وضعیت سلامت پناهندگان افغانستانی ساکن ایران در مقایسه با آلمان: مرور نظام‌مندِ(سیستماتیک)مطالعات تجربی
Health condition of Afghan refugees residing in Iran in comparison to Germany: a systematic review of empirical studies
زمینه و هدف
بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان در سال ۲۰۲۱ موج جدیدی از پناهندگان افغانستانی را به سمت ایران و کشورهای همسایه روانه کرد. ایران در خاورمیانه و آلمان در اروپا دو کشور میزبان اصلی برای بیشترین جمعیت پناهندگان افغانستانی هستند. مطالعات متعددی در هر دو کشور برای بررسی وضعیت سلامت این پناهندگان انجام شده است. این مرور نظام‌مند با هدف شناسایی شباهت‌ها و تفاوت‌های وضعیت سلامت پناهندگان افغانستانی در ایران و آلمان و بررسی شواهد مربوط به وضعیت سلامت و دسترسی به خدمات بهداشتی این گروه
انجام شد.
این مطالعه یک مرور نظام‌مند از مقالات منتشرشده بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ است. پایگاه‌های داده‌ای مانند PubMed، Scopus و Web of Science و همچنین منابع خاکستری (غیررسمی) بررسی شدند. کلمات کلیدی شامل «پناهندگان یا مهاجران افغانستانی»، «سلامت جسمی یا روانی»، «دسترسی یا استفاده از خدمات بهداشتی»، و «ایران یا آلمان» بودند. مطالعاتی انتخاب شدند که به‌طور خاص روی پناهندگان افغانستانی و نتایج سلامت آنها تمرکز داشتند. نتایج در سه حوزه اصلی سلامت جسمی، سلامت روانی، و دسترسی/استفاده از خدمات بهداشتی برای هر دو کشور دسته‌بندی شدند.
یافته‌ها
از ۹۲۲ سند استخراج‌شده، ۷۵ مقاله به‌طور کامل بررسی شدند. از این تعداد، ۶۰ مقاله مربوط به وضعیت سلامت پناهندگان افغانستانی در ایران (۴۳ مقاله در حوزه سلامت جسمی، ۶ مقاله در سلامت روانی، ۸ مقاله در دسترسی/استفاده از خدمات بهداشتی، و ۳ مقاله در جنبه‌های متعدد سلامت) و ۱۵ مقاله مربوط به آلمان (۷ مقاله در سلامت جسمی، ۴ مقاله در سلامت روانی، ۲ مقاله در دسترسی/استفاده از خدمات بهداشتی، و ۲ مقاله در جنبه‌های متعدد سلامت) بودند.
ایران: تعداد بیشتری از مطالعات کمی و کیفی در ایران انجام شده است. پناهندگان با موانعی مانند #دسترسی_محدود به #خدمات_بهداشتی، فقدان بیمه، و #تبعیض مواجه هستند. فقر، شرایط زندگی نامناسب، و سواد سلامت پایین باعث مشکلات جسمی و روانی مانند افسردگی و اضطراب شده است.
آلمان: مطالعات در آلمان کمتر، عمدتاً کمی، و بیشتر روی گروه‌های متنوع پناهندگان (نه فقط افغانستانی‌ها) متمرکز بودند. پناهندگان افغانستانی در آلمان به خدمات بهداشتی بهتری دسترسی دارند، اما #موانع_زبانی، #تبعیض، و استرس ناشی از فرآیندهای قانونی مهاجرت، سلامت روان آنها را تحت تأثیر قرار داده است.
مقایسه: در ایران، مشکلات اقتصادی و اجتماعی تأثیر بیشتری بر سلامت دارند، در حالی که در آلمان، موانع قانونی و فرهنگی برجسته‌تر هستند.
سلامت روان در هر دو کشور تحت تاثیر عواملی از جمله تبعیض و استرس ناشی از مهاجرت است.
@Shahr_Zanan
منبع:
https://equityhealthj.biomedcentral.com/articles/10.1186/s12939-023-01832-7
Health condition of Afghan refugees residing in Iran in comparison to Germany: a systematic review of empirical studies
زمینه و هدف
بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان در سال ۲۰۲۱ موج جدیدی از پناهندگان افغانستانی را به سمت ایران و کشورهای همسایه روانه کرد. ایران در خاورمیانه و آلمان در اروپا دو کشور میزبان اصلی برای بیشترین جمعیت پناهندگان افغانستانی هستند. مطالعات متعددی در هر دو کشور برای بررسی وضعیت سلامت این پناهندگان انجام شده است. این مرور نظام‌مند با هدف شناسایی شباهت‌ها و تفاوت‌های وضعیت سلامت پناهندگان افغانستانی در ایران و آلمان و بررسی شواهد مربوط به وضعیت سلامت و دسترسی به خدمات بهداشتی این گروه
انجام شد.
این مطالعه یک مرور نظام‌مند از مقالات منتشرشده بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ است. پایگاه‌های داده‌ای مانند PubMed، Scopus و Web of Science و همچنین منابع خاکستری (غیررسمی) بررسی شدند. کلمات کلیدی شامل «پناهندگان یا مهاجران افغانستانی»، «سلامت جسمی یا روانی»، «دسترسی یا استفاده از خدمات بهداشتی»، و «ایران یا آلمان» بودند. مطالعاتی انتخاب شدند که به‌طور خاص روی پناهندگان افغانستانی و نتایج سلامت آنها تمرکز داشتند. نتایج در سه حوزه اصلی سلامت جسمی، سلامت روانی، و دسترسی/استفاده از خدمات بهداشتی برای هر دو کشور دسته‌بندی شدند.
یافته‌ها
از ۹۲۲ سند استخراج‌شده، ۷۵ مقاله به‌طور کامل بررسی شدند. از این تعداد، ۶۰ مقاله مربوط به وضعیت سلامت پناهندگان افغانستانی در ایران (۴۳ مقاله در حوزه سلامت جسمی، ۶ مقاله در سلامت روانی، ۸ مقاله در دسترسی/استفاده از خدمات بهداشتی، و ۳ مقاله در جنبه‌های متعدد سلامت) و ۱۵ مقاله مربوط به آلمان (۷ مقاله در سلامت جسمی، ۴ مقاله در سلامت روانی، ۲ مقاله در دسترسی/استفاده از خدمات بهداشتی، و ۲ مقاله در جنبه‌های متعدد سلامت) بودند.
ایران: تعداد بیشتری از مطالعات کمی و کیفی در ایران انجام شده است. پناهندگان با موانعی مانند #دسترسی_محدود به #خدمات_بهداشتی، فقدان بیمه، و #تبعیض مواجه هستند. فقر، شرایط زندگی نامناسب، و سواد سلامت پایین باعث مشکلات جسمی و روانی مانند افسردگی و اضطراب شده است.
آلمان: مطالعات در آلمان کمتر، عمدتاً کمی، و بیشتر روی گروه‌های متنوع پناهندگان (نه فقط افغانستانی‌ها) متمرکز بودند. پناهندگان افغانستانی در آلمان به خدمات بهداشتی بهتری دسترسی دارند، اما #موانع_زبانی، #تبعیض، و استرس ناشی از فرآیندهای قانونی مهاجرت، سلامت روان آنها را تحت تأثیر قرار داده است.
مقایسه: در ایران، مشکلات اقتصادی و اجتماعی تأثیر بیشتری بر سلامت دارند، در حالی که در آلمان، موانع قانونی و فرهنگی برجسته‌تر هستند.
سلامت روان در هر دو کشور تحت تاثیر عواملی از جمله تبعیض و استرس ناشی از مهاجرت است.
@Shahr_Zanan
منبع:
https://equityhealthj.biomedcentral.com/articles/10.1186/s12939-023-01832-7
BioMed Central
Health condition of Afghan refugees residing in Iran in comparison to Germany: a systematic review of empirical studies - International…
Background The re-emerging dominance of the Taliban in Afghanistan in 2021 caused a new wave of Afghan refugees heading Iran and neighboring countries. Iran in the Middle East and Germany in Europe are two major host countries to the largest populations of…
Forwarded from با تاریخ (Hamidreza Yousefi)
این سکوت کشورهای اروپایی یا حتی همراهی و پشتیبانی از ماشین کشتار و جنایت اسرائیل و نسل‌کشی فلسطینی‌ها در غزه، یعنی بی‌معنی بودن همه این مفاهیم بزرگ آزادی، دموکراسی، انسان‌گرایی (دفاع از شان و کرامت بشر)، بالیدن به دستاوردهای عقلانی مدرنیته غربی و پروژه روشنگری برای نجات انسان‌ها از تاریکی و.. همه این‌ها نه تنها در واقعیت امروز کاملاً و تماماً رنگ باخته، که حتی حرف‌زدن و جمله‌ساختن با این کلیدواژه‌ها و مفاهیم هم‌زمان با تماشایِ وقایع غزه؛ قتل‌عام، گرسنگی و نبودِ غذا، ویرانی زندگی، رنج، فلاکتِ آدم‌ها و.. تهوع‌آور و مشمئزکننده‌ست.
@batarikh
@batarikh
اقدام فوری برای توقف
نسل‌کشی مبتنی بر جنسیت در غزه
"A call for immediate global action to halt what Reem Alsalem describes as an unfolding 'femi-genocide'."
تاریخچه کوتاه:
ریم السالم، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد خشونت علیه زنان و دختران، دلایل و پیامدهای آن، در سال‌های اخیر و در حوزه نقض حقوق زنان و دختران در مناطق جنگی از جمله #غزه تمرکز کرده است.
او در تاریخ ۱۷ ژوئیه ۲۰۲۵، او گزارشی منتشر کرد که در آن به وضعیت فاجعه‌بار #زنان و #دختران فلسطینی در غزه پرداخته و از جامعه جهانی خواست تا برای توقف آنچه او «#نسل‌کشی مبتنی بر #جنسیت» نامیده، اقدام فوری انجام دهد. این گزارش بر اساس داده‌های دقیق و مشاهدات میدانی تهیه شده است.
ریم السالم، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد خشونت علیه زنان و دختران، در تاریخ ۱۷ ژوئیه ۲۰۲۵ از جامعه جهانی خواست تا تر چه سریع‌تر برای متوقف کردن آنچه او «قتل‌عام جنسیتی در حال وقوع» در غزه نامیده، اقدام کند. او گفت که میزان و نوع جرایمی که نیروهای اسرائیلی علیه زنان و دختران فلسطینی مرتکب شده‌اند، به حدی شدید است که مفاهیم موجود در قوانین و چارچوب‌های کیفری دیگر نمی‌توانند به‌خوبی آن را توضیح دهند.
نابودی عمدی زندگی و بدن‌ها در غزه
السالم تأکید کرد: «آنچه برای زنان و دختران فلسطینی اتفاق می‌افتد، خسارت جانبی جنگ نیست. این نابودی عمدی زندگی و بدن‌های آنهاست، فقط به این دلیل که فلسطینی و زن هستند.»
او به یافته‌های اخیر گزارش خود به شورای حقوق بشر اشاره کرد و گفت که اسرائیل به‌طور عمدی زنان و دختران فلسطینی را با هدف نابودی آنها و ادامه حیات مردم فلسطین می‌کشد و این را «نسل‌کشی مبتنی بر جنسیتی» نامید. بر اساس تخمین‌ها، زنان و دختران ۶۷ درصد از ۵۷,۶۸۰ فلسطینی کشته‌شده تا ۹ ژوئیه ۲۰۲۵ را تشکیل می‌دهند.
السالم افزود: «بیش از یک راه برای نسل‌کشی یک ملت وجود دارد. #نابودی_روانی آنها یکی از این روش‌هاست.»
او به رنج‌های شدید مادران فلسطینی اشاره کرد و گفت: «مادران مجبورند شاهد مرگ تدریجی، زخمی شدن، یا زنده به گور شدن فرزندانشان باشند که این هر روز بارها و بارها آنها را از نظر روانی نابود می‌کند. آسیب روانی که آنها و همه فلسطینی‌های غزه تحمل می‌کنند، حدی ندارد.»
بسیاری از زنان، از جمله مادران، در حالی که به دنبال غذا و آب برای خانواده‌هایشان بودند، کشته شده‌اند.
خشونت باروری در غزه
او همچنین به استفاده از #خشونت مربوط به #باروری توسط اسرائیل اشاره کرده: «تخریب زیرساخت‌های بهداشتی غزه باعث شده ۱۵۰,۰۰۰ زن باردار و شیرده به مراقبت‌های ضروری دسترسی نداشته باشند. تخمین زده می‌شود که ۱۷,۰۰۰ نفر از این زنان و ۶۰,۰۰۰ کودک زیر پنج سال از سوءتغذیه حاد رنج می‌برند. از مارس ۲۰۲۵، دست‌کم ۶۰ کودک به دلیل گرسنگی جان باخته‌اند، پس از اینکه اسرائیل غذا، تجهیزات پزشکی و کمک‌های انسانی را مسدود کرد. او افزود که ۵۰,۰۰۰ کودک از اکتبر ۲۰۲۳ گزارش شده‌اند که کشته یا زخمی شده‌اند.
مسدود کردن ورود شیرخشک برای کودکان توسط اسرائیل
السالم اقدام اخیر اسرائیل بر مسدود کردن ورود شیرخشک برای کودکان را محکوم کرد و هشدار داد که کمبود سوخت نیز جان نوزادان در انکوباتورها را به خطر انداخته است. او گفت که ده‌ها نوزاد به‌صورت نارس به دنیا آمده‌اند، بسیاری پس از تولد مرده‌اند و برخی با جهش‌های ژنتیکی نادر متولد شده‌اند که احتمالاً به دلیل گرسنگی، ضربه روانی و قرار گرفتن در معرض مواد رادیواکتیو و سمی است.
خشونت جنسی و تجاوز در غزه
ریم همچنین نسبت به گزارش‌های خشونت جنسی، از جمله تجاوز توسط نیروهای اسرائیلی، ابراز نگرانی کرد. او تأکید کرد که در غزه، شرایط ناامیدکننده، شلوغی و نبود خدمات کمک و حفاظت باعث افزایش خشونت جنسی، خشونت شریک زندگی و سایر سوءاستفاده‌ها شده است که اغلب توسط اعضای خانواده یا افراد دیگر در کامیونیتی انجام می‌شود.
السالم گفت: «خشونت و جنایاتی که زنان فلسطینی با آن روبه‌رو هستند، به‌حدی عادی شده که حالا به واقعیت پذیرفته‌شده‌ای حتی در سایر درگیری‌ها تبدیل شده است. دیگر کسی از وحشتی که زنان تجربه می‌کنند، تعجب نمی‌کند.»
او افزود: «با فروپاشی نظم مبتنی بر قانون و حفاظت‌هایی که برای غیرنظامیان فراهم می‌کند، وضعیت زنان و دختران فراتر از غزه و فلسطین در حال گسترش است و عواقب ویرانگری برای همه دارد.»
السالم از کشورها خواست که تمام تلاش خود را برای پایان دادن به نسل‌کشی در غزه، تضمین عدالت برای همه، و در نظر گرفتن تجربیات متفاوت زنان و دختران در فرآیندهای پاسخگویی به کار گیرند. او گفت: «ادامه حیات فلسطینی‌ها به این بستگی دارد. انسانیت جمعی ما و آینده‌مان به این وابسته است.»
@Shahr_Zanan
منبع:
https://www.ohchr.org/en/press-releases/2025/07/gaza-un-expert-denounces-genocidal-violence-against-women-and-girls
نسل‌کشی مبتنی بر جنسیت در غزه
"A call for immediate global action to halt what Reem Alsalem describes as an unfolding 'femi-genocide'."
تاریخچه کوتاه:
ریم السالم، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد خشونت علیه زنان و دختران، دلایل و پیامدهای آن، در سال‌های اخیر و در حوزه نقض حقوق زنان و دختران در مناطق جنگی از جمله #غزه تمرکز کرده است.
او در تاریخ ۱۷ ژوئیه ۲۰۲۵، او گزارشی منتشر کرد که در آن به وضعیت فاجعه‌بار #زنان و #دختران فلسطینی در غزه پرداخته و از جامعه جهانی خواست تا برای توقف آنچه او «#نسل‌کشی مبتنی بر #جنسیت» نامیده، اقدام فوری انجام دهد. این گزارش بر اساس داده‌های دقیق و مشاهدات میدانی تهیه شده است.
ریم السالم، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد خشونت علیه زنان و دختران، در تاریخ ۱۷ ژوئیه ۲۰۲۵ از جامعه جهانی خواست تا تر چه سریع‌تر برای متوقف کردن آنچه او «قتل‌عام جنسیتی در حال وقوع» در غزه نامیده، اقدام کند. او گفت که میزان و نوع جرایمی که نیروهای اسرائیلی علیه زنان و دختران فلسطینی مرتکب شده‌اند، به حدی شدید است که مفاهیم موجود در قوانین و چارچوب‌های کیفری دیگر نمی‌توانند به‌خوبی آن را توضیح دهند.
نابودی عمدی زندگی و بدن‌ها در غزه
السالم تأکید کرد: «آنچه برای زنان و دختران فلسطینی اتفاق می‌افتد، خسارت جانبی جنگ نیست. این نابودی عمدی زندگی و بدن‌های آنهاست، فقط به این دلیل که فلسطینی و زن هستند.»
او به یافته‌های اخیر گزارش خود به شورای حقوق بشر اشاره کرد و گفت که اسرائیل به‌طور عمدی زنان و دختران فلسطینی را با هدف نابودی آنها و ادامه حیات مردم فلسطین می‌کشد و این را «نسل‌کشی مبتنی بر جنسیتی» نامید. بر اساس تخمین‌ها، زنان و دختران ۶۷ درصد از ۵۷,۶۸۰ فلسطینی کشته‌شده تا ۹ ژوئیه ۲۰۲۵ را تشکیل می‌دهند.
السالم افزود: «بیش از یک راه برای نسل‌کشی یک ملت وجود دارد. #نابودی_روانی آنها یکی از این روش‌هاست.»
او به رنج‌های شدید مادران فلسطینی اشاره کرد و گفت: «مادران مجبورند شاهد مرگ تدریجی، زخمی شدن، یا زنده به گور شدن فرزندانشان باشند که این هر روز بارها و بارها آنها را از نظر روانی نابود می‌کند. آسیب روانی که آنها و همه فلسطینی‌های غزه تحمل می‌کنند، حدی ندارد.»
بسیاری از زنان، از جمله مادران، در حالی که به دنبال غذا و آب برای خانواده‌هایشان بودند، کشته شده‌اند.
خشونت باروری در غزه
او همچنین به استفاده از #خشونت مربوط به #باروری توسط اسرائیل اشاره کرده: «تخریب زیرساخت‌های بهداشتی غزه باعث شده ۱۵۰,۰۰۰ زن باردار و شیرده به مراقبت‌های ضروری دسترسی نداشته باشند. تخمین زده می‌شود که ۱۷,۰۰۰ نفر از این زنان و ۶۰,۰۰۰ کودک زیر پنج سال از سوءتغذیه حاد رنج می‌برند. از مارس ۲۰۲۵، دست‌کم ۶۰ کودک به دلیل گرسنگی جان باخته‌اند، پس از اینکه اسرائیل غذا، تجهیزات پزشکی و کمک‌های انسانی را مسدود کرد. او افزود که ۵۰,۰۰۰ کودک از اکتبر ۲۰۲۳ گزارش شده‌اند که کشته یا زخمی شده‌اند.
مسدود کردن ورود شیرخشک برای کودکان توسط اسرائیل
السالم اقدام اخیر اسرائیل بر مسدود کردن ورود شیرخشک برای کودکان را محکوم کرد و هشدار داد که کمبود سوخت نیز جان نوزادان در انکوباتورها را به خطر انداخته است. او گفت که ده‌ها نوزاد به‌صورت نارس به دنیا آمده‌اند، بسیاری پس از تولد مرده‌اند و برخی با جهش‌های ژنتیکی نادر متولد شده‌اند که احتمالاً به دلیل گرسنگی، ضربه روانی و قرار گرفتن در معرض مواد رادیواکتیو و سمی است.
خشونت جنسی و تجاوز در غزه
ریم همچنین نسبت به گزارش‌های خشونت جنسی، از جمله تجاوز توسط نیروهای اسرائیلی، ابراز نگرانی کرد. او تأکید کرد که در غزه، شرایط ناامیدکننده، شلوغی و نبود خدمات کمک و حفاظت باعث افزایش خشونت جنسی، خشونت شریک زندگی و سایر سوءاستفاده‌ها شده است که اغلب توسط اعضای خانواده یا افراد دیگر در کامیونیتی انجام می‌شود.
السالم گفت: «خشونت و جنایاتی که زنان فلسطینی با آن روبه‌رو هستند، به‌حدی عادی شده که حالا به واقعیت پذیرفته‌شده‌ای حتی در سایر درگیری‌ها تبدیل شده است. دیگر کسی از وحشتی که زنان تجربه می‌کنند، تعجب نمی‌کند.»
او افزود: «با فروپاشی نظم مبتنی بر قانون و حفاظت‌هایی که برای غیرنظامیان فراهم می‌کند، وضعیت زنان و دختران فراتر از غزه و فلسطین در حال گسترش است و عواقب ویرانگری برای همه دارد.»
السالم از کشورها خواست که تمام تلاش خود را برای پایان دادن به نسل‌کشی در غزه، تضمین عدالت برای همه، و در نظر گرفتن تجربیات متفاوت زنان و دختران در فرآیندهای پاسخگویی به کار گیرند. او گفت: «ادامه حیات فلسطینی‌ها به این بستگی دارد. انسانیت جمعی ما و آینده‌مان به این وابسته است.»
@Shahr_Zanan
منبع:
https://www.ohchr.org/en/press-releases/2025/07/gaza-un-expert-denounces-genocidal-violence-against-women-and-girls
OHCHR
Gaza: UN expert denounces genocidal violence against women and girls
GENEVA – The UN Special Rapporteur on violence against women and girls, its causes and consequences, Reem Alsalem, today called for immediate global action to halt what she described as an unfolding “femi-genocide” in Gaza, saying the scale and nature of…
«یک میلیون زن و دختر در غزه در حال گرسنگی هستند.
این وضعیت وحشتناک قابل‌قبول نیست و باید پایان یابد.
ما همچنان خواستار ارسال کمک‌های حیاتی #برای_همه_زنان_و_دختران، آتش‌بس فوری، و آزادی همه گروگان‌ها هستیم.»
توضیحات تصویر:
- تصویر نشان‌دهنده یک ظرف پخت‌وپز سوخته و خالی است که یک تکه نان یا ماده غذایی محدود در آن قرار دارد. این تصویر، شرایط سخت و کمبود غذا در غزه را نشان می‌دهد.
@Shahr_Zanan
حساب رسمی UN Women در ایکس:
https://x.com/un_women/status/1948153376207704439?s=46
منبع عکس: UNICEF, (Mohammed Nat، UN0295)
این وضعیت وحشتناک قابل‌قبول نیست و باید پایان یابد.
ما همچنان خواستار ارسال کمک‌های حیاتی #برای_همه_زنان_و_دختران، آتش‌بس فوری، و آزادی همه گروگان‌ها هستیم.»
توضیحات تصویر:
- تصویر نشان‌دهنده یک ظرف پخت‌وپز سوخته و خالی است که یک تکه نان یا ماده غذایی محدود در آن قرار دارد. این تصویر، شرایط سخت و کمبود غذا در غزه را نشان می‌دهد.
@Shahr_Zanan
حساب رسمی UN Women در ایکس:
https://x.com/un_women/status/1948153376207704439?s=46
منبع عکس: UNICEF, (Mohammed Nat، UN0295)
🕊1
Forwarded from ته‌رنگ
#مدرسه_شهروندی_ته_رنگ
در دل شهرهایی که با نبض ساکنان‌شان زنده‌اند، مدرسه‌ی شهروندی ته‌رنگ قصه‌ا‌ی تازه را شروع می‌کند؛ قصه‌ی مردمانی که می‌خواهند شهر را نه‌فقط تماشا کنند، بلکه آن را بشناسند، راوی‌اش باشند، زیست‌پذیریش کنند، دگرگونش کنند و ازنو بسازند. این مدرسه همچون نهالی است تازه‌رسته، که با چهار شاخه‌ی بالنده، نوید درختی تناور را می‌دهد.
در «جغرافیای کنشگری شهری»، مفاهیم و ابعاد کنشگری شهری را مرور، و به‌کمک آن، نقشه‌ی تحول را از کوچه‌های محله تا افق‌های جهانی ترسیم می‌کنیم.
در «روشنایی بر تاریکخانه‌ی اداره‌ی شهر»، رابطه‌ی امور روزمره و انضمامی شهری را با سازوکارهای اداره‌ی آن در مدیریت شهری کشف می‌کنیم تا بدانیم از کجا و در چه زمینه‌هایی می‌توانیم مطالبه کنیم.
در «شهروند فعال» با قلم و صدا مطالبه‌گری را می‌آموزیم و کمپین‌هایی برای بیداری شهر می‌سازیم.
و درنهایت، در «شهر به روایت زنان»، تاریخ شهر را، این بار از نگاه زنانی که خاموش اما مستمر شهر را دگرگون کرده‌اند بازخوانی می‌کنیم.
مدرسه‌ی شهروندی ته‌رنگ جایی است برای مشارکت همه‌ی دغدغه‌مندان شهر، که با آگاهی و کنش، این قصه را ادامه دهند و حال و آینده‌ی شهرها را با شهروندانی فعال و مشارکت‌جو، اجتماعاتی فراگیر و منسجم و جوامعی دموکراتیک بسازند.
ـــــــــــــ
طراحان مدرسه:
مریم کهن‌سال نودهی - محمدکریم آسایش
ـــــــــــــ
🎓درصورت تمایل، به شرکت‌کننده‌ها ازطرف مٰؤسسه گواهی پایان دوره داده می‌شود.
ـــــــــــــ
☎️ برای اطلاعات بیشتر با شمارهی ۰۹۹۱۲۸۲۰۷۹۷
در تماس باشید.
📲 همچنین می‌توانید برای برقراری ارتباط با مؤسسه‌ی فرهنگی‌هنری ته‌رنگ روی تلگرام یا در دایرکت پیام بگذارید.
https://www.tg-me.com/TahrangInst
#مدرسه_شهروندی_ته_رنگ
در دل شهرهایی که با نبض ساکنان‌شان زنده‌اند، مدرسه‌ی شهروندی ته‌رنگ قصه‌ا‌ی تازه را شروع می‌کند؛ قصه‌ی مردمانی که می‌خواهند شهر را نه‌فقط تماشا کنند، بلکه آن را بشناسند، راوی‌اش باشند، زیست‌پذیریش کنند، دگرگونش کنند و ازنو بسازند. این مدرسه همچون نهالی است تازه‌رسته، که با چهار شاخه‌ی بالنده، نوید درختی تناور را می‌دهد.
در «جغرافیای کنشگری شهری»، مفاهیم و ابعاد کنشگری شهری را مرور، و به‌کمک آن، نقشه‌ی تحول را از کوچه‌های محله تا افق‌های جهانی ترسیم می‌کنیم.
در «روشنایی بر تاریکخانه‌ی اداره‌ی شهر»، رابطه‌ی امور روزمره و انضمامی شهری را با سازوکارهای اداره‌ی آن در مدیریت شهری کشف می‌کنیم تا بدانیم از کجا و در چه زمینه‌هایی می‌توانیم مطالبه کنیم.
در «شهروند فعال» با قلم و صدا مطالبه‌گری را می‌آموزیم و کمپین‌هایی برای بیداری شهر می‌سازیم.
و درنهایت، در «شهر به روایت زنان»، تاریخ شهر را، این بار از نگاه زنانی که خاموش اما مستمر شهر را دگرگون کرده‌اند بازخوانی می‌کنیم.
مدرسه‌ی شهروندی ته‌رنگ جایی است برای مشارکت همه‌ی دغدغه‌مندان شهر، که با آگاهی و کنش، این قصه را ادامه دهند و حال و آینده‌ی شهرها را با شهروندانی فعال و مشارکت‌جو، اجتماعاتی فراگیر و منسجم و جوامعی دموکراتیک بسازند.
ـــــــــــــ
طراحان مدرسه:
مریم کهن‌سال نودهی - محمدکریم آسایش
ـــــــــــــ
🎓درصورت تمایل، به شرکت‌کننده‌ها ازطرف مٰؤسسه گواهی پایان دوره داده می‌شود.
ـــــــــــــ
☎️ برای اطلاعات بیشتر با شمارهی ۰۹۹۱۲۸۲۰۷۹۷
در تماس باشید.
📲 همچنین می‌توانید برای برقراری ارتباط با مؤسسه‌ی فرهنگی‌هنری ته‌رنگ روی تلگرام یا در دایرکت پیام بگذارید.
https://www.tg-me.com/TahrangInst
Telegram
ته‌رنگ
مؤسسه‌ی فرهنگی‌هنری ته‌رنگ اندیشه و خیال
@InstTahrang
@InstTahrang
ته‌رنگ
https://www.tg-me.com/TahrangInst
«شهر به روایت زنان»: مریم کهن‌سال نودهی با حضور نفیسه آزاد، شادی عزیزی و الناز محمدی به عنوان داوران؛ پنجشنبه‌ها از ۱۶ مرداد ساعت ۱۰ صبح تا ۱۲ ظهر
«شهروند فعال»: محمدکریم آسایش با حضور سوگل دانایی، صدرا محقق و حسین رمضان‌زاده؛ پنجشنبه‌ها از ۱۶ مرداد ساعت ۱۲:۳۰ ظهر تا ۲:۳۰
بعدازظهر
دوره «روشنایی بر تاریک‌خانه اداره شهر»: حسین ایمانی جاجرمی؛ چهارشنبه‌ها از ۱۵ مرداد ساعت ۱۸ تا ۲۰
@Shahr_Zanan
«شهروند فعال»: محمدکریم آسایش با حضور سوگل دانایی، صدرا محقق و حسین رمضان‌زاده؛ پنجشنبه‌ها از ۱۶ مرداد ساعت ۱۲:۳۰ ظهر تا ۲:۳۰
بعدازظهر
دوره «روشنایی بر تاریک‌خانه اداره شهر»: حسین ایمانی جاجرمی؛ چهارشنبه‌ها از ۱۵ مرداد ساعت ۱۸ تا ۲۰
@Shahr_Zanan
شهرِ زنان، شهرِ امن
Photo
آن زمان و اکنون: دگرگونی‌های نسلی برای دختران نوجوان
سی سال پیش، جهان قولی برای حفاظت از حقوق #دختران_نوجوان داد. هنگامی که دولت‌های ۱۸۹ کشور گرد هم آمدند و اعلامیه تاریخی پکن و برنامه عمل برای #برابری_جنسیتی را امضا کردند، جامع‌ترین برنامه سیاستی برای برابری جنسیتی شکل گرفت.
اما سه دهه بعد، چه چیزی برای دختران ۱۵ ساله تغییر کرده است؟ زنان جوان در سراسر جهان به همراه زنان نسل‌های پیشین، به پیشرفت‌های به‌دست‌آمده و ازدست‌رفته می‌اندیشند.
نادیا، ۱۵ ساله، با مادر و مادربزرگش در اوکراین
سه زن در حال ورق زدن عکس‌ها هستند – از تصاویر سیاه‌وسفید تا رنگی و دیجیتال – و امیدهایشان برای آینده را مقایسه می‌کنند.
اولنا، مادر نادیای ۱۵ ساله، می‌گوید: «ما با چالش‌هایی که بچه‌های امروزی با آن روبه‌رو هستند، مواجه نبودیم. در پانزده‌سالگی، زندگی بی‌دغدغه، پر از انرژی و روشن بود. وقت بیشتری را رو در رو صحبت می‌کردیم.»
تتیانا، مادربزرگ نادیا، می‌افزاید: «پانزده‌سالگی هر کسی به‌نوعی فوق‌العاده است. من در دورانی بزرگ شدم و مدرسه را تمام کردم که برق نداشتیم – اصلاً برق وجود نداشت. اما نوجوانان نسل نوه‌ام بسیار به روی جهان باز هستند.»
نادیا می‌گوید: «نسل من با اینترنت بزرگ شده است. از کودکی، زنان بی‌نقص و تصاویر کامل را می‌دیدیم. اما به‌مرور زمان متوجه می‌شوی که چنین کمالی وجود ندارد. فقط باید خودت باشی. مهم این است که بدانی ارزشمندی.»
لعلا، ۱۵ ساله، با مادرش در افغانستان
لعلا می‌گوید: «من در مدرسه خیلی خوب بودم. می‌توانستم الان در ترم اول دانشگاه باشم. اما حالا تمام روز در خانه گیر افتاده‌ام، بدون هیچ لذتی. وقتم با کارهای خانه پر شده است.»
لعلا در کلاس هشتم بود که طالبان تحصیل دختران را ممنوع کردند.
او می‌گوید: «فقط این نیست که نمی‌توانم به مدرسه بروم. حتی نمی‌توانم با دوستانم ملاقات کنم، صحبت کنم یا تفریح کنم. جایی برای خنده وجود ندارد.»
مادر لعلا، گلچهره، شاهد تکرار تاریخ است. او می‌گوید: «ده ساله بودم که طالبان در سال ۱۹۹۶ به افغانستان آمدند و مدارس ما را تعطیل کردند. وقتی چهارده ساله شدم، والدینم ازدواجم را ترتیب دادند. بعد از آن، زندگی برایم تاریک شد.»
گلچهره ادامه می‌دهد: «می‌ترسم لعلا همان تاریکی‌ای را تجربه کند که من کردم. می‌ترسم او هرگز نتواند به مدرسه بازگردد، یا در سنین پایین مجبور به ازدواج شود. انگار نمی‌توانیم از چرخه رنج فرار کنیم.»
او می‌افزاید: «قبل از اینکه طالبان قدرت را به دست بگیرند، زندگی برای دخترانی مثل لعلا متفاوت بود. در پانزده‌سالگی، او می‌توانست در کلاس‌های انگلیسی یا کامپیوتر شرکت کند. می‌توانست به پارک برود، به باشگاه ورزشی برود، یا حتی سفر کند. او آزادی رویاپردازی و کشف کردن داشت. این‌ها آزادی‌هایی بودند که من در پانزده‌سالگی هرگز نداشتم، و حالا این آزادی‌ها از او هم گرفته شده است.»
لعلا با چنگ زدن به خاطرات آزادی‌اش می‌گوید: «آرزو دارم روزی برسد که بتوانم به مدرسه بازگردم، دوباره دوستانم را ببینم و آینده‌ای پر از فرصت‌ها داشته باشم.»
@Shahr_Zanan
منبع:
https://www.unicef.org/stories/then-and-now
عکس‌ها: تصویری از نادیا با مادرش اولنا و مادربزرگش تتیانا در آپارتمانی در شهر ریونه، اوکراین
تصویر دیگر: مادر افغانستانی و دخترش، گلچهر و لعلا. به دلیل حفظ امنیت اسامی تغییر یافته‌اند.
سی سال پیش، جهان قولی برای حفاظت از حقوق #دختران_نوجوان داد. هنگامی که دولت‌های ۱۸۹ کشور گرد هم آمدند و اعلامیه تاریخی پکن و برنامه عمل برای #برابری_جنسیتی را امضا کردند، جامع‌ترین برنامه سیاستی برای برابری جنسیتی شکل گرفت.
اما سه دهه بعد، چه چیزی برای دختران ۱۵ ساله تغییر کرده است؟ زنان جوان در سراسر جهان به همراه زنان نسل‌های پیشین، به پیشرفت‌های به‌دست‌آمده و ازدست‌رفته می‌اندیشند.
نادیا، ۱۵ ساله، با مادر و مادربزرگش در اوکراین
سه زن در حال ورق زدن عکس‌ها هستند – از تصاویر سیاه‌وسفید تا رنگی و دیجیتال – و امیدهایشان برای آینده را مقایسه می‌کنند.
اولنا، مادر نادیای ۱۵ ساله، می‌گوید: «ما با چالش‌هایی که بچه‌های امروزی با آن روبه‌رو هستند، مواجه نبودیم. در پانزده‌سالگی، زندگی بی‌دغدغه، پر از انرژی و روشن بود. وقت بیشتری را رو در رو صحبت می‌کردیم.»
تتیانا، مادربزرگ نادیا، می‌افزاید: «پانزده‌سالگی هر کسی به‌نوعی فوق‌العاده است. من در دورانی بزرگ شدم و مدرسه را تمام کردم که برق نداشتیم – اصلاً برق وجود نداشت. اما نوجوانان نسل نوه‌ام بسیار به روی جهان باز هستند.»
نادیا می‌گوید: «نسل من با اینترنت بزرگ شده است. از کودکی، زنان بی‌نقص و تصاویر کامل را می‌دیدیم. اما به‌مرور زمان متوجه می‌شوی که چنین کمالی وجود ندارد. فقط باید خودت باشی. مهم این است که بدانی ارزشمندی.»
لعلا، ۱۵ ساله، با مادرش در افغانستان
لعلا می‌گوید: «من در مدرسه خیلی خوب بودم. می‌توانستم الان در ترم اول دانشگاه باشم. اما حالا تمام روز در خانه گیر افتاده‌ام، بدون هیچ لذتی. وقتم با کارهای خانه پر شده است.»
لعلا در کلاس هشتم بود که طالبان تحصیل دختران را ممنوع کردند.
او می‌گوید: «فقط این نیست که نمی‌توانم به مدرسه بروم. حتی نمی‌توانم با دوستانم ملاقات کنم، صحبت کنم یا تفریح کنم. جایی برای خنده وجود ندارد.»
مادر لعلا، گلچهره، شاهد تکرار تاریخ است. او می‌گوید: «ده ساله بودم که طالبان در سال ۱۹۹۶ به افغانستان آمدند و مدارس ما را تعطیل کردند. وقتی چهارده ساله شدم، والدینم ازدواجم را ترتیب دادند. بعد از آن، زندگی برایم تاریک شد.»
گلچهره ادامه می‌دهد: «می‌ترسم لعلا همان تاریکی‌ای را تجربه کند که من کردم. می‌ترسم او هرگز نتواند به مدرسه بازگردد، یا در سنین پایین مجبور به ازدواج شود. انگار نمی‌توانیم از چرخه رنج فرار کنیم.»
او می‌افزاید: «قبل از اینکه طالبان قدرت را به دست بگیرند، زندگی برای دخترانی مثل لعلا متفاوت بود. در پانزده‌سالگی، او می‌توانست در کلاس‌های انگلیسی یا کامپیوتر شرکت کند. می‌توانست به پارک برود، به باشگاه ورزشی برود، یا حتی سفر کند. او آزادی رویاپردازی و کشف کردن داشت. این‌ها آزادی‌هایی بودند که من در پانزده‌سالگی هرگز نداشتم، و حالا این آزادی‌ها از او هم گرفته شده است.»
لعلا با چنگ زدن به خاطرات آزادی‌اش می‌گوید: «آرزو دارم روزی برسد که بتوانم به مدرسه بازگردم، دوباره دوستانم را ببینم و آینده‌ای پر از فرصت‌ها داشته باشم.»
@Shahr_Zanan
منبع:
https://www.unicef.org/stories/then-and-now
عکس‌ها: تصویری از نادیا با مادرش اولنا و مادربزرگش تتیانا در آپارتمانی در شهر ریونه، اوکراین
تصویر دیگر: مادر افغانستانی و دخترش، گلچهر و لعلا. به دلیل حفظ امنیت اسامی تغییر یافته‌اند.
UNICEF
Then and now
Generations of change for adolescent girls
💔1
Forwarded from شهرِ زنان، شهرِ امن (Zohreh)
کتابچه راهنمای تسهیلگری؛راهنمای برگزاری کارگاه‌های مشارکتی در جامعه محلی
✍🏽تهیه و ترجمه : زهره رجبی
کانال: شهر زنان، شهر امن
🔻این کتابچه ترجمه‌ای آزاد از کارگاهی با موضوع «جنسیت، سلامت و توسعه» است که به همت سازمان بهداشت پان امریکا، دفتر منطقه‌ای این نهاد، دفتر منطقه‌ای سازمان بهداشت جهانی و دفتر منطقه‌ای زنان، سلامت و توسعه در سال 2003 تهیه شده است.
🔻برخی از قسمت‌های کتابچه حاضر، بر اساس تجربیات پژوهشگر از برگزاری کارگاه‌های مشابه در ایران نگاشته شده است.
برای استفاده از این کتابچه راهنما لازم است برخی از مفاهیم اساسی به کار گرفته شده، تعریف شوند:
🔻تسهیلگری:
تسهیلگری فرایندی است که طی آن سعی می‌شود ابزار ابتکار عمل، تصمیم‌گیری و خلاقیت به افراد و گروه‌هایی که تابه‌حال به هر علت در حاشیه بوده‌اند و فرصت مشارکت نداشتند، انتقال یابد و نقش و فعالیت اعضای گروهی به صورت قابل توجهی تداوم داشته تا اینکه افراد به توانمندی برسند.
🔻تسهیلگری اجتماعی راهی برای هدایت روند‌ها بدون تنش و به‌گونه‌ای است که به جامعه محلی کمک شود زمام امور محله خود را با ارتقای مشارکت‌‌شان و در عین‌حال پذیرش نقش‌های شهروندیِ فعال به دست گیرند. وظیفه تسهیلگر، آماده کردن جامعه محلی برای به عهده گرفتن مسوولیت‌ها، افزایش اعتماد به‌نفس و تقویت روحیه مطالبه‌گری گروهی است.
🔻ویژگی‌های تسهیلگر:
صبوری، انعطاف‌پذیری، شنونده فعال، توانایی برقراری ارتباط، قابل اعتماد، همدلی، تشخیص تفاوت‌ها، انتقادپذیری، تواضع و فروتنی، توجه به زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی و قومیتی، ممانعت از سلطه‌گری، داشتن اطلاعات کامل و...
همچنین یادآور می‌شویم:
🔻کانال #شهر_زنان، #شهر_امن، در راستای اهدافی که برای خود تعریف کرده و به
منظور بهبود و ارتقاء ادبیات پژوهشی و کاربردی در حوزه زنان، برابری جنسیتی، شهر و سلامت شهری، در این مرحله به ترجمه و تهیه محتواها و موضوعات مرتبط با حوزه‌های اشاره شده پرداخته است.
نحوه انتقال اطلاعات و آموزش جامعه محلی بسیار مهم است، به همین دلیل کتابچه حاضر به‌عنوان نقشه راهی است که به تسهیلگران در برگزاری کارگاه‌های تسهیلگری مشارکتی یاری می‌رساند.
@Shahr_Zanan
دانلود «کتابچه راهنمای
تسهیلگری»👇:
https://www.tg-me.com/Zananmedia/120
✍🏽تهیه و ترجمه : زهره رجبی
کانال: شهر زنان، شهر امن
🔻این کتابچه ترجمه‌ای آزاد از کارگاهی با موضوع «جنسیت، سلامت و توسعه» است که به همت سازمان بهداشت پان امریکا، دفتر منطقه‌ای این نهاد، دفتر منطقه‌ای سازمان بهداشت جهانی و دفتر منطقه‌ای زنان، سلامت و توسعه در سال 2003 تهیه شده است.
🔻برخی از قسمت‌های کتابچه حاضر، بر اساس تجربیات پژوهشگر از برگزاری کارگاه‌های مشابه در ایران نگاشته شده است.
برای استفاده از این کتابچه راهنما لازم است برخی از مفاهیم اساسی به کار گرفته شده، تعریف شوند:
🔻تسهیلگری:
تسهیلگری فرایندی است که طی آن سعی می‌شود ابزار ابتکار عمل، تصمیم‌گیری و خلاقیت به افراد و گروه‌هایی که تابه‌حال به هر علت در حاشیه بوده‌اند و فرصت مشارکت نداشتند، انتقال یابد و نقش و فعالیت اعضای گروهی به صورت قابل توجهی تداوم داشته تا اینکه افراد به توانمندی برسند.
🔻تسهیلگری اجتماعی راهی برای هدایت روند‌ها بدون تنش و به‌گونه‌ای است که به جامعه محلی کمک شود زمام امور محله خود را با ارتقای مشارکت‌‌شان و در عین‌حال پذیرش نقش‌های شهروندیِ فعال به دست گیرند. وظیفه تسهیلگر، آماده کردن جامعه محلی برای به عهده گرفتن مسوولیت‌ها، افزایش اعتماد به‌نفس و تقویت روحیه مطالبه‌گری گروهی است.
🔻ویژگی‌های تسهیلگر:
صبوری، انعطاف‌پذیری، شنونده فعال، توانایی برقراری ارتباط، قابل اعتماد، همدلی، تشخیص تفاوت‌ها، انتقادپذیری، تواضع و فروتنی، توجه به زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی و قومیتی، ممانعت از سلطه‌گری، داشتن اطلاعات کامل و...
همچنین یادآور می‌شویم:
🔻کانال #شهر_زنان، #شهر_امن، در راستای اهدافی که برای خود تعریف کرده و به
منظور بهبود و ارتقاء ادبیات پژوهشی و کاربردی در حوزه زنان، برابری جنسیتی، شهر و سلامت شهری، در این مرحله به ترجمه و تهیه محتواها و موضوعات مرتبط با حوزه‌های اشاره شده پرداخته است.
نحوه انتقال اطلاعات و آموزش جامعه محلی بسیار مهم است، به همین دلیل کتابچه حاضر به‌عنوان نقشه راهی است که به تسهیلگران در برگزاری کارگاه‌های تسهیلگری مشارکتی یاری می‌رساند.
@Shahr_Zanan
دانلود «کتابچه راهنمای
تسهیلگری»👇:
https://www.tg-me.com/Zananmedia/120
Telegram
Zananmedia
Forwarded from 💙آب و جامعه💙
زنان گروه بی قدرتان یاکنشگران تغییر؟
داستان زنان اردن که با پروژه Water Wise Women (زنان مدبر آب)جریان اجتماعی تغییر را رقم زدند: این برنامه از سال ۲۰۰۷ توسط مؤسسه JOHUD همراه با سازمان GIZ، مؤسسه فدرال علوم زمین آلمان (BGR) و همکاری وزارت آب و آبیاری اردن آغاز شد. سپس به‌تدریج به ۱۲ منطقه درکشورگسترش یافت و در ۵۰ مرکز توسعه اجتماعی فعال بود. ارکان این برنامه عبارت بود از :
نوآوری اجتماعی با آموزش 300 زن داوطلب و انتقال آن به ۱۸,۰۰۰ خانواده. آموزش‌ها در زمینه کاهش مصرف آب،جمع‌آوری آب باران، لوله‌کشی، بهداشت و بازیافت خانگی بودکه پیامد تأثیرگذاری ازجمله کاهش تا۳۰٪ در هزینه آب خانگی با کاهش مصرف ۳۰–۴۰٪ داشت.
آموزش مهارت فنی: درمیان زنان داوطلب، زنانی علاقمند به یادگیری مهارت فنی کنترل نشتی،تعویض و تعمیر لوله ها شده و آموزش دیده و ابزار لوله‌کشی برای نصب، تعمیر خریده وتعاونی تأسیس کردند.
نتیجه:این جنبش علاوه براثرگذاری برکاهش مصرف آب با ارزش خانگی، با توانمندسازی فنی به استقلال اقتصادی زنان نیز کمک کرد.علاوه بر آن آموزش مهارت فنی مرتبط با آب موجب تحول در باورهای فرهنگی شد.
#hydrosocial
🔷 @WaterForUs
داستان زنان اردن که با پروژه Water Wise Women (زنان مدبر آب)جریان اجتماعی تغییر را رقم زدند: این برنامه از سال ۲۰۰۷ توسط مؤسسه JOHUD همراه با سازمان GIZ، مؤسسه فدرال علوم زمین آلمان (BGR) و همکاری وزارت آب و آبیاری اردن آغاز شد. سپس به‌تدریج به ۱۲ منطقه درکشورگسترش یافت و در ۵۰ مرکز توسعه اجتماعی فعال بود. ارکان این برنامه عبارت بود از :
نوآوری اجتماعی با آموزش 300 زن داوطلب و انتقال آن به ۱۸,۰۰۰ خانواده. آموزش‌ها در زمینه کاهش مصرف آب،جمع‌آوری آب باران، لوله‌کشی، بهداشت و بازیافت خانگی بودکه پیامد تأثیرگذاری ازجمله کاهش تا۳۰٪ در هزینه آب خانگی با کاهش مصرف ۳۰–۴۰٪ داشت.
آموزش مهارت فنی: درمیان زنان داوطلب، زنانی علاقمند به یادگیری مهارت فنی کنترل نشتی،تعویض و تعمیر لوله ها شده و آموزش دیده و ابزار لوله‌کشی برای نصب، تعمیر خریده وتعاونی تأسیس کردند.
نتیجه:این جنبش علاوه براثرگذاری برکاهش مصرف آب با ارزش خانگی، با توانمندسازی فنی به استقلال اقتصادی زنان نیز کمک کرد.علاوه بر آن آموزش مهارت فنی مرتبط با آب موجب تحول در باورهای فرهنگی شد.
#hydrosocial
🔷 @WaterForUs
Forwarded from انجمن علمی جامعه‌شناسی دانشگاه تهران
سره-خشونت و آزار جنسی.pdf
1.2 MB
نشریه‌ی سره
🔶خشونت و آزار جنسی
-شمارهی اول دوره‌ی نوزدهم
📆 مرداد ۱۴۰۴
🔹چطور فرهنگ دانشگاه سواستفاده را پنهان می‌کند؟ درباره ادعاهای آزار و تاکتیک ساکت‌سازی از سارا احمد
✍🏼 ترجمه‌ی آتنا کامل
🔹برای من چیزی تغییر نکرد، برای شما چطور؟
✍🏼 مهتاب همپائی
🔹 حدود مفهومی رضایت از واگیشا آگراوال
✍🏼 ترجمه‌ی علی ارومیه‌ای، عارفه مصلی
🔹 همه‌ی زنان قربانی خشونت جنسی: مروری بر کتاب «پسافاجعه»
✍🏼 روشان پارسی‌نژاد
🔺این شماره پیش‌تر قرار بود در خردادماه منتشر شود اما به‌علت وقوع جنگ انتشار آن تا امروز به تعویق افتاد.
@tehransociology
🔶خشونت و آزار جنسی
-شمارهی اول دوره‌ی نوزدهم
📆 مرداد ۱۴۰۴
🔹چطور فرهنگ دانشگاه سواستفاده را پنهان می‌کند؟ درباره ادعاهای آزار و تاکتیک ساکت‌سازی از سارا احمد
✍🏼 ترجمه‌ی آتنا کامل
🔹برای من چیزی تغییر نکرد، برای شما چطور؟
✍🏼 مهتاب همپائی
🔹 حدود مفهومی رضایت از واگیشا آگراوال
✍🏼 ترجمه‌ی علی ارومیه‌ای، عارفه مصلی
🔹 همه‌ی زنان قربانی خشونت جنسی: مروری بر کتاب «پسافاجعه»
✍🏼 روشان پارسی‌نژاد
🔺این شماره پیش‌تر قرار بود در خردادماه منتشر شود اما به‌علت وقوع جنگ انتشار آن تا امروز به تعویق افتاد.
@tehransociology
Forwarded from ديده‌بانِ زنان
امیر رئیسیان در گفت‌وگو با شرق: حکم اعدام شریفه محمدی قطعی شد
وکیل شریفه محمدی می‌گوید: «حکم اعدام شریفه محمدی قطعی شده است.»
امیر رئیسیان، وکیل دادگستری، توضیح داد: «شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور که پیش‌تر حکم اعدام شریفه محمدی را نقض کرده بود، این بار با وجود باقی ماندن همه ابهامات و ایرادات وارده، حکم اعدام را تأیید کرده است.»
#نه_به_اعدام
@womenwatcher
https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-1041489
وکیل شریفه محمدی می‌گوید: «حکم اعدام شریفه محمدی قطعی شده است.»
امیر رئیسیان، وکیل دادگستری، توضیح داد: «شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور که پیش‌تر حکم اعدام شریفه محمدی را نقض کرده بود، این بار با وجود باقی ماندن همه ابهامات و ایرادات وارده، حکم اعدام را تأیید کرده است.»
#نه_به_اعدام
@womenwatcher
https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-1041489
😢1
سازمان ملل متحد (United Nations): چهار سال پس از تصرف قدرت توسط طالبان، #حقوق #زنان و #دختران در #افغانستان ؛ از جمله حق آموزش، کار و امنیت سلب شده است.
سازمان ملل برای زنان (UN Women) و سازمان ملل متحد (United Nations) همچنان در افغانستان حضور دارند تا:
- با بیش از ۲۰۰ سازمان زنان، از جمله مدافعان حقوق بشر و روزنامه‌نگاران، همکاری کنند.
- حمایت از کارآفرینان زن را از طریق سرمایه، آموزش و دسترسی به بازارها، گیترش دهند.
- خدمات حمایتی، روانی-اجتماعی و خدمات انسان‌دوستانه و فعالیت‌های معیشتی ارائه دهند.
@Shahr_Zanan
سازمان ملل برای زنان (UN Women) و سازمان ملل متحد (United Nations) همچنان در افغانستان حضور دارند تا:
- با بیش از ۲۰۰ سازمان زنان، از جمله مدافعان حقوق بشر و روزنامه‌نگاران، همکاری کنند.
- حمایت از کارآفرینان زن را از طریق سرمایه، آموزش و دسترسی به بازارها، گیترش دهند.
- خدمات حمایتی، روانی-اجتماعی و خدمات انسان‌دوستانه و فعالیت‌های معیشتی ارائه دهند.
@Shahr_Zanan
🕊1
شهرِ زنان، شهرِ امن
Photo
خاکستر و سکوت؛ درباره‌ی صداهای شنیده‌نشده‌ی جنگ
مقاله من و صادق عبدی درباره نظرات و دیدگاه‌های واقعى بخشى از مردم داخل ايران در زمان جنگ دوازده روزه اسرائیل علیه ایران؛ (برگرفته از مطالب روزنامه‌های معتبر داخلى) در مجله سوئدى
Magasinetkonkret.se
منتشر شده است.
An article by me and Sadegh about the real opinions and perspectives of some people inside Iran during the twelve-days war (based on content from reputable Iranian newspapers) has been published in the Swedish magazine Magasinetkonkret.se.
از متن:
📍جنگ اسرائیل علیه ایران در تابستان امسال زندگی هزاران ایرانی را نابود کرد. داستان‌هایی که در رسانه‌های سوئدی غایب هستند. این گفته‌ی زهره رجبی، مددکار اجتماعی در اومئو، و صادق عبدی، جامعه‌شناس در تهران است که درباره‌ی زمانی که زندگی‌های عادی به خاکستر تبدیل شدند، می‌نویسند.
یکی از غم‌انگیزترین رویدادها، حمله‌ی هوایی به زندان اوین در تهران در ۱۵ ژوئن ۲۰۲۵ بود. این حمله که به فرار حداقل ۷۵ زندانی منجر شد، بیش از ۷۰ نفر را کشت؛ اکثراً غیرنظامیان بی‌گناه: خانواده‌هایی که برای ملاقات با عزیزانشان آمده بودند، کادر درمانی که در تلاش برای نجات جان‌ها بودند، کارکنان زندان و حتی زندانیانی که در سلول‌هایشان محبوس بودند. این رویداد، که در روزنامه‌های ایرانی مانند «هم‌میهن» گزارش شد، به نمادی از بی‌رحمی جنگ تبدیل شد؛ جنگی که بی‌رحمانه کسانی را هدف قرار داد که هیچ نقشی در درگیری‌ها نداشتند.
گزارش‌های میدانی از چند روزنامه مانند «هم‌میهن»، «پیام ما» و «شرق» چهره‌ی واقعی جنگ را نشان می‌دهند. در بهار کرج، مادری با صدایی شکسته روایت کرد که چگونه سه فرزندش در ۱۶ ژوئن، در خواب جان باختند وقتی خانه‌شان فرو ریخت: «هیچ آژیر خطری به صدا درنیامد. فقط یک انفجار و بعد سکوت. وقتی به هوش آمدم، دیگر چیزی برای بیدار کردن نداشتم. خانه‌ام و فرزندانم زیر آوار بودند.»
@Shahr_Zanan
https://magasinetkonkret.se/rosterna-medierna-glomde-i-israels-krig/
مقاله من و صادق عبدی درباره نظرات و دیدگاه‌های واقعى بخشى از مردم داخل ايران در زمان جنگ دوازده روزه اسرائیل علیه ایران؛ (برگرفته از مطالب روزنامه‌های معتبر داخلى) در مجله سوئدى
Magasinetkonkret.se
منتشر شده است.
An article by me and Sadegh about the real opinions and perspectives of some people inside Iran during the twelve-days war (based on content from reputable Iranian newspapers) has been published in the Swedish magazine Magasinetkonkret.se.
از متن:
📍جنگ اسرائیل علیه ایران در تابستان امسال زندگی هزاران ایرانی را نابود کرد. داستان‌هایی که در رسانه‌های سوئدی غایب هستند. این گفته‌ی زهره رجبی، مددکار اجتماعی در اومئو، و صادق عبدی، جامعه‌شناس در تهران است که درباره‌ی زمانی که زندگی‌های عادی به خاکستر تبدیل شدند، می‌نویسند.
یکی از غم‌انگیزترین رویدادها، حمله‌ی هوایی به زندان اوین در تهران در ۱۵ ژوئن ۲۰۲۵ بود. این حمله که به فرار حداقل ۷۵ زندانی منجر شد، بیش از ۷۰ نفر را کشت؛ اکثراً غیرنظامیان بی‌گناه: خانواده‌هایی که برای ملاقات با عزیزانشان آمده بودند، کادر درمانی که در تلاش برای نجات جان‌ها بودند، کارکنان زندان و حتی زندانیانی که در سلول‌هایشان محبوس بودند. این رویداد، که در روزنامه‌های ایرانی مانند «هم‌میهن» گزارش شد، به نمادی از بی‌رحمی جنگ تبدیل شد؛ جنگی که بی‌رحمانه کسانی را هدف قرار داد که هیچ نقشی در درگیری‌ها نداشتند.
گزارش‌های میدانی از چند روزنامه مانند «هم‌میهن»، «پیام ما» و «شرق» چهره‌ی واقعی جنگ را نشان می‌دهند. در بهار کرج، مادری با صدایی شکسته روایت کرد که چگونه سه فرزندش در ۱۶ ژوئن، در خواب جان باختند وقتی خانه‌شان فرو ریخت: «هیچ آژیر خطری به صدا درنیامد. فقط یک انفجار و بعد سکوت. وقتی به هوش آمدم، دیگر چیزی برای بیدار کردن نداشتم. خانه‌ام و فرزندانم زیر آوار بودند.»
@Shahr_Zanan
https://magasinetkonkret.se/rosterna-medierna-glomde-i-israels-krig/
Magasinet Konkret
Rösterna medierna glömde i Israels krig
Upptäck de bortglömda berättelserna från Iran under Israels krig, där tusentals liv förvandlades till aska och sorg.
ديد‌بان آزار
دیدبان آزار برگزار می‌کند: همایش مجازی به مناسبت روز جهانی زنان، در تاریخ ۲۳، ۲۴، ۲۵ و ۲۶ اسفند/۱۳، ۱۴، ۱۵ و ۱۶ مارس زمان‌های درج‌شده به وقت ایران است. لینک درج‌شده برای حضور در برنامه، در روز آغاز برنامه، ۲۳ اسفند، ساعت ۱۳:۳۰ به وقت ایران، فعال خواهد.…
اچ‌پی‌وی و سلامت زنان ؛ ابعاد روانی و مراقبت‌های اجتماعی
✍🏽زهره رجبی
📍در همایش مجازی دیده‌بان آزار در روز جهانی زنان در اسفند ماه گذشته (۱۴۰۳) ، در مقاله‌ای به تأثیرات روانی و اجتماعی ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) بر زنان ایرانی با تمرکز بر انگ اجتماعی، خودسرزنش‌گری، اضطراب، افسردگی و نیاز به مداخلات روان‌شناختی پرداخته شد.
داده‌ها از مصاحبه‌های کیفی با چهار زن مبتلا به HPV و تحلیل مطالعات علمی، از جمله مقایسه ایران و انگلیس در مقاله British Journal of Health Psychology (BJHP, 2023)، گردآوری شده است.
نتایج نشان می‌دهد که انگ اجتماعی، ناآگاهی و فشارهای جنسیتی اثرات روانی HPV را تشدید می‌کنند و راهکارهایی مانند استیگمازدایی، آموزش آنلاین، گروه‌درمانی، حمایت گروه‌های همتا و پیشگیری چندسطحی برای بهبود سلامت روانی و جسمی زنان ضروری است.
مقدمه
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، شایع‌ترین عفونت منتقله جنسی، در ایران به دلیل تابوهای جنسی، انگ اجتماعی و نابرابری‌های جنسیتی، چالش‌های روانی و اجتماعی عمیقی برای زنان ایجاد می‌کند. بر اساس گزارش Mental Health Foundation (2023)، زنان به دلیل فشارهای اجتماعی و جنسیتی بیشتر در معرض مشکلات روانی مانند اضطراب و افسردگی هستند.
این مطالعه با هدف پاسخ به سه سوال انجام شد:
۱) تأثیر تشخیص HPV بر سلامت روانی و اجتماعی زنان ایرانی چیست؟
۲) انگ اجتماعی و خودسرزنش‌گری چه نقشی دارند؟
۳) چه مداخلاتی برای حمایت روان‌شناختی ضروری است؟
پیشینه
مطالعات نشان می‌دهند که تشخیص HPV با شوک، ترس از سرطان، اضطراب و افسردگی همراه است (قادری و همکاران، ۲۰۲۱). مقاله BJHP (۲۰۳۳) تفاوت‌های ایران و انگلیس را بررسی کرده و نشان می‌دهد که در ایران، اضطراب و افسردگی پس از تشخیص به ترتیب ۳۰٪ و ۲۵٪ افزایش می‌یابد، در حالی که در انگلیس این ارقام ۱۵٪ و ۱۰٪ است.
این تفاوت به دلیل انگ اجتماعیِ شدیدتر، کمبود آگاهی و دسترسی محدود به خدمات روان‌شناختی در ایران است.
در ایران، ۶۵ درصد زنان گزارش کرده‌اند که انگ اجتماعی مانع پیگیری درمان شده، در حالی که این رقم در انگلیس تنها ۲۰ درصد است.
روش
این پژوهش کیفی با مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته با چهار زن ایرانی مبتلا به HPV انجام شد. مصاحبه‌ها بر تجربه تشخیص، واکنش‌های عاطفی، انگ اجتماعی، خودسرزنش‌گری و نیازهای حمایتی متمرکز بودند.
داده‌ها با روش تحلیل تماتیک بررسی و با یافته‌های قادری و همکاران (۲۰۲۱) و BJHP (۲۰۲۳) مقایسه شدند.
یافته‌ها
۱. واکنش‌های روانی: تشخیص HPV با پریشانی عاطفی شدید، اضطراب (۳۰٪ افزایش) و افسردگی (۲۵٪ افزایش) همراه بود.
همچنین زنان ترس‌هایی مانند ابتلا به سرطان، انزوا و حتی افکار خودکشی گزارش دادند.
۲.انگ اجتماعی و خودسرزنش‌گری: ۶۵٪ زنان ایرانی به دلیل انگ اجتماعی از پیگیری درمان منصرف شدند، در حالی که این رقم در انگلیس ۲۰٪ است (BJHP, 2023). همچنین خودسرزنش‌گری در زنان به انزوا و کاهش اعتمادبه‌نفس منجر شد.
۳. تأثیر بر سلامت جسمی و
روانی: استرس مزمن ناشی از HPV علائم جسمی مانند خستگی و بی‌خوابی را تشدید کرد.
نتیجه‌گیری
در ایران اچ‌پی‌وی نه‌تنها یک بیماری
جسمی، بلکه یک چالش روانی و اجتماعی است.
مداخلات فرهنگی-روانی مانند استیگمازدایی، آموزش و حمایت گروهی می‌تواند بار روانی را کاهش دهد و سلامت زنان را بهبود بخشد.
محدودیت‌های این مطالعه: نمونه مورد فقط چهار نفر و کوچک بود و تحقیقات گسترده‌تر پیشنهاد می‌شود.
منابع
- قادری، ک. و همکاران (2021).
-BMC Women's Health.
- BJHP (2023). British Journal of Health Psychology.
- Mental Health Foundation (2023).
- World Health Organization (2022).
- American Psychological Association (2022).
- مصاحبه‌های انجام‌شده، 2025.
@Shahr_Zanan
✍🏽زهره رجبی
📍در همایش مجازی دیده‌بان آزار در روز جهانی زنان در اسفند ماه گذشته (۱۴۰۳) ، در مقاله‌ای به تأثیرات روانی و اجتماعی ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) بر زنان ایرانی با تمرکز بر انگ اجتماعی، خودسرزنش‌گری، اضطراب، افسردگی و نیاز به مداخلات روان‌شناختی پرداخته شد.
داده‌ها از مصاحبه‌های کیفی با چهار زن مبتلا به HPV و تحلیل مطالعات علمی، از جمله مقایسه ایران و انگلیس در مقاله British Journal of Health Psychology (BJHP, 2023)، گردآوری شده است.
نتایج نشان می‌دهد که انگ اجتماعی، ناآگاهی و فشارهای جنسیتی اثرات روانی HPV را تشدید می‌کنند و راهکارهایی مانند استیگمازدایی، آموزش آنلاین، گروه‌درمانی، حمایت گروه‌های همتا و پیشگیری چندسطحی برای بهبود سلامت روانی و جسمی زنان ضروری است.
مقدمه
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، شایع‌ترین عفونت منتقله جنسی، در ایران به دلیل تابوهای جنسی، انگ اجتماعی و نابرابری‌های جنسیتی، چالش‌های روانی و اجتماعی عمیقی برای زنان ایجاد می‌کند. بر اساس گزارش Mental Health Foundation (2023)، زنان به دلیل فشارهای اجتماعی و جنسیتی بیشتر در معرض مشکلات روانی مانند اضطراب و افسردگی هستند.
این مطالعه با هدف پاسخ به سه سوال انجام شد:
۱) تأثیر تشخیص HPV بر سلامت روانی و اجتماعی زنان ایرانی چیست؟
۲) انگ اجتماعی و خودسرزنش‌گری چه نقشی دارند؟
۳) چه مداخلاتی برای حمایت روان‌شناختی ضروری است؟
پیشینه
مطالعات نشان می‌دهند که تشخیص HPV با شوک، ترس از سرطان، اضطراب و افسردگی همراه است (قادری و همکاران، ۲۰۲۱). مقاله BJHP (۲۰۳۳) تفاوت‌های ایران و انگلیس را بررسی کرده و نشان می‌دهد که در ایران، اضطراب و افسردگی پس از تشخیص به ترتیب ۳۰٪ و ۲۵٪ افزایش می‌یابد، در حالی که در انگلیس این ارقام ۱۵٪ و ۱۰٪ است.
این تفاوت به دلیل انگ اجتماعیِ شدیدتر، کمبود آگاهی و دسترسی محدود به خدمات روان‌شناختی در ایران است.
در ایران، ۶۵ درصد زنان گزارش کرده‌اند که انگ اجتماعی مانع پیگیری درمان شده، در حالی که این رقم در انگلیس تنها ۲۰ درصد است.
روش
این پژوهش کیفی با مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته با چهار زن ایرانی مبتلا به HPV انجام شد. مصاحبه‌ها بر تجربه تشخیص، واکنش‌های عاطفی، انگ اجتماعی، خودسرزنش‌گری و نیازهای حمایتی متمرکز بودند.
داده‌ها با روش تحلیل تماتیک بررسی و با یافته‌های قادری و همکاران (۲۰۲۱) و BJHP (۲۰۲۳) مقایسه شدند.
یافته‌ها
۱. واکنش‌های روانی: تشخیص HPV با پریشانی عاطفی شدید، اضطراب (۳۰٪ افزایش) و افسردگی (۲۵٪ افزایش) همراه بود.
همچنین زنان ترس‌هایی مانند ابتلا به سرطان، انزوا و حتی افکار خودکشی گزارش دادند.
۲.انگ اجتماعی و خودسرزنش‌گری: ۶۵٪ زنان ایرانی به دلیل انگ اجتماعی از پیگیری درمان منصرف شدند، در حالی که این رقم در انگلیس ۲۰٪ است (BJHP, 2023). همچنین خودسرزنش‌گری در زنان به انزوا و کاهش اعتمادبه‌نفس منجر شد.
۳. تأثیر بر سلامت جسمی و
روانی: استرس مزمن ناشی از HPV علائم جسمی مانند خستگی و بی‌خوابی را تشدید کرد.
نتیجه‌گیری
در ایران اچ‌پی‌وی نه‌تنها یک بیماری
جسمی، بلکه یک چالش روانی و اجتماعی است.
مداخلات فرهنگی-روانی مانند استیگمازدایی، آموزش و حمایت گروهی می‌تواند بار روانی را کاهش دهد و سلامت زنان را بهبود بخشد.
محدودیت‌های این مطالعه: نمونه مورد فقط چهار نفر و کوچک بود و تحقیقات گسترده‌تر پیشنهاد می‌شود.
منابع
- قادری، ک. و همکاران (2021).
-BMC Women's Health.
- BJHP (2023). British Journal of Health Psychology.
- Mental Health Foundation (2023).
- World Health Organization (2022).
- American Psychological Association (2022).
- مصاحبه‌های انجام‌شده، 2025.
@Shahr_Zanan
❤1👍1
📍 سارون مِسله /فعال حوزه دیجیتال از اتیوپی: «دسترسی به فرصت، انضباط شخصی و سیستم پشتیبانی قوی،
این‌ها مرا به موفقیت رساندند.»
سارون مِسله، در سن 23 سالگی، در حال کاهش شکاف جنسیتی دیجیتال در #اتیوپی است و به #دختران مهارت‌های فناوری، اعتماد به نفس و پشتیبانی ارائه می‌دهد.
او می‌داند که تنها دسترسی کافی نیست؛ برای ساختن آینده برابر در حوزه دیجیتال، باید به دختران ابزارها، راهنمایی و فرصت‌های رهبری ارائه شود.
برنامه اقدام #پکن۳۰، خواستار فضاهای #فناوری_فراگیر و تحت رهبری #زنان است، زیرا یک انقلاب دیجیتال عادلانه به این امر وابسته است.
بیایید گام‌های جسورانه‌ای #برای_همه_زنان_و_دختران برداریم.
منبع: اینستاگرام UNWomen
@Shahr_Zanan
این‌ها مرا به موفقیت رساندند.»
سارون مِسله، در سن 23 سالگی، در حال کاهش شکاف جنسیتی دیجیتال در #اتیوپی است و به #دختران مهارت‌های فناوری، اعتماد به نفس و پشتیبانی ارائه می‌دهد.
او می‌داند که تنها دسترسی کافی نیست؛ برای ساختن آینده برابر در حوزه دیجیتال، باید به دختران ابزارها، راهنمایی و فرصت‌های رهبری ارائه شود.
برنامه اقدام #پکن۳۰، خواستار فضاهای #فناوری_فراگیر و تحت رهبری #زنان است، زیرا یک انقلاب دیجیتال عادلانه به این امر وابسته است.
بیایید گام‌های جسورانه‌ای #برای_همه_زنان_و_دختران برداریم.
منبع: اینستاگرام UNWomen
@Shahr_Zanan