Мен қишлоғим ҳақида сўзласам нафис туйғулар, тамиз йиллар кўзимда гавдаланади. Менга бундай имкониятни тақдим этганлари учун устоз журналист Баҳриддин Маҳмадалиевга, хусусан, Ўзбекистон радиоканали ижодкорларига раҳмат!

***
Ғамга– шукр, қувончга–қуллуқ,
Елкамни жим тутаман доим.
Бу дунёси уч кун, жонимни
Минг мақомга солма, Худойим.

Шоҳсанам Нишонова

2025

Shohsanam Nishonova ijodida avvalo ayol qalbi, oshiq qalbi, ona mehri, vatan haqida gap ketganda kuyinchak dastyorlik tuyg‘usi ko‘zga tashlanadi. Yo‘q, tuyg‘ular enib, unib boradi o‘quvchiga.
Adabiyot- dardni, chidamsiz og‘riq va xayqiriqlardan nim tabassum va halimlik yaratish va qulligiga imon keltirganlarga shukronalik yuqtirish vazifasi.
Shohsanam Nishonova sheʼriyatida:

__Bola bo‘lib kelgan dunyoga,
Ona bo‘lib boqaman endi...__

Haqiqati ustunroq. So‘zni, ko‘rib bo‘lmagan anglamni, ruhiyat qichqirig‘ini Alloh bir nurparcha bilan siylaganlar, ulug‘lar bosib o‘tgan yo‘ldan bir sog‘inch yuqtirganlarga nasib etgan.
Shoir yozadi:

__Tanda tugaydi quvvat,
Ko‘rolmassan ko‘z bilan.
So‘zsiz yenguvchi vaqtni,
Yengish mumkin So‘z bilan.__

Bu so‘z nima? U hammamiz holini abgor etgan masum va nochor so‘zlarmi? Yo‘q, u haq so‘zi.
U- qullikning sabrdan, ongdan, ko‘ngildan to‘lib kelgan ohi.
So‘zga hirmati, so‘zga mehri bor inson hikmati bu.
Shoirmizning "Istak" sheʼri bor.
Unda inson azal-u abad muhtojlik sezadigan muhtojlik aytilgan.
Sokin, ko‘nib, ko‘nganidan tabasuum qilgan qalb ovozi bilan chiqqan:

Va yo shuday sevsang, qayga yuz burma,
Faqat u ko‘rinsa, bir uni ko‘rsang...

Va yana:
"vatan nima?" desang, oh, yonib gul-gul,
Yuraging so‘zlasa tilingdan avval.
Muloyim yozilgan, nafis ovoz bilan yozilgan. O‘zi haqiqat halimlik bilan aytilsin ekan. Mutloq haqiqatlar yo‘qdir. Qulligiga imon keltirgan bandaga "Men haqman" deb bosh ko‘tarish yarashmaydi. Ayyuhannos solguningcha o‘zing bosib, Robbingdan madad so‘raganing maqbul.
Shoira eng katta hayratlarini qishloqlarimizdagi hayotdan, otalarimiz, oqil momolarimizdan, alla aytgan enalardan, uyalib-uyalib, yig‘lab-yig‘lab taqdiriga ko‘nganlardan oladi.
U bir sheʼrida o‘zini xalqqa bag‘ishlagan umrni kuylaydi. O‘zini Haqqa bag‘ishlagan qalbni madh etadi. "U haqida qo‘shiq".
Hech kim ko‘rmagan mohiyatda, shoir nigohi ish beradi.
Insonlik to‘yida, mo‘minlik quvvatida sodda va go‘l, yetim va bechora bu qalbning xizmati hammaga birdek shart. U nigohlardan holi bir o‘rinda muqim joy, o‘z vazifasini topgan.
Ishonch va erkinlikni qozongan.
Uni sharaflab esa:

__Yelkamni tutaman, yumushlaringni,
Unga ishonganing kabi ishonsang!__

Deya, Vatanga, xalqqa murojaat etadi.
Ijodiy ishlari ko‘p. Ko‘ngil sarhadi keng. Ko‘nglimizni ochishga so‘zimiz yetmay qoladi. Yo‘lovchining murodi yo‘lligini anglatib, bu Yo‘lda mayoq bo‘lgan shoirimizga omad tilayman!

Haqqa eltar, Xalqqa eltar,
Dildan qilsam duo dedim.
Xudo dedim g‘olib bo‘lib,
Malub bo‘lib, Xudo dedim...
Sobirjon Abdujalilov


P/s: Maqtovga o‘ch emasman azaldan. Ammo ilmiy izlanish bu boshqa narsa. Insonga nima uchun yashayotgani haqda eslatib turadi. Shuning uchun olim va olimalik yo'lidagilarning yo'llari yumshoq bo‘lishi uchun farishtalar qanotini yerga yozib qo'yadi deyishadi. Sobirjon Abdujalilov Xudo ilmingizni ziyoda qilsin. Rahmat!!!

Ватанга қасамёд

Нурдай ёруғ кунларим
ялдога дўнган куни,
Ғамнинг қирқ минг лашкари
йӯлимга қўнган куни,
Устунларим қулаган
Қуёшим сўнган куни,
дош қўшиб бардошимга
Ватан келди қошимга.

Тўзғиган ҳаётимга
лаҳзада тартиб қўйди,
Кўзёшин ичга ютиб
ёшимни артиб қўйди,
Бир онадек бўзлади
отадек нуради жим,
Шундаям гўдакларим
ӯпиб, юпатиб қўйди.

Етти ётлар ёнимга
оға бўлиб келдилар,
Яна ким сингил, яна
опа бўлиб келдилар,
Зор қақшаган дилимга
оро бўлиб келдилар,
Дош тилаб бардошимга
Бир халқ келди қошимга.


Жоним, Ватан, бағрингда
ӯсар икки қанотим,
Мен уларга эртаси
ёруғ эртак сўйлайман,
Тӯйларингда тӯйлайди, ярагайдир корингга,
Болам элга муносиб
бўлмагунча ўлмайман,
Иншооллоҳ, шу кунни кўрмагунча ўлмайман.

Шоҳсанам Нишонова

* * *
Илоҳиёт ила банд бўлдим,
Файласуфи хирадманд бўлдим.
Илми ҳуқуқ, илми табобат –
Барчасини ўргандим, фақат,
Фақат менга бир нарса аён:
Нодон эдим, нодонман ҳамон.

Гёте "Фауст"идан

✍️Shohsanam Nishonova
27- ishtirokchi
🎤Zarina Jamilova

www.tg-me.com/Shohsanam_Nishonova

Халқ йўлида
Дӯстлар, ҳеч ким менингдек ёридин айрилмасин.
Муқимий


Дарё – тошқин,
Сувлар – тўлқин,
Ўтодирман.

Отим – ориқ,
Манзил – йироқ,
Кетодирман.

Юрагимда бир дард яшар,
Дардки қутлуғ.
Маҳшаргача ёниб-ёниб
Ўтодирман.

“Ёрилтош”нинг сирларини
билсам эди,
У яшаса,
Ўрнига мен кирсам эди...


Майли, кимнинг юзи қора,
Сариқ бўлсин,
Майли, оти семиз,
Майли, ориқ бўлсин.

Ағёрнинг ҳам
Қанотлари қайрилмасин,
Ҳеч ким мендек
Севгонидин айрилмасин.

Шоҳсанам Нишонова

Картира муаллифи:Элена Котлиаркер

✍️Shohsanam Nishonova
29- ishtirokchi
🎤Gulniso O'tkurova

✍️Шоҳсанам Нишонова 30- иштирокчи
🎤Шоҳиста Файзиева

✍️Шоҳсанам Нишонова 31- иштирокчи
🎤Сарвиноз Атақулова * * *
Яхшиликка қиламан таъбир
Бари яхши-ёмон тушларни.
Ҳайдамайман дон илинжида
Деразамга қўнган қушларни.

Йўқ,  бу дайди итмас, ярим тун
Суяк  излаш билан хаёли.
Бошқоронғи бўлиши мумкин
Унинг "аёли".

Паналардан мўлтирар мушук,
Емак бердим, бермадим озор.
Ахир, бари бола кўринди,
Она бўлиб ташласам назар.

Энди билдим: тушга, рўёга
Хайр дедим, ҳасратим тинди.
Бола бўлиб келган дунёга
Она бўлиб боқаман энди.

Шоҳсанам Нишонова

***
Гўзал ўтди болалигимиз,
Асрадилар қордан, қировдан.
На рамазон айтиб ўтдим мен,
На ҳайитлик кутдим бировдан.

Ҳовучимиз тўла ҳолва-ю,
Гул тутдилар, тутмадик тикан.
Янги эди кўйлакларимиз,
Ҳар кунимиз бир ҳайит бўлган.

Хон эмасдик, тўра эмасдик,
Унни сувмас, сутга қорамиз.
Қийналгандир эҳтимол бизга,
Сездирмаган ота-онамиз.

Мурувватинг чексиз, биламан,
Раҳим айла, ёрлақа мани.
Ҳайитликлар сўраб қошингга,
Келдим рамазонлар айтгани.

Тинчлик бергин элларга, Тангрим,
Гўдакларнинг юзига кулгу.
Ёлғиз сенинг қудратинг чексиз,
Ёлғиз сенинг даргоҳинг кенг-ку.

Бу дунёга ҳайитлик қилиб,
Яшнатиб қўй бутун оламни.
Ёр кўксига бошимни қўйиб,
Хотиржам эркалай боламни.

Ш.Н
2022