🔥🔥روز میهنی #شاخاب_ پارس خجسته باد🔥🔥
دهم اردیبهشت ماه، روز شاخاب #پارس است. روزی که وارون بزرگداشت‌‌های روزانه در سالنماي ایران، نام فرد ويژه‌اي را به ياد نمی‌آورد و بزرگی‌اش نیز عاریه‌‌ای از بزرگی دیگری نیست. روز شاخاب پارس،فرصتی است برای نشان دادن یگانگی همه‌ي #ایرانیان از هر دین، قبیله و باوري، چرا که ردپای هیچ نژاد و قومیتی نداشته و به هیچ رنگ و زبان و دین ويژه‌اي وابسته نيست.
دهم اردیبهشت ماه در سال‌شمار تاریخی و سیاسی ایرانیان به نام پاینده‌ي درياي نیلگون پارس، نوشته شده است نامی به جای مانده از کهن‌ترین بنمایه های تاریخی و ثبت شده در دیرینه‌ترین جغرافیای جهان.هرچند تلاش‌های بسیاری از سوی #تازيان برای خدشه‌دار كردن این سند تاریخی انجام شده و در سال‌های گذشته نیز نام شاخاب پارس هدف قرار گرفته است، اما پایداری ایرانیان برای پاسداري از يادمان‌هاي کهن تاریخی ایران و جهان، شاخاب همیشه پارس را پاینده نگه داشته است.
زمانی که پارسیان به كناره‌ي دریای جنوب رسیدند یعنی از هزاره دوم پیش از میلاد این دریا را پارسی یا شاخاب پارس نام نهادند زیرا نخستین روزی که نام اين دریا در اسناد و مدارک سرشناس تاریخی دیده شده تا امروز آن را به همین نام خوانده‌اند و در سراسر گيتي همیشه و به هر زبانی این نام روايي داشته است.ديرينه‌ترین اسناد درباره ی شاخاب پارس، در تورات و همچنین سنگ‌نبشته‌اي است از #داریوش یکم #هخامنشی در تنگه سوئز در #مصر است که بیش از ٢٥٠٠سال پیش بخشی از گستره‌ي پادشاهی ایران بوده است.
دریانوردی ایرانیان در شاخاب پارس، نزديك‌‌به ٥٠٠ سال پیش از میلاد و در دوران فرمانروايي داریوش يكم آغاز شد. داریوش بزرگ، نخستین ناوگان دریایی جهان را به وجود آورد. کشتی‌های او درازاي رودخانه سند را تا کرانه‌های اقیانوس #هند و دریای عمان و شاخاب پارس پیمودند، سپس شبه جزیره #عربستان را دور زده تا انتهای دریای سرخ کنونی رسیدند. او برای نخستین بار در جایگاه کنونی تنگه #سوئز فرمان کندن آبراهی را داد و کشتی‌هایش از همین آبراه به دریای #مدیترانه راه یافتند.
در گل‌نوشته‌اي که در این آبراه به دست آمده نوشته شده‌است:«من پارسی هستم.
از پارس مصر را گشودم.
من فرمان کندن این تنگه را داده‌ام از رودی که از مصر روان است به دریایی که از پارس آید پس این تنگه کنده شد چنان که فرمان داده‌ام و ناوها آیند از مصر از این آبراه به پارس چنان که خواست من بود».
@akherin
دهم اردیبهشت ماه، روز شاخاب #پارس است. روزی که وارون بزرگداشت‌‌های روزانه در سالنماي ایران، نام فرد ويژه‌اي را به ياد نمی‌آورد و بزرگی‌اش نیز عاریه‌‌ای از بزرگی دیگری نیست. روز شاخاب پارس،فرصتی است برای نشان دادن یگانگی همه‌ي #ایرانیان از هر دین، قبیله و باوري، چرا که ردپای هیچ نژاد و قومیتی نداشته و به هیچ رنگ و زبان و دین ويژه‌اي وابسته نيست.
دهم اردیبهشت ماه در سال‌شمار تاریخی و سیاسی ایرانیان به نام پاینده‌ي درياي نیلگون پارس، نوشته شده است نامی به جای مانده از کهن‌ترین بنمایه های تاریخی و ثبت شده در دیرینه‌ترین جغرافیای جهان.هرچند تلاش‌های بسیاری از سوی #تازيان برای خدشه‌دار كردن این سند تاریخی انجام شده و در سال‌های گذشته نیز نام شاخاب پارس هدف قرار گرفته است، اما پایداری ایرانیان برای پاسداري از يادمان‌هاي کهن تاریخی ایران و جهان، شاخاب همیشه پارس را پاینده نگه داشته است.
زمانی که پارسیان به كناره‌ي دریای جنوب رسیدند یعنی از هزاره دوم پیش از میلاد این دریا را پارسی یا شاخاب پارس نام نهادند زیرا نخستین روزی که نام اين دریا در اسناد و مدارک سرشناس تاریخی دیده شده تا امروز آن را به همین نام خوانده‌اند و در سراسر گيتي همیشه و به هر زبانی این نام روايي داشته است.ديرينه‌ترین اسناد درباره ی شاخاب پارس، در تورات و همچنین سنگ‌نبشته‌اي است از #داریوش یکم #هخامنشی در تنگه سوئز در #مصر است که بیش از ٢٥٠٠سال پیش بخشی از گستره‌ي پادشاهی ایران بوده است.
دریانوردی ایرانیان در شاخاب پارس، نزديك‌‌به ٥٠٠ سال پیش از میلاد و در دوران فرمانروايي داریوش يكم آغاز شد. داریوش بزرگ، نخستین ناوگان دریایی جهان را به وجود آورد. کشتی‌های او درازاي رودخانه سند را تا کرانه‌های اقیانوس #هند و دریای عمان و شاخاب پارس پیمودند، سپس شبه جزیره #عربستان را دور زده تا انتهای دریای سرخ کنونی رسیدند. او برای نخستین بار در جایگاه کنونی تنگه #سوئز فرمان کندن آبراهی را داد و کشتی‌هایش از همین آبراه به دریای #مدیترانه راه یافتند.
در گل‌نوشته‌اي که در این آبراه به دست آمده نوشته شده‌است:«من پارسی هستم.
از پارس مصر را گشودم.
من فرمان کندن این تنگه را داده‌ام از رودی که از مصر روان است به دریایی که از پارس آید پس این تنگه کنده شد چنان که فرمان داده‌ام و ناوها آیند از مصر از این آبراه به پارس چنان که خواست من بود».
@akherin
| گربه ای که میخواست تنها باشد |
این کاریکاتور ارزشمند توسط استاد رسام ارژنگی کشیده شده است که طی دوران اشغال ایران توسط متفقین، در سال ۱۹۴۵ در نشریه Punch لندن به چاپ رسید.
کاریکاتور حاوی تصویر تلخ و دلخراشی از گربه ایرانی است که بر روی قالی نشسته و توسط شیر انگلیسی، خرس روسی و عقاب آمریکایی محاصره شده است.
@akherin
این کاریکاتور ارزشمند توسط استاد رسام ارژنگی کشیده شده است که طی دوران اشغال ایران توسط متفقین، در سال ۱۹۴۵ در نشریه Punch لندن به چاپ رسید.
کاریکاتور حاوی تصویر تلخ و دلخراشی از گربه ایرانی است که بر روی قالی نشسته و توسط شیر انگلیسی، خرس روسی و عقاب آمریکایی محاصره شده است.
@akherin
🌟گفتاری پیرامون خانواده ی اشوزرتشت🌟
🌟 اشوزرتشت، سه پسر و سه دختر داشت.نام سه پسرانش به ترتیب سن، عبارت اند از: ایست واستر - اُروه تدنر و خورشید چهر.
و نام سه دخترانش: فرین - تریتی و پئوروچیست.
در هنگام مهاجرت اشوزرتشت، چنین پیداست که همسر آن وخشور قبلا در آذربایجان درگذشته و دو دختران بزرگترش نیز همسر و فرزندانی داشته که نتوانسته بودند با پدر خود به خاور ایران کوچ کنند. به طوریکه از گاتها بر می آید، تنها ایست واستر و پئوروچیست توانسته بودند در این سفر با مِیدیوماه، پسرعموی پیامبر همراهی کنند که بعدا نیز آن دختر به همسری جاماسب در می آید.
چنانچه از یسنای ۵۱، بند ۷ بر می آید، اشوزرتشت نیز بعدا دختر فرشوشتر، وزیر گشتاسب را به همسری خود برمیگزینند و از این همسر که نام خانوادگی اش هُووی (اوستا هوگوه) است، دو پسر دیگر، یعنی اُروه تدنر و خورشید چهر به دنیا می آیند.
خود آن وخشور برابر یسنای نامبرده میفرماید: «فرشوشتر هُوگُوه، دختر گرانبها و عزیز خویش را به زنی به من داد؛ بشود که اهورامزدا برای ایمان پاکش او را به دولت راستی رساند.» 🌟
✍🏻 برگرفته از کتاب زرتشت و آموزش های او؛ نوشته ی موبد موبدان، رستم شهزادی
@akherin
🌟 اشوزرتشت، سه پسر و سه دختر داشت.نام سه پسرانش به ترتیب سن، عبارت اند از: ایست واستر - اُروه تدنر و خورشید چهر.
و نام سه دخترانش: فرین - تریتی و پئوروچیست.
در هنگام مهاجرت اشوزرتشت، چنین پیداست که همسر آن وخشور قبلا در آذربایجان درگذشته و دو دختران بزرگترش نیز همسر و فرزندانی داشته که نتوانسته بودند با پدر خود به خاور ایران کوچ کنند. به طوریکه از گاتها بر می آید، تنها ایست واستر و پئوروچیست توانسته بودند در این سفر با مِیدیوماه، پسرعموی پیامبر همراهی کنند که بعدا نیز آن دختر به همسری جاماسب در می آید.
چنانچه از یسنای ۵۱، بند ۷ بر می آید، اشوزرتشت نیز بعدا دختر فرشوشتر، وزیر گشتاسب را به همسری خود برمیگزینند و از این همسر که نام خانوادگی اش هُووی (اوستا هوگوه) است، دو پسر دیگر، یعنی اُروه تدنر و خورشید چهر به دنیا می آیند.
خود آن وخشور برابر یسنای نامبرده میفرماید: «فرشوشتر هُوگُوه، دختر گرانبها و عزیز خویش را به زنی به من داد؛ بشود که اهورامزدا برای ایمان پاکش او را به دولت راستی رساند.» 🌟
✍🏻 برگرفته از کتاب زرتشت و آموزش های او؛ نوشته ی موبد موبدان، رستم شهزادی
@akherin
کاخ ساسانی سروستان در استان پارس در جنوب شهر سروستان این کاخ در زمان بهرام_پنجم یا بهرام گور ساسانی 421....تا438 میلادی ساخته شده است
ایران زیبا🌹
@akherin
ایران زیبا🌹
@akherin
ایریستَنام. اوروانُو. یَزَمئیده. یا اَشَه اُنام. فرَوَشَیُو
به روان و فروهر همه درگذشتگان پارسا درود باد🙏موبد کورش نیکنام، نویسنده و پژوهشگر فرهنگ ایران باستان، نماینده زرتشتیان در هفتمین دوره مجلس در پی بیماری سرطان در فرانسه درگذشت.
موبد کورش نیکنام شامگاه پنجشنبه 20 اردیبهشت‌ماه 1403، به روز رام ایزد از ماه اردیبهشت‌ماه 3762 زرتشتی دور از زادگاهش دیده فروبست.
موبد نیکنام نوشته‌ها و پژوهش در زمینه تاریخ ایران و دین زرتشتی، به عنوان یکی از چهره‌های سرآمد در حوزه مطالعات تاریخ و فرهنگ زرتشتیان شناخته میشود. به روز دی به دین از ماه تیر، بیستم تیر ماه ١٣٣٣ خورشیدی در یزد زاده شد. پدرش خدارحمِ اسفندیارِ مهرِ آدر شهریار اهل خرمشاه بود و به گفته‌ی نیاكان او از جنوب خراسان به یزد كوچ كرده‌اند. مادرش؛ سیمینِ مهربان اسفندیارِ خسروی اهل قاسم‌آباد و فرزند دهموبد این روستا بود. آموزش ابتدایی را دبستان دینیاری و متوسطه را دبیرستان ماركار گذراند، سپس دیپلم طبیعی را در سال ١٣٥١ از دبیرستان ایرانشهر یزد دریافت كرد. در سال ١٣٥٤ در رشته علوم تجربی از دانشسرای یزد فارغ التحصیل شد. خدمت نظام وظیفه خود را به مدت دو سال در شهرهای تهران و اهواز گذراند. از سال ١٣٥٧ به استخدام رسمی وزارت آموزش و پرورش درآمده و در آموزشگاه‌های شهرستان‌های مختلف تفت، یزد، اصفهان و در پایان دبیرستان فیروزبهرام تهران تدریس داشت. درسال ١٣٥٩با پریمرز روانیان از خانواده موبدان پیوند زناشویی داشت. در سا ل ١٣٦٠ به مدت ١٠ ماه در جبهه نبرد با عراق شركت كرد، چون با بینش فردوسی در پاسداری ازایران افتخار می‌كرد” چو ایران نباشد تن من مباد”. از سال ۱۳۶۱ دوره آموزش موبدی را به استادی موبدان زنده‌یاد فیروزآذرگشسب، مهربان فروهر و بهمن اهورایی گذرانده وگواهینامه آن را از انجمن موبدان ایران دریافت داشت. از سال ١٣٧٤ با کارشناسی زبان انگلیسی در دانشكده دینی زرتشتیان هندوستان ثبت نام و به فراگیری آموزشهای دینی وفلسفه زرتشت پرداخت. در سال ١٣٧٨ در رشته علوم پایه دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال پذیرفته شد. در سال ١٣٨٠ پس از ارایه پایان نامه آداب و رسوم سنتی و دینی زرتشتیان ایران، درجه دكتری فلسفه زرتشت را از دانشكده زرتشتیان هندوستان دریافت كرد.
درگذشت بهشتی‌روان موبد کورش نیکنام را به خانواده و بازماندگان ایشان وهازمان زرتشتیان ایران و جهان و ایرانیان دوستداردین زرتشتی و فرهنگ و تمدن ایران آرامش باد میگوییم
انسانهای بزرگ و نیک نمیمیرند،، جاودانه میشوند😢🙏
به روان و فروهر همه درگذشتگان پارسا درود باد🙏موبد کورش نیکنام، نویسنده و پژوهشگر فرهنگ ایران باستان، نماینده زرتشتیان در هفتمین دوره مجلس در پی بیماری سرطان در فرانسه درگذشت.
موبد کورش نیکنام شامگاه پنجشنبه 20 اردیبهشت‌ماه 1403، به روز رام ایزد از ماه اردیبهشت‌ماه 3762 زرتشتی دور از زادگاهش دیده فروبست.
موبد نیکنام نوشته‌ها و پژوهش در زمینه تاریخ ایران و دین زرتشتی، به عنوان یکی از چهره‌های سرآمد در حوزه مطالعات تاریخ و فرهنگ زرتشتیان شناخته میشود. به روز دی به دین از ماه تیر، بیستم تیر ماه ١٣٣٣ خورشیدی در یزد زاده شد. پدرش خدارحمِ اسفندیارِ مهرِ آدر شهریار اهل خرمشاه بود و به گفته‌ی نیاكان او از جنوب خراسان به یزد كوچ كرده‌اند. مادرش؛ سیمینِ مهربان اسفندیارِ خسروی اهل قاسم‌آباد و فرزند دهموبد این روستا بود. آموزش ابتدایی را دبستان دینیاری و متوسطه را دبیرستان ماركار گذراند، سپس دیپلم طبیعی را در سال ١٣٥١ از دبیرستان ایرانشهر یزد دریافت كرد. در سال ١٣٥٤ در رشته علوم تجربی از دانشسرای یزد فارغ التحصیل شد. خدمت نظام وظیفه خود را به مدت دو سال در شهرهای تهران و اهواز گذراند. از سال ١٣٥٧ به استخدام رسمی وزارت آموزش و پرورش درآمده و در آموزشگاه‌های شهرستان‌های مختلف تفت، یزد، اصفهان و در پایان دبیرستان فیروزبهرام تهران تدریس داشت. درسال ١٣٥٩با پریمرز روانیان از خانواده موبدان پیوند زناشویی داشت. در سا ل ١٣٦٠ به مدت ١٠ ماه در جبهه نبرد با عراق شركت كرد، چون با بینش فردوسی در پاسداری ازایران افتخار می‌كرد” چو ایران نباشد تن من مباد”. از سال ۱۳۶۱ دوره آموزش موبدی را به استادی موبدان زنده‌یاد فیروزآذرگشسب، مهربان فروهر و بهمن اهورایی گذرانده وگواهینامه آن را از انجمن موبدان ایران دریافت داشت. از سال ١٣٧٤ با کارشناسی زبان انگلیسی در دانشكده دینی زرتشتیان هندوستان ثبت نام و به فراگیری آموزشهای دینی وفلسفه زرتشت پرداخت. در سال ١٣٧٨ در رشته علوم پایه دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال پذیرفته شد. در سال ١٣٨٠ پس از ارایه پایان نامه آداب و رسوم سنتی و دینی زرتشتیان ایران، درجه دكتری فلسفه زرتشت را از دانشكده زرتشتیان هندوستان دریافت كرد.
درگذشت بهشتی‌روان موبد کورش نیکنام را به خانواده و بازماندگان ایشان وهازمان زرتشتیان ایران و جهان و ایرانیان دوستداردین زرتشتی و فرهنگ و تمدن ایران آرامش باد میگوییم
انسانهای بزرگ و نیک نمیمیرند،، جاودانه میشوند😢🙏
گاتها سروده های مقدس اشوزرتشت از ۵ بخش تشکیل شده که عبارتند از
#اهنودگات : که از هات ۲۸ یسنا شروع شده و تا هات ۳۴ ادامه دارد و ۷ هات (فصل) است و دارای ۱۰۰ بند + یک بند سرآغاز میباشد.
اهنود به یشت گاهان نیز معروف است که هنگام مراسم پُرسه "ختم" توسط موبد خوانده میشود.
#اشتودگات : که از هات ۴۳ یسنا شروع شده و تا هات ۴۶ ادامه دارد و ۴ هات است و دارای ۶۶ بند میباشد.
#سپنتمدگات : که از هات ۴۷ یسنا شروع شده و تا هات ۵۰ ادامه دارد و ۴ هات است و دارای ۴۱ بند میباشد.
#وهوخشترگات : هات ۵۱ یسناست فقط ۱ هات است و دارای ۲۲ بند میباشد.
#وهیشتوایشت گات : هات ۵۳ یسناست فقط ۱ هات است و دارای ۹ بند میباشد.
گاتها در کل ۵ بخش، ۱۷ هات (فصل)، ۲۳۸ بند + یک بند سرآغاز میباشد.
بکار بردن دستورهای اخلاقی و آموزشهای سودمند وخشور بزرگ ایران در زندگی نه فقط برای افراد زرتشتی به طور اخص بلکه برای تمام مردم جهان به طور اعم بسیار واجب است.
گاتها از لحاظ مفهوم و بمعنی سرودهای آسمانی است و با واژه گیتا که سرودهای مقدس هندوهاست مترادف میباشد.
گاتها مانند نگینی در انگشتر یسنا قرار داده شده است. که به پنج بخش تقسیم شده و دارای ۱۷ هات و ۲۳۸ بند + یک بند سرآغاز است (که در بالا به صورت کامل بیان شد)
گاتها به زبان اوستایی بسیار کهن سروده شده که از لحاظ قدمت که با ریگ وید هندوها برابری میکند که سخن خود شخص اشوزرتشت میباشد.
برگرفته :مقدمه برگردان گاتها موبد آذرگشسب
@akherin
#اهنودگات : که از هات ۲۸ یسنا شروع شده و تا هات ۳۴ ادامه دارد و ۷ هات (فصل) است و دارای ۱۰۰ بند + یک بند سرآغاز میباشد.
اهنود به یشت گاهان نیز معروف است که هنگام مراسم پُرسه "ختم" توسط موبد خوانده میشود.
#اشتودگات : که از هات ۴۳ یسنا شروع شده و تا هات ۴۶ ادامه دارد و ۴ هات است و دارای ۶۶ بند میباشد.
#سپنتمدگات : که از هات ۴۷ یسنا شروع شده و تا هات ۵۰ ادامه دارد و ۴ هات است و دارای ۴۱ بند میباشد.
#وهوخشترگات : هات ۵۱ یسناست فقط ۱ هات است و دارای ۲۲ بند میباشد.
#وهیشتوایشت گات : هات ۵۳ یسناست فقط ۱ هات است و دارای ۹ بند میباشد.
گاتها در کل ۵ بخش، ۱۷ هات (فصل)، ۲۳۸ بند + یک بند سرآغاز میباشد.
بکار بردن دستورهای اخلاقی و آموزشهای سودمند وخشور بزرگ ایران در زندگی نه فقط برای افراد زرتشتی به طور اخص بلکه برای تمام مردم جهان به طور اعم بسیار واجب است.
گاتها از لحاظ مفهوم و بمعنی سرودهای آسمانی است و با واژه گیتا که سرودهای مقدس هندوهاست مترادف میباشد.
گاتها مانند نگینی در انگشتر یسنا قرار داده شده است. که به پنج بخش تقسیم شده و دارای ۱۷ هات و ۲۳۸ بند + یک بند سرآغاز است (که در بالا به صورت کامل بیان شد)
گاتها به زبان اوستایی بسیار کهن سروده شده که از لحاظ قدمت که با ریگ وید هندوها برابری میکند که سخن خود شخص اشوزرتشت میباشد.
برگرفته :مقدمه برگردان گاتها موبد آذرگشسب
@akherin
می‌دانید ایران ما کجاست؟
ایران ما جایست که در آن یک ایرانی آذری بمانند زنده‌یاد دکتر شهریار عدل، سال ۵۸ با وجود مخالفت و عدم حمایت و پشتیبانی ۵۷ ها، با هزینه شخصی خویش، تخت‌جمشید و چغازنبیل خوزستان و نقش جهان اصفهان را در یونسکو ثبت جهانی میکند.
چرا که برای میهن‌پرستان و ملی‌گرایان فرقی بین آذربایجان، خوزستان، فارس و اصفهان و سیستان و بلوچستان و کردستان و خراسان و ... وجود ندارد و به قول شاه سخن، فروسی بزرگ
ندانی که ایران نشست من‌ست
جهان سر به سر زیر دست من‌ست
که پور فریدون نیای من‌ست
همه شهر ایران سرای من‌ست
تفکر و اندیشه ملی، قائل بر برتری منافع عالیه وطن است و سعادت و پیشرفت و آرامش اجزای وطن را در گرو سعادت و پیشرفت و توسعه و آرامش کل واحد یکپارچه میهن می‌داند.
@akherin
ایران ما جایست که در آن یک ایرانی آذری بمانند زنده‌یاد دکتر شهریار عدل، سال ۵۸ با وجود مخالفت و عدم حمایت و پشتیبانی ۵۷ ها، با هزینه شخصی خویش، تخت‌جمشید و چغازنبیل خوزستان و نقش جهان اصفهان را در یونسکو ثبت جهانی میکند.
چرا که برای میهن‌پرستان و ملی‌گرایان فرقی بین آذربایجان، خوزستان، فارس و اصفهان و سیستان و بلوچستان و کردستان و خراسان و ... وجود ندارد و به قول شاه سخن، فروسی بزرگ
ندانی که ایران نشست من‌ست
جهان سر به سر زیر دست من‌ست
که پور فریدون نیای من‌ست
همه شهر ایران سرای من‌ست
تفکر و اندیشه ملی، قائل بر برتری منافع عالیه وطن است و سعادت و پیشرفت و آرامش اجزای وطن را در گرو سعادت و پیشرفت و توسعه و آرامش کل واحد یکپارچه میهن می‌داند.
@akherin
دبیرستان انوشیروان دادگر اولین دبیرستان دخترانه و زرتشتی تهران
یکی از مدارس تاریخی تهران است که در شهریور سال ۱۳۱۵مطابق کتیبه سَردَر ورودی بنا گشایش یافت
.در مراسم جشن سنگ بنای دبیرستان در دوم شهریور سال ۱۳۱۳ بانی مدرسه خانم "راتن بایی بانجی" معرفی شدونام مدرسه به یاد پدر ایشان "انوشیروان جی راتن جی تاتا"به نام "انوشیروان دادگر"نامیده شد
طراحی وسبک معماری بنابه دلیل شباهت با دبیرستان البرز و مدرسه ژاندارک به نیکلای مارکوف نسبت داده شده است.
دبیرستان انوشیروان دادگر بنایی آجری در دو طبقه با ۱۲ کلاس درس میباشد.
وجود۴ستون اصلی و دونیم ستون درایوان ورودی و فرم کنگره ای در رخ بام ورودی برگرفته ازمعماری دوره های هخامنشی و ساسانی است
قوس های ایرانی پنجره ها و نمای آجری تلفیقی ازمعماری قبل و بعد از اسلام را تداعی می کند
در دو طرف تالار اصلی پلکان ارتباطی طبقات وجوددارد
تزئینات بناشامل نشان فَروَهر در پیشانی ورودی بناوستون های رفیع باسرستون هایی به شکل گاو که باسیمان اجرا شده،می باشد.
آجرکاری رخ بام وکاشی کاری بانقوش کاخ های هخامنشی در دو بازوی بنا از دیگر ویژگی های تزئینات بنا است
@akherin
یکی از مدارس تاریخی تهران است که در شهریور سال ۱۳۱۵مطابق کتیبه سَردَر ورودی بنا گشایش یافت
.در مراسم جشن سنگ بنای دبیرستان در دوم شهریور سال ۱۳۱۳ بانی مدرسه خانم "راتن بایی بانجی" معرفی شدونام مدرسه به یاد پدر ایشان "انوشیروان جی راتن جی تاتا"به نام "انوشیروان دادگر"نامیده شد
طراحی وسبک معماری بنابه دلیل شباهت با دبیرستان البرز و مدرسه ژاندارک به نیکلای مارکوف نسبت داده شده است.
دبیرستان انوشیروان دادگر بنایی آجری در دو طبقه با ۱۲ کلاس درس میباشد.
وجود۴ستون اصلی و دونیم ستون درایوان ورودی و فرم کنگره ای در رخ بام ورودی برگرفته ازمعماری دوره های هخامنشی و ساسانی است
قوس های ایرانی پنجره ها و نمای آجری تلفیقی ازمعماری قبل و بعد از اسلام را تداعی می کند
در دو طرف تالار اصلی پلکان ارتباطی طبقات وجوددارد
تزئینات بناشامل نشان فَروَهر در پیشانی ورودی بناوستون های رفیع باسرستون هایی به شکل گاو که باسیمان اجرا شده،می باشد.
آجرکاری رخ بام وکاشی کاری بانقوش کاخ های هخامنشی در دو بازوی بنا از دیگر ویژگی های تزئینات بنا است
@akherin
🔥🔥🔥
پروردگارا، بشود که مانند کسانی که جهان را به سوی تکامل و آبادی پیش میبرند، از بندگان وفادار تو باشیم. ای خداوند جان و خرد و ای هستی بخش بزرگ، بشود که در پرتو(راستی و پاکی) از یاری تو برخوردار گردیم؛ تا زمانیکه ما دستخوش بدگمانی هستیم، اندیشه و قلب ما یکپارچه به تو توجه پیدا کند. 🙏🏻
🔥گاتهای مقدس، هات ۳٠، بند ۹🔥
@akherin
پروردگارا، بشود که مانند کسانی که جهان را به سوی تکامل و آبادی پیش میبرند، از بندگان وفادار تو باشیم. ای خداوند جان و خرد و ای هستی بخش بزرگ، بشود که در پرتو(راستی و پاکی) از یاری تو برخوردار گردیم؛ تا زمانیکه ما دستخوش بدگمانی هستیم، اندیشه و قلب ما یکپارچه به تو توجه پیدا کند. 🙏🏻
🔥گاتهای مقدس، هات ۳٠، بند ۹🔥
@akherin
🔥چگونگی_دفن_درگذشته گان_در_دین_بهی :
زرتشتیان اجساد درگذشتگان خود را در محلی به نام برج یا دخمه ی خاموشان،
در محلی باز قرار می دادند تا خوراک لاشخوران شود.
و با این کار ؛
#نخست ؛
جلوی رواج مرده پرستی را می گرفتند.
#دوم ؛
با گسترش گورستان ها فضای زندگی مرتوگان را به گورستان، تبدیل نمی کردند.
#سوم ؛
این باور را که آفرینش مرتو در اصل روح وفروهر اوست، نه آن جسم مرده تقویت می شد و....
اما موبدان تهران چند سالی است که این رسم را لغو کرده اند و مردگان خود را پس از شستشو و کفن در پوششی از فلز نازک قرار داده و آن را در گور های سنگی یا سیمانی دفن می کنند.
با این عمل خود هم هوا را آلوده نساخته و از آن منظره نازیبا جلوگیری می کنند و هم دیگر خاک را آلوده نمی کند.
چون در آیین زرتشت چهار آخشیج از جمله خاک را نباید آلود.
برای مرده سه روز مراسم دارند و به آن پرسه می گویند.
پس از آن مراسمی در سر ۳۰ روز و سر سال تا سی سال برای درگذشتگان برگزار می کنند.
۱
@akherin
زرتشتیان اجساد درگذشتگان خود را در محلی به نام برج یا دخمه ی خاموشان،
در محلی باز قرار می دادند تا خوراک لاشخوران شود.
و با این کار ؛
#نخست ؛
جلوی رواج مرده پرستی را می گرفتند.
#دوم ؛
با گسترش گورستان ها فضای زندگی مرتوگان را به گورستان، تبدیل نمی کردند.
#سوم ؛
این باور را که آفرینش مرتو در اصل روح وفروهر اوست، نه آن جسم مرده تقویت می شد و....
اما موبدان تهران چند سالی است که این رسم را لغو کرده اند و مردگان خود را پس از شستشو و کفن در پوششی از فلز نازک قرار داده و آن را در گور های سنگی یا سیمانی دفن می کنند.
با این عمل خود هم هوا را آلوده نساخته و از آن منظره نازیبا جلوگیری می کنند و هم دیگر خاک را آلوده نمی کند.
چون در آیین زرتشت چهار آخشیج از جمله خاک را نباید آلود.
برای مرده سه روز مراسم دارند و به آن پرسه می گویند.
پس از آن مراسمی در سر ۳۰ روز و سر سال تا سی سال برای درگذشتگان برگزار می کنند.
۱
@akherin
🔥خاک_سپاری_در_آیین_مزدیسنی
#بخش_یکم
زرتشتیان در هنگام خاک سپاری کالبد یک درگذشته به دنبال مرده، با سکوت و آرامش حرکت می کنند و در پیشاپیش کالبد درگذشته، کسانی که کالبد را همراهی می کنند راه می روند و بزرگ ترین شخص نزدیک به درگذشته در حالی که دستمال سبزی بر بازوی دست راست خود بسته است حرکت می کند.
این کار نشان آن است که زندگی در این خاندان تداوم خواهد داشت.
آتشدانی که بوی عطرآگین کُندر و چوب و سندل از آن برمی خیزد نیز در دست یکی از بازماندگان است که کمی جلوتر از تابوت حرکت می کند.
بیشتر بانوان شرکت کننده در مراسم عود و شاخه های موُرد و شمشاد با خود می آورند.
هنگامی که کالبد را به خاک سپردند مقداری آب بر روی خاک آرام گاه می پاشند سپس عودهای افروخته را با شاخه های سبز بر خاک آرام گاه می گزارند.
آن گاه برای شادی روان درگذشته نیایش می کنند. و در پایان جمله ی اوستایی ؛
ایریس تَنام اوروانو یَزه مَئیده یا اَشه اُونام فَره وَشَه یُو،
((به روان و فروهر پاک همه ی درگذشتگان درود باد)).
بر زبان می آورند و سپس سه بار ؛
اَشم وُهو وهیشتَم اَستی اُوشتا اَستی اُوشتا اَهمایی هیَت اَشایی و هیشتایی اَشِم را می خوانند.
۲
@akherin
#بخش_یکم
زرتشتیان در هنگام خاک سپاری کالبد یک درگذشته به دنبال مرده، با سکوت و آرامش حرکت می کنند و در پیشاپیش کالبد درگذشته، کسانی که کالبد را همراهی می کنند راه می روند و بزرگ ترین شخص نزدیک به درگذشته در حالی که دستمال سبزی بر بازوی دست راست خود بسته است حرکت می کند.
این کار نشان آن است که زندگی در این خاندان تداوم خواهد داشت.
آتشدانی که بوی عطرآگین کُندر و چوب و سندل از آن برمی خیزد نیز در دست یکی از بازماندگان است که کمی جلوتر از تابوت حرکت می کند.
بیشتر بانوان شرکت کننده در مراسم عود و شاخه های موُرد و شمشاد با خود می آورند.
هنگامی که کالبد را به خاک سپردند مقداری آب بر روی خاک آرام گاه می پاشند سپس عودهای افروخته را با شاخه های سبز بر خاک آرام گاه می گزارند.
آن گاه برای شادی روان درگذشته نیایش می کنند. و در پایان جمله ی اوستایی ؛
ایریس تَنام اوروانو یَزه مَئیده یا اَشه اُونام فَره وَشَه یُو،
((به روان و فروهر پاک همه ی درگذشتگان درود باد)).
بر زبان می آورند و سپس سه بار ؛
اَشم وُهو وهیشتَم اَستی اُوشتا اَستی اُوشتا اَهمایی هیَت اَشایی و هیشتایی اَشِم را می خوانند.
۲
@akherin
🔥خاک_سپاری_در_آیین_مزدیسنی
#بخش_دوم
روز سوم جدایی درگذشته از جهان مادی مراسمی برای یاد او برگزار می شود که در شهرهای بزگ در آدریان یا آتشکده برگزار می کنند.
خویشان و آشنایان برای دیدار از بازماندگان شرکت می کنند.
موبد با لباس سپید باشندگی دارد و قسمت هایی از اوستا را می سراید.
قهوه و نبات در کنار سفره ی مراسم درگذشته وجود دارد.
هر شخص به هنگام ورود یا پس از این که شادی را برای روان درگذشتگان آرزو می کند به هنگام خارج شدن مقداری قهوه یا تکه ای از بلور نبات بر می دارد و در دهان خود می گزارد.
در شهر یزد و روستاهای مجاور آن زرتشتیان مراسم سوم درگذشتگان خود را درخانه برگزار می کنند.
پس از این که کالبد مرده را از خانه خارج کردند محل قرار داشتن جسد مرده برای آخرین بار در خانه را تمیز می کنند و گل سفید حل شده در آب می پاشند. به دیوار بیرون خانه و پِسکَم مَس نیز مخلوط گل سفید و آب پاشیده می شود.
در پسین روز سوم خویشان و آشنایان به خانه ی در گذشته می آیند آن ها به ویژه بانوان شاخه هایی از گیاه مورُد سبز و نیز عود را با خود می آورند و در پسکم مس که محل ویژه ی مراسم دینی می گزارند و باور دارند که رنگ سبز رنگ زندگی و بالندگی است و با این شیوه زندگی خرم را برای بازماندگان و شادی را برای روان در گذشتگان آرزو می کنند.
موبد نیز با هماهنگی پیشین و در زمانی تعیین شده در مراسم سوم شرکت می کند او بخش هایی از کتاب خرد اوستا را برای شادی روان در گذشته و به نام او می خواند.
۳
@akherin
#بخش_دوم
روز سوم جدایی درگذشته از جهان مادی مراسمی برای یاد او برگزار می شود که در شهرهای بزگ در آدریان یا آتشکده برگزار می کنند.
خویشان و آشنایان برای دیدار از بازماندگان شرکت می کنند.
موبد با لباس سپید باشندگی دارد و قسمت هایی از اوستا را می سراید.
قهوه و نبات در کنار سفره ی مراسم درگذشته وجود دارد.
هر شخص به هنگام ورود یا پس از این که شادی را برای روان درگذشتگان آرزو می کند به هنگام خارج شدن مقداری قهوه یا تکه ای از بلور نبات بر می دارد و در دهان خود می گزارد.
در شهر یزد و روستاهای مجاور آن زرتشتیان مراسم سوم درگذشتگان خود را درخانه برگزار می کنند.
پس از این که کالبد مرده را از خانه خارج کردند محل قرار داشتن جسد مرده برای آخرین بار در خانه را تمیز می کنند و گل سفید حل شده در آب می پاشند. به دیوار بیرون خانه و پِسکَم مَس نیز مخلوط گل سفید و آب پاشیده می شود.
در پسین روز سوم خویشان و آشنایان به خانه ی در گذشته می آیند آن ها به ویژه بانوان شاخه هایی از گیاه مورُد سبز و نیز عود را با خود می آورند و در پسکم مس که محل ویژه ی مراسم دینی می گزارند و باور دارند که رنگ سبز رنگ زندگی و بالندگی است و با این شیوه زندگی خرم را برای بازماندگان و شادی را برای روان در گذشتگان آرزو می کنند.
موبد نیز با هماهنگی پیشین و در زمانی تعیین شده در مراسم سوم شرکت می کند او بخش هایی از کتاب خرد اوستا را برای شادی روان در گذشته و به نام او می خواند.
۳
@akherin
🔥خاک_سپاری_در_آیین_مزدیسنی
#بخش_سوم
زرتشتیان به ویژه اهالی ساکن در شهر و روستاهای یزد پیش از آغاز سپیده دم روز چهارم در خانه ی در گذشته گرد می آیند در این مراسم مردان و جوانان بیشتر شرکت می کنند.
موبد اوستای گاه اُشَهِن را در جمع ساکت و مینوی شرکت کنندگان زن و مردی که کلاه و روسری سپید بر سر دارند می خواند.
هنگامی که سپیده دم آغاز می شود دهموبد از شرکت کنندگان می خواهد که رو به سوی روشنایی که نماد آن در پسکم قرار دارد ؛
◀️ نخست برای تندرستی و دیرزیوی خود و سپس برای شادی روان در گذشته نیایش کنند.
پس از نیایش که با سرودن اوستای کشتی همراه است موبد نیز بخش هایی از اوستا را در گاه هاون می سراید.
زرتشتیان در باور ترادادی خود باور دارند هنگامی که روان از تن جدا می شود پس از سه شبانه روز در سپیده دم بامداد روز چهارم از پل چینود عبور خواهد کرد.
اگر روان از آن شخص نیکوکار باشد از این گذرگاه مینوی به آسانی عبور خواهد کرد و در سرای نور و سرود
(گروسمان = بهشت) قرار خواهد گرفت.
و چنان چه روان مربوط به شخص گناه کار باشد از چینود، عبور نخواهد کرد و در سرای سکوت و تاریکی خواهد ماند.
بهشت و دوزخ زرتشتیان حالت خاص و غیر عادی برای روان پس از مرگ است.
چنانچه شخصی از جهان در گزرد و فرزندی از خود به یادگار نداشته باشد در بامداد روز چهارم از سوی باشندگان و خویشان جوان یا نوجوانی به فرزندی او برگزیده می شود او پل گزار در گذشته نام دارد.
و از این پس در نقش فرزند وارث زندگی و مسئول برگزاری مراسم های در گذشته خواهد بود.
۴
@akherin
#بخش_سوم
زرتشتیان به ویژه اهالی ساکن در شهر و روستاهای یزد پیش از آغاز سپیده دم روز چهارم در خانه ی در گذشته گرد می آیند در این مراسم مردان و جوانان بیشتر شرکت می کنند.
موبد اوستای گاه اُشَهِن را در جمع ساکت و مینوی شرکت کنندگان زن و مردی که کلاه و روسری سپید بر سر دارند می خواند.
هنگامی که سپیده دم آغاز می شود دهموبد از شرکت کنندگان می خواهد که رو به سوی روشنایی که نماد آن در پسکم قرار دارد ؛
◀️ نخست برای تندرستی و دیرزیوی خود و سپس برای شادی روان در گذشته نیایش کنند.
پس از نیایش که با سرودن اوستای کشتی همراه است موبد نیز بخش هایی از اوستا را در گاه هاون می سراید.
زرتشتیان در باور ترادادی خود باور دارند هنگامی که روان از تن جدا می شود پس از سه شبانه روز در سپیده دم بامداد روز چهارم از پل چینود عبور خواهد کرد.
اگر روان از آن شخص نیکوکار باشد از این گذرگاه مینوی به آسانی عبور خواهد کرد و در سرای نور و سرود
(گروسمان = بهشت) قرار خواهد گرفت.
و چنان چه روان مربوط به شخص گناه کار باشد از چینود، عبور نخواهد کرد و در سرای سکوت و تاریکی خواهد ماند.
بهشت و دوزخ زرتشتیان حالت خاص و غیر عادی برای روان پس از مرگ است.
چنانچه شخصی از جهان در گزرد و فرزندی از خود به یادگار نداشته باشد در بامداد روز چهارم از سوی باشندگان و خویشان جوان یا نوجوانی به فرزندی او برگزیده می شود او پل گزار در گذشته نام دارد.
و از این پس در نقش فرزند وارث زندگی و مسئول برگزاری مراسم های در گذشته خواهد بود.
۴
@akherin
🔥خاک_سپاری_در_آیین_مزدیسنی
#بخش_پایانی
زرتشتیان برای شادی روان در گذشتگان و خیرات همگانی پس از پایان بامداد روز چهارم در روز دهم و سپس روز سی ام و در هر ماه تا یک سال پس از زمان درگذشت شخص درگذشته نیز مراسمی همانند تراداد های پیش دارند.
مراسم سال در گذشتگان تا سی سال ادامه می یابد.
در مراسم یاد بود هر سال به یاد روان و فروهر شخص در گذشته خویشان و آشنایان حضور می یابند.
خوراکی های ترادادی از قبیل ؛
نان، سیرُگ، سیر و سِداب، حلوای سن، حلوای شکر و …
تهیه می شود موبد و دهموبد شرکت می کنند.
موبد با سرایش آفرینگان و بخش هایی از اوستا و شرکت کنندگان‌با نیایش خود به روان و فروهر در گذشتگان درود می فرستند.
۵
@akherin
#بخش_پایانی
زرتشتیان برای شادی روان در گذشتگان و خیرات همگانی پس از پایان بامداد روز چهارم در روز دهم و سپس روز سی ام و در هر ماه تا یک سال پس از زمان درگذشت شخص درگذشته نیز مراسمی همانند تراداد های پیش دارند.
مراسم سال در گذشتگان تا سی سال ادامه می یابد.
در مراسم یاد بود هر سال به یاد روان و فروهر شخص در گذشته خویشان و آشنایان حضور می یابند.
خوراکی های ترادادی از قبیل ؛
نان، سیرُگ، سیر و سِداب، حلوای سن، حلوای شکر و …
تهیه می شود موبد و دهموبد شرکت می کنند.
موبد با سرایش آفرینگان و بخش هایی از اوستا و شرکت کنندگان‌با نیایش خود به روان و فروهر در گذشتگان درود می فرستند.
۵
@akherin
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
نخ ریسی وسنگ نگاره ایی۲۸۰۰ ساله از (شوش)...
🖊️📚
در این اثر هنری زیبا زنی ایلامی به تصویر کشیده شده است ، تصویر این زن با جزئیات و ظرافت نگاشته شده است او به زیبایی موهایش را آراسته ، روی چهار پایه ای نشسته و در حال نخ ریسی می باشد ، رو به رویش بر روی میز غذا گذاشته شده است که کاملا مشخص است آن غذا ماهی است، ندیمه ی این زن پشت او ایستاده و او را باد می زند .
📘
این سنگ نگاره تاریخی که گویا کاربرد تزئینی و یادبود داشته، از سنگ بیتومین در ابعاد 930 در 130 میلی متر ساخته شده است.
📕
دوران تاریخی : سنگ نگاره ی زن و ندیمه متعلق به تمدن ایلامیان می باشد.
🏛️🖊️
کاشف : ژاک دو مورگان باستان شناس و محقق فرانسوی تبار .
محل کشف : شهر شوش(استان خوزستان)
محل نگهداری : هم اکنون این سنگ نگاره ی کهن در موزه ی لوور پاریس نگهداری می شود و در معرض دید عموم قرار دارد.
@akherin
🖊️📚
در این اثر هنری زیبا زنی ایلامی به تصویر کشیده شده است ، تصویر این زن با جزئیات و ظرافت نگاشته شده است او به زیبایی موهایش را آراسته ، روی چهار پایه ای نشسته و در حال نخ ریسی می باشد ، رو به رویش بر روی میز غذا گذاشته شده است که کاملا مشخص است آن غذا ماهی است، ندیمه ی این زن پشت او ایستاده و او را باد می زند .
📘
این سنگ نگاره تاریخی که گویا کاربرد تزئینی و یادبود داشته، از سنگ بیتومین در ابعاد 930 در 130 میلی متر ساخته شده است.
📕
دوران تاریخی : سنگ نگاره ی زن و ندیمه متعلق به تمدن ایلامیان می باشد.
🏛️🖊️
کاشف : ژاک دو مورگان باستان شناس و محقق فرانسوی تبار .
محل کشف : شهر شوش(استان خوزستان)
محل نگهداری : هم اکنون این سنگ نگاره ی کهن در موزه ی لوور پاریس نگهداری می شود و در معرض دید عموم قرار دارد.
@akherin