خشنو تره اهوراهه مزدا🔥

🌞امروز به روز فرخ و پیروز :
           
# اردیبهشت امشاسپندروز🔥
#از ماه خورداد🌹

#سال 3762 زرتشتی🌸
            
۲۵۸۳ شاهنشاهی
21می 2024 میلادی🪴

برابر با :

🌻 #سه شنبه ۱ خوردادماه خورشیدی۱۴۰۳

اردیبهشت: بهترین راستی
@akherin

🔥سرود_اوستایی_ینگه_هاتام
موبد_کورش_نیکنام

👈ینگهه هاتام، سرود برتری جایگاه زن و مرد در اوستا

یِنگهه هاتام. آئت یِسنِه . پَئی تی وَنگهُو. 
مزدا اهورا. وَاِتا. اَشات هَچا. 
یا ئونگهامچا. تائونس چا. تائوس چا . یَزَه مَئیدِه .. 

این سرود که بند پانزدهم از هات ۲۷ یسنا می باشد، پیش در آمدی بر هات ۲۸ است که با اشم وهو (بند ۱۳) و یتا اهو (بند ۱۴)، آغاز سرودهای اشوزرتشت (گات ها) به حساب می آید. ینگهه هاتام در بخش های گوناگون اوستا سروده شده است که به هنگام نیایش های آیینی خوانده می شود. ازیکسو اشاره به تساوی حقوق زن ومرد دارد و از سوی دیگر اشاره به ابزار وراهکاری شده است که هرمرد و زن با ارادهً خویش بتواند با دیگری مسابقه بگذارد ودر راه پیشرفت زندگی از رقیب خود پیشی بگیرد. 
چمار(معنی) هریک از واژگانی که در این سرود آمده به زبان پارسی چنین است. 
یِنگهه: از میان ، از بین 
هاتام : مردمان، هستی ها ، 
آئت یِسنِه : برای ستایش، از روی ستایش 
پَئی تی وَنگهُو: به بهترین وجه ، با نیکوترین روش 
مزدا اهورا: خداوند، پروردگار 
وَئتا : می شناسد، تشخیص می دهد 
اشات هَچا : از روی راستی، با هنجائُونگهانس چا : همهً این ها، همهً آنها 
تانس چا : زنان، بانوان 
تائُوس چا : مردان، آقایان 
یَزَه مَئیده : درود می فرستیم، ستایش می کنیم 

برگردان سرود: 
درود می فرستیم ومی ستاییم، 
همهً زنان ومردانی که از میان مردمان، 
به شناخت اهورامزدا، 
درانجام کارنیک وپیوستن به اشا، 
بهترین باشد. 

اشاره: 
در بینش اشوزرتشت زن و مرد با یکدیگرتفاوتی ندارند و هیچیک به سبب جنسیت یا توانمندی بدنی بر دیگری برتری ندارند، تنها پیوستن به هنجار راستی و اشا ( بهره مندی از منش نیک وسازنده، گفتاردرست وگویش اثربخش و انجام کارنیک وسود رسان) هر مرد و زنی را بهتر، والاتر وارزشمند تر می گرداند. در بینش زرتشت، اشا ، هنجارو نظامی است که برجهان هستی پیوسته جاری و پایداراست زیرا از آغاز ساختارآفرینش بر اشا استوار شده است. همان نیرویی که ابر و باد و مه و خورشید و فلک را به کار واداشته است تا هستی برای انسان نیزخوش آیند و به کام باشد . در این راستا انسان نیز( زن ومرد ، پسر ودختر ، پیر وجوان ) باید بکوشد تا در هنجار گرایی و گسترش راستی و اشا سهمی داشته باشد. بنابراین کسی که بهرهً بیشتری ازکردار خویش در راستای نیکوکاری وخدمت به دیگران از زمانه برگیرد در مسابقه زندگی، با نشانِ باشکوهِ انسان بودن سرافراز گشته و بر سکوی قهرمانی در جایگاهی بالاترایستاده و از رقیب خود در زندگی پیشی گرفته است. 

✍️ موبد کورش نیکنام
@akherin

👈مفهوم امشاسپندان

در هر بند از گاتاها، از اهورامزدا و صفات او یاد شده است. صفات پروردگار ویژگی های مینوی و مجرد هستند که با ذات اهورایی پیوستگی دارند و از او سرچشمه می گیرند.

هر کس که صفتی از اهورامزدا را یاد کند یا به آن متوسل شود، یعنی اهورامزدا را یاد کرده و به خدا توسل جسته. اهورامزدا و شش صفت او یعنی اشا، وهومن، خشترا، آرمئیتی، هئوروتات، امرتات (راستی، نیک اندیشی، توانایی، پرهیزگاری، رسایی و جاودانگی) از یکدیگر تفکیک پذیر نیستند و در راس آنها سپنتامئینیو، آن ذات و گوهر اهورایی که در نهادش نهفته است، گرایش جوید و پایبند باشد، به صفات خدایی  نزدیک خواهد شد. گروهی اشا [یا وهومن] را نخستین صفت اهورامزدا و وهومن [یا اشا] را که بعدا به آن اشاره شده، دومین صفت قلمداد می کنند و به این صورت سلسله مراتبی میان آن صفات تصور کردند. در شمردن این صفات بدیهی است یکی را پس از دیگری باید نام برد و آن بدن معنی نیست که یکی برتر و مهم تر از دیگری است. آن صفات تجزیه ناپذیر، جدانشدنی، مجرد و ذهنی هستند که در راس آنها گوهر یا مینوی پاک قرار دارد. زرتشت در این بند آرزو می کند که با یاری وهومن و پیروی از خردمندی و اندیشه ی نیک، خدا را بشناسد و به او نزدیک شود و با پشتیبانی اشا، به آن حقیقت و هنجاری که بر هستی حکومت دارد، دست یابد.
@akherin

کارهای دستی و هنری زرتشتی برای خوان زیبای گواه گیری
@akherin

📚تاریخ بخوانیم
تلاش برای آزادی(بخش یکم):

ابومسلم خراسانی:
حمزه ی اصفهانی،ابومسلم را از بازماندگان حمزه پسر عماره میداند و بر این باور است که حمزه نسب به گودرز پسر گشیاد میرساند.

گروهی ابومسلم را از بازماندگان بزرگمهر وزیر انوشیروان ساسانی نوشته اند.ابومسلم در سال100 هجری در اصفهان زاده شد و هنگامی که نوزده ساله شد در کوفه به خدمت ابراهیم امام درآمد که چون نشان هوش و زیرکی در او میدید،او را ابومسلم نامید.پس از چندی ابراهیم امام،ابومسلم را به فرماندهی پیروان خود گماشت و در سال124 برای گرفتن بیعت به خراسان فرستاد.

ابومسلم چندسالی در نهان برای آل عباس بیعت گرفت.در سال128ابراهیم امام نامه هایی نوشت و ابومسلم را به فرمانروایی خراسان برگزید.در اواخر رمضان129،شورش بر امویان آغاز گشت و ابومسلم برای یاران خود،پوشش و پرچم سیاه برگزید.ابومسلم پس از به دست گیری مرو،امویان بسیاری را کشت و بر سراسر خراسان چیره شد.

در همان سال،ابومسلم سفاح را به جای خود گماشت و به همراه ابوجعفرمنصور روانه ی سفر حج شد.آنان هنگام بازگشت از مرگ خلیفه اگاه شدند.منصور فورا ابومسلم را به شهر انبار فرستاد تا از اشوب جلوگیری کند چراکه عیسی بن موسی بن عبدالله بن عباس آغاز به گرفتن بیعت کرده بود.ابومسلم و منصور به فاصله ی چند روز به انبار رسیدند.منصور چون پشیمانی عیسی را دید از خون او گذشت و به رویارویی با عبدالله بن علی شتافت که رویای خلافت در سر داشت.

ابومسلم در نصیبین با او رو به رو شد و پس از پنج ماه توانست پیروزی را به دست آورد.هنگامی که منصور از پیروزی ابومسلم آگاهی یافت،غلام خود را برای جمع آوری غنایم سوی او فرستاد.این کردار بر ابومسلم گران آمد پس نامه ی خلیفه سوی مالک بن هیثم انداخت و اینگونه خلیفه را تحقیر کرد.خلیفه از این کردار برآشفت و کمر به نابودی ابومسلم بست.ابومسلم راه خراسان را در پیش گرفت.

در ری،حمید مرورودی از سوی خلیفه نزد او رفت و بازگشتش را توصیه کرد.ابومسلم اگاه شد که خلیفه یاران او در خراسان را پراکنده کرده است پس سوی خلیفه بازگشت.هنگامی که ابومسلم به نزد منصور رسید،خلیفه به نیزنگ او را خلع سلاح کرد و با فرمانی سپاهیان را بر سرش ریخت تا ابومسلم را پاره پاره کنند.ابومسلم در چهارشنبه ی بیست و پنجم شعبان 137 هجری با نیرنگ خلیفه کشته شد.
@akherin

خشنو تره اهوراهه مزدا🔥

🌞امروز به روز فرخ و پیروز :
           
# خوردادامشاسپندروز🔥
#از ماه خورداد🌹

#سال 3762 زرتشتی🌸
            
۲۵۸۳ شاهنشاهی
24می 2024 میلادی🪴

برابر با :

🌻 #آدینه ۴ خوردادماه خورشیدی۱۴۰۳

خورداد: رسایی،والایی
🌿جشن خوردادگان فرخنده باد

@akherin

نیایش 🌿🌿🌿

‌امشاسپند خرداد را برای فرّوفروغش با نمازی به بانگ بلندو با زَور ( پیشکش و نذر و نیاز) می ستاییم.
ما‌اَمشاسپند خرداد را با هوم آمیخته با شیر، با بَرسَم ، با زبانِ خرد و مانتره و با اندیشه و گفتار و کردار نیک ، با زَور و با سخنِ رسا میستاییم.

درهنگام سرایش نيايش آبزور موبد از داخل ظرفي كه محتواي شير، آب، کمی برنج و گندم، آويشن و پرگل هست به داخل استخري پراز آب میریزد.

جشن خردادگان گرامی باد🌷💦
@akherin

📚تاریخ بخوانیم
تلاش برای آزادی(بخش دوم):

عبدالله بن مقفع(روزبه پور دادویه):
عبدالله،که پیش از گرویدن به اسلام روزبه نام داشت،در شهر پیروز اباد استان پارس چشم به جهان گشود.شماری از مورخان او را دادبه و پدرش را دادجشنش نام برده اند اما نام روزبه درست تر مینمایاند.پدر او از سوی حجاج بن یوسف،فرماندار عراق عجم،مامور دریافت مالیات استان پارس بود.روزبه به اعتبار پدر خود توانست دانش های متداول زمان را فراگیرد.

او در زمان خلافت سلیمان پسر عبدالملک،از سوی صالح بن عبدالرحمن مامور دریافت مالیات شهرهای پیرامون دجله شد.مدتی نیز در خدمت یزیدبن عمرو بود.هنگامی که یزید بن عمرو فرمانروای بصره شد،روزبه منشیگری پسرش داوود را به گردن گرفت.پس از نابودی بنی امیه،داوود بن یزید کشته شد و ابن مقفع به خدمت عیسی بن علی در آمد.در کرمان مدتی چند منشی بود و پس از پذیرش اسلام در بصره،آموزگار بزرگ زادگان شد.

آنگونه که گفته شد،عبدالله بن علی(عموی منصور که سودای خلافت در سر داشت)از ابومسلم شکست خورد و نزد برادران خود،عیسی و سلیمان گریخت.عیسی و سلیمان به بصره رفتند تا برای برادر خود از خلیفه امان نامه بگیرند.منصور این پادرمیانی را پذیرفت و خواست تا نامه ای بنویسند و برای دستینه نزد او گذارند.آن ها از ابن مقفع خواستند تا نامه را به گونه ای بنویسد که منصور نتواند از گفته ی خود سرپیچی کند.ابن مقفع در نوشتن نامه زیاده روی کرد پس چون نامه را به خلیفه دادند،منصور سخت خشمگین شد و در نامه ای از سفیان،فرماندار بصره،خواست تا نویسنده ی نامه را از میان بردارد.

اورده اند که ابن مقفع همواره سفیان را به ریشخند میگرفت.از داستان هایی که در اینباره گفته اند آن است که سفیان بینی بسیار بزرگی داشت،هرگاه ابن مقفع او را میدید میگفت:"درود بر شما دو تن(تو و بینی ات)."دیگر آن که پیوسته او را فرزند زن شهوتران میخواند.سفیان سوگند خورده بود که تن او را پاره پاره کند و اکنون با فرمان خلیفه فرصتی برای این کار یافته بود.

روزی ابن مقفع خواستار دیدار سفیان شد.سفیان چندان درنگ کرد تا همه ی دیدار کنندگان بیرون رفتند انگاه با ابن مقفع به اتاقی رفت و گفت:"به یاد داری انچه که مادر من را به آن میخواندی؟چنانکه تو گفتی،مادر من شهوتران باد اگر تو را نکشتم به کشتی بیمانند."پس فرمان داد تا تنوری برتافتند و اندام او را یک یک جدا میکرد و در تنور می افکند.پس از آن بر سر تنور ایستاد و گفت بر این کار که کردم بازخواست نخواهم شد چرا که تو زندیق بودی و مردمان را از دین جدا میکردی.

این رویداد در سال142هجری هنگامی که ابن مفقع سی و شش ساله بود رخ داد.
ابن مقفع یکی از بزرگترین دانشمندان ایرانی بود و در هر فرصتی دلبستگی خود را به ایران و ایرانی نشان میداد.او برای آن که شکوه و دانش ایرانیان پیش از اسلام را به تازیان بفهماند بخشی از کتاب‌های پهلوی را به تازی برگرداند و تا جایی که توانست،تاریخ ایران پیش از اسلام را زنده ساخت.

به گفته ی ابن ندیم،او یکی از مترجمان و برگیرندگان دانش از پارسی به عربی بود.
از جمله کتاب های او که به پارسی و عربی است میتوان خداینامه،ایین نامه،کلیله و دمنه،کتاب مزدک،کتاب تاج در سیرت انوشیروان،الادب الکبیر،الادب الصغیر و کتاب الیتیمه در رسائل را نام برد.
@akherin