گفت میدونی چیه؟
آدم اون کسی که دوستش داره رو به چشمِ زیباترین آدمِ دنیا میبینه
به قیافش بیست و یک ، از بیست میده..!
بغل کردنشو به همه‌ی دنیا ترجیح میده..!
بد اخلاقیشو و غر زدنشو به خندیدنِ با بقیه ترجیح میده..!
میبخشتش حتی وقتی اون مقصره..!
و این "فقط و فقط بخاطر اینه‌ که دوستش داره"

‏بنظرم دنیای همه‌ی آدم‌ها باید تماشاگر داشته باشه. آسمون خوشگل بود،عکسش رو واسه یکی بفرستن.خواب‌هاشون رو برای کسی تعریف کنن. وقتی حس کردن خوشگلن،سریع بتونن با ویدئومسیج به کسی نشون بدن. به کسی بگن که چه سوپ سبزیجات خوشمزه‌ای خوردن و چمیدونم، مثلا صبح کبوتر ریده روشون.
و هزار تا داستان ریز و درشت دیگه!
به نظرم اگر یکی از اینا رو دارید که تَک تَک اتفاقای روزمره رو براتون تعریف میکنه و براش تعریف میکنه، نگه اش دارید، چون شما آدم امن زندگیتون رو پیدا کردید!(:

ولی تو بودنت قشنگ ترین نعمت خدا به منه
تو تمام ثانیه های زندگیمو قشنگ کردی
هرجا حالم بد بود سعی کردی لبامو بخندونی و خوشحالم کنی
هرجا کم آوردم،دستمو گرفتی و نزاشتی زمین بخورم
هروقت حس کردم که کسی ندارم تو دقیقا همون لحظه اومدی و نزاشتی ثانیه ای حس کنم تنهام
تو نقطه امن زندگی منی
تو تنها دلخوشی زندگی منی
تویی که وجودت،بغلت،دستات،حرفات،نگات آرامش زندگی منه
آخه قربون وجودت برم من
خیلی خوشحالم که به دنیا اومدی ❤️‍🔥

تو همه جونِ منی ، امیدِ قلبِ منی ، همه زندگی منی ..
از وقتی پات به زندگیم باز شد، از وقتی شناختمت، نگاهم به زندگی عوض شد
من با اومدن تو تازه مفهوم " زندگی و زندگی کردن " و درک کردم ؛ جوری که قبلِ تو فقط زنده بودم و نفس می‌کشیدم . ولی الان حالم تو تک تکِ ساعت و ثانیه ها خوبه ؛ حالم خوبه چون تورو دارم !
بمونی برام معجزه قشنگِ زندگیم

تو دوست داشتنی ترین آدم این بوم و دیاری
تو با صدات شادی میاری
با چشمات آرامش میاری
با حرفات امید میاری
با خنده هات انگیزه میاری
با بغلت پناه میشی
تو جانبخش منی
تو خونه ی منی
تو نباشی من دلِ انجام دادن
هیچکاری رو ندارم،
من بیزارم از ثانیه های بی تو بودن
"بمونی برام عشق ابدیِ من

از وقتی وارد زندگیم شدی؛
ورزش جای از‌ تخت بلند نشدن برای ساعت ها، برنامه ریزی برای اهداف جای ول چرخیدن توی سوشال مدیا ، مدیتیشن جای یه بند آهنگ غمگین گوش کردن و اور ثینک ، کار و درس جای ولگردی هرروز توی خیابونا با دوستام ، غذای سالم، رژیم و سبزیجات جای پر خوریای عصبی،
به خودمو ظاهرم رسیدن جای افسردگی و خستگی مفرط،
و امید و آرامش جای همه ی غما و ناراحتیا و دردامو گرفته.
انگار خدا مثل یه ناجی تورو برای من فرستاد. و تو مثل نور آفتاب روی زندگی سرد و تاریکم تابیدی. و من با تو شروع شدم؛"

من یه‌جایی از زندگیم فکر میکردم که باید همش دویید دنبالِ عشق، همش باید ثابت کرد همش باید به زور آدمارو برای خودت کنی، یکم که گذشت فهمیدم اشتباه بود...
رابطه، عشق، دوست داشتن، هیچ‌جوره به زور و اجبار نمیشه، نمیشه به زور آدمارو نگه داری، عشق متعادل‌ترین اتفاق زندگیته عشق دقیقا مثل ترازو میمونه باید دو طرف برابر باشه باید هرچقدر که طرف رو دوست داری اونم دوستت داشته باشه، عشق احساس برابر بین دو آدمه، انقدر سعی نکنید آدمارو به زور نگه دارید تو زندگیتون!

خوشگلم درسته از هم دوریم و نمیتونم بیست و چهار ساعت پیشت باشم و از حالت خبر داشته باشم، نمیتونم کنارت باشمو وقت خستگی بگم یه ذره بغلم بخواب تا سر حال بشی ، نمیتونم وقت های بیکاریمون بزنیم بیرون و پیاده همه خیابون ها رو قدم بزنیم و اخرش خسته ولو بیوفتیم تو بغل هم، کنارت نیستم ولی هر ثانیه تو ذهنمی و دارم باهات زندگی میکنم و این لحظه ها رو توی ذهنم ذخیره میکنم تا بشه اون چیزی ک میخوایم و حتما میشه، قول میدم همه به عشقمون حسادت کنن بهترینم؛"
-لانگ دیستنس.

تو نشونه‌ی خدا تو زندگیِ منی.
تو نشونه‌ی خدایی برای من و قلبِ خستم. تو دقیقا جایی اومدی و قلبمو بغل کردی که نیاز داشتم یکی حواسش بهم باشه و نذاره غصه بخورم. تو دقیقا جایی اومدی تو زندگیم که من زمین خورده بودم و نیاز داشتم به یکی که دستمو بگیره و کمکم کنه تا دوباره سرپا بشم. تو شکستگی‌ قلبمو دیدی، خستگی روحمو درک کردی و با همه‌ی اینا، منو بغل کردی و تو قلبت بهم جا دادی.
تو امید منی تو روزایی که از همه کَس و همه چیز بریدم..

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

شاید گاهی کمی دیر بلند شوم و خودم را جمع و جور کنم اما می‌دانم که بلند می‌شوم، خودم را محکم می‌تکانم، سرم را بالا می‌گیرم و جوری ادامه می‌دهم که کسی باور نکند همین چند مدتی که گذشت با چه رنج و اندوهی به زمین افتاده بودم و چقدر غمگین بودم...!

زمانی که بهت میگم "دوستت دارم"
از سر عادت این حرف رو نمیزنم
به تو یادآوری میکنم که:
تو تمام زندگی منی :)
.

وقتی یه رابطه جدیدی
بهم پیشنهاد می‌شه
به این فکر می‌کنم که
من دیگه اصلا
حوصله و توانشو ندارم
با یکی بشینم کافه
عقایدمو بهش بگم
عقاید مزخرفشو گوش کنم
بشناسمش
بهش عادت کنم
خاطره بسازم
یا حتی دوست داشته باشمش
این گندیه که
آدم قبلی تو زندگیت زده
و به این راحتیا درست بشو نیست..!

تو فقط آدمِ زندگیِ من نه، تو تمومِ زندگیِ من بودی...
تو با رفتنت فقط منو تنها نزاشتی؛ قلب و روحمم با خودت بردی...
من دیگه بعد تو نتونستم اون حسای قشنگو با هیچکس تجربه کنم؛
چون تو تلخ‌ترین قشنگیِ دنیای من بودی :)

یکی بهم میگفت:
«اگه تو تمام لحظات تصورش میکنی؛اگر نمیتونی فراموشش کنی؛یعنی روحت تو اون آدم گیر کرده!»
داشتم فکر میکردم راست میگه ها.
شاید قشنگترین نوع دلبستگی همین باشه که روحت گیرِ اون آدم باشه.
جوری که دلت بخواد تو لحظه لحظه ی زندگیت، تو خوشحالیت، تو شادیات، تو ناراحتیت، تو غم هات باشه! یکی که همیشگی باشه.
.

میگفت همه رابطه ها تا وقتی خوبه که آدما قبل از اینکه عاشق باشن، رفیق باشن، واسه هم زیر و رو نکشن؛ بهم انرژی مثبت بدن، کنار هم واسه آرزوهاشون بجنگن و رویاهاشون رو کنار هم ببینن و انقد باهم بسازن و تا قلقِ همدیگرو پیدا کنن!
و دیدم چقدر راست میگفت! چقدر این روزا کمتر با هم رفیقیم، چقدر راحت این غرور مسخره بینمون میتونه فاصله بندازه.
و چقدر حیف که طعمِ گَس هوس رفته زیر دندونمون و دیگه خیلیامون معنی عشق رو نمیفهمیم...

»

من از دار دنیا فقط تورو دارم. فقط تو رو دارم که باهات حرف بزنم. منتظرت بمونم، دلتنگت بشم، نگرانت بشم، رو کارات حساس بشم.
متوجهی؟ فقط تویی.
اونوقت تو چجوری میتونی انقد نسبت بهم سرد و بی تفاوت باشی چجوری میتونی وقتی دارم جلوی چشمات از بین میرم وایستی و نگام کنی؟بیا بغلم کن و بهم بفهمون که توام منو دوست داری، که من تنها نیستم تو این دنیا، که بهم قوت قلب بدی با بودنت؛"

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

صدات، همون اهنگ مورد علاقمه که گوشامو نوازش می کنه. بغلت، همون لباس مورد علاقمه که توش راحتم. صورتت همون نقاشی زیبای مورد علاقمه که دوست دارم همیشه جلوی چشمم باشه و تماشاش کنم. گردنت اون خوراکی مورد علاقمه که قرار نیست برام تکراری بشه. کنار تو مکان مورد علاقمه، پناهگاه امن من. بدنت، دراگ مورد علاقمه که ترجیح دادم معتادش بمونم. زندگیم با تو همون سریال مورد علاقمه که دوست دارم تا ابد ادامه پیدا کنه و هیچ وقت از دیدنش سیر نمی شم. همون سریال که با تموم شدنش افسردگی می گیرم. تو تموم چیزایی هستی که دوست دارم. تموم چیزایی که تا اخرش مورد علاقم می مونن و با دیدنشون لبخند می زنم..