💢 Berggruen Prize Essay Competition

Prize: $50,000 USD
2025 Theme: Consciousness
Deadline: July 31, 2025

More info

📌 @Sohrabifar_Vahid

💠 تو یکتا شو

الله اکبر که می گویی بکوش اگر خدا بزرگ است تو هم بزرگ باشی
پیشتر آی تا بزرگ بینی. بجویی تا بیایی.
«شناخت خدا عمیق است».
عمیق تویی، اگر عمیقی هست تویی.
چه سزا باشد گفتن که خدا هست
تو هستی حاصل کن.

گفتی خدا یکی است .گفتم اکنون تو را چه؟
چون تو در عالم تفرقه ای صد هزاران ذره هر ذره در عالمی پراکنده
پژمرده فرو افسرده
او خود هست، وجود قدیم او هست، تو را چه؟
چون تو نیستی! او یکی است تو کیستی؟
تو شش هزار بیشی
تو یکتا شو و گرنه از یکی او تو را چه؟

شمس تبریزی

🎬 بخش زیبایی از قسمت اول، فصل دوم سریال مولانا جلال الدین رومی (ساخت ترکیه)

📌 @Sohrabifar_Vahid

🔅 شب قدر و ساغرهای شکسته

شب قدر فرا رسيد...
اگر از تمام صورت ها،‌ قالب ها و فرم ها عبور كنيم، در بن ماجرا به اين می رسيم که خدايا ما در نهايت جز تو كسی را نداريم.. خير و صلاح ما به دست توست.. ما از دست رفتگانيم مگر تو نظری كنی..

امشب در ضمیر من این ابیات تکرار می شوند:

ساغرم شكسته ای ساقی..
رفته ام ز دست ای ساقی...
بر موج غم نشسته منم..
در زورق شكسته منم..

ای [نا]خدای عالم!

💠 @Sohrabifar_Vahid

📚 کتاب جدید «جهان‌بینی‌های نیمه‌سکولار و باور به چیزی فراتر» 1/2

این اثر در باب معنویت های جدید و رویکرد نوین به باورمندی، روز گذشته توسط انتشارات کمبریج منتشر شد. در چکیده کتاب می خوانیم:

«بخش فزاینده‌ای از جمعیت در غرب خود را به عنوان «بی‌دین» (Nones) معرفی می‌کنند. برخلاف آنچه ممکن است تصور شود، اکثر آنها کاملاً بی‌خدا (آتئیست) نیستند. آنها از دین سنتی فاصله می‌گیرند، اما بسیاری از آنها به دنبال شکل‌های مختلف معنویت هستند و بسیاری نیز باورهای ماوراءالطبیعی دارند. این بخش به جهان‌بینی این افراد «نیمه‌سکولار» می‌پردازد. وقتی از آنها پرسیده می‌شود که آیا به خدا اعتقاد دارند، معمولاً پاسخ‌هایی مانند این می‌دهند: «شاید نه دقیقاً خدا، اما من به چیزی باور دارم». اعتقاد به «چیزی» سنگ بنای هستی‌شناختی جهان‌بینی بسیاری از این بی‌دینان است. نویسندگان این دیدگاه را به عنوان «چیزی‌باوری» (Somethingism) بازسازی می‌کنند. آنها چیزی‌باوری را با بررسی این مسئله ارزیابی می‌کنند که چقدر در برابر چالش معرفت‌شناختیِ پایبندی به عقلانیت مقاومت می‌کند. همچنین، با کاوش در این موضوع که چطور می‌تواند چالش وجودیِ ارائه آرامش و راهنمایی در این زندگی را مدیریت کند، و نیز توانایی آن در همسو کردن ما با هر واقعیت متعالیِ ممکن، آن را مورد سنجش قرار می‌دهند.»


* ترجمه از هوش مصنوعی دیپسیک


📌 @Sohrabifar_Vahid

📚 کتاب جدید «جهان‌بینی‌های نیمه‌سکولار و باور به چیزی فراتر» 2/2

📌 @Sohrabifar_Vahid

The Qur'an: An Introduction, p.212
Abdullah Saeed

📌 @Sohrabifar_Vahid

💠 "An Existential Interpretation of the Quran: Meaning of Life"

The international Quranic studies conference "Diverse Approaches to Qurʾānic Exegesis (Tafsīr).",
14-15 April 2025. Al-Mahdi Institute, Birmingham, England

📌 @Sohrabifar_Vahid

💢 پاپ فرانسیس و مرزهای دینی

روز گذشته خورخه برگولیو، 266‌مین پاپ کلیسای کاتولیک درگذشت. او از سال 2013 این مسئولیت را بر عهده داشت و بزرگترین فرقه دینی جهان (با حدود یک و نیم میلیارد پیرو) را رهبری می‌کرد. حوزه نفوذ او اما فراتر از کلیسای کاتولیک و حتی جهان مسیحیت بود. ساده‌زیستی، توجه به جنگ‌زدگان، فقرا و تاکید بر اخلاق و معنویت بخش مهمی از مشی او بود.

به گمان من، آنچه او را از سایرین متمایز می‌کرد، وسعت تلقی او از امر دینی بود. امر دینی بسیار مستعد مرزبندی و تقابل است. پیروان هر دینی همواره مرزهایی برای خود ترسیم می‌کنند که آنها را از سایرین جدا می‌کند، این مرزها گاه به امور اعتقادی اختصاص دارد ولی گاه از آن فراتر می رود و به تبعیض در حقوق اجتماعی، سیاسی و اقتصادی منتهی می‌شود. آنچنان که جان یکی از ارزشمند تلقی می‌شود و در صدر رسانه ها فریاد زده می‌شود و جان ده‌ها هزار نفر از قبیله‌ی دیگر بی‌اهمیت انگاشته می‌شود. پاپ فرانسیس کمتر درگیر این مرزبندی‌ها بود و از همین رو بود که به گزارش رسانه واتیکان، بعد از واقعه 7 اکتبر هر روز با مردم غزه تماس می‌گرفت و احوال آنها را جویا می‌شد تا به آنها بگوید که فراموش نشده‌اند. او بارها خواستار توقف این جنایت شد.

گویا او در پس این مرزهای اعتقادی و مکاتب نظری، انسان را می‌دید، انسانی که همه‌ی ادیان برای او آمده‌اند. گویا ذهن او همواره درگیر این سخن عیسی (ع) بود که «شبّات برای انسان مقرر شده، نه انسان برای شبّات». از این رو، علی‌رغم محبوبیت او در میان مردم، در میان متکلمان جزم اندیش مسیحی، پاپ چندان محبوبی نبود. مشی او متاثر از تجربه زیسته‌اش به عنوان یک پاپ غیراروپایی و چشیدن طعم بی‌عدالتی در سال‌های جوانی در آمریکای لاتین بود.

درگذشت این رهبر دینی مجالی است برای بازاندیشی امر دینی و تامل در غایت دین‌ورزی. اگر هدف نهایی ادیان صلح، عدالت، اخلاق و تعالی انسان (فارغ از جنسیت، نژاد، دیانت و ملیت) است، آنگاه هر فهم دینی و هر مرز اعتقادی که با این اهداف در تقابل است، باید اصلاح شود. در پس همه این مکاتب و فرقه‌ها باید کرامت و ارجمندی انسان را دید و برای تعالی آن کوشید. ادیان نه برای فصل که برای وصل آمده‌اند.


📌 @Sohrabifar_Vahid