کشف شواهد تازه‌ای از حیات در مریخ⛈⛈

✅شاید واقعاً زمانی در مریخ حیاتی وجود داشته است. این گزاره‌ای است که حالا با یک عکس جدید از سنگی شبیه مرجان دریایی روی سطح مریخ،‌ دوباره در مرکز توجه دانشمندان قرار گرفته است.

✅این عکس توسط مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا ثبت شده است. طبق گزارش «لایو ساینس» این سنگ کوچک، به قطر تقریبی ۲.۵ سانتی‌متر رنگی روشن دارد و حدود یک میلیارد سال پیش در اثر فرسایش بادی شکل گرفته است.

✅کشف این سنگ اولین مورد از این نوع نیست. همین دوربین در گذشته نیز اجسامی با ظاهر مشابه را ثبت کرده که حاکی از گذشتۀ آبی مریخ است. به گفتۀ ناسا، این اجسام زمانی شکل گرفته‌اند که میلیاردها سال پیش هنوز آب مایع در مریخ وجود داشته است.




کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها😍



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

🚀🚀🚀🚀🚀



کاوشگر «پرسورنس» منظره‌ای از مریخ را به وضوح روز ثبت می‌کند

🌌 این تصویر در مکانی به نام «فالبرین» در ۲۶ مه ۲۰۲۵ ثبت شده و ۹۶ تصویر برای ایجاد این نمای ۳۶۰ درجه به هم دوخته شده‌اند. اعتبار: NASA/JPL-Caltech/ASU/MSSS

¹★ تیم تصویربرداری کاوشگر مریخی پرسورنس ناسا از آسمان صاف سیاره سرخ برای ثبت یکی از واضح‌ترین پانوراماهای مأموریت خود تاکنون استفاده کرده است. در این موزاییک که از ۹۶ تصویر گرفته شده در مکانی که تیم علمی آن را «فالبرین» می‌نامد، دوخته شده است، سنگی که به نظر می‌رسد روی یک موج شنی قرار دارد، خط مرزی بین دو واحد زمین‌شناسی، و تپه‌هایی به دوری ۴۰ مایل (۶۵ کیلومتر) دیده می‌شوند. نسخه رنگ‌افزوده‌شده، آسمان مریخی را به طرز شگفت‌انگیزی صاف و فریبنده‌ای آبی نشان می‌دهد، در حالی که در نسخه رنگ طبیعی، مایل به قرمز است.

²★ «تلاش جسورانه ما برای اکتشاف فضایی انسانی، فضانوردان را به ماه بازمی‌گرداند،» شان دافی، سرپرست ناسا گفت. «مناظر خیره‌کننده‌ای مانند فالبرین که توسط کاوشگر پرسورنس ما ثبت شده، تنها نمایی کوچک از آنچه به زودی با چشمان خود خواهیم دید است. مأموریت‌های پیشگامانه ناسا، با شروع از آرتمیس، سفر بی‌وقفه ما را برای بردن اکتشاف فضایی انسانی به سطح مریخ پیش می‌برد. ناسا در حال جسورتر و قوی‌تر شدن ادامه می‌دهد.»

³★ ابزار Mastcam-Z کاوشگر این تصاویر را در ۲۶ مه ۲۰۲۵، در ۱۵۱۶مین روز مریخی (sol) مأموریت پرسورنس که در فوریه ۲۰۲۱ در کف دهانه جزررو آغاز شد، ثبت کرد. پرسورنس اواخر سال گذشته به بالای لبه دهانه رسید.

⁴★ «آسمان‌های نسبتاً عاری از غبار دید واضحی از اطراف زمین‌چهره فراهم می‌کند،» جیم بل، محقق اصلی Mastcam-Z در دانشگاه ایالتی آریزونا در تمپ گفت. «و در این موزاییک خاص، ما کنتراست رنگ را افزایش داده‌ایم که تفاوت‌های زمین‌چهره و آسمان را برجسته می‌کند.»

🪐 سنگ شناور

⁵★ جزئی‌ای که توجه تیم علمی را به خود جلب کرد، سنگ بزرگی است که به نظر می‌رسد روی یک موج شنی تیره به شکل هلال در سمت راست مرکز موزاییک، حدود ۱۴ فوت (۴.۴ متر) از کاوشگر قرار دارد. زمین‌شناسان این نوع سنگ را «سنگ شناور» می‌نامند زیرا به احتمال زیاد در جای دیگری تشکیل شده و به مکان فعلی خود منتقل شده است. اینکه این سنگ به واسطه رانش زمین، آب یا باد به اینجا رسیده است، نامعلوم است، اما تیم علمی suspect می‌کند که قبل از تشکیل موج شنی به اینجا رسیده است.

⁶★ دایره سفید درخشان کمی سمت چپ مرکز و نزدیک پایین تصویر، یک محل ساییدگی است. این ۴۳مین سنگی است که پرسورنس از زمان فرود روی مریخ ساییده است. این محل به عرض ۲ اینچ (۵ سانتی‌متر) با مته کاوشگر ایجاد شده و به تیم علمی اجازه می‌دهد قبل از تصمیم‌گیری برای حفاری یک نمونه هسته‌ای که در یکی از لوله‌های نمونه تیتانیومی مأموریت ذخیره می‌شود، ببیندند چه چیزی زیر سطح فرسوده و غبارآلود سنگ قرار دارد.

⁷★ کاوشگر این ساییدگی را در ۲۲ مه انجام داد و دو روز بعد، علم نزدیک (تحلیل دقیق سنگ‌ها و خاک مریخی) را با ابزارهای نصب‌شده روی بازوی خود انجام داد. تیم علمی می‌خواست درباره فالبرین یاد بگیرد زیرا در محدوده‌ای قرار دارد که ممکن است برخی از قدیمی‌ترین زمین‌چهره‌هایی باشد که پرسورنس تاکنون کاوش کرده است - شاید حتی قدیمی‌تر از دهانه جزررو.

⁸★ ردپاهای سفر کاوشگر به این مکان را می‌توان در لبه سمت راست موزاییک دید. حدود ۳۰۰ فوت (۹۰ متر) دورتر، به چپ منحرف شده و در توقف زمین‌شناسی قبلی که تیم علمی آن را «کنمور» می‌نامد، از دید خارج می‌شود.

⁹★ کمی بیش از نیمه بالای موزاییک، که از یک لبه تا لبه دیگر امتداد دارد، گذار از سنگ‌های روشن‌تر به سنگ‌های تیره‌تر دیده می‌شود. این خط مرزی (تماس) بین دو واحد زمین‌شناسی است. سنگ‌های مسطح و روشن‌تر نزدیک‌تر به کاوشگر سرشار از کانی اولیوین هستند، در حالی که سنگ‌های تیره‌تر دورتر معتقدند سنگ‌های رسی بسیار قدیمی‌تری هستند.

منبعphys.org


منبع:NASA

https://phys.org/news/2025-08-perseverance-rover-captures-mars-vista.html


کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها🙄



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

گونه کمیاب از هزارپا که مادر بعد تولد بچه هاش خودشو غذای اونا میکنه‼️‼️

درست خیلی عجیله اما مادر است دیگر..❤️


 

کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها🕷



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

🛸🛸🛸🛸🛸



تصاویری حیرت‌انگیز از آسمان شب مریخ

مریخ حدود ۲۲۵ میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارد.




کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها😮



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

🎚🎚🎚🎚🎚🎚🎚🎚



۳۶ میلیارد جرم خورشیدی: کهکشان «زین اسبی کیهانی» میزبان آنچه ممکن است عظیم‌ترین سیاه‌چاله کشف‌شده باشد 

🌌 تصویری دیگر از زین اسبی کیهانی، اما با جفت تصاویر یک منبع پس‌زمینه دوم که برجسته شده‌اند. تصویر مرکزی کم‌نور نزدیک سیاه‌چاله شکل می‌گیرد که امکان کشف جدید را فراهم کرد. اعتبار: NASA/ESA/Tian Li(University of Portsmouth) 

¹★ ستاره‌شناسان به طور بالقوه عظیم‌ترین سیاه‌چاله‌ای که تاکنون کشف شده را شناسایی کرده‌اند. این غول کیهانی نزدیک به حد نظری بالایی آنچه در جهان ممکن است قرار دارد و ۱۰,۰۰۰ برابر سنگین‌تر از سیاه‌چاله مرکز کهکشان راه شیری ماست. 

²★ این سیاه‌چاله در یکی از عظیم‌ترین کهکشان‌هایی که تاکنون مشاهده شده است - زین اسبی کیهانی - وجود دارد که آنقدر بزرگ است که فضا-زمان را تحریف می‌کند و نور عبوری از یک کهکشان پس‌زمینه را به یک حلقه اینشتین غول‌پیکر به شکل زین اسب تابش می‌کند. 

³★ بر اساس مقاله جدیدی که امروز در Monthly Notices of the فوق‌العاده عظیم است و معادل ۳۶ میلیارد جرم خورشیدی است. 

⁴★ گمان می‌رود هر کهکشان در جهان یک سیاه‌چاله ابرجرم در مرکز خود دارد و کهکشان‌های بزرگتر میزبان سیاه‌چاله‌های بزرگتری هستند که به عنوان سیاه‌چاله‌های فوق‌العاده عظیم شناخته می‌شوند. 

⁵★ «این در میان ۱۰ سیاه‌چاله عظیم‌تر کشف‌شده قرار دارد و به احتمال زیاد عظیم‌ترین است،» پروفسور توماس کلت، محقق دانشگاه پورتسموث گفت. 

⁶★ «بیشتر اندازه‌گیری‌های جرم سیاه‌چاله دیگر غیرمستقیم هستند و عدم قطعیت‌های بزرگی دارند، بنابراین ما واقعاً نمی‌دانیم کدام یک بزرگ‌تر است. با این حال، به لطف روش جدیدمان، اطمینان بسیار بیشتری در مورد جرم این سیاه‌چاله داریم.» 

⁷★ محققان سیاه‌چاله زین اسبی کیهانی را با ترکیبی از عدسی‌گیری گرانشی و سینماتیک ستاره‌ای (مطالعه حرکت ستاره‌ها درون کهکشان‌ها و سرعت و نحوه حرکت آنها در اطراف سیاه‌چاله‌ها) شناسایی کردند. 

⁸★ دومی به عنوان استاندارد طلایی برای اندازه‌گیری جرم سیاه‌چاله‌ها دیده می‌شود، اما واقعاً در خارج از جهان بسیار نزدیک کار نمی‌کند زیرا کهکشان‌ها در آسمان بیش از حد کوچک به نظر می‌رسند تا منطقه‌ای که یک سیاه‌چاله ابرجرم یا فوق‌العاده عظیم در آن قرار دارد را تفکیک کنند. 

⁹★ افزودن عدسی‌گیری گرانشی به تیم کمک کرد «بسیار فراتر به جهان نفوذ کند،» پروفسور کلت گفت. 

¹⁰★ «ما اثر سیاه‌چاله را به دو روش تشخیص دادیم - این مسیر نور را هنگام عبور از کنار سیاه‌چاله تغییر می‌دهد و باعث می‌شود ستاره‌ها در مناطق داخلی کهکشان میزبان آن با سرعت فوق‌العاده بالا (تقریباً ۴۰۰ کیلومتر بر ثانیه) حرکت کنند. 

¹¹★ «با ترکیب این دو اندازه‌گیری می‌توانیم کاملاً مطمئن باشیم که سیاه‌چاله واقعی است.» 

¹²★ محقق اصلی، کارشناسی ارشد کارلوس ملو، از دانشگاه فدرال ریو گرانده دو سول (UFRGS) در برزیل، افزود: «این کشف برای یک سیاه‌چاله «خفته» انجام شد - سیاه‌چاله‌ای که در زمان مشاهده به طور فعال ماده را جذب نمی‌کند. تشخیص آن صرفاً به نیروی گرانشی عظیم و تأثیری که بر محیط اطراف دارد متکی بود. 

¹²★ «به‌ویژه هیجان‌انگیز این است که این روش به ما امکان می‌دهد سیاه‌چاله‌های فوق‌العاده عظیم پنهان را در سراسر جهان، حتی زمانی که کاملاً ساکت هستند، تشخیص داده و جرم آنها را اندازه‌گیری کنیم.» 

🌌 عدسی گرانشی زین اسبی کیهانی. سیاه‌چاله فوق‌العاده عظیم جدید در مرکز کهکشان نارنجی قرار دارد. پشت آن، کهکشان آبی قرار دارد که به دلیل تحریف‌های فضا-زمان ایجاد شده توسط جرم عظیم کهکشان پیش‌زمینه نارنجی، به حلقه‌ای به شکل زین اسب تابش می‌کند. اعتبار: NASA/ESA 

¹³★ سیاه‌چاله زین اسبی کیهانی در فاصله بسیار دوری از زمین، در حدود ۵ میلیارد سال نوری قرار دارد. 

¹⁴★ «معمولاً برای سیستم‌های دور مانند این، اندازه‌گیری جرم سیاه‌چاله تنها زمانی ممکن است که سیاه‌چاله فعال باشد،» ملو گفت. «اما این برآوردهای مبتنی بر جذب اغلب با عدم قطعیت‌های قابل توجهی همراه هستند.

¹⁵★ «رویکرد ما، ترکیب عدسی‌گیری قوی با دینامیک ستاره‌ای، اندازه‌گیری مستقیم‌تر و قوی‌تری را حتی برای این سیستم‌های دور ارائه می‌دهد.»

¹⁶★ این کشف از آنجا اهمیت دارد که به ستاره‌شناسان کمک می‌کند ارتباط بین سیاه‌چاله‌های ابرجرم و کهکشان‌های میزبان آنها را درک کنند.

¹⁷★ «ما فکر می‌کنیم اندازه هر دو به هم مرتبط است،» پروفسور کلت افزود، «زیرا زمانی که کهکشان‌ها رشد می‌کنند، می‌توانند ماده را به سمت سیاه‌چاله مرکزی هدایت کنند.

¹⁸★ «بخشی از این ماده سیاه‌چاله را بزرگ می‌کند، اما بخش زیادی از آن در منبعی به طرز خیره‌کننده درخشان به نام کوارازار می‌درخشد. این کوارازارها مقادیر عظیمی انرژی را به کهکشان‌های میزبان خود تزریق می‌کنند که از فشرده شدن ابرهای گاز به ستاره‌های جدید جلوگیری می‌کند.»

¹⁹★ کهکشان خودمان، راه شیری، میزبان سیاه‌چاله‌ای به جرم ۴ میلیون خورشید است. در حال حاضر، به اندازه کافی سریع رشد نمی‌کند تا انرژی مانند کوارازار خارج کند، اما ما می‌دانیم که در گذشته این کار را انجام داده و ممکن است در آینده دوباره این کار را انجام دهد.

²⁰★ کهکشان آندرومدا و راه شیری ما در حال حرکت به سمت یکدیگر هستند و انتظار می‌رود در حدود ۴.۵ میلیارد سال دیگر ادغام شوند که محتمل‌ترین زمان برای تبدیل شدن سیاه‌چاله ابرجرم ما به کوارازار است، محققان می‌گویند.

²¹★ ویژگی جالب توجه سیستم زین اسبی کیهانی این است که کهکشان میزبان یک گروه فسیلی است.

²²★ گروه‌های فسیلی حالت نهایی ساختارهای گرانشی متصل شده عظیم‌ترین در جهان هستند که زمانی به یک کهکشان فوق‌العاده عظیم فرو ریخته‌اند، بدون همراهان درخشان.

²³★ «احتمالاً تمام سیاه‌چاله‌های ابرجرمی که در ابتدا در کهکشان‌های همراه وجود داشته‌اند نیز اکنون ادغام شده‌اند تا سیاه‌چاله فوق‌العاده عظیمی را که ما کشف کرده‌ایم تشکیل دهند،» گفت پروفسور کلت.

²⁴★ «بنابراین ما حالت نهایی تشکیل کهکشان و حالت نهایی تشکیل سیاه‌چاله را می‌بینیم.»

²⁵★ کشف سیاه‌چاله زین اسبی کیهانی تا حدی یک کشف تصادفی بود. این در حالی رخ داد که محققان در حال مطالعه توزیع ماده تاریک کهکشان در تلاش برای یادگیری بیشتر در مورد این ماده فرضی مرموز بودند.

²⁶★ اکنون که متوجه شده‌اند روش جدید آنها برای سیاه‌چاله‌ها کار می‌کند، امیدوارند از داده‌های تلسکوپ فضایی اقلیدس آژانس فضایی اروپا برای تشخیص سیاه‌چاله‌های ابرجرم بیشتر و میزبان‌های آنها استفاده کنند تا به درک نحوه توقف سیاه‌چاله‌ها از تشکیل ستاره در کهکشان‌ها کمک کنند.

منبعphys.org


https://phys.org/news/2025-08-billion-solar-masses-cosmic-horseshoe.html


کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها👨‍💻



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

🌌🌌🌌🌌🌌🌌🌌🌌




پیشنهاد یک اخترفیزیک‌دان برای اعزام فضاپیما به دیدار یک سیاه‌چاله

سیاه‌چاله‌ها از مرموزترین اجرام کیهان هستند؛ پژوهش آن‌ها دشوار است زیرا نور قابل آشکاری منتشر نمی‌کنند و تنها از طریق اثرات گرانشی‌شان بر محیط پیرامون شناسایی می‌شوند. کوزیمو بامبی، اخترفیزیک‌دان دانشگاه فودان چین، پیشنهاد کرده است که یک ماموریت میان‌ستاره‌ای به نزدیک‌ترین سیاه‌چاله شناخته‌شده ارسال شود؛ ایده‌ای که تاکنون مطرح نشده بود.

سیاه‌چاله‌ها قوی‌ترین میدان‌های گرانشی جهان را ایجاد می‌کنند و محیطی منحصر‌به‌فرد برای آزمون نسبیت عام در شرایطی بسیار افراطی فراهم می‌سازند. یک فضاپیما در مدار سیاه‌چاله می‌تواند اندازه‌گیری‌هایی انجام دهد که از زمین ممکن نیست و شاید انحرافاتی از پیش‌بینی‌های نسبیت عام آشکار کند.

چالش‌های اصلی

یافتن هدف مناسب: نزدیک‌ترین سیاه‌چاله شناخته‌شده حدود ۱۵۶۵ سال نوری فاصله دارد که بسیار دور است. اگر سیاه‌چاله‌ای در فاصله ۲۰ تا ۲۵ سال نوری یافت شود، مأموریت ممکن خواهد شد؛ تا ۴۰ تا ۵۰ سال نوری نیز امکان‌پذیر ولی دشوارتر است. فراتر از آن، غیرعملی خواهد بود.

فناوری پیشرانش: نیاز به فضاپیمایی با سرعتی حدود یک‌سوم سرعت نور وجود دارد، که ابتدا با لیزرهای زمینی شتاب می‌گیرد و سپس از انرژی خورشیدی یا ستاره‌ای بهره می‌برد.

طرح پیشنهادی

سفر حدود ۷۰ سال طول می‌کشد و برای گردآوری داده‌های دقیق، دو یا چند کاوشگر به مدار سیاه‌چاله فرستاده می‌شوند.
کاوشگر اصلی (مادر) در مدار باقی می‌ماند و کاوشگرهای کوچک‌تر را رها می‌کند تا با تبادل سیگنال‌های الکترومغناطیسی، مسیرها و رفتار انتشار امواج در نزدیکی سیاه‌چاله را بررسی کنند.
داده‌ها با سرعت نور به زمین می‌رسند؛ اگر فاصله ۲۰ سال نوری باشد، ۲۰ سال دیگر طول می‌کشد تا نتایج دریافت شود، و کل مأموریت حدود یک قرن زمان خواهد برد.

چشم‌انداز علمی
بامبی می‌گوید این طرح در حال حاضر بیشتر شبیه علم‌تخیلی به نظر می‌رسد، اما نمونه‌های مشابهی مانند کشف امواج گرانشی یا تصویربرداری از سایه سیاه‌چاله زمانی غیرممکن تصور می‌شدند و بعدها محقق شدند. هدف نهایی، یافتن سرنخ‌هایی برای توسعه نظریه‌ای فراتر از نسبیت عام است.


🔗 iScience.

https://www.cell.com/iscience/fulltext/S2589-0042(25)01403-8?_returnURL=https%3A%2F%2Flinkinghub.elsevier.com%2Fretrieve%2Fpii%2FS2589004225014038%3Fshowall%3Dtrue


کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها🧐



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

💫💫💫💫💫💫



مطالعه نشان می‌دهد خانه‌ای در آتلانتا بر اثر شهاب‌سنگی مسن‌تر از زمین مورد اصابت قرار گرفت

🌌 قطعات شهاب‌سنگ مک‌داونو، به نام کد پستی که در آن سقوط کرد. (اندرو دیوی تاکر)

¹★ تحلیل اخیر نشان داده است که قطعه‌ای از سنگ فضایی که به خانه‌ای در آتلانتا، جورجیا برخورد کرد، مدت بیشتری در فضا در حال چرخش بوده است از زمانی که زمین وجود داشته است.

²★ به گفته زمین‌شناس سیاره‌ای اسکات هریس از دانشگاه جورجیا، شهاب‌سنگ تازه نام‌گذاری شده مک‌داونو که در ۲۶ ژوئن ۲۰۲۵ از جو زمین عبور کرد، حدود ۴.۵۶ میلیارد سال پیش تشکیل شده است.

³★ سیاره ما، برای درک بهتر، گمان می‌رود حدود ۴.۵ میلیارد سال سن داشته باشد—که این قطعات کوچک سنگ که از برخورد جان سالم به در برده‌اند، حداقل چند صد میلیون سال مسن‌تر می‌کند.

⁴★ هریس توضیح می‌دهد: "این شهاب خاصی که وارد جو شد، قبل از رسیدن به زمین مک‌داونو سابقه طولانی دارد و برای درک کامل آن، باید واقعاً بررسی کنیم که این سنگ چیست و تعیین کنیم به چه گروهی از سیارک‌ها تعلق دارد."

⁵★ این سنگ، روزهای فضانوردی خود را با برخورد به جو زمین به پایان رساند، گرم شد و در حالی که با سوت از آسمان عبور می‌کرد، در یک توپ آتش‌باری خیره‌کننده منفجر شد. سپس قطعه‌ای از شهاب‌سنگ از سقف خانه‌ای حومه‌ای در جنوب شرق آتلانتا عبور کرد و فرورفتگی روی زمین باقی گذاشت که در آن هنگام برخورد خرد شده بود.

⁶★ هریس و همکارانش ۲۳ گرم از ۵۰ گرم ارزشمند بازیابی شده از خانه را به دست آوردند و آن را تحت میکروسکوپ نوری و الکترونی قرار دادند. نتایج نشان می‌دهد که این یک کندریت معمولی نوع L است، سنگی سنگی که ابتدا میلیاردها سال پیش تشکیل شده و سپس رویداد فاجعه‌باری را تجربه کرده که آن را در مسیر برخورد نهایی با زمین قرار داد.

🌌 فرورفتگی شهاب‌سنگ مک‌داونو روی زمین خانه‌ای که در آن سقوط کرد. (ارائه شده به UGA)
⁷★ هریس می‌گوید: "این به گروهی از سیارک‌ها در کمربند سیارکی اصلی بین مریخ و مشتری تعلق دارد که اکنون فکر می‌کنیم می‌توانیم آن را به تجزیه یک سیارک بسیار بزرگتر حدود ۴۷۰ میلیون سال پیش مرتبط کنیم."

⁸★ "اما در آن تجزیه، برخی قطعات به مدارهای عبورکننده از زمین وارد می‌شوند، و اگر زمان کافی داده شود، مدار آنها به دور خورشید و مدار زمین به دور خورشید در نهایت در یک مکان، در یک لحظه زمانی یکسان قرار می‌گیرند."

⁹★ این قطعه برای تحلیل‌های بیشتر در دانشگاه جورجیا نگهداری خواهد شد که ممکن است چیزی در مورد شرایط سیستم خورشیدی اولیه قبل از تشکیل سیارات آشکار کند.


منبع:sciencealert


https://www.sciencealert.com/atlanta-home-struck-by-meteorite-older-than-earth-study-finds


کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها😈



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها✈️



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha🛸
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

🤨🤨🤨🤨🤨🤨



آسمان مکزیک شاهد لحظه‌ای عجیب بود وقتی که یک شهاب‌سنگ به سمت زمین سقوط می‌کرد و در نقطه‌ای خاص ناگهان به سمت بالا منحرف شد. این اتفاق درست زمانی رخ داد که نوری سفید بالای آن ظاهر شد.
اینترنت پر شده است از نظریه‌ها: تصادف یا دخالت؟ یوفوها؟ آنچه مسلم است این است که دانشمندان در مکزیک توضیح دادند که این یک "توپ آتشین" بوده که در هوا منفجر شده است.



کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها👐



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

🛸🛸🛸🛸🛸🛸



تورنادوی کیهانی از تولد ستاره در تصویر خیره‌کننده تلسکوپ JWST می‌چرخد 

¹★ این تلسکوپ گردوغبار برخاسته از تولد یک ستاره—و یک کهکشان درخشان پس‌زمینه—را واضح‌تر از همیشه آشکار کرده است 

🌌 NASA/ESA/CSA/STScI 

²★ هنگامی که ستاره‌ای متولد می‌شود، این فرآیند طوفانی از گاز پرانرژی، غبار و بقایا به جا می‌گذارد. بخشی از این مواد باقیمانده با هم توده می‌شوند و سیارات را تشکیل می‌دهند، همان‌طور که احتمالاً زمین شکل گرفته است. برخی دیگر به طور بی‌پایان به عنوان شهاب‌ها و غبار فضایی شناور می‌مانند. اما زمانی که شرایط کاملاً مناسب باشد، جت‌های پلاسمایی قدرتمند که از یک ستاره جوان خارج می‌شوند، بخشی از این بقایا را به برج غول‌پیکر و مارپیچی از غبار کیهانی شبیه به بخار تبدیل می‌کنند—یکی از آنها را اکنون می‌توانیم بهتر از همیشه ببینیم، تشکر از تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST). 

³★ ستاره‌شناسان مدت‌هاست از این اشیاء به نام اشیاء هربیگ-هارو (Herbig-Haro) آگاه هستند—درخشش‌های درخشان گاز یونیزه، اغلب نزدیک ستاره‌های تازه متولد شده، که می‌توانند چند سال نوری طول داشته باشند—از جمله یکی به نام HH 49/50، که شکل مشخصه آن به لقب "تورنادوی کیهانی" منجر شد. این شیء در ابر کمپلکس شاملئون I در فاصله ۶۲۵ سال نوری از زمین می‌درخشد. باز در سال ۲۰۰۶، زمانی که HH 49/50 برای اولین بار توسط تلسکوپ فضایی اسپیتزر (اکنون بازنشسته) مشاهده شد، ستاره‌شناسان تنها می‌توانستند توده‌ای خارج از فوکوس (اگرچه به طور قابل تشخیص مارپیچی) از گاز و غبار گرم شده با چیزی در نوک آن درخشان باشند. اگرچه در آن زمان یک کشف هیجان‌انگیز بود، وضوح پایین تصویر وضعیت را تار کرد. 

⁴★ اکنون، با JWST بسیار بزرگتر، تصویر کامل به وضوح نمایان می‌شود: تلسکوپ این میدان غبار و بقایا را دقیقاً در لحظه‌ای ثبت کرد که یک ستاره‌ی نوزاد پروتواستار (احتمالاً در somewhere در پایین سمت راست آن، خارج از مرز تصویر نمایش داده شده در اینجا) آن را به این شکل بسیار خاص می‌کوبید. لکه تار در بالا به یک کهکشان مارپیچی دور که به خود شیء مرتبط نیست، تبدیل می‌شود. موقعیت ظاهری آن در بالای این رویداد در حال وقوع فقط یک تصادف دیدگاه ماست. 

⁵★ این دید، و فاصله دور، چند توهم نوری دیگر نیز ایجاد می‌کند، می‌گوید ماکارنا گارسیا مارین، اخترفیزیکدان آژانس فضایی اروپا که بخشی از تیمی بود که تصویر جدید را گرفت. برای مثال، نقاط کوچک‌تر که به نظر می‌رسد جلوی تورنادوی کیهانی شناور هستند، غبار نیستند؛ آنها در واقع کهکشان‌های کاملی هستند که از پشت آن می‌درخشند. نقاط تیز ستاره‌های تنها هستند. 

⁶★ با این حال، ترازبندی شانسی این موجودات کیهانی به دانشمندان امکان می‌دهد طیف وسیعی از پدیده‌های فرازمینی را مطالعه کنند، می‌گوید ملیسا مک‌کلور، ستاره‌شناس دانشگاه لیدن در هلند که در تیم تصویربرداری نبود. به طور قابل توجهی، ما می‌توانیم فرآیندهایی مانند تجمع را در عمل ببینیم، می‌گوید: "و تصویر فقط زیباست!" 

⁷★ گارسیا مارین به ویژه تحت تأثیر ماهیت گذرای تصویر JWST قرار گرفته است، حداقل در مقیاس‌های کیهانی. زمانی که پروتواستار در نهایت بزرگ می‌شود، احتمالاً فراتر از عمر ما، جت‌هایی که تولید می‌کند و تورنادوی کیهانی همراه آن محو خواهد شد، گارسیا مارین می‌گوید: "شما در حال نگاه کردن به عکاسی فوری از لحظه‌ای در جهان هستید."

منبع:scientificamerican

منبع:NASA

https://www.scientificamerican.com/article/cosmic-tornado-from-stars-birth-whirls-in-dazzling-jwst-image/



https://science.nasa.gov/missions/webb/nasas-webb-telescope-unmasks-true-nature-of-the-cosmic-tornado/




کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها👾



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👾
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

🌙🌙🌙🌙🌙



‏«لئوناردو سنس» عکاس برزیلی پس از ۳ سال تلاش، موفق به ثبت این لحظه شده است




کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها🌛



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

⛈⚡️⚡️⚡️⚡️


در آخر هفته گذشته، یک رعد و برق قرمز نادر در تبت مشاهده شد.

رعد و برق‌های قرمز که به نام "اسپریت" (Sprite) شناخته می‌شوند، نوعی رعد و برق هستند که در ارتفاعات بالای ابرهای طوفانی شکل می‌گیرند و به صورت نوارهای قرمز رنگ در آسمان ظاهر می‌شوند. این پدیده به ندرت اتفاق می‌افتد و باعث شگفتی و کنجکاوی محققان و علاقه‌مندان به علم می‌شود.



کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها🙄



https://www.tg-me.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢