⏹️⭕️من باید خیلی پفیوز باشم که .... (بخش هایی از مصاحبه رخشان بنی اعتماد)

یک سوال سخت: این چند دقیقه کوتاه از رخشان بنی اعتماد [بانوی موفق کارگردان سینمای ایران] را نگاه کنیم و به یک چیز فکر کنیم ما در قبال هزاران کودکی که فرصت نکردند که دانشگاه بروند، هزاران بانویی که امکان نداشتند که استعدادهایشان را شکوفا کنند و هزاران مردی که زیر بار فشار اقتصادی نه تنها آرزوهایشان که نامشان را نیز فراموش کرده اند، آیا هیچ وظیفه ای نداریم؟ بلافاصله به دولت حواله ندهیم. ما به عنوان یک انسان چه باید می کردیم که نکردیم؟

مجتبی لشکربلوکی
@Dr_Lashkarbolouki

نهمین نشست گروه جامعه پژوهی صلح انجمن علمی مطالعات صلح ایران

عنوان: صلح از خانه آغاز می شود!

با سخنرانی:
دکتر پرنیا رضی پور
(پژوهشگر در حوزه جامعه شناسی)

مدیر نشست:
جناب آقای سینا صابریان (پژوهشگر در حوزه جامعه شناسی)

سه شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴

https://www.tg-me.com/ipsan

اکنون که نشستی با عنوانِ

شبی برای جنگل های بلوط سردشت

را در شهرمان تجربه کردیم،
چه نکوست یادی و خاطره ای از برگزاری با شکوه شب بلوط در تهران را با پیشنهاد و راهبری بلوطبانان پا به رکاب سردشت، همرسانی کنیم تا بلکه قسمی از نکات نغز طرح شده در آن گردهمایی بزرگ پایتخت به نفع بلوط ها و نیز پیمان نامه مشارکت کنندگان و همچنین نمایشگاه های جنبی و طرح های به نمایش درآمده را مرور کنیم و با اطلاعات  اشتراک گذاری شده نشست پنج شنبه شب سردشت، یک هم افزایی پیشران تر خلق کنند.

با سپاس ویژه از رییس و همکارانش در اداره منابع طبیعی سردشت و جمع مشارکت کنندکان  در رویداد🙏👏👇

https://www.tg-me.com/oaktree_loverbikers/1547


@oaktree_loverbikers

تبریک به دوست و هموند عزیزمان جناب عباسی بزرگوار


چه نکوست کُرسی های مسئولیت را در حالی واگذار کنیم که خدمتی و خاطره ای ماندگار، به یادگار گذاشته باشیم.


و چه دل انگیزتر است که بازنشستگی را فصلی دگر و آغازی دگر بدانیم که هنوز فرصتی و فرصت های بی شماری برای ایفای نقش باقی تصور کنیم و باز آنچه که از مسئولیت اجتماعی، باقیست، مصرانه وپرشور در طبق اخلاص بگذاریم.


تبریک و به امید آغازهایی بهتر و اثربخشی افزونتر🙏🌹❤️


فیلم کاملتر را اینجا ببینید👇

https://www.instagram.com/reel/DJzTCogtLoF/?igsh=MTAyaTFkanRkY2h6ZQ==


@sopskf

💢 مشاور اجتماعی رییس جمهور با اشاره به مسئولیت اجتماعی؛
«باج به ذی‌نفعان بی‌حق» ربیعی: این حرام اجتماعی است

✍️ نفت خبر:

🔹 در همایش تجارب مسئولیت اجتماعی در ایران که امروز ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۴ در سالن علامه امینی دانشگاه تهران برگزار شد، دکتر علی ربیعی با لحنی صریح و انتقادی از وضعیت نگران‌کننده مسئولیت اجتماعی در کشور پرده برداشت.

🔹 او با تأکید بر این‌که «پول مسئولیت اجتماعی، پول تبلیغات دولت‌ها نیست» گفت: «دولت‌ها حتی حق ندارند برای جبران کسری بودجه خود از ردیف مسئولیت اجتماعی برداشت کنند. هر اقدامی که صرفاً برای جلب رضایت ذی‌نفعانِ بی‌حق و رأی‌آوران باشد، حرام اجتماعی است.»

🔹 ربیعی هشدار داد: «وقتی مسئولیت اجتماعی به خیریه، کارآفرینی نمایشی یا ابزار کسب محبوبیت سیاسی تقلیل می‌یابد، دچار ابتذال می‌شود. این یک مسئولیت درون‌سازمانی است، نه ویترین نمایش. نباید شرکت‌ها را به اجبار در منگنه انجام آن گذاشت، بلکه باید به آن به‌عنوان یک تفکر، یک ارزش انسانی و یک باور نهادینه نگریست.»

👈 متن کامل این گزارش را از اینجا بخوانید

_
از نفت همیشه خبر می‌آید
@naftkhabarha

برنامه ششمین همایش بین‌المللی صلح و حل منازعه

این همایش در سه روز در آخر این هفته با مشارکت اعضای انجمن علمی مطالعات صلح ایران برگزار می شود.

https://www.tg-me.com/ipsan

🔺خانم استاندار حجابت را رعایت کن!

حسین علا اولین سفیر ایران در آمریکا در سال 1922 در واشنگتن هر جا که می رفت با زبانی آکنده از مطایبه و طنز به مستمعان خود می گفت:
وقت آن رسیده که بدانیم ایران چیزی بیش از گربه و قالی است!
صد سال پس از آن سخن نغز، گویی چرخ زمان به عقب برگشته است. کیهان و فارس و ...هر جا که می روند می گویند ایران چیزی جز چادر و حجاب اجباری نیست.
نمونەاش انتقاد فارس از کشف حجاب استاندار حلبچه در رستورانی در دربند در تهران است.
دیدار خانم ناصح و دیگر استانداران اقلیم کردستان از ایران در چارچوب شکوفایی روابط اقتصادی و سیاسی طرفین در دو سال اخیر صورت می گیرد.
در حالیکه کشورهای منطقه نظیر ترکیه، امارات و عربستان برای حضور در بازار اقلیم کزدستان، جذابیت های اقتصادی خود را با پیوست های فرهنگی تلفیق می کنند، مرغ سیاست خارجی تندروها در ایران همچنان یک پا دارد:
ترجیح حجاب بر اقتصاد و ایدئولوژی بر عمل گرایی و کلیشه بر اندیشه!
نام حلبچه که خانم ناصح استاندار آنست، احتمالا بیش از هر نامی با تاریخ معاصر ایران گره خورده است.
حلبچه که در اواخر جنگ به تصرف نیروهای ایرانی درآمد، نمود بیش ترین پیشروی ایران در خاک عراق در طول هشت سال جنگ بود.
صدام در یک انتقام جویی سبعانه آن را بمباران شیمیایی کرد.
ایران در رسانه ای کردن این جنایت کم نگذاشت و نام حلبچه جهانی شد.
این شهر به تازگی نوزدهمین استان عراق شده، جالب این جاست که صدام این عنوان را به کویت داده بود.
طرفه آنکه بمباران حلبچه و اشغال کویت دو رخدادی بودند که زوال دیکتاتوری در عراق را تسریع کردند.
احتمالا هیچ کشوری در دنیا به اندازەی ایران امروز استاد هدر دادن فرصت ها نمی باشد.
بجای سخن گفتن از پیوند دیرین ایران و حلبچه و استفاده از ظرفیت های گوناگون آن، حواشی کوچک را بزرگ کردن کار هر کسی نیست!
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1

🟢 نشست تخصصی بوم‌گردی، صلح و پایداری

در حاشیه جشنواره ملی بوم‌گردی‌ها
به کوشش اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی کرمان

📅 پنجشنبه ۱ خرداد ۱۴۰۴
🕘 ساعت ۹ صبح
📍سالن شماره ۲ اتاق بازرگانی کرمان
⸻

در این نشست تخصصی، سه چهره برجسته از حوزه‌های مختلف گردشگری به بررسی ابعاد راهبردی و مفهومی بوم‌گردی خواهند پرداخت:

🔸 دکتر حامد سجادی
نویسنده کتاب اقامتگاههای بوم گردی از مفهوم تا اجرا
ارائه: «نقشه راه بوم‌گردی استان کرمان»
تحلیلی تخصصی از وضعیت موجود، فرصت‌ها و مسیر پیشنهادی توسعه بوم‌گردی در استان کرمان

🔸 آقای رئوف آذری
پژوهشگر گردشگری صلح
ارائه: «نقش بوم‌گردی‌ها در ترویج صلح پایدار»
بررسی پیوند میان تجربه‌های بوم‌گردی و گسترش صلح اجتماعی، فرهنگی و منطقه‌ای

🔸 آقای جهانشاهی
دبیر کمیته ملی گردشگری سبز
ارائه: «گردشگری پایدار در زیست‌بوم‌های گردشگری»
تحلیلی بر سیاست‌ها و اقدامات لازم برای حفظ منابع طبیعی و توسعه پایدار در بوم‌گردی‌ها

⸻

🎤 مدت زمان هر ارائه: ۲۰ دقیقه
🔚 همراه با جمع‌بندی و گفت‌وگوی پایانی

🟠 این نشست فرصتی است برای هم‌افزایی فعالان گردشگری، کارشناسان، سرمایه‌گذاران و علاقه‌مندان به توسعه پایدار بوم‌گردی در استان کرمان و سراسر کشور.

نقش بومگردی ها در ترویج و نهادینه کردن صلح پایدار


https://www.tg-me.com/PeaceTourismAcademy/1497

اولین جشن بومگردی های کشور، فرصت نکویی بود تا در ادامه پژوهش چندوجهی گردشگری صلح، تلنگری به جایگاه بومگردی های کشور بزنیم.

همراهی و مشاوره اساتیدمیان رشته ای از دانشگاه تهران و نیز دکتر رضاسلطانی عزیز که عمری در نهادهای بین المللی و ویژه کمسیون اروپایی این حوزه، تجربه اندوزی کرده و خدمات شاخصی داشته اند در کنار لطف اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی استان کرمان، مشاور وزیر، مدیرکل گردشگری داخلی وزارت، دبیر کمیته ملی گردشگری سبز و مدیران پروژه راه ادویه با طعم صلح، فرصتی خلق کرد تا در جمع قسمی از فعالان گردشگری حاضر در اولین جشن که تسهیلگر چرخش این صنعت کم بدیل روز ایران هستند، دقایقی را به طرح دغدغه صلح ورزی بومگردانان و معرفی پویش "هرخانه بومگردی، یک کانون و خانه صلح" بپردازم و به نقش مدیران اقامتگاه ها در هیٲت یک صلح آفرین و صلح یار و نیز گردشگران ورودی خارج شده از بومگردی های فعال در نقاط روستایی در هیٲت یک سفیر صلح، اشارات مختصری در بازه زمانی کوتاه داشته باشم.

حافظ گفتنی:
" چون غنچه، گرچه فروبستگی است کار جهان
تو همچو باد بهاری، گره گشا می باش"

پروژه ایران هراسی متعاقب چالش های دامنگیر خاورمیانه، صنعت گردشگری کشور را به نحو انکارپذیری تحت تٲثیر قرار داده و از جهتی رشد کمی اقامتگاه های بومگردی کشور بدون توجه به ساحت کیفی آن، محتمل آسیب های جبران ناپذیری بر سنت و ارزش های حاکم بر زندگی روستاهای کشور وارد کند .

رویدادها و گردهمایی های ملی چون جشن بومگردی ها که طبق اعلان انجمن حرفه ای، بیش از هفتصد نفر از فعالان این حوزه را با رنگ ها،فرهنگ ها، زبان ها و حتی آیین و مذهب وگرایش سیاسی گونه گون از اقصی نقاط کشور گرد هم در آورده بود، چنانچه با چراغ علم و تجربه و شناخت فراگیر همراه شوند، گشایشگر مسیرهای بهتر و خالق دستاوردهای ارزنده تر خواهند شد ویژه اگر که با خمیرمایه پایداری و ویژه صلح اجتماعی و فرهنگی عجین گردند، تحول زا می شوند..

باشد که قیام به این مٲموریت و مسئولیت اجتماعی و نذر تخصص، سهمی در ارتقای این بخش از صنعت روز جهان در جغرافیای ملی ادا کرده و شاهد نقش آفرینی های بیشتر مراکز اقامتی و رفاهی در کاهش فقر، استیفای حقوق شهروندی، توزیع درآمد و استقرار نسبی عدالت، رفع تبعیض، بهره گیری از فرصت های کم نظیر مشارکت اجتماعی و کشف ظرفیت های فرهنگی، میراث تمدنی، آیینی و اهتمام به تنوع ها فارغ از سیاست نابسامان روز و احترام به تفاوت ها ورای تعارض منافع در جغرافیای کوچک روستاها باشیم..

پ.ن: این کلیپ، بُرشی از ارایه رئوف آذری، پژوهشگر گردشگری صلح در پنل تخصصی جشن بومگردی های کرمان است که در تاریخ یکم خرداد در سالن کنفرانس اتاق بازرگانی کرمان، به صورت سخنرانی ارایه شده است.
زحمت ضبط این ویدیو و بُرش با جناب آقای تواضع است که بیش از سه هزار کیلومتر رفت و برگشت پشت فرمان نشست و ارایه دهنده را همراهی کرد تا صلح بومگردی ها، تلنگری خورد.

سپاس از ایشان و تسهیلگری های اتاق کرمان ویژه خانم دکتر فدایی قطبی

#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#آکادمی_گردشگری_صلح
#دانشگاه_تهران
#جشن_ملی_بومگردی ها

+نقل از صفحه اینستاگرام بنیاد توسعه صلح و مهربانی👇
@sopskf

هەرەوەزی پیرۆز

گووندی زووران و هاریکاری خزمان...

https://www.instagram.com/reel/DKILfGOoW1x/?igsh=MWc3em03cGVhMmtraw==

@sopskf

🔲⭕️توسعه ایران کلاشینکف می خواهد!
مجتبی لشکربلوکی

دکتر لنت پریچت؛ متخصص اقتصادد توسعه است و فارغ التحصیل دکترای اقتصاد از MIT، او ۲۰ سال برای بانک جهانی کار کرده و سه سال هم در در اندونزی و سه سال در هند زندگی کرده و سپس حدود ده سال در دانشکده (مدرسه) حکمرانی هاروارد تدریس داشته. او نظریات جالبی در مورد چگونگی پیدا کردن مسیر توسعه در کشورها دارد.

او می گوید ام۱۶ اسلحه متعارف در ارتش آمریکاست که در مقایسه با کلاشینکف بسیار بهتر است، چون کلاشینکف (که اسم دقیقتر آن کلاشنیکف است) بیش از چند صد متر نمی‌تواند به هدف بزند. اما کلاشینکف (ساخت شوروی) با همه ضعف هایش محبوب‌ترین اسلحه جهان است! چرا؟ چون آن را چنان طراحی کرده اند که به طرز باورنکردنی محکم است؛ مهم نیست با آن چکار کرده و چه بلایی سرش آورده باشید، به محض کشیدن ماشه شلیک می‌کند. آموزش هم نمی خواهد. در واقع به هرکس بخواهید می‌‌‌‌‌توانید بدهید و به‌راحتی استفاده کند. اسلحه آمریکایی خیلی عالی است اما اگر تمیز نگهش ندارید و در شرایط خوبی نباشد شلیک نخواهدکرد. نگهداری و استفاده از آن آموزش جدی می خواهد (رفرنس: دنیای اقتصاد، دکتر جعفر خیرخواهان- لینک)

☑️⭕️تحلیل و تجویز راهبردی:

مساله اینست که وقتی ام۱۶ با طراحی کامل و بی‌‌‌‌‌نقص را به یک سرباز صفر بیچاره در یک محیط کثیف می‌دهید این اسلحه کار نخواهد کرد. شبیه به همین مساله را در توسعه مناطق، جوامع یا کشورها داریم. اشتیاق و اعتقاد به الگوبرداری از بهترین ها، باعث می شود که برویم سراغ ام۱۶. به‌جای اینکه به طرح‌هایی فکر کنیم که متناسب با شرایط ما باشند. گاهی اوقات تلاش می کنیم بدون فکر کردن طرح‌هایی را از خارج/دیگران/بهترین ها وام بگیریم و آنها را برای سازمان/جامعه/منطقه/کشور خود به کار بگیریم که چنین چیزی در عمل موفق نمی‌شود. بعدش هم هیچ کسی رویش نمی شود که بگوید بابا جان ما اصلا کلاشینکف نیاز داشتیم و نه ام۱۶!
خب چه باید کرد؟

1) اصول توسعه را از الگوهای توسعه تفکیک کنیم. مثال: تضمین حقوق مالکیت جزو اصول توسعه است. یعنی اینکه دارنده یک دارایی که می تواند هر چیزی باشد از جمله کارخانه، تابلوی هنری، ایده کسب وکاری، کد نرم افزاری، آهنگ موسیقی، فیلم سینمایی؛ مطمئن باشد که دارایی اش محفوظ و محترم است و همچنین منافع آن دارایی به خودش برمی گردد و کس دیگری حق دخل و تصرف و تغییر منافع را ندارد حتی حکومت. حالا در یک کشور این مساله حقوق مالکیت رو با الگوی الف حل و فصل می کنند (مثلا قانون گذاری در مجلس) در کشوری دیگر قواعد اخلاقی و هنجارهای اجتماعی. الگو مهم نیست، اصول مهم است.

2) میوه چینی ممنوع! تجربه دیگر کشورهای جهان بسیار گرانبهاست حتما باید آن تجربیات را دید و فهمید. ولی فقط میوه ها را نباید دید بلکه باید ریشه ها را فهمید. مثلا ما دانشگاه، پارلمان و روزنامه را از جهان مدرن می گیریم اما مثل این است که درخت را از کمر قطع می کنیم و بدون ریشه در خاک یکاریم و سپس انتظار بکشیم میوه بدهد.

3) کپی مجاز نیست! تجربه دیگر کشورهای جهان و به خصوص کشورهای موفق، در سه متغیر زمینه ای مهم شکل گرفته است: جغرافیا و تاریخ و فرهنگ. بنابراین ایده بگیریم اما کپی نکنیم.

4) از راه حل شروع نکنیم. از مساله شروع کنیم. اگر می خواهیم توسعه پیدا کنیم باید تمرکز کنیم روی مسایل. سپس با درک عمیق اصول (بند 1)، افتان و خیزان و در یک فرآیند سعی و خطای هوشمندانه و رفت و برگشتی و یادگیری، راه حل اختصاصی (الگوی) خود را پیدا کنیم.

بگذارید سه مثال بزنم.
•سنگاپور مساله ترافیک و آلودگی را با عوارض الکترونیکی سنگین، مالیات بر خودرو و توسعه حمل و نقل عمومی حل می کند اما کپنهاگ آن را با تبدیل شدن به پایتخت دوچرخه جهان.
• آلمان مساله انرژی را با تمرکز بر انرژی بادی و خورشیدی محلی با مشارکت شهروندان از طریق تعرفه های تشویقی برای تولیدکنندگان خانگی حل می کند اما چین با سرمایهگذاری کلان در مزارع خورشیدی و بادی عظیم و استفاده از مقیاس اقتصادی برای کاهش هزینه های تولید انرژی.
• سیستم مسکن اجتماعی با اجاره های تنظیم شده دولتی در وین (اتریش) جواب داده است به گونه ای که پایین ترین نرخ بی خانمانی در اروپا را دارد و ۶۰٪ جمعیت در این واحدها زندگی می کنند. اما در فنلاند با سیاست «اول مسکن!» با ارائه مسکن رایگان یا یارانه ای بدون پیش شرط این مساله را حل کرده است.

5) هیچ راه حلی، راه حل پایانی نیست. تمام راه حل هایی که در سه مثال بالا گفتم نیز ایراد دارند، در طول زمان باید افتان و خیزان یاد گرفت و به پیش رفت.

سخن آخر؛ توسعه یعنی حل مهم ترین و کلیدی ترین مسایل جمعی. ام۱۶ (بهترین تجارب ممکن اما غیرمرتبط با جغرافیا، تاریخ و فرهنگ) را ببنیم، الهام بگیریم ولی رها کنیم و برویم سراغ راه حل هایی که اصول را رعایت می کنند اما الگوی شان با گروه خونی ما سازگار است

@Dr_Lashkarbolouki

مهربانو #آمنه_احمدزاده (برادرزن وەستا قادر مولانپور-سوژه فیلم سینمایی درخت گردو)،از روز بمباران شیمیایی روستای  #ڕەش_هەرمێ، روایت می کند.

او که شاهد عینی روز بمباران است در مصاحبه ای کوتاه با دبیر بنیاد توسعه صلح و مهربانی ، که روز یک شنبه مورخ ۱۱ خردادماه ۱۴۰۴ در محل روستا ترتیب داده شد، می گوید:

"چهار بمب بر سر روستا، خالی شد.
یکی کنار مزار و آرامستان روستا،
دیگری کنار پُل و اطراف همین گونی های پُرِکاه، سومی هم زیر درخت گردو و چهارمی هم کمی پایین تر زمین افتادند!

گرچه تخریب زیاد نداشت ولی همان که زیر درخت گردو افتاد، مملو شده بود از گاز
و چشم و پوست می سوزاند.

دختران و همسر مام قادر،
زیر درخت گردو بودند که ...

فیلم درخت گردو را اینجا ببینید👇
https://www.tg-me.com/Sopskf/5972

@sopskf

جنگل های حرا، نقش کم بدیل شان در ژینایی وطن و تکریم شان توسط بلوطبانان
https://www.tg-me.com/oaktree_loverbikers/1907


ما زاگروس نشینان، سال ها برای بلوط و ژینایی اش فریاد زدیم، جان به حریق سپردیم و سینه به سینه مصیبت ایستادیم اما وااسفا که کم و بسیار کم، توفیق یارمان شد تا از تیغ تیز تخریب و  قتل و عام، برهانیم شان!

شاید تجربه بهترین آموزگارمان بوده که به این درک واصل مان گرانده که بدفهمی و یانافهمی از این نکته که جنگل و بلوط سرمایه ای ملی و حتی جهانی اند، موجد عملکرد دیروز و امروز در قبال بلوط ها باشد و حریق های بی پایان و تخریب های مستمر، نمونه های بارز این رویکرد پُربیراه..

برای زدودن این نگاه نقطه ای و تک عاملی و رسیدن به رویکرد هر عنصر طبیعت یک ضرورت زیست پایدار(درواقع خروج از چرخه معیوب مواجهه)، عزم کردیم پای بر رکاب نهیم و دو سال قبل، ششصد وپنجاه کیلومتر جاده را گز کنیم.

امسال نیز بنا نهادیم تا نوار مرزی جنوب و غرب را اینبار پشت فرمان اراده، بپیماییم بلکه عناصر گونه گون ارزشمند دیگر این جغرافیا را با زوم دوربین مان شناسایی کرده و چون بلوط عزیزشان داریم اگر چه درتکریم شان، کم آریم!

درختان و جنگل های حرا، از آن دست اند و ماشاءا... که کم بدیل در خدمت ژینایی وطن، استواراند تا جایی که به #طلای_سبز جنوب شهرت یافته اند

"مانگرو (حرا) اکوسیستم های نادر ، دیدنی و پرباری در مرز بین زمین و دریا است.
این اکوسیستم های فوق العاده به رفاه، امنیت غذایی و محافظت از جوامع ساحلی در سراسر جهان کمک می کنند.
آنها از یک تنوع زیستی غنی پشتیبانی می کنند و یک زیستگاه با ارزش برای ماهی ها و سخت پوستان فراهم می کنند.
حرا همچنین به عنوان نوعی دفاع طبیعی ساحلی در برابر موج طوفان، سونامی، افزایش سطح دریا و فرسایش عمل می کند.
حرا بعلت داشتن خاکی که مخزن کربن بسیار موثری است مقادیر زیادی کربن را جدا می کند"

نامگذاری بیست وششمین روز ژوئیه هرسال میلادی برای حفاظت از جنگل های مانگرو(حرا)،
نشان از ارزش اکولوژیکی این گونه طبیعت دارد که نیازمند قدردانی و بوسه سپاس است.

بلوطبانان پا به رکاب،
بر همین فهم،
مسیر چندهزار کیلومتری را پیمودند تا از این عنصر کم بدیل در ژینایی وطن، همسنگ بلوط های شان، سپاسگزاری داشته باشند.

باشد که همگی قدردان و حافظ تک تک عناصر و مواهب ژینایی وطن و جهان زیست مشترک مان باشیم.

پ.ن:
-پاراگراف پایانی به نقل از کانال محیط بانان و جنگلبانان
+تالاب خورخوران، جنوب ایران
🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#سواحل_جنوب
#تکریم_جنگل_حرا
#ژیناگران_وطن

@oaktree_loverbikers

عید قربان، قربانی منیت ها و آغازی بر همدلی های راهبرانه...

✍️رئوف آذری
@sopskf

عید قربان،
قربانی منیت ها و آغازی بر همدلی های راهبرانه

https://www.tg-me.com/Sopskf/7465


✍️رئوف آذری*


گذر تاریخی عُمر و تجارب زیسته هریک از ما، باید تا به امروز این فهم را شکل داده باشد که هرچه ما در هیٲت و مقام انسانی، تواناتر و مجهزتر به ابزار و داراتر در بعد تکنولوژیکی، دارایی و حتی هوش روز مصنوعی باشیم باز ناتوانتر از آنیم که به تنهایی و بدون پذیرش و کمک دیگری، بتوانیم زندگی را سامان داده و معنابخشیم..

چندسال قبل، صاحب این قلم در گردهمایی بزرگ خانوادگی، رشته کلام به دست گرفته، به نقل از دایی والده گرانسنگ، یادآور شدم که ارزش فامیلی حتی اگر چون پاروی برف روبی باشد که فقط در فصلی از سال و آن هم چند روز در ماه، کارکرد داشته باشد اما مساعدت به گاهش، انکارناپذیراست.
همان جا، عزیز دیگری از فامیل، به نشان تٲیید، تکمیل کرد و اضافه کرد:"اعضای فامیل، چون مصالح ساختمانی اند که هر کدام، ایفاگر نقشی اند.
گاهی کسی، پنجره می شود و دیگری دیوار، سقف، سنگ، آجر، ملات و ... اما یادمان باشد که هریک، بلاخره صاحب نقشی واضح یا پنهان است ولی هیچ کس، علاف و عاطل و بی ثمر نیست و هرکس، جای خود، کاربستی ویژه دارد که قابل اتکاء و احترام است"

آنجا بود که من سخنران دانشگاهی، از دانش بومی بیشتر الهام گرفتم و همانجا با خود عهد بستم نه تنها به اعضای خانواده، قوم و خویش، بلکه به نسبت همشهریانم، هموطنانم، هم مسلکانم و فراتر همه شهروندان جهان پیرامونم فارغ از نژاد، زبان، آیین و باور، جناح و گرایش سیاسی و... صدالبته فارغ از کارکرد ابزاری، نگاهی معطوف به اثربخشی داشته باشم و اصل را بر برائت در کارکرد درست گذاشته و چنانچه خلاف آن ثابت شد، به تصمیم و استراتژی روز موکول کنم.

همان نیز موجد گشودن دروازه ای به زندگی شد که هنوز که هنوز است محصول آن را نصیب می برم ...

همه محتاج آنیم که از موضع خودمحوری و بی نیازی، کمی عدول کرده و پایین آییم و بر نقش و کارکرد دیگری در هر مقام و هرجایی، ایمان بیاوریم و به موقع فهم کنیم که هر یک و دوی ما، چه سان می توانند نقایص هم را و کژکارکردی های یکدیگر را پوشش داده، مرتفع کنیم و چگونه و چه بزرگ منشانه، امکان اشتراک داشته ها و رفع نقص های دیگری را عهده دار شویم.

گرچه هریک به تبع انسانی و نیاز و آزِمان، امکان بخشندگی و از طرفی دیگر طلب کردن ها را داریم اما چه نکوست که بی توجه به دارندگی های روزمان، بیشتر در نداشته های مان درنگ کرده و با خروج از پوسته منیت به مغز نیاز، اهتمام ورزیم و از سر فهم به موقع، در مسیر همدلی ها، مساعدت ها و همراهی ها قدم نهیم.

باشد که با خروج از دایره منیت، فرصت همرسانی همدلی ها بیابیم و راهبرانه اعیاد و ایام را با اهتمام به نقش دیگر همنوعان و حتی غور در اثربخشی سایر زیستمندان بر غنای زیست جمعی مبارک گردانیم که پایداری صلح، در فهم به گاه همدلی های راهبرانه است...


عیدتان با همدلی، مبارک ...
___

پ.ن:
تصویر حاصل دوربین نگارنده در اطراف روستای گردشگری موسالان حدفاصل میراباد به سردشت در سال گذشته است.

*کنشگر صلح و محیط زیست، پژوهشگر گردشگری صلح

🌹❤️🌹

#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#عیدقربان
#عیدمبارکی
#همدلی_های_راهبرانه

@sopskf

سپاس از رسانه سیروان🙏

✍️خردمندان عالم
(مشاجره زننده دونالد ترامپ و ایلان ماسک)

محمدرضا اسلامی

🔵جردن پیترسون روانشناس صاحبنام بین‌المللی جمله جالبی دارد که مصداق این اتفاقات اخیر است:
«…امر زشت(Ugly thing) یعنی دیدن یک انسان پیر که infant (کودک) باقی مانده باشد.»

پیترسون بارها در سخنرانی‌هایش این مضمون را گفته که مشمئزکننده‌ترین و چندش‌آورترین صحنه، دیدن فردی است که به میان‌سالی/سالخوردگی رسیده اما کودک باقی‌مانده است. از این زشت‌تر نیست.

You are an old infant, and that’s an ugly thing.

🔵رفت و برگشت توئیت‌های ایلان ماسک و دونالد ترامپ و سطح نازل حرف‌هایی که ظرف چندساعت اخیر رد و بدل شد میلیون‌ها نفر را در دنیا متحیر کرد!
جدای از اینکه این مشاجره کلامی پیرامون چه چیزی شکل گرفته «سطح» حرفهایی که زده‌شد از سطح دعوای دو نوجوان‌دبیرستانی پائین‌تر بود. این سوال مطرح می‌شود که آیا زمام حکمرانی این دنیا در دست خردمندان است؟!

حافظ می گوید:
زیرکی را گفتم این احوال بین/ خندید و گفت/
صعب روزی، بوالعجب کاری،
پریشان عالمی

🔵 ولادیمیر پوتین یک رفیق گرمابه و‌ گلستان داشت به نام
یوگنی پریگوژین. این آقای پریگوژین شخص باعرضه ‌ای بود و در هر کاری دستی داشت و یک هزاردستان واقعی بود! در کنار بازرگانی و فعالیت‌های تجاری، گروه واگنر را هم مدیریت می‌کرد و از هر یک از انگشت‌هایش هنری می‌بارید. در جریان حمله روسیه به اوکراین این آقای پریگوژن با استفاده از نیروهای واگنر و حتی با بکارگیری «زندانیان آزادشده در ازای خدمت نظامی» در نبردهای کلیدی مانند باخموت حضور فعال داشت. با این حال، او به‌تدریج به یکی از منتقدان فرماندهی نظامی روسیه یعنی عالیجناب ولادیمیر تبدیل شد. به دلیل «اعتماد به نفس» فراوان، یک نیمچه شورشی هم علیه پوتین به‌راه انداخت که سریعا با واسطه‌گری بلاروس پایان یافت.

کمتر از دو ماه بعد جت شخصی این آقای پریگوژن سقوط کرد! به تعبیر حافظ، زیرکی را گفتم این احوال بین:
ولادیمیر پوتین اعلام کرد که دلیل سقوط هواپیما، انفجار نارنجک‌های دستی در داخل هواپیما بوده و هیچ عامل خارجی در این حادثه نقش نداشته است!

🔵 تفاوت آمریکا با روسیه در این است که در آمریکا «امر قدرت» مهارشده‌تر است و «رسانه» حضور جدی‌تری در جامعه دارد. لذا حکمران «فعال مایشاء» نیست. او حتی اگر بخواهد هم نمی‌تواند فعال مایشاء باشد. اما «سوال اصلی» پیرامون دعوای ایلان با دونالد یا دعوای ولادیمیر با یوگینی نیست. سوال اصلی این است که:
آیا زمام حکمرانی این دنیا در دست خردمندان است؟

بدیهی است که خیر! پس سوال اینجاست که فلسفه نظم موجود در این دنیا و توسعه تکنولوژی و دانش محصول چیست؟

چگونه است که بشر در سایه نظم و ساختار، توانسته دانشگاه‌هایی مانند استنفورد و هاروارد را شکل دهد و از محصول همان دانشگاه‌ها توانسته دانش پزشکی و مهندسی را توسعه دهد. اگر خردمندان بر صدر مصطبه این عالم نیستند پس دانش چگونه تولید شده/می‌شود؟

🔵انسان معاصر در مسیر رشد و بلوغ خود سعی و خطاهای بسیار کرده و کوشیده که با «طراحی ساختار»ها قدرت را مهار و به کنترل درآورد. اما جریان «مهار قدرت» هنوز ناپخته و نابالغ است. خردمندان این عالم نقش فعال/جدی در سطح مدیریتِ خُرد امور دارند ولی در سطح کلان، بازی در دست خردمندان نیست.
آن Ugly thing به تعبیر جردن پیترسون حضور فعالی در لایه های اصلی قدرت داراست و امر خردورزی، حضور کمرنگی در سطحِ کلان اداره دنیا داراست.

🔵یکی از مصادیق و نمونه های Ugly thing محمود احمدی نژاد است. زمانی که به قدرت رسید ناگهان شروع کرد به انکار هولوکاست و با این کارش هزینه‌های بسیار به کشور ایران تحمیل‌ کرد (بی دلیل). اما امروز ‌بعد از ۶۰۰ روز سکوت در قبال سلاخی پنجاه هزار زن و کودک بی‌پناه در غزه، به مجارستان رفته که در مورد محیط‌زیست و تغییرات اقلیمی سخنرانی کند!
کدام جریان از خردورزی آن رفتار در برابر هولوکاست را تایید می‌کرد و کدام عاطفه و خرد انسانی این سکوت در برابر غزه را تایید می‌کند؟

🔵امر زشت یا Ugly thing حضور جدی در عرصه کلان مدیریت این دنیا داراست. کودکان میانسال و سالخورده رشته اداره امور این عالم را در دست دارند و خردمندان درگیر مسائل خرد هستند.
چرا؟

🔵 پاسخ به این سوال دشوار است.
شاید یکی از دلایل این واقعیت تلخ، به این حقیقت برمی‌گردد که اهل خرد، اهل چالش نیستند. ترجیح می‌دهند که در سطحی محدود و با «چالش‌های کنترل‌شده» مواجه شوند. مثلا در گوشه آزمایشگاهی در کیوتو به مطالعه سلول‌های بنیادی انسان بنشیند یا در آزمایشگاه لارنس به مسئله شکافت هسته‌ای بپردازد، ولی حاضر نیست که نماینده کنگره شود یا با ولادیمیرهایِ دنیا سرشاخ بشود.

جریان خرد و خردورزی در وضعیت زیست انسان امروز مقصر است. توئیت‌های چندساعت اخیر این دو نفر مصداق این کلام حافظ است:
پریشان عالمی ست.

www.tg-me.com/solseghalam/2525

🔻قتل های تکرارشونده در الگوی فرودستی جنسیتی؛ الگویابی نظری در قتل الهه حسین نژاد

➖عباس نعیمی جورشری
| مدیر گروه جامعه شناسی حقوق انجمن جامعه‌شناسی ایران
• انصاف نیوز _ ۱۷ خرداد ۰۴


▪️الهه حسین‌نژاد، دختر ۲۴ ساله‌ای از اسلامشهر، در روز جمعه ۴ خرداد ۱۴۰۴ پس از ترک محل کارش در سعادت‌آباد تهران ناپدید شد. آخرین تماس او با خانواده‌اش حدود ساعت ۱۹:۴۰ همان شب بود که گفت تنها ۲۰ دقیقه با خانه فاصله دارد. پس از آن، هیچ ردی از او باقی نماند. بر اساس گزارش‌های رسمی، الهه در میدان آزادی سوار یک خودروی عبوری می‌شود. راننده پس از رسیدن به مقصد و در هنگام پرداخت کرایه، متوجه گوشی گران‌قیمت او شده و تصمیم به سرقت آن می‌گیرد. با مقاومت الهه مواجه می‌شود و در نتیجه، ۳ تا ۴ ضربه چاقو به او وارد می‌کند که منجر به فوت او می‌شود. جسد او در بیابان‌های اطراف تهران کشف شد. پلیس آگاهی تهران بزرگ اعلام کرد که بازسازی صحنه قتل الهه حسین‌نژاد در تاریخ ۱۷ خرداد انجام خواهد شد.
این قتل تنها نمونه ای از موارد مشابه است.
قتل‌ الهه حسین‌نژاد شباهت‌هایی با موارد تلخ پیشین دارد از جمله قتل رومینا اشرفی، مونا حیدری، غزاله شکور، یا حتی قتل‌های کمتر رسانه‌ای‌شده در حاشیه‌های شهرها! آن‌چه این قتل‌ها را فراتر از "جرائم فردی" مورد توجه قرار می‌دهد، تکرارشوندگی، الگوهای مشابه و ضعف ساختارهای حمایت اجتماعی و حقوقی از قربانیان است.
اینگونه می توان پرسید آیا ارایه تحلیلی ساختارمند درباره قتل «الهه» ها ممکن خواهد بود؟
ویژگی های خشونت عریان مذکور چیست؟
جامعه شناسی حقوق در اینباره چه می گوید؟
برای پاسخ به این پرسش ها می توان بر نکات زیر اعتنا داشت.


۱. خشونت در فضای عمومی: بدن زن و نظم نمادین سلطه جو

نظریه های اجتماعی مشخصی در این راستا یاری رسان هستند. هانا آرنت از فضای عمومی به‌مثابه محل ظهور و کنش‌گری انسانی یاد می کند. نظریه فضا (لوفور، لوری، باتلر) فضا را امری غیر خنثی می داند که متشکل از روابط قدرت است. جودیت باتلر نیز از بدن‌های به‌حساب‌نیامده و سوژه‌های حذف‌شده از "سوگواری مشروع"‌ سخن می گوید.
اینگونه می توان ادعا نمود در قتل الهه، مسئله فقط مرگ یک زن نیست؛ بلکه حذف فیزیکی سوژه‌ای است که جرئت کرده بود فضای عمومی را تصاحب کند. بدن زن، در منطق مسلط، باید یا در پستو باشد یا تابع مراقبت مردانه. وقتی زن تنها، مستقل، و دارای ابزار اقتصادی (مثلاً گوشی آیفون) دیده می‌شود، گویی "حقش را خورده" و باید مجازات شود. الهه زنی است که نظم نمادین مردانه را به چالش کشیده، ولو با ساده‌ترین ابزار: تردد مستقل! تردد تنها در اینجا برعم زننده نطم نمادین و سلطه جوست.

۲. خشونت اقتصادی: تشدید تیولداری فرودست در سلطه مردانه

ذیل این نگاه، پی‌یر بوردیو از خشونت نمادین و سرمایه‌های نابرابر یاد می کند. چنانکه دیوید هاروی مبین نئولیبرالیسم و تخریب سرمایه اجتماعی است. همانگونه نظریه نانسی فریزر را داریم که برخوردار نبودن زنان از «عدالت توزیعی» و «عدالت بازشناسی» را به بحث می نهد.
بر اساس این تکیه گاه نظری، الهه قربانی خشونتی شد که در آن مردِ محروم‌شده از منزلت و ثروت، زنِ برخوردار از استقلال و دارایی را هدف قرار می‌دهد. این قتل نه فقط واکنشی آنی، که نمود خشم طبقاتی مردانه علیه سوژه‌ای زنانه است.
مردانی که در ساختار سرمایه‌داری نیم بند و رانتیر که به تیولداری قدیم پهلو می زند، رانده شده‌اند. آنها اغلب تخلیه‌ی خشم را به سوی ضعیف‌ترها انجام می‌دهند که مردانی دارای جایگاه بدنی و سنی ضعیف تر و یا زنانی که در زن بودنشان خصلت ناتوان تری در دفاع دارند. زن در این فهم نرینه اقتصادی، همیشه "قابل مصرف" و بی‌دفاع است. لذا هدف مناسبتری برای هجوم و بزه خواهد بود.

۳. فوران خشونت آنی: نرینگی و بحران هویت

ریوین کانل در نظریه اش بر مردانگی هژمونیک (hegemonic masculinity) تأکید دارد. زیگمونت باومن از خشونت در جهان مایع و فقدان مرزهای اخلاقی سخن می گوید. فرانکو براردی نیز از خشونت‌های لحظه‌ای به‌مثابه نتیجه‌ی اختلال عاطفی در سرمایه‌داری روان‌محور یاد می کند. ضمن اینکه پژوهش های جرم شناسی در این راستا قابل توجه است.
قاتل الهه، بدون هیچ رابطه قبلی، صرفاً در پاسخ به «نه» قربانی، به خشونت مرگبار متوسل می‌شود. این نوع خشونت:
الف. بدون پیشینه روانی،
ب. بی‌برنامه و بدون برنامه‌ریزی،
پ. اما هم‌زمان بشدت مردانه و سلطه‌گر است.
این نشان‌دهنده‌ی فروپاشی هویت مردانه در زیست معاصر است: مردی که دیگر قدرت اقتصادی ندارد، در نماد "قدرت مطلق بر جان" سعی می‌کند جایگاه خود را بازسازی کند.


📍متن کامل یادداشت
@abbasnaeemi