فراموش نکنیم؛

 ۲۶ سال پیش، در ۱۸ تیر ۱۳۷۸، جمهوری اسلامی یکی از خونین‌ترین و شرم‌آورترین سرکوب‌های تاریخ معاصر ایران را رقم زد. دانشگاه تهران، که باید پناهگاه اندیشه و آزادی باشد.
 
خاتمی؛
"من رو در روی رهبر قرار نمیگیرم"
————————————-
سر برآورده به جای سمن و یاس گَوَن 
تا به کی چشم بدوزم که گل آید به چمن؟

چشم بر ره که نسیمی برسد از در و بام
تا برد غصه از این خانهٔ دلگیر کهن 

آن طرف اطلس و دیبا به تن گزمهٔ پیر 
این طرف تازه جوانان که ندارند کفن

شهر تاریک و به لب‌های همه مُهر سکوت
سرو قدان همگی سوخته از داغ وطن

باغبان مُرد و خزان بر سر این دشت نشست
حیف از این باغ که آلوده شد از گند‌ و لجن!

علی رضا جعفری(آزادی)

#علیه_فراموشی #کوی_دانشگاه #۱۸تیر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

کواکبیان: نفوذی یعنی کاترین شکدم که با ۱۲۰ نفر از افراد بسیار مهم مملکت همخوابگی داشت!

وقتی نماینده سابق مجلس، مصطفی کواکبیان، درباره‌ی نفوذهای امنیتی و شکست‌های اطلاعاتی فاجعه‌بار رژیم، از هم‌خوابگی یک زن یهودی بریتانیایی ـ فرانسوی با ۱۲۰ مقام بلندپایه جمهوری اسلامی را سخن می‌گوید، عمق پوسیدگی ساختار قدرت بیش از پیش عیان می‌شود. این نظامی‌ست که پس از ضربه‌ی تحقیرآمیز اطلاعاتی و عملیاتی اسرائیل، به‌جای پذیرش ناکارآمدی و فساد درونی، انگشت اتهام را به سوی مهاجران افغانستانی، فعالان سیاسی و حتی مردم عادی ایران می‌گیرد و آن‌ها را به جاسوسی متهم می‌کند. این فرار رو به جلو، نه‌تنها رسوایی نفوذ را نمی‌پوشاند، بلکه نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی چقدر از شفافیت، مسئولیت‌پذیری، و حتی حفظ عزت ملی بیگانه است. در کشوری که مقاماتش با وجود تقدس‌مآبی و محدود کردن مردم با باجناق، با تحلیل‌گر یهودی‌تبار با ... دنبال رابطه جنسی هستند، اما دختر نوجوان معترض را جاسوس موساد می‌خوانند، مشخص است که چه ساختار پوسیده و قابل نفوذی دارد!

#ج_ا_یعنی_جنگ #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

مادر جاویدنام ابوالفضل مهدی‌پور، از جان‌باختگان خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» ضمن انتشار تصویری از خود که با در دست داشتن قاب عکسی از فرزندش بر سر مزار او ایستاده، نوشت:

«عاشقش بودم، امروز که کنارش آرام می‌گرفتم فهمیدم که این قاب عکس هویت من است.
اگر بر هر شهری مزاری است، بر دستان پینه بسته‌ی مادران و پدرانی چون من قاب عکسیست که نشان از هویت‌مان دارد مادران و پدران دادخواهی که بسیار گفتند #دادخواهی_جرم_نیست . به من گفتند نباید به مزار پسرم بروم اگر کسی در ازدحام جمعیت کشته شود مسوولیت آن پای من است. گفتند اگر تو نروی کسی نمی‌آید. از پشت تلفن به او گفتم جای ظالم و مظلوم در تاریخ مشخص است. روشن است که زور دست ظالم است اما روزی به دست مظلوم می‌افتد، گوشی را قطع کردم (اولین سالگرد ابوالفضلم).»


#ابوالفضل_مهدی_پور #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نون به نرخ روزخوری جمهوری اسلامی!
✍️آبتین نیک‌منش

این روزها که تاکتیک جمهوری اسلامی، ملی‌گرایی و دخیل بستن به نام ایران شده است، خوب است یادآوری کنیم که خمینی می‌گفت:
«افراد ملی به درد ما نمی‌خورند، افراد مسلم به درد ما می‌خورند؛ اسلام با ملیت مخالف است!»
یادتان نرود که شورای نگهبان بر سر انتخاب یک زرتشتی در شورای شهر یزد، چه کرد؛ و جنتی با استناد به آیات قرآن گفت:
«کافران نباید بر مسلمین تسلط یابند» و بنابراین سپنتا نیکنام، حق عضویت در شورای شهر را هم ندارد!
خامنه‌ای نیز در سفر به شیراز در دهه ۷۰، تخت جمشید را نماد جور و ستم پادشاهان کیان و... توصیف نمود.
همه جا از امت واحده اسلامی گفتند، میراث فرهنگی و ملی ایران را با بی‌اعتنایی، عدم تخصیص بودجه و هزار کارشکنی، نابود و فرسوده کردند.
اقلیت‌های دینی را مورد تبعیض و سرکوب قرار دادند، اجازه برگزاری آیین‌های ملی چون جشن سده و مهرگان را ندادند… و امروز ملی شده‌اند!
آیت‌الله مطهری چهارشنبه‌سوری را مضحک می‌خواند و مصباح یزدی، جشن‌های ایرانی را سنتِ گمراه‌کننده‌ی فرقه‌ی مجوسیه!
تمام مفاخر ملی ایران، از نظامی گنجوی تا خوارزمی، مولانا، ابوریحان و... به نام کشورهای همسایه ثبت می‌شود و جمهوری اسلامی لال است.
فریب تاکتیک‌های این قماش را نباید خورد. بر هیچ‌کس پوشیده نیست که آن‌ها، در این شرایط ضعیف، از فقر پایگاه اجتماعی خود ترسیده‌اند و می‌دانند با توجه به تضعیف دستگاه امنیتی و خالی بودن پشت‌شان توسط مردم، ممکن است هر لحظه سیلی از اعتراض به راه بیفتد.
و اینک، به شکل تهوع‌آوری، به‌یک‌باره ملی‌گرا شده‌اند!
از مداح‌های اراذل و اوباش بیت رهبری تا آخوندهایی که خیام را کافر، شب چله را رسم مجوس، و زرتشتیان را نجس می‌دانستند، همگی ناگهان ایران‌پرست شده‌اند!


#ج_ا_یعنی_جنگ #ایران #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مهبانو خشنودی‌کیا، از آسیب‌دیدگان چشم در خیزش انقلابی زن، زندگی، آزادی، در استوری اینستاگرام خود، درباره حسین رونقی نوشت:

«توی روزهایی که اصلا روزهای خوبی نبود به پیام دریافت کردم ازشون که جویای احوالم شده بودند و بر اساس شرایطی که داشتم نگران هر آنچه که ممکن بود برای من پیش بیاد.

بعد از یه گپ و گفت نسبتا طولانی در آخر تصمیم بر این شد، هر اتفاقی که برای من افتاد کنار خانواده‌ام باشند.

آقای رونقی تا ابد برای من سمبلی از وطن پرستی ایستادگی و محترم بودن هستند.»

ـ بسیاری از مصدومان و خانواده‌های جان‌باختگان و زندانیان سال‌های اخیر، اگر بخواهند درباره حسین رونقی بگویند، سخنانی مشابه مهبانو خواهند داشت.

ـ روز گذشته ابتدا خبر رسید که حسین رونقی به زندان تهران بزرگ منتقل شده است، اما ساعاتی بعد، مادرش نوشت که حسین را از زندان تهران بزرگ به مکانی نامعلوم منتقل کرده‌اند.
در ضمن از حسن رونقی، برادر حسین که در بازداشت اطلاعات تبریز است، هنوز خبری در دست نیست.

#حسین_رونقی #حسن_رونقی #مهبانو_خشنودی_کیا #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز زادروز جاویدنام مینو مجیدی است. مهسا پیرایی، دخترش، ضمن انتشار این عکس نوشت:

«‏تولدت مبارک مادر جانم!
امروز سومین تولد خاموش توست،
اما نبودنت مثل حضورت، پر از معناست...
صدایت هنوز جاری‌ست،
در هر فریادی که برای آزادی بلند می‌شود،
در هر دستی که به نشانه‌ی حق بالا می‌رود.
مادر...
تو مهربانی را بی‌دریغ بخشیدی،
فداکاری را زندگی کردی،
و رفتی...
نه با مرگ،
که با شکوه یک باور، خودت را به تاریخ سپردی.
جای تو همیشه در قلب من،
و در حافظه‌ی یک ملت
روشن خواهد ماند.🕯️
۲۰ تیر ۱۴۰۴»

- مینو مجیدی، روز بیست و نهم شهریور ۱۴۰۱ با شلیک گلوله‌های ساچمه‌ای در جریان خیزش انقلابی زن،زندگی، آزادی در کرمانشاه کشته شد. دو سال پیش مهسا پیرایی، فرزند مینو در برنامه اسپیس خانواده‌های دادخواه گفته بود :
«‌بدن مادرم از پشت سر تا کمر گلوله‌باران بود، آنچنانکه بیش از ۱۶۷ گلوله ساچمه‌ای به مادرم شلیک شده بود.»


#مینو_مجیدی
#ژن_ژیان_ئازادی
#زن_زندگی_آزادی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دکتر مصطفی مهرآیین: جمهوری اسلامی، شر اعظم است

دکتر مهرآیین در پی نوشتن نامه‌ای انتقادی خطاب به رهبر جمهوری اسلامی، از ۲۵ خرداد ۱۴۰۴ در بازداشت به سر می‌برد.

طبق گزارش‌های منتشر شده به نقل از منابع نزدیک به خانواده آقای دکتر مصطفی مهرآیین، ایشان در تماسی با خانواده گفته‌اند که دست‌کم از یک هفته قبل در بازداشتگاهی در شهر قم به سر می‌برند.

گرچه تا وقتی که ایشان از حق دسترسی به وکیل انتخابی و ملاقات با خانواده برخوردار نباشند، نمی‌توان با قطعیت در خصوص محل نگهداری ایشان نظر داد.

رسانه‌ها در هفته گذشته گزارش داده بودند که زندانیان محبوس در بندهای امنیتی زندان اوین پس از حمله موشکی به این زندان به خانه‌های امن نهادهای امنیتی یا به بازداشتگاه‌های استان‌های مجاور منتقل شده‌اند.

آقای مهرآیین اساسا یک روز هم نباید در زندان باشد، چرا که نامه‌نگاری و انتقاد جرم نیست. نفس بازداشت ایشان بیانگر عدم وجود آزادی بیان در جمهوری اسلامی است.

«آزادی بی قید و شرط مصطفی مهرآیین» حداقل کاری است که باید انجام شود و این سؤال همچنان موضوعیت دارد که «مصطفی مهرآیین کجاست؟» و زمانی پاسخ می‌یابد که به ایشان حق ملاقات و دسترسی به وکیل بدهند.

صفحه اینستاگرام آقای مهرآیین که توسط ادمین اداره می‌شود، کمپین‌هایی در حمایت از ایشان راه انداخته است، مثل نامه‌نگاری، هشتگ #زندانی_نامه، طرح و کارتون در حمایت از این جامعه‌شناس منتقد و ...

#مصطفی_مهرآیین #زندانی_سیاسی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«ضمن عرض ادب و تسلیت خدمت خانواده‌های جان‌باختگان زندان اوین

خاطر نشان می‌کنم که ما هم در غم شما شریک هستیم. بنده به شخصه امیدوارم که زین پس بعد از هر هشداری، آن مکان مربوطه از قبل اعلام شده و تهدید شده توسط اسراییل و آمریکا، سریعا تخلیه شود، تا دیگر شاهد این فجایع و سپرهای انسانی و پروپاگاندایی نباشیم و کسانی که از قبل آگاه به حمله اعلام‌شده، بودند، مسئولیت کارهای خود را بپذیرند.»

طاهر حاجی‌قربانی، زندانی سیاسی زندان تهران بزرگ

۱۸/ ۴ / ۱۴۰۴

جمهوری اسلامی بر اساس قانون موظف بود زندانیان سیاسی را در زمان جنگ آزاد کند، زندانیان بارها در نامه‌های سرگشاده خطاب به مقامات جمهوری اسلامی خواهان بهره‌مندی زندانیان بی‌خطر از مرخصی اضطراری و آزادی مشروط در وضعیت و شرایط جنگی بودند.
اما جمهوری اسلامی با قربانی‌کردن مردم عادی، سعی داشت جنگ خود را با اسرائیل، به جنگ ایران با اسرائیل تغییر دهد.

#بیانیه #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا #ایران

@Tavaana_TavaanaTech

مادر دادخواه ابوالفضل مهدی‌پور با انتشار این عکس در اینستاگرام خود بار دیگر بر دادخواهی تاکید کرد و نوشت:

«عاشقش بودم، امروز که کنارش آرام می‌گرفتم فهمیدم که این قاب عکس هویت من است.
اگر بر هر شهری مزاری است، بر دستان پینه بسته مادران و پدرانی چون من قاب عکسی است که نشان از هویت‌مان دارد.
مادران و پدران دادخواهی که بسیار گفتند #دادخواهی_جرم_نیست »
او در ادامه از تهدید نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی در اولین سالگرد قتل ابوالفضل مهدی‌پور می‌نویسد:

«به من گفتند نباید به مزار پسرم بروم اگر کسی در ازدحام جمعیت کشته شود مسئولیت آن پای من است. گفتند اگر تو نروی کسی نمی‌آید از پشت تلفن به او گفتم جای ظالم و مظلوم در تاریخ مشخص است .روشن است که زور دست ظالم است اما روزی به دست مظلوم می‌افتد، گوشی را قطع کردم (اولین سالگرد ابوالفضلم).»

در مسیر سخت دادخواهی همراه خانواده‌های دادخواه باشیم
صفحه این مادر دادخواه در اینستاگرام
fatemeh_gh_1364
ابوالفضل مهدی‌پور، جوان ۱۸ ساله کارگری بود که ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در بابل کشته شد.
او کارگر کارگاه سنگ‌کاری بود که با شلیک گلوله نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی کشته شد.

#دشمن_ما_همینجاست #یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی #ایران #دادخواهی


@Tavaana_TavaanaTech

جایگاه دین در اندیشهٔ معاصر

✍🏽 بینش نوروزی

در جهان امروز، دین دیگر در مرکز گفت‌وگوهای فلسفی و علمی قرار ندارد، اما سایه‌اش هنوز بر بسیاری از ساختارهای قدرت، هویت و روان انسانی گسترده است. پرسش از جایگاه دین، نه فقط پرسشی درباره خدا، بلکه پرسشی‌ست درباره معنا، آزادی و حقیقت.

از پناه تا ابزار؛ دین چه بوده و چه شده؟

دین برای قرن‌ها پناهی بوده در برابر رنج، جهل و ترس. در دوران پیشامدرن، دین تنها زبان ممکن برای سخن گفتن از اخلاق، هستی و نظم جهان بود. اما از روشنگری به این سو، جایگاه دین تغییر کرد؛ دیگر نه چونان حقیقتی آسمانی، بلکه به‌مثابه پدیده‌ای تاریخی و ذهنی مورد بازنگری قرار گرفت.

کارل مارکس دین را «آه موجود رنج‌کشیده» و در عین حال «افیون توده‌ها» نامید؛ یعنی هم تسکین است، هم فریب.

فروید، آن را نیاز کودک‌وار بشر به پدر آسمانی دانست؛ نه حقیقت، بلکه توهمی که احساس امنیت می‌دهد.

نیچه با جملهٔ «خدا مرده است»، مرگ اقتدار دین را اعلام کرد؛ نه به معنای انکار، بلکه پایان دوران مرجعیت آن.

علم و دین: شکاف پرناشدنی

با ظهور علم مدرن، دین از جایگاه تبیین‌کنندهٔ هستی به حاشیه رانده شد. بسیاری از دانشمندان معاصر، دین را نه‌فقط بی‌نیاز، بلکه مانع رشد علمی و فکری می‌دانند.

استیون هاوکینگ صراحتاً نوشت: «جهان برای آغاز خود نیازی به خدا ندارد.»

ریچارد داوکینز دین را «توهمی موروثی» می‌داند که بیشتر از آنکه آرامش بیاورد، جهل، تعصب و خشونت به بار می‌آورد.

کارل سیگن علم را جایگزین سالم‌تری برای دین می‌دانست؛ چرا که هم شگفتی می‌آفریند، هم انسان را وادار به کاوش می‌کند، نه اطاعت.

اخلاق بدون دین ممکن است؟

یکی از ادعاهای همیشگی نهادهای دینی آن است که بدون دین، اخلاق فرو می‌پاشد. اما تجربهٔ جهان امروز و نظر فیلسوفان معاصر، خلاف این را نشان می‌دهد:

برتراند راسل می‌نویسد که اخلاق انسانی، حاصل همدلی و عقل است، نه ایمان و وحی.

سم هریس در کتاب چشم‌انداز اخلاقی نشان می‌دهد که می‌توان بر پایه‌ی علم و تجربه انسانی، نظامی اخلاقی ساخت بی‌نیاز از دین.

تجربهٔ کشورهای سکولار نشان می‌دهد که بدون دین رسمی، می‌توان به عدالت، رفاه و همبستگی انسانی رسید، بهتر از جوامعی که دین در قانون و دولت دخیل است.

دین، قدرت، و خشونت

دین در بسیاری از جوامع، نه فقط امری شخصی یا اخلاقی، بلکه ابزاری سیاسی برای سرکوب، تبعیض و سلطه بوده است.
در ایران، تجربه‌ی جمهوری اسلامی به‌روشنی نشان می‌دهد چگونه دین رسمی می‌تواند به ابزار سرکوب مردم، توجیه خشونت، سرکوب زنان و جلوگیری از آگاهی بدل شود.
در عربستان سعودی، دین در خدمت پادشاهی مطلقه است.
در اسرائیل، روایت‌های دینی پایه‌ی اشغال و تبعیض‌اند.
و در آمریکا، مسیحیت بنیادگرا با نژادپرستی، سرمایه‌داری بی‌رحم و سیاست جنگ‌طلبانه پیوند خورده است.

فیلسوفان معاصر، به‌ویژه میشل فوکو و اسلاوی ژیژک، دین را جزئی از شبکهٔ قدرت و ایدئولوژی می‌دانند؛ دین نه فقط برای تسکین، بلکه برای فرمانبردار ساختن انسان به کار می‌رود.

نتیجه: بازاندیشی

دین در اندیشهٔ معاصر، نه حقیقتی ازلی‌ست و نه مرجعی اخلاقی؛ بلکه پدیده‌ای‌ست تاریخی که باید آن را فهمید، نقد کرد و از سلطه‌اش رها شد.
دین اگر باقی بماند، فقط در حریم فردی و معنوی‌ست، نه در جایگاه قانون، آموزش، یا قدرت سیاسی.
جامعه‌ای انسانی‌تر، آزادتر و آگاه‌تر، تنها زمانی ممکن است که دین از مسند قدرت و مرجعیت عمومی کنار رود، و گفت‌وگوی عقلانی، علم، و کرامت انسانی جای آن را بگیرد.

دیدگاه نویسنده:

نقد دینداری نباید با خداناباوری تحمیلی یا انکار عظمت هستی یکی انگاشته شود.
پرسش از دین، نفی حقیقت یا زیبایی نیست؛
بلکه کوششی‌ست برای رهایی از واسطه‌های قدرت
و بازگشت به تجربه‌ای زنده، آزاد و صمیمی از معنا، تجربه‌ای که می‌تواند بی‌واسطه از هستی، عشق، و روشنایی سرچشمه بگیرد.

رشد و تعالی انسان و جامعه، دیگر نه در چهارچوب‌ها و قوانین دینی،
بلکه در بالا رفتن آگاهی، تجربه‌زیسته، گفت‌وگو، همدلی و همبستگی‌ست؛
عناصری که در ژرفای خود، از نوری واحد تغذیه می‌کنند.

برگرفته از کانال تلگرام نویسنده
https://www.tg-me.com/BineshNowruzi

#دین #اخلاق #اندیشه #فلسفه #گفتگو_توانا


@Dialogue1402

شرایط پذیرش افراد در بازداشتگاه یا زندان

به محض ورود بازداشتی یا زندانی به بازداشتگاه یا زندان، در قسمت پذیرش، پرونده‌ای برای او درست می‌شود، از او انگشت‌نگاری صورت می‌گیرد، عکس گرفته شده و ضمیمه پرونده‌اش می‌شود. در این مرحله متهم یا محکوم باید یک نفر را معرفی کند که در مواقع ضروری بتواند با او تماس بگیرد. وسایل و اسناد و مدارک شخصی‌اش گرفته می‌شود، برای این کار مسئولان بازداشتگاه، می‌بایست رسید دریافت مدارک فرد را همانجا در ۳ نسخه تنظیم کنند:

- یک نسخه برای درج در پرونده زندانی تنظیم،

- یک نسخه برای قراردادن در صندوق یا کیسه پلمب‌شده اموال زندانی،

- و یک نسخه از آن هم در اختیار خود زندانی یا بازداشتی قرار می‌گیرد.

در زمان پذیرش، یک کارت اعتباری در اختیار متهم یا محکوم به حبس قرار داده می‌شود تا در طول مدت بازداشت یا حبس، بتواند از فروشگاه‌های داخل زندان خرید کند. در زمان آزادی هم پول‌های موجود در آن کارت اعتباری به او بازگردانده می‌شود.

ممکن است که در زمان آزادیِ فرد، زندان یا بازداشتگاه وجه نقدی نداشته باشد که می‌بایست به ازای وجوه موجود، این مبلغ را با کارت اعتباری به زندانی پرداخت کند. در این صورت فرد آزاد‌شده می‌تواند با مراجعه به هر یک از شعب بانکی صادرکننده کارت، وجوه باقیمانده را نقد کند. همچنین او می‌تواند شماره حسابی را اعلام کند تا زندان یا بازداشتگاه، وجوه باقیمانده در کارت اعتباری را به آن حساب واریز کنند. در این صورت زندان یا بازداشتگاه موظف است که این وجوه را حداکثر ظرف ۴۸ ساعت به حساب فرد واریز کند.

این موارد بر اساس ماده ۵۱ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور لازم‌الاجرا است.

در یوتیوب:
https://youtu.be/mnRAyGqoxPg


منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#حقوق_متهم_به_زبان_ساده #بازداشتگاه #بازداشتگاه_موقت #پادکست #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز ۲ زندانی در زندان عادل‌آباد شیراز اعدام شدند.
روز گذشته ۳ زندانی در ندامتگاه مرکزی کرج اعدام شدند.
۵ معترض انقلاب زن زندگی آزادی به ۱۲ بار اعدام محکوم شده‌اند.
۳ زندانی سیاسی محکوم به اعدام در زندان سپیدار خوزستان به سلول انفرادی منتقل شده‌اند.
هر روز از ایران اخبار اعدام به گوش می‌رسد. جمهوری اسلامی با دستاویزقراردادن سیاست انتقام و هراس از طریق اعدام سعی دارد جامعه را سرکوب کند.

چوبه دار بیارید، داره می‌رسه
طرح از بهنام محمدی

https://tavaana.org/fa/Khamenexec
#نه_به_اعدام #یاری_حقوقی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech