خلاصه اینکه، برخی از شما نیت کنید و پا در این عرصه بگذارید.

مال در این زمانه، سلاح مؤمن است.

- امام سفیان ثوری رحمه الله

(إصلاح المال لابن أبی الدنیا)

🌧 باران حکمت

اینستاگرام | تلگرام | فیس‌بوک

همانطور که برای کسانی که در حق ما خوب بوده‌اند دعا می‌کنیم. برای کسانی که در حقشان بدی کرده‌ایم هم دعا کنیم.*

* اگر آن بدی قابل بازگشت است باید حتما جبران هم شود. یعنی دعا مثلا جای بازگرداندن حق مالی را نمی‌گیرد. یا اگر آبروی کسی را برده‌ایم باید در حد توان از او اعادهٔ حیثیت کنیم و...

این‌هایی که با دنبال کنندگان کم، سال‌ها به شکل منظم می‌نویسند را تحسین می‌کنم. آدمی که به واسطهٔ دیگران خنثی نمی‌شود حتما قوی است. عده‌ای با تَشَر دیگران کوتاه می‌آیند و عده‌ای به دلیل ندیدن توجهِ دیگران. در هر صورت این شکست، جایی در آن بیرون اتفاق افتاده.

البته کارهای خوبی هم در این زمینه می‌شود که باید حمایت شود. مثلا این اقدام زیبا:

https://www.tg-me.com/khaled_azizi3/472

ستاره‌ها هرچقدر هم زیاد باشند باز در برابر حجم تاریکی نادرند. آسمان شب را ببین. همه ستاره می‌شمارند چون ستاره نوری برای شمرده شدن دارد، اما کسی سعی کرده حجم خلأ و تاریکی را بشمارد؟ نسبت نور و تاریکی چقدر است؟ پرشمار در برابر بی‌شمار، و این دقیقا نسبت افراد نورانی روی زمین است و آنان که نوری ندارند. آنان که نوری ندارند خیلی بیشترند اما شمرده نمی‌شوند، ستاره نمی‌شوند.

اگر شب‌ها، آسمان و زمین جایشان را عوض کنند. زمین، آسمانِ بالایی‌ها می‌شود و ستاره‌هایش آن تعداد اندکی از مردمند که با خود نوری دارند.

امروز به کم بودن اهل صلاح فکر می‌کردم. اینکه چقدر این درست‌پنداران درستکار کم هستند اما چون ستاره با ستاره صورت فلکی می‌سازد، آنان بالاخره همدیگر را پیدا می‌کنند. محبت میان ستارگان، عرصهٔ وسیع تاریکی را می‌شکافد. کم بودن هیچ‌گاه نقطهٔ ضعف نور نبوده، چون نور از کثرت نیرو نمی‌گیرد. نقطهٔ قوت نور، پیوستگی است. دو نقطهٔ نورانی در آسمان شب، راهنما می‌شوند. اگر قرار بود ستاره را نصیحتی کنم، همین «رِفق» بود و پیوستگی، یا چنانکه حسن بصری فرمودند: «يا أهل السنة! ترفقوا رحمكم الله فإنكم من أقل الناس».

#انسانشهر

برخی موهبت‌ها آنقدر از سطح خِرَد کنونی بنده بالاتر است که اول به آن می‌رسد، سپس می‌داند که آن را می‌خواسته. می‌خواسته بی‌آنکه بداند. بر اساس برنامهٔ خداوند اگر پیش بروی به این موهبت‌ها می‌رسی. آنچه تو می‌خواهی کارت صد آفرین است، آنچه او می‌خواهد خیلی فراتر از درک کنونی توست. هم در این سرا و هم در سرای آخرت، تو به چیزهایی خواهی رسید که در تصورت نمی‌گنجید. که نمی‌دانی می‌خواهی اما می‌خواهی! در برابر خداوند به خواسته‌های خودت به چشم خواسته‌های یک بنده بنگر و به عطایای الهی به چشم عطایای خداوند و گمان نکن که بخشش او از خواستهٔ تو کمتر است. قطعا شگفت زده خواهی شد چون عطای الهی هم از جایی می‌آید که تو حسابش را نمی‌کردی هم بهتر از آن است که تو می‌خواستی.

می‌خواهی، اگر بدانی

🎙 رسالۀ «الفرق بين النصيحة والتعيير»
(=تفاوت نصیحت و سرکوفت)
اثر حافظ ابن رجب حنبلی رحمه الله

00:00 مقدمه
02:32 معنای نصیحت چیست؟
05:05 تعییر حرام است
05:46 ذکر عیب برای مصلحت معتبر
10:58 دانشمندان دین، محترمانه اجتهاد یک‌دیگر را نقد می‌کنند
13:52 هیچ‌کس به تمام سنت احاطه ندارد
15:42 امامان دین حق‌دوست و نصیحت‌پذیر بوده‌اند
20:05 منتقدان در نیت تفاوت دارند
21:31 بدعت‌گرایان و عالم‌نمایان استثنا هستند
25:13 چگونه نیت منتقد را می‌شناسند؟
27:31 تفاوت ناصحان و عیب‌جویان
33:18 مجازات عیب‌جویان
35:54 عیب‌جویی در لباس نصیحت
#درس
__________________
@pezhvaak_ch

بعضی جریان‌ساز هستند،
بعضی از جریان موجود بهره‌برداری می‌کنند،
بعضی را هم جریان با خود می‌برد.

بیشتر مردم این سومی هستند به طوری که مثلا چند کامنت اول زیر یک پست، بقیه کامنت‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

بسم الله الرحمن الرحیم

شصت و پنجمین ( ۶۵ )پروژه کمک رسانی به مسلمانان ستمدیده غزه

▪️ به لطف الله متعال و سپس کمک های شما، چهارصد كيلو برنج تهیه و پخته شد و بین هزاران خانواده آواره در منطقۀ مواصی خان یونس توزیع کردند.
🔹 در پرتو این قحطی، غذا کافی نبود و خیلی‌ها گرسنه به چادرهای خود برگشتند، زیرا بسیاری از مؤسسات خیریه به دلیل كمبود مواد غذايى درهاى خود را بستند.

🔸 ما از سخاوت و تلاش شما مردم سخاوتمند سپاسگزاریم. خداوند به شما برکت دهد و بهترین پاداش را به شما بدهد.🍀


📅 سه‌ شنبه - ۲۲/ذي القعده/١٤٤٦ - ۳۰/اردیبهشت/۱۴۰۴

انا لله وانا الیه راجعون...

باخبر شدم که شیخ ولید الهویرینی از اندیشمندان و فعالان عرصهٔ دین و اندیشه اندکی پس از آزادی از زندان در عربستان سعودی دار فانی را وداع گفته‌اند. از شیخ ولید الهویرینی آثار ارزشمندی به جا مانده که می‌توانید اینجا مطالعه کنید.

دارم به این فکر می‌کنم این ستم منظم و برنامه‌ریزی شده و وسیع و بلکه رسمی‌شده، چه آثار ترسناک بلند مدت و عمیقی را بر جان مردم به جای خواهد گذاشت؟ به این فکر می‌کنم که با این ستم مورد اعتراف مسکوت، چگونه می‌شود کمتر تاثیر گرفت؟ و به این فکر می‌کنم که نظام‌های ستمگر تنها با سرکوب حذف نمی‌کنند. راه‌های دیگری هم هست، راه‌هایی که خود مردم را به عامل سرکوب و حذف تبدیل می‌کند.

یک مثال می‌زنم: سیستمی سرکوبگر بر مصلحان و ناصحان فشار می‌آورد. عده‌ای از این مصلحان بنابر حساب و کتاب‌هایی سعی می‌کنند سکوت کنند و وارد مواضعی نشوند که برایشان هزینهٔ سنگین بیاورد و تلاش‌هایی که تاکنون کرده‌اند با زندانی شدن یا فشارهای بدتر از بین برود و جاهایی هم در حدی که طبق اجتهاد خود ضروری می‌دانند چیزهایی می‌گویند که به اصطلاح نه سیخ بسوزد نه کباب اما همین باعث بدبین شدن دیگران به آنان می‌شود و چه بسا عده‌ای آنان را از جملهٔ مدافعان ستمگران قلمداد کنند. گروه دومی هم هستند که سکوت نمی‌کنند و هزینهٔ سنگین می‌دهند و به زندان می‌افتند یا حتی حذف می‌شوند. این گروه هم به دلیل ترس مردم مسکوت می‌مانند هرچند در دلشان شاید قهرمان باشند ولی کسی نام آنها را هم نمی‌برد تا مبادا او هم هزینه بدهد. هر دو گروه عملا حذف شده‌اند، توسط سیستم اما با عاملیت مردم. گروهی به بدنامی و اتهام بی‌جا و گروهی از روی وحشت.