مَن اَز زِندِگی کردَن توی خاطِراتِ قَدیم، جون‌ می گیرَم برایِ ساختنِ خاطراتِ جَدید ...

اینکه نورِ خونه م کَم باشه و مُتِمایِل به زَرد، اینکه وسایلَم چوبِ قَهوه ای و‌ گردویی باشه، اینکه هر گوشه ی خونه م یکی دو تا گلدون باشه چون عاشقِ رنگِ سبزم ، اینکه رنگ ها‌ به خونه م روح بِدَن ، اینکه مِثلِ قدیم, توی دیسِ مِلامین غذا بِکِشَم ، گنجه م پُرِ گلسرخی باشه، توی کتریِ لعابی ، آب جوش بیارَم، دوغ رو توی پارچِ خشتیِ نه چندان شفّاف بریزَم ،چای رو توی قوری گلسرخی دَم کُنَم، و روی جانونیم تورِ اطلَس پود بِندازَم ، روزِ من رو قَشَنگ می کُنه ...

حالا شُما با زندِگیِ مُدِرن و رنگ های روشن و لوازِم لوکس، خوشحالی؛ خُب نوووشِ جونِت عزیزَم

یه دوش آب گرم..
یک فنجون چای..
قهوه یا هات چاکلت یا نسکافه ی داغ،
یک فیلم تازه و خوب،
چند ورق کتاب، دو قاچ سیب،
چند دقیقه موسیقی،
چند دقیقه پیاده روی،
خریدن یک چیز کوچیک،
چند تا نفس عمیق، یکم رسیدگی به خودت،
محیط کارت،
ظاهرت.. اندامت، لباسات..
استشمام یک بوی خوب،
روشن کردن یک شمع، چند ساعت خواب،
نقاشی و هنر، ورزش...

اینا چیزهاییه که تو رو به آرامش می‌رسونه و حالتو بهتر می‌کنه، لازم نیست همیشه به آدم‌ها پناه ببری...✌️‌‌

گاهی یک لیوان چای میتونه دلخوشی باشه.‌.. ☕️🫶