بەشێک لە وتاری هەینی
مزگەوتی حەزڕەتی عومەری شیوەبرایمەی  سەردەشت

مامۆستا حاجی عەبدوولسەلام گۆڵنەواز

جومعە،
۶ی پووشپەڕی ۲۷۲۵ی کوردی(۱۴۰۴ی هەتاوی)

بابەت:
مانگی موحەرڕەم
+
ساڵوەگەری کیمیابارنی سەردەشت
و چەند تێبینی

٭سپاس بۆلێدوانی بەڕێزیان و گەیاندنی کاک ڕەفیق ڕەسووڵپوور

🌹❤️🌹

+تکایه وتاره کانی تری ئاوایی و شاره کانمان پێ بگه ینن👇

@sopskf

تابلوی یادمان بمباران شیمیایی سردشت

تهیه شده توسط بنیاد حفظ آثار دفاع مقدس

میدان سرچشمه، جلوی بانک صادرات، محل اصابت بمب شیمیایی در هفتم تیر ۱۳۶۶

پ.ن:
+تهیه و نصب این نوع از تابلوهای یادمان، در نفس خود، قابل تقدیر است که موجد ثبت و ماندگاری رویدادها در اذهان مردمی و نیز راهنمایی شهروندان، گردشگران و پژوهشگران اند و اطلاعاتی ژرف را در حداقل زمان منتقل می کنند.

اما چند نکته؛
①طراحی و دیزاین تابلو، به نسبت نوآوری داشته و از نمادهای خاص جنگ و صلح در طراحی، ترکیبی، دقیق و هنرمندانه، استفاده شده است.

②گرچه آمار شهدا و مصدومین با آنچه در نهادرسمی ثبت است، قرابتی دارد اما واقعیت آنست که طبق اسناد دوران جنگ و نیز شواهدی چون تعداد پرونده های در صف انتظار، اظهارات مدیران انجمن دفاع از حقوق مصدومین و حتی مدیران عالی دولت و کنشگران صلح سردشت، بسیار بیش از آمار مذکور و حداقل درج رقم پرکاربرد ٨ هزار و بیست و چهار مصدوم مورد انتظار بود.

③ترکیب رنگ و تنوع فونت و سایز نوشتار، جهت دریافت بهینه مخاطب، ضروری بود.

④درج عبارت عنوان صلح و مهربانی شهر سردشت در تابلو، جهت انتقال پیام صلح شهروندان، مورد انتظار بود.

@sopskf

یادمان شهدای هفتم تیر بمباران شیمیایی سردشت...

پرتواندازی عبارت #صلح_فرهنگی، بر قامت شهری توسط شهرداری سردشت

اتفاقی میمون و مبارک و متناسب با استنادات تاریخی و قانونی در شورای ادواری شهر، اجلاس سازمان opcw و متکی بر روایت های صلح کنشگران صلح از روزگاران دشوار وبحرانی شهر و پساروزهای سخت...


@sopskf

٣٨ مین سالگرد بمباران شیمیایی سردشت

هفت تیر سال ١٣٦٦، چهار نقطه‌ی شهری سردشت در استان آذربایجان غربی هدف بمباران شیمیایی توسط رژیم بعث عراق قرار گرفت. این نخستین بار در تاریخ بود که یک منطقه‌ی کاملاً غیرنظامی به طور گسترده با سلاح‌های شیمیایی هدف قرار می‌گرفت.
صدها نفر از شهروندان بی‌گناه، جان خود را از دست دادند.
بیش از ۸۰۰۰ نفر مصدوم شدند، بسیاری از آنان همچنان با عوارض جسمی و روانی این جنایت دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

بەشێک لە وتاری هەینی
مزگەوتی ئاشتی-جامیعی سەردەشت

مامۆستا حاجی محەممەد واوی

جومعە،
۶ی پووشپەڕی ۲۷۲۵ی کوردی(۱۴۰۴ی هەتاوی)

بابەت:
...
+
ساڵوەگەری کیمیابارنی سەردەشت
و  ناودێر کردن بە شاری ئاشتی

٭سپاس بۆلێدوانی بەڕێزیان و گەیاندنی بەڕێز عەبدووڵڵاپوور

🌹❤️🌹

+تکایه وتاره کانی تری ئاوایی و شاره کانمان پێ بگه ینن👇

@sopskf

نقش گردشگری در نهادینه شدن صلح پایدار(بخش اول)

ابوالفضل میرقاسمی٭

07/04/1404

امروز سالگرد فاجعه جنگی بزرگ و وحشتناکی است که در هفتم تیر ماه 1366، در شهر مرزی سردشت (واقع در استان آذربایجان غربی) اتفاق افتاد. فاجعه بمباران شیمیایی مهیبی که حدود نیمی از جمعیت هفده هزار نفری شهر را زخمی و مصدوم کرد و بیش از یکصد نفر از اهالی شهر شهید شده (و متاسفانه با احتساب تعداد جانبازان شهید شده، اکنون آمار شهدای آن حمله ددمنشانه و خونبار به حدود 130 نفر رسیده است) و همه خانواده‌ها به نوعی، داغدار و عزادار و گرفتار درد و رنج شدند.

هر چند میزان خسارات جانی و مالی و آلام وارده بر مردم مظلوم سردشت، تبعات منفی آن حمله وحشیانه بر زندگی مردم و تاثیرات روحی و روانی آن بر نسل‌های بعدی، بسیار زیاد و سنگین است و اکثرا غیرقابل جبران است ولی مردم غیور و سختکوش سردشت با حفظ روحیه سلحشوری و آزادگی و با اراده آهنین و مصمم خویش، تلاش نمودند که روحیه صلح طلبی و مهربانی را حفظ کنند و در طی سالیان گذشته، نهادهای مردمی (نظیر بنیاد توسعه صلح و دوستی) سعی کردند که با برگزاری مراسم یادبود و بزرگداشت و همچنین برگزاری همایش و وبینارهای علمی مختلف و تولید محتوا و اطلاع رسانی آن، بسترسازی کنند برای ترویج و تحکیم صلح و دوستی تا از تکرار چنین فاجعه غم انگیز، هولناک و خسارت باری پیشگیری شود.

بخشی از اقدامات مردم سردشت و جوایزی که در طی این مدت دریافت کرده اند، عبارتند از:

- راه اندازی کمپین ملی "مهربانی‌های کوچک"

- ایجاد گروه فعالان محیط زیستی "بلوطبانان پا به رکاب"

- اقدام برای تاسیس "موزه صلح" در شهر سردشت تا عبرتی برای جهانیان باشد

- میزبانی از شخصیت های علمی و فرهنگی برجسته داخلی و خارجی در مناسبت‌های مختلف

- دریافت جایزه رتبه اول بخش جوانان در رویداد "انرژی گلوب ایران" با معرفی پروژه "آموزش صلح و صلح سازی" کنشگران صلح و محیط زیست سردشت با امضای دختر آقای گاندی و رئیس بنیاد انرژی جهانی (Global Energy Foundation)

- دوبار دریافت جایزه صلح و محیط زیست کشور

- دریافت جایزه مهرگان علم، جایزه دکتر معین و برگزیده شدن بعنوان چهره ملی کشور

- دریافت تقدیرنامه از معاون وزیر ورزش و جوانان

جالب است که در ورودی شهر سردشت این پیام نصب شده بود:

"به میعادگاه صلح جهانی، خوش آمدید"

و در تابلوی ورودی شهر و برای عرض خیر مقدم، متن ذیل ذکر شده است:

"به سردشت، شهر صلح و مهربانی خوش آمدید"

اخیرا یکی از فعالان مدنی و محیط زیستی شهر سردشت، ایده جالبی را مطرح نموده اند جهت استفاده از ظرفیت گردشگری (بخصوص اقامتگاه‌های بومگردی) برای ترویج و تحکیم فرهنگ صلح، مهربانی و دوستی و نهادینه شدن آن در بین مردم و در بین اقوام مختلف و حتی در بین کشورهای دیگر (بخصوص کشورهای دوست و همسایه). بنظر میرسد که ایده بسیار خوب و موثری است و اقدامی چند بُعدی است زیرا دارای ابعاد مختلف فرهنگی، اجتماعی، نهادی، اقتصادی، محیط زیستی، سیاسی و امنیتی است. توسعه گردشگری هم سبب درآمدزایی و رونق کسب‌وکارهای محلی (همچنین کاهش بیکاری و آسیب‌های اجتماعی ناشی از آن) و بهبود معیشت مردم محلی میشود و هم سبب تقویت دوستی و روابط حسنه و تعامل مثبت در بین مردم محلی (میزبان) و گردشگران (مهمان) میشود.

توسعه گردشگری پایدار، مسئولانه، حق محور و اجتماع مبنا (Community Based Tourism) میتواند سبب بسترسازی برای استقرار صلح پایدار شود. (به قول معروف: از دل برود هر آنکه از دیده برفت!)

صلحی که ابعاد مختلفی داشته و شامل موارد ذیل میشود:

1- تقویت روحیه همدلی، مسئولیت پذیری، مشارکت و انسجام اجتماعی در بین اعضای جامعه محلی (تقویت سرمایه اجتماعی و تیم سازی و انجام کارهای گروهی و مشارکتی)

2- صلح و دوستی با جامعه میزبان و احترام گذاشتن به فرهنگ، آداب و رسوم، قواعد عرفی و حفظ هویت آنها و تلاش برای یادگیری از آنها (بر اساس اصول و مبانی " گردشگری تجربه گرا").

3- صلح و آشتی با طبیعت و محیط اطراف (احترام به حیوانات و گیاهان و احتراز از تخریب منابع طبیعی و محیط زیست) و رعایت اصول و مبانی بهداشت و پاکیزگی محیط (گذاشتن ردپای کمتر در طبیعت و مدیریت پسماند).

4- صلح و مهربانی و دوستیابی در بین گردشگران و تبادل فرهنگی در بین آنها و تقویت روابط حسنه

5- احیای مراسم آئینی و سنتی، برگزاری جشنواره‌های مختلف و استفاده از هر فرصتی برای گفتگو در باره صلح و دوستی و مسئولیت همگانی برای حفظ و ارتقای آن (جریان سازی و گفتمان سازی در حوزه صلح و همدلی و مهربانی و دوستی)

6- مطمئنا توسعه گردشگری و افزایش شور و شوق زندگی و رفت و آمد در منطقه، به حفظ امنیت و تداوم آرامش، آشتی و صلح کمک می کند (البته به شرط رعایت کامل اصول و ضوابط و استانداردهای گردشگری پایدار).

ادامه👇
https://www.tg-me.com/Sopskf/7547

نقش گردشگری در نهادینه شدن صلح پایدار(بخش دوم و نهایی)

ابوالفضل میرقاسمی٭

دسترسی به بخش اول یادداشت👇
https://www.tg-me.com/Sopskf/7546

بخش دوم👇


.... امید است با افزایش آگاهی عمومی و مساعدت دولت و تسهیل فرآیند اخذ مجوز و اعطای تسهیلات بانکی برای توسعه گردشگری (بخصوص اقامتگاه‌های بومگردی) بستر مناسب برای توسعه گردشگری پایدار فراهم شده و به ابعاد فرهنگی، اجتماعی و نهادی گردشگری، بیش از پیش، توجه شود.

#ما_همه_مسئولیم!
---
٭رییس هیٱت مدیره کانون تکرا، مدیرکل استعدادیابی سابق وزارت جهادکشاورزی و از راهبران جشنواره ملی روستایی شو

🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#نامهربانی_های_بزرگ
#بمباران_شیمیایی_سردشت
#همدلی_بزرگان
#مهندس_ابوالفضل_میرقاسمی
#کانون_تکرا
#گردشگری_صلح

@sopskf

پیش به سوی توسعه پایدار سردشت با آغازین قدم نامگذاری شهر با عنوان مبارک " صلح و مهربانی"...


+من نیز این تصویر نگاره را استوری یا چاپ و تکثیر خواهم کرد تا همراهی خود را با عزم جزم کنشگران در راستای توسعه پایدار شهری ثابت کرده باشم...
---
پ.ن:
+تصویر مام قادر مولانپور: عکاسی کاک جوانرو قادریان

++دیزاین و طراحی:
مهندس میرطاهری و مجموعه شاخص اینفوگرافیک ایران(ادای مسئولیت اجتماعی)
به سفارش بنیاد توسعه صلح و مهربانی

+++سپاس از همکاری پیش وقت جناب عبدالکریم عبدالله پور

@sopskf

آنچه در تابلوی ورودی شهر، درج شده است:

"بە خێربێن بۆ سەردەشت، شاری ئاشتی و دڵۆڤانی

به سردشت، شهر صلح و مهربانی خوش آمدید.


مرحبا بکم فی سردشت، مدینة السلام و المَحبه

Welcome to Sardasht, the city of Peace and Kindness"
------
https://www.tg-me.com/Sopskf/7549

+شایان ذکر است که عزم جزم کنشگران صلح و محیط زیست برای نامگذاری شهر سردشت با عنوان "صلح و مهربانی"،  مستند به مصوبات شورای دور اول/دوم و کمسیون های فرهنگی، اجتماعی و حقوقی دوره های اول-سوم، و نیز امضای چندها نماینده کشورهای حاضر در اجلاس چندسال قبل سازمان
opcw
ذیل درخواست عنوان صلح برای سردشت، در قالب پروژه های چندگانه و نیز تغییر تابلوهای ورودی و خیرمقدم شهر، نمود یافته و اینک همتی جمعی و هموندی همدلانه از تریبون های نمازجمعه تا مجلس شورای اسلامی و نیز  حمایت امام جمعه، نماینده مردم در مجلس شورا، فرماندار، شهردار و قسم اعظم نمایندگان ان جی اویی و فعالان مدنی و اجتماعی و همکاری هنری قسمی از هنرمندان وطراحان،
منتج به فرصتی شده است تا در این بستر، روزگاران بهتری برای شهر و شهروندان و اقتصادپایدارش از طریق ترویج گردشگری صلح، خلق کنیم...

شما هم در این شروع تحول زا  با همکاری و همراهی همدلانه، استوری، تکثیر و توزیع بنر، پوستر و پرچم این تصویرنگاشته و نیز تبدیل این خواست به گفتمان جمعی و مطالبه ملی، مسئولیت خود را در توفیق این پروژه ادا بفرمایید.


سپاس ویژه از شهردار، نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی، فرماندار، امامان جمعه و جماعت و نیز کنشگران مدنی و اجتماعی که تا این لحظه، پیشگام همراهی بوده و حتم داریم حمایت شان موجد تغییر وپارادیم شیفت "مظلومیت نمایی قربانی شیمیایی" به " پیامبری صلح و مهربانی"  و آغازی بر توسعه پایدار شهری فراموش شده در تاریخ خواهد شد...

به امید همراهی و همدلی سایر صاحبان کُرسی محلی، منطقه ای، ملی و بین المللی و جمیع کنشگران فرهنگی، مدنی، اجتماعی و پیشگامان توسعه

@sopskf 

📌 به مناسبت فاجعه بمباران شیمیایی سردشت؛

📰 نقش گردشگری در نهادینه شدن صلح پایدار/ابوالفضل میرقاسمی

📝 سرویس آذربایجان غربی-ابوالفضل میرقاسمی فعال مدنی به مناسبت هفتم تیر سالگرد فاجعه بمباران شیمیایی سردشت اینبار از نگاهی دیگر به حوزه گردشگری در این شهرستان مرزی و نهادینه کردن صلح پایدار از طریق این امر می پردازد و معتقد استت؛ وسعه گردشگری پایدار، مسئولانه، حق محور و اجتماع مبنا می تواند سبب بسترسازی برای استقرار صلح پایدار شود.

🆔 http://kurdpress.com/x4h2b

📱 شبکه‌های اجتماعی کردپرس:
📺 یوتیوب | 🎥 آپارات | 📸 اینستاگرام
💬 تلگرام اصلی | 💬 تلگرام ایران | 🌐 وبسایت



📰 @KurdPressCom

🗓 حه وتی(٧ی) پووشپه ڕ

🎬 بۆ ژیانی بێ سه‌روشوێن

🔴 به‌سه‌رهاتی وه‌ستاقادری ره‌ش هه‌رمێ كه‌ بنه‌ماڵه‌كه‌ی له‌ كاره‌ساتی كیمیابارانی سه‌رده‌شت بوونه‌ قوربانی

✏️ هۆنراوه‌ی مامۆستا سه‌ید عبدالسلام

🌿🌸🌼✨📖🕊️

🔻هاوبەش بە لە بڵاوکردنه‌وه‌ی کەناڵەکەمان و ناوەڕۆکەکەی لەگەڵ هاوڕێکانت بڵاو بکەرەوە.

(کاناڵی مامۆستا سيد عبدالسلام محموديان)
https://www.tg-me.com/mamosta_mahmoudian

سردشت؛ پایتخت صلح و آشتی، نه فقط یادمان فاجعه

✍️ عثمان عباسی | کنش‌گر رسانه و ارتباطات

سردشت را نباید تنها با بمباران شیمیایی ۷ تیر ۱۳۶۶ شناخت.
آنچه در این روز رخ داد، بی‌تردید یکی از سیاه‌ترین برگ‌های تاریخ جنگ‌افزارهای ممنوعه بود؛ نخستین حمله ثبت‌شده شیمیایی به یک منطقه‌ی غیرنظامی.
بیش از هشت هزار نفر از شهروندان عادی، از کودک تا سالخورده، قربانی گاز خردل شدند. این واقعه، بی‌آن‌که هیچ دادگاهی برگزار شود یا جنایتی رسماً محکوم گردد، به تاریخ پیوست؛ و سردشت ماند با زخم‌هایی که هنوز تازه‌اند.
اما پرسش امروز ما این است:
چرا سردشت هنوز نتوانسته به نمادی جهانی از صلح، مقاومت و امید تبدیل شود؟
چرا آنچه می‌توانست فرصت بازسازی هویتی یک شهر باشد، همچنان در حصار سالگردها و سخنرانی‌های تشریفاتی باقی مانده است؟

تهدیدی که می‌تواند به فرصت بدل شود

در عصری که «برندسازی شهری» یکی از مهم‌ترین ابزارهای توسعه است، سردشت ظرفیت دارد به عنوان نماد جهانی مقاومت در برابر سلاح‌های کشتار جمعی، به رسمیت شناخته شود.
اما این هدف، جز با یک تحول ساختاری در روایت، سیاست‌گذاری و کنش‌گری ممکن نیست.
سردشت امروز نیازمند بازآفرینی روایتی است که از فاجعه عبور کرده و به سمت زندگی، توسعه، و امید حرکت می‌کند.
سردشت، از یادمان درد به برند صلح
پیشنهاد مشخص این است که سردشت به عنوان پایتخت صلح و آشتی معرفی و تثبیت شود؛ شهری که نه‌تنها قربانی جنگ، بلکه پیام‌آور زندگی پس از مرگ، صلح پس از نفرت، و آشتی پس از ویرانی باشد.
برای تحقق این هدف، چند گام کلیدی ضروری است:
۱. ساخت برند هویتی «شهر صلح و آشتی»
با طراحی نشان رسمی، شعار بین‌المللی، کمپین رسانه‌ای و پیوند دادن سردشت به ادبیات حقوق بشری و ضدجنگ جهان.
۲. راه‌اندازی «موزه زنده سردشت»
مکانی برای روایت تجربه زیسته مردم، با استفاده از فناوری‌های نوین (واقعیت مجازی، مستندهای چندرسانه‌ای، پادکست‌های تعاملی) که گذشته را روایت کند و آینده را تصویر ببخشد.
۳. تبدیل سالگرد ۷ تیر به رویدادی بین‌المللی
همایش سالانه با حضور قربانیان سلاح‌های کشتار جمعی، سازمان‌های حقوق بشری، هنرمندان، فعالان مدنی و رسانه‌های بین‌المللی با پیام: «فراموش نمی‌کنیم، اما امید را می‌سازیم.»
۴. احیای نقش نهادهای مدنی سردشت
انجمن‌های  مثل« انجمن دفاع از حقوق مصدومین شیمیایی» باید از حضور نمادین عبور کرده و به کنش‌گران مؤثر در روایت‌گری، مطالبه‌گری و پیوند با نهادهای جهانی تبدیل شوند.
۵. شبکه‌سازی نخبگان سردشتی در داخل و خارج
تشکیل «باشگاه نخبگان سردشت» برای بهره‌گیری از ظرفیت دیاسپورا، جذب سرمایه فکری و بازگرداندن تجربه و تخصص به زادگاه، حتی از راه دور.
نتیجه‌گیری: سردشت را باید دوباره تعریف کرد
آنچه امروز در سردشت نیاز است، فقط یادآوری نیست؛
ضرورت بازسازی هویتی است.
سردشت می‌تواند شهری برای آینده باشد؛ با اقتصادی مبتنی بر گردشگری روایتی، با نمادهایی از صلح و زندگی، و با امیدی که بر ویرانه‌های جنگ بنا شده است.
اگر سردشت را روایت نکنیم، در حافظه جهانی فراموش خواهد شد.
اما اگر به‌درستی روایت شود، می‌تواند از دل خاکسترهای جنگ، مشعل‌دار صلح و کرامت انسانی باشد.

https://www.tg-me.com/islahweb

بەشێک لە وتاری هەینی
مزگەوتی ئاوایی نێشکۆڵان

مامۆستا ئۆمێد هیممەت زادە

جومعە،
۶ی پووشپەڕی ۲۷۲۵ی کوردی(۱۴۰۴ی هەتاوی)

بابەت:
...
+
ساڵوەگەری کیمیابارنی سەردەشت


٭سپاس بۆلێدوانی بەڕێزیان و گەیاندنی بەڕێز مادیح ئیلاهی

🌹❤️🌹

+تکایه وتاره کانی تری ئاوایی و شاره کانمان پێ بگه ینن👇

@sopskf

لاواندنەوەیەک بۆ سەردەشت

.... شتێک لەسەر دڵم ماوە
رازێکه قەت نەگوتراوە
داخم خەڵکت یەکدیگر نین
له ئاستی یەکترا نەوین
دارستانێکه ئەو گەله
هەر ساتێکی نۆرە و هەله
بەڵام هەندێکیان نەزانن
هۆرەی دار و دارستانن

ئەوەی پشتمان لێک دەبەستێ
دوژمن له ئاستی ناوەستێ
خۆشەویستی ئەم خاکەیه
عەشقی ئەم خاکە پاکەیه

سەردەشت، ئەی شاری شیرینم
یاخوا قەت غەمگین نەتبینم
بزەی سەر لێوت نەتۆرێ
تووشت نەبێ هیچ ناسۆرێ
ئاڵات هەر وا شەکاوە بێ
شکۆی ئەو ناوە ناوە بێ

هاوڕێ لەگەڵ لاوەکانت
خۆشم دەکەم به قوربانت
ئەوسا لەسەر گردەسوورت
دەڵێم به لاوی جەسوورت
سەردەشت دڵە، ناسڕێتەوە
کوردیش هەرگیز ناتوێتەوە

💠 مامۆستا ک.د.ئازاد

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

ساڵڕۆژی کیمیابارانی ٧ی پووشپەڕی ساڵی ۱۳۶۶ی هەتاوی

💠ئەمڕۆ شەممە

🗓 ٧ـی پووشپەڕی ۲۷٢۵ـی کوردی
☀️ ٧ـی تیری ١٤٠٤ـی هەتاوی
🌙 ٢ی مەحەرەمی ١٤٤٧ی مانگی
📆 27 June 2025

🌐 @rojnama 👍
📰 رۆژنامه
@idrismahmoodi
📱 ئینستاگرامی رۆژنامە 📷

🔺۷ تیر؛ سردشت، شهری در غبار اندوه

▫️هفتم تیرماه، زخمی کهنه و عمیق را در تقویم دلمان یادآوری می‌کند؛ فاجعه‌ای که در سال ۱۳۶۶ بر پیکر سردشت، اولین شهر قربانی جنگ‌افزارهای شیمیایی جهان، وارد شد. آن روز، آسمان نیلگون سردشت، ناگهان رنگ مرگ گرفت و هوای مسموم با بوی تلخ خردل و سارین، نفس‌های زندگی را در سینه صدها انسان بی‌گناه برید.
ارتش بی‌وجدان بعثی، بمب‌های شیمیایی را بر سر مردم بی‌دفاع سردشت فرو ریخت. نه پایگاهی نظامی، نه مواضعی استراتژیک، تنها خانه‌ها و کوچه‌هایی که صدای بازی کودکان و خنده خانواده‌ها در آن می‌پیچید، هدف قرار گرفت. آن روز، بیش از ۱۰۰ نفر از مردم، شامل زنان، کودکان و مردان، در میان دود غلیظ و بوی مرگ‌آور گازها، جان باختند. هزاران نفر دیگر نیز، با مصدومیت‌های شدید، تا ابد با زخم‌های آن روز شوم دست و پنجه نرم می‌کنند. سوختگی‌های عمیق، مشکلات تنفسی، دردهای مزمن و سرطان، تنها بخشی از یادگارهای سیاه آن روز است که همچنان گریبان‌گیر مردم سردشت است.
اکنون، ۳۸ سال از آن فاجعه می‌گذرد، اما رنج‌های سردشت همچنان بسیار است. این شهر، هنوز زخمی است.
گرامی‌باد ۷ تیرماه سالروز شهادت سردشت بی‌گناه!

www.tg-me.com/islahweb

روایت تلخ مجروحان شیمیایی سردشت
ما ماندیم و یک عمر خس‌خس سینه
به مناسبت ۷ تیر سالگرد بمباران شیمیایی شهر سردشت

👇👇👇
https://rojanpress.ir/?newsid=3004

بیانیهٔ مدیرکل سازمان منع سلاح‌های شیمیایی، فرناندو آریاس – به مناسبت سی‌و‌هشتمین سالروز حمله شیمیایی ۱۹۸۷ به سردشت، ایران

۲۸ ژوئن ۲۰۲۵ – لاهه، هلند

اینجانب سفیر فرناندو آریاس، مدیرکل OPCW، امروز با افتخار در این روز نكاتی را اشاره خواهم کرد.

در این روز، یعنی ۲۸ ژوئن، سی‌و‌هشت سال پیش، مردم سردشت در معرض حمله‌ای هولناک قرار گرفتند.

استفاده گسترده از گاز خردل، بیش از صد نفر از جمله کودکان را به قتل رساند.

این حمله همچنین زندگی هزاران نفر را با جراحات جبران‌ناپذیر و آسیب‌های روانی برای همیشه دچار بحران کرد.

امروز و هر سال،
سازمان منع گسترش سلاح‌های شیمیایی همراه با مردم سردشت ایستاده تا یاد قربانیان این جنایت هولناک را زنده نگه دارد.

از طرف OPCW، صمیمانه‌ترین همدردی خود را با قربانیان، خانواده‌هایشان و همه کسانی که هنوز از این فاجعه رنج می‌برند، ابراز می‌دارم.

بازنگری در تراژدی سردشت،
فرصتی است برای تأمل دربارهٔ اهمیت تلاش‌های جمعی ما برای رهایی جهان از سلاح‌های شیمیایی.

در پی چنین فجایعی، جامعه بین‌المللی با اراده‌ای مشترک، اقداماتی قاطع برداشته است.

«کنوانسیون سلاح‌های شیمیایی» در سال ۱۹۹۷ به اجرا درآمد و در همان سال نیز سازمان اجرایی آن، یعنی OPCW، تشکیل شد.

از آن زمان تاکنون، پیشرفت‌های چشمگیری در تحقق اهداف این کنوانسیون حاصل شده است.

در ژوئیهٔ ۲۰۲۳، تمامی ذخایر اعلام‌شدهٔ سلاح‌های شیمیایی تحت کنترل کشورها، با نظارت دقیق بین‌المللی، نابود شد.

این دستاورد تضمینی است برای جامعه جهانی که چنین سلاح‌هایی دیگر قابل استفاده نیستند.

با این حال،
تهدید بازگشت سلاح‌های شیمیایی همچنان واقعی و در حال افزایش است.

در سال‌های اخیر،
استفاده و تهدید به استفاده از این سلاح‌ها در چند کشور،
از جمله توسط گروه‌های غیر‌دولتی،
مشاهده شده است.

پیشرفت شتابان علمی و فناوری، خطراتی نوظهور ایجاد می‌کند که تدوین‌کنندگان کنوانسیون در سال ۱۹۹۷ پیش‌بینی نمی‌کردند.

در این شرایط،
باید تلاش‌های خود را برای جلوگیری از وقوع مجدد چنین جنایت‌های بی‌رحمانه و غیرقانونی در جنگ یا تروریسم دوچندان کنیم.

در ۱۷ ژوئن،
صدمین سالگرد «پروتکل ژنو» را گرامی داشتیم؛ پروتکلی که در سال ۱۹۲۵ استفاده از سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیکی را منع کرد.

اما تراژدی سردشت یادآور تأسف‌آور این نکته است که خود قوانین کافی نیستند.

فقط اقدام جهانی هماهنگ و مؤسسات بین‌المللی قوی، امنیت و حفظ ارزش‌های بین‌المللی را تضمین خواهد کرد.

به یاد قربانیان و در تکریم بازماندگان این حملات شیمیایی،
عزم خود را برای دستیابی به دنیایی بدون سلاح شیمیایی، استوارتر می‌کنیم.


#بازنشر
---
@sopskf