خیلی حال میده وقتی با یکی قطع ارتباط میکنی و زمان بهت ثابت میکنه که چه کار درستی کردی.

آخر اونی‌که اسمش از دهنم نمی‌افتاد، از چشمم افتاد.

و یهو تبدیل شدم به کسی که دیر جواب می‌ده، تنهایی رو ترجیح می‌ده، اگر انرژی منفی حس کنم، ناپدید می‌شم و اگر دیگه باهم در ارتباط نباشیم، برام اهمیتی نداره.

‏و در نهایت امیدوارم هیچوقت خودتون رو واسه آدمی که سرش به تنش نمی ارزه بگا ندید.

‏من هیچوقت انقد بی رحمانه ساکت و صبور نبودم ممنون کارت حرف نداشت.

گریه کردم، نه بخاطر اینکه ضعیف بودم، بخاطر اینکه مدت خیلی زیادی قوی بودم.

زیادی دارم برات ناراحتی میکنم
زیادته.

‏وقتی یادم میاد منی که به کسی محل نمیدادم برای نگه داشتن تو بارها خودمو کوچیک کردم، از خودم متنفر میشم.

هیچ‌کس نمیدونه چقدر سخت بود امروز وانمود کنم حالم خوبه.

تو ندیدی حالِ منو، ولی من هرشب با فکرِ کاش یبار قدرمو میدونست خوابم برد.

الانشم فرق من و بقیه رو میدونی منتها روی برگشتن نداری.

اون حس نگه داشتن گریه تو جمع و با بغض غذا خوردن و گلودردِ کنارش<<

مود

حالا ما که تحمل می‌کنیم و سعی می‌کنیم یه طوری ادامه بدیم، ولی تجربه کردن یه سری چیزها واقعا حقمون نبود.

عزیزدلم کاش در مکان و زمان دیگری می‌زیستیم؛ همه‌ی ما حیف بودیم.

در دنیایی که سراسر جنگ است، «تو پناه منی».

من تورا دوست داشتم، در روزهایی که مسئله‌ی ما زنده ماندن بود، نه عاشق بودن.

[مراقب خودت باش]
یعنی نمیر، یعنی دوستت دارم، یعنی دلم نمی‌خواد برات اتفاقی بیفته، یعنی دستم کوتاهه، یعنی کاشکی کاری از دستم برمیومد، یعنی حاضرم برای من اتفاقی بیفته اما برای تو نه…

کسی در تاریکی با ما نیست، هنگام طلوع هم به او نیازی نیست.