با دقت گوش کن🦋


@aramesh_ba_meditation 🕊

ابتدای سال بهتون گفتم ارتعاش امسال (بازه ی زمانی مارس ۲۰۲۴ تا مارس ۲۰۲۵) سال پر برکتی هست.
🦋چون سال فرو ریختن الگوهای کهنه و کاشتن بذر جدید هست. جهان هر چند کند ولی در دل تاریکی به سوی نور آگاهی و بیداری جمعی در حرکتِ
و بیداری جمعی هم به این معنی هست که هر کس در خلوت خودش از عادات افکاری و رفتاری کهنه و از تمام ارتباطات محدود کننده‌ی خودش کنده بشه.
انسان موجودی رها و پویاست و برای اینکه احساس سرزندگی در وجودش رو بازپس بگیره نیازمند رهایی از بند های گذشته هست.🧚‍♀🫧

💬این روزها مراقبه ی پاکسازی ضمیر ناخودآگاه انجام بدید (میزارم براتون) و تمرکزتون بیش از هر چیزی روی خودتون باشه.
📝نوشتن رو هم فراموش نکنید.

مهر بهتون نیلا🦋

🦋این بستگی به شهود و آگاهی انسانها دارد که آینده ما به کدام سمت می رود. و فقط یک آینده وجود خواهد داشت. زمین به دو نیم با دو "آینده ی" متفاوت تقسیم نخواهد شد.💠

🔹حتی اگر هنوز انسانهای غیر آگاهِ زیادی روی زمین وجود داشته باشند و اتفاقات ناخوشایندی رخ دهد، من مطمعن هستم که در نهایت همه چیز خوب پیش خواهد رفت.

نور در نهایت سایه های این زمین را از بین می برد.

افراد بیشتری هستند و می آیند که آگاهی فراگیر تر میشود. این روندی است که همیشه در جریان است؛ تعداد افرادی که به اندازه کافی آگاه هستند تا بتوانند آینده زمین را به سمت آینده ای پُر از نور هدایت کنند، مدت هاست که تعداد این افرادِ آگاه به بیش از حد رسیده است.

در کلِ جهان، به خصوص در رسانه های رسمی، خبرهای زیادی از این موضوع نمیبینید.
اما گول نخورید: زیرا در مقیاس کوچک می توانید آن را ببینید. همه جا افرادی هستند که شروع به انجام کارهای جدید و زیبا میکنند.

و من در سطحی ظریف همیشه میتوانم میدان هایی از نور را ببینم که پیشتر به این شکل وجود نداشتند.

این میدان های نور، توسط موجودات نوری پشتیبانی میشوند، اما توسط مردم ایجاد میشوند.

ما انسان ها نقطه عطفی به سوی آینده ای پر از نور هستیم.

این نقطه عطف را نمی توان متوقف کرد، زیرا هم خودِ زمین در پشت این تغییر قرار دارد و هم همه نیروهای عاشق و خلاق.🔸


@aramesh_ba_meditation 🕊

🪷مانترای تبتی ॐ اوم(om) 🪷

🪶🪷در مکاتب عرفانی شرقی اوم مادر صدا ها است که مربوط می شود به اثیر که ام العناصر است که سایر عناصر اربعه از آن به وجود می آیند.🪷🌿



@aramesh_ba_meditation🕊

ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
➖✨بايد از مراقبه مثل يك سرگرمی لذت ببری.
بايد كه با لذت وارد آن شوی.
مراقبه تمركز فكرنيست، نقطه مقابل آن بودن است:‌ رها و آسوده بودن است.
وقتی كاملا رها و آسوده باشی، برای نخستين بار واقعيت وجودت را احساس می كنی.
آنگاه كه تو درگير فعاليت هستی، چنان مشغولی كه نمی توانی خودت را ببينی.
فعاليت دود بيشتری پيرامون تو ايجاد می كند.
از اين رو بايد تمام فعاليتها را، دست كم به مدت چند ساعت در روز،‌كنار بگذاری.
وقتی هنر آرام بودن را بياموزی ميتوانی هم فعال باشی و هم آرام، زيرا آرامش تو چنان درونی می شود كه هيچ چيزی ار بيرون نمی تواند آنرا مختل كند.
فعاليت در محيط پيرامون جاری می شود و تو در كانون، آرام می مانی.
پس تنها مبتديان مجبورند كه فعاليت را برای ساعتی در روز كنار بگذارند.
اگر تو اين هنر را بياموزی،‌
ديگر مشكلی وجود نخواهد داشت:
در بيست و چهار ساعت شبانه روز می توانی در حالی كه به انجام فعاليتهای روزمره مشغولی، مراقبه گر بمانی🫰🌱.



@aramesh_ba_meditation🕊
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤ

➕ اگه زبانت خوب نیست حتما معنی این آهنگ رو سرچ کن🩵
یه کوچولو تو قسمت پیام ها میگم..

@aramesh_ba_meditation 🕊

✨سرو ایستاده در باد، استوار و رها
در میان طوفان‌ها، مانده با وقار و صفا

هر برگش قصه‌ای از پایداری و غرور
هر شاخه‌اش شعری از امید و عبور

زمین لرزید و آسمان خشم گرفت
اما سرو، خم نگشت، زخم نگرفت

چگونه این‌چنین ریشه در دل دارد؟
که هیچ طوفانی قامتش نشکارد

آری، راز سرو در دل خاک نیست
در ایمان اوست، که هیچگاه ناتمام نیست

@aramesh_ba_meditation 🕊

عمیق‌تر از ذهن شما، قلب شماست
عمیق‌تر از منطق، عشق است
عمیق‌تر از علم، هنر است
عمیق‌تر از ریاضیات، موسیقی است


🪶ذهن را رها کن و نه زندگی را
و شروع کن به حرکت به سمت قلب و دنیای احساس. و آنگاه ناگهان معنای بزرگی برمی‌خیزد؛ ملالت شروع به ناپدید شدن می‌کند

و بیاد داشته باشید:
قلب هم هسته‌ درونی شما نیست. آن فقط یک استراحتگاه بین راهی است

در حرکت از «ذهن به وجود» قلب دقیقاً در وسط قرار دارد. هنگامی که شما به قلب برسید، آگاه خواهید شد که هنوز یک اقلیم عمیق‌تر وجود دارد. قلب، زندگی شما را پر از سرور، هیجان و تپش خواهد کرد. ملالت خواهد رفت، و همراه با رفتن ملالت، شما از یک اقلیم عمیق‌تر آگاه خواهید شد

✨عمیق‌ترین اقلیم، بُعد وجود شما، درونی‌ترین هسته‌ شما، آن هسته‌ درونی، شما را کاملاً ارضا خواهد کرد. رسیدن به آن، هدفِ سانیاس است. رسیدن به آن، منظور و مقصدِ مراقبه است✨

🪽از سر به قلب حرکت کن. اما قلب فقط باید به عنوان سکوی پرش استفاده شود

«سر» به شما علم می‌دهد. «قلب» هنر می‌دهد. و «وجود» که ماورای هر دو است، دینِ حقیقی را می‌دهد؛ یک مسیر معنویِ کاملا فردی که مختص به خود شماست و محصولش، سرور و وجد و خلسه است.
#اشو

@aramesh_ba_meditation🕊

"🐌 روزبه‌روز آرام‌تر، شادتر، متعادل‌تر 💜

🌿 من روزبه‌روز…

روزبه‌روز آرامش بیشتری را درونم احساس می‌کنم، حتی اگر همه‌چیز مطابق میل من نباشد.
روزبه‌روز ذهنم شفاف‌تر می‌شود و یاد می‌گیرم که افکارم را بهتر مدیریت کنم.
روزبه‌روز قلبم، حتی با تمام زخم‌هایش، مهربان‌تر می‌تپد.
روزبه‌روز بیشتر به این حقیقت می‌رسم که هر لحظه فرصتی برای شروعی تازه است.
روزبه‌روز درک می‌کنم که دردها هم بخشی از مسیر رشد هستند.
روزبه‌روز با خودم مهربان‌تر می‌شوم و اجازه می‌دهم زندگی، همان‌طور که هست، جاری باشد.
روزبه‌روز امید را، حتی در تاریک‌ترین لحظات، در گوشه‌ای از دلم روشن نگه می‌دارم.

🍃 🦋امروز هم، به‌اندازه‌ی توانت، یک قدم برای آرامش خودت بردار…💚 ✨

@aramesh_ba_meditation 🕊

داشتم یک جزوه‌ای که به دستم رسیده بود رو مطالعه میکردم که توش هفتصدتا از لذت‌های رایگان دنیارو جمع کرده بود:
بوی بدن نوزاد، خاروندن جای کش جوراب،
خنکی اون طرف متکا، وقتی میرسی یکجای
شلوغ و همون موقع یکی از پارک در میاد،
وقتی میرسی به چراغ راهنما همون موقع
سبز میشه، وقتی توو جیب شلوار پارسالت
پول پیدا میکنی و...

اما راز پشت تمام این هفتصدتا نکته این بود که تو تووی اون لحظه درگیر لحظه‌هایی؛
اگه در همون لحظه تو به گذشته یا آینده فکر میکردی لذتش خراب میشد؛
زندگی هم همینه؛
زندگی هنر زندگی کردن در لحظه‌ست هیچکس نمیدونه فردا رو میبینه یا نه و اگه کسی اینو بدونه که شاید فردایی نباشه،
معنی زندگی رو میفهمه!🦋

✍مجتبی شکوری

@aramesh_ba_meditation🕊

🦋در دل شب‌های طولانی، وقتی که سکوت همه جا رو گرفته و فقط صدای افکار خودت رو می‌شنوی، گاهی بهت این حس دست می‌ده که در این دنیای بزرگ، فقط خودت هستی.
این تنها بودن، شاید به نظر بی‌معنی و دردناک بیاد، اما در عمقش یه نیروی قدرتمند نهفته‌ست. همون نیرویی که در دل تنهایی بهت کمک می‌کنه خودتو بهتر بشناسی. شب‌های طولانی و لحظات تنهایی همون دروازه‌هایی هستن که ما رو به یه درک عمیق‌تر از خودمون می‌رسونه.

زندگی مثل یه رقص بی‌پایان بین تاریکی و روشنیه؛ گاهی در دل شب‌های طولانی به دنبال معنی می‌گردیم و از خودمون می‌پرسیم که آیا به هدفمون می‌رسیم یا نه؟ ولی همونطور که می‌دونی، تو دل همین شب‌ها حقیقت پنهانه. بعد از هر شب تاریک و هر غروب غمگین، یه صبح روشن میاد. صبحی که نه تنها یعنی روز جدید، بلکه یعنی امید، تغییر و یه شروع تازه.

وقتی تنها توی شب می‌نشینی و به آینده فکر می‌کنی، یادت باشه که همین شب هم بخشی از داستان بزرگ زندگیه. و تو، همونطور که توی این شب تنها به خودت فکر می‌کنی، فردا با یه نور تازه از خواب بیدار می‌شی. هیچ تنهایی‌ای بی‌پایان نیست، مثل اینکه هیچ شبی بدون طلوع صبح نمی‌مونه.

پس به خودت بگو که این شب هم می‌گذره و فردا روزیه که تو توش خودت رو ملاقات می‌کنی.

شبت بخیر عزیزکم. امیدوارم که توی این سکوت شب، یه نوری از امید پیدا کنی که بتونه دلت رو روشن کنه. نوری که فردا صبح، با دستان پر از روشنیش در رو به روت باز کنه و بهت یادآوری کنه که هیچ شب بی‌پایانی وجود نداره. همیشه بعد از هر شب تاریک، یه روز جدید منتظر ماست.🦋

مهر بهت نیلا🦋

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
@Afsane_adad🔺
@aramesh_ba_meditation 🕊

🍓روزتون بخیر 🍓

🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱

کیمیاگر باطنی و الهی شما مسئولیت تمامی چیزهایی که برایش می آورید می پذیرد.
او همه چیز را تغییر شکل میدهد و اونچه شما به اون شکل ناقصی دادین رو با شکلی کامل و بی نقص بهتون برمیگردونه.🦋🍀

🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱

@aramesh_ba_meditation 🕊

درون هرکسی یه نیروی قوی و متحول‌کننده وجود داره، مثل یه کیمیاگر که می‌تونه چیزهای ناقص، سخت یا دردناک رو به چیزی ارزشمند و کامل تبدیل کنه. یعنی هر فکری، احساسی یا تجربه‌ای که بهش بسپاری، اون رو رشد می‌ده و در بهترین شکلش بهت برمی‌گردونه.💠

⭐مثلاً اگه پر از خستگی و ناامیدی باشی، اما این حس رو به جای سرکوب، آگاهانه به درونت بسپاری، کم‌کم به درک، صبر و رشد تبدیل می‌شه. یا اگه توی زندگیت شکست یا ناراحتی رو تجربه کردی، این نیروی درونی می‌تونه اون‌ها رو به آگاهی و تغییر مثبت تبدیل کنه.

🔻پس هرچی رو که با ترس، تردید یا ضعف بهش بسپاری، اون رو پالایش می‌کنه و در قالب قدرت، عشق و رشد بهت برمی‌گردونه.

🔻کی میدونه سپردن اینجا به چه معنی؟؟

متشکرم از پاسخ هاتون 💚

وقتی صحبت از کیمیاگری باطنی میاد یعنی شاهد بودن؛ شاهد تغییر ماهیت یک چیز بدونِ اینکه دخل و تصرفی داشته باشی، دقیقا ناظر بودن.
سپردن یعنی اینکه به‌جای جنگیدن با یه احساس، فکر یا موقعیت، بذاری باشه، ببینی‌ش، بپذیری‌ش، ولی دیگه بهش نچسبی. نه سرکوبش کنی، نه توش غرق بشی. یه جورایی مثل وقتی که توی آب شناوری، اگه تقلا کنی ممکنه بیشتر فرو بری، ولی اگه بدنت رو رها کنی، آب خودش نگهت می‌داره. سپردن اینجا یعنی این.

⭐ مثلاً:
وقتی ناامید یا خسته‌ای، سپردن یعنی به خودت اجازه بدی اون حس رو تجربه کنی، بدون قضاوت. ببینی که اون احساس چی می‌خواد بهت بگه، بعد آروم‌آروم متوجه می‌شی که اون حس خودش تغییر می‌کنه، یه چیز جدید ازش بیرون میاد—شاید یه آگاهی تازه، یه تصمیم جدید یا حتی فقط یه آرامش عمیق.

🔻 سپردن یعنی اعتماد به جریان زندگی.
نه اینکه هیچ کاری نکنی، بلکه دست از زور زدنِ اضافی برداری و بذاری اون نیروی درونی کارشو بکنه. وقتی یه مشکل رو می‌سپاری، یعنی قبول می‌کنی که همه‌چی همیشه همون‌جوری که باید، داره به سمت تکاملش پیش می‌ره.✨

🔠🔠🔠🔠🔠🔠🔠🔠🔠

🔠🔠🔠🔠

🔠🔠🔠🔠🔠🔠🔠🔠
🔣🔣🔣🔣🔣🔣🔣🔣🔣🔣
چند روز پیش، در کلاسی بودم که استاد از تصمیم جدید زندگیش حرف زد؛ تصمیمی برای جابجایی. وقتی این کلمات رو شنیدم، احساس کردم که دنیای قدیمی‌ای که من می‌شناختم، در حال فروریخته. اما عجیب‌ترین احساسی که در همون لحظه در درونم طنین انداخت، این بود که همزمان با تمام وجودم می‌خواستم به استاد تبریک بگم برای این تغییر و از طرف دیگه، احساس می‌کردم چیزی از دست رفته پس درونم چیزی مانع می‌شد. انگار دلم نمی‌خواست این اتفاق بیفته، شاید بخاطر اینکه خودم از تغییر می‌ترسیدم. در همون لحظه، سکوت کردم و به احساسم اجازه دادم که بدون هیچ کلمه‌ای که سانسورش کنه جریان پیدا کنه.

بعد به خودم فکر کردم: چرا وقتی خودمان تصمیم به تغییر می‌گیریم، پر از انرژی و خوشحالی می‌شیم، اما وقتی کسی دیگری، کسی که دوستش داریم، تغییر می‌کنه، غمگین می‌شیم؟
چرا وقتی کسی از کنارمان می‌رود، حتی اگر بهترین تصمیم را برای خودش گرفته باشد، قلبمان دچار فشاری عجیب می‌شود؟

کلاس که تمام شد و همه رفتند، از جریانات احساسی ام به استاد گفتم. به او گفتم که می‌دانم این احساسات به وابستگیم به این محیط و توجه بیش از حد به خودم مربوط هست. این‌ها مسائلی هستند که بارها و بارها در زندگی‌ام تکرار شدند، و من بارها با تحمل این احساس سنگین در خودم فرو رفته بودم. اما حالا، وقتی دارم از این صحبت می‌کنم، احساس آرامش بیشتری دارم.

واقعاً می‌دونین؟ فرار از احساسات واقعی و تلاش برای تبدیل شدن به کسی که نیستی، در نهایت رنجی بیشتر از چیزی که تصور می‌کنیم به خودمون تحمیل می‌کنه.

بهترین مراقبه، مراقبه‌ای است که در آن خودت رو با تمام احساساتت، بدون هیچ قضاوتی، ببینی و پذیرا باشی.

من، که روزگاری احساساتم راهنمای زندگیم بودن، حالا به آدمی تبدیل شدم که نه تنها با احساساتم همراه می‌شم، بلکه می‌تونم اون‌ها رو هدایت کنم. شاید در این زمینه تو خیلی بهتر از من باشی، چون هرکسی در درونش یک مسیر خاص داره، اما مطمئنم در بخش‌هایی از زندگی‌ات نیاز به دیدن احساساتت داری.


مهر بهت نیلا❤️

@aramesh_ba_meditation 🕊

🦋‏طبیعت بهترین معلم معنوی ماست.🦋

تنها پرنده‌ای که جرات می‌کند عقاب را نوک بزند، دورنگوی سیاه است.

به پشت عقاب می‌نشیند و گردنش را گاز می‌گیرد. با این حال، عقاب هیچ واکنشی نشان نمیدهد و با دورنگو نمی‌جنگد. او وقت و انرژی خود را تلف نمی‌کند. فقط بالهای خود را باز می‌کند و شروع به پرواز بالاتر در آسمان ‏میکند.
هرچه پرواز بالاتر باشد نفس کشیدن برای دورنگو سخت‌تر است و سرانجام به دلیل کمبود اکسیژن دورنگو سقوط میکند...
نیازی نیست که به همه نبردها واکنش نشان دهید. لازم نیست که به همه استدلال‌ها یا منتقدان پاسخ داده شود. فقط کافیه ارتفاع بگیریم تا مسائل برامون کوچیک بشن...

💚سلامت روان خیلی گرونه💚


@aramesh_ba_meditation 🕊