Telegram Web Link
🔘 چرخش به سوی قدرت و ثروت؛ حقیقتی کهنه و همیشه تازه

اکبر اعلمی

می‌گویند ملانصرالدین روزی با جامه‌ای ژنده به مهمانی رفت، اما کسی تحویلش نگرفت. او برگشت و این‌بار با لباسی فاخر آمد؛ او را در صدر نشاندند و احترام کردند. ملا شروع کرد به ریختن غذا در جیبش و گفت: «بخور! این همه احترام برای توست، نه برای من.»
این حکایت ساده، پرده از واقعیتی تلخ برمی‌دارد: در جامعه، بیشتر آدم‌ها نه به شخصیت و شایستگی فرد، بلکه به جامه‌ی قدرت و زر و زور احترام می‌گذارند و هرچه کند، توجیه‌گران، توجیهش می‌کنند.
سعدی هم هشدار داده است:
«اگر ز باغِ رعیت مَلِک خورد سیبی،
برآورند غلامان او درخت از بیخ!»
تاریخ و تجربه گواهی می‌دهند که «الناس عبیدالدنیا». مردم غالباً به سمت قبله‌ی قدرت می‌چرخند و همان را حق می‌پندارند و شاخص تشخیص حقیقت می‌دانند. ضرب‌المثل‌ها نیز همین را می‌گویند: «باد همیشه به سمت قبله می‌وزد» و «هر که بامش بیش، برفش بیشتر».
این بیماری اجتماعی اگر درمان نشود، حقیقت و عدالت همیشه در حاشیه خواهند بود و قدرت ــ هر که باشد و هر چه بکند ــ در مرکز توجیه و ستایش.
عقب‌ماندگی و توسعه‌نایافتگی چند سده‌ی ما نتیجه‌ی همین رویکرد نادرست است، حال آنکه علی(ع) فرمود:
«إِنَّ الحَقَّ لا یعرَفُ بِالرِّجَالِ؛ اِعرِفِ الحَقَّ، تَعرِف أهلَهُ»
حق با شخصیت‌ها شناخته نمی‌شود؛ حق را بشناس تا اهل آن را بشناسی.
@alami_akbar
🔘 پاسخ به نقد یادداشت درباره «همراه پزشکیان»

اکبر اعلمی

در نقد این یادداشت، کاربری نوشته‌اند:
"سلام و وقت بخیر، به نظر من این نقد شما وارد نیست وقتی تمام روسای جمهور با همسرشان به اجلاس آمده‌اند؛ تنها رفتن رئیس‌جمهور آثار و وجهه مثبتی ندارد."

اکبر اعلمی
۱. نقد ما مربوط به عدم وجود جایگاه رسمی «بانوی اول» و پیامدهای اجتماعی و اقتصادی حضور خانواده‌ها با هزینه عمومی در چارچوب نظام سیاسی ما و شعارهای انتخاباتی رئیس‌ دولت چهاردهم است، نه صرفاً وجهه خارجی او.
۲. همان‌طور که تصویر و شواهد نشان می‌دهد، همه روسای جمهور با همسرشان به اجلاس‌ها نیامده‌اند؛ برخی همراه همسرشان بوده‌اند، برخی نه.
۳. اگر قرار است از دیگران تقلید کنیم، چرا فقط در این موارد تبعیت می‌کنیم و نه در سایر رفتارهای رسمی؟ مثلاً چرا کراوات نمی‌زنیم، یا با خانم‌ها دست نمی‌دهیم و رفتارهای مشابه دیگر را رعایت نمی‌کنیم؟
۴. نکته اصلی این است که همراه پزشکیان دخترش بوده، نه همسرش، و این موضوع با هیچ جایگاه قانونی یا عرفی در جمهوری اسلامی و حتی بین‌المللی همخوانی ندارد.
۵. همراهی بلاوجه فرزندان و داماد پزشکیان محدود به این سفر نبوده و حتی در سایر سفرهای خارجی او نیز به‌صورت رویه‌ای همیشگی درآمده است که پیش از این در موارد مشابه علیه سایر روسای جمهور مورد اعتراض کسانی قرار گرفته که امروز توجیه‌گر آن هستند!
بنابراین، نقد یادداشت درباره این موضوع کاملاً به جا و موجه است و بحث صرفاً تقلید از دیگران نیست؛ بلکه بر پیامدهای اجتماعی، اقتصادی و اخلاقی چنین رفتارهایی تأکید دارد.
🔗 لینک | لینک
@alami_akbar
🔘 این دود سیه‌فام که از بام وطن خاست...

اکبر اعلمی

وقتی صفحه افرادی با این سطح از گفتار و رویکرد و برخی رفتار زشتی که ویدیویش در فضای مجازی پخش شده و در همین تصویر هم منعکس است، بیش از ۱۲۶ هزار دنبال‌کننده دارد، و در مقابل فرهیختگان و مفاخر همان دیار با حامیان و مخاطبی بسیار کمتر مواجه‌اند، این پدیده چه معنایی دارد؟
اگر در شهری غیر از شهرهای آذربایجان با چنین وضعی روبرو شوید، درباره مردم آن جامعه چه قضاوتی می‌کنید؛
آیینه‌ای از واقعیت فرهنگی آن جامعه است، یا نشانه‌ای از برجسته شدن سطحی‌نگری و لمپن‌پروری در برابر فرهنگ اصیلش؟
در هر دو صورت، آیا نباید گفت:
این دود سیه‌فام که از بام وطن خاست
از ماست که بر ماست
وین شعله سوزان که برآمد ز چپ و راست
از ماست که بر ماست
جان گر به لب ما رسد، از غیر ننالیم
با کس نسگالیم؛ از خویش بنالیم که جان سخن اینجاست
از ماست که بر ماست!
@alami_akbar
پزشکیان، نایب‌رئیس وقت مجلس و عضو ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی، در جلسه ۲۵ مرداد ۱۳۹۵ این ستاد گفته بود:
«باید کسانی که پول بیت‌المال را در اختیار متهم این پرونده قرار دادند نیز مورد بازخواست قرار گیرند و در قبال عملکردشان به ملت پاسخگو باشند.»

جناب پزشکیان! بسم‌الله؛ این گوی و این میدان.
اگر آن روز در مقام نایب‌رئیس مجلس و عضو ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی، به هر دلیل نخواستید یا نتوانستید در این باره روشنگری کنید و دستتان از اسناد تهی بود، امروز که بر مسند ریاست قوه مجریه نشسته‌اید، همه آن اسناد در وزارت نفت، بانک مرکزی و دیگر نهادهای ذی‌ربط در دسترس شماست.
اگر حقیقتاً خواهان روشن شدن دست‌های پشت پرده پرونده بابک زنجانی هستید ـ و اینکه چگونه به‌گفته جهانگیری، بیش از ۲.۷ میلیارد دلار در اختیار سرباز راننده‌ی دیروز و سالامبورفروش ورشکسته‌ی سال ۷۷ قرار گرفت تا در اندک زمانی به یکی از ثروتمندترین مردان جهان بدل شود ـ و نقش احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور وقت در این ارتباط و علت سکوت مرموز او، این گوی و این میدان؛ لااقل یک‌بار عزم و صداقت خود را در مبارزه با فساد به ملت نشان دهید.
@alami_akbar
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔘 کشوری که قادر به دفاع از خود نباشد، بازیچه هوی و هوس دیگران می‌شود.

اکبر اعلمی

قابل توجه کسانی‌که جاهلانه مخالف تقویت قدرت، بنیه نظامی و توان موشکی ایران بودند.
اگرچه تجاوز رژیم صهیونیستی به خاک کشورمان در «جنگ ۱۲ روزه» ـ با پشتیبانی مستقیم آمریکا و برخی اعضای ناتو ـ این ضرورت را برای بسیاری آشکار ساخت، اما بخشی از سخنان #محمدرضا_پهلوی، شاه سابق ایران، که پنج دهه پیش در روزگاری ایراد شد که ده‌ها هزار مستشار آمریکایی در ارتش ایران حضور داشتند و هنوز بی‌خاصیتی سازمان ملل به‌روشنی امروز نبود، همچنان شنیدنی و عبرت‌آموز است:
«به خاک و خون کشد آن قوم را / که خاک میهنش اندر خطر بود»

@alami_akbar
🔘 قرار نیست این سند علنی شود!

✳️ «جان کری»، وزیر امور خارجه سابق آمریکا در کتاب خاطراتش با عنوان «Every Day Is Extra» ("هر روز موهبتی دیگر است") ادعا کرده «محمد جواد ظریف»، وزیر خارجه ایران هنگام «تفاهم هسته‌ای لوزان» در فروردین ماه ۱۳۹۴ قصد داشت از انتشار علنی سندی درباره مفاد این تفاهم جلوگیری کند. وی در این باره نوشته است:
🔻 «مطلع بودیم که اگر قرار است چیزی اعلام شود لازم است به زبان ساده و عامیانه توضیح دهیم بر سر چه چیزی توافق شده است. با حوصله، سندی را جمع‌آوری کردیم که در آن کلیات مفاد توافق‌شده معین شده بود. مشخص کردن لحن این سند، نیاز به مذاکره‌ای دیگر داشت که ساعت‌ها به طول انجامید.»
🔻 «سرانجام، وقتی که خیال همه‌مان آسوده شد، به جواد اطمینان دادم که این سند را تا بعد از برگزاری یک کنفرانس خبری مشترک در روز بعد، علنی نخواهیم کرد. او فریاد زد:
"یک دقیقه صبر کن. قرار نیست این سند علنی شود!"»

🔻 «چیزی که می‌شنیدم، باورم نمی‌شد. گفتم "جواد، ساعت ۴ صبح است. ۱۸ ساعت برای مذاکره درباره تک تک کلماتش وقت صرف کرده‌ایم. اگر نمی‌خواهی دور دیگری از تحریم‌ها [علیه ایران] اعمال شود، این سند باید علنی شود و البته، علنی هم خواهد شد.»
🔻 «صبح روز بعد رفتم تا ظریف را ببینم و واقعیت را برای او توضیح دهم. به او گفتم، اگر نتوانیم "فکت‌شیت" (رئوس تفاهمات) را منتشر کنیم، بهتر است عازم خانه شویم.»
🔻 «سرانجام پذیرفت. گفت: "لطفا درباره عبارت‌پردازی‌های آن دقت کنید. مبالغه نکنید. این را روشن کنید که این توافق است نه چیزی که شما دارید ما را مجبور به پذیرفتن آن می‌کنید. در غیراین صورت، ادامه کار خیلی دشوار خواهد بود.»
🔻 «به درخواست او احترام گذاشتیم، هم در فکت‌شیت و هم در بیانیه علنی من برای رسانه‌ها. به عنوان مثال، حواسمان بود به جای اینکه بگوییم "ایران باید X را انجام دهد" بگوییم "ایران توافق کرده X را انجام دهد.»
🔻 درباره رفع تحریم‌ها علیه ایران، تصریح شده بود «ایران در صورتی که به صورتی قابل راستی‌آزمایی به تعهدات خود پایبند باشد، تخفیف تحریمی دریافت خواهد کرد» و تحریم‌ها علیه این کشور به صورت مرحله به مرحله «رفع خواهد شد».
#پنهان‌کاری
@alami_akbar
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔘 از فریب و قهرمان‌تراشی کاذب تا پررویی و برجام بی‌فرجام!

تفاهم لوزان تیر ۱۳۹۴ با وعده‌ای روشن آغاز شد: لغو خودکار تمامی تحریم‌ها همزمان با اجرای تعهدات ایران. روحانی و ظریف بارها همین را تصریح کردند. اما نتیجه دو سال مذاکره فشرده و پرهزینه و حرکات نمایشی، چیزی جز «تعلیق تحریم‌ها» و تله‌ی حقوقی «اسنپ‌بک» نبود؛ شمشیر داموکلسی که امروز بالای سر ایران آویخته است.
در این میان، قبیله‌ای با بزک برجام و انتساب القاب پرطمطراق همچون «سردار دیپلماسی» به ظریف کوشید از توافقی پرابهام «فتح‌الفتوح» بسازد. ظریف سال‌ها با دروغ مردم را فریب داد که تحریم‌ها لغو و مکانیسم ماشه وجود ندارد. اما آشکار شد که سهل‌انگاری‌ها و سرمستی از القاب، کار را به جایی رساند که خواسته‌ی اصلی ایران ــ در متن نهایی به «تعلیق» تقلیل یافت و لاوروف به تله اسنپ‌بک معترض شد بی‌آنکه ظریف خم به ابرو آورد!!
از همان آغاز، با تأکید بر این‌که برجام تصمیم اجتناب‌ناپذیر نظام بوده؛ همواره روشنگری کرده و با قهرمان‌سازی‌ها مخالفت ورزیده‌ام:(اینجا، اینجا، اینجا، اینجا، اینجا، اینجا، اینجا، اینجا، اینجا، اینجا، اینجا، اینجا، اینجا، اینجا و اینجا)

@alami_akbar
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔘 گفتگوی چالشی اعلمی و خزعلی که ۶ سال پنهان ماند!

اکبر اعلمی

۶ سال پیش(۱۳۹۸)، در «سرای قلم»، مناظره‌ای بی‌پرده میان اکبر اعلمی و مهدی خزعلی شکل گرفت؛
گفتگویی بی‌رحمانه و هشداردهنده که سراغ داغ‌ترین پرسش‌ها رفت،
اما مثل همیشه، زیر تیغ بایکوت مافیای رسانه‌ای گرفتار شد و هرگز به افکار عمومی نرسید.
محورهای این مناظره:
▫️۵ انتخاب و سرنوشت پیش‌روی نظام
▫️راهکار جلوگیری از فروپاشی
▫️بقا یا حذف ولایت‌فقیه
▫️بت‌سازی از هاشمی و خاتمی
▫️صلاحیت یا عدم صلاحیت خاتمی برای رهبری اصلاحات
▫️مرز اصلاح‌طلبی و اصولگرایی
▫️نسبت اصلاحات و شورای عالی اصلاح‌طلبان
▫️و اگر قانون اساسی به همه‌پرسی گذاشته شود...
این گفت‌وگو تنها مرور گذشته نیست؛
فریادی است از گذشته، بازخوانی راه‌هایی که امروز بیش از هر زمان شنیدنی، تکان‌دهنده و تعیین‌کننده‌اند.

@alami_akbar
🔘 فرجام تهدیدات و لفاظی‌های توخالی

۱▫️علی لاریجانی (دبیر شورای عالی امنیت‌ملی): «آقای گروسی که آدم مالی هم نیست، ... بعدا باید به حساب این افراد رسید... به وقتش باید به حساب آنها هم برسیم.»
۲▫️عباس عراقچی وزیر خارجه: «شورای حکام آژانس ساعاتی پیش از حمله رژیم صهیونیستی، قطعنامه‌ای مغرضانه بر پایه گزارش‌های بی‌اساس مدیر کل آژانس علیه ج.ا.ا صادر کرده بود.»
۳▫️بقایی سخنگوی وزارت خارجه
: «گروسی باید مسئولیت‌های خود را بپذیرد. گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، به اسرائیل بهانه‌ای برای تجاوز داد.»
۴▫️علی مظفری (معاون قوه قضائیه): «وقتی این فرد با اقدامات فریبکارانه و گزارش مزورانه مقدمات این جنایت را فراهم کرد باید پاسخگو باشد.»
۵▫️ظریف: «گزارش غیرمسئولانه و مغالطه‌آمیز آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» باعث حمله اسرائیل به ایران شده است.
۶. کیهان: گروسی «جاسوس تابلودار موساد» است و باید محاکمه و اعدام شود.
۷▫️احمد خاتمی در نماز جمعه: «گروسی رئیس آژانس بین انرژی اتمی، آدم صهیونیست‌هاست و معلوم می شود که اسناد را به آنجا برده است.»
سال‌هاست که گرفتار همین لفاظی‌ها و سرانجام عقب‌نشینی هستیم و نتیجه...؟!

@alami_akbar
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔘 توافق در سایه سکوت؛ سهم مردم و مجلس کجاست؟

اکبر اعلمی

بی‌هیچ تردیدی، جزئیات هر توافقی که صورت گرفته باشد، لام تا کام با مجوز شورای عالی امنیت ملی و تأیید رهبری بوده و وزیر خارجه تنها در جایگاه یک رابط و مجری اوامر ایفای نقش کرده است.
اما پرسش اینجاست: آیا مجلسی که نمایندگانش به‌واسطه نظارت استصوابی اکنون در منتهی‌الیه ارکان قدرت و قعر امور جای گرفته‌اند، نباید بر اساس اصول ۷۷ و ۱۲۵ قانون اساسی پیش از هر توافقی آن را تصویب کرده یا دست‌کم در جریان جزئیات آن قرار می‌گرفتند؟
اگر مجلس در عمل دست‌نشانده است، تکلیف ملت چه می‌شود؟ آیا چنین توافقی احیانا نسبتی با حق حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش ندارد؟ آیا نباید بدانیم در این شرایط خطیر، میان ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ـ و مدیرکل آن که تا دیروز «جاسوس» و «شریک جنایات صهیونیست‌ها» معرفی و مستحق مجازات بود ـ چه تعهداتی پذیرفته شده است؟
آبا احیانا ما «رعایا» حق نداریم بدانیم
چه تصمیماتی برای کشور و سرنوشت‌مان گرفته می‌شود!؟
باور کنید سکوت و پنهان‌کاری نه تنها حق ملت را ضایع می‌کند، بلکه اعتماد عمومی را نیز بیش از پیش فرسوده می‌سازد.
@alami_akbar
🔘 ضرورت همگرایی منطقه‌ای برای ثبات و امنیت پایدار

اکبر اعلمی

🔻مقدمه و تحلیل ژئوپلیتیک

📌تحولات اخیر در منطقه، به‌ویژه افزایش تنش‌ها و اقدامات یک‌جانبه، بار دیگر اهمیت همکاری و هم‌افزایی میان کشورهای منطقه را برای تأمین امنیت و ثبات پایدار آشکار کرده است. این تحولات نشان می‌دهد که هیچ کشوری به تنهایی نمی‌تواند در برابر چالش‌های پیچیده و چندلایه کنونی ایمن باشد. از این رو، ضرورت دارد که با رویکردی واقع‌بینانه و آینده‌نگر، به سمت تقویت ساختارهای همکاری منطقه‌ای حرکت کنیم.
📌حمله اخیر رژیم صهیونیستی به کشور قطر و پیام هشدارآمیز آمیر اوهانا، رئیس کنست اسرائیل، مبنی بر اینکه «این پیام برای تمام خاورمیانه است» که همگی با چراغ‌سبز و به پشتوانه آمریکا صورت گرفته و می‌گیرد، بار دیگر نشان داد که این رژیم عملاً از مصونیت راهبردی برخوردار است و با حمایت کامل آمریکا و برخی کشورهای غربی، به هیچ اصل و قاعده بین‌الملل پایبند نیست. در چنین شرایطی، نگرانی از گسترش تجاوزات به دیگر کشورهای منطقه، از مصر و اردن تا عربستان و ترکیه، کاملاً قابل درک و منطقی است.
📌تجربه نشان داده است که تنها کشوری که تاکنون توانسته در برابر تجاوزات اسرائیل ایستادگی کند و پاسخ مؤثر دهد، ایران است و همین امر باعث شده اسرائیل در محاسبات خود، ایران را یک عامل بازدارنده واقعی بداند.
📌این واقعیت نیز غیرقابل انکار است که کشورهای منطقه بدون بازدارندگی مؤثر و هماهنگی راهبردی، در برابر اقدامات یک‌جانبه آسیب‌پذیر خواهند بود. تجربه تاریخی نشان می‌دهد که تنها همگرایی و توانمندی‌های بومی توانسته است در برابر این تهدیدات ایستادگی کند و به عنوان یک عامل بازدارنده قدرتمند عمل نماید. این امر بر ضرورت تعریف یک چتر امنیتی مشترک و ترجیح منافع جمعی بر اختلافات سیاسی و تاریخی، بیش از پیش تأکید دارد.

🔻رویکردها و سازوکارهای پیشنهادی

📌برای گذر از وضعیت کنونی و حرکت به سوی آینده‌ای امن‌تر، می‌توان رویکردهای زیر را در قالب یک استراتژی دیپلماتیک و راهبردی دنبال کرد:

▫️ایجاد یک پلتفرم دائمی برای مدیریت بحران:

📌یک مرکز عملیات مشترک مسئول نظارت بر وضعیت امنیتی منطقه، تحلیل اطلاعات و هشدار سریع باشد.
این مرکز می‌تواند شامل نمایندگان ارشد نظامی و اطلاعاتی از کشورهای عضو باشد و در مواقع بحرانی، هماهنگی فوری را تسهیل کند.

▫️تقویت بازدارندگی از طریق هم‌افزایی فنی و آموزشی:

📌برنامه‌های آموزشی و تمرینات نظامی مشترک در حوزه‌های پدافند هوایی و موشکی با سناریوهای واقعی و شبیه‌سازی شده، برای افزایش انسجام عملیاتی تعریف شود.
📌ایجاد سازوکارهای لجستیکی و فنی مشترک برای نگهداری و ارتقاء سامانه‌های دفاعی، به جای وابستگی به منابع خارجی.

▫️توسعه همگرایی اقتصادی به عنوان ابزار امنیت:

📌برنامه‌های اقتصادی کلان و بلندمدت، مانند پروژه‌های زیرساختی مشترک (خطوط ریلی، شبکه‌های انرژی و ارتباطی) تعریف و اجرا شود. این امر وابستگی متقابل را افزایش می‌دهد و انگیزه‌های اقتصادی برای حفظ ثبات ایجاد می‌کند.
📌ایجاد مکانیزم‌های مالی و تجاری منطقه‌ای مستقل از نظام مالی غرب، که از تحریم‌های یک‌جانبه آسیب‌پذیر نباشند.

▫️ایجاد یک جبهه دیپلماتیک متحد:

📌یک سخنگوی مشترک منطقه‌ای مسئول ارائه مواضع هماهنگ در سطح بین‌المللی شود.
📌تدوین یک منشور امنیتی منطقه‌ای که خطوط قرمز و واکنش‌های مشترک در برابر تجاوزات خارجی را به صورت صریح مشخص کند و به عنوان یک سند رسمی در سازمان ملل ثبت شود.

🔻نتیجه‌گیری

📌امنیت منطقه یک امنیت جمعی و غیرقابل تقسیم است. با توجه به عقبه قدرتمند و مستحکم اسراییل(آمریکا و سایر حامیان غربی‌اش) هیچ کشوری نمی‌تواند در خلأ و انزوا به امنیت دست یابد. تنها با ترجیح منافع جمعی بر اختلافات، و با تکیه بر همگرایی و همکاری، می‌توانیم به ثبات و امنیت پایدار دست یابیم و از آسیب‌پذیری‌ها بکاهیم. این مسیر، نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت راهبردی برای آینده منطقه است.
*پنجشنبه ۲۰ شهریور ۱۴۰۴

@alami_akbar
🔘 الیگارشی یا اداره کشور با چاشنی خویشاوندی و هم‌محلی‌ها!؟

هاشمی رفسنجانی در خاطرات روز ۲۱ شهریور ۱۳۸۱:
تا ساعت یازده صبح در خانه کار می‌کردم. آقای شیخ محمد هاشمیان [امام‌جمعه رفسنجان و پسر عمو و شوهر خواهر اکبر هاشمی رفسنجانی و پدر داماد محمد صدوقی] و برادرش، محسن آمدند و برای دریافت وام ارزی شرکت تعاونی [صادرکنندگان] پسته رفسنجان استمداد کردند. گویا در اثر مخالفت آقای [طهماسب] مظاهری، وزیر اقتصاد، به‌تأخیر افتاده بود؛ با این‌که مصادر ذی‌ربط تصویب و ابلاغ کرده‌اند، در رفسنجان مشکل ایجاد شده بود....
سرشب، حسن‌آقا خمینی از سفر آفریقای جنوبی برگشته بود؛ سه ماه آنجا بود و با فرزند آقای [سیدکاظم] نورمفیدی کلاس زبان انگلیسی می‌گذرانده است. در مورد نیازهای مرقد نیز بحث شد.

اکبر اعلمی
اگر از آموزش زبان آقازاده‌ها در آفریقای جنوبی بگذریم، یک نکته اقتصادی روشن است: صادرکننده و پسته‌کار باید ارز بیاورد، نه وام ارزی بخواهد! وقتی برای صادرات محصولی که خود درآمدزاست، دولت دست و دلبازی می‌کند، یعنی شبکه‌ها و رانت‌ها اقتصاد را به سخره گرفته‌اند.
این هم از عجایب کشور ماست که برخی صادرکنندگان، به جای آوردن ارز، وام ارزی دریافت می‌کنند، البته نه همه، اما همین کافی است که نشان دهد اداره کشور با شبکه‌های خویشاوندی و محلی تا چه حد می‌تواند امور اقتصادی را منحرف کند.
@alami_akbar
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔘 از کرامات شیخِ ما این است؛ شیره را خورد و گفت شیرین است

پزشکیان:
«دولت خیلی بزرگ شده است، درآمد ندارد و لذا تمام درآمد را صرف بزرگ شدن خود می‌کند؛ پول کم می‌آورد، پول چاپ می‌کند و تورم ایجاد می‌کند... خیلی از این ادارات و سازمان‌ها را می‌شود بست. نان کسی را هم که قطع نمی‌کنیم. بروند توی خانه‌شان بنشینند؛ من حقوقشان را هم می‌دهم، اضافه‌کارشان را هم می‌دهم، نمی‌خواهد بیایند اینجا... از حضرت آقا درخواست کردم که کارمندان ۹ بیایند و ۱۳ بروند، چرا که کاری انجام نمی‌دهیم، کار نداریم که انجام دهیم اما آب و برق و گاز مصرف می‌کنیم.»

اکبر اعلمی
پزشکیان، بی‌آنکه بدیهیات را از گزاره‌های تحلیلی تفکیک کند، حتی در قامت رئیس‌جمهور همچنان در حال و هوای یک منتقد مانده است. سخنانی از جنس شعار و بدون در نظر گرفتن قوانین و واقعیات، نه چابکی دولت می‌آورد و نه بهره‌وری و نتیجه مطلوب.
اگر کشور قرار باشد با این سبک «انتقاد در مقام قدرت» اداره شود، بعید است سه سال آینده چیزی جز تکرار همین چرخه بی‌حاصل در پی داشته باشد.
🔻 در یادداشت بعدی توضیحات تفصیلی و واکاوی عمیق‌تر این سخنان و پیامدهای آن ارائه خواهد شد.
@alami_akbar
🔘 جناب پزشکیان! آب از سرچشمه گل‌آلود است!

پزشکیان در نشست شورای برنامه‌ریزی و توسعه استان اردبیل گفت:
«مثل آب خوردن رفیق خود را می‌آوریم و رئیس هیئت‌مدیره می‌گذاریم... من الان می‌خواهم مدیری را تغییر دهم، نمی‌گذارند.»

اکبر اعلمی
این سخن به‌حق، درد مزمن چند دهه اخیر کشور است. اما مشکل آنجاست که خودِ شعاردهندگان نیز در عمل بدان پایبند نمی‌مانند. نمونه روشن آن، همین رئیس‌جمهور نهج‌البلاغه‌خوان است که شعار می‌دهد، اما در عمل همان مسیری را می‌رود که پیشینیان رفته‌اند.
نگاهی به انتصابات او نشان می‌دهد که بسیاری از مسئولیت‌ها همچنان به نام رفاقت و خویشاوندی، و بدون تجربه و تخصص مرتبط، تقسیم شده است:
▫️ محمدجعفر قائم‌پناه – فوق‌تخصص قرنیه چشم و رئیس پیشین شورای شهر کرمانشاه؛ امروز معاون اجرایی رئیس‌جمهور، رئیس نهاد ریاست‌جمهوری و متولی سفرهای استانی!
▫️ شهرام دبیری – پزشک هسته‌ای و رئیس پیشین شورای شهر تبریز؛ معاون پارلمانی پیشین رئیس‌جمهور.
▫️ علیرضا رحیمی (داماد برادر دبیری) – معاون جوانان وزارت ورزش.
▫️ مهرداد رحیمی ممقانی (برادرِ داماد برادر دبیری) – مشاور و دستیار ویژه معاون امور مجلس رئیس‌جمهور.
▫️ فرزین دبیری – برادرزاده دبیری؛ عضو هیئت‌رئیسه فدراسیون فوتبال.
▫️ یوسف پزشکیان – فرزند رئیس‌جمهور؛ مشاور و دستیار رسانه‌ای رئیس دفتر ریاست‌جمهوری.
▫️ حسن مجیدی – داماد رئیس‌جمهور؛ دستیار اجرایی رئیس دفتر ریاست‌جمهور.
▫️ مصطفی مولوی – مدیر سابق متروی تبریز (با حمایت پزشکیان)؛ رئیس دفتر بازرسی ویژه رئیس‌جمهور.
▫️ سیدستار هاشمی – وزیر ارتباطات و فناوری.
▫️ سیدضیاء هاشمی – برادر وزیر ارتباطات؛ معاون فرهنگی و اجتماعی معاون اول رئیس‌جمهور.
▫️ سیدبصیر هاشمی – برادر دیگر وزیر ارتباطات؛ سرپرست دانشگاه علوم پزشکی شیراز.
▫️ سید شمس‌الدین هاشمی – چهارمین برادر وزیر ارتباطات؛ سرپرست شرکت سرمایه‌گذاری مسکن جنوب.
▫️ مصطفی موسوی لاری – فرزند عبدالواحد موسوی لاری (وزیر کشور خاتمی)؛ معاون پشتیبانی نهاد ریاست‌جمهوری.
▫️ سیده فاطمه حسینی – دختر صفدر حسینی (با همان ماجرای «سفره انقلاب»)؛ دبیر کمیسیون علمی، فناوری و هوشمندسازی دولت.
▫️ پروین داداندیش – همسر محمود واعظی (رئیس دفتر حسن روحانی)؛ مشاور وزیر و مدیرکل بانوان وزارت کشور.
و این‌ها تنها «مشت نمونه خروار» از صدها انتصاب رفاقت‌سالارانه، خویشاوندسالارانه و رانتی در دولت پزشکیان است که اگر قرار به ذکر همه آن‌ها باشد، مثنوی هفتاد من خواهد شد.
آری؛ سخن زیباست، اما وقتی در عمل خلاف آن رفتار شود، دیگر چیزی جز شعار باقی نمی‌ماند و مصداق روشن همان آیه کریمه است که می‌فرماید: «لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ؟»
@alami_akbar
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔘 بردگانی که خود را آزاد می‌پندارند!

اکبر اعلمی

این بخش از سخنان تکراری پزشکیان، آینه‌ی یک واقعیت تلخ اجتماعی است؛ جامعه‌ای که قدرت را به جای حقیقت می‌نشاند.
فرد تا زمانی که بیرون از دایره‌ی قدرت است—حتی اگر سخنش حق باشد—به حساب نمی‌آید؛ اما همین‌که بر مسند نشست، حتی اگر گفته‌هایش بی‌پشتوانه و حتی نادرست هم باشد، ناگهان «حکم نافذ» می‌شود، برایش کف می‌زنند و شمار دنبال‌کنندگانش هزاران برابر می‌شود.
در جامعه‌ی بردگان، احترام نه به شخصیت و شایستگی، که به جامه‌ی قدرت است. چنان‌که سعدی گفت:
«اگر ز باغِ رعیت مَلِک خورد سیبی،
برآورند غلامان او درخت از بیخ!»
تاریخ و تجربه گواهی می‌دهند: «الناس عبیدالدنیا». مردم غالباً به سمت قبله‌ی قدرت می‌چرخند، حقیقت را در آینه‌ی سلطه می‌جویند و همان را شاخص درستی می‌پندارند. به‌قول معروف، باد همیشه به سمت قبله می‌وزد.
این بیماری اجتماعی اگر درمان نشود، حق و عدالت همیشه در حاشیه خواهد ماند و قدرت—هر که باشد و هر چه بکند—در مرکز توجیه و ستایش. و این راز عقب‌ماندگی ماست؛ در حالی‌که علی(ع) فرمود:
«حق با شخصیت‌ها شناخته نمی‌شود؛ حق را بشناس تا اهل آن را بشناسی».
@alami_akbar
🔘 مهندسی ادراک با برچسب‌های قبیله‌ای!

این شیوه خبردهیِ خبرآنلاین، رسانه نزدیک به علی لاریجانی، درباره خواسته کسی است که ما چه بخواهیم و چه نخواهیم فعلاً عنوان نماینده مجلس را یدک می‌کشد؛ خواه «۴درصدی» خوانده شود و خواه «نماینده تندرو نزدیک به جلیلی»! خواسته‌اش کاملاً مشروع و معقول است.
اما وقتی رسانه‌های قبیله‌ای چون خبرآنلاین برای این خواسته برحق، از برچسب «تندرو» و «نماینده نزدیک به جلیلی» بهره می‌گیرند، هدفشان وارونه جلوه دادن یک حق در ورای بسته‌بندی نازیبا و چرکین است تا عمل لاریجانی، دبیر شورای امنیت، را با پنهان کردن «حق» توجیه کنند.
این مشابه همان روند باطل و خطرناکی است که در انتخابات، قبایل سیاسی با ساختن لولو از رقیب، کالای بنجل خود را به رأی‌دهنده قالب می‌کنند؛ واقعیت تلخی که طی آن منافع ملی وجه‌المصالحه اختلافات جناحی می‌شود و شفافیت و تصمیم‌گیری مبتنی بر واقعیت جای خود را به رنگ‌ها و انگ‌های سیاسی می‌دهد.
مردم به‌جای دسترسی به حقیقت، گرفتار بازی‌های جناحی می‌شوند. به زبان علمی‌تر، این همان «مهندسی ادراک» است که طی زمان مردم را شرطی و واکنش‌محور می‌کند، نه تحلیل‌گر و آگاه.
@alami_akbar
🔘 قابل توجه پزشکیان و عراقچی
پیش از شرکت در اجلاس اضطراری سران کشورهای اسلامی در قطر و مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک 👇👇👇

▫️ پیمان بدر؛ ابتکاری برای اتحاد، امنیت و عزت امت اسلامی
▫️یکشنبه ۲۹ تیر ۱۴۰۴
https://www.tg-me.com/alami_akbar/3241
▫️ ضرورت همگرایی منطقه‌ای برای ثبات و امنیت پایدار
▫️پنجشنبه ۲۰ شهریور ۱۴۰۴
https://www.tg-me.com/alami_akbar/3353

@alami_akbar
🔘 مردم بی‌خبر، دیگران خبردار؛ ناترازی اطلاع در سیاست هسته‌ای!

بیانیه دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی (شُعام):
«متن این ترتیبات در کمیته هسته‌ای شورا مورد بررسی قرار گرفته و آنچه به امضا رسیده، همان چیزی است که مصوب این کمیته بوده است».

اکبر اعلمی
تجربه‌های تلخ برجام هنوز جلوی چشم ماست: از اعمال نفوذ «فرانچسکو!» و اجتهاد «کارشناس مورد وثوق ظریف!» برای جایگزین کردن واژه «تعلیق» به‌جای «لغو»، تا گنجاندن مکانیسم ماشه و قابل برگشت بودن تحریم‌ها که ظریف آن را انکار می‌کرد. و صد البته، همه این‌ها از سد تأیید شُعام، رهبری، مجلس و شورای نگهبان هم عبور کرده بود.
این بار باید عبرت گرفت: وقتی آمریکا، اسرائیل و همه کشورهای اروپایی متن توافق را می‌دانند، بی‌خبر ماندن مردم، کارشناسان و نمایندگان مجلس نه مصلحت است و نه مشروع و قانونی.
@alami_akbar
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔘 کارشناس تلویزیونی و ناترازی عقلی!

کارشناس در یک میزگرد تلویزیونی می‌گوید: «ما ناترازی انرژی نداریم، بلکه ناترازی عقلی داریم!»
سپس با همان تراز عقلی ادامه می‌دهد: «حساب و کتابی که من کردم، قاچاق سوخت روزانه بیش از ۶۲ میلیارد تومان است—یعنی بیش از یک میلیارد تومان در دقیقه و این حداقل سود این قاچاق است!»
جالب‌تر اینکه هیچ‌کس هم به او تذکر نمی‌دهد که حتی در این نوع اظهارنظر کارشناسانه هم، از تراز عقلی خبری نیست؛ زیرا با همین عدد و رقم، هر دقیقه قاچاق سوخت حدود ۴۳ میلیون تومان خواهد بود، نه بیش از یک میلیارد — و آن هم بیانگر حجم قاچاق است، نه سود حاصل از آن!
ظاهراً در این کشور، عدد و منطق را می‌توان از تلویزیون عبور داد و هیچ مشکلی پیش نیاید، اما عقل را باید نجات داد! 😅
@alami_akbar
🔘 هرجا دست می‌گذاری، یکی دردش می‌گیرد؛ تابو، قبیله‌گرایی و باتلاق سکوت

اکبر اعلمی

🔻بیاد دارم در یکی از سکانس‌های فیلمی که ملک مطیعی بازی می‌کرد، او در مواجهه با کسانی که مدام زخم‌زبان می‌زدند، گفت:
«اگر آسمان را نگاه کنی، می‌گویند سر به‌هوایی و غیرقابل اعتماد!
اگر زمین را نگاه کنی، می‌گویند مظلوم و سر به زیر است و یکی تو سرت می‌زند!
و اگر به نقطه مقابل خیره شوی، می‌گویند هیزی و لاابالی!
و در این میان من مانده‌ام چگونه راه بروم!»
📌 امروز، حکایت ما نیز چنین است: در ادوار مختلف قدرت، چگونه بنویسیم تا گزک به دست کسی ندهیم که به خاطر مراد و معشوق سیاسی‌اش رنجیده نشود، انگی نزند و ایرادی نگیرد؟
📌 کسانی که آزاد و مستقل فکر می‌کنند، نقد می‌کنند و به توصیه علی(ع) عمل می‌کنند که فرمود: «قُلِ الحَقَّ وَ لَو عَلی نَفسِک»؛ حق را بگو، هر چند به زیان خودت باشد.
آن‌ها از معیار واحد برای تحلیل جامعه و نقد عملکرد اشخاص بهره می‌گیرند، بدون دخالت دادن وابستگی‌های قومی، زبانی، سیاسی یا قبیله‌ای، و همواره با مقاومت، انتقاد، قهر و شماتت مواجه‌اند.
به قول پزشکیان: «هرجا دست می‌گذاری، یکی دردش می‌گیرد» و تو را مخالف خود می‌بیند و از تو فاصله می‌گیرد.
📌 در کوچه و خیابان، حتی در صف نانوایی، مردم مسئولان را به باد ناسزا می‌گیرند؛ اما وقتی قلم به دست می‌گیری و همان انتقادات را مشفقانه و به سبک ادبی بیان می‌کنی، بسیاری ناراحت می‌شوند:
— از رهبری نگو و ننویس، چون مقدس است و ساختارشکنی!
— از شورای نگهبان و سایر نهادهای غیرپاسخگو ننویس، چون منصوب رهبری هستند!
— از کردار و گفتار پزشکیان ننویس، چون ترک است!
— نقد قبیله اصلاح‌طلبان ممنوع، چون گل به خودی است!
— فلان قهرمان کاذب سیاسی را برملا نکن، چون بازی در زمین رقیب است!
— علیه صهیونیست‌ها ننویس، چون در قره‌باغ طرف آذربایجان را گرفته‌اند!
— از زبان و فرهنگ و هنر آذربایجان دفاع نکن، چون قوم‌گرایی است!
— از مشکلات ترک‌ها و اقوام ایرانی ننویس، چون متهم می‌شوی به دوقطبی‌سازی و تهدید وحدت ملی!
— از تبعیض زبانی و آموزشی علیه اقوام سخن نگو، چون دشمن زبان فارسی و تمامیت ارضی لقب می‌گیری!
— از زبان، تاریخ و میراث ملی تجلیل نکن، چون نوکر پان‌فارس و «ساتقین»ی (خائن و منافق)!
— از فلان لمپن که آذربایجان و آذربایجانی را بخاطر رفتار و گفتار خود مضحکه عام و خاص کرده است، چیزی نگو، چون خودی است!
— اگر با نگاه ملی از مشکلات کشور بنویسی که شامل آذربایجان هم هست، متهمت می‌کنند که از مشکلات آذربایجان غافلی، گویی جغرافیای سیاسی زندگی تو محدود به آنجاست و همه مشکلات نیز فقط در آذربایجان است و سایر نقاط گل و بلبل‌اند!
— از تمرکزگرایی فرهنگی و تحمیل زبان فارسی انتقاد نکن، چون پان‌ایرانیست‌ها تو را مخالف «وحدت ملی» می‌دانند.
— اگر از حقوق و مشکلات اقوام ایرانی بنویسی، متهمت می‌کنند که علیه فارس‌ها حرف زده‌ای!
— به نابرابری آموزشی و اقتصادی در استان‌ها اعتراض نکن، وگرنه پان‌ایرانیست‌ها می‌گویند وحدت کشور به خطر افتاده.
— از سانسور و تبعیض قومی انتقاد نکن، چون ممکن است علیه «مرکز» تلقی شود.
📌 این نگاه قبیله‌ای نگرش‌ها در همه گروه‌های سیاسی، مشترک است؛ از اصولباز تا اصلاحاتچی: هرکدام توتم و تابو و اسپانسری دارد که نقدناپذیر است، غافل از اینکه وضع موجود محصول همین تابوها و نقد و نقادی، صیقل‌دهنده زنگارهاست، نه دشمن آنها.
📌 بارها با خود کلنجار رفته‌ام: حال که نمی‌توانی همرنگ جماعت شوی، همان بهتر ‌که مانند سیب‌زمینی بی‌رگ، قلم را زمین بگذاری و باقی عمر را در بی‌خیالی بگذرانی؛ دست‌کم دشمنی برای خود نتراشی. رسالت اجتماعی مانع شده، اما دست آخر فرجام این رویکرد، که اصطلاحاً «سانسور اجتماعی و سیاسی مبتنی بر خط قرمزهای تابو» نامیده می‌شود، چیزی جز محدود شدن آزادی بیان، سرکوب نقدهای سازنده و فلج شدن گفت‌وگوهای سالم نیست.
📌 نتیجه آن در چنین جامعه و چرخه معیوبی: خودسانسوری و رکود فکری جامعه، مکتوم ماندن واقعیت‌ها و تحلیل نادرست از عوامل وضع موجود؛ یعنی همان باتلاقی که در آن گرفتاریم و هیچ‌کس مسئولیت را نمی‌پذیرد و همه آن را به گردن دیگری می‌اندازند.
📌 و فرجام این چرخه: حمایت‌کنندگان میلیونی صفحه فلان لمپن و پوپولیست بی‌سوادِ خنثی و نان‌به‌نرخ‌روزخور، و منزوی شدن و قرار گرفتن حامیان افراد مستقل و آزاده در اقلیت.
▫️دوشنبه ۲۴ شهریور ۱۴۰۴
@alami_akbar
2025/10/22 18:08:54
Back to Top
HTML Embed Code: