Waffen ϟϟ

📚ادامه مطالب مربوط به اژدر حوت

حوت یک موشک سطح به دریا و زیرآبی یا اژدر دارای پیشرانه راکتی و با قابلیت فراحفره زدایی تولید کشور ایران است که نخستین بار در رزمایش پیامبر اعظم سال ۱۳۸۵ آزمایش شد. سرعت این موشک معادل ۱۰۰ متر بر ثانیه است که ۳ تا ۴ برابر بیشتر از سرعت اژدرهای معمولی است. توان رزمی این موشک برابر با موشک وی‌آ-۱۱۱ اشکفال (VA-111 Shkval) ساخت روسیه است. حوت شباهت قابل توجهی با اژدر وی‌آ-۱۱۱ اشکفال دارد که شوروی از سال ۱۹۷۷ آن را عملیاتی کرده است. به همین دلیل بحث هایی در مورد احتمال خرید آن از روسیه یا قرقیزستان (جایی که کارخانه تولید این موشک در آن واقع است) مطرح شده است. ریچارد فیشر از قول منابع تایوانی نوشته که چین توانایی مهندسی معکوس برخی از انواع وی آ-۱۱۱ اشکفال را دارد و در نتیجه احتمال دارد منبع تکنولوژیکی حوت از طریق چین فراهم شده باشد.

ادموند پوپ کارشناس اطلاعاتی نیروی دریایی هم مدعی شده که حوت عینا مشابه اشکفال نیست اما روس ها در طراحی آن مشارکت داشته اند. وی گفته که در اواخر دهه ۱۹۹۰ از طریق مقامات دولتی روسیه از همکاری آنها در این پروژه مطلع شده است. ادموند پوپ که ناخدای بازنشسته نیروی دریایی آمریکاست در سال ۲۰۰۰ به دلیل جاسوسی برای دریافت اطلاعات محرمانه وی‌آ-۱۱۱ اشکفال در روسیه محاکمه و محکوم شده بود.
مقامات ایرانی حوت را سریع ترین اژدر دنیا خوانده اند و به گفته سردار علی فدوی، این موشک می‌تواند به سرعت ۲۲۳ مایل در ساعت برسد.

این موشک با تولید حباب های بخار که از نوک دماغه و پوسته خود خارج می کند، لایه ای از گاز در اطراف خود شکل می دهد و بدین ترتیب خود را از تماس مستقیم با آب و پسای قابل ملاحظه ناشی از آن دور می کند. از چالش های فنی توسعه چنین موشکی می توان به کاویتاسیون اشاره نمود که لازم است میزان حباب های کاویتاسیون برای حفظ و پایدار نگه داشتن لایه گاز اطراف موشک و نیز رسیدن به کمترین پسا کنترل شود. در همین رابطه توجه به تداخل گازهای خروجی از راکت و نیز سطوح کنترل موشک با لایه گاز ایجاد شده در اطراف آن، پیچیدگی های این مسئله را روشن تر می سازد. به ویژه زمان آغاز به کار موتور و شرایط گذار (Transision) ناشی از آن از این حیث قابل توجه است. سیستم هدایت چنین موشکی نیز با چالش های خود روبرو است. تغییر محیط سیال اطراف موشک، شکست امواج و نیز سرعت خود موشک از مواردی است که هدایت آن را با مشکلات عدیده ای مواجه می سازد.
وی‌آ-۱۱۱ اشکفال که شوروی طراحی آن را از دهه ۱۹۶۰ برای مقابله با زیردریایی های هسته ای آغاز کردند، یک اژدر ۵۳۳ میلی متری است و ۲۷۰۰ کیلوگرم وزن دارد که ۲۱۰ کیلوگرم آن را کلاهک جنگی آن تشکیل می دهد. موتور راکتی این اژدر از سوخت مایع استفاده می کند. دو تن از وزن اژدر را مخزن سوخت تشکیل می دهد که شامل ۱۵۰۰ کیلو هیدروژن پروکسید و ۵۰۰ کیلو نفت سفید است. سرعت این اژدر ۸/۲ متری هنگام شلیک ۹۳ کیلومتر بر ساعت است که در طول مسیر به بیش از ۳۷۰ کیلومتر نیز می رسد. برد عملیاتی مدل های جدید اشکفال به ۱۱ تا ۱۵ کیلومتر می رسد اما مدل های قدیمی فقط تا ۷ کیلومتر برد داشتند.

سایر اژدرها به دلیل اصطكاک با آب نمی توانند سریع تر از ۲۵ متر در ثانیه سرعت بگیرند، اما حوت می تواند با سرعت ۱۰۰ متر در ثانیه به سمت اهداف خود حركت كند.
گفته شده که تنها دو یا سه فروند از این اژدرها قادر به نابودی ناوهای بزرگ ایالات متحده هستند، زیرا قدرت تخریب فوق العاده ای در حین سرعت بسیار زیاد دارند!
همچنین این اژدرها قابل نصب بر روی ناوها، ناوچه ها و زیردریایی ها را نیز دارند.
این اژدر که سرعتی ترین و با شتاب ترین اژدر جهان است، ساخت مهندسین نظامی کشور عزیزمان ایران است.
داشته هایمان را دست کم نگیریم...
#اژدر_حوت
#اژدر_وی‌آ_۱۱۱_اشکفال

📚@WaffenSSSSS

1.29K views09:34