Это было позорное зрелище, такое нельзя было представить и в страшном сне: бывший глава СНБ Армении о "маски-шоу" в Эчмиадзине

У спецподразделения Службы безопасности Армении иные цели — его представители не должны были ехать в патриаршую резиденцию и участвовать в этом процессе, заявил в эфире @SputnikARM Артур Ванецян.

Говорил и продолжаю утверждать, что пока есть Никол Пашинян, всем чиновникам правоохранительной системы или гражданским служащим — имею в виду первых лиц — нужно наложить маску Никола Пашиняна и рассматривать их всех в этом ракурсе.


Հանրային տրամադրությունների ռադիկալիզացիա
 
 
Ամենամեծ վտանգը, որից պետք է վախենալ, հանրային տրամադրությունների սրընթաց ռադիկալիզացիան է։ Անկախ Հայաստանի բոլոր ժամանակներում այս կամ այն ուժգնությամբ եղել են սրացման փուլեր, ու դա միշտ ավարտվել է ողբերգությամբ։ Բայց սա աննախադեպ մթնոլորտ է։ Բոլոր մտածող մարդկանց համար՝ իշխանության մեջ, թե իշխանությունից դուրս, «քաղաքականությամբ չզբաղվողների», մշտական դիտորդների և հանրային ակտիվի, սա պետք է տագնապ լինի։ Ոչ մի լավ բան չկա դրա մեջ։ Ոչ մի առողջ բան չկա։ Վախեցեք դրանից։
 
Սպառնալը, բռնելը, ԱԱԾ պադվալներ լցնելը, «մորթել-գյուլլելը», կալանքները, ոչնչացնելը, սատկացնելը դարձել են մեր կենցաղը, մեր առօյա ձևակերպումները։
 
Իհարկե, իշխանական լծակներով հնարավոր է մարդկանց լռեցնել, կյանքը թունավորել, բայց դա միայն ուժեղացնելու է արմատական տրամադրությունները։ Իհարկե, հնարավոր է թշնամանք ու ատելություն քարոզել, բայց դա միայն սրելու է մթնոլորտը, իհարկե, բոլոր կողմերից այլ բաներ կարելի է անել և ասել, բայց դա է´լ ավելի այլանդակ է դարձնելու մթնոլորտը։ Բոլոր այն ձևակերպումները, որոնք կան իրավապահների ձայնագրություններում, կան հարյուր-հազարավոր մարդկանց խոսակցական լեզվում։ Սա աննորմալություն է, այս վիճակը պետք է փոխվի, բայց սա իրավապահների խնդիրը չէ։ Սա քաղաքական-հանրային էլիտաների խնդիրն է, և իհարկե, իշխանությանը, որինն են ամենամեծ լծակները։ Բայց իշխանությունն անում է լրիվ հակառակը։
 
Տավուշից՝ Տաշիր. տրամադրությունների ռադիկալիզացիա
 
Մեկ տարի առաջ այս օրերին Տավուշն էր հանրային տրամադրությունների էպիկենտրոնում, այսօր՝ պայմանական ասած Տաշիրը։ Սա նշանակում է, որ ամբողջ երկրի մասշտաբով խոշոր սխալ կա։
Մեր երկրում կան հանրային տրամադրությունների արմատականացման օբյեկտիվ, 100 տոկոսանոց գործոններ՝ 5000զոհ, շատ ավելի մեծ թվով վիրավորներ, Արցախի կորուստ, անտուն մնացած 150 հազար արցախցիներ, Արցախում մնացած տասնյակ հազարավոր հարազատ շիրիմներ, տարածքային կորուստներ, և իհարկե՝ թշնամու անվերջ սպառնալիքներ։ Մենք 7 տարի է՝ ամեն օր ապրում ենք թշնամու՝ մեզ ոչնչացնելու սպառնալիքի տակ։ Սա արդեն հերիք է ցանկացած երկրում աննորմալ արմատական տրամադրություններ ստեղծելու համար։ Իսկ եթե սրան գումարվում է իշխանության ագրեսիան՝ աջուձախ չդադարող վիրավորանքներ, աջուձախ կալանքներ, քրեական գործեր, չնորմավորված լեքսիկոն, ապա մթնոլորտը դառնում է պայթյունավտանգ, որից որևէ մեկը չի շահելու, բայց բոլորով աղետի առաջ ենք կանգնելու։
 
Ժամանակի հերոսը
 
Այս աննորմալ, ագրեսիվ իրականությունը պետք է փոխվի։ Կա երկու ճանապարհ՝ ներքին և արտաքին։ Եթե ներքին ռեսուրսների հաշվին մենք դա չանենք, ապա դա անելու է թշնամին, որից հետո այլևս Հայաստանում շատ բան անիմաստ է լինելու։
Մոլեգնող այլանդակությունը կանգնեցնելու միակ ճանապարհը լայն հանրային երկխոսությունն է և ծրագրային մտածողությունը։ Հերոսությունը հիմա դա է։ Հակառակ դեպքում համընդհանուր աղետից չենք խուսափելու։ Գտնենք մեր մեջ ուժ և խոհեմություն՝ հասարակական երկխոսության։
 
Ո՞վ կարող է ներքին հանրային երկխոսության միջնորդ լինել, և հանրային ռադիկալիզացիայի մեղման դրոշակակիրը։ Պատմական փորձը ցույց է տալիս, որ դա կարող է լինել.

1.     եկեղեցին
2.     հեղինակավոր անհատները (անհատների խումբը), նույն՝ Սամվել Կարապետյանի նման դեմքերը։
3.     արտաքին բարեկամ/միջնորդները
 
Երրորդ կետը մենք չունենք. մենք հասել ենք նրան, որ չունենք դաշնակից, և կամ մենք չենք ներկայացնում արդեն այն հետաքրքրությունը, որ մեզ համար լուրջ ջանք թափեն։
Սամվել Կարապետյանին բանտարկում ենք, և իշխանությունը էսէսական քարոզարշավ է սկսում նրա դեմ։ Որ ի՞նչ։ Որ հետո մարդ չլինի՞ հասարակության հետ խոսի։
Եկեղեցու դեմ իշխանական նեղ խումբը շարունակում է իր ագրեսիան։ Սա բերեց նրան, որ եկեղեցին և ժողովուրդը երբեք այսքան միակամ ու սերտ չեն եղել, քան հիմա։ Բայց, մյուս կողմից, այդ ագրեսիան թուլացնում է եկեղեցու հնարավորությունները՝ ներքին հաշտեցման, ներքին երկխոսության մոդերատորը լինելու։
Բա այդ դեպքում ո՞նց ենք պատկերացնում շարունակությունը։
 

Վահե Հովհաննիսյան
Այլընտրանքային նախագծեր խումբ

⚡️⚡️⚡️Հերթական քաղաքական պատվերը.
Վահագն Չախալյանը կալանավորվեց 2 ամսով

⚡️⚡️⚡️Очередной политический заказ: Ваагна Чахаляна арестовали на 2 месяца

Новое интервью Анны Григорян .

https://www.youtube.com/live/3mn6T-OVfvM?si=ZnyhLaxRoHz8zext

⚡❗Политологу Карену Игитян запретили въезд в Армению.

«Итак, друзья, мне запретили въезд в Армению. Возвращался в Ереван из Пятигорска, где участвовал в "Кавказском диалоге", говорил о радикализме, который Турция распространяет на Кавказе.

По прибытии в Армению сотрудники Пограничных войск СНБ объявили, что въезд в страну мне запрещён. К сотрудкам СНБ и Службы безопасности аэропорта - никаких вопросов: вели себя максимально корректно и профессионально.
А вот к правящим в Армении силам вопросы есть (риторические).

В чем причина запрета? В том, что выступал в защиту Армянской Апостольской Церкви в СМИ? Или говорил о радикализме, который распространяет Турция?

Я прожил и проработал в Армении последние 16 лет. Жаль, что сейчас не увижусь с родственниками, коллегами-преподавателями, друзьями и студентами.

Преподаватели поймут, что особенно огорчает в этой ситуации: переживаешь за тех ребят, которые ждали наших лекций, хотели писать дипломные работы под моим руководством.

В любом случае, это не конец, а начало нового этапа. Будем на связи.»– Карен Игитян

👹Карена Игитяна не пустили в Армению
Человека лишили возможности жить у себя на Родине.

Карена Игитяна уважаю за его принципиальную и профессиональную позицию по вопросам, которые имеют прямое отношение к безопасности страны и нации.
Никогда Карен себе не позволял популизм , оскорбления по отношению к своему оппоненту и в данном случае к армянской власти вел себя , как настоящий профессионал и никогда не переходил на личности.
Интеллигент , умница , профессионал, ученный и аналитик с большой буквы.
Человек , который мог двумя предложениями объяснить такие сложные вещи в политике и истории , что многим не хватало и пары часов..
И ещё безмерно уважаю его и считаю своим другом.
Карен джан, держись брат.
Дай Бог, что бы этот про-турецких кошмар закончился и опять тебя увидели на Родине.
...
А тут 👉крайняя передача с Кареном Игитяном в эфире "Абовян ТАЙМ"
Мы ещё с тобой не одну передачу бахнем брат.

Важно знать! Среди всех народов СССР азербайджанцы занимали печальное первое место по числу перешедших на сторону врага в годы Великой Отечественной войны.

В период с 1941 по 1945 год около 300 тысяч азербайджанцев были призваны на фронт (это вдвое меньше, чем количество призванных армян).

Из этого числа 160 тысяч человек, что составляет более половины, совершили переход на сторону Германии.

По разным данным, от 70 до 120 тысяч из этих перебежчиков вступили в ряды нацистских формирований и участвовали в жестоких расправах над гражданским населением на оккупированных территориях.

Известен случай, когда один из азербайджанских легионов вермахта проявил особую жестокость по отношению к жителям казачьей станицы на Кубани, за что был отмечен высокими наградами.

Интересный факт: азербайджанцы, служившие в вермахте, получали наград в восемь раз больше, чем их соотечественники, сражавшиеся в рядах советской армии. При этом большинство этих наград были связаны с совершением военных преступлений против мирных жителей.

Следует отметить, что количество азербайджанцев, предавших свою страну, превышает суммарное число предателей среди всех других народов Кавказа.

В истории Советского Союза нет ни одного маршала, адмирала или контрадмирала азербайджанской национальности.

Для сравнения, армяне дали стране 4 маршала, 1 адмирала и 9 контрадмиралов.

Примечательно, что многомиллионный азербайджанский народ дал меньше Героев Советского Союза, чем малочисленный Нагорный Карабах, населённый 150 тысячами армян. Именно поэтому президент Азербайджана, заявляя 9 мая о якобы 116 героях СССР из Азербайджана, включает в это число 48 карабахских армян, а также русских и представителей других национальностей, проживавших в Азербайджанской ССР и не имевших отношения к азербайджанцам.

В Азербайджане, откуда родом 48 карабахских армян – Героев Советского Союза, дважды Герои, 60 генералов советской армии – армяне, маршалы и другие выдающиеся военачальники армянского происхождения, нет ни одного памятника этим героям. Более того, памятники, установленные в советское время, были снесены властями Азербайджана.

Политика уничтожения памятников героям Великой Отечественной войны стала обычной практикой в Азербайджане.

После подписания трёхстороннего соглашения между Пашиняном, Путиным и Алиевым и перехода армянских территорий в Арцахе под контроль Азербайджана, по личному приказу Ильхама Алиева, первым делом были уничтожены все памятники героям Великой Отечественной войны в Нагорном Карабахе. В частности, в городе Шуши был снесён памятник дважды Герою Советского Союза Нельсону Степаняну, Герою СССР Ивану Тевосяну (похороненному на Красной площади в Москве), разрушена братская могила 99 воинам, погибшим на фронтах Великой Отечественной войны, в Гадрутском районе уничтожен памятник маршалу Советского Союза Ивану Худякову и так далее.

И всё это было сделано по указанию Ильхама Алиева, "стратегического партнёра и друга"…