Forwarded from خبرگزاری خبرآنلاین
🔸 آقای پزشکیان! ضرب المثل ترکی که درباره مذاکره به کار بردید معنای خوبی ندارد /اگر امریکایی‌ها پیامی به شما داده‌اند منتشر کنید
روزنامه هم میهن نوشت:
▫️سخنان پزشکیان به‌صورت پیش‌فرض گفتوگو را نفی نکرده؛ ولی طبیعی است که وضعیت توصیف‌شده از طرف آقای پزشکیان به‌معنای تسلیم است و نه مذاکره. اگر طرف مقابل چنین گزاره‌هایی را به دولت ایران اطلاع داده؛ پس بهتر است آنها را منتشر کنید تا همه مردم از رد مطلب آنها حمایت کنند. ولی اگر چنین مواردی را نگفته‌اند یا ننوشته‌اند، منطقی نیست که خلاف آن در سخنرانی گفته شود.
▫️به‌علاوه، گفتار شما به معنای نفی گفتوگو نیست. دراین‌صورت، جای آن است که شما دستورالعمل مذاکره پیشنهاد کنید. مهمتر اینکه ضرب‌المثل ترکی جناب پزشکیان معنای خوبی ندارد؛ چون فقط یک دوراهی ترسیم شده که با این حساب نتیجه می‌گیریم که چون قرار نیست برویم در لانه روباه، پس بمانیم تا شیر ما را بخورد. برداشت دیگری هم متصور است؟ این دوراهی نادرست است و منطبق بر واقعیت نیست.
📌 متن کامل این سرمقاله را در لینک زیر بخوانید:
khabaronline.ir/xnfQb
@KhabarOnline_ir | khabaronline.ir
روزنامه هم میهن نوشت:
▫️سخنان پزشکیان به‌صورت پیش‌فرض گفتوگو را نفی نکرده؛ ولی طبیعی است که وضعیت توصیف‌شده از طرف آقای پزشکیان به‌معنای تسلیم است و نه مذاکره. اگر طرف مقابل چنین گزاره‌هایی را به دولت ایران اطلاع داده؛ پس بهتر است آنها را منتشر کنید تا همه مردم از رد مطلب آنها حمایت کنند. ولی اگر چنین مواردی را نگفته‌اند یا ننوشته‌اند، منطقی نیست که خلاف آن در سخنرانی گفته شود.
▫️به‌علاوه، گفتار شما به معنای نفی گفتوگو نیست. دراین‌صورت، جای آن است که شما دستورالعمل مذاکره پیشنهاد کنید. مهمتر اینکه ضرب‌المثل ترکی جناب پزشکیان معنای خوبی ندارد؛ چون فقط یک دوراهی ترسیم شده که با این حساب نتیجه می‌گیریم که چون قرار نیست برویم در لانه روباه، پس بمانیم تا شیر ما را بخورد. برداشت دیگری هم متصور است؟ این دوراهی نادرست است و منطبق بر واقعیت نیست.
📌 متن کامل این سرمقاله را در لینک زیر بخوانید:
khabaronline.ir/xnfQb
@KhabarOnline_ir | khabaronline.ir
Audio
🔶آیا به بن بست رسیده ایم؟
مناظره عباس عبدی و شهاب واسفندیاری
نسخه اصلی مناظره 👇👇
https://youtu.be/oN2nhsb_GKo?si=U8aLj5rfXz6mMaYv
🆔@neeloofaran
مناظره عباس عبدی و شهاب واسفندیاری
نسخه اصلی مناظره 👇👇
https://youtu.be/oN2nhsb_GKo?si=U8aLj5rfXz6mMaYv
🆔@neeloofaran
Forwarded from هم‌میهن
اول؛ آموزش و پرورش
سرمقاله هم‌میهن
۰۵ اسفند ۱۴۰۳
🔹آموزش و پرورش به‌عنوان بزرگترین نهاد اداری کشور، بخش مهمی از بودجه عمومی و بخش به نسبت کمی از تولیدات خالص داخلی کشور را به خود اختصاص می‌دهد.
🔹بیش از ۱۶ میلیون دانش‌آموز و حدود یک میلیون آموزگار و شاید حدود نیمی از این تعداد هم کادر اداری و مدیریتی آن است. تصور این مجموعه بزرگ و مهم به اندازه کافی مسئولیت‌آور است تا از خود بپرسیم که فرزندان ما در این محیط چه می‌کنند؟
🔹و خروجی این نظام چیست؟ آیا خلاقیت و سرزندگی و جذب در جامعه و دانشی مفید را به فرزندان ما منتقل می‌کند یا بر عکس عمل می‌کند؟
🔹نابرابری آموزشی در همه سطوح دیده می‌شود حتی در انواع مدارس دولتی نیز مشهود است. اگر دولت و حکومت بخواهند آینده ما امیدبخش و روشن باشد باید بهترین نیروهای خود را با تکیه بر آموزش و پرورش نوین و با منابع کافی مالی صرف این وزارتخانه کند.
🔹متاسفانه آقای رئیس‌جمهور در حالی شعار عدالت آموزشی را می‌دهند که بودجه آموزش و پرورش بسیار کمتر از بودجه نهادهای غیرمفید و غیرپاسخگو اضافه شده است و هیچ توضیحی هم در این باره نمی‌دهند.
📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
WhatsApp
سرمقاله هم‌میهن
۰۵ اسفند ۱۴۰۳
🔹آموزش و پرورش به‌عنوان بزرگترین نهاد اداری کشور، بخش مهمی از بودجه عمومی و بخش به نسبت کمی از تولیدات خالص داخلی کشور را به خود اختصاص می‌دهد.
🔹بیش از ۱۶ میلیون دانش‌آموز و حدود یک میلیون آموزگار و شاید حدود نیمی از این تعداد هم کادر اداری و مدیریتی آن است. تصور این مجموعه بزرگ و مهم به اندازه کافی مسئولیت‌آور است تا از خود بپرسیم که فرزندان ما در این محیط چه می‌کنند؟
🔹و خروجی این نظام چیست؟ آیا خلاقیت و سرزندگی و جذب در جامعه و دانشی مفید را به فرزندان ما منتقل می‌کند یا بر عکس عمل می‌کند؟
🔹نابرابری آموزشی در همه سطوح دیده می‌شود حتی در انواع مدارس دولتی نیز مشهود است. اگر دولت و حکومت بخواهند آینده ما امیدبخش و روشن باشد باید بهترین نیروهای خود را با تکیه بر آموزش و پرورش نوین و با منابع کافی مالی صرف این وزارتخانه کند.
🔹متاسفانه آقای رئیس‌جمهور در حالی شعار عدالت آموزشی را می‌دهند که بودجه آموزش و پرورش بسیار کمتر از بودجه نهادهای غیرمفید و غیرپاسخگو اضافه شده است و هیچ توضیحی هم در این باره نمی‌دهند.
📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
🔴بودجه نهج‌البلاغه‌ای
🔺اعتماد ۶ اسفند ۱۴۰۳
✍️عباس عبدی
🔘برخی می‌پرسند، چرا تو که با تمام توان در دفاع از انتخاب آقای پزشکیان به میدان آمدی اکنون نسبت به عملکردهای دولت یا شخص او انتقاد می‌کنی؟ باید گفت که نقد عملکرد نه تنها دشمنی نیست، بلکه خدمت است. اتفاقاً آقای پزشکیان هر ایرادی داشته باشد از این نظر حُسن بزرگی دارد که نقد را برمی‌تابد(حداقل تا کنون چنین بوده‌اند) و همین نقطه قوت اوست، و این برخلاف برخی از افراد است که دستور می‌دادند صدای منتقدان پایین آورده شود.
🔘به علاوه روزنامه‌نگاری حرفه نقد است و نه مجیزگویی. به قول حافظ جام می و خون دل هر یک به کسی دادند. قرار نیست همه تعریف کنند و به‌به چه‌چه بگویند که این ظلم بزرگی به جامعه و سیاست‌مداران است. به طور طبیعی با توجه به علاقه آقای پزشکیان به نهج‌البلاغه شواهد زیادی در تأیید این رویکرد در گفتارهای امام یافت می‌شود از جمله فقط به یک مورد بسنده می‌کنم آنجا که امام گفتند: ▪️«از گفتن حق یا مشورت دادن به من خودداری نکنید؛ زیرا خود را از آن که اشتباه کنم مصون نمی دانم، مگر آن که خداوند من را حفظ کند»▪️
🔘نمی‌خواهم بگویم که آقای پزشکیان مثل امام علی عمل کنند. انتظار هم ندارم، ولی حدی از تشابه رفتاری نیز ضروری است یا حداقل عملکردها در مغایرت جدی با گزاره‌های نهج‌البلاغه نباید باشند. اگر مثل امام عمل نمی‌کنید که گفت: ▪️«به خدا قسم اگر آن اموال را بيابم به مسلمين بر مى گردانم گر چه مهريه زنان شده باشد. زيرا گشايش امور با عدالت است، كسى كه عدالت او را در مضيقه اندازد ظلم و ستم مضيقه بيشترى براى او ايجاد مى كند.»؛▪️ حداقل بودجه عمومی این مردم را به گونه‌ای توزیع نکنید که نه تنها منصفانه و منطقی نیست، بلکه مهمتر از آن غیر عادلانه و ظالمانه است. حتماً می‌پرسید که کدام موارد؟
🔘حقوق کارکنان در چند سال اخیر به قیمت ثابت (تورم در رفته) کاهش یافته است. از ابتدای دهه ۱۳۹۰ تا کنون، حقوق کارمندان به قیمت ثابت؛ یعنی پس از حذف اثر تورم، خیلی کاهش یافته است. این اتفاق در چه صورتی عادلانه و منطقی است؟ اگر به دلایل قابل قبولی تولید و درآمد ملی کم شده است، حقوق کارکنان هم طبعا کم می‌شود، در غیر این صورت اگر هزینه‌های دولت بیشتر شده یا اتلاف منابع زیاد شود، یا فرار سرمایه در اندازه‌های بزرگ رخ دهد، چنین کاهشی پذیرفتنی نیست.
https://telegra.ph/بودجه-نهج%E2%80%8Cالبلاغه%E2%80%8Cای-02-23
🔺اعتماد ۶ اسفند ۱۴۰۳
✍️عباس عبدی
🔘برخی می‌پرسند، چرا تو که با تمام توان در دفاع از انتخاب آقای پزشکیان به میدان آمدی اکنون نسبت به عملکردهای دولت یا شخص او انتقاد می‌کنی؟ باید گفت که نقد عملکرد نه تنها دشمنی نیست، بلکه خدمت است. اتفاقاً آقای پزشکیان هر ایرادی داشته باشد از این نظر حُسن بزرگی دارد که نقد را برمی‌تابد(حداقل تا کنون چنین بوده‌اند) و همین نقطه قوت اوست، و این برخلاف برخی از افراد است که دستور می‌دادند صدای منتقدان پایین آورده شود.
🔘به علاوه روزنامه‌نگاری حرفه نقد است و نه مجیزگویی. به قول حافظ جام می و خون دل هر یک به کسی دادند. قرار نیست همه تعریف کنند و به‌به چه‌چه بگویند که این ظلم بزرگی به جامعه و سیاست‌مداران است. به طور طبیعی با توجه به علاقه آقای پزشکیان به نهج‌البلاغه شواهد زیادی در تأیید این رویکرد در گفتارهای امام یافت می‌شود از جمله فقط به یک مورد بسنده می‌کنم آنجا که امام گفتند: ▪️«از گفتن حق یا مشورت دادن به من خودداری نکنید؛ زیرا خود را از آن که اشتباه کنم مصون نمی دانم، مگر آن که خداوند من را حفظ کند»▪️
🔘نمی‌خواهم بگویم که آقای پزشکیان مثل امام علی عمل کنند. انتظار هم ندارم، ولی حدی از تشابه رفتاری نیز ضروری است یا حداقل عملکردها در مغایرت جدی با گزاره‌های نهج‌البلاغه نباید باشند. اگر مثل امام عمل نمی‌کنید که گفت: ▪️«به خدا قسم اگر آن اموال را بيابم به مسلمين بر مى گردانم گر چه مهريه زنان شده باشد. زيرا گشايش امور با عدالت است، كسى كه عدالت او را در مضيقه اندازد ظلم و ستم مضيقه بيشترى براى او ايجاد مى كند.»؛▪️ حداقل بودجه عمومی این مردم را به گونه‌ای توزیع نکنید که نه تنها منصفانه و منطقی نیست، بلکه مهمتر از آن غیر عادلانه و ظالمانه است. حتماً می‌پرسید که کدام موارد؟
🔘حقوق کارکنان در چند سال اخیر به قیمت ثابت (تورم در رفته) کاهش یافته است. از ابتدای دهه ۱۳۹۰ تا کنون، حقوق کارمندان به قیمت ثابت؛ یعنی پس از حذف اثر تورم، خیلی کاهش یافته است. این اتفاق در چه صورتی عادلانه و منطقی است؟ اگر به دلایل قابل قبولی تولید و درآمد ملی کم شده است، حقوق کارکنان هم طبعا کم می‌شود، در غیر این صورت اگر هزینه‌های دولت بیشتر شده یا اتلاف منابع زیاد شود، یا فرار سرمایه در اندازه‌های بزرگ رخ دهد، چنین کاهشی پذیرفتنی نیست.
https://telegra.ph/بودجه-نهج%E2%80%8Cالبلاغه%E2%80%8Cای-02-23
Telegraph
بودجه نهج‌البلاغه‌ای
🔺اعتماد ۶ اسفند ۱۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔘برخی می‌پرسند، چرا تو که با تمام توان در دفاع از انتخاب آقای پزشکیان به میدان آمدی اکنون نسبت به عملکردهای دولت یا شخص او انتقاد می‌کنی؟ باید گفت که نقد عملکرد نه تنها دشمنی نیست، بلکه خدمت است. اتفاقاً آقای پزشکیان هر ایرادی…
Forwarded from هم‌میهن
بلخ و شوشتر
سرمقاله هم‌میهن
۰۶ اسفند ۱۴۰۳
🔹بدون تردید وضعیت اقتصادی کشور مطلوب هیچ گروهی و جناحی و از همه مهمتر قریب به اتفاق مردم نیست. این واقعیت از فرط وضوح نیازی به اثبات ندارد. به‌ویژه که اقتصاد برخلاف حوزه‌های دیگر شاخص‌های روشن و قابل‌سنجشی دارد
🔹از نرخ ارز گرفته تا نرخ تورم و افزایش حقوق و دستمزد و ناترازی‌های گوناگون؛ همه نشان می‌دهند که این حوزه وضعیت مطلوبی ندارد. حالا اگر قرار باشد که برای تغییر وضعیت کاری کرد، باید گریبان کسانی را که مسئولیت دارند، گرفت
🔹ولی چه کسی مسئول است؟ ساده‌ترین راه توجه دادن مسئولیت مشکلات «اقتصادی» به وزیر «اقتصاد» است. این کار خوبی است؛ به‌ویژه اگر از سوی جایی باشد که خودشان مسئولیت بالایی در وضع موجود داشته باشند. چنین رفتاری مصداق همان ضرب‌المثل مشهور است که «گُنه کرد در بلخ آهنگری؛ به شوشتر زدند گردن مسگری»
🔹مسئله این یادداشت نه دفاع از وزیر اقتصاد است و نه در نقد وزیر خارجه یا حتی رئیس‌جمهور. مسئله، انتساب نادرست وضعیت موجود به دیگران است. در واقع، اگر مجلس فقط دولت را مسئول وضع کنونی اقتصاد می‌داند و خود یا نهادهای دارای قدرت دیگر را مبرا از مسئولیت می‌داند، در این صورت هم باید رئیس‌جمهور یا وزیرخارجه را به چالش و پرسش می‌کشید و نه وزیر اقتصاد را
📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
WhatsApp
سرمقاله هم‌میهن
۰۶ اسفند ۱۴۰۳
🔹بدون تردید وضعیت اقتصادی کشور مطلوب هیچ گروهی و جناحی و از همه مهمتر قریب به اتفاق مردم نیست. این واقعیت از فرط وضوح نیازی به اثبات ندارد. به‌ویژه که اقتصاد برخلاف حوزه‌های دیگر شاخص‌های روشن و قابل‌سنجشی دارد
🔹از نرخ ارز گرفته تا نرخ تورم و افزایش حقوق و دستمزد و ناترازی‌های گوناگون؛ همه نشان می‌دهند که این حوزه وضعیت مطلوبی ندارد. حالا اگر قرار باشد که برای تغییر وضعیت کاری کرد، باید گریبان کسانی را که مسئولیت دارند، گرفت
🔹ولی چه کسی مسئول است؟ ساده‌ترین راه توجه دادن مسئولیت مشکلات «اقتصادی» به وزیر «اقتصاد» است. این کار خوبی است؛ به‌ویژه اگر از سوی جایی باشد که خودشان مسئولیت بالایی در وضع موجود داشته باشند. چنین رفتاری مصداق همان ضرب‌المثل مشهور است که «گُنه کرد در بلخ آهنگری؛ به شوشتر زدند گردن مسگری»
🔹مسئله این یادداشت نه دفاع از وزیر اقتصاد است و نه در نقد وزیر خارجه یا حتی رئیس‌جمهور. مسئله، انتساب نادرست وضعیت موجود به دیگران است. در واقع، اگر مجلس فقط دولت را مسئول وضع کنونی اقتصاد می‌داند و خود یا نهادهای دارای قدرت دیگر را مبرا از مسئولیت می‌داند، در این صورت هم باید رئیس‌جمهور یا وزیرخارجه را به چالش و پرسش می‌کشید و نه وزیر اقتصاد را
📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
Forwarded from هم‌میهن
ترس یا قدرت‌نمایی؟
سرمقاله هم‌میهن
۰۷ اسفند ۱۴۰۳
🔹برخی افراد و گروه‌های سیاسی گرچه می‌دانند ضعیف شده‌اند یا به بن‌بست رسیده‌اند و امیدی به آینده ندارند؛ ولی درعین‌حال، برای پوشاندن یا عدم‌اقرار به ضعف خود، می‌کوشند قدرت‌نمایی کنند و خود را در جایگاه اقتدار نشان دهند. به تعبیری فرارروبه‌جلو می‌کنند.
🔹اگر از این زاویه نگاه کنیم، بسیاری از مصوبات مجلس برخلاف ظاهر تهاجمی آن، واقعیتی تدافعی و حکایت از ترس و فقدان اعتماد به نفس می‌کند. ترس از دست دادن همه‌چیز خود. قوانین مربوط به پوشش زنان، فضای مجازی، فرزندآوری، و نیز مصوبه «نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس» همگی از این نوع اقدامات است؛ به‌ویژه این آخری مصداق روشن فرارروبه‌جلوست.
🔹چرا چنین ادعایی وجود دارد؟ هدف از قانونگذاری چیست؟ و یک قانون خوب چه ویژگی‌هایی دارد؟ اگر قانونگذاری مطابق با این ویژگی‌ها نباشد، آن را نمی‌توان مصداق قانون دانست؛ بلکه نوعی اقدام برای حفظ منافع و جایگاه گروهی محدود با استفاده از ابزاری است که برای خیر عمومی کاربرد دارد. قانون خوب و کاربردی، قانونی است که عادلانه و شفاف و قابل فهم و مورد پذیرش همگانی باشد.
🔹مجلسی که مصوبه‌‌هایش هیچ‌کدام یا اغلب ویژگی‌های پیش‌گفته را ندارد، قادر به قانون‌نویسی که مطابق نیازهای جامعه باشد، نیست. نمونه مهم دیگر آن همان قانونی است که الان به‌صورت نیم‌بند اجرا می‌شود؛ یعنی «قانون نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس».
🔹قانونی که بسیار کشدار است و اغلب مشاغل مدیریتی و زیرمجموعه‌های آن را در بر می‌گیرد و دولت را در استفاده از نیروهای خوب محروم کرده و اتفاقاً هم برای همه افراد اجرا نمی‌شود؛ و جالب‌تر این است، برای کسی هم که می‌خواهند اجرا کنند، نمی‌توانند. قانونی که ناشی از ترس است
📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
WhatsApp
سرمقاله هم‌میهن
۰۷ اسفند ۱۴۰۳
🔹برخی افراد و گروه‌های سیاسی گرچه می‌دانند ضعیف شده‌اند یا به بن‌بست رسیده‌اند و امیدی به آینده ندارند؛ ولی درعین‌حال، برای پوشاندن یا عدم‌اقرار به ضعف خود، می‌کوشند قدرت‌نمایی کنند و خود را در جایگاه اقتدار نشان دهند. به تعبیری فرارروبه‌جلو می‌کنند.
🔹اگر از این زاویه نگاه کنیم، بسیاری از مصوبات مجلس برخلاف ظاهر تهاجمی آن، واقعیتی تدافعی و حکایت از ترس و فقدان اعتماد به نفس می‌کند. ترس از دست دادن همه‌چیز خود. قوانین مربوط به پوشش زنان، فضای مجازی، فرزندآوری، و نیز مصوبه «نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس» همگی از این نوع اقدامات است؛ به‌ویژه این آخری مصداق روشن فرارروبه‌جلوست.
🔹چرا چنین ادعایی وجود دارد؟ هدف از قانونگذاری چیست؟ و یک قانون خوب چه ویژگی‌هایی دارد؟ اگر قانونگذاری مطابق با این ویژگی‌ها نباشد، آن را نمی‌توان مصداق قانون دانست؛ بلکه نوعی اقدام برای حفظ منافع و جایگاه گروهی محدود با استفاده از ابزاری است که برای خیر عمومی کاربرد دارد. قانون خوب و کاربردی، قانونی است که عادلانه و شفاف و قابل فهم و مورد پذیرش همگانی باشد.
🔹مجلسی که مصوبه‌‌هایش هیچ‌کدام یا اغلب ویژگی‌های پیش‌گفته را ندارد، قادر به قانون‌نویسی که مطابق نیازهای جامعه باشد، نیست. نمونه مهم دیگر آن همان قانونی است که الان به‌صورت نیم‌بند اجرا می‌شود؛ یعنی «قانون نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس».
🔹قانونی که بسیار کشدار است و اغلب مشاغل مدیریتی و زیرمجموعه‌های آن را در بر می‌گیرد و دولت را در استفاده از نیروهای خوب محروم کرده و اتفاقاً هم برای همه افراد اجرا نمی‌شود؛ و جالب‌تر این است، برای کسی هم که می‌خواهند اجرا کنند، نمی‌توانند. قانونی که ناشی از ترس است
📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
Forwarded from هم‌میهن
ایران و موضع احتمالی روسیه
سرمقاله هم‌میهن
۰۸ اسفند ۱۴۰۳
🔹شاید آیندگان هنگامی که به مرور این سال‌ها می‌رسند، آن را به‌عنوان دوره زمانی گذر به دنیای جدید تصویر و معرفی کنند و به نظرشان مردمی که در این دوره می‌زیسته‌اند، رویدادها و تحولات مهمی را تجربه کرده‌اند. درحالی‌که ما به‌عنوان کسانی که در متن این تحولات هستیم، به دلیل همراهی آرام با آنها چندان به اهمیت ماجرا پی نبریم و برای‌مان امری عادی بنماید.
🔹این تحولات در اصل ریشه فن‌آورانه و اقتصادی دارد و در مرحله بعد در سیاست داخلی و بین‌الملل کشورها بازتاب دارد. اقتصاد دیجیتال و رمزارزها، شبکه‌های اجتماعی، هوش مصنوعی، فن‌آوری‌های نظامی، سلاح‌های هایپرسونیک، جنگ سایبری، حضور بازیگران جدید و قدرتمند جهانی، رشد انرژی‌های سبز، تغییرات اجتماعی، پیشرفت‌های ژنتیک و سلول‌های بنیادی، سلاح‌های زیستی، و حتی آغاز تحولات مهم در رسانه‌ها و آموزش و نهادهای آن و... نمودهای مهم این تحولات هستند.
🔹متاسفانه جامعه ایران هنوز نتوانسته است نگاهی متوازن و عینی به این تحولات، از جمله به رفتار قدرت‌های جهانی پیدا کند. این نگاه اغلب متاثر از آموزه‌های گذشته و تابع حب و بغض‌های تاریخی و به‌صورت صفر و یک است. درحالی‌که سیاست خارجی واقعی کشورها تابع منافع ملی آنهاست. منافعی که بر اثر تحولات جدید جهانی دچار تغییر و تحول می‌شود و شده است.
🔹شاید و بر اساس قرائن و شواهد چنین به نظر می‌رسد که در حال ورود به ترتیبات امنیتی جدیدی هستیم؛ ترتیباتی که پیش‌فرض‌های امنیتی گذشته در تقابل دو کشور کارایی ندارد. بنابراین، در چنین قالبی می‌توان ظرفیت ایفای نقش روس‌ها در مواجهه کنونی ایران و آمریکا را بازتعریف کرد. به‌ویژه اینکه روس‌ها قدرت و ابزار لازم برای ایفای نقش در این میانجیگری را دارند.
📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
WhatsApp
سرمقاله هم‌میهن
۰۸ اسفند ۱۴۰۳
🔹شاید آیندگان هنگامی که به مرور این سال‌ها می‌رسند، آن را به‌عنوان دوره زمانی گذر به دنیای جدید تصویر و معرفی کنند و به نظرشان مردمی که در این دوره می‌زیسته‌اند، رویدادها و تحولات مهمی را تجربه کرده‌اند. درحالی‌که ما به‌عنوان کسانی که در متن این تحولات هستیم، به دلیل همراهی آرام با آنها چندان به اهمیت ماجرا پی نبریم و برای‌مان امری عادی بنماید.
🔹این تحولات در اصل ریشه فن‌آورانه و اقتصادی دارد و در مرحله بعد در سیاست داخلی و بین‌الملل کشورها بازتاب دارد. اقتصاد دیجیتال و رمزارزها، شبکه‌های اجتماعی، هوش مصنوعی، فن‌آوری‌های نظامی، سلاح‌های هایپرسونیک، جنگ سایبری، حضور بازیگران جدید و قدرتمند جهانی، رشد انرژی‌های سبز، تغییرات اجتماعی، پیشرفت‌های ژنتیک و سلول‌های بنیادی، سلاح‌های زیستی، و حتی آغاز تحولات مهم در رسانه‌ها و آموزش و نهادهای آن و... نمودهای مهم این تحولات هستند.
🔹متاسفانه جامعه ایران هنوز نتوانسته است نگاهی متوازن و عینی به این تحولات، از جمله به رفتار قدرت‌های جهانی پیدا کند. این نگاه اغلب متاثر از آموزه‌های گذشته و تابع حب و بغض‌های تاریخی و به‌صورت صفر و یک است. درحالی‌که سیاست خارجی واقعی کشورها تابع منافع ملی آنهاست. منافعی که بر اثر تحولات جدید جهانی دچار تغییر و تحول می‌شود و شده است.
🔹شاید و بر اساس قرائن و شواهد چنین به نظر می‌رسد که در حال ورود به ترتیبات امنیتی جدیدی هستیم؛ ترتیباتی که پیش‌فرض‌های امنیتی گذشته در تقابل دو کشور کارایی ندارد. بنابراین، در چنین قالبی می‌توان ظرفیت ایفای نقش روس‌ها در مواجهه کنونی ایران و آمریکا را بازتعریف کرد. به‌ویژه اینکه روس‌ها قدرت و ابزار لازم برای ایفای نقش در این میانجیگری را دارند.
📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
🔴رجعت به دینداری بَدَوی
🔺 نوآوران ۶ اسفند ۱۴۰۳
✍️عباس عبدی
🔘تقریباً در تمامی جوامع اسلامی ماه رمضان ویژگی منحصر به فردی دارد، و مراسم عبادی و توصیه‌های اخلاقی و خیرخواهی نسبت به دیگران به نحو روشنی افزایش پیدا می‌کند. حتی غیر مسلمانان نیز تحت تأثیر این ماه قرار می‌گیرند. در ایران هم مثل همه کشورهای دیگر چنین بوده است. برای مثال پیش از انقلاب و پس از افطار شور و شوق جامعه بیشتر و تجمع در مساجد شکل می‌گرفت و کمتر کسی به تلویزیون و رادیو توجه می‌کرد. تقریباً به عنوان یک اصل در ذهن مردم بود که حتی ارتکاب جرم نیز در این ماه کمتر می‌شود و آمار هم کمابیش آن را ثابت می‌کرد.
🔘در چهل سال گذشته شاهد چند تغییر مهم بودیم که فضای عمومی این ماه را به نحو ملموسی تغییر داده است. اول از همه رسانه‌ای شدن مناسک است. مناسکی که جمعی و حضوری و در کنار دیگران بود، تبدیل به مناسک فردی کنار رادیو و تلویزیون شد، بویژه که مراسم افراد مشهور از صدا و سیما پخش می‌شد. یک بار در همان سال‌های اولیه، آقای مهدوی کنی در مراسم شب قدر این ایراد را متذکر شد ولی در عمل وضع به همان سیاق ادامه یافت.
🔘دوم هضم شدن توصیه‌های دینی و منابر وعظ در دل قدرت بود. در واقع خطبا و سخنرانان مذهبی به جای آنکه در کنار مردم قرار بگیرند، در کنار و حتی ذیل قدرت قرار گرفتند. ابتدا این مشکل چندان حاد به نظر نمی‌رسید، ولی کم‌کم چنان توسعه یافت که حتی استقلال نسبی مساجد و پیش‌نمازان مساجد نیز از میان رفت و مساجد تبدیل به شعبه‌ای از ساختار رسمی شد و به موازات افزایش مشکلات مردم، و توجیه‌گری متولیان مساجد، شکاف مردم و مساجد بیشتر شد. این پدیده با مسأله نفوذهای سیاسی و مالی در مساجد تشدید هم گردید.
🔘سومین تغییر که مهم بود، انتقال سبک مناسکی دینداری از مسجد و وعظ‌های اخلاقی و کلامی با حضور روحانیون به نسبت باسواد به سوی روضه‌خوانی‌ها و هیأت‌های مذهبی است. البته این هیأت‌ها پیش از انقلاب هم بودند ولی هم به لحاظ کارکرد و هم به لحاظ شکل به کلی تغییر کرده‌اند و مهمتر اینکه پیشتر رقیب مساجد و وعظ و خطابه نبودند، ولی اکنون در عمل جانشین آن شده‌اند.
https://telegra.ph/رجعت-به-دینداری-بدوی-02-26
🔺 نوآوران ۶ اسفند ۱۴۰۳
✍️عباس عبدی
🔘تقریباً در تمامی جوامع اسلامی ماه رمضان ویژگی منحصر به فردی دارد، و مراسم عبادی و توصیه‌های اخلاقی و خیرخواهی نسبت به دیگران به نحو روشنی افزایش پیدا می‌کند. حتی غیر مسلمانان نیز تحت تأثیر این ماه قرار می‌گیرند. در ایران هم مثل همه کشورهای دیگر چنین بوده است. برای مثال پیش از انقلاب و پس از افطار شور و شوق جامعه بیشتر و تجمع در مساجد شکل می‌گرفت و کمتر کسی به تلویزیون و رادیو توجه می‌کرد. تقریباً به عنوان یک اصل در ذهن مردم بود که حتی ارتکاب جرم نیز در این ماه کمتر می‌شود و آمار هم کمابیش آن را ثابت می‌کرد.
🔘در چهل سال گذشته شاهد چند تغییر مهم بودیم که فضای عمومی این ماه را به نحو ملموسی تغییر داده است. اول از همه رسانه‌ای شدن مناسک است. مناسکی که جمعی و حضوری و در کنار دیگران بود، تبدیل به مناسک فردی کنار رادیو و تلویزیون شد، بویژه که مراسم افراد مشهور از صدا و سیما پخش می‌شد. یک بار در همان سال‌های اولیه، آقای مهدوی کنی در مراسم شب قدر این ایراد را متذکر شد ولی در عمل وضع به همان سیاق ادامه یافت.
🔘دوم هضم شدن توصیه‌های دینی و منابر وعظ در دل قدرت بود. در واقع خطبا و سخنرانان مذهبی به جای آنکه در کنار مردم قرار بگیرند، در کنار و حتی ذیل قدرت قرار گرفتند. ابتدا این مشکل چندان حاد به نظر نمی‌رسید، ولی کم‌کم چنان توسعه یافت که حتی استقلال نسبی مساجد و پیش‌نمازان مساجد نیز از میان رفت و مساجد تبدیل به شعبه‌ای از ساختار رسمی شد و به موازات افزایش مشکلات مردم، و توجیه‌گری متولیان مساجد، شکاف مردم و مساجد بیشتر شد. این پدیده با مسأله نفوذهای سیاسی و مالی در مساجد تشدید هم گردید.
🔘سومین تغییر که مهم بود، انتقال سبک مناسکی دینداری از مسجد و وعظ‌های اخلاقی و کلامی با حضور روحانیون به نسبت باسواد به سوی روضه‌خوانی‌ها و هیأت‌های مذهبی است. البته این هیأت‌ها پیش از انقلاب هم بودند ولی هم به لحاظ کارکرد و هم به لحاظ شکل به کلی تغییر کرده‌اند و مهمتر اینکه پیشتر رقیب مساجد و وعظ و خطابه نبودند، ولی اکنون در عمل جانشین آن شده‌اند.
https://telegra.ph/رجعت-به-دینداری-بدوی-02-26
Telegraph
رجعت به دینداری بَدَوی
🔺 نوآوران ۶ اسفند ۱۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔘تقریباً در تمامی جوامع اسلامی ماه رمضان ویژگی منحصر به فردی دارد، و مراسم عبادی و توصیه‌های اخلاقی و خیرخواهی نسبت به دیگران به نحو روشنی افزایش پیدا می‌کند. حتی غیر مسلمانان نیز تحت تأثیر این ماه قرار می‌گیرند. در ایران…
🔴مقایسه سه دوره
🔺اعتماد ۱۱ اسفند ۱۴۰۳
✍️عباس عبدی
🙏از سال ۱۳۵۸ تا کنون را می‌توانیم به سه دوره متمایز تقسیم کنیم، سه دوره‌ای که شرایط کلان حاکم بر آنها متفاوت بوده و نتایج حکومت نیز تحت تأثیر این شرایط قرار دارد. دوره اول از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۸ است. دوره‌ای که پس از انقلاب و با بحران‌ها و درگیری‌های داخلی و ترور و اقدامات ضد امنیتی، و وضعیت انقلابی و تنش‌های داخلی در آن حاکم بود، و سپس جنگی که در سال ۵۹ آغاز و به مدت ۸ سال ادامه داشت.
🔘دوره دوم را از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۸۴ در نظر می‌گیریم که شرایط داخلی و خارجی به نسبت پایدار بود (در مقایسه با قبل و بعد) و رویکرد کلی معطوف به اصلاح وضع داخلی بود. پس از آن با یک دوره ۶ ساله از جریان نواصول‌گرایی مواجه هستیم که تغییر رویکرد کلی بر مدیریت کشور حاکم شد و بجز غلبه این رویکرد شاهد دو اتفاق مهم هم بودیم، اول رشد بی‌سابقه درآمدهای نفتی و سپس تنش‌های گسترده ناشی از انتخابات ۱۳۸۸ که صورت مسأله ایران را به کلی تغییر داد.
🔘این وضع ادامه یافت تا آغاز تحریم‌ها در سال ۱۳۹۰ که این دوره را موقتا نادیده می‌گیریم، گرچه دوره بعدی محصول طبیعی همین مقطع ۶ ساله بود؛ و به دوره سوم که از سال ۱۳۹۰ تا کنون باشد می‌رسیم، گر چه در این دوره نیز ۳ سال را باید مستثنا کرد، ۳ سالی که به علت برجام تحریم تخفیف یافته بود. ولی در هر حال این دوره را در مجموع دوره تحریم‌های گسترده می‌گذاریم. اگر این سه دوره را از حیث چند شاخص مهم و اصلی یعنی تولید ناخالص داخلی، تورم و حداقل دستمزد، و رشد اشتغال مقایسه کنیم نتایج گویا خواهد بود.
🔘با توجه به تحولات انقلاب و جنگ و تنش‌های داخلی در کل دوره ۵۸ تا ۶۸ اقتصاد کشور حدود ۱۱ درصد کوچکتر شد.(همه ارقام مستند به منابع رسمی ولی تقریبی است) سالانه چیزی در حدود یک درصد رشد منفی داشتیم. البته شرایط جنگی و توزیع کوپن و تأمین نیازها با ارز رسمی تا حدی فشار به مردم را کم می‌کرد، ولی چون رشد جمعیت زیاد بود، بنابراین درآمد سرانه مردم خیلی بیش از این ارقام کاهش یافت. شاید در این مدت، درآمد سرانه نزدیک به ۴۰ درصد کمتر شده بود.
🔘برای فهم این مطلب، سطح عمومی قیمت‌ها در این دوره ۶ برابر شده بود، ولی حداقل دستمزدها فقط حدود ۴۵ درصد افزایش یافته بود. البته همان طور که گفته شد بخشی از این تفاوت از طریق کالابرگ و شیوه‌های دیگر جبران می‌شد، ولی در کل شاهد افولی جدی در تولید اقتصادی بودیم. در این مدت حدود دو میلیون شغل جدید ایجاد شده بود که متوسط سالانه دویست هزار بود.
🔘دوره دوم ماجرا به کلی تغییر کرد. تولید ناخالص داخلی طی ۱۶ سال ۶۸ تا ۸۴ حدود ۲٫۵ برابر افزایش یافت (متوسط رشد حدود ۶ درصد)، و شاهد تحولی چشمگیر در تولید اقتصادی بودیم. البته هنوز درآمد سرانه به اوج گذشته نرسیده بود. زیرا رشد جمعیت بسیار بالا بود و از رقم ۳۶ میلیون نفر سال ۵۸ به حدود ۶۹ میلیون نفر در سال ۸۴ رسیده بود، و چون کاهش تولید دهه اول را هم داشتیم، درآمد سرانه به میزان گذشته نرسیده بود.
🔘شاخص قیمت‌ها در این دوره، حدود ۱۸ برابر شد، ولی افزایش حداقل دستمزدها نیز ۴۹ برابر شد، و در مجموع به قیمت ثابت ۲/۸ برابر شد، یعنی رشد دستمزدها از رشد اقتصادی هم بیشتر بود و این به سود طبقه مزدبگیر بود. نکته مهم این دوره افزایش ۹ میلیونی تعداد شاغلین کشور یا متوسط سالانه ۵۶۰ هزار است.
🔘دوره ۸۴ تا ۹۰ سال‌های ورود به تنش داخلی و خارجی و سیاستگذاری هستیم و در این طبقه‌بندی در نظر نمی‌گیریم، البته اگر ورود منابع به این دوره را با خروجی آنها مقایسه کنیم به ابعاد فاجعه این دوره نیز پی خواهیم برد.
🔘دوره سوم با تحریم‌های گسترده شورای امنیت از سال ۸۹ آغاز می‌شود و تا کنون با فراز و نشیب ادامه یافته است. کل رشد اقتصادی از سال ۱۳۹۰ تا پایان ۱۴۰۲، حدود ۱۰ درصد است، یعنی سالی کمتر از یک درصد رشد اقتصادی داشته‌ایم که اگر رشد جمعیت را هم منظور کنیم، درآمد سرانه منفی شده است. در این ۱۲ سال شاخص قیمت‌ها ۲۳ برابر شده که یک جهش تورمی است، حداقل دستمزدها در این سال‌ها تا حدی کمتر از این رقم افزایش یافته، تعداد شاغلین هم فقط ۳ میلیون نفر(سالانه ۲۵۰ هزار شغل) افزایش یافته در حالی که این مقطع زمانی مواجه با رشد بالای تقاضای کار متولدین دهه ۶۰ و با تحصیلات بالا است.
🔘🔘مقایسه نتایج این سه دوره فارغ از مدیریت‌های کلان در دولت است، و نشان‌دهنده روند حاکم بر تحولات اقتصادی کشور در سه دوره جنگ، تحریم و شرایط به نسبت عادی در دوره دوم است. نتایج کلان این ۳ روند را نمی‌توان تغییر داد، فقط می‌توان کم و زیاد کرد. این انتخابی است که پیش روی سیاست‌مداران وجود دارد. نکته مهم اینکه در دوره سوم با یک مقطع سه ساله بهبود هم مواجهیم و ۴ سال هم آسان‌گیری تحریم‌ها بوده که اگر این ۷ سال را حذف کنیم، عوارض بقیه کمتر از دوره جنگ نخواهد بود.
🔺اعتماد ۱۱ اسفند ۱۴۰۳
✍️عباس عبدی
🙏از سال ۱۳۵۸ تا کنون را می‌توانیم به سه دوره متمایز تقسیم کنیم، سه دوره‌ای که شرایط کلان حاکم بر آنها متفاوت بوده و نتایج حکومت نیز تحت تأثیر این شرایط قرار دارد. دوره اول از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۸ است. دوره‌ای که پس از انقلاب و با بحران‌ها و درگیری‌های داخلی و ترور و اقدامات ضد امنیتی، و وضعیت انقلابی و تنش‌های داخلی در آن حاکم بود، و سپس جنگی که در سال ۵۹ آغاز و به مدت ۸ سال ادامه داشت.
🔘دوره دوم را از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۸۴ در نظر می‌گیریم که شرایط داخلی و خارجی به نسبت پایدار بود (در مقایسه با قبل و بعد) و رویکرد کلی معطوف به اصلاح وضع داخلی بود. پس از آن با یک دوره ۶ ساله از جریان نواصول‌گرایی مواجه هستیم که تغییر رویکرد کلی بر مدیریت کشور حاکم شد و بجز غلبه این رویکرد شاهد دو اتفاق مهم هم بودیم، اول رشد بی‌سابقه درآمدهای نفتی و سپس تنش‌های گسترده ناشی از انتخابات ۱۳۸۸ که صورت مسأله ایران را به کلی تغییر داد.
🔘این وضع ادامه یافت تا آغاز تحریم‌ها در سال ۱۳۹۰ که این دوره را موقتا نادیده می‌گیریم، گرچه دوره بعدی محصول طبیعی همین مقطع ۶ ساله بود؛ و به دوره سوم که از سال ۱۳۹۰ تا کنون باشد می‌رسیم، گر چه در این دوره نیز ۳ سال را باید مستثنا کرد، ۳ سالی که به علت برجام تحریم تخفیف یافته بود. ولی در هر حال این دوره را در مجموع دوره تحریم‌های گسترده می‌گذاریم. اگر این سه دوره را از حیث چند شاخص مهم و اصلی یعنی تولید ناخالص داخلی، تورم و حداقل دستمزد، و رشد اشتغال مقایسه کنیم نتایج گویا خواهد بود.
🔘با توجه به تحولات انقلاب و جنگ و تنش‌های داخلی در کل دوره ۵۸ تا ۶۸ اقتصاد کشور حدود ۱۱ درصد کوچکتر شد.(همه ارقام مستند به منابع رسمی ولی تقریبی است) سالانه چیزی در حدود یک درصد رشد منفی داشتیم. البته شرایط جنگی و توزیع کوپن و تأمین نیازها با ارز رسمی تا حدی فشار به مردم را کم می‌کرد، ولی چون رشد جمعیت زیاد بود، بنابراین درآمد سرانه مردم خیلی بیش از این ارقام کاهش یافت. شاید در این مدت، درآمد سرانه نزدیک به ۴۰ درصد کمتر شده بود.
🔘برای فهم این مطلب، سطح عمومی قیمت‌ها در این دوره ۶ برابر شده بود، ولی حداقل دستمزدها فقط حدود ۴۵ درصد افزایش یافته بود. البته همان طور که گفته شد بخشی از این تفاوت از طریق کالابرگ و شیوه‌های دیگر جبران می‌شد، ولی در کل شاهد افولی جدی در تولید اقتصادی بودیم. در این مدت حدود دو میلیون شغل جدید ایجاد شده بود که متوسط سالانه دویست هزار بود.
🔘دوره دوم ماجرا به کلی تغییر کرد. تولید ناخالص داخلی طی ۱۶ سال ۶۸ تا ۸۴ حدود ۲٫۵ برابر افزایش یافت (متوسط رشد حدود ۶ درصد)، و شاهد تحولی چشمگیر در تولید اقتصادی بودیم. البته هنوز درآمد سرانه به اوج گذشته نرسیده بود. زیرا رشد جمعیت بسیار بالا بود و از رقم ۳۶ میلیون نفر سال ۵۸ به حدود ۶۹ میلیون نفر در سال ۸۴ رسیده بود، و چون کاهش تولید دهه اول را هم داشتیم، درآمد سرانه به میزان گذشته نرسیده بود.
🔘شاخص قیمت‌ها در این دوره، حدود ۱۸ برابر شد، ولی افزایش حداقل دستمزدها نیز ۴۹ برابر شد، و در مجموع به قیمت ثابت ۲/۸ برابر شد، یعنی رشد دستمزدها از رشد اقتصادی هم بیشتر بود و این به سود طبقه مزدبگیر بود. نکته مهم این دوره افزایش ۹ میلیونی تعداد شاغلین کشور یا متوسط سالانه ۵۶۰ هزار است.
🔘دوره ۸۴ تا ۹۰ سال‌های ورود به تنش داخلی و خارجی و سیاستگذاری هستیم و در این طبقه‌بندی در نظر نمی‌گیریم، البته اگر ورود منابع به این دوره را با خروجی آنها مقایسه کنیم به ابعاد فاجعه این دوره نیز پی خواهیم برد.
🔘دوره سوم با تحریم‌های گسترده شورای امنیت از سال ۸۹ آغاز می‌شود و تا کنون با فراز و نشیب ادامه یافته است. کل رشد اقتصادی از سال ۱۳۹۰ تا پایان ۱۴۰۲، حدود ۱۰ درصد است، یعنی سالی کمتر از یک درصد رشد اقتصادی داشته‌ایم که اگر رشد جمعیت را هم منظور کنیم، درآمد سرانه منفی شده است. در این ۱۲ سال شاخص قیمت‌ها ۲۳ برابر شده که یک جهش تورمی است، حداقل دستمزدها در این سال‌ها تا حدی کمتر از این رقم افزایش یافته، تعداد شاغلین هم فقط ۳ میلیون نفر(سالانه ۲۵۰ هزار شغل) افزایش یافته در حالی که این مقطع زمانی مواجه با رشد بالای تقاضای کار متولدین دهه ۶۰ و با تحصیلات بالا است.
🔘🔘مقایسه نتایج این سه دوره فارغ از مدیریت‌های کلان در دولت است، و نشان‌دهنده روند حاکم بر تحولات اقتصادی کشور در سه دوره جنگ، تحریم و شرایط به نسبت عادی در دوره دوم است. نتایج کلان این ۳ روند را نمی‌توان تغییر داد، فقط می‌توان کم و زیاد کرد. این انتخابی است که پیش روی سیاست‌مداران وجود دارد. نکته مهم اینکه در دوره سوم با یک مقطع سه ساله بهبود هم مواجهیم و ۴ سال هم آسان‌گیری تحریم‌ها بوده که اگر این ۷ سال را حذف کنیم، عوارض بقیه کمتر از دوره جنگ نخواهد بود.
Forwarded from هم‌میهن
نیازمند ترس هستیم
سرمقاله هم‌میهن
۱۱ اسفند ۱۴۰۳
🔹آقای رئیس‌جمهور در بخش دوم سفر خود به شهرهای استان تهران چندین سخنرانی داشتند که در عمل چیزی از آنها در نمی‌آید و قرار نیست کسانی که برای آمدن ایشان و از آن مهمتر نیامدن افراد خطرناک فعالیت کردند، همچنان سکوت کنند.
🔹این خیانت به مسئولین است. آنان نباید گمان کنند که چنین سخنانی رافع مسئولیت و حلال مشکلات است یا نور امیدی را در دل مخاطب روشن می‌کند؛ درحالی‌که این سخنان تکرار مکررات است و سخنانی که ناظر به واقعیت و راهگشا نباشد، هیچ کمکی به جامعه نمی‌کند.
🔹مردم و مخاطبان به تلاش‌های دولت کاری ندارند، بلکه دستاوردها و نتایج آن تلاش‌ها برایشان راهگشاست. از این پس روشن بفرمایید کدام مانع برداشته شده یا کدام موانع اضافه شده است؟
🔹مردم در انتخابات شرکت می‌کنند که مشکلات آنان را دولت برآمده از انتخابات حل کند. آحاد مردم جز با تولید و پرداخت مالیات خود، هیچ کمکی به دولت نه می‌کنند و نه می‌توانند کمک کنند و نه دولت نیازی به کمک آنان دارد. یک نگاه به دولت بیندازید تا ببینید با هیولایی بزرگ مواجه هستید که هیچ‌کس نمی‌تواند به آن نزدیک هم بشود. اصلاً مردم را قبول ندارند که به آنان کمک کنند.
🔹کی به شما گفته جلوی قلدری سر خم کنید؟ نام ببرید. فرضاً کسی هم بگوید، مگر تاثیری بر شما دارد؟ خُب خیلی‌ها حرف می‌زنند. کسان دیگری هم هستند که به‌طور کلی متفاوت می‌گویند چرا حرف آنها را نقل نمی‌کنید؟ اصلاً چرا ایده روشن خود را نمی‌گویید؟
🔹حالا شما هم که هر روز چند سخنرانی می‌کنید بفرمایید با این وضع چه کار خواهید کرد؟ اقتصاد را از طریق بازرگانی با همسایگان، آنطور که گفته‌اید نمی‌توان اداره کرد. آن اقتصاد مبتنی بر قاچاق است که فعلاً وجود دارد.
🔹مردم می‌ترسند. ترس هم لزوماً چیز بدی نیست؛ اتفاقاً خیلی جاها لازم است که مسئولان هم بترسند. بترسیم از اینکه مردم عصبانی شوند. بترسیم از اینکه فرزندان‌مان و دوستان‌مان و خانواده ما نیز از ما رویگردان شوند. بترسیم کسانی باشند که نتوانند زندگی آبرومندانه‌ای را برای خود تدارک ببینند.
🔹بترسیم از اینکه نتوانیم آب و برق مردم را تامین کنیم و کارخانجات و حتی دولت تعطیل شوند. بترسیم از اینکه مردم به ما امید ببندند ولی ناامیدشان کنیم و روی‌برگردانند. اتفاقاً ما بیش از هر چیز نیازمند ترس هستیم.
📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
WhatsApp
سرمقاله هم‌میهن
۱۱ اسفند ۱۴۰۳
🔹آقای رئیس‌جمهور در بخش دوم سفر خود به شهرهای استان تهران چندین سخنرانی داشتند که در عمل چیزی از آنها در نمی‌آید و قرار نیست کسانی که برای آمدن ایشان و از آن مهمتر نیامدن افراد خطرناک فعالیت کردند، همچنان سکوت کنند.
🔹این خیانت به مسئولین است. آنان نباید گمان کنند که چنین سخنانی رافع مسئولیت و حلال مشکلات است یا نور امیدی را در دل مخاطب روشن می‌کند؛ درحالی‌که این سخنان تکرار مکررات است و سخنانی که ناظر به واقعیت و راهگشا نباشد، هیچ کمکی به جامعه نمی‌کند.
🔹مردم و مخاطبان به تلاش‌های دولت کاری ندارند، بلکه دستاوردها و نتایج آن تلاش‌ها برایشان راهگشاست. از این پس روشن بفرمایید کدام مانع برداشته شده یا کدام موانع اضافه شده است؟
🔹مردم در انتخابات شرکت می‌کنند که مشکلات آنان را دولت برآمده از انتخابات حل کند. آحاد مردم جز با تولید و پرداخت مالیات خود، هیچ کمکی به دولت نه می‌کنند و نه می‌توانند کمک کنند و نه دولت نیازی به کمک آنان دارد. یک نگاه به دولت بیندازید تا ببینید با هیولایی بزرگ مواجه هستید که هیچ‌کس نمی‌تواند به آن نزدیک هم بشود. اصلاً مردم را قبول ندارند که به آنان کمک کنند.
🔹کی به شما گفته جلوی قلدری سر خم کنید؟ نام ببرید. فرضاً کسی هم بگوید، مگر تاثیری بر شما دارد؟ خُب خیلی‌ها حرف می‌زنند. کسان دیگری هم هستند که به‌طور کلی متفاوت می‌گویند چرا حرف آنها را نقل نمی‌کنید؟ اصلاً چرا ایده روشن خود را نمی‌گویید؟
🔹حالا شما هم که هر روز چند سخنرانی می‌کنید بفرمایید با این وضع چه کار خواهید کرد؟ اقتصاد را از طریق بازرگانی با همسایگان، آنطور که گفته‌اید نمی‌توان اداره کرد. آن اقتصاد مبتنی بر قاچاق است که فعلاً وجود دارد.
🔹مردم می‌ترسند. ترس هم لزوماً چیز بدی نیست؛ اتفاقاً خیلی جاها لازم است که مسئولان هم بترسند. بترسیم از اینکه مردم عصبانی شوند. بترسیم از اینکه فرزندان‌مان و دوستان‌مان و خانواده ما نیز از ما رویگردان شوند. بترسیم کسانی باشند که نتوانند زندگی آبرومندانه‌ای را برای خود تدارک ببینند.
🔹بترسیم از اینکه نتوانیم آب و برق مردم را تامین کنیم و کارخانجات و حتی دولت تعطیل شوند. بترسیم از اینکه مردم به ما امید ببندند ولی ناامیدشان کنیم و روی‌برگردانند. اتفاقاً ما بیش از هر چیز نیازمند ترس هستیم.
📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
🔴نبود جنگ؛ صلح نیست
🔺 هم‌میهن ۱۲ اسفند ۱۴۰۳
✍️عباس عبدی
🔘سردار حاجی‌زاده فرمانده نیروی هوا فضای سپاه در گفتگویی که چند روز پیش داشت، نکات مهمی را اشاره کرد که فارغ از جزییات آن نیازمند تحلیلی کلان و راهبردی است. وی ضمن تأکید بر قدرت نظامی ایران، در پی دادن تضمین بود که هیچ حمله‌ای به ایران رخ نخواهد داد، و گفت: ▪️«بیشتر سعی می‌کنند تهدید کنند. مطلقا دنبال این بحث(حمله به ایران) نیستند. هیچ اتفاقی نمی‌افتد. هیچ نگران جنگ نباشید. ما باید آماده جنگ باشیم که جنگ نشه و نمیشه. گفته می‌شود اگر مذاکره نکنیم دشمنان حمله می‌کنند توجه نکنید، آنها هیچ غلطی نمی‌توانند بکنند. این تضمین به لطف الهی است. همه باید بسیج شویم تا خاک‌ریز ضعیف یعنی اقتصاد را درست کنیم.»▪️ سردار در این گفتگو یادآوری کرد که، به طور طبیعی هنوز بخشی از توانایی‌های ایران را رونمایی نکرده‌اند.
🔘در باره ادعاهای مطرح شده نمی‌توان داوری قطعی کرد، ولی فرض را بر وجود توانایی‌های متعارف بازدارندگی می‌گذاریم. گر چه تجربیات گذشته به ما می‌آموزد که در این زمینه‌ها باور خود را نباید به امواج خوش‌خیالی سپرد و باید جانب احتیاط را رعایت نمود.
🔘اولین نکته، خوشحالی از وجود چنین قدرت بازدارنده‌ای است. در همان حدی هم که اطلاع داریم، طبعاً ابراز مسرت و خشنودی می‌کنیم. ولی این را هم می‌دانیم که میز زندگی فقط بر تک‌پایه قدرت نظامی استوار نیست، و پایه‌های دیگری هم دارد؛ قدرت اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و از همه مهمتر سیاسی و مدیریتی نیز هست. در واقع خودروی خوب فقط یک مولفه است، جاده و راننده و مقررات خوب و کارآمد و نیز خدمات پس از فروش و اورژانس و... نیز برای داشتن یک حمل و نقل مناسب ضروری است و فراتر از همه اینها مدیریتی است که آنها را بسوی هدفی معقول و ممکن هماهنگ می‌کند.
🔘قطعاً جناب حاجی‌زاده خیلی خوب می‌دانند که اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۷۷ موشکی ساخت که لرزه بر اندام ساختار دفاعی ناتو انداخت. اس.اس. ۲۰ موشکی بود که فقط ۱۵ دقیقه زمان لازم بود که واکنش نشان دهد. از زمان شلیک تا نابودی هدف در ۵۵۰۰ کیلومتری فقط به ۳۰ دقیقه زمان نیاز داشت و ۱۵۰ کیلو تن تی.ان.تی قدرت تخریبی آن بود، حدود ۱۰ برابر قوی‌تر از بمب اتمی است که روی هیروشیما انداختند.
https://telegra.ph/نبود-جنگ-صلح-نیست-03-01
🔺 هم‌میهن ۱۲ اسفند ۱۴۰۳
✍️عباس عبدی
🔘سردار حاجی‌زاده فرمانده نیروی هوا فضای سپاه در گفتگویی که چند روز پیش داشت، نکات مهمی را اشاره کرد که فارغ از جزییات آن نیازمند تحلیلی کلان و راهبردی است. وی ضمن تأکید بر قدرت نظامی ایران، در پی دادن تضمین بود که هیچ حمله‌ای به ایران رخ نخواهد داد، و گفت: ▪️«بیشتر سعی می‌کنند تهدید کنند. مطلقا دنبال این بحث(حمله به ایران) نیستند. هیچ اتفاقی نمی‌افتد. هیچ نگران جنگ نباشید. ما باید آماده جنگ باشیم که جنگ نشه و نمیشه. گفته می‌شود اگر مذاکره نکنیم دشمنان حمله می‌کنند توجه نکنید، آنها هیچ غلطی نمی‌توانند بکنند. این تضمین به لطف الهی است. همه باید بسیج شویم تا خاک‌ریز ضعیف یعنی اقتصاد را درست کنیم.»▪️ سردار در این گفتگو یادآوری کرد که، به طور طبیعی هنوز بخشی از توانایی‌های ایران را رونمایی نکرده‌اند.
🔘در باره ادعاهای مطرح شده نمی‌توان داوری قطعی کرد، ولی فرض را بر وجود توانایی‌های متعارف بازدارندگی می‌گذاریم. گر چه تجربیات گذشته به ما می‌آموزد که در این زمینه‌ها باور خود را نباید به امواج خوش‌خیالی سپرد و باید جانب احتیاط را رعایت نمود.
🔘اولین نکته، خوشحالی از وجود چنین قدرت بازدارنده‌ای است. در همان حدی هم که اطلاع داریم، طبعاً ابراز مسرت و خشنودی می‌کنیم. ولی این را هم می‌دانیم که میز زندگی فقط بر تک‌پایه قدرت نظامی استوار نیست، و پایه‌های دیگری هم دارد؛ قدرت اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و از همه مهمتر سیاسی و مدیریتی نیز هست. در واقع خودروی خوب فقط یک مولفه است، جاده و راننده و مقررات خوب و کارآمد و نیز خدمات پس از فروش و اورژانس و... نیز برای داشتن یک حمل و نقل مناسب ضروری است و فراتر از همه اینها مدیریتی است که آنها را بسوی هدفی معقول و ممکن هماهنگ می‌کند.
🔘قطعاً جناب حاجی‌زاده خیلی خوب می‌دانند که اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۷۷ موشکی ساخت که لرزه بر اندام ساختار دفاعی ناتو انداخت. اس.اس. ۲۰ موشکی بود که فقط ۱۵ دقیقه زمان لازم بود که واکنش نشان دهد. از زمان شلیک تا نابودی هدف در ۵۵۰۰ کیلومتری فقط به ۳۰ دقیقه زمان نیاز داشت و ۱۵۰ کیلو تن تی.ان.تی قدرت تخریبی آن بود، حدود ۱۰ برابر قوی‌تر از بمب اتمی است که روی هیروشیما انداختند.
https://telegra.ph/نبود-جنگ-صلح-نیست-03-01
Telegraph
نبود جنگ؛ صلح نیست
🔺 هم‌میهن ۱۲ اسفند ۱۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔘سردار حاجی‌زاده فرمانده نیروی هوا فضای سپاه در گفتگویی که چند روز پیش داشت، نکات مهمی را اشاره کرد که فارغ از جزییات آن نیازمند تحلیلی کلان و راهبردی است. وی ضمن تأکید بر قدرت نظامی ایران، در پی دادن تضمین بود که هیچ حمله‌ای…
Forwarded from هم‌میهن
رای اعتماد ندهید
سرمقاله هم‌میهن
۱۲ اسفند ۱۴۰۳
🔹احتمال دارد که از عنوان سرمقاله امروز ما تعجب کنید؟ چرا یک روزنامه طرفدار اصلاحات و پزشکیان باید درخواست کند که به وزیر اقتصاد رای اعتماد ندهید؟ پاسخ روشن است. برای اینکه مسئله اصلی امروزِ ایران، بودن و نبودن این وزیر و آن وزیر نیست. پرداختن به این موارد، وقت تلف کردن و سهم‌خواهی قدرت است
🔹اگر ما از آمدن و انتخاب پزشکیان دفاع کردیم، به این دلیل نبود که پزشکیان دوست ماست و اگر رئیس‌جمهور شود، خوب است. موضوع این بود که او افکاری داشت که در انتخابات و پیش از آن گفته بود و آمدن او باید مترادف با اجرای این افکار و رویکردها می‌بود
🔹رویکرد او تفاوت بسیار معناداری با رویکرد رسمی دولت پیشین و نیز اکثریت قاطع نمایندگان مجلس داشت و دارد. به همین دلیل، تاییدصلاحیت او بعد از رد نوبت‌های قبلی موجب تعجب شد
🔹پس اگر قرار باشد که اکثریت این مجلس به دلیل رویکردهای خودش دولت و وزرا را به چالش و پرسش بکشند؛ به‌معنای زاید بودن کل این تحول انتخاباتی است
🔹رای اعتماد ندادن یک حُسنِ دیگر هم دارد. آقای پزشکیان را متوجه این واقعیت می‌کند که وفاق با تندروها خیالی خام است. وفاق را باید با بخش‌های دیگر پیشه کرد. آقای وزیر اقتصاد هم بهتر است راهبرد خود را برای دفاع از اتهامات تندروها مشخص کند
🔹اگر به هر دلیلی نمی‌توانید آنچه واقعیت دارد را بیان کنید، بهتر است هیچ‌چیز دیگری هم نگویید. چون بیان ناقص حقیقت نیز نوعی از دروغ است
📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
WhatsApp
سرمقاله هم‌میهن
۱۲ اسفند ۱۴۰۳
🔹احتمال دارد که از عنوان سرمقاله امروز ما تعجب کنید؟ چرا یک روزنامه طرفدار اصلاحات و پزشکیان باید درخواست کند که به وزیر اقتصاد رای اعتماد ندهید؟ پاسخ روشن است. برای اینکه مسئله اصلی امروزِ ایران، بودن و نبودن این وزیر و آن وزیر نیست. پرداختن به این موارد، وقت تلف کردن و سهم‌خواهی قدرت است
🔹اگر ما از آمدن و انتخاب پزشکیان دفاع کردیم، به این دلیل نبود که پزشکیان دوست ماست و اگر رئیس‌جمهور شود، خوب است. موضوع این بود که او افکاری داشت که در انتخابات و پیش از آن گفته بود و آمدن او باید مترادف با اجرای این افکار و رویکردها می‌بود
🔹رویکرد او تفاوت بسیار معناداری با رویکرد رسمی دولت پیشین و نیز اکثریت قاطع نمایندگان مجلس داشت و دارد. به همین دلیل، تاییدصلاحیت او بعد از رد نوبت‌های قبلی موجب تعجب شد
🔹پس اگر قرار باشد که اکثریت این مجلس به دلیل رویکردهای خودش دولت و وزرا را به چالش و پرسش بکشند؛ به‌معنای زاید بودن کل این تحول انتخاباتی است
🔹رای اعتماد ندادن یک حُسنِ دیگر هم دارد. آقای پزشکیان را متوجه این واقعیت می‌کند که وفاق با تندروها خیالی خام است. وفاق را باید با بخش‌های دیگر پیشه کرد. آقای وزیر اقتصاد هم بهتر است راهبرد خود را برای دفاع از اتهامات تندروها مشخص کند
🔹اگر به هر دلیلی نمی‌توانید آنچه واقعیت دارد را بیان کنید، بهتر است هیچ‌چیز دیگری هم نگویید. چون بیان ناقص حقیقت نیز نوعی از دروغ است
📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
🔴وفاق یکطرفه!
🔺 سرمقاله هم‌میهن ۱۳ اسفند ۱۴۰۳
🔘تندروهای مجلس سیاست‌شان در استیضاح همتی وزیر اقتصاد از جهتی قابل فهم بود. ولی این کار عوارض خود را دارد، زیرا همچنان تناقضات موجود در داخل ساختار مدیریتی کشور، ادامه دارد و طبعا پس از این، تشدید نیز و کارایی دولت نیز کمتر خواهد شد. وفاق سه راس داشت. اول از همه ایجاد وفاق درون ساختار قدرت بود. شاید سخت‌ترین مرحله وفاق نیز همین بود که دیروز سوت پایان آن به صدا در آمد.
🔘برای فهم این که این استیضاح هدف خیرخواهانه نداشته و برای حل مسأله قیمت ارز نبود کافی است که اقرار یکی از تندروهای استیضاح کننده را مرور کنیم که گفت؛ «معتقدم با استیضاح و رفتن همتی مشکلات بازار ارز در کشور حل نمی‌شود. این یک واقعیت است. باید بگویم ما در واقع می‌خواهیم شخصیت عبدالناصر همتی را استیضاح کنیم.»
🔘هنگامی که وفاق درون ساختار ایجاد نشود، وفاق با مردم و جهان بلاموضوع است چون ساختار منسجمی نیست که این ایده را پیش ببرد و آن قدر درگیر مسائل داخلی خود است که امکان پرداختن به موضوعات فراتر از آن را نخواهند داشت. مهمتر این که در چنین وضعی نیروهای متضاد درون ساختار بیش از هر چیز در صدد خنثی کردن نیروهای مقابل خود هستند و اصولاً هیچ کاری پیش نخواهد رفت. بنابر این تا اطلاع ثانوی شعار وفاق به بایگانی سپرده می‌شود. چرا چنین شد؟
🔘واقعیت این است که آقای پزشکیان انسان محترم و اخلاقی و پاکدستی است و مهمتر از همه این که آن اندازه در بند قدرت نیست که بخواهد به هر قیمتی در مسند ان بماند. اینها نقطه قوت اوست. ولی مشکل اینجاست که میان سیاست اخلاقی با اخلاق سیاست تمایز نمی‌گذارد. اخلاق سیاسی در اصل مبتنی بر قدرت است و تعارفات معمول میان افراد کاربرد چندانی در سیاست ندارد. شاید به همین دلیل بود که کارد را به استخوان آقای پزشکیان هم رساندند و مجبور شد گوشه‌ای از مشکلات را بگوید. رفتاری که پیشتر از انجام آن پرهیز می‌کرد.
🔘وفاق همان گونه که از ریشه لغوی آن می‌توان فهمید همراهی با یکدیگر است. ولی آقای پزشکیان به تنهایی با تندروها همکاری و همراهی کردند به این امید که آنان نیز به منافع ملت ملتزم شوند و در راه صحیح گام بگذارند. غافل از این که چنین رفتارهایی نه تنها مانع از شکل‌گیری وفاق می‌شود بلکه طرف مقابل را جری‌تر کرده و چند گام بیشتر در جهت سلطه و تک‌روی بر می‌دارد. وفاق جاده یک طرفه‌ای نیست که پزشکیان آن را طی کند و تندروها از بیرون نظاره‌گر آن باشند. اگر آنان اخلاق داشتند که کار ایران به چنین مرحله‌ای نمی‌رسید. صریح باید گفت که؛ خودروی اداره دولت نمی‌تواند همزمان چند راننده با اهداف و شیوه رانندگی گوناگون داشته باشد. وفاق درون ساختاری یعنی حل همین مسأله که همیشه گریبانگیر کشور بوده است.
🔘این مشکل به صورت دیگری و در ابعاد مهمتری هم مطرح است که متاسفانه از کنار آن رد می‌شوند و بحث و گفتگو نمی‌کنند. آقای پزشکیان در جلسه استیضاح گفت: ▪️«بنده اعتقادم این بود گفتوگو کنیم بهتر است اما رهبری فرمودند ما با آمریکا گفتوگو نمی‌کنیم و در جهت صحبت‌های رهبر معظم انقلاب جلو خواهیم رفت.»▪️ پیش از آن هم و.ا.خ اعلام کرده بود که: ▪️«آماده گفتگوی عزتمندانه با هر طرفی است که منافع مشروع ایران را به رسمیت بشناسد.»▪️ در حالی که مقام رهبری در سخنان خود هرگونه مذاکره با آمریکا را رد کرده و آن را "غیرعاقلانه، غیرهوشمندانه و غیرشرافتمندانه" خوانده بود.
🔘این که مدیریت اجرایی کشور سیاست‌های رهبری نظام را می‌پذیرد تا اجرا کند مورد بحث ما نیست ولی این دولت نمی‌تواند گزاره مقام رهبری را اجرایی کند. این گونه نیست که راننده تا حالا به سوی شمال می‌رفته حالا می‌خواهد به سوی جنوب رانندگی کند. تغییر مسیر راننده شدنی است ولی سیاست این گونه نیست. اگر پزشکیان به گونه دیگری فکر می‌کرد که به گزینه گفتگو رسیده بود اکنون هم به همان گونه فکر می‌کند فقط جای نتیجه‌گیری خود نتیجه رهبری را قرار داده. مفروضات و مقدمات و شیوه استنتاج او و همکارانش در دولت متفاوت از رهبری بوده که به نتیجه‌ای رسیده‌اند که چنین مذاکره‌ای را غیر عاقلانه، غیر هوشمندانه، و غیر شرافتمندانه دانسته‌اند.
🔘این مفروضات در همه وجوه فکری و سیاستی ایشان ساری و جاری است و بر حسب همانها عمل می‌کنند و این تناقضی جدی است و این پرسش را بوجود می‌آورد که چرا اصولا این مجموعه تایید صلاحیت شدند تا اهداف و روشی را پیگیری کرده و انجام دهند که، با پیش‌فرض‌ها و رویکرد تحلیلی خودشان به این نتیجه نمی‌رسند.
🔘البته این پرسش هم مطرح می‌شود که چرا چنین فردی رای آورد؟ اصولا به علت بیان همین شعار و رویکرد، مردم به او رأی دادند. این تناقضاتی است که همچنان وجود دارد و پس از این هم باید منتظر بروز نمودهای دیگری از آن باشیم. کشوری که می‌گویند در حال بدتر از جنگ است ولی از حل تناقضات درونی خود عاجز است.
🔺 سرمقاله هم‌میهن ۱۳ اسفند ۱۴۰۳
🔘تندروهای مجلس سیاست‌شان در استیضاح همتی وزیر اقتصاد از جهتی قابل فهم بود. ولی این کار عوارض خود را دارد، زیرا همچنان تناقضات موجود در داخل ساختار مدیریتی کشور، ادامه دارد و طبعا پس از این، تشدید نیز و کارایی دولت نیز کمتر خواهد شد. وفاق سه راس داشت. اول از همه ایجاد وفاق درون ساختار قدرت بود. شاید سخت‌ترین مرحله وفاق نیز همین بود که دیروز سوت پایان آن به صدا در آمد.
🔘برای فهم این که این استیضاح هدف خیرخواهانه نداشته و برای حل مسأله قیمت ارز نبود کافی است که اقرار یکی از تندروهای استیضاح کننده را مرور کنیم که گفت؛ «معتقدم با استیضاح و رفتن همتی مشکلات بازار ارز در کشور حل نمی‌شود. این یک واقعیت است. باید بگویم ما در واقع می‌خواهیم شخصیت عبدالناصر همتی را استیضاح کنیم.»
🔘هنگامی که وفاق درون ساختار ایجاد نشود، وفاق با مردم و جهان بلاموضوع است چون ساختار منسجمی نیست که این ایده را پیش ببرد و آن قدر درگیر مسائل داخلی خود است که امکان پرداختن به موضوعات فراتر از آن را نخواهند داشت. مهمتر این که در چنین وضعی نیروهای متضاد درون ساختار بیش از هر چیز در صدد خنثی کردن نیروهای مقابل خود هستند و اصولاً هیچ کاری پیش نخواهد رفت. بنابر این تا اطلاع ثانوی شعار وفاق به بایگانی سپرده می‌شود. چرا چنین شد؟
🔘واقعیت این است که آقای پزشکیان انسان محترم و اخلاقی و پاکدستی است و مهمتر از همه این که آن اندازه در بند قدرت نیست که بخواهد به هر قیمتی در مسند ان بماند. اینها نقطه قوت اوست. ولی مشکل اینجاست که میان سیاست اخلاقی با اخلاق سیاست تمایز نمی‌گذارد. اخلاق سیاسی در اصل مبتنی بر قدرت است و تعارفات معمول میان افراد کاربرد چندانی در سیاست ندارد. شاید به همین دلیل بود که کارد را به استخوان آقای پزشکیان هم رساندند و مجبور شد گوشه‌ای از مشکلات را بگوید. رفتاری که پیشتر از انجام آن پرهیز می‌کرد.
🔘وفاق همان گونه که از ریشه لغوی آن می‌توان فهمید همراهی با یکدیگر است. ولی آقای پزشکیان به تنهایی با تندروها همکاری و همراهی کردند به این امید که آنان نیز به منافع ملت ملتزم شوند و در راه صحیح گام بگذارند. غافل از این که چنین رفتارهایی نه تنها مانع از شکل‌گیری وفاق می‌شود بلکه طرف مقابل را جری‌تر کرده و چند گام بیشتر در جهت سلطه و تک‌روی بر می‌دارد. وفاق جاده یک طرفه‌ای نیست که پزشکیان آن را طی کند و تندروها از بیرون نظاره‌گر آن باشند. اگر آنان اخلاق داشتند که کار ایران به چنین مرحله‌ای نمی‌رسید. صریح باید گفت که؛ خودروی اداره دولت نمی‌تواند همزمان چند راننده با اهداف و شیوه رانندگی گوناگون داشته باشد. وفاق درون ساختاری یعنی حل همین مسأله که همیشه گریبانگیر کشور بوده است.
🔘این مشکل به صورت دیگری و در ابعاد مهمتری هم مطرح است که متاسفانه از کنار آن رد می‌شوند و بحث و گفتگو نمی‌کنند. آقای پزشکیان در جلسه استیضاح گفت: ▪️«بنده اعتقادم این بود گفتوگو کنیم بهتر است اما رهبری فرمودند ما با آمریکا گفتوگو نمی‌کنیم و در جهت صحبت‌های رهبر معظم انقلاب جلو خواهیم رفت.»▪️ پیش از آن هم و.ا.خ اعلام کرده بود که: ▪️«آماده گفتگوی عزتمندانه با هر طرفی است که منافع مشروع ایران را به رسمیت بشناسد.»▪️ در حالی که مقام رهبری در سخنان خود هرگونه مذاکره با آمریکا را رد کرده و آن را "غیرعاقلانه، غیرهوشمندانه و غیرشرافتمندانه" خوانده بود.
🔘این که مدیریت اجرایی کشور سیاست‌های رهبری نظام را می‌پذیرد تا اجرا کند مورد بحث ما نیست ولی این دولت نمی‌تواند گزاره مقام رهبری را اجرایی کند. این گونه نیست که راننده تا حالا به سوی شمال می‌رفته حالا می‌خواهد به سوی جنوب رانندگی کند. تغییر مسیر راننده شدنی است ولی سیاست این گونه نیست. اگر پزشکیان به گونه دیگری فکر می‌کرد که به گزینه گفتگو رسیده بود اکنون هم به همان گونه فکر می‌کند فقط جای نتیجه‌گیری خود نتیجه رهبری را قرار داده. مفروضات و مقدمات و شیوه استنتاج او و همکارانش در دولت متفاوت از رهبری بوده که به نتیجه‌ای رسیده‌اند که چنین مذاکره‌ای را غیر عاقلانه، غیر هوشمندانه، و غیر شرافتمندانه دانسته‌اند.
🔘این مفروضات در همه وجوه فکری و سیاستی ایشان ساری و جاری است و بر حسب همانها عمل می‌کنند و این تناقضی جدی است و این پرسش را بوجود می‌آورد که چرا اصولا این مجموعه تایید صلاحیت شدند تا اهداف و روشی را پیگیری کرده و انجام دهند که، با پیش‌فرض‌ها و رویکرد تحلیلی خودشان به این نتیجه نمی‌رسند.
🔘البته این پرسش هم مطرح می‌شود که چرا چنین فردی رای آورد؟ اصولا به علت بیان همین شعار و رویکرد، مردم به او رأی دادند. این تناقضاتی است که همچنان وجود دارد و پس از این هم باید منتظر بروز نمودهای دیگری از آن باشیم. کشوری که می‌گویند در حال بدتر از جنگ است ولی از حل تناقضات درونی خود عاجز است.
🔴معنای شکست پزشکیان
▪️شکست وفاق درون ساختاری؛ وفاق با مردم و خارج را هم بلاموضوع خواهد کرد
🔺گفتگو با خبر آنلاین ۱۳ اسفند ۱۴۰۳
▪️این گفتگو هفته پیش انجام شده بود ولی انتشار آن به عللی از جمله تعطیلات و خبر استیضاح وزیر اقتصاد به تاخیر افتاد و اکنون تقدیم می‌شود.
✍️عباس عبدی
🔹آقای عبدی! هفت ماه از انتخابات می‌گذرد، شما از فعالان این انتخابات بودید و نقش مهمی در دفاع از پزشکیان داشتید، ولی اکنون دو پرسش جدی مطرح است، اول اینکه چرا خودتان منتقد شده‌اید، و دوم اینکه آیا این انتقادات به معنای آن است که روش خود را در حمایت از پزشکیان شکست خورده می‌دانید؟ این انتقاد یا پرسشی است که به شما می‌کنند.
🔘ممنون. اول در باره خودم بگویم. نقشی که از ۳۵ سال پیش برای خود تعریف کرده‌ام و با روحیاتم سازگاری هم دارد، پژوهشگری و نیز نوعی از کنشگری منتقدانه و مستقل است. به همین دلیل دنبال مسئولیت دولتی نیز نبوده‌ام و با این تعریف پیشنهادی هم طبعا به من نخواهد شد. این رفتار، شامل دفاع و مخالفت و انتقاد می‌شود. البته خیلی‌ها فقط مخالفت‌ها و انتقادات را به یاد می‌آورند یا در ذهن آنان می‌ماند، و کمتر دفاعیات را به خاطر دارند، برای نمونه در دوره آقای هاشمی گر چه منتقد سیاست‌های او بودم ولی از اصلی‌ترین رویکردش که حرکت به سوی اقتصاد آزاد و تعدیل بود، دفاع می‌کردم، حتی عدول از آن را هم در سال ۱۳۷۳ نقد کردم.
🔘در دوره آقای خاتمی نیز همین رفتار را داشتم. هم به صورت عمومی و هم خصوصی و شخصی نقد می‌کردم در حالی که مدافع ایشان شناخته می‌شدم. یادداشت «استخوان لای زخم» در سال ۱۳۸۱ یکی از اخرین نشانه‌های آن بود. حتی پیش از انتخابات سال ۱۳۸۰ رفتم پیش ایشان و گفتم که نامزد نشود، مگر اینکه شرایطی باشد که بتواند کاری کند. نامزد شد و بعدها چند بار با حسرت این توصیه مشفقانه مرا یادآوری کرد.
🔘حتی در باره احمدی‌نژاد هم همین گونه بودم. گر چه حضور او در پاستور با آن اخلاقیات و ذهنیت‌های عجیب و ویرانگر، درد جانکاهی بود که باید تحمل می‌شد، ولی هنگامی که سیاست انتقال یارانه‌ها را پیش گرفت از آن دفاع کردم و مکرر و مفصل هم دفاع کردم.
https://telegra.ph/معنای-شکست-پزشکیان-03-03
▪️شکست وفاق درون ساختاری؛ وفاق با مردم و خارج را هم بلاموضوع خواهد کرد
🔺گفتگو با خبر آنلاین ۱۳ اسفند ۱۴۰۳
▪️این گفتگو هفته پیش انجام شده بود ولی انتشار آن به عللی از جمله تعطیلات و خبر استیضاح وزیر اقتصاد به تاخیر افتاد و اکنون تقدیم می‌شود.
✍️عباس عبدی
🔹آقای عبدی! هفت ماه از انتخابات می‌گذرد، شما از فعالان این انتخابات بودید و نقش مهمی در دفاع از پزشکیان داشتید، ولی اکنون دو پرسش جدی مطرح است، اول اینکه چرا خودتان منتقد شده‌اید، و دوم اینکه آیا این انتقادات به معنای آن است که روش خود را در حمایت از پزشکیان شکست خورده می‌دانید؟ این انتقاد یا پرسشی است که به شما می‌کنند.
🔘ممنون. اول در باره خودم بگویم. نقشی که از ۳۵ سال پیش برای خود تعریف کرده‌ام و با روحیاتم سازگاری هم دارد، پژوهشگری و نیز نوعی از کنشگری منتقدانه و مستقل است. به همین دلیل دنبال مسئولیت دولتی نیز نبوده‌ام و با این تعریف پیشنهادی هم طبعا به من نخواهد شد. این رفتار، شامل دفاع و مخالفت و انتقاد می‌شود. البته خیلی‌ها فقط مخالفت‌ها و انتقادات را به یاد می‌آورند یا در ذهن آنان می‌ماند، و کمتر دفاعیات را به خاطر دارند، برای نمونه در دوره آقای هاشمی گر چه منتقد سیاست‌های او بودم ولی از اصلی‌ترین رویکردش که حرکت به سوی اقتصاد آزاد و تعدیل بود، دفاع می‌کردم، حتی عدول از آن را هم در سال ۱۳۷۳ نقد کردم.
🔘در دوره آقای خاتمی نیز همین رفتار را داشتم. هم به صورت عمومی و هم خصوصی و شخصی نقد می‌کردم در حالی که مدافع ایشان شناخته می‌شدم. یادداشت «استخوان لای زخم» در سال ۱۳۸۱ یکی از اخرین نشانه‌های آن بود. حتی پیش از انتخابات سال ۱۳۸۰ رفتم پیش ایشان و گفتم که نامزد نشود، مگر اینکه شرایطی باشد که بتواند کاری کند. نامزد شد و بعدها چند بار با حسرت این توصیه مشفقانه مرا یادآوری کرد.
🔘حتی در باره احمدی‌نژاد هم همین گونه بودم. گر چه حضور او در پاستور با آن اخلاقیات و ذهنیت‌های عجیب و ویرانگر، درد جانکاهی بود که باید تحمل می‌شد، ولی هنگامی که سیاست انتقال یارانه‌ها را پیش گرفت از آن دفاع کردم و مکرر و مفصل هم دفاع کردم.
https://telegra.ph/معنای-شکست-پزشکیان-03-03
Telegraph
معنای شکست پزشکیان
▪️شکست وفاق درون ساختاری؛ وفاق با مردم و خارج را هم بلاموضوع خواهد کرد 🔺گفتگو با خبر آنلاین ۱۳ اسفند ۱۴۰۳ ▪️این گفتگو هفته پیش انجام شده بود ولی انتشار آن به عللی از جمله تعطیلات و خبر استیضاح وزیر اقتصاد به تاخیر افتاد و اکنون تقدیم می‌شود. ✍️عباس عبدی…
Forwarded from هم‌میهن
فساد در دولت‌های اصولگرا
سرمقاله هم‌میهن
۱۴ اسفند ۱۴۰۳
🔹شش‌سال پیش بود که با سروصدای فراوان متهمی را با عنوان رسانه‌ای «سلطان سکه» اعدام کردند. این اعدام از موارد نادری بود که تحت این عنوان رخ می‌داد. نرخ سکه از ۹۱ تا ۹۷ یعنی طی شش‌سال، ۳/۵برابر شد که او را اعدام نمودند.
🔹از سال ۹۷ تا تا پایان دولت اصولگرا یعنی باز هم طی شش‌سال نرخ سکه ۱۰برابر شده؛ ولی به کسی کاری نداشتند. پس از آن به‌ویژه در دوره ریاست آقای رئیسی بر قوه‌قضائیه، شاهد محاکماتی فراتر از روال عادی هستیم که احکام شدید بسیاری از محکومین آن دادگاه‌ها و در ادامه رسیدگی‌های قانونی نقض، یا حتی تبرئه شدند.
🔹بنابراین، معلوم شد که هدف یا حداقل نتیجه عملی از آن کارها تبلیغات بوده که در انتخابات سال۱۴۰۰ به کار آمد. اگر این تبلیغات منجر به آمدن دولتی ضدفساد و ضدرانت می‌شد، چندان جای نگرانی نبود؛ ولی مصداق «از قضا سرکنگبین صفرا فزود» شد و به‌جای کاهش فساد رکورد آن را شکستند و رتبه فساد ایران در جهان بدتر و بدتر شد.
🔹دولت رئیسی در حالت خوشبینانه گمان می‌کرد که حتماً ضدفساد خواهد بود؛ ولی عجیب اینکه در همان سال اول و دوم آن دولت، دو وزیرش و تعدادی دیگر از مقامات آن در پرونده‌های فساد، آن هم فسادهای عجیب متهم و محکوم شدند. یکی از آنها ابتدا در ماجرای فساد نهاده‌های دامی محکومیت جدی یافت، سپس همراه وزیر دیگر در ماجرای فساد چای دبش متهم و گویا حکم بدوی نیز علیه هر دو آنان صادر شده است و باید منتظر حکم نهایی بود.
🔹در دولت اصولگرای احمدی‌نژاد هم چند مقام عالی ریاست‌جمهوری از جمله معاون اول رئیس‌جمهور و معاونی دیگر به اتهامات مالی محکوم و زندانی شدند. نکته مهم این است که هر دو مورد در دولت اصولگرایان رخ داده که اتفاقاً مدعی مبارزه با فساد بودند.
🔹پرسش این است که چرا در دولت‌های دیگر چنین رفتاری یا حداقل در این اندازه‌ها دیده نمی‌شد؟
📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
WhatsApp
سرمقاله هم‌میهن
۱۴ اسفند ۱۴۰۳
🔹شش‌سال پیش بود که با سروصدای فراوان متهمی را با عنوان رسانه‌ای «سلطان سکه» اعدام کردند. این اعدام از موارد نادری بود که تحت این عنوان رخ می‌داد. نرخ سکه از ۹۱ تا ۹۷ یعنی طی شش‌سال، ۳/۵برابر شد که او را اعدام نمودند.
🔹از سال ۹۷ تا تا پایان دولت اصولگرا یعنی باز هم طی شش‌سال نرخ سکه ۱۰برابر شده؛ ولی به کسی کاری نداشتند. پس از آن به‌ویژه در دوره ریاست آقای رئیسی بر قوه‌قضائیه، شاهد محاکماتی فراتر از روال عادی هستیم که احکام شدید بسیاری از محکومین آن دادگاه‌ها و در ادامه رسیدگی‌های قانونی نقض، یا حتی تبرئه شدند.
🔹بنابراین، معلوم شد که هدف یا حداقل نتیجه عملی از آن کارها تبلیغات بوده که در انتخابات سال۱۴۰۰ به کار آمد. اگر این تبلیغات منجر به آمدن دولتی ضدفساد و ضدرانت می‌شد، چندان جای نگرانی نبود؛ ولی مصداق «از قضا سرکنگبین صفرا فزود» شد و به‌جای کاهش فساد رکورد آن را شکستند و رتبه فساد ایران در جهان بدتر و بدتر شد.
🔹دولت رئیسی در حالت خوشبینانه گمان می‌کرد که حتماً ضدفساد خواهد بود؛ ولی عجیب اینکه در همان سال اول و دوم آن دولت، دو وزیرش و تعدادی دیگر از مقامات آن در پرونده‌های فساد، آن هم فسادهای عجیب متهم و محکوم شدند. یکی از آنها ابتدا در ماجرای فساد نهاده‌های دامی محکومیت جدی یافت، سپس همراه وزیر دیگر در ماجرای فساد چای دبش متهم و گویا حکم بدوی نیز علیه هر دو آنان صادر شده است و باید منتظر حکم نهایی بود.
🔹در دولت اصولگرای احمدی‌نژاد هم چند مقام عالی ریاست‌جمهوری از جمله معاون اول رئیس‌جمهور و معاونی دیگر به اتهامات مالی محکوم و زندانی شدند. نکته مهم این است که هر دو مورد در دولت اصولگرایان رخ داده که اتفاقاً مدعی مبارزه با فساد بودند.
🔹پرسش این است که چرا در دولت‌های دیگر چنین رفتاری یا حداقل در این اندازه‌ها دیده نمی‌شد؟
📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
🔴دولت در غیاب امر سیاسی
🔺 اعتماد ۱۵ اسفند ۱۴۰۳
✍️عباس عبدی
🔘استیضاح وزیر اقتصاد فارغ از اینکه چه انگیزه‌ای پشت آن بود، تبعات گوناگونی دارد. این تبعات بستگی تمام به نحوه واکنش دولت و آقای پزشکیان دارد. می‌تواند هم فرصت باشد و هم تهدید. فرصت است اگر دولت و پزشکیان خود را در همان چارچوبی که به پاستور آمده است، تعریف کند و این استیضاح را اقدامی علیه آن چارچوب بداند. تهدید است اگر گمان کند اتفاق مهمی نیفتاده و به روند کنونی خود ادامه دهد.
🔘پزشکیان برخلاف انتظار تأیید صلاحیت شد. ابتدا هم با اکثریت قاطع آرا که شاید هر ۱۲ نفر رای منفی داده بودند، رد صلاحیت می‌شود. بنابراین آمدن او معطوف به هدفی بوده است. اگر شانسی برای رای آوردن او نبود، به طور طبیعی می‌شد حدس زد که برای گرم کردن تنور خاموش و سرد انتخابات تأیید صلاحیت شده است. تنوری که در اسفند سال ۱۴۰۲، برخلاف هوای آن ماه آخر سال سرد بود. ولی اگر شانس انتخاب شدنش جدی بود، که بود، بنابراین باید به این نتیجه رسید که ساختار سیاسی آمادگی پذیرش پرداخت هزینه حضور بیشتر مردم پای صندوق را پذیرفته است. چون در غیر این صورت یا باید بگوییم که شانسی برای پزشکیان قایل نبودند که براساس شواهد دور از واقعیت است، یا باید بگوییم که آماده بودند که او بیاید ولی سیاست‌های تندروها و جریان رسمی را اجرا کند و اگر نکرد با او نیز تقابل کنند که این رویکرد نه تنها غیر معقول؛ به مراتب زیان‌بار و خطرناک‌تر از هر حالت دیگری بود و جز زیان برای کشور و حکومت هیچ نتیجه دیگری نداشت و همچنان ندارد.
🔘پس لازمه موافقت با آمدن پزشکیان؛ رسیدن به وفاقی درون ساختاری بود که براساس گفتگو و تفاهم، حد و حدودی را برای دولت تعیین کنند، که در آن حد و حدود بتواند شرایط کشور را بهبود بخشید. اتفاقاً اغلب کسانی که پای صندوق آمدند و رأی دادند با این پیش‌فرض امدند که چنین وفاق نانوشته‌ای شکل گرفته است و قرار نیست رییس جمهور منتخب در تقابل با ساختار باشد، یا در تقابل با مردم تعریف شود. شخص خودم نیز بر همین اساس از حضور پزشکیان دفاع و در انتخابات مشارکت کردم.
https://telegra.ph/دولت-در-غیاب-امر-سیاسی-03-04
🔺 اعتماد ۱۵ اسفند ۱۴۰۳
✍️عباس عبدی
🔘استیضاح وزیر اقتصاد فارغ از اینکه چه انگیزه‌ای پشت آن بود، تبعات گوناگونی دارد. این تبعات بستگی تمام به نحوه واکنش دولت و آقای پزشکیان دارد. می‌تواند هم فرصت باشد و هم تهدید. فرصت است اگر دولت و پزشکیان خود را در همان چارچوبی که به پاستور آمده است، تعریف کند و این استیضاح را اقدامی علیه آن چارچوب بداند. تهدید است اگر گمان کند اتفاق مهمی نیفتاده و به روند کنونی خود ادامه دهد.
🔘پزشکیان برخلاف انتظار تأیید صلاحیت شد. ابتدا هم با اکثریت قاطع آرا که شاید هر ۱۲ نفر رای منفی داده بودند، رد صلاحیت می‌شود. بنابراین آمدن او معطوف به هدفی بوده است. اگر شانسی برای رای آوردن او نبود، به طور طبیعی می‌شد حدس زد که برای گرم کردن تنور خاموش و سرد انتخابات تأیید صلاحیت شده است. تنوری که در اسفند سال ۱۴۰۲، برخلاف هوای آن ماه آخر سال سرد بود. ولی اگر شانس انتخاب شدنش جدی بود، که بود، بنابراین باید به این نتیجه رسید که ساختار سیاسی آمادگی پذیرش پرداخت هزینه حضور بیشتر مردم پای صندوق را پذیرفته است. چون در غیر این صورت یا باید بگوییم که شانسی برای پزشکیان قایل نبودند که براساس شواهد دور از واقعیت است، یا باید بگوییم که آماده بودند که او بیاید ولی سیاست‌های تندروها و جریان رسمی را اجرا کند و اگر نکرد با او نیز تقابل کنند که این رویکرد نه تنها غیر معقول؛ به مراتب زیان‌بار و خطرناک‌تر از هر حالت دیگری بود و جز زیان برای کشور و حکومت هیچ نتیجه دیگری نداشت و همچنان ندارد.
🔘پس لازمه موافقت با آمدن پزشکیان؛ رسیدن به وفاقی درون ساختاری بود که براساس گفتگو و تفاهم، حد و حدودی را برای دولت تعیین کنند، که در آن حد و حدود بتواند شرایط کشور را بهبود بخشید. اتفاقاً اغلب کسانی که پای صندوق آمدند و رأی دادند با این پیش‌فرض امدند که چنین وفاق نانوشته‌ای شکل گرفته است و قرار نیست رییس جمهور منتخب در تقابل با ساختار باشد، یا در تقابل با مردم تعریف شود. شخص خودم نیز بر همین اساس از حضور پزشکیان دفاع و در انتخابات مشارکت کردم.
https://telegra.ph/دولت-در-غیاب-امر-سیاسی-03-04
Telegraph
دولت در غیاب امر سیاسی
🔺 اعتماد ۱۵ اسفند ۱۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔘استیضاح وزیر اقتصاد فارغ از اینکه چه انگیزه‌ای پشت آن بود، تبعات گوناگونی دارد. این تبعات بستگی تمام به نحوه واکنش دولت و آقای پزشکیان دارد. می‌تواند هم فرصت باشد و هم تهدید. فرصت است اگر دولت و پزشکیان خود را در همان چارچوبی…
Forwarded from هم‌میهن
عدالت کجاست؟
سرمقاله هم‌میهن
۱۵ اسفند ۱۴۰۳
🔹دوشنبه‌شب مهمترین خبر این روزها از سوی سخنگوی قوه‌قضائیه در خروجی خبرگزاری‌ها قرار گرفت و اعلام شد که سیدجواد ساداتی‌نژاد و سیدرضا فاطمی‌امین، وزرای وقت جهاد کشاورزی و صنعت، معدن و تجارت در دولت آقای رئیسی، به اتهام معاونت در اخلال در نظام اقتصادی کشور به طور عمده و کلان هرکدام به پنج‌سال حبس تعزیری محکوم شدند؛ ولی دادگاه، محکومیت ساداتی‌نژاد را به دو سال و محکومیت فاطمی‌امین را به یک سال تخفیف و کاهش داد. این احکام قطعی و حکم لازم‌الاجرا است. گرچه انتشار این خبر مهم بود؛ ولی چند نکته نیز درباره آن وجود دارد:
🔹اول اینکه، سکوت اعضای دولت رئیسی و حامیان آن دولت است که در ابتدا از این افراد حمایت کردند و اکنون با سکوت خود نمی‌خواهند توضیح دهند که تمام آن شعارهای ضدفساد چگونه به فنا رفت؟
🔹دوم اینکه، دستگاه قضایی دقیقاً توضیح نداده که معاونت این دو وزیر در این بزرگترین فساد تاریخ چگونه بوده است؟ چرا در انجام آن حضور داشتند و به‌عنوان معاون در این جرم شناخته شده‌اند؟ نفع آنان چه بوده؟ واسطه این کارها چه بوده؟ چرا دیگر اعضای دولت و شخص آقای رئیسی از ماجرا مطلع نبودند یا بودند و کاری نکردند؟
🔹سوم اینکه، وضعیت محکومیت وزیر جهادکشاورزی در پرونده دیگر او یعنی واردات نهاده‌های دامی چگونه است؟
🔹چهارم اینکه، این چه عدالتی است که یک جوان را برای سرقت خشن باید به بدترین مجازات‌ها محکوم کرد؛ ولی دو وزیر که هر دو سید هستند و مدعی خدمت به کشور بوده‌اند و حقوق‌های کلان می‌گرفتند و از امکانات گسترده برخوردار بوده‌اند، ولی در شرایط شبه‌جنگی کشور به اتهام اخلال در نظام اقتصادی کشور به‌طور عمده و کلان فقط به ۵سال حبس محکوم می‌شوند و این‌هم به ۱و۲سال تقلیل داده می‌شود؟
🔹عدالت فقط اجرای قانون نیست. بلکه اجرای منصفانه و بدون تبعیض قانون لازمه عدالت است. اجرای قانون اگر واجد این ویژگی نباشد، نه‌تنها عدالت را محقق نمی‌کند؛ بلکه اقدامی سیاسی تلقی می‌شود.
📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
WhatsApp
سرمقاله هم‌میهن
۱۵ اسفند ۱۴۰۳
🔹دوشنبه‌شب مهمترین خبر این روزها از سوی سخنگوی قوه‌قضائیه در خروجی خبرگزاری‌ها قرار گرفت و اعلام شد که سیدجواد ساداتی‌نژاد و سیدرضا فاطمی‌امین، وزرای وقت جهاد کشاورزی و صنعت، معدن و تجارت در دولت آقای رئیسی، به اتهام معاونت در اخلال در نظام اقتصادی کشور به طور عمده و کلان هرکدام به پنج‌سال حبس تعزیری محکوم شدند؛ ولی دادگاه، محکومیت ساداتی‌نژاد را به دو سال و محکومیت فاطمی‌امین را به یک سال تخفیف و کاهش داد. این احکام قطعی و حکم لازم‌الاجرا است. گرچه انتشار این خبر مهم بود؛ ولی چند نکته نیز درباره آن وجود دارد:
🔹اول اینکه، سکوت اعضای دولت رئیسی و حامیان آن دولت است که در ابتدا از این افراد حمایت کردند و اکنون با سکوت خود نمی‌خواهند توضیح دهند که تمام آن شعارهای ضدفساد چگونه به فنا رفت؟
🔹دوم اینکه، دستگاه قضایی دقیقاً توضیح نداده که معاونت این دو وزیر در این بزرگترین فساد تاریخ چگونه بوده است؟ چرا در انجام آن حضور داشتند و به‌عنوان معاون در این جرم شناخته شده‌اند؟ نفع آنان چه بوده؟ واسطه این کارها چه بوده؟ چرا دیگر اعضای دولت و شخص آقای رئیسی از ماجرا مطلع نبودند یا بودند و کاری نکردند؟
🔹سوم اینکه، وضعیت محکومیت وزیر جهادکشاورزی در پرونده دیگر او یعنی واردات نهاده‌های دامی چگونه است؟
🔹چهارم اینکه، این چه عدالتی است که یک جوان را برای سرقت خشن باید به بدترین مجازات‌ها محکوم کرد؛ ولی دو وزیر که هر دو سید هستند و مدعی خدمت به کشور بوده‌اند و حقوق‌های کلان می‌گرفتند و از امکانات گسترده برخوردار بوده‌اند، ولی در شرایط شبه‌جنگی کشور به اتهام اخلال در نظام اقتصادی کشور به‌طور عمده و کلان فقط به ۵سال حبس محکوم می‌شوند و این‌هم به ۱و۲سال تقلیل داده می‌شود؟
🔹عدالت فقط اجرای قانون نیست. بلکه اجرای منصفانه و بدون تبعیض قانون لازمه عدالت است. اجرای قانون اگر واجد این ویژگی نباشد، نه‌تنها عدالت را محقق نمی‌کند؛ بلکه اقدامی سیاسی تلقی می‌شود.
📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
Forwarded from هم‌میهن
بی‌اطلاع نبودند
سرمقاله هم‌میهن
۱۶ اسفند ۱۴۰۳
🔹همیشه فکر می‌شد که فهم و درک آشکار و پنهان مقامات دولت پیشین از واقعیت یکسان است و این موجب تأسف بود که چرا تا این اندازه درک نادرستی از واقعیات سیاسی و اجتماعی و به‌ویژه اقتصادی دارند. اکنون معلوم شده که حداقل در مسائل اقتصادی چنین نبوده و کارشناسانی بوده‌اند که راه را از چاه به آنان نشان می‌دادند و اگر عمل نمی‌کردند، این مشکل و بحث دیگری است
🔹اخیراً تصویر نامه‌ای به شماره۳۸۴۴۵ با قید فوریت و خطاب به اکثریت اعضای کابینه دولت رئیسی منتشر شده که به تاریخ ابتدای سال و به امضای رئیس دفتر آقای رئیسی است و به پیوست آن تصویر طرحی از ستاد راهبردی تحول دولت را با عنوان «رفع ناترازی انرژی و عادلانه‌سازی یارانه‌ها» ارسال کرده و خواهان دریافت نظرات اعضای هیئت دولت شده است
🔹در این طرح، جدولی وجود دارد که متغیرهای اصلی اقتصاد را در پایان امسال(۱۴۰۳) طی دو سناریوی اصلی و دو سناریوی فرعی پیش‌بینی می‌کند. سناریوی اصلی اول، ادامه وضع موجود در سیاست‌های انرژی و ارزی است. سناریوی اصلی دوم، اجرای طرح پیشنهادی و پیوست از اردیبهشت۱۴۰۳ است
🔹این وضعیت فراتر از این است که چه کسی مدیر باشد و حتی با وجود بهترین مدیران چنین خواهد شد. سناریوی دوم اجرای طرح مزبور از اردیبهشت امسال است که در صورت عدم تغییر شرایط بین‌الملل و تحریم‌ها، تورم به ۳۰درصد و نرخ ارز به ۷۰هزار تومان خواهد رسید؛ و اگر شرایط بین‌الملل بدتر شود حتی با اجرای این طرح نیز تورم به ۴۵درصد و دلار به ۹۰هزار تومان خواهد رسید
🔹فراموش نکنیم که آنان تصور نمی‌کردند که شکاف عمیقی در ساختار داخلی به‌وجود آید و مجلس با تمام توان مقابله کند که این نیز بر وخامت اوضاع می‌افزاید
🔹یا دولت قبل این اطلاعات را به همفکرانش نمی‌داد و آنان را در ناآگاهی نگه می‌داشت یا اینکه این افراد می‌دانند و آگاهانه انکار می‌کنند تا سهم بیشتری از قدرت ببرند
📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
WhatsApp
سرمقاله هم‌میهن
۱۶ اسفند ۱۴۰۳
🔹همیشه فکر می‌شد که فهم و درک آشکار و پنهان مقامات دولت پیشین از واقعیت یکسان است و این موجب تأسف بود که چرا تا این اندازه درک نادرستی از واقعیات سیاسی و اجتماعی و به‌ویژه اقتصادی دارند. اکنون معلوم شده که حداقل در مسائل اقتصادی چنین نبوده و کارشناسانی بوده‌اند که راه را از چاه به آنان نشان می‌دادند و اگر عمل نمی‌کردند، این مشکل و بحث دیگری است
🔹اخیراً تصویر نامه‌ای به شماره۳۸۴۴۵ با قید فوریت و خطاب به اکثریت اعضای کابینه دولت رئیسی منتشر شده که به تاریخ ابتدای سال و به امضای رئیس دفتر آقای رئیسی است و به پیوست آن تصویر طرحی از ستاد راهبردی تحول دولت را با عنوان «رفع ناترازی انرژی و عادلانه‌سازی یارانه‌ها» ارسال کرده و خواهان دریافت نظرات اعضای هیئت دولت شده است
🔹در این طرح، جدولی وجود دارد که متغیرهای اصلی اقتصاد را در پایان امسال(۱۴۰۳) طی دو سناریوی اصلی و دو سناریوی فرعی پیش‌بینی می‌کند. سناریوی اصلی اول، ادامه وضع موجود در سیاست‌های انرژی و ارزی است. سناریوی اصلی دوم، اجرای طرح پیشنهادی و پیوست از اردیبهشت۱۴۰۳ است
🔹این وضعیت فراتر از این است که چه کسی مدیر باشد و حتی با وجود بهترین مدیران چنین خواهد شد. سناریوی دوم اجرای طرح مزبور از اردیبهشت امسال است که در صورت عدم تغییر شرایط بین‌الملل و تحریم‌ها، تورم به ۳۰درصد و نرخ ارز به ۷۰هزار تومان خواهد رسید؛ و اگر شرایط بین‌الملل بدتر شود حتی با اجرای این طرح نیز تورم به ۴۵درصد و دلار به ۹۰هزار تومان خواهد رسید
🔹فراموش نکنیم که آنان تصور نمی‌کردند که شکاف عمیقی در ساختار داخلی به‌وجود آید و مجلس با تمام توان مقابله کند که این نیز بر وخامت اوضاع می‌افزاید
🔹یا دولت قبل این اطلاعات را به همفکرانش نمی‌داد و آنان را در ناآگاهی نگه می‌داشت یا اینکه این افراد می‌دانند و آگاهانه انکار می‌کنند تا سهم بیشتری از قدرت ببرند
📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
🔴 منتشر شد؛
کرونا؛ آزمون آزمون‌ها؛
مجموعه یادداشت‌ها و مطالب عباس عبدی در باره کرونا، از اسفند ۱۳۹۸ تا خرداد ۱۴۰۲
🔘روزنامه‌نگاران برحسب صلاحیت‌های حرفه‌ای و علایق خود به موضوعات گوناگونی می‌پردازند. مجموعه حاضر شامل بیش از یک صد یادداشت و ده‌ها توییت عباس عبدی در باره ابعاد گوناکون اپیدمی کوید-۱۹ از زمان اعلام رسمی وجود آن در ایران تا بهار ۱۴۰۲ است. مجموعه‌ای که هم می‌تواند تصویری از مسایل مبتلابه جامعه ایران در مواجهه با این پدیده را نشان دهد، و هم اینکه کارنامه یک روزنامه‌نگار را در مقابل یک موضوع مهم و فراگیر نشان می‌دهد.
کرونا؛ آزمون آزمون‌ها؛
مجموعه یادداشت‌ها و مطالب عباس عبدی در باره کرونا، از اسفند ۱۳۹۸ تا خرداد ۱۴۰۲
🔘روزنامه‌نگاران برحسب صلاحیت‌های حرفه‌ای و علایق خود به موضوعات گوناگونی می‌پردازند. مجموعه حاضر شامل بیش از یک صد یادداشت و ده‌ها توییت عباس عبدی در باره ابعاد گوناکون اپیدمی کوید-۱۹ از زمان اعلام رسمی وجود آن در ایران تا بهار ۱۴۰۲ است. مجموعه‌ای که هم می‌تواند تصویری از مسایل مبتلابه جامعه ایران در مواجهه با این پدیده را نشان دهد، و هم اینکه کارنامه یک روزنامه‌نگار را در مقابل یک موضوع مهم و فراگیر نشان می‌دهد.