میگم از بین این همه ادم رو کره ی خاکی چجوریه که بازهم همه تنهان !

همیشه فکر میکردم قوی بودن یعنی دووم آوردن، یعنی هرجوری شده بمونی و برای ساختن و درست شدن تلاش کنی اما حالا فهمیدم قدرت تو رها کردنه!
ساختن درسته سخته اما رها کردن تمام آدم ها یا چیز هایی که بخشی از وجودت بودن از اونم سخت تره.....

بهم گفت چرا دیگه بر نمیگردی ؟!
نگاهش کردم و گفتم چون فکر میکردم من خراب کردم ولی تهش هربار برگشتم عقب دیدم چقدر اذیت شدم واسه چیزی که تقصیر من نبوده ،تو میدونستی من چقدر دارم اذیت میشم اما بازم درک نکردی همه ی ایناهم اشکالی نداشت ولی هیچوقت نفهمیدم چرا این همه باهام جنگیدی تا ثابت کنی من مقصرم!

نیاز دارم یکی بغلم کنه وانقدر تو بغلش گریه کنم و داد بزنم که دیگه اشکی برام نمونه

من خوبما ولی نمیدونم چرا قلبم کم آورده آخه زیادی تیر میکشه :)

لطفا مزاحم آدمی که داره فراموشتون میکنه نشین اون خودش به اندازه کافی درد داره بیشتر آزارش نده

شاید باید تورو همینجوری از دور دوست میداشتم و تو دلتنگیت زندگی میکردم آخه تو از دور خیلی قشنگ و کامل بودی ولی از نزدیک خیلی زیادی همه چیز نا امید کننده و شکننده بود......

خیلی نامردی بود واقعا سختیاشو من بکشم کنارش خوشی هاش برا یکی دیگ باشه

حیف که قسم خوردم ندم دلم رو به غریبه:)


0:48

انگار گیر کردی تو یک باکس شیشه‌ای، می‌بینی می‌فهمی متوجه می‌شی ولی هیچ‌کاری از دستت بر نمی‌آد، منتظری اکسیژن تموم بشه ولی بالای باکس یک حفره‌ای خیلی کوچیک هست، اکسیژن رو کم می‌کنه ولی نه در حدی که بمیری‌ می‌خوای با شیشه خودت رو بکشی ولی دیواره های باکس نمی‌شکنه تو می‌فهمی بیرون از باکس چه اتفاقی داره میوفته ولی بقیه نمی‌فهمن تویی وجود داره صداشون می‌آد ولی صدای تو نمی‌ره یک چرخه تکراری و مزخرف به اسم زندگی.
-Depersonalize

و تمام اندوه‌ها را در سکوت گذراندم.

‏آدم كه قحط نيست، ولى آدمى كه به دل بشينه واقعا قحطه.

‏سخت تر از کار کردن تو معدن ‏وانمود کردن کردن به خوب بودنه..

من بهت افتخار میکنم اگه تا امروز تنها کاری که کردی جمع و جور کردن تکه‌های شکسته‌ی خودت بوده.

00:00
Tanhai:)🖤