ժամանակն է, որ բոլորն իրենք իրենցից վեր կանգնեն
 
Վերջին շաբաթների, օրերի և օրվա զարգացումները պետք է որ բոլորին վերջապես համոզեն, որ երկրում լուրջ փոփոխություններ հնարավոր չէ իրականացնել մեկ օրում, մեկ միտինգով, մեկ երթով,մեկ լավ կարգախոսով, նարդի խաղաղալու ընթացքում, փուլային ակտիվացմամբ, սոցհարցումների թվերի էյֆորիայով կամ այլ, անգամ եթե ազնիվ ու բարի, բայց ոչ խորքային պատկերացումներով։  
 
Ոչ թե Նիկոլն է միշտ մի քայլ առաջ լինում, այլ նրա դիմացինները՝ միշտ մի քայլ հետ։
 
 
Ժամանակն է ունենալ խիզախություն և ընդունել, որ մեկը մյուսից հետևից թափ առնող բավականին ուժեղ, զանգվածային շարժումների մարման հիմնական պատճառը քաղաքական և ծրագրային բովանդակության բացակայությունն էր, և ժամանակակից մենեջմենթի չգոյությունը։ Մեկ օրում ամեն ինչ վերջացնել կարող է միայն տարերային աղետը, իսկ հիշեք, թե քանի ամսաթիվ էր շրջանառվում՝ «այ էդ օրը կլինի»։ Ի՞նչը կլինի։
 
Ինչպես արձագանքել «նոր իրականությանը»
 
1.     Իրավիճակի և անելիքի մասին հին պատկերացումներով պայքար հնարավոր չի լինելու կազմակերպել։
2.     Մթնոլորտը երկրում աչքիդ առաջ փոխվում է. բոլոր սոցիալական խավերում գնում է իշխանության նեղ խմբի համատարած մերժում։ Փոխվում է նաև միջավայրը մեր շուրջ։
3.     Պետք են պայքարի նոր համակարգեր, նոր բովանդակություն՝ ծրագրային մտածողություն և նոր մենեջմենթ, որոնք կսպասարկեն փոփոխությունների ալիքը։
4.     Նոր պայմաններում պետք է գործի նոր հանրային և ինստիտուցիոնալ բանաձև. Զրո կոնտակտ նեղ խմբի հետ»։ «Զրո կոնտակտ» նշանակում է՝ ոչ մի հարց, պատասխանի ոչ մի ակնկալիք, ոչ մի շփում, ոչ մի առաջարկ, ոչ մի ընդհանուր բան։ Խրախուսել նեղ խմբի բյուրեղացումը։
5.     Փոփոխվող մթլոնորտի պայմաններում պետք է խրախուսել անհատական դիրքորոշումը։ Սա վերաբերում է հիմնականում «քաղաքականությամբ չզբաղվողներին», «զակատ» արած գրագետներին, կոնֆորմիստներին և այլոց։ Այսօր անդեմ լինելն այլևս չի հասկացվում։
6.     Բոլորն ունեն ընտրություն։ Սա վերաբերում է իշխանության բոլոր այլանդակությունները սպասարկողներին։
Մանդելշտամն ունի հանճարեղ տողեր, որոնք շատ խոսուն են հիմա.
            «А вокруг него сброд тонкошеих вождей,
             Он играет услугами полулюдей»
«Նեղ խումբը» և «լայն իշխանությունը» տարբեր բաներ են։ Պետք է ստեղծել ընտրության մթնոլորտ.
 
7.     Հնարավորությունների ստեղծում, որպեսզի հանրային ակտիվ դեմքերը ներգրավվեն պրոցեսների մեջ։ Մարդկանց համար ընդունելի, կոմֆորտ ձևաչափեր, աշխատանքային պայմաններ ու հնարավորություններ։ Բոլոր ակտիվ դեմքերը պետք է զգան, որ իրենք պահանջված են, իսկ նրանք հազարներ են։ Սա նոր մենեջմենթի կարևորագույն խնդիրներներից է։
8.     Պետք է շատ արագ ստեղծել լուրջ իրավապաշտպանական համակարգ։ Միայն փայլուն աշխատող փաստաբանները և մի քանի պատգամավորները չեն կարողանալու արձագանքել ռեպրեսիաների նոր թափիին։ Իրավապաշտպան համակարգը բամզապրոֆիլ գործունեության համակարգ է և չի սահմանափակվում միայն ապօրինությանը արձագանքելով։
9.     Կան պետական նշանակության թեմաներ, իրոք շատ բարդ, որոնց շուրջ եթե չի ձևակերպվում այլընտրանքային մոտեցում, այլընտրանքային տարբերակ, ապա հնարավոր չէ ապահովել շատ լայն հանրային կոնսոլիդացիա, և հնարավոր չէ արտաքին աշխարհում ընկալվել որպես պոտենցիալ սոլիդ հաջորդ իշխանություն։ Իշխանությունը, նույնիսկ  ամենաանորակը, ուզած թե չուզած՝ քաղաքական է, և ուզած-չուզած՝ պորտնյոր –զրուցակից՝ արտաքին աշխարհի համար։ Երբ դիմացինի (տարբեր հարթակների)հռետորաբանությունը և բովանդակությունը քաղաքական չէ, ապա իշխանությունը շահեկան դիրքերում է հայտնվում։ Այս համակարգային սխալը պետք է ուղղել։ Կան կարևորագույն հարցեր, որոնց շուրջ պետք է պատասխանել քաղաքական ձևակերպումներով. Սահմանադրություն, Խաղաղության պայմանագիր, հաղորդակցության ուղիներ (այդ թվում՝ Սյունիքով), արտաքին և տարածաշրջանային հարաբերություններ, Ռուսաստան-Իրան-արևմուտք հավասարակշռություն և այլն։ Սրանք դիրքորոշում և քաղաքական մտածողություն պահանջող հարցեր են, որոնք պետք է ներկայացնել՝ թե´ հանրությանը, թե´ արտաքին գործընկերներին։ Որպեսզի թե´ հանրությունը, թե´ արտաքին խաղացողները հակաիշխանական ճամբարին դիտեն որպես հուսալի գործընկեր, ոչ թե պարզապես իշխանափոխության գործիք։
10.  Ներընդդիմադիր լարվածության, ներքին պայքարի լիակատար  դադարեցում։  Մի կողմ դնել բոլոր անձնական կոնֆլիկտներն ու շահերը։
 
 
Վահե Հովհաննիսյան
Այլընտրանքային նախագծեր խումբ

Американский "аутсорс" армянского суверенитета - Новости 11.07.2025 | Verelq News
https://verelq.am/ru/node/162182

👍 Всеармянский союз Не Олимпийских видов спорта включил в свои ряды федерацию боевых видов спорта "МиксФайт".

Абсурдный суд над вторым президентом Армении , Робертом Кочаряном - продолжается .

Снова понизили планку

Коридор был нашей красной линией — мы утверждали, что не допустим уступок в этом вопросе и что он должен находиться исключительно под юрисдикцией Республики Армения. Но от этих громких заявлений за несколько лет мы докатились до Туранского коридора, до участия в «Срединном коридоре», а вчера — уже до идеи передачи контроля над этим коридором иностранной компании. Разумеется, наши власти скромно называют это не коридором, а используют термины «перекрёсток» или «дорога» и ввели в обиход новое — сбивающее с толку общественность — слово: «аутсорсинг» (англ. outsourcing), что в переводе означает передачу управления частью бизнеса одной компании другой. Но суть в том, что некая американская компания окажется в районе Мегри и будет обеспечивать беспрепятственный и свободный проход азербайджанских и турецких грузов, машин и людей. Разве у коридора должны быть рога и хвост, чтобы его признать? Это — отказ от нашего суверенитета.
Читать по ссылке


Пришло время – подняться выше собственных интересов, выше самого себя
 
Последние недели, дни и события, надеюсь, наконец убедили всех, что серьёзных изменений в стране невозможно достичь за один день, одним митингом, одним шествием, одним хорошим лозунгом, за столом игры в нарды, в условиях одноэтапной активации, эйфории от соцопросов или других, даже если искренних и благих, но неглубоких представлений.
 
Дело не в том, что Никол всегда на шаг впереди, просто его оппоненты — всегда на шаг позади.
 
Пришло время набраться смелости и признать, что главной причиной угасания мощных массовых движений, следующих одно за другим является отсутствие политического и программного содержания, а также современного менеджмента. Завершить всё за один день может только стихийное бедствие, а вспомните, сколько раз назывались конкретные даты с обещанием: «в этот день всё случится». Случится что?
 
Как реагировать на «новую реальность»:
 
1.     Невозможно организовать борьбу, опираясь на старые представления о ситуации и задачах.
2.     Атмосфера в стране меняется на глазах: во всех социальных слоях идёт массовое отторжение узкой правящей группы. Но одновременно меняются и среда и мир вокруг нас.
3.     Нужны новые механизмы борьбы, новое содержание — программное мышление и новый менеджмент, способный поддержать волну перемен.
4.     В новых условиях должна работать новая общественная и институциональная формула: «нулевой контакт с узкой группой». Это значит — никаких вопросов, никакого ожидания ответов, никакого общения, никаких предложений, ничего общего. Нужно поощрять кристаллизацию узкой группы.
5.     В меняющихся условиях нужно поощрять индивидуальную позицию. Это касается в основном «не занимающихся политикой», грамотных приспособленцев, конформистов и прочих. Безликость сегодня больше не воспринимается.
6.     У всех есть выбор. Это касается всех, кто обслуживает все безобразные действия властей. Мандельштам писал гениальные строки, которые сейчас очень актуальны: «А вокруг него сброд тонкошеих вождей, Он играет услугами полулюдей»
«Узкая группа» и «широкая власть» — разные вещи. Нужно создавать атмосферу выбора.
7.     Нужно создавать возможности для вовлечения общественно активных людей в процессы. Форматы, приемлемые для людей, комфортные условия работы и возможности. Все активные лица должны чувствовать себя востребованными, а их тысячи. Это одна из ключевых задач нового менеджмента.
8.     Очень быстро необходимо создать серьёзную систему правозащиты. Одни только, хоть и блестяще работающие адвокаты и несколько депутатов не смогут отреагировать на новую волну репрессий. Правозащитная система — профильная и комплексная деятельность, она не ограничивается лишь реагированием на нарушения.
9.     Есть вопросы государственного значения, очень сложные, по которым невозможно обеспечить широкую общественную консолидацию и восприниматься внешним миром как надёжная альтернатива власти, если не формулировать на них альтернативные подходы и варианты. Власть, даже самая плохая, априори явяется политическим игроком и партнёром для внешнего мира. Если риторика и содержание оппонента (на разных площадках) не политичны, власть оказывается в выигрышной позиции. Эту системную ошибку необходимо исправлять. Есть ключевые вопросы, требующие политических формулировок: Конституция, мирный договор, пути коммуникаций (в том числе через Сюник), внешние и региональные отношения, баланс Россия — Иран — Запад и прочее. Эти вопросы требуют позиционирования и политического мышления. Все это нужно донести как до общества, так и до внешних партнёров, чтобы и общество, и внешние игроки видели в лице антиправительственного лагеря надёжного партнёра, а не просто – инструмент для смены власти.
10.   Полное прекращение внутреннего оппозиционного напряжения и борьбы. Отложить в сторону все личные конфликты и интересы.
 
Ваге Оганнисян
Группа Альтернативные Проекты