متعجبم در این همه برنامه که در مورد آقای رئیسی ساخته و پخش شده عمده مطالب حول شخصیت فردی ایشان است تا کارکردهای ایشان به عنوان یک مدیر سیاسی با سابقه در سمتهای مختلف و عملکردهایی که در آنها داشته است. ذهنیت بسیاری از ما از سیاستمدار کماکان نادرست است و هنوز شابلون مقبولی برای ارزیابی و مقایسه سیاستمداران مختلف نداریم. به زودی در یک مطلبی که منتشر خواهم کرد تلاش می کنم ملاکهای ارزیابی را به تصور خودم عرضه کنم. از دید شما ملاکهای سنجش یک سیاستمدار چیست؟
https://www.tg-me.com/ali_sarzaeem

کسی در خبر آنلاین یک لیست کتاب برای فعالیت در بورس گذاشته که شاید برای شما هم جالب باشه
khabaronline.ir/xm9Sr

چند سال قبل سیامک انصاری تبلیغ سایت و اپلیکیشن بایا را در تلویزیون شروع کرد به نظرم ایام عید بود آنقدر این تبلیغ پخش می شد که هر کانالی می زدی تصویر سیامک انصاری را می دیدی دارد بایا را تبلیغ می کرد. آنقدر در این تبلیغ افراط شد که اثر معکوس گذاشت همه از سیامک انصاری و بایا متنفر شدند. واکنش جمعی آنقدر شدید بود که تبلیغ متوقف شد و بابا شکست خورد. این ثمره بی توجهی به یک اصل ثابت در تبلیغ است. حالا صداوسیما و شهرداری تهران دارند همین خطا را در مورد مرحوم آقای رییسی می کنند. تا ملت را زده نکنند ول کن نیستند. دریغ از کمی تدبیر

ملاحظه ای در مورد رویکردی دیگر به حس فراگیر بی فایده بودن🔴
واقعیت آنست که چند ملاحظه وجود دارد که مانع می‌شود تا افراد توسعه فردی را بر فعالیت اجتماعی اولویت دهند.
✳️ملاحظه اول به نوع حکومت بر می‌گردد. در مورد حکومت‌های عادی که عموما دیکتاتوری هستند، حکومت تنها به فعالیت سیاسی انسانها حساس است و اگر کسی با سیاست کاری نداشته باشد حکومتها هم اصولا با او کاری ندارند اما در کشورهایی که ماهیت اقتدارگرایانه دارند، حکومت در همه عرصه‌های زندگی مداخله مستقیم دارد و همین امر موجب می‌شود غیرسیاسی ماندن کار دشواری شود و افراد خواهی نخواهی با دولت و گرایش‌های خاص آن در ابعاد مختلف زندگی روبرو می‌شوند. به عبارت دیگر در این حکومتها همه عرصه‌های زندگی خواهی نخواهی سیاسی می‌شود و به تبع آن بخش بزرگی از جامعه سیاسی می‌شوند. البته هرچه جلوتر می‌رویم شاهد آن هستیم که شهوت کنترل و سودای مداخله در همه ابعاد زندگی تضعیف می شود و حکومت‌ها به تدریج عقب‌نشینی می‌کنند و نهایتا به حفظ سلطه سیاسی اکتفا می‌کنند و می‌فهمند اولا آنقدر نیرو و انرژی ندارند که در همه عرصه‌ها اقتدار خود را تحکیم کنند و باید آن را در مهمترین عرصه یعنی عرصه سیاست متمرکز سازند. ثانیا می فهمند که غیرسیاسی شدن بخشی از جامعه به نفع خودشان است و نباید با دست خود بر تعداد مخالفان افزود.
✳️ملاحظه دوم به ماهیت رشته و شغل بر می‌گردد. در بسیاری از شغلها و رشته‌ها افراد ارتباط مستقیمی با مسائل جمعی ندارند. یک پزشک بیشتر با بیماران روبروست و حداکثر به سیاست سلامت که در حکومت اتخاذ می‌شود کار دارد. یک معلم بیشتر به آموزش و تربیت شاگردان متمرکز است. یک فروشنده بیشتر به قدرت خرید مراجعه کننده توجه دارد. بیشتر اقشار و اصناف می‌تواند بدون توجه به اخبار تحولات سیاسی زندگی خود را سپری کنند؛  ولی کسی که اقتصاد خوانده ناگزیر است هر روز اخبار بخواند تا بفهمد چه سیاستهایی در کار است. او به هر جا می‌نگرد ناخودآگاه با پیامدهای سیاستهای اقتصادی روبروست. کسی که علوم سیاسی خوانده نیز ناگزیر است اخبار را دنبال کند تا تحول جریان قدرت و دست به دست شدن آن را دریابد. نهایتا کسی که جامعه‌شناسی خوانده نمی‌تواند سر در زندگی شخصی خود فرو برد و به ناچار باید به تحول زندگی جمعی نگاه و روندهای اجتماعی را رصد کند و سیاستهای درست و نادرست در عرصه فرهنگ و پیامدهایش را شاهد باشد. در نتیجه دانش‌آموختگان این سه رشته بیش از دیگران در معرض درد و رنج ناشی از ناکارایی حکومت و سیاستهای نادرست هستند چون نسبت به دیگران فهم بیشتر و عمیق تری نسبت به امور کلان پیدا می‌کنند و این عجیب نیست چون از قدیم گفته بودند «هر که را علمش فزون، دردش فزون». البته افراد حرفه ای به تدریج می آموزند که صبور باشند. همانطور که یک پزشک بعد از عمل جراحی درد و رنج بیمار را می بیند ولی می داند که بعد از چند وقت این درد منتفی خواهد شد یک اقتصاددان می آموزد که اصلاح سیاستهای کلان اقتصادی نیازمند زمان است. باید گذاشت هر چیزی به وقتش برسد تا مورد مطالبه قرار گیرد. یک اقتصاددان کلان می داند که اگر چند ایده را هم زمان جلو ببرد و در یک فاصله ده ساله یکی از آنها را بتواند به ثمر برساند کارنامه موفقی خواهد داشت زیرا این عرصه نه تنها کم بازده بلکه دیربازده است! نکته بدتر آنکه جامعه معمولا طرفدار سیاستهای اقتصادی نادرست و کوتاه مدت نگر است و همین امر این ضرورت را ایجاب می کند که یک اقتصاددان آستانه تحمل بالاتری داشته باشد تا بتواند ایده خود را فراگیر کند. یک تحلیل گر سیاسی می داند که تحولات سیاسی یک باره نیستند و گاه چند دهه زمان می‌ برد. لذا در تربیت علمی خود می ‌آموزد که صبور باشد و با یک اتفاق دچار هیجان نشود و تحلیلهای سیاسی نادرست عرضه نکند. جامعه شناسان بیش از دیگران صبور هستند و می دانند تحولات اجتماعی و فرهنگی بسیار زمان بر است و نباید ایده آل نگر بود و سودای تغییرات فرهنگی و اجتماعی زودهنگام داشت.
✳️ملاحظه سوم به ترجیحات فردی بر می‌گردد. برخی بنا به ذات نمی توانند نسبت به محیط اطراف بی تفاوت باشند. چنین افرادی نمی توانند تنها در سر در زندگی شخصی کنند و کاری نداشته باشند که عرصه عمومی چه می گذرد. آنها حساس هستند که بی تفاوت نباشند و هرجا هستند تقلا می کنند بهبودی ایجاد شود. ذات آنها با راضی به وضع موجود بودن ناسازگار است و میل به تعالی و بهبود در درونشان آرام نمی گیرد. مهم نیست در چه شغلی باشند پیوسته از خود می پرسند من چه می توانم بکنم که مفیدتر باشم و وضعیت اطرافم بهتر شود. وقتی نابسامانی سیاست از حدی بیشتر شود، این افراد سریعتر و بیشتر از دیگران سیاسی می شوند و این غیرمنتظره نیست.

رفاه فردی از مصرف کالاهای عمومی و کالاهای خصوصی تامین می شود و در روحیه این افراد، مصرف کالای عمومی با کیفیت اهمیت بیشتری دارد تا کالاهای خصوصی! نتیجه آنکه نمی توانند صرفا به توسعه فردی بپردازند. در مورد این اشخاص نباید ملامت پیشه کرد و تنها باید تذکر داد که مبادا توسعه فردی به کلی فراموش شود!
✳️ملاحظه آخر به سامان سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بر می‌گردد. وقتی نابسامانی از حدی بیشتر می شود زندگی توده مردم از حالت عادی خارج می شود. نظم طبیعی زندگی مختل شده و جامعه گذار از یک تعادل و یک نظم به تعادل و نظم دیگری را تجربه خواهد کرد. در چنین شرایطی جامعه دچار اضطراب و اضطرار است چیزی که ظاهرا دورکهایم آن را آنومی خوانده است یعنی وضعیتی که ارزشها و نظم قبلی بر هم ریخته ولی هنوز ارزشها و نظم جدیدی حاکم نشده است. در چنین وضعیتی تمرکز بر وضعیت فردی و پیگیری صرف توسعه فردی کار غیرممکنی است. فقط باید مراقب بود که سیل تحول وقایع آدمی را از زندگی فردی و توسعه فردی غافل نکند.
https://www.tg-me.com/ali_sarzaeem

فرهاد قنبری
تناقض عجیب

عده‌ای از مردم معتقدند که حکومت جمهوری اسلامی با حجاب و پوشش اجباری، حقوق انسانی و حق شهروندی آنها را نادیده گرفته و به آنها توهین و مزاحمت و تحقیر روا می‌دارد. پاییز سال گذشته بخشی از این افراد برای مبارزه با (به قول خود) این توهین و آزار و تحقیر، حاضر به کشته شدن و پرداخت هزینه‌های سنگین و حتی به آشوب کشیده شدن شهر و کشورشان بودند.
حالا اکثریت همان افراد که یک شال نیم‌بند اجباری از سوی حکومت بر سر خود و خانواده‌هایشان را نمی‌پذیرند و آن را مصداق فاشیسم و...، می‌دانند، به فلسطینی‌ها برای اینکه با اشغال‌گر سرزمین‌شان و با تحقیر و خشونت سیستماتیک هر روزه اشغالگران کنار نیامده و واقعیت را نمی‌پذیرند، انتقاد کرده و آنها را مقصر تلقی اصلی تمام توحش اسرائیل معرفی می‌کنند.

باید از این جماعت پرسید، شمایی که به خاطر یک تکه پارچه اجباری روی سر و شانه خود یا نزدیکان‌تان حاضر به از دست دادن جان و تحمل هزینه فراوان به خود و به آشوب کشیده شدن وطن‌تان بودید، چگونه از ملتی انتظار دارید که در مقابل اشغالگری و تحقیر سیستماتیک و خشونت افسار گسیخته و زورگویی (آن هم نه از سوی هموطن خود بلکه از سوی دشمنی خونخوار) که از بدو تولد به آنها اعمال می‌شود، سکوت و خویشتن‌داری به خرج دهند؟

یا در سوی دیگر برخی دیگر در گوشه‌ای نشسته و داد سخن سر می‌دهند که فلسطینی‌ها باید با واقعیت کنار آمده و سرزمین‌های اشغال شده خود توسط یهودیان را فراموش کرده و به کشورهای دیگر مهاجرت کنند. منطق این جماعت هم این است که یک قطعه زمین کوچک چه ارزشی دارد که انسان به خاطر آن جان خود را به خطر انداخته و رنج و محنت فراوانی را برای خود رقم بزند.
این دست از افراد (فارغ از اینکه وطن را به یک قطعه زمین تقلیل می‌دهند) عموما کسانی هستند که خود به خاطر یک قطعه زمین پنجاه متری ارثی روستاییِ کم ارزش، برادر و خواهر و اقوام خود را مدام به دادگاه می‌کشانند، اما وقتی نوبت به فلسطینی‌ها می‌رسد به چنین دست و دل بازی بی‌حد و مرزی نایل می‌آیند.

مسئله فلسطین یک مسئله ویژه و خاص و یک ننگ بزرگ برای انسان امروزی است و هیچکس جز خود فلسطینیان توان درک درست آن را ندارد و ما هم بهتر است به جای ارائه نظریات سخیف اگر جرات و توان ایستادن در کنارشان را نداریم، سکوت اختیار نماییم.
@kharmagaas

آن ثبت نام اصلا چه معنا داشت؟ فقط علامت بد داد ولاغیر. البته عجیب نیست این همه آدم خود را ذیصلاح بدانند ...

🔴 انصراف «داوود منظور» از نامزدی در انتخابات


▫️ «داوود منظور» رئیس فعلی سازمان برنامه و بودجه با انتشار مطلبی در صفحه شخصی خود از نامزدی در انتخابات ریاست‌جمهوری انصراف داد.
/تسنیم
@farhangeiranian

قیامت...

آشنایی با سید احمد فردید✳️
برای کسانی که می خواهند با سید احمد فردید آشنا شوند، پادکست رادیو تراژدی یک برنامه مفصل و دو بخشی در معرفی ایشان آماده کرده که بخش اول آن منتشر شده است. من که از علاقه‌مندان پادکست رادیو تراژدی هستم و به شما هم پیشنهاد می کنم این اپیزود را گوش کنید اگر اهل مناقشات جریان فلسفه در ایران هستید.
دوست خوبم منصور هاشمی هم کتابی دارد با عنوان هویت اندیشان و میراث سید احمد فردید که آنهم احتمالا برایتان جذاب است.
https://www.tg-me.com/ali_sarzaeem

امام صادق (ع): نزد من خائن و نابلد یکسان است. تحف العقول ۲۷۰

خاطره‌ای از آیت‌الله سیستانی
👇👇👇

کاش مسولان ما هم همین اندازه درایت داشتند

☝️☝️
👇👇👇
خاطره‌ای از آیت‌الله سیستانی:

«فخری کریم» نویسنده روزنامه‌نگار و روشنفکر سیاسی‌ای که در دوران پساصدام نقش مهمی برای ثبات سیاسی عراق ایفا کرد و مشاور ارشد جلال طالبانی رئیس‌جمهور عراق بود، در مصاحبه‌ای طولانی که اخیرا با شرق الاوسط داشته چند خاطره‌ی جالب از دیدارهایش با آیت‌الله سیستانی نقل می‌کند.
می‌گوید: او که از لحاظ سیاسی در مفهوم ملی عراق، از همه یا اکثریت مطلق رهبران شیعی جلوتر بود،من می‌خواهم در یک نمونه از تفکر سیستانی درنگ کنم و آن وقتی بود که در دوران پساصدام با او در مورد وضعیت فساد صحبت کردم تا حدی که گفتم: جیره‌ی بسته‌بندی‌های غذایی رایگان مردم را هم (که از زمان صدام برقرار بود) دستکاری می‌کنند.

می‌گوید: پیشنهاد و پاسخ سیستانی مرا شگفت‌زده کرد وقتی گفت: چرا از وزیران دوره‌ی سابق(=زمان صدام) کمک نمی‌گیرید؟ مثلاً وزیر بازرگانی او را نمی‌آورید که عملکردش در این زمینه مشخص است و افزود: اصلا چرا یک وزیر مسیحی به کار نمی‌گیرید؟
"فخری کریم" می‌پرسد ولی این چطور ممکن است؟
آیت‌الله می‌گوید: چرا که نه؟ اگر پاک‌دست باشند و به عراقی‌ها خدمت کنند چه ایرادی دارد؟

"فخری كريم" که خودش هم از اهل سنت بود می‌‌گوید: اشاره سیستانی به تجربه‌ی وزیر «محمد مهدی صالح» بود که در سال‌های آخر صدام در برنامه‌ی نفت در برابر غذا، او برنامه‌ی جیره‌بندی رایگان غذايي را برای مردم تصویب و به خوبی اجرا کرده بود.

"فخری کریم"، ادامه می‌دهد که ارائه‌ی چنین پیشنهادی از سوی مرجعی شیعی، ساده و بی پی‌آمد نبود که به راحتی بگوید: «وزیر دوران صدام را بیاورید!»، ولی آیت‌الله به این می‌اندیشید که آن وزیر می‌تواند دوباره تضمین کند که جیره و سهمیه‌های غذایی مردم به طور کامل به دست‌شان برسد.

🔰 سلسله‌نشست‌های اندیشه‌ورزی «راه‌نشان» به‌همت خانه اندیشه‌ورزان برگزار می‌شود:

▪️ سیاست‌های اقتصادی دولت چهاردهم
با ارائه بسته سیاستی «مسیر دولت چهاردهم» توسط اندیشکده اقتصاد مقاومتی

🔹 با حضور:
➖ سیدمهدی زریباف
➖ علی سرزعیم
➖ محمد جلال
➖ امیر امیری‌فرد
➖ محمد امینی‌رعایا

🔸 راهبر نشست:
➖ علی نصیری‌اقدم

📅 پنج‌شنبه، ۲۴ خردادماه، ساعت ۱۳ تا ۱۵
📍 خانه اندیشه‌ورزان

#اخبار
#رویداد
#انتخابات
#اقتصاد

جامعه اندیشکده‌ها در وب I بله I تلگرام

🎥 کندیس اُوین: دقیقا چه تعداد، چند درصد از کل فلسطینیان باید کشته شوند تا شما اجازه بدهید ما این عمل را "نسل‌کشی" بنامیم؟
🌍 @Jahan_Fouri

#مناسبت
▪️فضیلتی چون جهاد نیست، و جهادی چون مبارزه با هوای نفس نیست.
تحف‌العقول ص ۲۸۶

▪️ فرا رسیدن سالروز شهادت پنجمین اختر تابناک ولایت امام محمد باقر(ع) تسلیت باد.

🆔@sharif_prm