دربارهٔ نگاه جنسی غرب به اسلام و پیشینهٔ نصرانی- استشراقی آن

تو در حقیقت از دیگران نمی‌ترسی، تو از درد خودت می‌ترسی و این درد یک احساس درونی است. یعنی در پایان همه چیز به رویارویی ما با احساسات خودمان برمی‌گردد. برای همین کسانی که تسلیم ترس خود شده‌اند، ترس برایشان تبدیل به یک حالت ماندگار شده است. اما زخم خورده‌ای که به میدان برگشته و پس از شکست نخست، پیروز شده، ترس در درون وی به عنوان تجربهٔ نهایی قلمداد نمی‌شود. بنابراین هرگز اجازه نده که داستانت با درد محض به پایان برسد چون آن احساس پایانی ماندگار خواهد شد.

اگر یک محلهٔ یک شهر را به عنوان نمونه در نظر بگیریم، همهٔ اهالی آن محله با یک واقعیت بیرونی طرف هستند اما همه با این واقعیت به یک شکل برخورد نمی‌کنند، چون درون‌ها متفاوت است. اینکه دل پادشاه بدن است برای همین است که تحمل و شجاعت دل‌ها یکی نیست و شجاعت در هر موقعیتی یک نام دارد. مثلا جایی شجاعت نام باز کردن سر صحبت با کسی است که از تو دلخور است اما تو شجاعت تحمل رفتار احتمالی سرد او را داری. یا مثلا سخاوت نام دیگر شجاعت در موقعیت بخشش مال است. و همهٔ این‌ها در پایان به صبر برمی‌گردد.

من قبلا گفتم که ما در قرآن به طور مستقیم نمی‌بینیم که جایی «شجاعان» ستایش شده باشند، اما امر به صبر و ستایش صابران را داریم، چون صبر به معنای ساده یعنی تحمل احساسات سخت به هنگام انجام کار درست یا حبس نفس از بی‌قراری. کسی شجاعت پیشه می‌کند که ترس رویارویی با درد شجاعت را تحمل می‌کند، صبر می‌کند. شما هر ویژگی مثبتی را همین الان در ذهن خود تصور کنید و ببینید چگونه در پایان به نوعی صبر منتهی می‌شود. همین صبر باعث می‌شود که پایان داستان، دردِ محض نباشد. زخم در کنار درخشش موفقیت دیده نمی‌شود و اگر هم دیده شود بخشی از خود آن پیروزی قلمداد می‌شود و بلکه زخم، پیروزی را حماسی‌تر جلوه می‌دهد.

شماره شبا:
IR580600460701119905425001

شمارهٔ کارت:
6063-7370-0530-7598

به نام مؤسسهٔ خیریهٔ محسنین زاهدان

ارسال کمک از طریق سایت انجمن خیریه و خدمات اجتماعی بندرعباس:

https://www.anjomanbnd.ir/pay?project_id=68#read-more

شماره حساب:

0109868282006

شماره کارت:

۶۰۳۷۹۹۸۸۰۰۲۴۹۵۵۸

شماره شبا

IR540170000000109868282006

به نام انجمن خیریه و خدمات اجتماعی بندرعباس

دوستان عزیز و گرامی، اگر قصد دارید به عزیزانی که در حادثهٔ غم انگیز بندرعباس آسیب دیده‌اند کمک کنید، این دو مؤسسه از انجمن‌های خیریهٔ خوش‌نام و با سابقهٔ اهل سنت هستند. جزاکم الله خیرا.

حفظ اصل مهم‌تر از نشر آن است

اهمیت حفظ الگو همراه با حفظ اصل

رضي الله عن سیدنا سعد بن معاذ.

خواندن این سلسله مقالات (شکنندگی روانی | چرا ما ضعیف‌تر و شکننده‌تر شده‌ایم؟) را به شدت توصیه می‌کنم. امیدوارم بتوانیم آثار بیشتری از اسماعیل عرفه را به فارسی ترجمه کنیم.

*توزیع نان در خانیونس*

با لطف خداوند و به‌همت اهل سنت ایران، نان میان خانواده‌های آواره در منطقه مواصی خان‌یونس توزیع شد.
برای این کار، دو کیسه آرد به مبلغ ۵۰۰ دلار تهیه شد و بابت پخت هر کیسه ۳۰ دلار پرداخت گردید؛ در مجموع ۵۶۰ دلار برای آرد و هزینه پخت صرف شد.
همچنین ۲۵ دلار نیز بابت حمل‌ونقل و بسته‌بندی پرداخت شد.
خداوند از همگی قبول فرماید و به تلاش‌ها برکت دهد.

متاسفانه به دلیل محاصره غذایی بی‌رحمانه دولت یهودی قیمت یک کیسه آرد در غزه از این هم بیشتر شده و به ششصد دلار رسیده است.

خوب بودن همیشه پاسخ به ندایی از درون نیست، بلکه ایجاد نیاز به تغییر با پذیرش یک پیام بیرونی هم هست. همیشه درون خود بخود آگاه نمی‌شود یا گاه این آگاهی خیلی دیر حاصل می‌شود، بلکه بیشتر وقت‌ها یک عامل بیرونی جرقهٔ خوب بودن می‌شود. عوامل بیدار کنندهٔ بیرونی «ظاهرا» مهربان نیستند. کسی درد دوست ندارد اما شاید همان درد هشدار نجات دهنده باشد. بیشتر مردم نصیحت دوست ندارند و... آتش نشانان هنگام ورود در نمی‌زنند و شاید سلام هم نکنند. اما اگر در داستان تغییرات خوب دقت کنی معمولا یک عامل بیرونی شروع آن تغییر بوده است.

انسان‌ها نه مورچه‌اند که نیازمند نظم و هماهنگی کمونیستی باشند و نه درخت تنهای وسط صحرا. انسان‌ها بخشی از یک رابطهٔ کوچک نزدیک (خانواده و دوستان نزدیک) و بخشی از یک رابطهٔ بزرگ دور (جامعه) هستند. حتی تنهاترین انسان هم حداقل نیازمند یک رابطهٔ نزدیک است و حتی همان یک رابطه هم بخشی از فردیت او را خنثی می‌کند.

برای خود زندگی کردن اشتباه بزرگی است. انسان ناگزیر نیازمند رسیدگی، محبت و توجه دیگری است و برای این توجه باید بخشی از زندگی‌اش را برای دیگران تلاش کند. از این رو انسان در حالت طبیعی هم محبت می‌خواهد هم محبت می‌کند. دیگران جهنم نیستند، جهنم صدای درون انسان تنهاست.

اخیرا نشر هرمس انتشار کتاب‌هایی که با هوش مصنوعی ترجمه شده‌اند را آغاز کرده است. این متن آقای علاء دربارهٔ این مسئله را خواندم. اتفاقا اخیرا در فکر ترجمهٔ یک کتاب سیصد صفحه‌ای توسط هوش مصنوعی بودم. ترجمهٔ هوش مصنوعی خوب است، البته [فعلا] در صورتی که یک مترجم آن را بازخوانی و با متن اصلی مطابقت دهد. من هم قصد دارم این کتاب را با هوش مصنوعی ترجمه کنم و خودم تحت عنوان بازبین - و نه مترجم - آن را منتشر کنم. ما ترجمه را از زمانی شروع کردیم که هنوز گوگل وجود نداشت و با همهٔ این تغییرات کنار آمدیم و از همهٔ این امکانات هم استفاده کردیم و شخصا همیشه دید خوبی به این ابزار داشتم. امیدوارم این تجربه هم مفید شود و باعث شود در زمان کمتر، کارهای بیشتر و باکیفیت‌تری انجام دهیم.

پ ن: آن اوایل که گوگل هنوز جا نیفتاده بود و ویکی‌پدیا هم وجود نداشت در پی یافتن شرح حال مختصر یک فیلسوف آلمانی و همچنین نحوهٔ نگارش فارسی آن کارم به یک روزنامه کاغذی افتاد و نام آن فیلسوف و نگارش فارسی آن را آنجا یافتم که البته همان هم شانسی بود. یادش بخیر. چقدر الان کارها آسان شده. باز ما نسلی هستیم که همیشه تایپ کردیم. نسل قلم به دست چقدر کارشان دشوار بوده. استفاده کنیم دوستان من...

حسادت به ایمان و پاکدامنی. چرا پاکی تو مورد حسادت آنان است؟

Ҳасад ба имон ва покдомонӣ. Барои чӣ покии ту бо ҳасад рӯбарӯст?

این جالب است که، غالبا آدم‌هایی باعث تغییر می‌شوند که می‌دانند کی و چقدر کوتاه بیایند. آنان می‌دانند کجا آتش درون را با پوششی از لطف پنهان کنند. در فرایند تغییر، آنچه مهم است مهار شوق است، بی‌آنکه سرد شود. لطف مصلح از سرمای دل نیست.