💕💕
معمولاً نذرهایی که انسان میکند به صورت مشروط است یعنی مثلاً نذر میکند که
اگر بیماریم معالجه شد
اگر فرزندم در دانشگاه قبول شد
اگر فلان خطر از من دور شد
اگر به فلان خواسته ام رسیدم
این کار را بکنم:
بیشتر کارهایی که ما به عنوان نذر انجام میدهیم در
پختن غذا
تهیه و پخش شله زرد
تهیه و پخش شربت و...خلاصه میشود.
زمانی مردم بسیار گرسنه بودند و نذری، صرفا در اطعام مردم خلاصه میشد اما با حضور و بروز تکنولوژی و رفاه عمومی مردم، باید در نذریها هم اتفاقهایی می افتاد که کماکان می افتد.
اگر نذر کنیم برای رفع بلا و رسیدن به کامیابی ها یا دوری از بیماری
یک ماه دروغ نگوییم
یک ماه عصبانی نشویم
یک ماه هر روز به پدر و مادرمان سر بزنیم
یک ماه زودتر همه سرکار حاضر شویم
یک ماه تمام کارهای خدماتی را انجام دهیم
یک ماه برای رفتگر های محل غذا و نوشیدنی ببریم و...
ویا اینکه اگر قرار است از مال دنیوی ببخشیم
یک نیسان آسفالت نذرکنیم و در چاله های کوچه ها بریزیم
یک ماه قوانین راهنمایی رانندگی را رعایت کنیم
صدجلد کتاب نهج البلاغه بگیریم و راه و رسم زندگی را هدیه بدهیم
ده جفت کفش به کودکان بی بضاعت بدهیم
دو دانش آموز بی بضاعت را در مدرسه ثبت نام کنیم
صد عدد سطل زباله بگیریم و در خیابان ها بگذاریم
ده ها جمله و مقاله موفقیت بنویسیم و چاپ کنیم به مردم هدیه بدهیم
بدهی سه نفر بی پول آبرودار به سوپر محله را بدهیم
ویزیت ده بیمار
هزینه داروی ده بیمار
صندلی چرخدار برای بیماران
صندلی های شکسته مدرسه
لامپ های سر گذار و...
میتواند نذری خوبی باشد
#مهراب_حیدري
اگر موافقید نشر بدید ❤️
و برامون بنویسید شما چه نذری به نظرتون می رسه 👇👇
@BehtarinMadareDonya
معمولاً نذرهایی که انسان میکند به صورت مشروط است یعنی مثلاً نذر میکند که
اگر بیماریم معالجه شد
اگر فرزندم در دانشگاه قبول شد
اگر فلان خطر از من دور شد
اگر به فلان خواسته ام رسیدم
این کار را بکنم:
بیشتر کارهایی که ما به عنوان نذر انجام میدهیم در
پختن غذا
تهیه و پخش شله زرد
تهیه و پخش شربت و...خلاصه میشود.
زمانی مردم بسیار گرسنه بودند و نذری، صرفا در اطعام مردم خلاصه میشد اما با حضور و بروز تکنولوژی و رفاه عمومی مردم، باید در نذریها هم اتفاقهایی می افتاد که کماکان می افتد.
اگر نذر کنیم برای رفع بلا و رسیدن به کامیابی ها یا دوری از بیماری
یک ماه دروغ نگوییم
یک ماه عصبانی نشویم
یک ماه هر روز به پدر و مادرمان سر بزنیم
یک ماه زودتر همه سرکار حاضر شویم
یک ماه تمام کارهای خدماتی را انجام دهیم
یک ماه برای رفتگر های محل غذا و نوشیدنی ببریم و...
ویا اینکه اگر قرار است از مال دنیوی ببخشیم
یک نیسان آسفالت نذرکنیم و در چاله های کوچه ها بریزیم
یک ماه قوانین راهنمایی رانندگی را رعایت کنیم
صدجلد کتاب نهج البلاغه بگیریم و راه و رسم زندگی را هدیه بدهیم
ده جفت کفش به کودکان بی بضاعت بدهیم
دو دانش آموز بی بضاعت را در مدرسه ثبت نام کنیم
صد عدد سطل زباله بگیریم و در خیابان ها بگذاریم
ده ها جمله و مقاله موفقیت بنویسیم و چاپ کنیم به مردم هدیه بدهیم
بدهی سه نفر بی پول آبرودار به سوپر محله را بدهیم
ویزیت ده بیمار
هزینه داروی ده بیمار
صندلی چرخدار برای بیماران
صندلی های شکسته مدرسه
لامپ های سر گذار و...
میتواند نذری خوبی باشد
#مهراب_حیدري
اگر موافقید نشر بدید ❤️
و برامون بنویسید شما چه نذری به نظرتون می رسه 👇👇
@BehtarinMadareDonya
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
💕💕
شاید به نظرت چون یک پروژه مشخص رو تموم نکردی یعنی هیچ کاری نکردی اما تو دنیارو برای یک ادم کوچولو امن و راحت کردی💛
.
@BehtarinMadareDonya
شاید به نظرت چون یک پروژه مشخص رو تموم نکردی یعنی هیچ کاری نکردی اما تو دنیارو برای یک ادم کوچولو امن و راحت کردی💛
.
@BehtarinMadareDonya
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
طبق پژوهشي در ژورنال Child Abuse & Neglect (2020) نشون داد:
«پسرها در مقایسه با دخترها، کمتر مورد حمایت در تعیین مرزهای جسمی قرار میگیرند و بیشتر در معرض لمس بدون رضایت هستند؛ و این، با احتمال آسیب روانی در نوجوانی مرتبطه.»
از سن کم به پسرها هم آموزش بدیم:
تو حق داری “نه” بگی حتی به مامان یا بابا.
بدن تو متعلق به خودته.
بوسیدن، لمس کردن، بغل کردن، همهش باید با رضایت باشه.
احساس ترس یا ناراحتی، نشونهی ضعیف بودن نیست.
@BehtarinMadareDonya
«پسرها در مقایسه با دخترها، کمتر مورد حمایت در تعیین مرزهای جسمی قرار میگیرند و بیشتر در معرض لمس بدون رضایت هستند؛ و این، با احتمال آسیب روانی در نوجوانی مرتبطه.»
از سن کم به پسرها هم آموزش بدیم:
تو حق داری “نه” بگی حتی به مامان یا بابا.
بدن تو متعلق به خودته.
بوسیدن، لمس کردن، بغل کردن، همهش باید با رضایت باشه.
احساس ترس یا ناراحتی، نشونهی ضعیف بودن نیست.
@BehtarinMadareDonya
💕💕
آخ که چقدر خوب میشد اگه آدم میتونست چندتا کپی از خودش داشته باشه. اون وقت دیگه همهی کارها بدون اینکه آدم انقدرررر خسته بشه انجام میشد.
💭بگین که شما هم مثل من دوست داشتین چندتا کپی از خودتون داشته باشین؟
@BehtarinMadareDonya
آخ که چقدر خوب میشد اگه آدم میتونست چندتا کپی از خودش داشته باشه. اون وقت دیگه همهی کارها بدون اینکه آدم انقدرررر خسته بشه انجام میشد.
💭بگین که شما هم مثل من دوست داشتین چندتا کپی از خودتون داشته باشین؟
@BehtarinMadareDonya
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
گاهی یه اردک و چندتا جوجه بیشتر از هزار ساعت کلاس درس، به بچهها «زندگی» یاد میدن…
فرهنگ، احترام به حیات، از همین صحنهها شروع میشه.
فرهنگ رو باید از کجا شروع کرد؟
@BehtarinMadareDonya
فرهنگ، احترام به حیات، از همین صحنهها شروع میشه.
فرهنگ رو باید از کجا شروع کرد؟
@BehtarinMadareDonya
💕💕
بچه دوساله داری؟
پس حتماً این صحنهها رو از نزدیک مشاهده کردی!
شاید به نظر ساده بیاد، اما هر کدوم از این چیزها برای یه بچه دوساله ممکنه ناراحتکننده باشه.
دوسالگی سنیه که کودک برای استقلال تلاش میکنه.
زمانش ممکنه بسته به هر کودک در ماههای متفاوتی شروع بشه.
❌شما چه چیزی میتونید به این لیست اصافه کنید؟
@BehtarinMadareDonya
بچه دوساله داری؟
پس حتماً این صحنهها رو از نزدیک مشاهده کردی!
شاید به نظر ساده بیاد، اما هر کدوم از این چیزها برای یه بچه دوساله ممکنه ناراحتکننده باشه.
دوسالگی سنیه که کودک برای استقلال تلاش میکنه.
زمانش ممکنه بسته به هر کودک در ماههای متفاوتی شروع بشه.
❌شما چه چیزی میتونید به این لیست اصافه کنید؟
@BehtarinMadareDonya
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
حتی واکنش های اضطرابی ما یا بی دلیل مضطرب شدنمون می تونه برگرده به اون دوران توی شکم مامان بودن و این خیلی عجیبه!
مامان ها واقعا قدرت عجیبی دارن و روان مارو بسیار می تونن تحت تاثیر بذارن یه جملهی معروفی هست که میگه شاید تا مادر نشی هیچ وقت نفهمی که یه مادر چه حسی داره!
محمد وظیفه شناس
روانشناس
@BehtarinMadareDonya
مامان ها واقعا قدرت عجیبی دارن و روان مارو بسیار می تونن تحت تاثیر بذارن یه جملهی معروفی هست که میگه شاید تا مادر نشی هیچ وقت نفهمی که یه مادر چه حسی داره!
محمد وظیفه شناس
روانشناس
@BehtarinMadareDonya
💕💕
والا ما که بچه بودیم مهمترین روش تربیت کودک تنبیه بود . یعنی بچه دست توی دماغش می کرد یا توی شلوارش جیش می کرد بینوا را چپ و راست می کردند تا یاد بگیرد که کارش اشتباه است . گذاشتن چنگال داغ روی دست و ریختن فلفل توی دهان و زندانی کردن توی انباری تاریک هم جزء تنبیهات سختگیرانه تر ولی مرسوم بودند . حتی توی فیلم های خارجی هم پدر و مادرها بچه ها را دمر می خواباندند روی پایشان و محکم بر باسنشان می زدند تا تربیت بشوند . چکیده بحث تربیت کودک در زمان بچگی ما این بود که " کودک حق ندارد هیچ غلطی بکند " .
یکهو در عرض سی - چهل سال روانشناسان متوجه شدند که تنبیه مخصوصا از نوع بدنی کاملا غلط است و کودک بایستی از روش های دیگری متوجه اشتباهاتش بشود . به جای تنبیه از عدم تشویق استفاده کردند و چکیده بحث تربیت فرزندان این شد که " بگذارید کودک هر غلطی که می خواهد بکند " ولی پدر و مادر حق تنبیه ندارند .
از اینکه روش قدیمی چقدر غلط بوده و روش جدید چقدر درست است بگذریم . سوال من اینست که چرا این تغییر رویه علم تربیت فرزند دقیقا باید هم عصر ما رخ بدهد ؟
چرا ما بچه های دیروز و پدر و مادرهای امروز باید کودکیمان مقارن بشود با " بچه هیچ غلطی نباید بکند " و پدر و مادر بودمان هم دقیقا مصادف بشود با " بگذارید بچه هر غلطی دلش می خواهد بکند " ؟
آیا روانشناسان اصلا برای نسل ما که در بینابین این تغییر رویه عمرشان گذشته است ، تجویزی، نسخه ای ، توصیه ای چیزی دارند یا خیر ؟😁
#بابک_اسحاقی
❤️ @BehtarinMadareDonya
والا ما که بچه بودیم مهمترین روش تربیت کودک تنبیه بود . یعنی بچه دست توی دماغش می کرد یا توی شلوارش جیش می کرد بینوا را چپ و راست می کردند تا یاد بگیرد که کارش اشتباه است . گذاشتن چنگال داغ روی دست و ریختن فلفل توی دهان و زندانی کردن توی انباری تاریک هم جزء تنبیهات سختگیرانه تر ولی مرسوم بودند . حتی توی فیلم های خارجی هم پدر و مادرها بچه ها را دمر می خواباندند روی پایشان و محکم بر باسنشان می زدند تا تربیت بشوند . چکیده بحث تربیت کودک در زمان بچگی ما این بود که " کودک حق ندارد هیچ غلطی بکند " .
یکهو در عرض سی - چهل سال روانشناسان متوجه شدند که تنبیه مخصوصا از نوع بدنی کاملا غلط است و کودک بایستی از روش های دیگری متوجه اشتباهاتش بشود . به جای تنبیه از عدم تشویق استفاده کردند و چکیده بحث تربیت فرزندان این شد که " بگذارید کودک هر غلطی که می خواهد بکند " ولی پدر و مادر حق تنبیه ندارند .
از اینکه روش قدیمی چقدر غلط بوده و روش جدید چقدر درست است بگذریم . سوال من اینست که چرا این تغییر رویه علم تربیت فرزند دقیقا باید هم عصر ما رخ بدهد ؟
چرا ما بچه های دیروز و پدر و مادرهای امروز باید کودکیمان مقارن بشود با " بچه هیچ غلطی نباید بکند " و پدر و مادر بودمان هم دقیقا مصادف بشود با " بگذارید بچه هر غلطی دلش می خواهد بکند " ؟
آیا روانشناسان اصلا برای نسل ما که در بینابین این تغییر رویه عمرشان گذشته است ، تجویزی، نسخه ای ، توصیه ای چیزی دارند یا خیر ؟😁
#بابک_اسحاقی
❤️ @BehtarinMadareDonya
💕💕
کافیه که یک روز کامل رو در خانه گذرانده باشید، تا خوب درک کنید خانهداری یعنی مسئولیت دائمی، و فشاری که نه ساعت کاری مشخص دارد، نه تعطیلی، نه بیمه، نه مرخصی.
طبق پژوهشهای سازمان ملل، اگر قرار بود کار خانهداران در اقتصاد جهانی محاسبه شود، ارزش اقتصادی کار آنها بیش از ۱۰ تریلیون دلار در سال تخمین زده میشود.
خانهداری شغلی است که شامل آشپزی، نظافت، نگهداری از کودکان، مدیریت مالی خانوار و مراقبت عاطفی از اعضای خانواده میشود — کاری که در مشاغل رسمی، برای هر کدام چندین نفر استخدام میشوند.
اما در فرهنگ ما، (بعضی افراد) به زنی که “فقط خانهدار” است، نگاه بیکار دارن.
چرا؟ چون فیش حقوقی ندارد!
@BehtarinMadareDonya
کافیه که یک روز کامل رو در خانه گذرانده باشید، تا خوب درک کنید خانهداری یعنی مسئولیت دائمی، و فشاری که نه ساعت کاری مشخص دارد، نه تعطیلی، نه بیمه، نه مرخصی.
طبق پژوهشهای سازمان ملل، اگر قرار بود کار خانهداران در اقتصاد جهانی محاسبه شود، ارزش اقتصادی کار آنها بیش از ۱۰ تریلیون دلار در سال تخمین زده میشود.
خانهداری شغلی است که شامل آشپزی، نظافت، نگهداری از کودکان، مدیریت مالی خانوار و مراقبت عاطفی از اعضای خانواده میشود — کاری که در مشاغل رسمی، برای هر کدام چندین نفر استخدام میشوند.
اما در فرهنگ ما، (بعضی افراد) به زنی که “فقط خانهدار” است، نگاه بیکار دارن.
چرا؟ چون فیش حقوقی ندارد!
@BehtarinMadareDonya
💕💕
زمانی به بچه ها قانع بودن را می آموختند تا فرزندشان حسرت آنچه را ندارد، نخورد.
اما بهتر است، به جای قانع بودن، قادر بودن را به فرزندتان بیاموزید.
به جای نخواستن، تلاش برای رسیدن به خواسته هایش را به او یاد بدهید.
به فرزندتان اجازه دهید برای آنچه میخواهد تلاش و صبر کند.
یکی از راههای قادر بودن، جدول ستاره هاست.
کودک سعی میکند و صبر میکند تا به جایزه ای که میخواهد برسد.
عضو گروه ورزشی بودن هم باعث قادر شدن بچه ها میشود.
بچه ها در زندگی به اندازه کافی با حسرتها مواجه میشوند، پس درس زندگی را خواهند آموخت.
مهم این است که شما درس قادر بودن را به فرزندتان بدهید.
@BehtarinMadareDonya
زمانی به بچه ها قانع بودن را می آموختند تا فرزندشان حسرت آنچه را ندارد، نخورد.
اما بهتر است، به جای قانع بودن، قادر بودن را به فرزندتان بیاموزید.
به جای نخواستن، تلاش برای رسیدن به خواسته هایش را به او یاد بدهید.
به فرزندتان اجازه دهید برای آنچه میخواهد تلاش و صبر کند.
یکی از راههای قادر بودن، جدول ستاره هاست.
کودک سعی میکند و صبر میکند تا به جایزه ای که میخواهد برسد.
عضو گروه ورزشی بودن هم باعث قادر شدن بچه ها میشود.
بچه ها در زندگی به اندازه کافی با حسرتها مواجه میشوند، پس درس زندگی را خواهند آموخت.
مهم این است که شما درس قادر بودن را به فرزندتان بدهید.
@BehtarinMadareDonya
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
حتماً تا آخرببینید🤚
.
.
اشتباهاتی که تو گفتن این ضرب المثل ها داریم …
.
ادبیات ما خیلی غنی و قشنگه بیایم درستش رو بگیم و حفظش کنیم …
.
«بفرست برای آدمای مهم اطرافت تا اوناهم آگاهی نسبت به این ضرب المثل ها پیدا کنن»🪽😇
چند تاشو اشتباه میگفتی؟
@BehtarinMadareDonya
.
.
اشتباهاتی که تو گفتن این ضرب المثل ها داریم …
.
ادبیات ما خیلی غنی و قشنگه بیایم درستش رو بگیم و حفظش کنیم …
.
«بفرست برای آدمای مهم اطرافت تا اوناهم آگاهی نسبت به این ضرب المثل ها پیدا کنن»🪽😇
چند تاشو اشتباه میگفتی؟
@BehtarinMadareDonya
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
یک آدم بیانگیزه پرورش بده...
اگه میخوای فرزندت هیچ انگیزهای برای پیشرفت نداشته باشه، این دو کار رو انجام بده:
1. هر وقت تلاش کرد، نادیده بگیر.
به جای تشویق، بگو: «این که کاری نکردی» تا فکر کنه تلاشش بیارزشه.
2. برای موفقیتهاش جشن نگیر.
وقتی موفق شد، بگو: «خب، وظیفهات بود» تا احساس رضایت نکنه.
مثال ۱:
پسری که پدرش هیچوقت موفقیتهاش رو تحسین نکرد، حالا انگیزهای برای پیشرفت نداره.
مثال ۲:
دختری که مادرش تلاشهاش رو نادیده میگرفت، حالا احساس میکنه هیچ کاری ارزشمند نیست.
@BehtarinMadareDonya
اگه میخوای فرزندت هیچ انگیزهای برای پیشرفت نداشته باشه، این دو کار رو انجام بده:
1. هر وقت تلاش کرد، نادیده بگیر.
به جای تشویق، بگو: «این که کاری نکردی» تا فکر کنه تلاشش بیارزشه.
2. برای موفقیتهاش جشن نگیر.
وقتی موفق شد، بگو: «خب، وظیفهات بود» تا احساس رضایت نکنه.
مثال ۱:
پسری که پدرش هیچوقت موفقیتهاش رو تحسین نکرد، حالا انگیزهای برای پیشرفت نداره.
مثال ۲:
دختری که مادرش تلاشهاش رو نادیده میگرفت، حالا احساس میکنه هیچ کاری ارزشمند نیست.
@BehtarinMadareDonya
💕💕
چگونه از سلامت روان کودکان و سالمندان در برابر اخبار درگیری و جنگ محافظت کنیم
مهرنوش مهدوی (روانشناس بالینی)
در شرایط فعلی لطفا به این نکته توجه کنید که کودکان شدیداً در برابر اخبار جنگ و اضطرابش، بیدفاع و آسیبپذیرند و این موضوع در مورد سالمندان هم صدق میکند.
لطفا به نکات گفته شده توجه ویژهای داشته باشید:
۱. بفهمید که آنها چه میدانند و چه احساسی دارند
مهم است که به فرزندانتان نزدیک باشید و برای توضیح وضعیت وقت بگذارید، بدون اینکه لزوماً آنها را با اطلاعات زیاد غرق کنید. از آنها بپرسید که چه میدانند و اطلاعات اشتباه آنها را اصلاح کنید. کودکان معمولا خودشان تفسیر درستی از شرایط ندارند و اگر موضوع برای آنها به درستی توضیح داده نشود به بدترین جمعبندی ممکن میرسند.
۲. آرام و متناسب با سن کودکان باشید
کودکان نشانههای هیجانی و عاطفی خود را از بزرگسالان میگیرند، بنابراین سعی کنید هیچ ترسی را بیش از حد با فرزندتان در میان نگذارید. با آرامش صحبت کنید و به زبان بدن خود، مانند حالات چهره، توجه داشته باشید.
از زبان متناسب با سن او استفاده کنید، واکنشهای او را زیر نظر داشته باشید و نسبت به سطح اضطراب او حساس باشید. تا جایی که میتوانید، به فرزندان خود اطمینان دهید که از هر خطری در امان هستند. به آنها یادآوری کنید که بسیاری از مردم در سراسر جهان برای متوقف کردن درگیری و یافتن صلح سخت تلاش میکنند. تا حد امکان، با خوشبین بودن به بهتر شدن اوضاع، امید آنها را زنده نگه دارید.
۳. روی کمککنندگان تمرکز کنید
برای کودکان مهم است که بدانند مردم با اعمال شجاعانه و مهربانی به یکدیگر کمک میکنند. داستانهای مثبتی مانند امدادگران اولیه که به مردم کمک میکنند را پیدا کنید.
ببینید آیا فرزند شما دوست دارد در انجام اقدامات مثبت شرکت کند. شاید بتواند یک پوستر بکشد یا شعری در این مورد بنویسد.
فرزند خود را تشویق کنید تا فعالیتهایی که دوست دارد انجام دهد مثل نقاشی، کارتون و… این کار آنها را درگیر نگه میدارد و حواسشان را از شرایط ناگوار پرت میکند.
۴. گفتگوها را با دقت و توجه به پایان برسانید
هنگام پایان دادن به مکالمه، مهم است که مطمئن شوید فرزندتان را در حالت اضطراب و پریشانی رها نمیکنید. به او یادآوری کنید که برایتان مهم است و هر زمان که احساس نگرانی کرد، برای گوش دادن و حمایت از او در کنارش هستید.
۵. کودکان را هرچند وقت یک بار چک کنید
همانطور که اخبار ادامه دارد، وضعیت کودکان را نیز چک کنید. اگر فرزندتان نگران یا مضطرب به نظر میرسد، مراقب هرگونه تغییر در رفتار یا احساسات او، مانند دلدرد، سردرد، کابوس یا مشکلات خواب باشید.
کودکان واکنشهای متفاوتی به رویدادهای نامطلوب دارند و برخی از نشانههای پریشانی ممکن است چندان آشکار نباشند. کودکان خردسال ممکن است بیش از حد معمول به والدین وابسته شوند، در حالی که نوجوانان ممکن است غم یا خشم شدیدی نشان دهند. بسیاری از این واکنشها فقط برای مدت کوتاه و طبیعی ادامه دارند. اگر این واکنشها برای مدت طولانی ادامه یابد، ممکن است فرزند شما به حمایت متخصص نیاز داشته باشد.
شما میتوانید با انجام فعالیتهایی مانند تنفس شکمی با هم به آنها در کاهش استرس کمک کنید: ۵ ثانیه نفس عمیق از طریق بینی بکشید، ۵ ثانیه نفس خود را نگه دارید و ۵ ثانیه بازدم انجام دهید.
توضیح دهید که وقتی فرزندتان نفس میکشد، شکمش را مانند یک بادکنک به آرامی باد میکند و وقتی بازدم میکند، هوا دوباره به آرامی از بادکنک خارج میشود.
۶. سیل اخبار را متوقف کنید
تا جای ممکن سعی کنید کودکان و سالمندان را در معرض اخبار اضطرابآور قرار ندهید. و در حضور آنها در این موضوعات صحبت نکید.
۷.مراقب خودتان هم باشید
اگر خودتان بتوانید با شرایط کنار بیایید، میتوانید به فرزندانتان هم بهتر کمک کنید. اگر احساس اضطراب یا ناراحتی میکنید، برای خودتان وقت بگذارید و با سایر اعضای خانواده، دوستان و افراد مورد اعتماد خود ارتباط برقرار کنید.
به نحوهی دریافت اخبار توجه داشته باشید: سعی کنید زمانهایی از روز را برای بررسی اتفاقات شناسایی کنید، نه اینکه مدام آنلاین باشید. تا جایی که میتوانید، زمانی را برای انجام کارهایی که به شما در آرامش و بهبودی کمک میکنند، اختصاص دهید. در هر کاری، مراقبت از خود را در اولویت قرار دهید.
@BehtarinMadareDonya
چگونه از سلامت روان کودکان و سالمندان در برابر اخبار درگیری و جنگ محافظت کنیم
مهرنوش مهدوی (روانشناس بالینی)
در شرایط فعلی لطفا به این نکته توجه کنید که کودکان شدیداً در برابر اخبار جنگ و اضطرابش، بیدفاع و آسیبپذیرند و این موضوع در مورد سالمندان هم صدق میکند.
لطفا به نکات گفته شده توجه ویژهای داشته باشید:
۱. بفهمید که آنها چه میدانند و چه احساسی دارند
مهم است که به فرزندانتان نزدیک باشید و برای توضیح وضعیت وقت بگذارید، بدون اینکه لزوماً آنها را با اطلاعات زیاد غرق کنید. از آنها بپرسید که چه میدانند و اطلاعات اشتباه آنها را اصلاح کنید. کودکان معمولا خودشان تفسیر درستی از شرایط ندارند و اگر موضوع برای آنها به درستی توضیح داده نشود به بدترین جمعبندی ممکن میرسند.
۲. آرام و متناسب با سن کودکان باشید
کودکان نشانههای هیجانی و عاطفی خود را از بزرگسالان میگیرند، بنابراین سعی کنید هیچ ترسی را بیش از حد با فرزندتان در میان نگذارید. با آرامش صحبت کنید و به زبان بدن خود، مانند حالات چهره، توجه داشته باشید.
از زبان متناسب با سن او استفاده کنید، واکنشهای او را زیر نظر داشته باشید و نسبت به سطح اضطراب او حساس باشید. تا جایی که میتوانید، به فرزندان خود اطمینان دهید که از هر خطری در امان هستند. به آنها یادآوری کنید که بسیاری از مردم در سراسر جهان برای متوقف کردن درگیری و یافتن صلح سخت تلاش میکنند. تا حد امکان، با خوشبین بودن به بهتر شدن اوضاع، امید آنها را زنده نگه دارید.
۳. روی کمککنندگان تمرکز کنید
برای کودکان مهم است که بدانند مردم با اعمال شجاعانه و مهربانی به یکدیگر کمک میکنند. داستانهای مثبتی مانند امدادگران اولیه که به مردم کمک میکنند را پیدا کنید.
ببینید آیا فرزند شما دوست دارد در انجام اقدامات مثبت شرکت کند. شاید بتواند یک پوستر بکشد یا شعری در این مورد بنویسد.
فرزند خود را تشویق کنید تا فعالیتهایی که دوست دارد انجام دهد مثل نقاشی، کارتون و… این کار آنها را درگیر نگه میدارد و حواسشان را از شرایط ناگوار پرت میکند.
۴. گفتگوها را با دقت و توجه به پایان برسانید
هنگام پایان دادن به مکالمه، مهم است که مطمئن شوید فرزندتان را در حالت اضطراب و پریشانی رها نمیکنید. به او یادآوری کنید که برایتان مهم است و هر زمان که احساس نگرانی کرد، برای گوش دادن و حمایت از او در کنارش هستید.
۵. کودکان را هرچند وقت یک بار چک کنید
همانطور که اخبار ادامه دارد، وضعیت کودکان را نیز چک کنید. اگر فرزندتان نگران یا مضطرب به نظر میرسد، مراقب هرگونه تغییر در رفتار یا احساسات او، مانند دلدرد، سردرد، کابوس یا مشکلات خواب باشید.
کودکان واکنشهای متفاوتی به رویدادهای نامطلوب دارند و برخی از نشانههای پریشانی ممکن است چندان آشکار نباشند. کودکان خردسال ممکن است بیش از حد معمول به والدین وابسته شوند، در حالی که نوجوانان ممکن است غم یا خشم شدیدی نشان دهند. بسیاری از این واکنشها فقط برای مدت کوتاه و طبیعی ادامه دارند. اگر این واکنشها برای مدت طولانی ادامه یابد، ممکن است فرزند شما به حمایت متخصص نیاز داشته باشد.
شما میتوانید با انجام فعالیتهایی مانند تنفس شکمی با هم به آنها در کاهش استرس کمک کنید: ۵ ثانیه نفس عمیق از طریق بینی بکشید، ۵ ثانیه نفس خود را نگه دارید و ۵ ثانیه بازدم انجام دهید.
توضیح دهید که وقتی فرزندتان نفس میکشد، شکمش را مانند یک بادکنک به آرامی باد میکند و وقتی بازدم میکند، هوا دوباره به آرامی از بادکنک خارج میشود.
۶. سیل اخبار را متوقف کنید
تا جای ممکن سعی کنید کودکان و سالمندان را در معرض اخبار اضطرابآور قرار ندهید. و در حضور آنها در این موضوعات صحبت نکید.
۷.مراقب خودتان هم باشید
اگر خودتان بتوانید با شرایط کنار بیایید، میتوانید به فرزندانتان هم بهتر کمک کنید. اگر احساس اضطراب یا ناراحتی میکنید، برای خودتان وقت بگذارید و با سایر اعضای خانواده، دوستان و افراد مورد اعتماد خود ارتباط برقرار کنید.
به نحوهی دریافت اخبار توجه داشته باشید: سعی کنید زمانهایی از روز را برای بررسی اتفاقات شناسایی کنید، نه اینکه مدام آنلاین باشید. تا جایی که میتوانید، زمانی را برای انجام کارهایی که به شما در آرامش و بهبودی کمک میکنند، اختصاص دهید. در هر کاری، مراقبت از خود را در اولویت قرار دهید.
@BehtarinMadareDonya