🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘




بروز مشکلات بینایی در فضانوردان طی ماه‌های اقامت در مدار

🌌 فضانورد ناسا شین کیمبرو در حال راه‌اندازی دستگاه توموگرافی انسجام نوری. اعتبار: ناسا

¹★ هنگامی که فضانوردان شروع به گذراندن شش ماه و بیشتر در ایستگاه فضایی بین‌المللی کردند، متوجه تغییراتی در بینایی خود شدند. به عنوان مثال، بسیاری دریافتند که با پیشرفت مأموریت، به عینک‌های مطالعه قوی‌تری نیاز دارند. محققان با مطالعه این پدیده، تورم در دیسک بینایی (محل ورود عصب بینایی به شبکیه) و تخت‌شدن شکل کره چشم را شناسایی کردند. این علائم به عنوان «سندرم عصبی-چشمی مرتبط با فضا» (SANS) شناخته شدند.

²★ بی‌وزنی باعث می‌شود خون و مایع مغزی-نخاعی فرد به سمت سر جابجا شود و مطالعات نشان داده‌اند که این جابجایی مایعات ممکن است علت اصلی SANS باشد. یک تحقیق جاری به نام «کاف ران» بررسی می‌کند که آیا بستن محکم کاف به دور ران می‌تواند نحوه حرکت مایعات در بدن، به ویژه در اطراف چشم و در قلب و رگ‌های خونی را تغییر دهد.

³★ اگر چنین باشد، این کاف‌ها می‌توانند به عنوان راهکاری برای مقابله با مشکلات ناشی از جابجایی مایعات، از جمله SANS عمل کنند. یک ابزار ساده و کاربردی برای مقابله با جابجایی مایعات بدن به سمت سر می‌تواند به محافظت از فضانوردان در مأموریت‌های آینده به ماه و مریخ کمک کند. این کاف‌ها همچنین می‌توانند شرایطی را روی زمین که باعث تجمع مایع در سر یا قسمت فوقانی بدن می‌شوند، مانند استراحت طولانی‌مدت در بستر و برخی بیماری‌ها، درمان کنند.

⁴★ تحقیق «جابجایی مایعات» که از سال 2015 تا 2020 انجام شد، اولین تحقیقی بود که تغییرات در نحوه تخلیه خون از مغز در شرایط بی‌وزنی را نشان داد. تحقیق «اختلال بینایی و فشار داخل جمجمه» (VIIP) نقش این جابجایی مایعات و افزایش فشار مایع مغزی ناشی از آن را در ایجاد SANS بررسی کرد. این تحقیق از روش‌های مختلفی از جمله معاینات بالینی چشم با و بدون گشادشدن مردمک، تصویربرداری از شبکیه و عروق و اعصاب مرتبط، تصویربرداری غیرتهاجمی برای اندازه‌گیری ضخامت ساختارهای شبکیه، و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) از چشم و عصب بینایی استفاده کرد. علاوه بر این، حدود 300 فضانورد پرسشنامه‌هایی را برای ثبت تغییرات بینایی در طول مأموریت‌های خود تکمیل کردند.

🌌 فضانورد ناسا سانی ویلیامز در حال انجام معاینه چشم برای تحقیق «کاف ران» با پوشیدن کاف روی پای چپ. اعتبار: ناسا

⁵★ در یکی از مقالات منتشرشده از این تحقیق، دانشمندان توضیح دادند که چگونه این تکنیک‌های تصویربرداری به درک بهتر SANS کمک کرده‌اند. نویسندگان تحقیقات نوظهور درباره توسعه نمایشگر واقعیت مجازی قابل نصب روی سر را خلاصه کردند که می‌تواند ارزیابی چندوجهی و غیرتهاجمی را برای کمک به تشخیص SANS انجام دهد.

⁶★ سایر محققان دریافتند که اندازه‌گیری قطر غلاف عصب بینایی روشی امیدوارکننده برای شناسایی و اندازه‌گیری تغییرات چشم و بینایی در طول پروازهای فضایی است. این مقاله همچنین توصیه‌هایی برای استانداردسازی ابزارهای تصویربرداری، تکنیک‌های اندازه‌گیری و سایر جنبه‌های طراحی مطالعه ارائه می‌دهد.

⁷★ مقاله دیگری تغییرات غیرمعمول شدید در یک فضانورد پس از یک مأموریت شش‌ماهه و عوامل احتمالی مؤثر بر آن را گزارش کرد. محققان همچنین بهبودی در علائم این فرد مشاهده کردند که ممکن است ناشی از مصرف مکمل ویتامین B و کاهش سطح دی‌اکسید کربن در کابین پس از ترک برخی از خدمه باشد.

⁸★ اگرچه یک مورد واحد به محققان اجازه نمی‌دهد رابطه علت و معلولی را تعیین کنند، اما میزان بهبودی نشان می‌دهد که این فرد ممکن است بیشتر تحت تأثیر شرایط محیطی مانند دی‌اکسید کربن قرار گرفته باشد. این احتمالاً اولین تلاش برای کاهش علائم SANS با مصرف مکمل ویتامین B در طول پرواز بوده است.

🌌 تصویر توموگرافی انسجام نوری از پشت کره چشم (بالا) و ضخامت دیواره میانی چشم (پایین) از تحقیق SANSORI. اعتبار: دانشگاه مونترال

⁹★ تحقیق SANSORI که توسط سازمان فضایی کانادا (CSA) انجام شد، از تکنیک تصویربرداری توموگرافی انسجام نوری (OCT) برای بررسی نقش کاهش سفتی بافت چشمی در ایجاد SANS استفاده کرد. روی زمین، تغییرات سفتی بافت اطراف کره چشم با پیری و بیماری‌هایی مانند گلوکوم (آب سیاه) و میوپی (نزدیک‌بینی) مرتبط است. محققان دریافتند که پروازهای فضایی طولانی‌مدت بر خواص مکانیکی بافت‌های چشمی تأثیر می‌گذارد که می‌تواند در ایجاد SANS نقش داشته باشد. این یافته می‌تواند به درک بهتر تغییرات چشمی در فضا و نیز در بیماران مسن روی زمین کمک کند.

¹⁰★ تحقیق MHU-8 توسط آژانس کاوش‌های هوافضای ژاپن (JAXA) که تغییرات DNA و بیان ژن در موش‌ها پس از پرواز فضایی را بررسی کرد، تغییراتی در عصب بینایی و بافت شبکیه مشاهده نمود. محققان همچنین دریافتند که جاذبه مصنوعی ممکن است این تغییرات را کاهش دهد و می‌تواند به عنوان یک راهکار پیشگیرانه در مأموریت‌های آینده مورد استفاده قرار گیرد.

¹¹★ این مطالعات و تحقیقات مشابه در نهایت می‌توانند به پژوهشگران کمک کنند تا اختلالات بینایی را هم در فضانوردان و هم در افراد روی زمین پیشگیری، تشخیص و درمان کنند. یافته‌های این تحقیقات نه تنها برای سلامت فضانوردان در مأموریت‌های طولانی‌مدت فضایی حیاتی است، بلکه می‌تواند به بهبود درمان بیماری‌های چشمی مرتبط با پیری در زمین نیز منجر شود.

منبعphys.org


https://phys.org/news/2025-07-vision-problems-emerge-astronauts-months.html

کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها🌸



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

۸۰۰ سال پیش توی ایران امپراتوری سلجوقی، محمد بن حمید الاسترلابی الاصفهانی این جعبه رو می‌سازه که قفلش برای باز شدن بیشتر از ۴ میلیارد ترکیب ممکن داره. رمزنگاری مطلق. این جعبه تا الان باز نشده که ببینیم چی توشه.👐👐👐

جعبه سلجوقی، که الان در موزه ملی توکیو نگهداری میشه.




کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها💡



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

امروز روز جهانی ماهه برای اوناییکه ماه رو دوستدارن🌙




کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها☪️



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha😀
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

✅✅✅✅✅✅✅✅



فروخته شد: بزرگترین سنگ مریخی فراتر از انتظارات حراج شد

🌌 این شهاب‌سنگ احتمالاً ارزشی بیش از کل خانه شما دارد. (ساتبیز)

¹★ این تکه عظیم از مریخ، شهاب‌سنگی به نام NWA-16788 است که با وزن 24.67 کیلوگرم (54.39 پوند)، رکورددار قبلی - شهاب‌سنگ Taoudenni 002 با وزن 14.51 کیلوگرم که در سال 2021 در مالی کشف شد - را به راحتی پشت سر گذاشت.

²★ حراجی ساتبیز در 16 ژوئیه ساعت 14:00 به وقت جهانی آغاز شد و کمتر از پنج ساعت بعد در ساعت 18:46 به پایان رسید. پیش از این رویداد، ارزش این شگفتی علمی بین 2 تا 4 میلیون دلار تخمین زده می‌شد، اما در نهایت با قیمت 5.296 میلیون دلار به فروش رسید.

³★ شرایط دست‌نخورده و تاریخچه غنی این سنگ مریخی احتمالاً دلیل پیشی گرفتن آن از انتظارات بوده است.

⁴★ به گفته لیست فروش ساتبیز، NWA-16788 "حداقل هوازدگی زمینی را نشان می‌دهد، که نشانگر عدم تغییر قابل توجه ترکیب فیزیکی و شیمیایی آن از زمان رسیدن به صحرای بزرگ آفریقا است."

⁵★ به عبارت دیگر، NWA-16788 احتمالاً تازه‌واردی نسبتاً جدید به زمین محسوب می‌شود که اخیراً از فضای بیرونی سقوط کرده است.

⁶★ بر اساس وجود مناطق ذوب‌شده ناشی از ضربه و این واقعیت که حدود یک پنجم ترکیب آن از شیشه ماسکلینایت تشکیل شده (که هنگام تبدیل فلدسپات تحت حرارت و فشار شدید تشکیل می‌شود)، به نظر می‌رسد این سنگ زمانی که یک سیارک با شدت به سیاره مادرش برخورد کرده، به سمت زمین پرتاب شده باشد.

⁷★ لیست فروش ساتبیز بیان می‌کند این شهاب‌سنگ "از سرد شدن آهسته ماگمای مریخی تشکیل شده و با بافت درشت‌دانه‌ای که عمدتاً از پیروکسن، ماسکلینایت و الیوین تشکیل شده، مشخص می‌شود."

⁸★ این ویژگی‌های میکروگابرویی آن را بسیار نادر می‌سازد: تنها 5.4 درصد از شهاب‌سنگ‌های مریخی در این رده طبقه‌بندی می‌شوند.

⁹★ این شهاب‌سنگ در نوامبر 2023 توسط یک شکارچی شهاب‌سنگ در منطقه آگادز نیجر کشف شد. نمونه کوچکی از آن به موزه نجوم شانگهای ارسال شد که هویت مریخی آن را تأیید کرد.

🌌 نمای نزدیک از این سنگ بسیار گران‌قیمت. (ساتبیز)

¹⁰★ این حراجی واکنش‌های متفاوتی از جامعه علمی برانگیخت، با این سوال که آیا واقعاً باید چنین نمونه نادری را قیمت‌گذاری کرد؟

¹¹★ استیو بروسات، دیرینه‌شناس دانشگاه ادینبورگ پیش از حراج به سی‌ان‌ان گفت: "اگر این شهاب‌سنگ به گاوصندوق یک الیگارش برود، واقعاً تأسف‌بار خواهد بود. این شهاب‌سنگ متعلق به موزه است، جایی که می‌تواند مورد مطالعه قرار گیرد و توسط کودکان، خانواده‌ها و عموم مردم دیده شود."

¹²★ در مقابل، جولیا کارت‌رایت، دانشمند سیاره‌شناسی از دانشگاه لستر نظر متفاوتی ارائه داد: "علاقه علمی باقی خواهد ماند و مالک جدید ممکن است بسیار علاقه‌مند به یادگیری از آن باشد، بنابراین ما هنوز هم می‌توانیم اطلاعات علمی زیادی از این شهاب‌سنگ کسب کنیم."

¹³★ اما با مخفی ماندن هویت خریدار، سرنوشت این سنگ بسیار گران‌قیمت نامشخص باقی مانده است.

منبعphys.org


https://www.sciencealert.com/sold-largest-mars-rock-exceeds-auction-expectations


کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها🧘



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

ایلان ماسک با انتشار کار ربات اپتیموس نوشت : تا چند سال آینده این عادی خواهد شد .😱😱😱



کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها🌌



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

شاید چون زیادی دوستمون داره...😍😍😍

😂😂😂





کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها🪐



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha😍
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅




آب‌وهوای فضایی عجیب احتمالاً بر رفتار انسان‌ها ۴۱,۰۰۰ سال پیش تأثیر گذاشته است

🌌 اعتبار: Pixabay از Pexels

¹★ اولین دیدار ما کمی عجیب بود. یکی از ما باستان‌شناس است که نحوه تعامل انسان‌های گذشته با محیط زیست را مطالعه می‌کند. دو نفر دیگر ما ژئوفیزیک‌دان هستند که برهمکنش‌های بین فعالیت خورشیدی و میدان مغناطیسی زمین را بررسی می‌کنند.

²★ وقتی برای اولین بار دور هم جمع شدیم، از خود پرسیدیم آیا پروژه غیرمعمول ما که آب‌وهوای فضایی و رفتار انسان را به هم مرتبط می‌کند، واقعاً می‌تواند چنین شکاف عظیم رشته‌ای را پل بزند؟ حالا پس از دو سال، معتقدیم که دستاوردها - شخصی، حرفه‌ای و علمی - به‌راستی ارزش ناراحتی اولیه را داشتند.

³★ همکاری ما که در مقاله‌ای اخیر در مجله Science Advances به اوج رسید، با یک سوال ساده آغاز شد: وقتی میدان مغناطیسی زمین حدود ۴۱,۰۰۰ سال پیش تقریباً فروپاشید، چه بر سر حیات روی زمین آمد؟

🌍 عجایب وقتی سپر مغناطیسی زمین ضعیف می‌شود

⁴★ این فروپاشی نزدیک با نام «انحراف لاشامپ» شناخته می‌شود، یک رویداد ژئومغناطیسی کوتاه‌مدت اما شدید که نام خود را از میدان‌های آتشفشانی فرانسه گرفته است. در زمان این رویداد، نزدیک به پایان دوره پلیستوسن، قطب‌های مغناطیسی زمین مانند حالت معمول هر چندصد هزار سال یکبار معکوس نشدند. در عوض، به‌طور نامنظم و سریع هزاران مایل جابجا شدند. همزمان، قدرت میدان مغناطیسی به کمتر از ۱۰٪ شدت امروزی کاهش یافت.

⁵★ بنابراین، به جای رفتار مانند یک آهنربای میل‌ای پایدار - دوقطبی - که معمولاً انجام می‌دهد، میدان مغناطیسی زمین به چندین قطب ضعیف در سراسر سیاره تقسیم شد. در نتیجه، سپر محافظتی که دانشمندان آن را مگنتوسفر می‌نامند، دچار اعوجاج و نشت شد.

⁶★ مگنتوسفر به‌طور معمول بخش عمده‌ای از بادهای خورشیدی و پرتوهای مضر فرابنفش را که در غیر این صورت به سطح زمین می‌رسیدند، منحرف می‌کند.

⁷★ بنابراین، در طول انحراف لاشامپ که مگنتوسفر از کار افتاد، مدل‌های ما نشان‌دهنده چندین اثر نزدیک به زمین هستند. اگرچه هنوز کارهای زیادی برای تعیین دقیق این اثرات باقی مانده، اما می‌دانیم که شامل شفق‌های قطبی - که معمولاً فقط در آسمان نزدیک به قطب‌ها به عنوان نورهای شمالی یا جنوبی دیده می‌شوند - و حرکت آنها به سمت استوا و دوزهای بسیار بالاتر از امروز پرتوهای مضر خورشیدی بوده‌است.

⁸★ آسمان ۴۱,۰۰۰ سال پیش احتمالاً هم تماشایی و هم تهدیدآمیز بوده است. وقتی این را فهمیدیم، ما دو ژئوفیزیک‌دان می‌خواستیم بدانیم آیا این می‌توانسته بر انسان‌های آن زمان تأثیر بگذارد یا نه.

🪐 پاسخ باستان‌شناس کاملاً مثبت بود.

🌍 واکنش‌های انسانی به آب‌وهوای فضایی باستانی

⁹★ برای مردم روی زمین در آن زمان، شفق‌ها احتمالاً فوری‌ترین و چشمگیرترین اثر بودند، شاید الهام‌بخش ترس، رفتارهای آیینی یا چیز دیگری کاملاً متفاوت. اما سوابق باستان‌شناسی به‌طرز مشهوری در ثبت این نوع واکنش‌های شناختی یا عاطفی محدود است.

¹⁰★ محققان در مورد تأثیرات فیزیولوژیکی افزایش پرتوهای فرابنفش اطمینان بیشتری دارند. با تضعیف میدان مغناطیسی، پرتوهای مضر بیشتری به سطح زمین می‌رسیدند و خطر آفتاب‌سوختگی، آسیب چشمی، نقص‌های مادرزادی و سایر مشکلات سلامتی را افزایش می‌دادند.

¹¹★در پاسخ، انسان‌ها احتمالاً اقدامات عملی را در پیش گرفتند: سپری کردن زمان بیشتر در غارها، تولید لباس‌های مناسب برای پوشش بهتر، یا استفاده از «کرم ضدآفتاب» معدنی ساخته‌شده از اخرا روی پوستشان. همانطور که در مقاله اخیر خود توصیف کردیم، به نظر می‌رسد فراوانی این رفتارها در بخش‌هایی از اروپا افزایش یافته است، جایی که اثرات انحراف لاشامپ مشهود و طولانی‌مدت بود.

¹²★در این زمان، هم نئاندرتال‌ها و هم اعضای گونه ما، هومو ساپینس، در اروپا زندگی می‌کردند، اگرچه توزیع جغرافیایی آنها احتمالاً فقط در مناطق خاصی همپوشانی داشت. سوابق باستان‌شناسی نشان می‌دهد که جمعیت‌های مختلف رویکردهای متمایزی به چالش‌های محیطی نشان دادند، با برخی گروه‌ها که احتمالاً بیشتر متکی به پناهگاه یا فرهنگ مادی برای محافظت بودند.

¹³★نکته مهم این است که ما ادعا نمی‌کنیم آب‌وهوای فضایی به تنهایی باعث افزایش این رفتارها شده یا قطعاً انحراف لاشامپ عامل انقراض نئاندرتال‌ها بوده است (که برداشتی نادرست از پژوهش ماست). اما می‌توانسته یکی از عوامل تأثیرگذار باشد - نیرویی نامرئی اما قدرتمند که بر نوآوری و سازگاری انسان‌ها اثر گذاشته است.

🌍همکاری میان‌رشته‌ای

¹⁴★همکاری در چنین شکاف رشته‌ای در ابتدا دلهره‌آور بود، اما در نهایت بسیار پربار شد.

¹⁵★باستان‌شناسان به بازسازی پدیده‌های نامرئی مانند اقلیم عادت دارند. ما نمی‌توانیم دمای گذشته یا بارش را مستقیماً اندازه بگیریم، اما اگر بدانیم کجا و چگونه جستجو کنیم، ردپایی از خود به جای گذاشته‌اند.

¹⁶★ اما حتی باستان‌شناسانی که سال‌ها اثرات اقلیم بر رفتارها و فناوری‌های گذشته را مطالعه کرده‌اند، ممکن است به تأثیرات میدان ژئومغناطیسی و آب‌وهوای فضایی فکر نکرده باشند. این اثرات نیز نامرئی، قدرتمند و عمدتاً از طریق شواهد غیرمستقیم و مدل‌سازی قابل درک هستند. باستان‌شناسان می‌توانند آب‌وهوای فضایی را به عنوان بخشی حیاتی از تاریخ محیطی زمین و پیش‌بینی‌های آینده در نظر بگیرند.

¹⁷★ به همین ترتیب، ژئوفیزیک‌دانانی که معمولاً با مجموعه‌داده‌های بزرگ، مدل‌ها و شبیه‌سازی‌ها کار می‌کنند، ممکن است همیشه پیامدهای آب‌وهوای فضایی را مد نظر نداشته باشند. باستان‌شناسی بعد انسانی را به این علم اضافه می‌کند و یادآوری می‌نماید که اثرات آب‌وهوای فضایی در یونوسفر متوقف نمی‌شود، بلکه می‌تواند تا تجربیات زیسته انسان‌ها روی زمین امتداد یابد و بر شیوه سازگاری، خلاقیت و بقای آن‌ها تأثیر بگذارد.

¹⁸★ انحراف لاشامپ یک اتفاق تصادفی یا منحصربه‌فرد نبوده است. اختلالات مشابهی در میدان مغناطیسی زمین قبلاً رخ داده و دوباره اتفاق خواهد افتاد. درک واکنش انسان‌های باستانی می‌تواند بینشی درباره تأثیر رویدادهای آینده بر جهان ما ارائه دهد و شاید حتی به آماده‌سازی ما کمک کند.

¹⁹★ همکاری غیرمتعارف ما نشان داد که چقدر می‌توانیم یاد بگیریم و دیدگاه‌مان چگونه تغییر می‌کند وقتی مرزهای رشته‌ای را درمی‌نوردیم. فضا ممکن است وسیع باشد، اما همه ما را به هم پیوند می‌دهد. و گاهی، ساختن پلی بین زمین و فضا با کوچک‌ترین چیزها آغاز می‌شود: با اُخرا، یک لباس، یا حتی یک کرم ضدآفتاب.

منبعphys.org

https://phys.org/news/2025-07-weird-space-weather-human-behavior.html



کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها🥳



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

در دهه ۱۹۷۰، باستان‌شناسان آلمانی کشف شگفت‌انگیزی انجام دادند. در میان صخره‌ها و ویرانه‌های متروکه، یک گوی فلزی مرموز پیدا کردند. این کشف هنوز ذهن دانشمندان از سراسر جهان را به هیجان می‌آورد.

بیش از نیم قرن است که کارشناسان در تلاشند تا رمز و راز منشأ و هدف این کره را کشف کنند. جالب اینجاست که دانشمندانی که در نزدیکی این شیء بودند، پدیده‌های عجیب و غریب و خرابی‌های غیرقابل توضیح در عملکرد دستگاه‌های الکترونیکی را گزارش کردند.

و تنها اخیراً مشخص شد که این کره میدان‌های مغناطیسی غیرمعمولی تولید می‌کند که بر محیط تأثیر می‌گذارند. با وجود تلاش‌های متعدد برای جابجایی یا تخریب این کره، روش‌های علمی شناخته‌شده همچنان بر آن تأثیری ندارند.

تنها امسال، به لطف هوش مصنوعی، رمزگشایی پیام حک شده بر سطح کره ممکن شد: «سرچشمه تولد از طریق وحدت و انرژی در چرخه دگرگونی، محل تلاقی وحدت، گسترش و آگاهی». معنای این عبارت مرموز هنوز مشخص نیست، اما به نوعی شوم به نظر می‌رسد.



کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها👋



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

شب‌های ۷ و ۸ مرداد ماه چشم از آسمان ایران برندارید.🎈🎈🎈

در این دو شب شاهد همزمانی اوج دو بارش شهابی مهم خواهیم بود این رویداد نجومی نادر آسمان شب را با رقص نورانی شهابهای پرسرعت و آتشین خود روشن خواهد کرد.
برای رصد نیازی به تلسکوپ نیست؛ تنها کافی است به آسمان صاف و تاریک نگاه کنید و کمی صبر داشته باشید، بهترین زمان مشاهده این رویداد بین ساعت ۲ تا ۴ بامداد خواهد بود.


☄️☄️☄️☄️☄️


کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها👻



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

⚡️⚡️⚡️⛈⚡️



کشف "تک‌شاخ" چشمک‌زن در فضا: شیئی منحصربه‌فرد

🌌 تصویر هنری از CHIME J1634+44 (اثر NSF/AUI/NSF NRAO/P.Vosteen)

¹★ اخترشناسان در طول تاریخ پدیده‌های عجیب چشمک‌زنی در کهکشان راه‌شیری کشف کرده‌اند، اما شیء تپنده‌ای که اخیراً شناسایی شده، واقعاً به نظر منحصربه‌فرد می‌رسد.

²★ این شیء که CHIME J1634+44 نام دارد و چند هزار سال نوری از ما فاصله دارد، نمونه‌ای نادر از یک نور کیهانی است که در بازه‌های زمانی غیرقابل‌توضیحی روشن و کم‌نور می‌شود. تا امروز تنها حدود یک دوجین از این اجرام موسوم به «گذراهای بلند‌دوره» (LPTs) در کهکشان کشف شده‌اند... اما CHIME J1634+44 واقعاً در رده‌ای جداگانه قرار می‌گیرد.

³★ هرچه که باشد، این شیء قطبی‌شده‌ترین نور را در میان تمام LPTها دارد که نشان می‌دهد در محیطی بسیار پیچیده قرار گرفته است. علاوه بر این، فاصله‌ی بین تشعشعات رادیویی آن به جای افزایش، در حال کاهش است—یعنی برخلاف اجرام فضایی معمولی که با گذشت زمان کند می‌شوند، سرعت چرخش CHIME J1634+44 در حال افزایش است.

🪐 و بعد مسئله دوره تناوب مطرح می‌شود. یا بهتر است بگوییم دوره‌های تناوب، چون دو تا هستند!

⁴★ «فنگکیو آدام دانگ»، اخترشناس رصدخانه‌ی گرین بانک و نویسنده‌ی اصلی یکی از دو مقاله درباره این شیء مرموز، می‌گوید:
*«می‌توانید CHIME J1634+44 را حتی در میان دیگر LPTها یک "تک‌شاخ" بنامید!*

⁵★ به نظر می‌رسد تشعشعات آن یا هر ۱۴ دقیقه یکبار تکرار می‌شوند، یا هر ۸۴۱ ثانیه—اما یک دوره تناوب ثانویه متمایز هم وجود دارد: ۴۲۰۶ ثانیه (۷۰ دقیقه) که دقیقاً ۵ برابر دوره اول است. ما فکر می‌کنیم هر دو واقعی هستند و این احتمالاً یک سامانه‌ی دوتایی است که چیزی به دور یک ستاره نوترونی می‌چرخد.»

⁶★ هر دو تیم تحقیقاتی—که مستقل از هم و با استفاده از داده‌های متفاوت این شیء را کشف کردند—به افزایش سرعت چرخش، همان دو دوره تناوب، و همان قطبش نور دست یافتند. مقاله دوم توسط «سان بلوت» از مؤسسه نجوم رادیویی هلند رهبری شده است.

⁷★ وقتی شیئی در فضا رفتاری بسیار عجیب از خود نشان می‌دهد، براساس نوع رفتارش، گزینه‌های محدودی برای توضیح آن وجود دارد. تا امروز، تمام شواهد درباره LPTها نشان می‌دهد که آنها اجرام فشرده—یعنی کوتوله‌های سفید یا ستاره‌های نوترونی—هستند.

⁸★ هر دو پس از مرگ ستاره‌هایی با جرم مشخص تشکیل می‌شوند: لایه‌های بیرونی ستاره پراکنده می‌شوند و هسته—که دیگر با فشار همجوشی پشتیبانی نمی‌شود—تحت نیروی گرانش به یک شیء فوق‌فشرده تبدیل می‌شود.

⁹★ کوتوله‌های سفید کم‌جرم‌ترند: جرمی تا ۱.۴ برابر خورشید در حجمی به اندازه‌ی قطر زمین تا ماه. تنها چیزی که از فروپاشی بیشتر آنها جلوگیری می‌کند، قانونی در مکانیک کوانتوم است که می‌گوید الکترون‌ها نمی‌توانند حالت کوانتومی یکسانی داشته باشند—پدیده‌ای موسوم به فشار تباهیدگی الکترون.

¹⁰★ اما برای اجرام پرجرم‌تر، این فشار کافی نیست و جرمی حدود ۲.۳ برابر خورشید در کره‌ای به قطر ۲۰ کیلومتر فشرده می‌شود. اینها ستاره‌های نوترونی هستند که با فشار تباهیدگی نوترون پایدار می‌مانند.

¹¹★ چگالی فوق‌العاده بالای ستاره‌های نوترونی باعث می‌شود بتوانند تأثیرات عجیبی بر فضای اطراف بگذارند—به‌ویژه اگر یک همراه دوتایی داشته باشند.

¹²★ هر دو مقاله نتیجه گرفته‌اند که این احتمالاً همان چیزی است که در CHIME J1634+44 رخ می‌دهد: اگر یکی از اجرام در حال مکش ماده از همراه نزدیک خود باشد، افزایش جرم می‌تواند باعث شتاب گرفتن چرخش آن شود. اما هنوز مشخص نیست که این جرم یک کوتوله سفید است یا ستاره نوترونی.

¹³★ دانگ و همکارانش فکر می‌کنند احتمال ستاره نوترونی—شاید حتی یک تپ‌اختر (پولسار)—بیشتر است، چون تپ‌اخترها امواج رادیویی دوره‌ای ساطع می‌کنند و گاهی افزایش سرعت چرخش در آنها مشاهده شده است.

¹⁴★ اما بلوت و تیمش معتقدند این شیء یک کوتوله سفید است. آنها یک منبع فرابنفش کمنور در محل CHIME J1634+44 یافته‌اند که با مشخصات یک کوتوله سفید ۷۸ درصد جرم خورشید و دمای موثر بین ۱۵,۰۰۰ تا ۳۳,۰۰۰ کلوین مطابقت دارد.

¹⁵★ اگر این فرضیه درست باشد، آنگاه این شیء ممکن است یک «تپ‌اختر کوتوله سفید» باشد—نوعی جرم کیهانی نادر و گریزپا که رفتاری مشابه همتای ستاره نوترونی خود دارد.

¹⁶★ برای تأیید این موضوع به مشاهدات بیشتری نیاز است، اما دانشمندان در هر حالتی مشتاق بررسی دقیق‌تر آن هستند. آن سیگنال قطبی شده را یادتان هست؟ دایره‌ایِ کامل است، و چنین چیزی تاکنون در هیچ LPT دیگری دیده نشده! این ممکن است نشان دهد که پالس‌های رادیویی CHIME J1634+44 به روشی کاملاً جدید و بی‌سابقه تولید می‌شوند.

¹⁷★ پس همانطور که اخترشناسان عادت دارند بگویند: «چشم به این نقطه از فضا بدوزید!»

منبع:sciencealert

https://www.sciencealert.com/blinking-unicorn-discovered-in-space-a-one-of-a-kind-object

¹⁸★"کشف CHIME J1634+44 جمعیت شناخته‌شده از LPTها (تپ‌اخترهای با دوره طولانی) را گسترش می‌دهد و مدل‌های فعلی ستاره‌های نوترونی و کوتوله‌های سفید را به چالش می‌کشد،" دانگ می‌گوید. "این یافته نشان می‌دهد ممکن است اجرام بسیار بیشتری از این دست وجود داشته باشند که هنوز کشف نشده‌اند."

📋مقاله تیم تحقیقاتی دانگ در مجله Astrophysical Journal Letters منتشر شده است. مقاله تیم بلوت نیز توسط مجله Astronomy & Astrophysics پذیرفته شده و در arXiv قابل دسترسی است.







کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها🙄



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha😀
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

✅✅✅✅✅✅✅




آیا "دنباله‌دار" 3I/ATLAS یک کاوشگر فضایی بیگانه است؟ اینها نشانه‌هایی هستند که باید جستجو کرد.

🌌سریع، بزرگ و قدیمی - آیا غیرطبیعی هم هست؟ (عکس: IGO/NOIRLab/NSF/AURA/K. Meech/Jen Miller/Mahdi Zamani)

¹★در اول ژوئیه، اخترشناسان شیء غیرعادی پرسرعتی را مشاهده کردند که به سمت خورشید می‌رفت. این شیء فضایی عجیب که 3I/ATLAS نام گرفت، یک ویژگی بسیار خاص داشت: مدارش نشان می‌داد از خارج از منظومه شمسی آمده است.

☄️این تنها سومین بار بود که یک میهمان واقعی بین‌ستاره‌ای کشف می‌کردیم. و این یکی عجیب بود.

ـ🪐3I/ATLAS در حال شکستن رکوردها

²★به نظر می‌رسید 3I/ATLAS با سرعت 245,000 کیلومتر بر ساعت حرکت می‌کند که آن را به سریع‌ترین شیء کشف شده در منظومه شمسی تبدیل می‌کند.

³★همچنین بسیار بزرگ بود. برآوردهای اولیه نشان می‌دهد اندازه این شیء ممکن است تا 20 کیلومتر باشد. علاوه بر این، دانشمندان معتقدند ممکن است حتی از خورشید ما هم قدیمی‌تر باشد.

🪐آیا ممکن است بیگانه باشد؟

⁴★اولین فرض ما هنگام دیدن چیزی در فضا این است که یک توده سنگ یا یخ است. اما ویژگی‌های عجیب 3I/ATLAS به برخی نشان می‌دهد که ممکن است چیز کاملاً متفاوتی باشد.

⁵★پروفسور آوی لوب از دانشگاه هاروارد و همکارانش هفته گذشته مقاله‌ای با عنوان "آیا شیء بین‌ستاره‌ای 3I/ATLAS فناوری بیگانه است؟" را در سرور arXiv منتشر کردند. (این مقاله هنوز مورد بررسی همتا قرار نگرفته است.)

⁶★لوب چهره‌ای بحث‌برانگیز در میان اخترشناسان است. او پیشتر نیز پیشنهاد کرده بود که اولین شیء بین‌ستاره‌ای شناخته شده، 1I/'Oumuamua که در 2017 کشف شد، ممکن است یک فضاپیمای بیگانه بوده باشد.

⁷★از جمله نشانه‌های عجیبی که لوب به عنوان شواهد منشأ عمدی بیگانه ذکر می‌کند، مدار 3I/ATLAS است که به طرز غیرمحتملی آن را به ناهید، مریخ و مشتری نزدیک می‌کند.

🌌مسیر حرکت دنباله‌دار 3I/ATLAS در منظومه شمسی که نزدیک‌ترین فاصله به خورشید را در اکتبر خواهد داشت. (منبع: NASA/JPL-Caltech)

🪐ما خودمان کاوشگرهای بیگانه فرستاده‌ایم

⁸★ایده کاوشگرهای بیگانه در حال گشت‌زنی در کیهان ممکن است عجیب به نظر برسد، اما انسان‌ها در دهه 1970 چندتایی از خودشان فرستاده‌اند. هر دو وویجر 1 و 2 به طور رسمی منظومه شمسی را ترک کرده‌اند و پایونیر 10 و 11 نیز چندان عقب نیستند.

⁹★بنابراین دور از ذهن نیست که فکر کنیم تمدن‌های بیگانه - اگر وجود داشته باشند - کاوشگرهای کهکشانی خود را پرتاب کرده‌اند.

¹⁰★اما این سوال اساسی مطرح می‌شود: به غیر از موجودات سبز کوچکی که بیرون بپرند و سلام کنند، چگونه واقعاً می‌توانیم بفهمیم که 3I/ATLAS یا هر شیء بین‌ستاره‌ای دیگر یک کاوشگر بیگانه است؟

🎥دیوید فارنوکیا، مهندس ناوبری آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا، درباره کشف 3I/ATLAS توضیح می‌دهد.

🪐راهنمای تشخیص کاوشگرهای بیگانه

¹¹★اولین قدم برای تعیین اینکه چیزی یک شیء طبیعی است یا یک کاوشگر بیگانه، البته تشخیص آن است.

¹²★بیشتر چیزهایی که در منظومه شمسی می‌بینیم نور خود را منتشر نمی‌کنند. در عوض، ما آنها را فقط از طریق نوری که از خورشید بازتاب می‌کنند می‌بینیم.

¹³★اشیاء بزرگتر معمولاً نور خورشید بیشتری را منعکس می‌کنند، بنابراین دیدن آنها برای ما آسان‌تر است. بنابراین آنچه می‌بینیم معمولاً دنباله‌دارها و سیارک‌های بزرگتر هستند، به ویژه در فاصله‌های دورتر از زمین.

¹⁴★تشخیص اشیاء کوچکتر می‌تواند بسیار دشوار باشد. در حال حاضر می‌توانیم اشیاء به اندازه ده یا بیست متر را تا فاصله مشتری از خورشید ردیابی کنیم.

¹⁴★تشخیص اشیاء کوچکتر می‌تواند بسیار دشوار باشد. در حال حاضر می‌توانیم اشیاء به اندازه ده یا بیست متر را تا فاصله مشتری از خورشید ردیابی کنیم.

¹⁵★کاوشگرهای وویجر خودمان حدود ده متر اندازه دارند (اگر آنتن‌های رادیویی آنها را شامل شویم). اگر یک کاوشگر بیگانه مشابه باشد، احتمالاً تا زمانی که در کمربند سیارکی بین مشتری و مریخ نباشد، آن را تشخیص نمی‌دهیم.

¹⁶★اگر چیزی مشکوک پیدا کنیم، برای فهمیدن اینکه آیا واقعاً یک کاوشگر است یا نه، به دنبال چند نشانه خواهیم گشت.

¹⁷★اول از همه، از آنجا که منشأ طبیعی محتمل‌تر است، به دنبال شواهدی می‌گردیم که نشان دهد هیچ بیگانه‌ای در کار نبوده است. یک سرنخ در این جهت ممکن است این باشد که شیء یک "دم" گازی مانند دنباله‌دارها منتشر کند.

¹⁸★با این حال، ممکن است بخواهیم نشانه‌هایی از منشأ بیگانه را نیز جستجو کنیم. یک شاهد بسیار قوی هرگونه امواج رادیویی است که از کاوشگر به عنوان شکل ارتباطی ساطع می‌شود. این در صورتی است که کاوشگر هنوز کار کند و کاملاً از کار نیفتاده باشد.

¹⁹★همچنین ممکن است به دنبال نشانه‌هایی از تخلیه الکترواستاتیک ناشی از برخورد نور خورشید به کاوشگر باشیم.