💢💢سیاست ویرانگری

✍ عباس عبدی

◽در هفته اول دی ماه و بلافاصله پس از رفع بسیار ناقص فیلترینگِ از واتس‌اپ، جبهه پایداری نامه بسیاری تندی را خطاب به آقای پزشکیان منتشر کرد، که گویی متن آن از پیش آماده شده بود.

◽جالب‌ترین بخش نامه خطاب به پزشکیان این است که مبادا درگیر مذاکرات بی‌نتیجه با غرب و «مذاکره برای مذاکره» شوید و حل مشکلات مملکت را فراموش کنید. اتفاقاً تنها کسی که دنبال «مذاکره برای مذاکره» بود و نمایش می‌داد، رییس همین گروه پایداری است.

◽اگر نامزد این رویکرد رییس جمهور می‌شد، طبعأ تا کنون وارد جنگ شده بود. بنابر این انتخابات تیرماه و مشارکت و رای به پزشکیان را فقط می‌توان از این زاویه نقد و تخطئه کرد که چرا مانع از جنگ شده است؟

ادامه مطلب در نوآوران آنلاین

✳️@NoavaranOnline

🔴دُم مار

🔺اعتماد ۶ بهمن ۱۴۰۳

✍️عباس عبدی

🔘دو اتفاق بسیار مهم دوره آقای رییسی، اعتراضات ۱۴۰۱ و فساد ۳٫۷ میلیارد دلاری چای دبش بود. به نظر می‌رسد که فساد چای دبش در مقایسه با اعتراضات، خیلی غیر منتظره‌تر بود. با توجه به اقداماتی که در تابستان آن سال در مواجهه با پوشش زنان کرده بودند، آن را قابل پیش‌بینی می‌نمود، ولی فساد مذکور در ذهن نمی‌گنجید.

🔘اول به این دلیل که اقتصاد ایران و ارزهای دولتی در یک تنگنای عجیبی قرار داشت، پس دستور پرداخت ارز باید خیلی سخت‌گیرانه می‌بود. برای نمونه یکی از مهم‌ترین برنامه‌های آن دولت که منابع بزرگ مالی کشور را صرف آن کردند، سیاست فرزندآوری بود. اجرای این برنامه مستلزم تأمین احتیاجات نوزادان از جمله شیر خشک بود. ولی در مقطعی از آن دولت، شیر خشک کمیاب شد، چون ۶۰ میلیون دلار ارز برای واردات آن تخصیص نیافته بود. در چنین فضایی نه ۲ و ۳ برابر بلکه ۶۲ برابر این رقم را برای واردات چای و ماشین‌آلات آن اختصاص دادند که باور کردنی نیست. آن هم وارداتی متقلبانه که در عمل چیز مهمی وارد نمی‌شود.

🔘دوم؛ آقای رییسی برای رسیدن به پاستور برنامه مبارزه با فسادی را در قوه قضاییه آغاز کرده بود که در قالب دادگاه‌های ویژه مبارزه با فساد اقتصادی و فراتر از قوانین جاری عمل کردند و چند نفر را با سر و صدای فراوان اعدام نمودند و بقیه را به زندان‌های طولانی‌مدت محکوم کردند، البته بعداً و در رسیدگی‌های دقیق و قانونی تعدادی از این احکام نقض شدند. بنابراین تصور می‌رفت که چنین شخصی در دولت خود ریشه‌های فساد را نیز خشک کند، نه آنکه بزرگ‌ترین فساد اقتصادی را در همان ابتدای دولت شاهد باشیم. در دوره ریاست قضایی رییسی کلی افراد اعدام و زندان شدند ولی نوبت مدیریت خودش که شد زیر دستان و حتی وزیرش، تره هم برای امکان اعدام شدن خرد نکردند. گویی آن اعدام‌ها و زندان‌ها هیچ تأثیر بازدانده‌ای در وقوع این فساد نداشته است.

🔘سوم؛ در تحقق این فساد بالاترین مقام وزارتخانه نیز با اتهام مواجه شده است و پس از دولت احمدی‌نژاد که مقامات بالای آن متهم به فساد و محکوم شدند، این رخدادی غیر منتظره بود که در سطح وزیر جزو پرونده باشند و حتی در مدت کوتاه وزارتش برای دومین بار متهم شود که اولی را هم محکوم و زندانی شد. حداقل می‌توانستند یک وزیر خوب و مبرا از ارتکاب جرم انتخاب کنند.

https://telegra.ph/دم-مار-01-24

مسئله گفت‌وگو این بار در نمازجمعه

سرمقاله هم‌میهن
06 بهمن 1403

🔹باز هم جمعه شد و باید نقدی به سخنان برخی از ائمه محترم جمعه نوشت. سخنانی که در جامعه بازتاب مطلوبی ندارد و آقایان نیز هیچ کوششی برای سنجش میزان مخالفت یا موافقت مردم با مواضع و گزاره‌های خود نمی‌کنند. کافی است مراجعه‌ای به نظرسنجی‌های معتبر کنند تا ببینند که رفع تحریم برای مردم چقدر اهمیت دارد و جالب‌تر اینکه تا چه اندازه نسبت به حل آن نیز ناامیدتر از سایر مشکلات هستند و طبیعی است که یکی از علت‌های ناامیدی نیز همین مخالفت‌های فاقد منطق و استدلال در انجام گفت‌وگوست.

🔹آقایان به‌جای آنکه از گفت‌وگو استقبال کنند و فقط بر هدف آنکه تامین منافع مردم است تاکید نمایند، کلیت اصل گفت‌وگو را نفی می‌کنند. استدلال‌های تعجب‌آوری دارند از جمله اینکه: «مذاکره با آمریکا برخلاف نظر رهبری است.» خُب اگر چنین باشد به‌طور طبیعی از مجاری موجود به دست‌اندرکاران خواهند گفت و دیگر، نیازی به ابراز برداشت‌هایی از آقایان نیست. شما بهتر است سود و زیان یا مهمتر از آن اهداف هر گفت‌وگوی احتمالی را شرح دهید.

🔹یا می‌گویند که: «آمریکا آدم‌بشو نیست.» مگر مذاکره را برای آدم کردن طرف مقابل انجام می‌دهند؟ مگر صدام آدم بود یا شده بود که با او توافق آتش‌بس کردیم؟ مگر اکنون که حماس گفت‌وگو و توافق کرده؛ طرف مقابلش آدم شده است؟

🔹جالب‌تر از همه پیشگویی یکی از آقایان است که: «روزی در نمازجمعه جشن شکست آمریکا را خواهیم گرفت.» مگر در حال جنگ با آن هستید؟ مسئله امروز مردم شکست دادن این و آن نیست. بلکه حل مسائل جاری و رفع تنگناهای زندگی و روزمره خودشان است. اگر مردم فکر می‌کردند که این کار با جنگ و تقابل و فرار از گفت‌وگو حل می‌شود، در این صورت می‌آمدند و به نامزد مورد حمایت شما رای می‌دادند.

🔹حالا که نیمی از مردم پای صندوق نیامدند و اکثریت کسانی هم که آمدند، خلاف آن نامزد رای دادند؛ معلوم است که چنین برداشتی ندارند. پس باید پذیرفت که بیگانه از انتظارات و تحلیل‌های مردم هستید.

🔹نکته مهم در خطبه‌های نمازجمعه اینکه همه امامان جمعه باید بر سیاست‌های کلی حکومت تاکید کنند و الا مواضع اعلامی آنان متفاوت می‌شود و این، خلاف منطق نمازجمعه است.

📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین

@hammihanonline
hammihanonline.ir

سیاست و عقلانیت

سرمقاله هم‌میهن
07 بهمن 1403

🔹اگر دو نیروی کوچک و مساوی همسو باشند یکدیگر را تقویت می‌کنند و به نیروی بزرگتر و دوبرابری تبدیل می‌شوند. اگر دو یا چند نیروی بسیار بزرگ و مساوی در جهات مخالف یکدیگر عمل کنند، برآیند آنها تبدیل به صفر می‌شود. حالت دوم، بازتابی از وضعیت سیاسی جامعه ایران است که نیروهای سیاسی در جهت تقابل حرکت می‌کنند.

🔹از سوی دیگر، همیشه به‌عنوان یک قاعده گفته می‌شود که برخی از ساختارها برای حفظ وحدت و انسجام داخلی خود سعی می‌کنند دشمن خارجی را بزرگ کنند و اگر دشمن هم ندارند، آن را بیافرینند تا اتحاد داخلی خود را حفظ و تقویت نمایند.

🔹ظاهراً از این نظر هم، در موقعیت متفاوتی هستیم و درحالی‌که در برابر بیشترین فشارهای خارجی قرار داریم، عده‌ای هم در داخل ساز مخالفت می‌زنند و دنبال بازداشت مسئولین هستند و تجمع و راهپیمایی غیرقانونی راه می‌اندازند.

🔹البته، آن اندازه هم جرأت ندارند که حق مشابهی را برای دیگران به رسمیت بشناسند و در نتیجه، برای خودشان می‌بُرند و می‌دوزند و گمان می‌کنند زیاد هستند و حرف حقی دارند. همه اینها برای رسیدن به قدرت و بدبخت کردن مردم است.

🔹کارشان به‌جایی رسیده که برای دستگاه قضایی هم وظیفه تعیین می‌کنند و‌ دستور بازداشت می‌دهند. اگر قرار به عدالت بود؛ تا حالا اغلب این نیروها در برابر اقدامات زیان‌بار خود باید پاسخگو می‌شدند.

🔹ترس تندروها از چیست؟ در یک کلام  از «متعارف شدن وضعیت کشور» به‌ویژه در روابط خارجی می‌ترسند و اینکه اگر مردم و کشور از زیر بار فشارها و تحریم‌های بناحق جهانی خارج شوند و روند توسعه اقتصادی در مسیر عادی قرار گیرد؛ دیگر هیچ جایی برای تندروها باقی نخواهد ماند.

🔹چنین رفتاری «سیاست» نام ندارد.سیاست‌ورزی اوج عقلانیت جمعی در جامعه انسانی است. بنابراین، باید با چشمانی باز و گفت‌وگوی انتقادی راه مناسب را انتخاب کرد، راهی که متضمن تامین منافع همه مردم و نه‌فقط اندک افراد غیرمسئول باشد.

🔹تندروها بهتر است که بدانند  اکنون امکانات کشور چون گذشته امکان بلندپروازی‌های آنچنانی را در دولت اول اصولگرایان نمی‌دهد و مردم نیز دیگر فریب آن کارها را نخواهند خورد.

📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین

@hammihanonline
hammihanonline.ir

🔘شبیه‌سازی تلخ
▪️برداشت پوپولیستی بودن ساختن دیوار مدرسه از سوی پزشکیان

🔺اعتماد ۸ بهمن ۱۴۰۳

✍️عباس عبدی

🔘مشارکت عملی آقای پزشکیان در ساختن دیوارهای یک مدرسه بازتاب‌های گوناگونی داشت و اغلب منفی بود، از این رو بخش‌های رسانه‌ای مرتبط با دولت کوشیدند که در دفاع از آن اقدام کنند. البته فضای رسانه‌ای، با این گونه رفتارها مخالف است، بویژه که هیچ خلاقیت و نوآوری در این اقدام دیده نمی‌شد. علت مخالفت نیز روشن است مردم مار گزیده هستند که از ریسمان سیاه و سفید می‌ترسند. سابقه‌ای که از احمدی‌نژاد دارند، بسیار تأثرآور است و شبیه‌سازی با اقدامات او می‌تواند یادآور خاطره‌های تلخ باشند. البته نگاه و برداشت در فضای رسانه‌ای لزوماً مشابه نگاه اکثریت مردم نیست ولی در هر حال خیلی مهم است. برای فهم نگاه همه مردم باید نظرسنجی کرد. در این یادداشت می‌خواهم این رفتار آقای پزشکیان را تحلیل و درک کنم.

🔘اول اینکه مسأله آموزش و فقر آموزشی بویژه در غیاب ساختمان‌ها و فضای آموزشی ِ مناسب یکی از دغدغه بسیار مهم و درستی است. آموزش و بی‌عدالتی آموزشی باید دغدغه همه ما باشد، بویژه آموزش ابتدایی و متوسطه. از سوی دیگر وی راه‌حل آن را در کار جهادی و حتی بدون بودجه دولتی جستجو می‌کند، تجربه‌ای که پیش‌تر و در گذشته در حوزه خانه‌های بهداشت و نیز مدارس داشته است. تأکید پزشکیان بر دو حوزه آموزش و بهداشت و بهره‌مندی مردم از حداقلی از امکانات این دو بخش، سیاست خوب و کاملاً قابل دفاعی است. بنابراین ساخت مدرسه در مناطقی که کودکان و نوجوانان دسترسی به آن ندارند می‌تواند و باید سیاست دارای فوریت تلقی شود.

🔘هم‌چنین به نظر من پزشکیان یک سیاست‌مدار پوپولیست و عوام‌فریب نیست. علت هم روشن است. او در قید این صندلی نیست. نیازی برای فریب دادن آگاهانه مردم ندارد. این برخلاف سیاست‌مدارانی است که به هر طریقی می‌خواهند به قدرت برسند و در آنجا بمانند و در نتیجه مردم را فریب می‌دهند. رفتار او را در انتخابات ببینید، هیچ وعده پوپولیستی نداد. نه وعده سالی یک میلیون شغل، نه ساختن یک میلیون خانه، و نه وعده تک‌رقمی کردن تورم، و نه وعده آوردن نفت به سر سفره مردم را داد.

https://telegra.ph/شبیه%E2%80%8Cسازی-تلخ-01-26

‍ 🔴کیهان دسترسی دارد، منتشر کند

🔘کیهان که دسترسی دارد پس لیست همه متهمین این پرونده و تاریخ دقیق پرداخت‌ها و دستورهای مقامات بالادستی در وزارت جهاد و صنعت و بانک مرکزی و جاهای دیگر را برای پرداخت‌های ارز بدون اخذ ضمانت را منتشر کند. البته با مبلغ زیرمیزی آنها.

🔘ضمنا آقای وزیر جهاد دولت رییسی در جریان فساد عجیب نهاده‌های دامی حکم محکومیت قطعی زندان گرفت و البته کیهان آن را نادیده می‌گیرد. صدای برکناری وی را هم در نیاوردند.

🔘بعلاوه همه دست‌اندرکاران فساد را از هر تیره و طایفه‌ای که هستند خیلی شفاف و علنی محاکمه کنند چی بهتر از این است؟

🔘فراموش نکنید که در ابتدای ماجرای چای دبش برخی دولتی‌ها راه افتادن که ماله کشی کنند و وزیر خود را نجات دهند.

🔘اگر این جرم به دولت قبل مربوط می‌شد کیهان شبانه روز آن را در بوق می‌کرد.

🔘تازه دولت قبل روی موج دادگاههای ویژه و با محاکمه و اعدام سلطان سکه و سلطان و... روی کار آمد ولی در اولین گام از درون خودش امپراطور چای بیرون آمد که سلطان‌های قبلی جلوی او در حد دربان بارگاه محسوب می‌شدند.

عملیات ایز گُم کردن

سرمقاله هم‌میهن
08 بهمن 1403

🔹اگر به رفتارهای این روزهای تندروها نگاه کنیم، متوجه کوشش جدی آنان برای ایجاد انحراف در افکارعمومی می‌شویم. مهمترین آن فشار سیاسی به دستگاه قضایی است که در دوره مدیریت جدید توانسته در حد متعارف از سیاست فاصله بگیرد و زیر بار منویات گروه‌های سیاسی نرود.

🔹تندروها می‌خواهند با یک تیر چند نشان را بزنند. اول و مهمتر از همه، خارج کردن مسئولین دولت قبل از زیر تیغ حکم سنگین دادگاه چای دبش است. تندروها با دقت در مورد این پرونده سکوت کرده‌اند؛ درحالی‌که این پرونده نه‌تنها بزرگترین فساد تاریخ ایران است، بلکه در ابتدای دولت آقای رئیسی هم اتفاق افتاد و‌ حتی وزیر مربوط و شاید هم بیش از یک وزیر در این پرونده متهم هستند که حداقل یکی از آنان پیش از این پرونده هم محکومیت قطعی پیدا کرده و زندان رفته است.

🔹تاکنون کسی ندیده است که تندروها اعتراض جدی به این فساد بسیار بزرگ و آشکار کنند و از دستگاه قضایی درخواست برخورد نمایند. به همین دلیل، برای رد گم کردن حالا حملات خود را در قالب طرح سوال به سوی رئیس قوه‌قضاییه متمرکز کرده‌اند که چرا با فلان فرد برخورد نمی‌کند؟ یا چرا پرونده کرسنت را به‌جایی نمی‌رساند که مطلوب آنان باشد؟

🔹چای دبش آبرویی برای نظام اداری آن دولت و‌ کشور نگذاشت. در واقع، آن دولت را چون آبکشی نشان داد که فساد به‌راحتی از روزنه‌های آن عبور می‌کرد؛ روزنه‌هایی که اتفاقاً خیلی هم درشت بودند. تنها راه برای اینکه فساد بیش از این موجب تضعیف حکومت نشود، رسیدگی‌های قضایی مستقل و بی‌طرفانه است که در دوره اخیر برخلاف گذشته روند بهتری دیده می‌شود.

🔹نکته‌ای که کمتر به آن توجه می‌شود، این است که در زمان مدیریت پیشین دستگاه قضایی، از طریق دادگاه‌های ویژه افراد زیادی به زندان‌های طویل‌المدت و برخی هم اعدام محکوم شدند؛ ولی هیچ‌کس از متهمین کلان قاچاق سوخت محاکمه نشد. درحالی‌که امروز می‌دانیم چه حجم بزرگی از فساد سوخت بیخ گوش برخی، قاچاق می‌شده است.

🔹مجموعه این موارد نشان می‌دهد این جار و جنجال به‌ظاهر بیهوده تندروها با هدف ایز گم کردن از رسیدگی‌های مستقل قضایی علیه همدستان آنان است که برای پرت کردن حواس مردم و خط‌و‌نشان کشیدن با مسئولین ذیربط است.

🔹بزرگترین خدمتی که دستگاه قضایی می‌تواند به این مردم و نظام کند، حفظ استقلال نسبی خود و تقویت بیش از پیش آن است. آنچه مردم را به مبارزه با فساد امیدوار می‌کند، همین استقلال قضایی است.

📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین

@hammihanonline
hammihanonline.ir

🔴بی‌طرفی قاضی ؛ رکن اساسی عدالت

🔺 نوآوران ۸ بهمن ۱۴۰۳( https://noavaranonline.ir/%d8%a8%db%8c%d8%b7%d8%b1%d9%81%db%8c-%d9%82%d8%a7%d8%b6%db%8c%d8%9b-%d8%b1%da%a9%d9%86-%d8%a7%d8%b3%d8%a7%d8%b3%db%8c-%d8%b9%d8%af%d8%a7%d9%84%d8%aa/)

✍️عباس عبدی

🔘قصد نوشتن در باره رویداد کاخ دادگستری را نداشتم. ولی طی این مدت نکاتی مطرح شد که بد نیست به دو مورد آن پرداخته شود. روایت رسمی، این رویداد را ترور(یعنی با انگیزه های سیاسی_امنیتی) می‌داند. تروری که به طور مستقیم یا تحت تأثیر سازمان تروریستی مجاهدین انجام گرفته است.

🔘از لحظه اول با نخستین اطلاع رسانی توسط قوه قضاییه و سپس توضیح رییس دیوان عالی و در ادامه بیانیه‌های قوه و در آخرین مورد نیز روز شنبه از سوی دادستان انتظامی قضات، نکاتی در تأیید این روایت گفته شده است. گر چه چنین انتساب مستقیمی می‌تواند تأیید نوعی از قدرت‌نمایی برای آنان باشد و این مطابق با واقعیت سیاسی در ایران نیست، به همین علت در ادامه بیش‌تر بر روایت قابل پذیرش‌تر یعنی تحت تأثیر یا خط گرفتن ضارب از این گروه تأکید شد.

🔘در این یادداشت فرض می‌کنیم که این اقدام دقیقاً متأثر از علایق و وابستگی‌های سیاسی قاتل به تروریست‌های مجاهدین بوده است و ضارب نیز هر دو قاضی را با آگاهی کامل نشان و اقدام به ترور کرده است. با این فرض، همانگونه که بارها و در یادداشت‌های خود متذکر شده‌ام، مجددا پیشنهاد می‌کنم که پرونده‌های سیاسی (یا امنیتی از منظر دادسرا) برای فرجام‌خواهی یا تجدید نظر یا اعاده دادرسی به چند شعبه خاص و محدود ارسال نشود، تا تمامی احکام صادره در این حوزه، بر چند قاضی معین متمرکز نشود.

🔘اگر قرار است براساس مُرِّ قانون حکم داده شود، اتفاقاً ضروری است که این پرونده‌ها نیز، عینا مانند سایر پرونده های کیفری، برحسب تصادف یا نوبت به شعب گوناگون ارجاع شوند. ده‌ها شعبه کیفری در دیوانعالی و دادگاه‌ تجدید نظر وجود دارد که همه آنان صالح به رسیدگی هستند و هیچ امر تخصصی هم وجود ندارد . بر حسب تجربه شخصی می‌گویم هیچ کدام از پرونده‌هایی که تا کنون داشته‌ام، واجد ابعاد تخصصی نبوده‌اند که قضات متوجه آن نشوند ولی سعید مرتضوی متوجه شود.

https://telegra.ph/بی%E2%80%8Cطرفی-قاضی--رکن-اساسی-عدالت-01-26

🔴چه اصراری است؟

🔺اعتماد ۱۰ بهمن ۱۴۰۳

✍️عباس عبدی

🔘برخی تصور می‌کنند که اگر کسی موافق روایت رسمی در رویداد کاخ دادگستری نباشد، حتماً به نوعی در صدد رفع مسئولیت از سوی سازمان تروریستی مجاهدین است یا در صدد مقابله با ساختار سیاسی است. در حالی که وضعیت این سازمان از این حرف‌ها گذشته است و رد یا تأیید هیچ اقدام جدیدی نمی‌تواند چیز چندانی را به پرونده آنها اضافه یا از آن کم کند. پرونده آنان به حد اشباع رسیده و مختومه تلقی می‌شود.

🔘ولی مشکل اینجاست که نظام اطلاع‌رسانی رسمی اصرار عجیبی دارد که روایت رسمی از این واقعه را به مجاهدین تروریست منسوب کند. به طور قطع و یقین می‌توان گفت که با توجه به پیشینه هر دو قاضی، این اولین احتمالی بود که به نظر هر شنونده‌ای می‌رسید. بنابراین به هیچ وجه نباید و نمی‌توان این احتمال را ضعیف یا نادیده پنداشت. ولی به همین میزان نیز نباید احتمالات دیگر را کم جلوه داد یا به کلی رد کرد.

🔘پذیرش یکی از این دو احتمال، در فهم ماجرا و وضعیت جامعه بسیار متفاوت و تعیین‌کننده است. زیرا اگر بپذیریم که مجاهدین مرتکب آن شده‌اند، فهم همه از موقعیت سیاسی مخالفان برانداز و نیز در نحوه مواجهه با آن متفاوت خواهد بود با زمانی اگر آن را ناشی از یک اقدام شخصی بدانیم.

🔘بنابراین هر گونه اصراری بر روایت رسمی و برخورد با کسانی که جز این روایت را معتقد باشند، نه تنها از حیث فوق نادرست و زیان‌بار است، بلکه این اصرار به ضد خودش تبدیل می‌شود، و اگر واقعاً هم همین روایت مطابق واقع باشد، چنین اصرار و رفتاری با طرفداران روایت دیگر موجب بدبینی به روایت رسمی خواهد شد.

🔘اثبات روایت رسمی شیوه‌های خود را دارد، و نمی‌توان و نباید دیگران را از حق اظهار نظر و تحلیل این ماجرا یا طرح پرسش‌های لازم منع کرد. هر چند روایت رسمی در ادامه تعدیل شد و ارتباط مستقیم ضارب با سازمان مجاهدین به تأثیرپذیری تقلیل یافت که در واقع عدول از آن روایت اولیه بود.

🔘برای رسیدن به روایت صحیح لازم است که فعالان رسانه‌ای به اسناد و مدارک و شواهد یا خانواده یا دوستان و همکاران او دسترسی داشته باشند، و گزارش دقیقی از تمامی مراحل رخ داده را به دست آورند. در گزارش گفتگویی که با رییس محترم دیوان عالی کشور انجام و از تلویزیون پخش شد، هیچ توضیحی در باره علت رفتن ضارب به طبقه سوم و اتفاقات آنجا، جز اینکه به خودش شلیک کرده داده نمی‌شود. هیچ گزارشی از شاهدین ماجرا اعم از افراد احتمالی حاضر در دادگاه یا شعب دیگر یا مردم عادی حاضر در محیط ارایه نمی‌شود. گزارش دوربین‌های مدار بسته نیز در دسترس نیست.

🔘مردم روایت رسمی را به این شرط می‌پذیرند که روایتی جامع و منطقی باشد، نه به این دلیل که روایت رسمی هر چه باشد حق و درست است. دیر یا زود ابعاد ماجرا روشن خواهد شد، طبیعی است که باید این ابعاد تأییدکننده روایت رسمی باشد، بنابراین بهتر است که هر چه زودتر روشن شود، چون براساس تحلیل‌های سیاسی و امنیتی پذیرش روایت رسمی قدری سخت است، ولی اگر واقعاً همین روایت درست باشد، همه باید در تحلیل خود تجدید نظر کنند.

🔘نه فقط حکومت، بلکه فعالان رسانه‌ای و سیاسی نیز باید در تحلیل‌های خود بازنگری جدی کنند، و اگر به هر دلیلی از جمله عدم دسترسی و اطلاع آنان از مستنداتی که تأییدکننده این روایت است، به پذیرش روایت رسمی نرسند، مسئولیت آن به عهده دست‌اندرکاران این پرونده است که امکان آگاهی آنان را از روایت رسمی سلب کرده‌اند.

🔘واقعیت این است که هیچ دلیل قاطعی وجود ندارد که روایت رسمی پذیرفته شود، مگر آنکه شواهد کافی عرضه شود. برای روایت رسمی باید ادله و مستندات ارائه کرد. جنبه دیگر این استدلال نیز صحیح است، و اگر روایت رسمی درست نباشد و فقط بنابه ملاحظات گفته شده باشد، در این صورت سیاست‌گذاران را از یک اطلاع مهم محروم کرده‌اند و این نیز به زیان حکومت و مردم است.

🔘🔘با این ملاحظه امیدوارم که هر چه زودتر یا روایت رسمی تصحیح و تکمیل شود یا مستندات آن در اختیار افکار عمومی قرار گیرد. بدون اجرای این شرط، بر پذیرش روایت رسمی اصرار نباید کرد، که نتیجه عکس دارد.

موضع دقیق

سرمقاله هم‌میهن
10 بهمن 1403

🔹این روزها بازار مخالفت یا موافقت با گفت‌وگو با ایالات متحده و غرب داغ است و برخلاف موافقان که به‌‌رغم اکثریت قاطع داشتن، امکانی برای ابراز عقیده خود در سطح شهر و به‌صورت تجمعی ندارند، مخالفان تندرو که اقلیت بسیار محدودی هستند و «بود» آنها بسیار بسیار کمتر از «نمودشان» است؛ هر روز با شعار مرگ بر این و آن یا درخواست برکناری و محاکمه به‌صورت گروه‌های چندده‌نفره در سطح تهران و مشهد نمایش حضور می‌دهند.

🔹در این میان، مقام‌رهبری در دیدار عید مبعث خود مواضع روشنی اتخاذ کردند که باید مورد توجه هر دو گروه فوق قرار گیرد. در واقع، باید حول این موضع و نگاه توافق کرد و وفاق داشت. از نظر ایشان، در فعالیت دیپلماسی و مذاکره یک اصل مهم وجود دارد و نباید آن را  فراموش کرد.

🔹این گزاره به این صورت اظهار شد که: «نمونه‌هایی از باطن خبیث و دشمنی‌ها و کینه‌های آنها است که پشت لبخندهای دیپلماسی پنهان است و باید در مقابل این حقایق، چشمان خود را باز کنیم و به تعبیر قرآن، به دنبال دوستی پنهانی با آنها نباشیم.»

🔹ایشان در ادامه بر ضرورت هوشیاری در مواجهات جهانی، تاکید کردند: «باید مراقب باشیم که با چه کسی مواجهیم و با چه کسی معامله می‌کنیم و حرف می‌زنیم.»

🔹اینها سخنانی دقیق و برای تفاهم همگانی مناسب است. برخلاف شعارهای پوچی که اصل گفت‌وگو و دیپلماسی را نفی می‌کند؛ شعارهایی که هدف آن نه مبارزه با آمریکا که علیه مقامات داخلی است. بیش از هر چیز باید بر رعایت ملاحظات واقعی مردم و کشور تاکید کرد و تمرکز داشت.

🔹باید راهی برای حل مسائل خارجی از طریق تعامل و گفت‌وگو پیدا کرد. ولی آیا این به منزله حسن‌ظن داشتن به طرف مقابل است؟ قطعاً خیر. همه کشورها دنبال منافع خود هستند.

🔹مسئله امروز ما گفت‌وگو‌ کردن یا پرهیز از گفت‌وگو نیست. مسئله اصلی تعیین و توافق روی منافع ملی، سپس افزایش قدرت کشور است تا از این منافع پاسداری کند. طبیعی است که تحقق چنین هدفی با حداقل هزینه جز از طریق گفت‌وگوی دیپلماتیک ممکن نیست. گفت‌وگویی که نباید در آن مرتکب این اشتباه شد که به طرف مقابل اعتماد کرد.

🔹هر توافقی باید ضمانت‌های اجرایی کافی داشته باشد. با این ملاحظات و اصول، راه برای تامین منافع ملی هموار است. نباید چندان در بند مخالفت‌های تندروها بود.

🔹شاید مخالفت آنان از جهاتی مفید هم باشد. اول از حیث فقدان منطق آنان در نفی اصل گفت‌وگو است. چنین موضعی با هیچ معیار عقلی سازگاری ندارد و همین امر آنان را در موضع ضعف قرار می‌دهد. دوم از این جهت که مذاکره‌کنندگان احتمالی نیز متوجه وجود چنین مخالفانی باشند و از آن به‌عنوان برگی برای خود در مذاکرات استفاده کنند.

📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین

@hammihanonline
hammihanonline.ir

۴۶ سال پیش

سرمقاله هم‌میهن
11 بهمن 1403

🔹۴۶سال گذشته است. راه‌های گوناگونی برای ارزیابی کارنامه آنچه که در این ۴۶سال گذشته است، در پیش داریم. پیش از هر چیز بهتر است که ذهن خودمان را از پیدا کردن مقصر خارج کنیم. اگر دنبال مقصریابی برویم، ره‌ به‌جایی نخواهیم برد. چنین نیست که یک یا دو نفر و یک یا دو گروه مقصر همه مسایل باشند. تازه فرض کنیم که چنین کاری هم شد و چند نفر مقصر شناخته شدند؛ بعدش چه‌کار خواهیم کرد؟

🔹مسئله ما داوری درباره گذشته و صدور حکم سیاسی و قضایی نیست. مسئله امروز ما بهبود وضعیت حال و آینده ایران برای رفاه فرزندان این سرزمین است. بنابراین، نه‌تنها ضرورتی به مقصریابی نداریم، بلکه امکان آن‌هم فراهم نیست. ممکن هم باشد، به امروز ما وصال نمی‌دهد. از همه بدتر اینکه ردیف متهمان خیلی زیاد است و بعید است کسی را بتوان یافت که در ردیف متهمان نباشد و بتواند در مقام دادستان و قاضی و هیئت‌منصفه ایفای نقش کند.

🔹هر روشی را که برای ارزیابی کارنامه این دوران انتخاب کنیم؛ به‌طور قطع، لکه‌های تاریک و روشنی را در آن خواهیم دید. ولی اجمالاً می‌توانیم بگوییم که سر جمع، وضع موجود با چشم‌اندازی که مردم در سال۵۷ داشتند، همخوانی قابل قبولی ندارد. این را می‌توان از تمام کسانی پرسید که در سال۱۳۵۷ تصویری از آینده پس از پیروزی انقلاب داشتند و برای تحقق آن کوشش کردند.

🔹قطعاً همه پاسخ‌ها یکسان و حتی نزدیک به هم نیست؛ ولی با توجه به میزان رضایت موجود مردم از وضع خود یا میزان اعتمادی که به نهادهای حکومت، یا امیدی که به آینده دارند، می‌توان گفت که چنین وضعیتی بسیار دور از چشم‌اندازی بود که مردم از آینده پس از پیروزی انقلاب داشتند. این را می‌توان در حوزه‌های گوناگون اظهار داشت.

🔹اگر می‌خواهیم آیندگان ما را ببخشند، چاره‌ای نیست جز اینکه به اصول اولیه انقلاب بازگردیم و ضعف‌های گذشته را با کوشش حال و آینده خود جبران کنیم. درغیراین‌صورت، داوری وحشتناکی علیه همه صورت خواهد گرفت و تر و خشک را خواهد سوزاند.

📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین

@hammihanonline
hammihanonline.ir

‍ 🔴مسیر اصلاح از سیاست داخلی می‌گذرد

🔘این گفتگو چهار ماه پیش در ۱۶ مهر ۱۴۰۳(۷ اکتبر) با روزنامه فرهیختگان انجام شده است.

🔴شرایط رشد ۸ درصدی

🔺اعتماد ۱۳ بهمن ۱۴۰۳

✍️عباس عبدی

🔘یکی از تفاوت دیدگاه‌ها در باره اقتصاد از آنجا آغاز می‌شود که گروهی معتقدند (گروه اول) بدون حل مسایل و روابط خارجی و گشایش بازارها و عادی شدن مناسبات، امکان بهبود اوضاع اقتصادی وجود ندارد. گروه دوم معتقدند که، بدون تحقق این شرط نیز می‌توانیم رشد اقتصادی خوب ۸ درصد را به طور مستمر پیدا کنیم. آخرین نظر در این باره هنگامی بود که مقام رهبری پس از بازدید از نمایشگاه پیشگامان پیشرفت و در دیدار با فعالان اقتصادی اظهار داشتند که: ▪️««صاحبنظرانی که در کارگروه‌های تخصصی، رشد ۸ درصد را پیگیر هستند، ‌آن را به" این‌گونه سرمایه‌گذاری‌های خارجی" منوط نکرده‌اند و با تمرکز بر توانایی‌های داخلی به دنبال تحقق آن هستند و دولت باید حتماً به آنها توجه و کمک کند. البته رشد ۸ درصدی در یک سال معجزه نمی‌کند اما اگر استمرار پیدا کند و عوائد و نتایج آن عادلانه تقسیم شود، ‌وضع کشور تغییر محسوس خواهد کرد.»»▪️

🔘قصد من در این یادداشت این است که بگویم شرایط تحقق رشد مبتنی بر سرمایه‌های داخلی چیست؟ و اگر این شرایط برقرار شود، چگونه به نگاه اول نیز خواهیم رسید. ای کاش گزارش کارشناسی مورد استناد بطور رسمی در دسترس عمومی قرار می‌گرفت تا قابل استفاده و نقد باشد.

🔘به طور کلی و فارغ از مباحث استدلالی آنچه که در عمل دیده‌ایم این است که در شرایط تقابلی و تحریمی نتوانسته‌ایم رشد اقتصادی مطلوبی به دست آوریم، از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹ (دهه ۹۰) رشد اقتصادی ما حدود صفر بوده است، تازه دو سال ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶ را هم باید فاکتور گرفت که رشد بالای آن محصول برجام و بهبود روابط خارجی بود، و در صورت حذف آن دو سال شاید رشد اقتصادی این دهه به بیش از منفی ده درصد می‌رسید، و اگر استهلاک را هم حساب کنیم، رشد منفی شدیدتری را در این دهه شاهد خواهیم بود. در چنین شرایطی و با توجه به رشد جمعیت باید گفت که تولید ناخالص سرانه کشور در دهه ۹۰ حداقل ۳۰ درصد کمتر می‌شد. بنابراین به لحاظ عملی ادعای گروه اول درست است.

https://telegra.ph/شرایط-رشد-۸-درصدی-01-31

دو گروه از روحانیت

سرمقاله هم‌میهن
13 بهمن 1403

🔹این روزها مصادف با دهه فجر است و یادی از انقلاب باید کرد. ولی به‌صورت ناخواسته در روزنامه امروز هم‌میهن نوعی تضاد، تفاوت و تقابل میان دو گروه از روحانیون دیده می‌شود که برای فهم روند انقلاب بسیار آموزنده است. به‌ویژه که روحانیون نقش مهمی در انقلاب داشتند.

🔹جالب اینکه از این دو دسته روحانی، یک نفر یعنی امام‌جمعه مشهد در اجلاسیه سالانه جبهه روحانیت مردمی نکته‌ای را گفت که در طول این ۴۶سال کسی آن را نگفته بود. وی گفت: «باید مردم را به دو دسته درون و بیرون از سبد روحانیت تقسیم کنیم. در ابتدا باید افرادی که درون این سبد هستند را حفظ کنیم و سپس به جذب افراد خارج از این دایره بپردازیم.»

🔹این سخنی است که دقیقاً نیروهای مخالف حکومت مدعی آن هستند. آنان معتقدند که حکومت معادل مجموعه محدودی از کاست یا طبقه روحانیت است، و اتفاقاً این را مستند به سخنان و رفتار همین گروه از روحانیون می‌کنند.

🔹واقعیت این است که روحانیت مطلقاً یکدست نیست و ‌نباید همه آنان را در یک دسته طبقه‌بندی کرد. اتفاقاً اختلافات درون آنها بسیار زیاد است. بهتر است دنبال تقسیم‌بندی‌های دیگری از آنان بود. بخشی از آنان میان مردم هستند و بخشی دیگر از میان مردم غایب هستند و درد و رنج و نظرات آنان را نمی‌دانند.

🔹در گزارش‌های تاریخی و خبری امروز هم‌میهن از یک سو آقای ناطق‌نوری را می‌بینیم که بارها زندان رفته و نقش مهمی در انقلاب داشته است، ولی اکنون در حاشیه قرار دارد و نسبت به وضع موجود هم احیانا انتقاداتی دارد؛ به‌طوری که گمان می‌رود حتی نسبت به اصلاح امور هم چندان خوش بین نیست.

🔹در نقطه مقابل نیز گزارش‌های خبری از روحانیون و امامان محترم جمعه داریم که نگاه‌شان به وضعیت جامعه بیش از اینکه از زاویه منافع مردم و حل مشکلات آنان باشد، تابع برخی گزاره‌های تاریخ گذشته‌ای است که تار و پود آنها پوسیده شده است.

🔹روحانیت باید پناه مشکلات مردم باشد و الا در قدرت بودن و تریبون سیاسی یکسویه داشتن کمکی به حفظ رابطه آنان با مردم نمی‌کند که بخواهند مردم را به دو گروه درون و بیرون روحانیون تقسیم کنید.‌ اگر این گونه ادامه داده شود، درونی باقی نخواهد ماند، اگر تا حالا تمام نشده باشد.‌ کافی است در خیابان راه بروید تا واکنش و نحوه رفتار مردم عادی را با خود ببینید.

📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین

@hammihanonline
hammihanonline.ir

فرقه انحرافی دوم

سرمقاله هم‌میهن
14 بهمن 1403

🔹هرچه می‌گذرد، بیشتر متوجه می‌شویم که شعار وفاق و تعیین محدوده برای آن چقدر مهم است و اتفاقاً تندروها که همان بقایای فرقه انحرافی اول هستند، چرا بیش از هر چیزی با این شعار مخالف هستند و می‌کوشند که آن را زمین‌گیر سازند.

🔹سیاست فرقه‌های سیاسی مبتنی بر خواب‌ و اوهام است. تندروها خواب‌های زیادی برای کشور دیده‌اند.

🔹آنان چنان در پریشانی فکر غرق هستند که حتی در فضای مجازی پا را از گلیم خود فراتر گذاشته‌اند و نسبت به افراد بالاتر هم تندخویی و جسارت می‌کنند .

🔹جای تأسف است که گفته شود مشابه همین هشدارها و انذارها درباره «فرقه انحرافی اول» داده شد؛ ولی گوش شنوا و چشم بینایی نبود تا نشانه‌های آشکار این انحراف را ببیند و فقط هنگامی بیدار شدند که کار از کار گذشته بود و بحران بزرگی را در کشور ایجاد کردند .

🔹تا اینجا خیلی مسئله‌ای نیست. مشکل در همراهی نسبی بخشی از نهادهای رسمی با این جریان است. همان اتفاقی که با جریان یا «فرقه انحرافی اول» هم رخ داد .


📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین

@hammihanonline
hammihanonline.ir

کدام نماینده؟

سرمقاله هم‌میهن
دوشنبه 15 بهمن 1403

🔹شاید هیچ نهادی در دنیای جدید به اندازه مجلس اهمیت سیاسی و کارکرد مفید نداشته باشد. البته مجالسی که اعضای آن نماینده واقعی مردم باشند و در برابر انتخاب‌کنندگان خود مسئول و پاسخگو باشند.


🔹نمایندگانی که از طرف اکثریت مردم انتخاب شوند و نه با ۳درصد واجدین حق رای.

🔹نمایندگانی که به دنبال ایجاد اشتغال برای همه مردم و جوانان باشند و نه برای افراد نزدیک خود.

🔹حالا چنین مجلسی در جلسه غیرعلنی خود به موضوع FATF پرداخته؛ درحالی‌که قانون آن در مجالس قبلی تصویب شده و مجمع تشخیص باید رسیدگی کند.

🔹یک جناح تندرو دنبال ایجاد مانع در برابر تحقق وعده‌های رئیس‌جمهور است.

🔹لحظه‌ای تامل نمی‌کنند که اولاً همه مشکلات از تحریم‌های آمریکا نیست بلکه بخش مهمی هم در خودتحریمی آقایان است که با عدم تصویب FATF امکان مبادله و نقل و انتقال آزاد و کم‌هزینه ارز را از مردم و کشور سلب کرده‌اند. تازه اگر امروز اقدام کنند، شاید دو سال دیگر مسئله حل شود.

📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین

@hammihanonline
hammihanonline.ir

🔴اعتکاف جوانان!

🔺۱۵ بهمن ۱۴۰۳

✍️عباس عبدی

🔘در میان امامان جمعه تهران آقای علی‌اکبری جوان‌تر از بقیه، و رییس شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه است و به طور معمول انتظار می‌رود که سخنان دقیق‌تری بزنند که معمولاً تا کنون و در مقایسه با ائمه دیگر جمعه چنین بوده است، ولی چند روز پیش در مراسم معارفه امام جمعه قزوین نکته‌ای را گفت که نیازمند نقد و ارزیابی است، زیرا مدعی شدند که: ▪️«امروز اقبال نسل جوان و نوجوان به دین را شاهد هستیم به‌گونه‌ای که ۷۰ درصد معتکفین را جوانان تشکیل داده‌اند.»▪️

🔘اینکه ۷۰ درصد معتکفین را جوانان تشکیل می‌دهند مورد بحث من نیست، احتمالاً ایشان یا نهاد متبوع اطلاعات آماری دارد، و فرض می‌کنیم که درست هم باشد، ولی آیا از این گزاره می‌توان نتیجه گرفت که گرایش جوانان به دین بیش‌تر شده است؟ ماجرا آنچنان واضح و خلاف مشاهدات است که شاید نیازی به تحلیل و نقد این گزاره نباشد، و در ردیف دیگر گزاره‌های رایج در سخنان مقامات حکومتی تلقی شود که چشم بسته همه چیز را خوب توصیف می‌کنند، این که مثلاً وضع عمومی مناسب است، در حال جلو زدن از خیلی‌ها هستیم و... که البته در اغلب موارد گوینده به نادرست بودن این ادعای خود واقف است و شاید خودش فریب آن را نخورد و فقط گمان کند که با چنین روایتی ولو غیر واقعی می‌تواند، واقعیت جدیدی که مطابق این روایت باشد را خلق تا مردم باور کنند، که البته این نتیجه رخ نمی‌دهد و اثر منفی دارد.

🔘به گمانم این سخنان آقای علی‌اکبری از سنخ فوق نیست یا حداقل من گمان می‌کنم که چنین نیست ولی چون درست نیست می‌کوشم توضیح دهم که چرا نادرست است. گرایش به دین را برحسب مطالعات موجود در سال‌های ۱۳۵۳ تا ۱۴۰۲ و فقط برحسب گروه سنی جوانان در دو مورد خواندن نماز و گرفتن روزه مقایسه می‌کنم تا تصویری از ادعای مزبور به دست آید.

🔘در سال ۱۳۵۳، ۶۶ درصد جوانان ۱۵ تا ۲۴ سال گفته بودند که همیشه نماز می‌خوانند، ۲۱ درصد نیز گاهی می‌خواندند، هم‌چنین ۶۸ درصد می‌گفتند که همیشه روزه می‌گیرند و ۲۱ درصد گاهی را پاسخ داده بودند. در سال ۱۳۹۴ جوانان ۱۵ تا ۲۹ سال چنین پاسخ داده‌اند که، ۴۷٫۱ همیشه و ۲۲٫۹ اکثر اوقات نماز می‌خواندند که با ارفاق فرض می‌کنم جمع هر دو را معادل همیشه نماز می‌خواند بدانیم که ۷۰ درصد می‌شود. این درصد در روزه گرفتن ۶۷ درصد است.

https://telegra.ph/اعتکاف-جوانان-02-02-2

🔴نشستی ضروری ولی بی‌حاصل

🔺 سرمقاله هم‌میهن ۱۶ بهمن ۱۴۰۳

🔘نشست مشترک سران سه قوه، وزرا، روسای کمیسیون‌های مجلس و معاونین قوه قضاییه تحت عنوان «همدلی برای مردم ایران» برگزار شد. نشستی که از جهاتی ضروری می‌نمود ولی ظاهراً و بر اساس مطالب منتشره از نشست، حاصل چندانی نداشته است زیرا روسای قوا همچنان به کلی‌گویی و نصیحت و حتی از موضع یک منتقد و ناصح به نقد امور و ذکر نصایح پرداخته‌اند، در حالی که باید از موضع قدرت نشان می‌دادند که مسأله جامعه از نظر آنان چیست و چگونه آن را می‌خواهند حل کنند؟ آنان باید اراده خود در قوه متبوع‌ را نشان می‌دادند. اراده‌ای که خبری و اثری از آن نبود. شاید این نشست بخش‌های غیر علنی هم داشته که ما خبر نداریم و اگر چنین باشد امیدواریم آنجا خبرهایی باشد و الا در حد مطالب بیان شده هیچ فایده‌ای نداشت و کورسوی امیدی را روشن نکرد.

🔘آقای رییس‌جمهور هر روز سخنرانی‌هایی خوبی می‌کنند و نکات اخلاقی و سیاسی و نصایح پدرانه جالبی را می‌گویند که، اگر نه برای مردم، ولی برای مخاطبان حکومتی در نشست‌های رسمی تازگی دارد. مطالب جالبی در باره مردم و ضرورت تمایز نگذاشتن میان آنان طرح می‌کند. آقای پزشکیان همه اینها را در ذیل رویکرد ارزشمند وفاق تکرار می‌کند ولی وفاق مورد نظرشان در عمل با تعبیر نادرستی مواجه شده حتی از جانب خود ایشان.

🔘همچنین در نزد اعضای دولت متبوع ایشان، وفاق معادل توزیع پست‌های کشور تعبیر شده و زیر مجموعه‌های مدیریت را به صرف این که از آن طرف ولی فاقد لیاقت کافی هستند و شاید برای تحقق وفاق، بر پست‌ها و شرکت‌های مهم صنعتی و اقتصادی منصوب می‌کنند و طبعا با این دست فرمان در انتصابات، باید منتظر ناکارآمدی‌ها و زیان‌های بیشتر و فسادهای دیگر باشیم، بدون این که مشکل چندانی از مردم و اقتصاد حل شود. وفاق را به منزله نادیده گرفتن مشکلات و سکوت در برابر تخلفات نباید دانست.

https://telegra.ph/نشستی-ضروری-ولی-بی%E2%80%8Cحاصل-02-03

🔴دولت؛ زمان؛ امید و اعتماد

🔺اعتماد ۱۷ بهمن ۱۴۰۳

✍️عباس عبدی

🔘اعتماد ویژگی عجیبی است. مثل گریس و روغن است که حرکت چرخ‌دنده‌ها را روان می‌کند. اعتماد روابط فرد با فرد، فرد با حکومت و نهادهای رسمی را روان و کم‌هزینه و موثرتر می‌کند. کافی است که چرخ‌دنده‌ها خشک باشند، چند بار که با هم اصطکاک پیدا کردند، ساییده و یا حتی شکسته می‌شوند. مهم‌ترین سرمایه هر فرد، نهاد و یا دولت، اعتمادی است که دیگران به آن دارند. اعتماد ذره‌ذره به وجود می‌آید ولی همیشه این خطر هست که به یک باره از میان برود. کافی است که یک دروغ بشنویم تا اعتمادمان رنگ ببازد. ولی برای به دست آوردن اعتماد باید ده‌ها و صدها بار صداقت و راستگویی خود را ثابت کنیم.

🔘آقای پزشکیان و دولت او در معرض خطر از دست دادن اعتماد عمومی هستند. اعتمادی که از ابتدا هم ضعیف بود. در واقع اعتماد ضعیف از اینجا ناشی می‌شد که بسیاری از مردم معتقد بودند که در فضا و ساختار سیاسی موجود، نمی‌توان کار موثری کرد و انجام سیاست‌های مفید و کارآمد تقریباً غیر ممکن است. یا حداقل گمان می‌کردند که آقای پزشکیان کسی نیست که بتواند این تحول را رقم بزند. آن ۵۰ درصدی که در انتخابات شرکت نکردند را می‌توان تا حدی طرفدار این ایده دانست. در واقع بی‌اعتمادی آنان فراتر از بی‌اعتمادی به پزشکیان بود. طبیعی است حداقل بخش مهمی از کسانی که به او رأی ندادند فاقد چنین اعتمادی به شخص پزشکیان برای تصدی مقام ریاست‌جمهوری بودند.

🔘البته پس از انتخابات و به طور متعارف امید و اعتماد به فرد منتخب زیاد می‌شود، در واقع به صورت غریزی، مردم فرصتی برای او فراهم می‌کنند تا بلکه کاری انجام شود. این ظرفیت سیاسی برای آقای روحانی در سال ۱۳۹۲ و پس از انتخابات بسیار بالا بود. گر چه وی ۵۰ درصد آرا را آورد، ولی پس از انتخابات به محبوبیت ۷۷ درصدی رسید، زیرا امید به آینده ایجاد شده بود. آقای پزشکیان مطابق نظرسنجی پایان شهریور ماه فقط ۵۰ درصد محبوبیت (زیاد و خیلی زیاد) داشته است. این رقم در شرایط کنونی و مطابق نظرسنجی‌ها بسیار کاهش یافته، و علت روشن است. میان انتظارات مردم با میزان و کیفیت تحقق وعده‌های داده شده، فاصله زیادی است.

https://telegra.ph/دولت-زمان-امید-و-اعتماد-02-04

دیرتصمیمی بدتر از بدتصمیمی

سرمقاله هم‌میهن
18 بهمن 1403

🔹بالاخره پس از گذشت بیش از ۱۵روز از آغاز دوره جدید ریاست‌جمهوری، ترامپ از سیاست خود درباره ایران نیز رونمایی کرد؛ هرچند خودش مدعی است که چندان راضی به این سیاست نبوده، ولی فشار اطرافیان موجب شده که بپذیرد اما در طرف ایرانی هیچ رویکرد روشنی که پاسخ آن تلقی شود تاکنون(چهارشنبه ۱۷ بهمن) بیان نشده است؛ البته وقت هست و می‌توان یکی دو روز هم صبر کرد.

🔹در هر صورت، انتظار می‌رود که در درجه اول پاسخ ایران صریح و روشن باشد. استخوان لای زخم نباشد. مثل کسانی نباشید که قادر به گرفتن تصمیم نیستند و هنگام سخن گفتن گویی چند تا سنگ‌ریزه در دهان دارند.

🔹متاسفانه در همین روزها صداهای گوناگونی در ایران شنیده می‌شود. مسئولیت این موضوع برعهده شخص آقای رئیس‌جمهور است و باید سیاست پیش‌رو را متمرکز و صریح مدیریت کند و تصمیم بگیرد.

🔹ما نمی‌دانیم واقعیت چیست؛ ولی می‌دانیم که اولاً، پزشکیان در مدیریت امور غایب است. ثانیاً سالی که نکوست از بهارش پیداست،


📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین

@hammihanonline
hammihanonline.ir