن بهویژه در گروههای پرخطر در سطح جهانی افزایش یابد تا به هدف حذف بیماریهای مرتبط با HPV به عنوان یک مسأله در بهداشت(سلامت) عمومی دست یابیم.
گردآوری : کانال شهر زنان
@Shahr_Zanan
https://bpspsychub.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/bjhp.12688
مقدمه:
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یکی از دلایل اصلی سرطان دهانه رحم است که در بسیاری از کشورهای با سیستم بهداشت پیشرفته، غربالگری منظم برای تشخیص آن انجام میشود.
همچنین، واکسن HPV در دهه گذشته به ابزاری مهم برای پیشگیری از ابتلا به این ویروس تبدیل شده است.
با این حال، در کنار پیشرفتهای پزشکی، اثرات روانی اجتماعی ابتلا به HPV بر زنان بهویژه کسانی که از قبل مشکلات سلامت روان دارند، اغلب نادیده گرفته میشود.
مطالعهای که در اینجا بررسی میشود، تأثیرات روانی اجتماعی HPV را در زنان مبتلا به مشکلات روانی و تجربههای آنها از غربالگری دهانه رحم در دوران پاندمی COVID-19 مورد ارزیابی قرار داده است.
روش تحقیق:
در این مطالعه، ۲۲ زن با سنین ۲۷ تا ۵۴ سال که در غربالگری منظم دهانه رحم در انگلستان، نتیجه مثبت HPV داشتند و حداقل یکی از مشکلات سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب را تجربه کرده بودند، از طریق مصاحبههای تلفنی نیمهساختار یافته مورد بررسی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از تحلیل تماتیک تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج:
واکنش روانی به نتیجه آزمایش:
بسیاری از زنان پس از دریافت نتیجه مثبت HPV احساساتی چون نگرانی، ترس، شوک و اضطراب شدید را تجربه کردند.
برخی از آنها همچنین در صورت دریافت نتیجه مثبت مجدد، احساس میکردند وضعیت بدتر شده و بهویژه زنان مبتلا به اضطراب، نگرانی زیادی در مورد احتمال سرطان داشتند. این اضطراب در بسیاری از زنان تا دو سال بعد از نتیجه اولیه ادامه داشت.
تأثیر مشکلات پیشین سلامت روان:
مشکلات روانی پیشین بهشدت بر نحوه پردازش اطلاعات و واکنش به نتیجه مثبت HPV تأثیر داشت. بسیاری از زنان احساس میکردند که بیماریهای روانیشان باعث میشود تا نتایج آزمایش را بهشدت منفی و وحشتناک تجربه کنند. برای برخی، این فشار روانی به حدی رسید که در نتیجه دچار بحرانهای روانی و حتی بستری شدن در بیمارستان شدند.
تأثیر بر رفتارهای بهداشتی و روابط جنسی:
برخی از زنان پس از تشخیص HPV اقداماتی مانند کاهش مصرف الکل، استفاده از مکملهای غذایی و تلاش برای تقویت سیستم ایمنی خود انجام دادند. همچنین تغییرات در روابط جنسی و نگرانی از تأثیر HPV بر روابط فردی و شریکهای جنسی رایج بود.
بسیاری از زنان از ترس انتقال ویروس، روابط جنسی خود را محدود کردند یا از شریک زندگی خود احساس فاصله میکردند.
واحدهای درمانی و استفاده از مهارتهای روانشناختی:
زنانی که از درمانهای روانشناختی مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) بهرهبرده بودند، بهطور مؤثرتری توانستند با اضطراب ناشی از HPV مقابله کنند و اضطراب خود را مدیریت کنند. این نشاندهنده اهمیت مداخلات روانی در کمک به زنان در مواجهه با چالشهای روانی ناشی از HPV است.
تأثیر COVID-19 بر مراقبتهای بهداشتی:
پاندمی COVID-19 باعث شد بسیاری از زنان با تأخیر در دریافت خدمات بهداشتی و غربالگری روبهرو شوند، که این وضعیت بهویژه بر اضطراب آنها افزود. برخی زنان بیان کردند که عدم دسترسی به پزشک و غربالگری منظم باعث افزایش نگرانیهایشان شد.
نتیجهگیری:
نتایج این تحقیق نشان میدهند که دریافت نتیجه مثبت HPV در زنان مبتلا به مشکلات سلامت روان میتواند تأثیرات روانی و اجتماعی عمیقی داشته باشد. این وضعیت میتواند اضطراب، احساس گناه، و ترس از بیماریهای جدی را به دنبال داشته باشد و در نهایت منجر به کاهش کیفیت زندگی شود. همچنین، مطالعات و مداخلات روانشناختی میتوانند به زنان در مدیریت بهتر این اضطراب کمک کنند.
در نهایت، نیاز به تحقیقات بیشتری برای تأیید این یافتهها و توسعه مداخلات مؤثر برای کاهش بار روانی مرتبط با HPV احساس میشود.
توصیههای بهداشتی عمومی:
با توجه به اینکه HPV یکی از مسائل بهداشت عمومی است که میتواند تأثیرات روانی شدیدی بهویژه در زنان داشته باشد، میتوان به سیاستگذاران بهداشت عمومی توصیه کرد که علاوه بر تلاش برای پیشگیری و درمان این بیماری، بر اهمیت حمایتهای روانی و مشاوره به زنان مبتلا به HPV توجه ویژهای داشته باشند.
همچنین، با توجه به کارآیی واکسن HPV در پیشگیری از این ویروس، لازم است که استفاده از آن بهویژه در گروههای پرخطر در سطح جهانی افزایش یابد تا به هدف حذف بیماریهای مرتبط با HPV به عنوان یک مسأله در بهداشت(سلامت) عمومی دست یابیم.
گردآوری : کانال شهر زنان
@Shahr_Zanan
https://bpspsychub.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/bjhp.12688
British Psychological Society
<em>British Journal of Health Psychology</em> | Wiley Online Library
Objective
Psychological distress after testing positive for human papillomavirus (HPV) at cervical cancer screening is well documented in the general population. However, little is known about the i...
Psychological distress after testing positive for human papillomavirus (HPV) at cervical cancer screening is well documented in the general population. However, little is known about the i...
خشونت علیه زنان: سلامت روان و سازمان ملل
Violence Against Women: Mental Health and the United Nations
نویسنده: جیووانی کاراچی
منتشر شده در: نشریه بینالمللی سلامت روان، بهار ۲۰۰۳، جلد ۳۲، شماره اول
گردآوری: #کانال_شهرزنان
#خشونت_علیه_زنان به عنوان یک مسأله مهم بهداشت عمومی و حقوق بشر در سطح بینالمللی مطرح شده است. علاوه بر خشونت از سوی شریک زندگی، زنان میتوانند قربانی اشکال مختلفی از خشونت و اجبار شوند. پیامدهای جسمی و روانی این خشونتها و همچنین هزینههای اجتماعی آن بسیار زیاد است.
این مقاله به بررسی دامنه مشکل، پیامدهای احساسی، زمینه فرهنگی که در آن خشونت انجام و پذیرفته میشود، گسترش ویروس HIV به عنوان یکی از پیامدهای خشونت و موانعی که هنوز در درک این موضوع وجود دارد، میپردازد.
علاوه بر این، این بررسی به اقدامات سازمان ملل متحد در جهت افزایش آگاهی و ترویج اقدامات در رابطه با نقض حقوق بشر در سطح بینالمللی تمرکز دارد.
بهویژه، کار سازمان بهداشت جهانی پیشرفتهای قابل توجهی در درک پدیده خشونت علیه زنان به همراه داشته است. سازمانهای غیردولتی (NGO) نقش مهمی در رسیدگی به این مسأله دارند و با جلب توجه نهادهای بینالمللی و اطمینان از اجرای قطعنامهها، در این راستا فعالیت میکنند.
سازمانهای غیردولتی همچنین چون نهادی ناظر بر اجرای برنامههای محلی یاری میرسانند.
اگرچه هنوز کارهای زیادی باقی مانده است، پیشرفتهایی که در سی سال گذشته حاصل شده، امید زیادی ایجاد کرده است که این مسئله اجتماعی و حقوق بشری مهم، بهطور مناسب در آیندهای نزدیک مورد توجه قرار گیرد.
#خشونت_علیه_زنان یک پدیده جهانی است که مرزهای اجتماعی را در مینوردد. به دلیل پیامدهای شدید آن بر سلامت جسمی و سلامت روانی، خشونت علیه زنان به تدریج به یکی از مسائل اصلی بهداشت عمومی تبدیل شده است.
اعلامیه جهانی حذف خشونت علیه زنان (۱۹۹۳) خشونت علیه زنان را بهعنوان «هر گونه عمل خشونتآمیز مبتنی بر جنسیت که منجر به یا احتمالاً منجر به آسیب یا رنج جسمی، جنسی یا روانی به زنان شود، از جمله اقدامات اجباری یا محرومیت از آزادی به صورت خودسرانه، چه در زندگی عمومی و چه در زندگی خصوصی» تعریف میکند.
این شامل موارد زیر است:
خشونت جسمی، جنسی و روانی که در خانواده و جامعه رخ میدهد، مانند ضرب و شتم، سوءاستفاده جنسی از کودکان و خشونتهای مرتبط با مهریه، تجاوز، ختنه زنان و دیگر سنتهای مضر برای زنان، خشونت غیرپارتنری و خشونتهای مرتبط با استثمار، آزار و اذیت جنسی و تهدید در محیط کار، قاچاق زنان، فحشا اجباری و خشونتی که توسط دولت مرتکب یا پذیرفته میشود.
این فهرست جامع، پیچیدگی چندوجهی پدیده خشونت علیه زنان را نشان میدهد که علل و پیامدهای آن بسیار فراتر از بعد جسمی است. در این تعریف، هم اشکال آشکار و هم پنهان خشونت ذکر شده است، استثمار بهعنوان خشونت شناخته میشود و اشکال خشونت که در زمینههای فرهنگی و اجتماعی/سیاسی پذیرفته یا مجاز شدهاند، گنجانده شدهاند.
این مقاله به دو بخش تقسیم میشود که هر دو به کار سازمانهای بینالمللی و سازمان ملل متحد (UN) مرتبط هستند. بخش اول به مرور نتایج اپیدمیولوژیکی، اثرات خشونت بر سلامت جسمی، باروری و روانی زنان، رابطه بین خشونت و عفونتهای HIV، جنبههای فرهنگی و زمینهای خشونت علیه زنان و موانع موجود در درک این پدیده میپردازد.
گستره مسأله
برآوردها نشان میدهند که شیوع خشونت علیه زنان در طول زندگی از ۱۶ درصد تا ۵۰ درصد متغیر است. در مطالعات وسیع مبتنی بر جامعه که در مناطق مختلفی از جمله آمریکای لاتین، اروپا، آفریقا، خاورمیانه و آمریکای شمالی انجام شده است، نرخ شیوع حملات فیزیکی به زنان توسط شرکای مرد نزدیک بین ۱۰ درصد تا ۶۹ درصد متغیر بود.
خشونتهای میان فردی در سال ۱۹۹۸ دهمین علت اصلی مرگ و میر زنان در گروه سنی ۱۵ تا ۴۴ سال بود.
مطالعات انجام شده در آمریکای مرکزی نشان میدهند که سوءاستفادههای جسمی، جنسی و روانی اغلب با یکدیگر تداخل دارند.
برآوردهایی از خشونت جنسی از نظرسنجیهای بینالمللی که سوالاتی درباره خشونت جنسی در مناطق شهری مطرح کردهاند استخراج شده و نشان میدهد: زنانی که گزارش کردهاند که قربانی حمله جنسی شدهاند، کمترین در مانیل، فیلیپین (۰.۳ درصد) و پکن، چین (۱.۶ درصد) و بیشترین در بوئنوس آیرس (۵.۸ درصد) و برزیل (۸ درصد) بودهاند.
Violence Against Women: Mental Health and the United Nations
نویسنده: جیووانی کاراچی
منتشر شده در: نشریه بینالمللی سلامت روان، بهار ۲۰۰۳، جلد ۳۲، شماره اول
گردآوری: #کانال_شهرزنان
#خشونت_علیه_زنان به عنوان یک مسأله مهم بهداشت عمومی و حقوق بشر در سطح بینالمللی مطرح شده است. علاوه بر خشونت از سوی شریک زندگی، زنان میتوانند قربانی اشکال مختلفی از خشونت و اجبار شوند. پیامدهای جسمی و روانی این خشونتها و همچنین هزینههای اجتماعی آن بسیار زیاد است.
این مقاله به بررسی دامنه مشکل، پیامدهای احساسی، زمینه فرهنگی که در آن خشونت انجام و پذیرفته میشود، گسترش ویروس HIV به عنوان یکی از پیامدهای خشونت و موانعی که هنوز در درک این موضوع وجود دارد، میپردازد.
علاوه بر این، این بررسی به اقدامات سازمان ملل متحد در جهت افزایش آگاهی و ترویج اقدامات در رابطه با نقض حقوق بشر در سطح بینالمللی تمرکز دارد.
بهویژه، کار سازمان بهداشت جهانی پیشرفتهای قابل توجهی در درک پدیده خشونت علیه زنان به همراه داشته است. سازمانهای غیردولتی (NGO) نقش مهمی در رسیدگی به این مسأله دارند و با جلب توجه نهادهای بینالمللی و اطمینان از اجرای قطعنامهها، در این راستا فعالیت میکنند.
سازمانهای غیردولتی همچنین چون نهادی ناظر بر اجرای برنامههای محلی یاری میرسانند.
اگرچه هنوز کارهای زیادی باقی مانده است، پیشرفتهایی که در سی سال گذشته حاصل شده، امید زیادی ایجاد کرده است که این مسئله اجتماعی و حقوق بشری مهم، بهطور مناسب در آیندهای نزدیک مورد توجه قرار گیرد.
#خشونت_علیه_زنان یک پدیده جهانی است که مرزهای اجتماعی را در مینوردد. به دلیل پیامدهای شدید آن بر سلامت جسمی و سلامت روانی، خشونت علیه زنان به تدریج به یکی از مسائل اصلی بهداشت عمومی تبدیل شده است.
اعلامیه جهانی حذف خشونت علیه زنان (۱۹۹۳) خشونت علیه زنان را بهعنوان «هر گونه عمل خشونتآمیز مبتنی بر جنسیت که منجر به یا احتمالاً منجر به آسیب یا رنج جسمی، جنسی یا روانی به زنان شود، از جمله اقدامات اجباری یا محرومیت از آزادی به صورت خودسرانه، چه در زندگی عمومی و چه در زندگی خصوصی» تعریف میکند.
این شامل موارد زیر است:
خشونت جسمی، جنسی و روانی که در خانواده و جامعه رخ میدهد، مانند ضرب و شتم، سوءاستفاده جنسی از کودکان و خشونتهای مرتبط با مهریه، تجاوز، ختنه زنان و دیگر سنتهای مضر برای زنان، خشونت غیرپارتنری و خشونتهای مرتبط با استثمار، آزار و اذیت جنسی و تهدید در محیط کار، قاچاق زنان، فحشا اجباری و خشونتی که توسط دولت مرتکب یا پذیرفته میشود.
این فهرست جامع، پیچیدگی چندوجهی پدیده خشونت علیه زنان را نشان میدهد که علل و پیامدهای آن بسیار فراتر از بعد جسمی است. در این تعریف، هم اشکال آشکار و هم پنهان خشونت ذکر شده است، استثمار بهعنوان خشونت شناخته میشود و اشکال خشونت که در زمینههای فرهنگی و اجتماعی/سیاسی پذیرفته یا مجاز شدهاند، گنجانده شدهاند.
این مقاله به دو بخش تقسیم میشود که هر دو به کار سازمانهای بینالمللی و سازمان ملل متحد (UN) مرتبط هستند. بخش اول به مرور نتایج اپیدمیولوژیکی، اثرات خشونت بر سلامت جسمی، باروری و روانی زنان، رابطه بین خشونت و عفونتهای HIV، جنبههای فرهنگی و زمینهای خشونت علیه زنان و موانع موجود در درک این پدیده میپردازد.
گستره مسأله
برآوردها نشان میدهند که شیوع خشونت علیه زنان در طول زندگی از ۱۶ درصد تا ۵۰ درصد متغیر است. در مطالعات وسیع مبتنی بر جامعه که در مناطق مختلفی از جمله آمریکای لاتین، اروپا، آفریقا، خاورمیانه و آمریکای شمالی انجام شده است، نرخ شیوع حملات فیزیکی به زنان توسط شرکای مرد نزدیک بین ۱۰ درصد تا ۶۹ درصد متغیر بود.
خشونتهای میان فردی در سال ۱۹۹۸ دهمین علت اصلی مرگ و میر زنان در گروه سنی ۱۵ تا ۴۴ سال بود.
مطالعات انجام شده در آمریکای مرکزی نشان میدهند که سوءاستفادههای جسمی، جنسی و روانی اغلب با یکدیگر تداخل دارند.
برآوردهایی از خشونت جنسی از نظرسنجیهای بینالمللی که سوالاتی درباره خشونت جنسی در مناطق شهری مطرح کردهاند استخراج شده و نشان میدهد: زنانی که گزارش کردهاند که قربانی حمله جنسی شدهاند، کمترین در مانیل، فیلیپین (۰.۳ درصد) و پکن، چین (۱.۶ درصد) و بیشترین در بوئنوس آیرس (۵.۸ درصد) و برزیل (۸ درصد) بودهاند.