یک نفر به این جاعل علمی و شارلاتانی که در یک شماره از یک فصلنامه ای که وجود خارجی نداشت، شش مقاله چاپ شده در رزومه‌اش دارد، یادآوری کند که بوسنیایی‌ها توسط اعراب مسلمان نشدند، بلکه اسلاوهایی بودند که توسط عثمانی مسلمان شدند.
مسأله «قبول دین و رد زبان» به استیلای اعراب و دستگاه خلافت باز می‌گردد که هم خواهان تسلیم بودند و هم سلطه زبانی، پس مقاومت در برابر این سلطه بود که ارزشمند است. بماند که زبانهای اسلاوی جنوب اعم از صربی، کرواتی و بوسنیایی، هیچگاه زبان تمدنی مهمی نبودند که حفظش یک وضع استثنایی تولید کند.
حقیقت این است که توده‌ای‌زاده بودن یک نوع حماقت ارثی با خودش دارد که چون ژنتیک است، قابل درمان نیست.
ضمن اینکه آن، نامش تنهایی ژئوپلیتیک نیست «تنهایی استراتژیک» است احمق. حتی نمیدانی چه چیزی را نقد می‌کنی.

https://www.tg-me.com/seyedjavadmiri/21948

نقدی بر نگاه فراملی امت‌گرا- دکتر حمید احمدی

متن زیر از کتاب معظم: بنیادهای هویت ملّی ایرانی برگرفته شده است.

همان گونه که گفته شد این نگاه جنبههای قوی فراملی گرایی اسلامی دارد و بر اصالت امت بر ملت تاکید می‌ورزد و به شکل مخالفت‌های اسلام‌گرایانه سیاسی با ملی‌گرایی برای نمونه در اندیشه‌ها و رفتار «فدائیان اسلام» در می‌آید که به طور مستقیم و آشکار با ملی گرایی ایرانی به مخالفت بر می‌خیزد. این رویکرد گاه در چهارچوب بحث‌های پیچیده تر فلسفی و تقابل میان شرق و غرب یا هویت شرقی و غربی نماد هویت دینی و ملی مطرح می شود و ملیت را در برابر دین به طور غیر مستقیم نادیده گرفته و نفی میکند (بنگرید به آثار داوری اردکانی، ناسیونالیسم و انقلاب).

با گسترش فراملی‌گرایی اسلامی به ایران رهیافت دینی هویت ایرانی همچنین در میان محافل دینی کشور به ویژه نسل جوان روحانیون یا خانواده های خویشاوند و وابسته به روحانیون مطرح شد. براساس این نگاه اصولاً ملی گرایی و ایرانیت در برابر فراملی گرایی اسلامی نادیده گرفته شده و سرزمین ایران و منابع و نیروهای انسانی آن به ابزار آزادی ملل اسلامی تبدیل می شد با گسترش این اندیشه که در ایران تازگی داشت و نفوذ اندیشه های فراملی‌گرایی اسلامی عربی و شبه قاره هند را جلوه گر می ساخت، احزاب و تشکیلات سیاسی نیز شکل گرفت. این گونه جریانهای سیاسی نه تنها در برابر نیروهای ملی‌گرایی ایرانی همچون جبهه ملی بلکه در برابر موضع بسیار معتدل تر جریانهای ملی - مذهبی نیز موضع میگرفت و به جای کشور ایران بر اُمت اسلامی تأکید میکرد برای نمونه «محمدجواد حجتی‌کرمانی» یکی از اعضاء فعال و هواخواه این جریان فراملی گرای اسلامی با در نظر گرفتن ویژگیهای منفی ناسیونالیسم آن هم بر اساس تجربه اروپا و نه ایران، به نفی ایرانیت و ملیت ایرانی می‌پرداخت.
در این دیدگاه اصولا ملی‌گرایی و وطن‌پرستی به مفهوم تعلق خاطر به منافع مردم یک سرزمین رد شده و هر نوع اندیشه ملیت دشمن اسلام معرفی میشود:
« مهلک ترین دشمنان اسلام همانا عده ای هستند که تازه رشد کرده و از تبعیت کیش اسلام روی گردانند...شاید هیچ عاملی بیشتر از ناسیونالیسم جدید به اسلام صدمه نرسانیده است و اینکه مردم به طور تصنعی طبق نژاد و زبان تقسیم شوند و تمام توجه و عنایتشان را به یک واحد جغرافیایی معطوف دارند مطلقاً با اسلام سازگار نیست». 
عنصر اصلی تعریف کننده هویت در این رهیافت فراملی گرایی اسلامی عنصر معنوی دین است و مرجع وفاداری نیز به همین گونه نه کشور بلکه وطن اسلامی است. این دیدگاه مفهوم «خود» و «دیگری» را براساس معیارهای ناسیونالیستی رد کرده و «خود» و «دیگری» را در تقابل میان «مسلمان» و غیر مسلمان تعریف می.کند براساس این دیدگاه پدیده هایی چون «کشور»، «ملیت»، «وطن»، یا منافع ملی، نه براساس واحدهای سرزمینی امروزی یا دولت - ملت بلکه بر اساس مفهوم اسلامی آن یعنی ملیت و وطن اسلامی تعریف میشود:
«بدین ترتیب معیار جدیدی برای ملیت و وطن به دست می آوریم که عبارت است از «عقیده» و «مردم» و «دین» در این نگرش همه پیروان یک دین یک «ملت» هستند و همه سرزمینهایی که ساکنان آن دارای آن دین هستند «وطن» همه به شمار میروند پس هر جا مسلمان زندگی میکند در شمار «ملت» اسلام است و هر سرزمینی که مسلمان در آن زندگی میکند «وطن» اسلامی است».

رهیافت فراملی گرایی یا دین محور بر هویت ایرانی با گسترش تضاد سیاسی میان جریانهای ملی و اسلامی و نیز فعال شدن روحانیت شیعه از دهه ١٣٤٠ به بعد و رویارویی آن با حکومت هواخواهان بیشتری در میان محافل، دینی، به ویژه محافل سنتی پیدا .کرد شاید گسترش همین نگاه دین محورانه به هویت ایرانی و ضدیت آن با ناسیونالیسم دولتی باعث شکل گیری گروه های سیاسی رادیکال مذهبی نظیر گروه منصورون موحدون، ابوذر و ... در اواخردهه ١٣٤٠ و اوایل دهه ۱۳۵۰ خورشیدی شد.

همچنین ببینید:
https://www.tg-me.com/baadafrah/15072

یأجوج و مأجوج که ولایتی به آنها اشاره کرده است چه کسانی هستند و این عبارت چه کُد استراتژیکی دارد؟

از نظر علامه طباطبایی تبریزی و سایر تفسیرهای قرآنی این قوم همان مغولان و تاتارهاهستند. این کُد سیاسی اشاره به دالان تورانی ناتو است. به طور خلاصه ولایتی به پان‌ترکیسم، ایران (کوروش) اشاره می‌کند.
لینک المیزان

@baadafrah

کامنت‌های جواد میری هم جالب و خنده‌دار است. کسی که خودش را دانش‌آموخته ادبیات عرب و تاریخ اندیشه های علمی (!) معرفی کرده است، نمی‌داند که زبان قبطی هیچ ربطی به زبان‌های سامی و عربی ندارد. شاید هم می‌داند ولی چون دروغ اول را گفته مجبور است تا آخر سینه‌خیز برود.

دیدن آغاز جستار

@baadafrah

به نظر شما سفارت ایران در باکو که به تازگی موفق شده است املاک صد ساله ایران در این کشور را به باد بدهد و در مایملک تاریخی خود مستأجر شود، چرا این شعر رو منتشر کرده؟
البته رایزن رسانه ای سفارت (بهنام ملکی) رسماً جاسوس باکو و همکار الاحوازیه است، باید هم این مطالب منتشر کند. حقیقت این است که ما در بسیاری از موارد نمی‌دانیم این کانال سفارت باکو است یا ایران. حالا که همه چیز را به باد داده‌اند و حدود ده ملک به اضافه سفارتی که در آن نشسته اند را از دست داده‌اند، در مورد اتحاد مسلیمن شعر می‌خوانند تا مثلاً پشت مذهب و آرمانهای گنده‌تر از دهنشان پنهان شوند.
@baadafrah

خب وقتی که وزارتخارجه و دستگاه دیپلماسی املاک خودش را به باد می‌دهد و در خانه خودش مستأجر می‌شود، وقتی که یک نفر جاسوس مرتبط با گروهک‌های تجزیه‌طلب را به عنوان رایزن رسانه‌ای می‌برند سفارت و کانالها سفارت را در اختیارش می‌گذارند، وقتی که... طبیعی است که یک حسابدار از رسته اداری را هم که لابد او هم جاسوس باکو است به عنوان سرکنسول ببرند در کاپان مستقر کنند...

https://www.tg-me.com/siasatemeli/90

نماینده مجلس: مولانا یک بیت شعر فارسی ندارد

امروز به دعوت اداره فرهنگ و ارشاد تبریز رفته بودم دانشگاه برای شرکت در کنگره شهریار که اقای علی اصغر شعردوست دبیر آن است.
با کمال تعجب دیدم در روز بزرگداشت شعر و ادب فارسی در تبریز علیرضا منادی سفیدان چنین مهملاتی گفت.
متولیان برنامه گفتند فردا هم قرار است از کتاب یک عنصر ضدایرانی به نام صالح سجادی که دائما علیه زبان فارسی می نویسد، رونمایی کنند. در کجایی دنیا از دشمن بیسواد زبان یک کشور در روزبزرگداشت زبان ملی رونمایی میشود.
پیج او را اینستاگرام ببینید: salehsajady

در برنامه به این بزرگی یک نفر آدم باسواد و. هشیار وجود نداشت که تذکر بدهد یا حتی تعجب کند. چنین ابله‌هایی متولی فرهنگ ایران عزیز شده اند.
@baadafrah

رییس کمیسیون آموزش مجلس بود

دوستان باید توجه داشته باشید که این آدم رییس کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی است. یعنی آموزش بچه‌های این ملت را بررسی، سنجش و سیاست‌گذاری در نهایت هدایت می‌کند. این ابله ۳٠ ثانیه نتوانست فارسی صحبت کند و دو جمله معنادار مرتبط به هم بگوید که سهل است، در آخر گفت: «مقبره مولانا در تبریز است و مقبره شمس در ترکیه! مولوی هم حتی یک بیت شعر فارسی ندارد».

انگار یک قبیله از سیاره دیگری آمده و نماینده و فرماندار شده، حتی نمی‌توانم بگویم از کشور دیگری، چون بلاخره حاکم بیگانه دستکم برای پرستیژ خودش هم که شده سفارش یک متن سخنرانی منطقی به دفترش می‌دهد.


https://www.tg-me.com/baadafrah/15137

وقتی پروژه فرهنگی بوی پول می‌دهد

رونمایی شهرداری تبریز از مجموعه کتاب پنج جلدی با عنوان «تبریزنامه» پرسش‌های جدی درباره شفافیت مالی و ضرورت چنین هزینه‌هایی برانگیخته است.

شهرداری تبریز هم‌زمان با «روز ملی شعر و ادب فارسی» از مجموعه‌ای پنج‌جلدی با عنوان ادعایی «یادکرد تبریز در ادبیات مشرق‌زمین» رونمایی کرده است. این مجموعه به گردآوری صالح سجادی، از فعالان قومی شناخته‌شده با سابقه فعالیت‌های ایران‌ستیزانه و ضد وحدت ملی، تهیه شده است.

بررسی محتوای این مجموعه نشان می‌دهد که تمام آن صرفاً از اشعاری به دو زبان فارسی و ترکی تشکیل شده که تنها وجه اشتراک‌شان ذکر نام «تبریز» در متن شعر است. در واقع، شهرداری تبریز با اقدامی تفننی و سطحی، چنین اثری را با عنوان پرطمطراق «یادکرد تبریز در ادبیات مشرق‌زمین» معرفی کرده؛ حال آنکه در نگاه نخست انتظار می‌رفت اثر یادشده شامل نمونه‌هایی از زبان‌های گوناگون شرقی چون عربی، چینی و هندی باشد ـ هرچند اصولاً چنین گردآوری‌ای حتی توجیه علمی و فلسفه وجودی مشخصی هم ندارد.

نکته تأمل‌برانگیز دیگر آن است که نام «مرکز پژوهش‌های شورای شهر تبریز» به عنوان سفارش دهنده و نویسنده! بر جلد کتاب درج شده است. این موضوع پرسش مهمی را ایجاد می‌کند که آیا گردآورنده (صالح سجادی) پژوهشگر ثابت این مرکز است یا انجام این کار به‌صورت برون‌سپاری به او محول شده است؟ اگر فرض دوم درست باشد، باید پرسید با وجود تأسیس یک مرکز پژوهشی رسمی، چه ضرورتی داشت که انجام چنین کار ابتدایی به فردی خارج از مجموعه واگذار شود؟ حتی یک کارمند عادی می‌توانست با استفاده از امکانات جست‌وجوی پیشرفته در پایگاه‌هایی مانند «گنجور»، دست‌کم بخش فارسی این کار را در زمانی کوتاه انجام دهد.
در شناسنامه کتاب، اداره کل ارتباطات شهرداری، مجری طرح و مدیرکل همین اداره (مهدی حافظ‌زاده) ناظر طرح معرفی شده است. یعنی مجری و ناظر یکی است که شائبه مالی را بیشتر میکند.
از این نقطه، شائبه مالی در خصوص این پروژه قوت می‌گیرد. برای رفع این شبهه، شایسته است شهرداری تبریز متن قرارداد مالی این پروژه را منتشر کرده و روشن کند که گردآورنده از نظر تحصیلی و تخصصی چه صلاحیتی برای دریافت چنین پروژه‌ای داشته، چه مبلغی برای آن مصوب شده، چه میزان پرداخت شده و چه بخشی از این مبلغ صرف چاپ اثر شده است. از نظر فرهنگی نیز وزارت ارشاد و شهرداری باید جواب دهند چرا باید اشعار بی، سروته تعداد زیادی از توده‌ای های وابسته به شوروی و عوامل وابسته به استخبارات عراقی بعثی در این کتاب درج شود؟
این دغدغه زمانی جدی‌تر می‌شود که به الگوهای شناخته‌شده فساد مالی در پروژه‌های فرهنگی توجه کنیم. معمولاً در چنین مواردی از شیوه‌هایی همچون بزرگ‌نمایی هزینه‌ها و ارائه فاکتورهای صوری، واگذاری کار به مؤسسات پوششی یا وابسته به نزدیکان مدیران، چاپ محدود درحالی‌که تیراژ بالا گزارش می‌شود، مستندسازی هزینه‌های غیرواقعی برای برگزاری مراسم رونمایی و تبلیغات، و ایجاد زنجیره قراردادهای چندلایه برای گم‌کردن رد پول استفاده می‌شود. شباهت ظاهری این پروژه با چنین الگوهایی، ضرورت نظارت دقیق قضایی را دوچندان می‌کند.

آیا زمان آن نرسیده است که دادستان تبریز نظارت جدی‌تری بر پروژه‌های به‌ظاهر فرهنگی شهرداری اعمال کند؟ پیش‌تر نیز در ماجرای نمایش «ستارخان» شایعه شد که مبلغ ۱۲ میلیارد تومان به حساب بازیگر نقش اول واریز شده است؛ نمایشی که کیفیت آن در حد یک تئاتر دبیرستانی بود و حتی فاقد نمایشنامه معتبر محسوب می‌شد. مبلغ ۱۲ میلیارد تومان حتی در سینمای حرفه‌ای کشور نیز رقم هنگفتی است، چه رسد به یک تئاتر ابتدایی.

به نظر می‌رسد این‌گونه نقل‌وانتقالات مالی بیش از آنکه مصداق حمایت از فرهنگ باشند، ظاهری صوری دارند. بررسی دقیق اسناد مالی این پروژه‌ها می‌تواند گام مهمی در شفاف‌سازی عملکرد شهرداری و جلوگیری از تکرار چنین رویه‌هایی باشد در غیر این صورت، بیم آن می‌رود که اسناد این‌گونه قراردادها روزی در فضای مجازی منتشر شده و افکار عمومی خود به قضاوت درباره عملکرد شهرداری تبریز بنشیند. انتخاب یک عامل خائن و وطن‌فروش برای چنین پروژه‌ای البته کاملا منطقی است. زیرا هیچ فرد میهن‌دوستی حاضر نیست در خیانت به منابع مالب کشور و ملتش مشارکت کند لاجرم نهادهای فاسد باید به سراغ خائنین تجزیه‌طلب بروند.
@baadafrah

این روان پریش مجری صداوسیمای میلی مرکز استان آذربایجان غربی است.

@badafrah

اردشیر پشنگ و برخی از هم‌پیاله ای وی که معلوم نیست منبع مالی فعالیت هایشان کجاست از شعارهای گروهی از اوباش در ورزشگاه باکری ارومیه بر آشفته شده اند. تحرکات ضد کردی اوباش در ارومیه محکوم است و باید با فوریت و جدیت مورد رسیدگی قرار گیرد اما پشنگ و هم پیاله آیی هایشان پاسخ دهند چرا دهان و قلم شأن در برابر عملیات تروریستی گروه های مسلح مانند دمکرات و کومله و دمکرات تابحال بسته بود؟ چرا برای کشته شدن دو نفر در پایگاهی در مریوان که توسط پژاک روی داد روزه سکوت گرفتند!؟
قومگرایی از هر نوعش چه کردی و چه پان ترکی محکوم است آقای پشنگ شما هم محکوم می کنید؟

@baadafrah

وزیر راه در حال بازگشت از باکو به ایران بود، در فرودگاه اردبیل اجازه نداد کیفش بازرسی شود؟ با خودش چه چیزی از باکو آورده بود؟ چی به او داده بودند؟ چقدر می‌ارزید؟
می‌دانید که این بخشی از جنگ کریدورها است!
در هفته‌های بعد اقدامات و تصمیمات وزارت راه در مورد زنگزور را با این دید بخوانید.

#دیپلماسی_خاوریار

@baadafrah