داغ معدن و داغداری بزرگان
هر کسی که تجربه تلخ از دست دادن را چشیده باشد، به خوبی می داند که شوک از دست دادن عزیز چقدر سخت است. به ویژه اگر عزیزت را ناگهانی از دست بدهی. این شوک انقدر بزرگ است که در وهله اول احساس می کنی می خواهی بر سر دیگر عزیزانت فریاد بکشی. فریاد بکشی و بگویی چرا نتوانستند جلوی این فاجعه را بگیرند.
زمانی که پدرم را به ناگهان و در چشم بر هم زدنی از دست دادم این حس تلخ را به خوبی تجربه کردم. احساس می کردم میخواهم بر سر تمام کسانی که دوستشان دارم فریاد بزنم و بگویم چرا نتوانستید جلوی این فاجعه را بگیرید. آن زمان نه من که بقیه اعضا خانواده هم انگار با همین احساس دست به گریبان بودند. انگار می خواهی برای فرار از فاجعه ای که برایت رخ داده با فریاد کشیدن بر سر دیگران و یا پیدا کردن مقصر آرام شوی. آن زمان در عین حال بیش از همه دوست داری که دیگران همراهیت کنند، دلداریت دهند، سکوت کنند، فریادت را بشنوند و هیچ نگویند.
خوب به یاد دارم در آن زمان وقتی یکی از نزدیکترین اقوام برای دیدن ما آمد، مادر پدر که داغدار فرزند بود ، مهمانش را با فریاد میزبانی کرد.
در آن بحران بود که دوستان واقعی را شناختم. دوستانی که غم مرا درک کردند و با تمام ناملایمات روحی من در کنارم ماندند. دوستانی که اثبات کردند مفهوم واقعی دوست داشتن و همراهی را.
این روزها وقتی فاجعه بزرگ از بین رفتن هم وطنان معدنچی به طور ناگهانی اتفاق افتاد، به غم وصف ناشدنی عزیزانشان می اندیشیدم. به اینکه فریادشان را بر سر چه کسی بزنند، که خود را چطور آرام کنند، که کجا آرام گیرند.
وقتی رییس جمهور و وزیر کار از نزدیک در میان این جمع حاضر شدند، خدا را شکر کردم.فارغ از توجه به تبلیغات منفی رسانه ای، به گمانم این حرکت رییس جمهور و وزیر کار بزرگترین نشانه درک ایشان از غم از دست دادن بود. درک غم مردم چیزی نیست که پشت تریبون و جلوی رسانه بیان شود. درک غم مردم یعنی پای همه چیز برای ایجاد یک ثانیه آرامش بایستی. اگر رییس جمهور و وزیر کار به میان مردم داغ دیده رفتند تا گوشی شوند برای فریاد کسانی که تمام زندگیشان بر باد رفته است، اگر با اینکه می دانستند شیطنت های رسانه ای درست قبل از انتخابات ممکن است منافع سیاسی انها را به خطر اندازد، باز هم رفتند یعنی به واقع انسان هستند. یعنی به واقع درک می کنند داغ یعنی چه، یعنی به واقع می دانند داغدار در بحرانی ترین شرایط نیاز دارد تا عزیزترین و قوی ترین و ریش سفیدترین فردی که می شناسد کنارش باشد.
به عنوان کسی که درد داغ ناگهانی را چشیده است و به نمایندگی از تمام کسانی که داغ را می شناسند در برابر رییس جمهور و وزیر کار ایران سر احترام فرود می اورم و قدر دانی می کنم. ایمان دارم که مردم ما فارغ از شیطنت های تبلیغاتی عادلانه قضاوت می کنند.
ارغوان فرزین معتمد.
@arghavanfarzinmotamed
هر کسی که تجربه تلخ از دست دادن را چشیده باشد، به خوبی می داند که شوک از دست دادن عزیز چقدر سخت است. به ویژه اگر عزیزت را ناگهانی از دست بدهی. این شوک انقدر بزرگ است که در وهله اول احساس می کنی می خواهی بر سر دیگر عزیزانت فریاد بکشی. فریاد بکشی و بگویی چرا نتوانستند جلوی این فاجعه را بگیرند.
زمانی که پدرم را به ناگهان و در چشم بر هم زدنی از دست دادم این حس تلخ را به خوبی تجربه کردم. احساس می کردم میخواهم بر سر تمام کسانی که دوستشان دارم فریاد بزنم و بگویم چرا نتوانستید جلوی این فاجعه را بگیرید. آن زمان نه من که بقیه اعضا خانواده هم انگار با همین احساس دست به گریبان بودند. انگار می خواهی برای فرار از فاجعه ای که برایت رخ داده با فریاد کشیدن بر سر دیگران و یا پیدا کردن مقصر آرام شوی. آن زمان در عین حال بیش از همه دوست داری که دیگران همراهیت کنند، دلداریت دهند، سکوت کنند، فریادت را بشنوند و هیچ نگویند.
خوب به یاد دارم در آن زمان وقتی یکی از نزدیکترین اقوام برای دیدن ما آمد، مادر پدر که داغدار فرزند بود ، مهمانش را با فریاد میزبانی کرد.
در آن بحران بود که دوستان واقعی را شناختم. دوستانی که غم مرا درک کردند و با تمام ناملایمات روحی من در کنارم ماندند. دوستانی که اثبات کردند مفهوم واقعی دوست داشتن و همراهی را.
این روزها وقتی فاجعه بزرگ از بین رفتن هم وطنان معدنچی به طور ناگهانی اتفاق افتاد، به غم وصف ناشدنی عزیزانشان می اندیشیدم. به اینکه فریادشان را بر سر چه کسی بزنند، که خود را چطور آرام کنند، که کجا آرام گیرند.
وقتی رییس جمهور و وزیر کار از نزدیک در میان این جمع حاضر شدند، خدا را شکر کردم.فارغ از توجه به تبلیغات منفی رسانه ای، به گمانم این حرکت رییس جمهور و وزیر کار بزرگترین نشانه درک ایشان از غم از دست دادن بود. درک غم مردم چیزی نیست که پشت تریبون و جلوی رسانه بیان شود. درک غم مردم یعنی پای همه چیز برای ایجاد یک ثانیه آرامش بایستی. اگر رییس جمهور و وزیر کار به میان مردم داغ دیده رفتند تا گوشی شوند برای فریاد کسانی که تمام زندگیشان بر باد رفته است، اگر با اینکه می دانستند شیطنت های رسانه ای درست قبل از انتخابات ممکن است منافع سیاسی انها را به خطر اندازد، باز هم رفتند یعنی به واقع انسان هستند. یعنی به واقع درک می کنند داغ یعنی چه، یعنی به واقع می دانند داغدار در بحرانی ترین شرایط نیاز دارد تا عزیزترین و قوی ترین و ریش سفیدترین فردی که می شناسد کنارش باشد.
به عنوان کسی که درد داغ ناگهانی را چشیده است و به نمایندگی از تمام کسانی که داغ را می شناسند در برابر رییس جمهور و وزیر کار ایران سر احترام فرود می اورم و قدر دانی می کنم. ایمان دارم که مردم ما فارغ از شیطنت های تبلیغاتی عادلانه قضاوت می کنند.
ارغوان فرزین معتمد.
@arghavanfarzinmotamed
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
فقط ۵ دقیقه وقت بگذارید تا با بخشی از عملکرد دولت آشنا شوید.
@arghavanfarzinmotamed
@arghavanfarzinmotamed
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
این کلیپ شما را با میزان درآمد نفتی دولت در دوره های قبل آشنا می کند
@arghavanfarzinmotamed
@arghavanfarzinmotamed
فیل عملکرد دولت در تاریکی اذهان رقیبان
این روزها هر چه به انتخابات نزدیک تر می شویم و هرچه رقبای دولت فعلی برای پیروزی در این رقابت بیشتر به تخریب و نه انتقاد دولت یازدهم می پردازند، بیشتر به این نتیجه می رسم که رقیبان دولت فعلی بیش از هرکسی به دولت یازدهم باور و اعتقاد دارند. از این روست که استراتژی برخی رقبا برای حذف رقیب قوی تلاش برای قرار دادن عملکرد مثبت دولت در تاریکی است. ناخودآگاه به یاد داستان معروف فیل در تاریکی مولانا می افتم. گویی این روزها برخی از کاندیداهای محترم ریاست جمهوری برای کسب آرای مردم، ناگزیر از قرار دادن عملکرد دولت در تاریکی هستند تا بلکه از این طریق بتوان تمام ابعاد عملکرد واقعی دولت را از دیده ها پنهان کرد و با بستن چشم مردم مانع از دیدن تمام فیل عملکرد دولت توسط آنها شد. به عنوان یک کارشناس ضروری می دانم تا برخی از چراغ های این اتاق تاریک را روشن کنم. به این امید که کم کم تصویر درست عملکرد دولت برای مردم عزیزی که در تاریکی توان دیدن کامل را ندارند؛ مشخص شود. در ابتدا بد نیست به رسم نامزدهای عزیز از بحث بیکاری و اشتغال آغاز کنیم...
پدیده بیکاری که بسیاری از کشورها به ویژه پس از بحران های مختلف اقتصادی با آن دست به گریبان هستند، پدیده ای نیست که با شعار دادن و در چشم بر هم زدنی قابل حل باشد. به زبان ساده بیکاری زمانی پیش می آید که تمام کسانی که آماده و علاقمند به حضور در بازار کار هستند، امکان برخورداری از فرصت های شغلی را نداشته باشند. بیکاری انواع مختلف دارد که در اینجا بدان نمی پردازیم، اما ضروری است تا با برخی شاخص های مهم بازار کار ایران آَشنا باشیم.
در بازار کار شاخصی به نام نرخ مشارکت اقتصادی وجود دارد که شاخصی بسیار مهم در ارزیابی های اقتصادی به شمار می رود. نرخ مشارکت اقتصادی بیانگر آن است که چه سهمی از افراد در سن کار تمایل به حضور در بازار کار را دارند. در ایران در طول سالیان متمادی این نرخ پایین به ویژه در مقایسه با کشورهای منطقه خاورمیانه و دنیا بسیار پایین بوده است. پایین بودن نرخ مشارکت در ایران دلایل مختلفی دارد. از دلایل فرهنگی و سنتی تا ساختاری و ...
هر چقدر نرخ مشارکت اقتصادی بیشتر شود به این معناست که فضای اقتصادی و اجتماعی یک کشور به سمت امید رفته، ساختارها در حال تغییرات مثبت است، .... و بنابراین افراد بیشتری تمایل به حضور در بازار کار را دارند. خوب است بدانید افزایش نرخ مشارکت می تواند منجر به افزایش نرخ بیکاری شود. به این دلیل که همزمان با ایجاد شرایط شغلی برای بیکاران فضای ورود به بازار کار جذاب می شود و افرادی که تا پیش از این علاقمند به ورود به بازار کار نبوده اند نیز علاقمند به ورود به بازار کار می شوند. به این ترتیب طبیعی است که در مقاطع زمانی نرخ بیکاری نیز بالاتر رود و دولت ها می بایست با برنامه های مکمل و مداخله ای شکاف بین بیکاری و ایجاد شغل را به تدریج کاهش دهند. نکته قابل توجه دیگر در بازار کار ایران این است که نرخ مشارکت اقتصادی مردان در بازه سنی 35 الی 55 تقریبا صد در صد است. لیکن نرخ مشارکت اقتصادی زنان اندک و حدود 16 درصد است. در واقع علت کم بودن نرخ مشارکت اقتصادی کشور در مقایسه با سایر کشورهای دنیا نیز بیشتر به دلیل مشارکت اندک زنان است و در مورد مردان این مشارکت به اشباع رسیده است. بنابراین منطقی است دولت ها افزایش نرخ مشارکت زنان رابه عنوان یکی از هدف گذاری های اصلی در بازار کار مدنظر قرار دهند.
ادامه در پست بعد....
@arghavanfarzinmotamed
این روزها هر چه به انتخابات نزدیک تر می شویم و هرچه رقبای دولت فعلی برای پیروزی در این رقابت بیشتر به تخریب و نه انتقاد دولت یازدهم می پردازند، بیشتر به این نتیجه می رسم که رقیبان دولت فعلی بیش از هرکسی به دولت یازدهم باور و اعتقاد دارند. از این روست که استراتژی برخی رقبا برای حذف رقیب قوی تلاش برای قرار دادن عملکرد مثبت دولت در تاریکی است. ناخودآگاه به یاد داستان معروف فیل در تاریکی مولانا می افتم. گویی این روزها برخی از کاندیداهای محترم ریاست جمهوری برای کسب آرای مردم، ناگزیر از قرار دادن عملکرد دولت در تاریکی هستند تا بلکه از این طریق بتوان تمام ابعاد عملکرد واقعی دولت را از دیده ها پنهان کرد و با بستن چشم مردم مانع از دیدن تمام فیل عملکرد دولت توسط آنها شد. به عنوان یک کارشناس ضروری می دانم تا برخی از چراغ های این اتاق تاریک را روشن کنم. به این امید که کم کم تصویر درست عملکرد دولت برای مردم عزیزی که در تاریکی توان دیدن کامل را ندارند؛ مشخص شود. در ابتدا بد نیست به رسم نامزدهای عزیز از بحث بیکاری و اشتغال آغاز کنیم...
پدیده بیکاری که بسیاری از کشورها به ویژه پس از بحران های مختلف اقتصادی با آن دست به گریبان هستند، پدیده ای نیست که با شعار دادن و در چشم بر هم زدنی قابل حل باشد. به زبان ساده بیکاری زمانی پیش می آید که تمام کسانی که آماده و علاقمند به حضور در بازار کار هستند، امکان برخورداری از فرصت های شغلی را نداشته باشند. بیکاری انواع مختلف دارد که در اینجا بدان نمی پردازیم، اما ضروری است تا با برخی شاخص های مهم بازار کار ایران آَشنا باشیم.
در بازار کار شاخصی به نام نرخ مشارکت اقتصادی وجود دارد که شاخصی بسیار مهم در ارزیابی های اقتصادی به شمار می رود. نرخ مشارکت اقتصادی بیانگر آن است که چه سهمی از افراد در سن کار تمایل به حضور در بازار کار را دارند. در ایران در طول سالیان متمادی این نرخ پایین به ویژه در مقایسه با کشورهای منطقه خاورمیانه و دنیا بسیار پایین بوده است. پایین بودن نرخ مشارکت در ایران دلایل مختلفی دارد. از دلایل فرهنگی و سنتی تا ساختاری و ...
هر چقدر نرخ مشارکت اقتصادی بیشتر شود به این معناست که فضای اقتصادی و اجتماعی یک کشور به سمت امید رفته، ساختارها در حال تغییرات مثبت است، .... و بنابراین افراد بیشتری تمایل به حضور در بازار کار را دارند. خوب است بدانید افزایش نرخ مشارکت می تواند منجر به افزایش نرخ بیکاری شود. به این دلیل که همزمان با ایجاد شرایط شغلی برای بیکاران فضای ورود به بازار کار جذاب می شود و افرادی که تا پیش از این علاقمند به ورود به بازار کار نبوده اند نیز علاقمند به ورود به بازار کار می شوند. به این ترتیب طبیعی است که در مقاطع زمانی نرخ بیکاری نیز بالاتر رود و دولت ها می بایست با برنامه های مکمل و مداخله ای شکاف بین بیکاری و ایجاد شغل را به تدریج کاهش دهند. نکته قابل توجه دیگر در بازار کار ایران این است که نرخ مشارکت اقتصادی مردان در بازه سنی 35 الی 55 تقریبا صد در صد است. لیکن نرخ مشارکت اقتصادی زنان اندک و حدود 16 درصد است. در واقع علت کم بودن نرخ مشارکت اقتصادی کشور در مقایسه با سایر کشورهای دنیا نیز بیشتر به دلیل مشارکت اندک زنان است و در مورد مردان این مشارکت به اشباع رسیده است. بنابراین منطقی است دولت ها افزایش نرخ مشارکت زنان رابه عنوان یکی از هدف گذاری های اصلی در بازار کار مدنظر قرار دهند.
ادامه در پست بعد....
@arghavanfarzinmotamed
ادامه پست قبل
فیل عملکرد دولت در تاریکی اذهان رقیبان
و اما دولت یازدهم چه کرد:
در دولت یازدهم به دلیل سیاست های اقتصادی در پیش گرفته شده و به ویژه ایجاد فضای امنیت اقتصادی پسابرجام، شرایط اقتصادی به سمت تغییرات ساختاری مثبت در حرکت است و در نتیجه در بازار کار ایران نیز نشانه های تغییرات ساختاری قابل مشاهده است.مجموعه اقدامات دولت که بخشی از آنها نیز ویژه بازار کار بوده باعث شده است که نرخ مشارکت اقتصادی در دولت یازدهم افزایش یابد و از 37 درصد در پایان دولت قبل به بیش از 40 درصد در پایان دولت برسد. نکته مهمتر اینکه نرخ مشارکت زنان نیز در این دولت افزایش یافته و از 12.5 درصد در پایان دولت قبل به حدود 16 درصد در پایان دولت یازدهم رسیده است. همچنین در سال 95 بیش از 68 درصد از فرصت های شغلی ایجاد شده به زنان اختصاص داشته که نشان از جهت گیری درست دولت در این زمینه است. در واقع این پدیده به مفهوم ایجاد امید در جامعه ایران و آغاز تغییرات ساختاری و فرهنگی است.
رقبای محترم این روزها فقط از افزایش نرخ بیکاری سخن می گویند بدون آنکه اجازه دهند تا مردم با نرخ مشارکت هم آشنا شوند.نرخ بیکاری در دولت یازدهم افزایش متاثر از افزایش نرخ مشارکت اقتصادی داشته است و نه افزایش ناشی از عدم ایجاد شغل و این همان نکته مهمی است که در تاریکی گم شده است. عملکرد دولت یازدهم در ایجاد اشتغال مثبت بوده به گونه ای که در طول دولت حدود 2 میلیون نفر شغل ایجاد شده است که در تمامی دولت های پس از انقلاب با توجه به شرایطی که دولت داشته بی نظیر است. این در حالی است که در دولت قبل خالص شغل ایجاد شده با توجه به داشتن بیشترین درآمد نفتی کشور؛ کمتر از 130 هزار شغل بوده است.... اگر علاقمند به روشن شدن سایر بخش های عملکردی دولت در این حوزه هستید این مطلب را دنبال کنید
فرایند اصلاح اقتصاد زمان بر است، عادلانه قضاوت کنیم.....
@arghavanfarzinmotamed
فیل عملکرد دولت در تاریکی اذهان رقیبان
و اما دولت یازدهم چه کرد:
در دولت یازدهم به دلیل سیاست های اقتصادی در پیش گرفته شده و به ویژه ایجاد فضای امنیت اقتصادی پسابرجام، شرایط اقتصادی به سمت تغییرات ساختاری مثبت در حرکت است و در نتیجه در بازار کار ایران نیز نشانه های تغییرات ساختاری قابل مشاهده است.مجموعه اقدامات دولت که بخشی از آنها نیز ویژه بازار کار بوده باعث شده است که نرخ مشارکت اقتصادی در دولت یازدهم افزایش یابد و از 37 درصد در پایان دولت قبل به بیش از 40 درصد در پایان دولت برسد. نکته مهمتر اینکه نرخ مشارکت زنان نیز در این دولت افزایش یافته و از 12.5 درصد در پایان دولت قبل به حدود 16 درصد در پایان دولت یازدهم رسیده است. همچنین در سال 95 بیش از 68 درصد از فرصت های شغلی ایجاد شده به زنان اختصاص داشته که نشان از جهت گیری درست دولت در این زمینه است. در واقع این پدیده به مفهوم ایجاد امید در جامعه ایران و آغاز تغییرات ساختاری و فرهنگی است.
رقبای محترم این روزها فقط از افزایش نرخ بیکاری سخن می گویند بدون آنکه اجازه دهند تا مردم با نرخ مشارکت هم آشنا شوند.نرخ بیکاری در دولت یازدهم افزایش متاثر از افزایش نرخ مشارکت اقتصادی داشته است و نه افزایش ناشی از عدم ایجاد شغل و این همان نکته مهمی است که در تاریکی گم شده است. عملکرد دولت یازدهم در ایجاد اشتغال مثبت بوده به گونه ای که در طول دولت حدود 2 میلیون نفر شغل ایجاد شده است که در تمامی دولت های پس از انقلاب با توجه به شرایطی که دولت داشته بی نظیر است. این در حالی است که در دولت قبل خالص شغل ایجاد شده با توجه به داشتن بیشترین درآمد نفتی کشور؛ کمتر از 130 هزار شغل بوده است.... اگر علاقمند به روشن شدن سایر بخش های عملکردی دولت در این حوزه هستید این مطلب را دنبال کنید
فرایند اصلاح اقتصاد زمان بر است، عادلانه قضاوت کنیم.....
@arghavanfarzinmotamed
چرا اقتصاددانان نگرانند؟
سالها پیش زمانی که برای اولین بار می بایست بین دو رشته دانشگاهی اقتصاد و معماری یکی را انتخاب می کردم، پدرم با یک جمله مرا هدایت کرد. خوب به یاد دارم که در آن زمان پدر با اشاره ای به فرش ساروقی که در سالن منزل پهن بود به من گفت، زمانی که اقتصاد بخوانی، ارزش کار فردی که این فرش را بافته در تار و پود آن می بینی، متفاوت از آن نگهداری می کنی و برای بافنده آن ارزش ویژه ای قایل می شوی.... اگرچه آن زمان این جمله آنقدر تاثیرگذار بود که انتخاب من رشته اقتصاد شد، اما گویی در طول تمام این سالها که روح من با این رشته عجین شده است، هر روز مفهومی جدید تر از این جمله برایم آشکار می شود. به یاد زنده یاد دکتر حسین عظیمی پدر توسعه ایران می آیم که در مقدمه کتاب مدارهای توسعه نیافتگی چه شیوا سخن می گفت از پیچیدگی های رشته اقتصاد و اینکه هر چه بیشتر جلو میروی به تفسیرهای دقیقتری از آنچه از ابتدا خوانده ای دست می یابی.
این روزها که در هیاهوی انتخابات دوازدهم، تعداد 170 اقتصاد دان برجسته کشور در خصوص وعده های اقتصادی برخی کاندیداها اظهار نگرانی کرده اند، باز هم به این جمله پدر بازگشتم و اینکه اقتصاددان ارزش کار بافنده اقتصاد را در تار و پود فرش اقتصاد می بیند، که از فرش بافته شده مراقبت می کند، که برای بافنده ارزش قایل می شود، که با نگرانی از آسیب دیدن فرش اقتصاد به کسانی که درک درستی از این ارزش ندارند اجازه نمی دهد با گام برداشتن بر روی فرشی ظریف به تارو پود آن آسیب بزنند که نمی گذارد با ضربه زدن به فرش اقتصاد، خانه ملت بدون فرش شود،که نگران از دست رفتن تنها فرشی است که تنها سرمایه یک ملت است که اگر از آن مراقبت نشود نسلی بدون فرش می ماند و او خود را در برابر این نسل مسول می داند. نسلی که اگر او نتواند از تنها سرمایه اش به خوبی مراقبت کند، زندگیش به تباهی خواهد رفت.
از این روست که اقتصاد دان به دور از فضاهای جناحی و سیاسی، با بانگ بلند اظهار نگرانی می کند، هشدار می دهد، نامه می نویسد، پیام می دهد و آنچه در توان دارد برای جلوگیری از فاجعه ای که با چشم مسلح به دانش اقتصاد می بیند به کار می گیرد. این رسالت یک اقتصاد دان است.
به عنوان کسی که با این علم آشنایی دارد، سپاسگزار تمام اقتصاددانانی هستم که در کمال مسولیت پذیری مردم ایران را آگاه کردند و سعی کردند تا با زبانی ساده به همگان این آگاهی را بدهند که:
- ارایه وعده های نجومی نظیر پرداخت یارانه با مبالغ کلان در ظرف بودجه کشور نمی گنجد و مثل آن است که پدری با درآمد یک میلیون تومانی به فرزندش وعده پرداخت روزی 100 هزار توامان را بدهد. که اگر چنین وعده ای بدهد یا مجبور به خلف وعد می شود و یا ناگزیر از قرض گرفتن برای عمل به وعده است. اگر خلف وعده کند که اعتماد فرزند از بین می رودو پیامدهی آن ناگوار و اگر استقراض کند ناگزیر از کار بیشتر برای بازگرداندن پول است که این یعنی فشار بیشتر بر روی پدر و .... که اگر فرزند او به دریافت این مبلغ عادت کند، چه بسا با خریدهای نجومی از مغازه های محله، زمینه را برای گران فروشی به فراهم آورد. و این در سطح کلان یعنی ایجاد بی اعتمادی و یا ایجاد تورم های نجومی که پیش از این در کشور تجربه شد
- ارایه نشانه های غلط از فضای بازار کار کشور و عدم شفافیت در ارایه آمارهای واقعی در این حوزه که می تواند منجر به ایجاد نگرانی های بیهوده در بین مردم شود که در شان رفتار کاندیداها نیست. اقتصاددانان به درستی نگران ایجاد فضای بی اعتمادی در بین مردم هستند و اینکه خود را مسول می دانند تا به اطلاع مردم برسانند که نرخ بیکاری تنها شاخص بازار کار نیست و یکی از شاخص های مهم در بازار کار، نرخ مشارکت اقتصادی است که در این چهار سال افزایش داشته است و این به معنای ایجاد امید در جامعه و تمایل سهم بیشتری از افراد برای ورود به بازار کار است و افزایش نرخ بیکاری به دلیل افزایش نرخ مشارکت بوده است. ضمن آنکه در چهار سال اخیر، ایجاد اشتغال در کشور با بالاترین شیب در تمامی دولت ها اتفاق افتاده که ایجاد دو میلیون شغل در چهار سال را نیز به دنبال داشته است.
موارد قابل بحث بسیار است و مجال این مقال اندک. به امید آنکه تلاش ارزشمند اقتصاددانانی که نگران برخی وعده های کاندیداهای محترم بوده اند، در آگاه سازی و شفافیت اذهان مردم عزیز موثر افتد.
⛔ کپی با ذکر منبعِ کانال مجاز است ⛔
@arghavanfarzinmotamed
سالها پیش زمانی که برای اولین بار می بایست بین دو رشته دانشگاهی اقتصاد و معماری یکی را انتخاب می کردم، پدرم با یک جمله مرا هدایت کرد. خوب به یاد دارم که در آن زمان پدر با اشاره ای به فرش ساروقی که در سالن منزل پهن بود به من گفت، زمانی که اقتصاد بخوانی، ارزش کار فردی که این فرش را بافته در تار و پود آن می بینی، متفاوت از آن نگهداری می کنی و برای بافنده آن ارزش ویژه ای قایل می شوی.... اگرچه آن زمان این جمله آنقدر تاثیرگذار بود که انتخاب من رشته اقتصاد شد، اما گویی در طول تمام این سالها که روح من با این رشته عجین شده است، هر روز مفهومی جدید تر از این جمله برایم آشکار می شود. به یاد زنده یاد دکتر حسین عظیمی پدر توسعه ایران می آیم که در مقدمه کتاب مدارهای توسعه نیافتگی چه شیوا سخن می گفت از پیچیدگی های رشته اقتصاد و اینکه هر چه بیشتر جلو میروی به تفسیرهای دقیقتری از آنچه از ابتدا خوانده ای دست می یابی.
این روزها که در هیاهوی انتخابات دوازدهم، تعداد 170 اقتصاد دان برجسته کشور در خصوص وعده های اقتصادی برخی کاندیداها اظهار نگرانی کرده اند، باز هم به این جمله پدر بازگشتم و اینکه اقتصاددان ارزش کار بافنده اقتصاد را در تار و پود فرش اقتصاد می بیند، که از فرش بافته شده مراقبت می کند، که برای بافنده ارزش قایل می شود، که با نگرانی از آسیب دیدن فرش اقتصاد به کسانی که درک درستی از این ارزش ندارند اجازه نمی دهد با گام برداشتن بر روی فرشی ظریف به تارو پود آن آسیب بزنند که نمی گذارد با ضربه زدن به فرش اقتصاد، خانه ملت بدون فرش شود،که نگران از دست رفتن تنها فرشی است که تنها سرمایه یک ملت است که اگر از آن مراقبت نشود نسلی بدون فرش می ماند و او خود را در برابر این نسل مسول می داند. نسلی که اگر او نتواند از تنها سرمایه اش به خوبی مراقبت کند، زندگیش به تباهی خواهد رفت.
از این روست که اقتصاد دان به دور از فضاهای جناحی و سیاسی، با بانگ بلند اظهار نگرانی می کند، هشدار می دهد، نامه می نویسد، پیام می دهد و آنچه در توان دارد برای جلوگیری از فاجعه ای که با چشم مسلح به دانش اقتصاد می بیند به کار می گیرد. این رسالت یک اقتصاد دان است.
به عنوان کسی که با این علم آشنایی دارد، سپاسگزار تمام اقتصاددانانی هستم که در کمال مسولیت پذیری مردم ایران را آگاه کردند و سعی کردند تا با زبانی ساده به همگان این آگاهی را بدهند که:
- ارایه وعده های نجومی نظیر پرداخت یارانه با مبالغ کلان در ظرف بودجه کشور نمی گنجد و مثل آن است که پدری با درآمد یک میلیون تومانی به فرزندش وعده پرداخت روزی 100 هزار توامان را بدهد. که اگر چنین وعده ای بدهد یا مجبور به خلف وعد می شود و یا ناگزیر از قرض گرفتن برای عمل به وعده است. اگر خلف وعده کند که اعتماد فرزند از بین می رودو پیامدهی آن ناگوار و اگر استقراض کند ناگزیر از کار بیشتر برای بازگرداندن پول است که این یعنی فشار بیشتر بر روی پدر و .... که اگر فرزند او به دریافت این مبلغ عادت کند، چه بسا با خریدهای نجومی از مغازه های محله، زمینه را برای گران فروشی به فراهم آورد. و این در سطح کلان یعنی ایجاد بی اعتمادی و یا ایجاد تورم های نجومی که پیش از این در کشور تجربه شد
- ارایه نشانه های غلط از فضای بازار کار کشور و عدم شفافیت در ارایه آمارهای واقعی در این حوزه که می تواند منجر به ایجاد نگرانی های بیهوده در بین مردم شود که در شان رفتار کاندیداها نیست. اقتصاددانان به درستی نگران ایجاد فضای بی اعتمادی در بین مردم هستند و اینکه خود را مسول می دانند تا به اطلاع مردم برسانند که نرخ بیکاری تنها شاخص بازار کار نیست و یکی از شاخص های مهم در بازار کار، نرخ مشارکت اقتصادی است که در این چهار سال افزایش داشته است و این به معنای ایجاد امید در جامعه و تمایل سهم بیشتری از افراد برای ورود به بازار کار است و افزایش نرخ بیکاری به دلیل افزایش نرخ مشارکت بوده است. ضمن آنکه در چهار سال اخیر، ایجاد اشتغال در کشور با بالاترین شیب در تمامی دولت ها اتفاق افتاده که ایجاد دو میلیون شغل در چهار سال را نیز به دنبال داشته است.
موارد قابل بحث بسیار است و مجال این مقال اندک. به امید آنکه تلاش ارزشمند اقتصاددانانی که نگران برخی وعده های کاندیداهای محترم بوده اند، در آگاه سازی و شفافیت اذهان مردم عزیز موثر افتد.
⛔ کپی با ذکر منبعِ کانال مجاز است ⛔
@arghavanfarzinmotamed
کلمه ها و ترکیب های تازه
سالها پیش زمانی که هم نسلان من به مدرسه می رفتند، در کتاب ادبیات فارسی بخش ویژه ای تحت عنوان کلمه ها و ترکیب های تازه بود. در این بخش معنا و کلمات مترادف واژه های جدید توضیح داده می شد. یکی از مهمترین بخش های امتحان ادبیات و کنکور هم همیشه آشنایی با کلمات جدید و مترادف های آن بود. این روزها و در فضای هیجان انگیز انتخاباتی حداقل در مباحث تخصصی اقتصادی با مترادف های جدیدی از کلمه ها و ترکیب های اقتصادی آشنا می شویم که به جرات حداقل در سالهای تحصیل در این رشته در هیچ منبعی نیافته بودم. از جمله این کلمات اشتغال ناقص بود که یکی از کاندیداهای محترم مترادف آن را یک ساعت کار در هفته عنوان نمودند!!!!!
ایشان اظهار داشتند که "اطلاعات مرکز آمار حاکی از بیکاری 12 درصدی است که البته محاسبه اشتغال در این آمار بر اساس یک ساعت کار در هفته است؛ اما ما این را شغل ناقص می دانیم"
به عنوان رسالت آموزشی خود لازم دانستم تا مفهوم اشتغال ناقص، شاخص یک ساعت کار در هفته و طرح نیروی کار مرکز آمار ایران را برای عموم تشریح نمایم:
نکته اول : اشتغال ناقص مفهومی تخصصی در اقتصاد بازار کار است و هیچ فردی نمی تواند بر اساس استنباط شخصی این مفهوم را تعبیر نماید. اشتغال ناقص در ایران به این معناست که فرد شاغل کمتر از 44 ساعت در هفته کار کند در حالیکه تمایل به انجام کار بیشتر در هفته را داشته باشد( این تعریف در بسیاری از کشورها با ۳۵ ساعت در هفته مشخص می شود). لازم به ذکر است که اشتغال های پاره وقت در این مفهوم قرار نمی گیرد. مطالعات دقیق مربوط به طرح نیروی کار کشور نشان می دهد که سهم اشتغال ناقص در ایران 8.5 درصد است که در مقایسه با میانگین دنیا درصد قابل توجهی نیست.
نکته دوم: بحث یک ساعت کار در هفته که اتفاقا در دولت قبل به عنوان معیار شغل در آمارهای رسمی شناخته شد، بر اساس استاندارد بین المللی سازمان بین المللی کار است و به این دلیل این استاندارد در نظر گرفته می شود که اگر یک ساعت کار در هفته وجود داشته باشد و در نظر گرفته نشود، ارزش این کار در محاسبات مربوط به حسابهای ملی حذف خواهد شد و در نتیجه میزان تولید ناخالص داخلی کمتر از میزان واقعی ارزش گذاری می شود. این مساله منجر به اشتباهات محاسباتی و در نتیجه انحرافات در سیاستگذاری های اقتصادی خواهد شد.
نکته سوم: زمانی می بایست نگران محاسبه یک ساعت کار به عنوان شاخص اشتغال بود که تعداد شاغلینی که با یک ساعت کار در آمارها لحاظ شده اند، بسیار قابل توجه باشد. آنالیز آمارهای مربوط به طرح نیروی کار مرکز آمار ایران نشان می دهد کسانی که در بازار کار ایران کمتر از 16 ساعت در هفته کار می کنند و تمایل به کار کردن بیشتر دارند ( 2 روز در هفته)، حداکثر 3 درصد هستند. همچنین کسانی که کمتر از 8 ساعت ( یک روز در هفته ) در هفته کار می کنند، کمتر از 1.4 درصد هستند. به این ترتیب حتی سهم کسانی که کمتر از 8 ساعت در هفته کار می کنند بسیار اندک است، بنابراین سهم کسانی که یک ساعت در هفته در ایران کار می کنند بسیار ناچیز است. بنابراین حتی اگر تعریف کار تغییر نماید و حتی دو روز در هفته نیز شود، تاثیر چندانی در نرخ بیکاری نخواهد داشت.
نکته چهارم: بیشتر افرادی که در ایران دارای اشتغال ناقص هستند مردان در بازه سنی 22 تا 29 سال می باشند که در واقع بیکار واقعی نیستند بلکه به دنبال شغل بهتر هستند.
نکته پنجم: خوب است بدانیم مرکز آمار ایران سالهاست طرح نیروی کار را که متناسب با استانداردهای (ILO)، سازمان بین المللی کار است، اجرا می نماید. این طرح یکی از کامل ترین طرح های آماری کشور است و باعث خرسندی است که در کشور طرح های آماری به جدید ترین روش ها و متناسب با استانداردهای بین المللی در حال اجرا است.
اقتصاد و آمار علومی تخصصی هستند، آگاهانه اظهار نظر و اطلاع رسانی کنیم...
ارغوان فرزین معتمد.
⛔ کپی تنها با ذکر منبعِ کانال مجاز است. ⛔
@arghavanfarzinmotamed
سالها پیش زمانی که هم نسلان من به مدرسه می رفتند، در کتاب ادبیات فارسی بخش ویژه ای تحت عنوان کلمه ها و ترکیب های تازه بود. در این بخش معنا و کلمات مترادف واژه های جدید توضیح داده می شد. یکی از مهمترین بخش های امتحان ادبیات و کنکور هم همیشه آشنایی با کلمات جدید و مترادف های آن بود. این روزها و در فضای هیجان انگیز انتخاباتی حداقل در مباحث تخصصی اقتصادی با مترادف های جدیدی از کلمه ها و ترکیب های اقتصادی آشنا می شویم که به جرات حداقل در سالهای تحصیل در این رشته در هیچ منبعی نیافته بودم. از جمله این کلمات اشتغال ناقص بود که یکی از کاندیداهای محترم مترادف آن را یک ساعت کار در هفته عنوان نمودند!!!!!
ایشان اظهار داشتند که "اطلاعات مرکز آمار حاکی از بیکاری 12 درصدی است که البته محاسبه اشتغال در این آمار بر اساس یک ساعت کار در هفته است؛ اما ما این را شغل ناقص می دانیم"
به عنوان رسالت آموزشی خود لازم دانستم تا مفهوم اشتغال ناقص، شاخص یک ساعت کار در هفته و طرح نیروی کار مرکز آمار ایران را برای عموم تشریح نمایم:
نکته اول : اشتغال ناقص مفهومی تخصصی در اقتصاد بازار کار است و هیچ فردی نمی تواند بر اساس استنباط شخصی این مفهوم را تعبیر نماید. اشتغال ناقص در ایران به این معناست که فرد شاغل کمتر از 44 ساعت در هفته کار کند در حالیکه تمایل به انجام کار بیشتر در هفته را داشته باشد( این تعریف در بسیاری از کشورها با ۳۵ ساعت در هفته مشخص می شود). لازم به ذکر است که اشتغال های پاره وقت در این مفهوم قرار نمی گیرد. مطالعات دقیق مربوط به طرح نیروی کار کشور نشان می دهد که سهم اشتغال ناقص در ایران 8.5 درصد است که در مقایسه با میانگین دنیا درصد قابل توجهی نیست.
نکته دوم: بحث یک ساعت کار در هفته که اتفاقا در دولت قبل به عنوان معیار شغل در آمارهای رسمی شناخته شد، بر اساس استاندارد بین المللی سازمان بین المللی کار است و به این دلیل این استاندارد در نظر گرفته می شود که اگر یک ساعت کار در هفته وجود داشته باشد و در نظر گرفته نشود، ارزش این کار در محاسبات مربوط به حسابهای ملی حذف خواهد شد و در نتیجه میزان تولید ناخالص داخلی کمتر از میزان واقعی ارزش گذاری می شود. این مساله منجر به اشتباهات محاسباتی و در نتیجه انحرافات در سیاستگذاری های اقتصادی خواهد شد.
نکته سوم: زمانی می بایست نگران محاسبه یک ساعت کار به عنوان شاخص اشتغال بود که تعداد شاغلینی که با یک ساعت کار در آمارها لحاظ شده اند، بسیار قابل توجه باشد. آنالیز آمارهای مربوط به طرح نیروی کار مرکز آمار ایران نشان می دهد کسانی که در بازار کار ایران کمتر از 16 ساعت در هفته کار می کنند و تمایل به کار کردن بیشتر دارند ( 2 روز در هفته)، حداکثر 3 درصد هستند. همچنین کسانی که کمتر از 8 ساعت ( یک روز در هفته ) در هفته کار می کنند، کمتر از 1.4 درصد هستند. به این ترتیب حتی سهم کسانی که کمتر از 8 ساعت در هفته کار می کنند بسیار اندک است، بنابراین سهم کسانی که یک ساعت در هفته در ایران کار می کنند بسیار ناچیز است. بنابراین حتی اگر تعریف کار تغییر نماید و حتی دو روز در هفته نیز شود، تاثیر چندانی در نرخ بیکاری نخواهد داشت.
نکته چهارم: بیشتر افرادی که در ایران دارای اشتغال ناقص هستند مردان در بازه سنی 22 تا 29 سال می باشند که در واقع بیکار واقعی نیستند بلکه به دنبال شغل بهتر هستند.
نکته پنجم: خوب است بدانیم مرکز آمار ایران سالهاست طرح نیروی کار را که متناسب با استانداردهای (ILO)، سازمان بین المللی کار است، اجرا می نماید. این طرح یکی از کامل ترین طرح های آماری کشور است و باعث خرسندی است که در کشور طرح های آماری به جدید ترین روش ها و متناسب با استانداردهای بین المللی در حال اجرا است.
اقتصاد و آمار علومی تخصصی هستند، آگاهانه اظهار نظر و اطلاع رسانی کنیم...
ارغوان فرزین معتمد.
⛔ کپی تنها با ذکر منبعِ کانال مجاز است. ⛔
@arghavanfarzinmotamed
Forwarded from روحانی سنج
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🗝👁 #روحانی_سنج (۴۲)
برنامه #دولت #حسن_روحانی برای #اشتغال در #دولت_دوازدهم چیست ؟
عملکرد دولت یازدهم را به چالش بکشید 🔻
@rouhani_sanj
برنامه #دولت #حسن_روحانی برای #اشتغال در #دولت_دوازدهم چیست ؟
عملکرد دولت یازدهم را به چالش بکشید 🔻
@rouhani_sanj
انتخاب سخت
یکی از سوالاتی که همیشه و از کودکی ذهن مرا به خود مشغول می کرد، مساله جبر و اختیار بود . فارغ از کنجکاوی های فلسفی که در طول سالها به سراغم می آمد و مرز بین جبر و اختیار را برایم مبهم می کرد، در نهایت و در مقطعی از زمان به این نتیجه مشخص رسیدم که هیچ چیز در زندگی انسان مهمتر از قدرت اختیار نیست و در چارچوب اختیارات انسان، انتخابهای اوست که سرنوشت وی را تعیین می کند. انتخابهایی که گاه در حساس ترین لحظات زندگی و در سخت ترین شرایط می بایست با هشیاری تمام صورت پذیرد تا همچون چراغی ادامه مسیر زندگی را روشن سازد. گزینه هایی که اگرچه سخت انتخاب می شود، اما زیربنایی می شود برای انتخاب های درست بعدی، تصمیمات درست بعدی و حرکت در مسیری که به تعالی ختم می شود.
انتخاب مسیر درست همیشه سخت است، سخت است چرا که نیازمند هشیاری است، نیازمند دور اندیشی است، نیازمند برخورداری از دغدغه است، نیازمند برخورداری از حس انسان دوستی است، به گمانم انتخاب مسیر درست در هر مرحله از زندگی سخت است و تعیین کننده و درست در مرز انتخابهای هشیارانه است که جبر هم همگرای انتخاب های آدمی می شود.
دوازدهمین انتخاب مردم ایران زمین آخرین انتخابات ریاست جمهوری قرن چهاردهم هجری شمسی، در کنار تمام سختی هایش هشیارانه ترین انتخاب بود. با افتخار و غرور تمام، این انتخاب هشیارانه را به تمامی مردم این سرزمین مقدس تبریک عرض می نماید.
جاودان مانی ایران کهن....
⛔کپی تنها با ذکر منبعِ کانال مجاز می‌باشد⛔
@arghavanfarzinmotamed
یکی از سوالاتی که همیشه و از کودکی ذهن مرا به خود مشغول می کرد، مساله جبر و اختیار بود . فارغ از کنجکاوی های فلسفی که در طول سالها به سراغم می آمد و مرز بین جبر و اختیار را برایم مبهم می کرد، در نهایت و در مقطعی از زمان به این نتیجه مشخص رسیدم که هیچ چیز در زندگی انسان مهمتر از قدرت اختیار نیست و در چارچوب اختیارات انسان، انتخابهای اوست که سرنوشت وی را تعیین می کند. انتخابهایی که گاه در حساس ترین لحظات زندگی و در سخت ترین شرایط می بایست با هشیاری تمام صورت پذیرد تا همچون چراغی ادامه مسیر زندگی را روشن سازد. گزینه هایی که اگرچه سخت انتخاب می شود، اما زیربنایی می شود برای انتخاب های درست بعدی، تصمیمات درست بعدی و حرکت در مسیری که به تعالی ختم می شود.
انتخاب مسیر درست همیشه سخت است، سخت است چرا که نیازمند هشیاری است، نیازمند دور اندیشی است، نیازمند برخورداری از دغدغه است، نیازمند برخورداری از حس انسان دوستی است، به گمانم انتخاب مسیر درست در هر مرحله از زندگی سخت است و تعیین کننده و درست در مرز انتخابهای هشیارانه است که جبر هم همگرای انتخاب های آدمی می شود.
دوازدهمین انتخاب مردم ایران زمین آخرین انتخابات ریاست جمهوری قرن چهاردهم هجری شمسی، در کنار تمام سختی هایش هشیارانه ترین انتخاب بود. با افتخار و غرور تمام، این انتخاب هشیارانه را به تمامی مردم این سرزمین مقدس تبریک عرض می نماید.
جاودان مانی ایران کهن....
⛔کپی تنها با ذکر منبعِ کانال مجاز می‌باشد⛔
@arghavanfarzinmotamed
Forwarded from سر خط خبر ها
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
حماسه معلولان در انتخاب دكتر روحاني @sarkhatkhabarhaa
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
تبیین برنامه های اشتغال دولت در تیتر امشب
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
همراهی مجلس و دولت در ایجاد اشتغال
@arghavanfarzinmotamed
@arghavanfarzinmotamed