«اتاق در رسانه»
🔺یکشنبه ۱۱ خرداد ۱۴۰۴
🔺بولتن دیجیتال اتاق در رسانه‌ها که به صورت روزانه توسط روابط عمومی اتاق تهران تهیه می‌شود شامل چهار بخش اخبار اتاق تهران، اتاق ایران، اتاق‌های استانی و اخبار اقتصادی است.
👈خلاصه‌ای از اهم اخباری که در این بولتن آمده است:
▫️فریال مستوفی، عضو هیات رئیسه اتاق تهران: باید در سطح سیاست گذاری با ارائه مشوق‌ها و تسهیلات آموزشی و قانونی، حضور زنان در عرصه مدیریتی را هموارتر کرد.
▫️مازیار نوربخش، رئیس کمیسیون تحول، نوآوری و بهره‌وری اتاق تهران: فیلترشکن‌ها فقط یک تهدید امنیتی نیستند، بلکه پشت آنها بیزینسی قدرتمند وجود دارد.
▫️پیام باقری، عضو هیات نمایندگان اتاق تهران: باید نرخ مشارکت زنان در اقتصاد ایران را متناسب با نرخ مشارکت زنان که در خاورمیانه 10درصد است، رشد دهیم.
👈اخبار بیشتر در بولتن روزانه اتاق تهران:
http://www.newswire.ir/bulletin/102b30c452
🔺یکشنبه ۱۱ خرداد ۱۴۰۴
🔺بولتن دیجیتال اتاق در رسانه‌ها که به صورت روزانه توسط روابط عمومی اتاق تهران تهیه می‌شود شامل چهار بخش اخبار اتاق تهران، اتاق ایران، اتاق‌های استانی و اخبار اقتصادی است.
👈خلاصه‌ای از اهم اخباری که در این بولتن آمده است:
▫️فریال مستوفی، عضو هیات رئیسه اتاق تهران: باید در سطح سیاست گذاری با ارائه مشوق‌ها و تسهیلات آموزشی و قانونی، حضور زنان در عرصه مدیریتی را هموارتر کرد.
▫️مازیار نوربخش، رئیس کمیسیون تحول، نوآوری و بهره‌وری اتاق تهران: فیلترشکن‌ها فقط یک تهدید امنیتی نیستند، بلکه پشت آنها بیزینسی قدرتمند وجود دارد.
▫️پیام باقری، عضو هیات نمایندگان اتاق تهران: باید نرخ مشارکت زنان در اقتصاد ایران را متناسب با نرخ مشارکت زنان که در خاورمیانه 10درصد است، رشد دهیم.
👈اخبار بیشتر در بولتن روزانه اتاق تهران:
http://www.newswire.ir/bulletin/102b30c452
▪️صفیر بیدارباش
✍️پويا جبل‌عاملي، اقتصاددان
🔺یکی از اتفاقات خاصی که در کره‌شمالی رخ می‌دهد، صفیر صبحگاهی است که مردم را از خواب بیدار میکند. شما چه بخواهید، چه نخواهید باید در ساعتی که دولت تعیین کرده از رخت‌خواب بیرون بروید. همچنان‌که دولت باید کار و خوراک شما را تعیین کند، خواب شهروندان نیز باید در دست دولت باشد. گویی شهر پادگان است و شهروندان سرباز! وقتی در کره‌شمالی متولد می‌شوید حقوق خصوصی معنی ندارد؛ حتی در مقوله ساده خواب. مگر غیر از این است که اگر انسان هر وقت بخواهد بخوابد و هر وقت بخواهد بیدار شود با حیوان فرقی ندارد، پس صفیر صبحگاهی نشانه‌ای از یک جامعه متعالی است که هیچ کشوری به آن دست نیافته است.
🔺از بد حادثه ما نیز چند صباحی است که به دردی کم و بیش مشابه گرفتار شده‌ایم. اگر آنجا ایدئولوژی صدای بوق صبحگاهی را درمی‌آورد، اینجا هم نگاه ایدئولوژیک باعث می‌شود کاری که در همه‌جا برای استفاده از روشنایی مرسوم است، یعنی کشیدن ساعت‌ها به میزان یک ساعت به جلو، رخ ندهد، در نتیجه کسری برق بیش از پیش خودنمایی میکند و آن‌گاه دولت مجبور است شروع کار را طوری تعیین کند که شهروندان کشور ساعت ۵صبح بیدار باشند. آیا ما پادگانی دیگر نساخته‌ایم؟
🔺در تفسیر وقایع تاریخی، همواره دو رویکرد رقیب وجود داشته است؛ آنان که باور دارند این منافع است که وقایع و تحولات را به پیش می‌راند و رویکرد دیگر که بر نوع نگاه و اندیشه آدمیان تاکید دارد و تحولات را زاییده تفکر و اندیشه انسان‌ها می‌داند. هرچند برای هر دو رویکرد مثال‌ها و تفاسیر مختلفی می‌توان اقامه کرد، اما در مورد جلو نکشیدن ساعت، باید گفت هیچ ذی‌نفع مستقیمی وجود ندارد و تنها یک برداشت افراطی ایدئولوژیک موجب شده تا با وجود ناترازی شدید برق، کشور نتواند از روشنایی طبیعی بهره ببرد و ناترازی تشدید شده است. برداشتی که حتما می‌خواهد ظهر ساعت۱۲ باشد و برای این خواسته، حاضر است میلیون‌ها نفر را از نعمت برق محروم کند. البته ناترازی برق تنها با این یک‌ساعت رفع نمی‌شود، اما مساله، آسیبی است که نگاه ایدئولوژیک به شهروندان می‌زند.
🔺نمونه‌های بسیار دیگر نیز می‌توان آورد که چگونه اندیشه ناصواب، کشور را از توسعه‌یافتگی دور میکند. اما یک مثال بارز اخیر، عدم تعطیلی شنبه است. درحالی‌که بسیاری از مراجع، این امر را منع نکرده‌اند، اما برداشتی ایدئولوژیک موجب شده است تا توصیه فعالان اقتصادی و بدنه کارشناسی دولت مورد وثوق قرار نگیرد و عملا مساله تعطیلات آخر هفته بعد از سال‌ها بحث، هنوز لاینحل باشد. در این مورد هم عدم تعطیلی شنبه ذی‌نفع مستقیمی ندارد، بلکه نوع اندیشه تصمیم‌گیرندگان موجب شده این مساله ساده که در همه کشورهای اسلامی حل شده است، در کشور ما حل نشود.
🔺بد حادثه این است وقتی تصمیمات بر مبنای برداشتی از یک مرام فکری باشد، هرچند شما با طرف مقابل جلسه بگذارید، استدلال بیاورید، هزینه‌ها را گوشزد کنید و... اثری نخواهد داشت و تغییری روی نمی‌دهد. بدتر آنکه، اگر مسائل مختلف بخواهد بر مبنای آن برداشت مدیریت شود، در آن صورت انباشت مشکلات است که روی هم تلنبار می‌شود و ناظر بیرونی در حیرت آن است که چرا سیستم گامی در جهت اصلاح برنمی‌دارد؟ در این وضعیت، تنها راه چاره شاید جایی است که دیگر نتوان ادامه داد. آری، اندیشه سیاستگذاران، یکی از عوامل کلیدی است که روند تحولات کشور را شکل می‌دهد. بر مبنای آن اندیشه‌محوری البته ذی‌نفعانی سربرمی‌آورند که اصلاح را بسیار سخت می‌کنند. اما تاریخ روایتگر نمونه‌هایی بوده که با وجود آن اندیشه مخرب و پیله ذی‌نفعان، وضعیت به یک‌باره تغییر کرده است. شاید بار دیگر حق داشتن خواب طبیعی به مردم شهر لبخند زند./ دنیای اقتصاد
https://news.tccim.ir/?79338
✍️پويا جبل‌عاملي، اقتصاددان
🔺یکی از اتفاقات خاصی که در کره‌شمالی رخ می‌دهد، صفیر صبحگاهی است که مردم را از خواب بیدار میکند. شما چه بخواهید، چه نخواهید باید در ساعتی که دولت تعیین کرده از رخت‌خواب بیرون بروید. همچنان‌که دولت باید کار و خوراک شما را تعیین کند، خواب شهروندان نیز باید در دست دولت باشد. گویی شهر پادگان است و شهروندان سرباز! وقتی در کره‌شمالی متولد می‌شوید حقوق خصوصی معنی ندارد؛ حتی در مقوله ساده خواب. مگر غیر از این است که اگر انسان هر وقت بخواهد بخوابد و هر وقت بخواهد بیدار شود با حیوان فرقی ندارد، پس صفیر صبحگاهی نشانه‌ای از یک جامعه متعالی است که هیچ کشوری به آن دست نیافته است.
🔺از بد حادثه ما نیز چند صباحی است که به دردی کم و بیش مشابه گرفتار شده‌ایم. اگر آنجا ایدئولوژی صدای بوق صبحگاهی را درمی‌آورد، اینجا هم نگاه ایدئولوژیک باعث می‌شود کاری که در همه‌جا برای استفاده از روشنایی مرسوم است، یعنی کشیدن ساعت‌ها به میزان یک ساعت به جلو، رخ ندهد، در نتیجه کسری برق بیش از پیش خودنمایی میکند و آن‌گاه دولت مجبور است شروع کار را طوری تعیین کند که شهروندان کشور ساعت ۵صبح بیدار باشند. آیا ما پادگانی دیگر نساخته‌ایم؟
🔺در تفسیر وقایع تاریخی، همواره دو رویکرد رقیب وجود داشته است؛ آنان که باور دارند این منافع است که وقایع و تحولات را به پیش می‌راند و رویکرد دیگر که بر نوع نگاه و اندیشه آدمیان تاکید دارد و تحولات را زاییده تفکر و اندیشه انسان‌ها می‌داند. هرچند برای هر دو رویکرد مثال‌ها و تفاسیر مختلفی می‌توان اقامه کرد، اما در مورد جلو نکشیدن ساعت، باید گفت هیچ ذی‌نفع مستقیمی وجود ندارد و تنها یک برداشت افراطی ایدئولوژیک موجب شده تا با وجود ناترازی شدید برق، کشور نتواند از روشنایی طبیعی بهره ببرد و ناترازی تشدید شده است. برداشتی که حتما می‌خواهد ظهر ساعت۱۲ باشد و برای این خواسته، حاضر است میلیون‌ها نفر را از نعمت برق محروم کند. البته ناترازی برق تنها با این یک‌ساعت رفع نمی‌شود، اما مساله، آسیبی است که نگاه ایدئولوژیک به شهروندان می‌زند.
🔺نمونه‌های بسیار دیگر نیز می‌توان آورد که چگونه اندیشه ناصواب، کشور را از توسعه‌یافتگی دور میکند. اما یک مثال بارز اخیر، عدم تعطیلی شنبه است. درحالی‌که بسیاری از مراجع، این امر را منع نکرده‌اند، اما برداشتی ایدئولوژیک موجب شده است تا توصیه فعالان اقتصادی و بدنه کارشناسی دولت مورد وثوق قرار نگیرد و عملا مساله تعطیلات آخر هفته بعد از سال‌ها بحث، هنوز لاینحل باشد. در این مورد هم عدم تعطیلی شنبه ذی‌نفع مستقیمی ندارد، بلکه نوع اندیشه تصمیم‌گیرندگان موجب شده این مساله ساده که در همه کشورهای اسلامی حل شده است، در کشور ما حل نشود.
🔺بد حادثه این است وقتی تصمیمات بر مبنای برداشتی از یک مرام فکری باشد، هرچند شما با طرف مقابل جلسه بگذارید، استدلال بیاورید، هزینه‌ها را گوشزد کنید و... اثری نخواهد داشت و تغییری روی نمی‌دهد. بدتر آنکه، اگر مسائل مختلف بخواهد بر مبنای آن برداشت مدیریت شود، در آن صورت انباشت مشکلات است که روی هم تلنبار می‌شود و ناظر بیرونی در حیرت آن است که چرا سیستم گامی در جهت اصلاح برنمی‌دارد؟ در این وضعیت، تنها راه چاره شاید جایی است که دیگر نتوان ادامه داد. آری، اندیشه سیاستگذاران، یکی از عوامل کلیدی است که روند تحولات کشور را شکل می‌دهد. بر مبنای آن اندیشه‌محوری البته ذی‌نفعانی سربرمی‌آورند که اصلاح را بسیار سخت می‌کنند. اما تاریخ روایتگر نمونه‌هایی بوده که با وجود آن اندیشه مخرب و پیله ذی‌نفعان، وضعیت به یک‌باره تغییر کرده است. شاید بار دیگر حق داشتن خواب طبیعی به مردم شهر لبخند زند./ دنیای اقتصاد
https://news.tccim.ir/?79338
صفیر بیدارباش
یکی از اتفاقات خاصی که در کره‌شمالی رخ می‌دهد، صفیر صبحگاهی است که مردم را از خواب بیدار میکند. شما چه بخواهید، چه نخواهید باید در ساعتی که دولت تعیین کرده از رخت‌خواب بیرون بروید. همچنان‌که دولت باید کار و خوراک شما را تعیین کند، خواب شهروندان نیز باید…
▫️در دیدار مقامات جترو ژاپن و رئیس اتاق بازرگانی تهران بررسی شد
▪️همکاری مشترک برای توسعه مناسبات اقتصادی ایران و ژاپن
🔺محمود نجفی عرب، رئیس اتاق بازرگانی تهران، و نوبوتاکا ماکاوا، قائم‌مقام اجرایی جترو ژاپن، با یکدیگر دیدار و در مورد راه‌های توسعه مراودات تجاری و مناسبات اقتصادی بین ایران و ژاپن با محوریت بخش خصوصی دو کشور گفت‌وگو کردند. دبیرکل اتاق تهرن نیز در این دیدار بر استفاده از تجربه و انتقال دانش فنی و مدیریتی بنگاه‌های ژاپنی تاکید کرد.
👈بیشتر بخوانید:
https://news.tccim.ir/?79341
▪️همکاری مشترک برای توسعه مناسبات اقتصادی ایران و ژاپن
🔺محمود نجفی عرب، رئیس اتاق بازرگانی تهران، و نوبوتاکا ماکاوا، قائم‌مقام اجرایی جترو ژاپن، با یکدیگر دیدار و در مورد راه‌های توسعه مراودات تجاری و مناسبات اقتصادی بین ایران و ژاپن با محوریت بخش خصوصی دو کشور گفت‌وگو کردند. دبیرکل اتاق تهرن نیز در این دیدار بر استفاده از تجربه و انتقال دانش فنی و مدیریتی بنگاه‌های ژاپنی تاکید کرد.
👈بیشتر بخوانید:
https://news.tccim.ir/?79341
▪️نشست کمیسیون صنعت و معدن اتاق تهران در حال برگزاری است
🔺بیست‌وسومین نشست کمیسیون صنعت و معدن اتاق بازرگانی تهران با حضور دکتر موسی غنی‌نژاد، اقتصاددان، با موضوع «راهبردهای بخش خصوصی در مواجهه با مداخله‌گری نهاد دولت» برگزار شده است.
🔺در این نشست بایدها و نبایدهای بخش خصوصی در برابر مداخله‌‌گرایی فزاینده نهاد دولت در اقتصاد کشور مورد بحث و بررسی نمایندگان بخش خصوصی قرار میگیرد.
@TEHRANCHAMBER
🔺بیست‌وسومین نشست کمیسیون صنعت و معدن اتاق بازرگانی تهران با حضور دکتر موسی غنی‌نژاد، اقتصاددان، با موضوع «راهبردهای بخش خصوصی در مواجهه با مداخله‌گری نهاد دولت» برگزار شده است.
🔺در این نشست بایدها و نبایدهای بخش خصوصی در برابر مداخله‌‌گرایی فزاینده نهاد دولت در اقتصاد کشور مورد بحث و بررسی نمایندگان بخش خصوصی قرار میگیرد.
@TEHRANCHAMBER
▪️رویه های نفس‌گیر واردات
✍️مهراد عباد، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران
🔺سیاست‌های مربوط به واردات کالا به سمت و سویی سوق یافته که باعث افزایش قاچاق، کاهش دسترسی به مواد اولیه و افزایش قیمت آنها، فسادهای ارزی و افزایش زمان و هزینه تامین کالا شده است. رویه‌های تجارت خارجی در حال حاضر، حاصل کمبود منابع ارزی و تحریم‌های خارجی است. راهکار دولت‌ها برای مدیریت منابع ارزی مورد نیاز واردات بر مبنای سهمیه‌بندی کردن منابع ارزی و طولانی‌تر کردن روندهای ثبت سفارش و تخصیص ارز بوده است. این دستورالعمل‌ها، سقفی برای واردات افراد تعیین میکند که امکان واردات بیشتر از آن برای واردکننده میسر نبوده و علاوه بر این، برای هر کارت بازرگانی مبلغی به عنوان سهمیه برای هر فصل تعریف شده که اصولا متوسطی از میزان واردات آن شرکت در سال‌های گذشته بوده و از طرف دیگر در صورتی‌که شرکتی سابقه واردات کالایی را نداشته باشد، به وی سهمیه‌ای تعلق نمی‌گیرد.
🔺این شرکت‌ها مجازند در سال تا سقف 500 هزار دلار کالا وارد کنند به شرطی که اطلاعات فروش را در سامانه جامع تجارت بارگزاری کنند. این رویه‌ها باعث شکل‌گیری انحصار برای دارندگان کارت بازرگانی و شرکت‌های باسابقه‌تر شده است و شرکت‌های تازه‌تاسیس، امکان رقابت با آنها را ندارند. از سوی دیگر، توسعه و افزایش تولید نیازمند مواد اولیه بیشتر خواهد بود که با رویه‌های موجود عملاً امکان واردات بیشتر مواد اولیه به نسبت سال‌های قبل وجود ندارد.
🔺طبق فرمول سهمیه واردات عملا شرکت‌های کوچک و متوسط در بسیاری از فصل‌ها سهمیه‌ای برای واردات ندارند. از آنجایی که ارائه سهمیه و تائید ثبت سفارش توسط گروه‌های تخصصی مختلفی در ذیل یکی از معاونت‌های وزارت صمت صورت میگیرد، گاهاً دیده شده است که با موارد یکسان به صورت سلیقه‌ای برخورد می‌شود و افرادی نیز توانسته‌اند خارج از نوبت‌های موجود و بدون داشتن سهمیه، مجوز ثبت‌سفارش دریافت کنند.
🔺از طرف بانک مرکزی نیز شاهد کندی روند و طولانی‌تر شدن صف‌های انتظار تخصیص ارز هستیم و این زمان برای بسیاری به 6 ماه رسیده است، در صورتی‌که برخی می‌توانند ظرف 2 الی 3 ماه تخصیص ارز دریافت کنند.
🔺بانک های عامل نیز بوروکراسی پیچیده ای ایجاد کرده‌اند و به بهانه‌های مختلف از وارد کننده کارمزد دریافت می‌کنند و یا به عنوان ضمانت، مبالغ قابل توجهی را برای زمان طولانی بلوکه می‌کنند که این موارد باعث طولانی شدن روند و افزایش هزینه‌های واردات می‌شود. در نهایت تمام هزینه‌های اضافه که بر واردات تحمیل می‌شود، به جیب مصرف‌کننده نیز تحمیل خواهد شد. در حالی که دولت‌ها با سیاست‌هایی که اعمال کرده‌اند، به دنبال حمایت از مصرف‌کننده بوده‌اند اما در عمل به ضرر مصرف‌کنندگان عمل کرده‌اند.
🔺پس از دریافت تخصیص ارز که زمان آن نامشخص است، زمان محدودی برای تامین ارز در اختیار واردکننده قرار میگیرد که در بسیاری از موارد، شاهد عدم امکان تامین وجه بوده‌ایم که باعث سوخت شدن تخصیص ارز شده و واردکننده مجبور شده به انتهای صف طولانی برود. در صورت تامین وجه نیز یافتن صرافی قابل اعتماد با نرخ‌های منصفانه یکی از چند خوان پروسه نفس‌گیر واردات است. کار کردن با هر یک از صرافی‌ها ریسک و هزینه متفاوت خود را دارد. انتقال پول از طریق آنها نیز زمان زیادی را می‌طلبد که موجب افزایش هزینه‌های واردات شده است.
🔺در این سال‌ها شاهد دریافت تخصیص ارز به صورت رانتی برای گروه‌های خاصی بوده‌ایم؛ در صورتی‌که فعالان اقتصادی کوچک و متوسط برای دریافت تخصیص ارز با مبالغ بسیار کم باید مدت‌ها در صف قرار گیرند. شرایط سخت موجود برای واردات و هزینه‌های بسیار آن باعث شده، بسیاری از فعالان اقتصادی، کالاها و مواد اولیه مورد نیاز خود و دیگران را به صورت قاچاق وارد کشور کنند و صف‌های طولانی ثبت سفارش و تخصیص ارز و محدودیت‌های آن باعث ایجاد فسادهای گسترده‌ای در این حوزه شده که دریافت ارز بیشتر از مقدار موردنیاز برای واردات یکی از مفسده‌های موجود است.
🔺دولت آقای دکتر پزشکیان نیز به این موضوع واقف شده و به وزارت اقتصاد و صمت دستور داده تا این روندها را اصلاح کنند، روندهایی که باعث طولانی‌تر شدن واردات و حادثه‌هایی مانند انفجار گمرگ شهید رجایی شده است.
🔺لازم است برای اصلاح این امور، بخش خصوصی نیز همراهی لازم با دولت را داشته باشد و همچنین ضرورت دارد، بدون نیاز به اختراع دوباره چرخ، روندهای تجارت خارجی بین‌المللی مورد توجه و پیروی قرار گیرد. همچنین یکی از راهکارهای مدیریت منابع محدود ارزی این است که یارانه ارزی به صورت گام به گام قطع شده و استفاده از ارز اشخاص برای واردات آزاد شود. امیدواریم با خرد جمعی این رویه‌ها به نحوی اصلاح شود تا مواد اولیه مورد نیاز کشور به صورت کافی تامین شده و فسادهای موجود در خصوص ارز مورد نیاز واردات حذف شود.
https://news.tccim.ir/?79339
✍️مهراد عباد، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران
🔺سیاست‌های مربوط به واردات کالا به سمت و سویی سوق یافته که باعث افزایش قاچاق، کاهش دسترسی به مواد اولیه و افزایش قیمت آنها، فسادهای ارزی و افزایش زمان و هزینه تامین کالا شده است. رویه‌های تجارت خارجی در حال حاضر، حاصل کمبود منابع ارزی و تحریم‌های خارجی است. راهکار دولت‌ها برای مدیریت منابع ارزی مورد نیاز واردات بر مبنای سهمیه‌بندی کردن منابع ارزی و طولانی‌تر کردن روندهای ثبت سفارش و تخصیص ارز بوده است. این دستورالعمل‌ها، سقفی برای واردات افراد تعیین میکند که امکان واردات بیشتر از آن برای واردکننده میسر نبوده و علاوه بر این، برای هر کارت بازرگانی مبلغی به عنوان سهمیه برای هر فصل تعریف شده که اصولا متوسطی از میزان واردات آن شرکت در سال‌های گذشته بوده و از طرف دیگر در صورتی‌که شرکتی سابقه واردات کالایی را نداشته باشد، به وی سهمیه‌ای تعلق نمی‌گیرد.
🔺این شرکت‌ها مجازند در سال تا سقف 500 هزار دلار کالا وارد کنند به شرطی که اطلاعات فروش را در سامانه جامع تجارت بارگزاری کنند. این رویه‌ها باعث شکل‌گیری انحصار برای دارندگان کارت بازرگانی و شرکت‌های باسابقه‌تر شده است و شرکت‌های تازه‌تاسیس، امکان رقابت با آنها را ندارند. از سوی دیگر، توسعه و افزایش تولید نیازمند مواد اولیه بیشتر خواهد بود که با رویه‌های موجود عملاً امکان واردات بیشتر مواد اولیه به نسبت سال‌های قبل وجود ندارد.
🔺طبق فرمول سهمیه واردات عملا شرکت‌های کوچک و متوسط در بسیاری از فصل‌ها سهمیه‌ای برای واردات ندارند. از آنجایی که ارائه سهمیه و تائید ثبت سفارش توسط گروه‌های تخصصی مختلفی در ذیل یکی از معاونت‌های وزارت صمت صورت میگیرد، گاهاً دیده شده است که با موارد یکسان به صورت سلیقه‌ای برخورد می‌شود و افرادی نیز توانسته‌اند خارج از نوبت‌های موجود و بدون داشتن سهمیه، مجوز ثبت‌سفارش دریافت کنند.
🔺از طرف بانک مرکزی نیز شاهد کندی روند و طولانی‌تر شدن صف‌های انتظار تخصیص ارز هستیم و این زمان برای بسیاری به 6 ماه رسیده است، در صورتی‌که برخی می‌توانند ظرف 2 الی 3 ماه تخصیص ارز دریافت کنند.
🔺بانک های عامل نیز بوروکراسی پیچیده ای ایجاد کرده‌اند و به بهانه‌های مختلف از وارد کننده کارمزد دریافت می‌کنند و یا به عنوان ضمانت، مبالغ قابل توجهی را برای زمان طولانی بلوکه می‌کنند که این موارد باعث طولانی شدن روند و افزایش هزینه‌های واردات می‌شود. در نهایت تمام هزینه‌های اضافه که بر واردات تحمیل می‌شود، به جیب مصرف‌کننده نیز تحمیل خواهد شد. در حالی که دولت‌ها با سیاست‌هایی که اعمال کرده‌اند، به دنبال حمایت از مصرف‌کننده بوده‌اند اما در عمل به ضرر مصرف‌کنندگان عمل کرده‌اند.
🔺پس از دریافت تخصیص ارز که زمان آن نامشخص است، زمان محدودی برای تامین ارز در اختیار واردکننده قرار میگیرد که در بسیاری از موارد، شاهد عدم امکان تامین وجه بوده‌ایم که باعث سوخت شدن تخصیص ارز شده و واردکننده مجبور شده به انتهای صف طولانی برود. در صورت تامین وجه نیز یافتن صرافی قابل اعتماد با نرخ‌های منصفانه یکی از چند خوان پروسه نفس‌گیر واردات است. کار کردن با هر یک از صرافی‌ها ریسک و هزینه متفاوت خود را دارد. انتقال پول از طریق آنها نیز زمان زیادی را می‌طلبد که موجب افزایش هزینه‌های واردات شده است.
🔺در این سال‌ها شاهد دریافت تخصیص ارز به صورت رانتی برای گروه‌های خاصی بوده‌ایم؛ در صورتی‌که فعالان اقتصادی کوچک و متوسط برای دریافت تخصیص ارز با مبالغ بسیار کم باید مدت‌ها در صف قرار گیرند. شرایط سخت موجود برای واردات و هزینه‌های بسیار آن باعث شده، بسیاری از فعالان اقتصادی، کالاها و مواد اولیه مورد نیاز خود و دیگران را به صورت قاچاق وارد کشور کنند و صف‌های طولانی ثبت سفارش و تخصیص ارز و محدودیت‌های آن باعث ایجاد فسادهای گسترده‌ای در این حوزه شده که دریافت ارز بیشتر از مقدار موردنیاز برای واردات یکی از مفسده‌های موجود است.
🔺دولت آقای دکتر پزشکیان نیز به این موضوع واقف شده و به وزارت اقتصاد و صمت دستور داده تا این روندها را اصلاح کنند، روندهایی که باعث طولانی‌تر شدن واردات و حادثه‌هایی مانند انفجار گمرگ شهید رجایی شده است.
🔺لازم است برای اصلاح این امور، بخش خصوصی نیز همراهی لازم با دولت را داشته باشد و همچنین ضرورت دارد، بدون نیاز به اختراع دوباره چرخ، روندهای تجارت خارجی بین‌المللی مورد توجه و پیروی قرار گیرد. همچنین یکی از راهکارهای مدیریت منابع محدود ارزی این است که یارانه ارزی به صورت گام به گام قطع شده و استفاده از ارز اشخاص برای واردات آزاد شود. امیدواریم با خرد جمعی این رویه‌ها به نحوی اصلاح شود تا مواد اولیه مورد نیاز کشور به صورت کافی تامین شده و فسادهای موجود در خصوص ارز مورد نیاز واردات حذف شود.
https://news.tccim.ir/?79339
رویه های نفس‌گیر واردات
مهراد عباد، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران در یادداشتی با تشریح بوروکراسی واردات کالا به کشور، بر ضرورت اصلاح این رویه‌ها و حذف یارانه‌های ارزی برای عادی‌سازی جریان ورود مواد اولیه به کشور تاکید کرد.