💕💕
کافیه که یک روز کامل رو در خانه گذرانده باشید، تا خوب درک کنید خانه‌داری یعنی مسئولیت دائمی، و فشاری که نه ساعت کاری مشخص دارد، نه تعطیلی، نه بیمه، نه مرخصی.
طبق پژوهش‌های سازمان ملل، اگر قرار بود کار خانه‌داران در اقتصاد جهانی محاسبه شود، ارزش اقتصادی کار آنها بیش از ۱۰ تریلیون دلار در سال تخمین زده میشود.
خانه‌داری شغلی است که شامل آشپزی، نظافت، نگهداری از کودکان، مدیریت مالی خانوار و مراقبت عاطفی از اعضای خانواده میشود — کاری که در مشاغل رسمی، برای هر کدام چندین نفر استخدام میشوند.
اما در فرهنگ ما، (بعضی افراد) به زنی که “فقط خانه‌دار” است، نگاه بیکار دارن.
چرا؟ چون فیش حقوقی ندارد!
@BehtarinMadareDonya
کافیه که یک روز کامل رو در خانه گذرانده باشید، تا خوب درک کنید خانه‌داری یعنی مسئولیت دائمی، و فشاری که نه ساعت کاری مشخص دارد، نه تعطیلی، نه بیمه، نه مرخصی.
طبق پژوهش‌های سازمان ملل، اگر قرار بود کار خانه‌داران در اقتصاد جهانی محاسبه شود، ارزش اقتصادی کار آنها بیش از ۱۰ تریلیون دلار در سال تخمین زده میشود.
خانه‌داری شغلی است که شامل آشپزی، نظافت، نگهداری از کودکان، مدیریت مالی خانوار و مراقبت عاطفی از اعضای خانواده میشود — کاری که در مشاغل رسمی، برای هر کدام چندین نفر استخدام میشوند.
اما در فرهنگ ما، (بعضی افراد) به زنی که “فقط خانه‌دار” است، نگاه بیکار دارن.
چرا؟ چون فیش حقوقی ندارد!
@BehtarinMadareDonya
💕💕
زمانی به بچه ها قانع بودن را می آموختند تا فرزندشان حسرت آنچه را ندارد، نخورد.
اما بهتر است، به جای قانع بودن، قادر بودن را به فرزندتان بیاموزید.
به جای نخواستن، تلاش برای رسیدن به خواسته هایش را به او یاد بدهید.
به فرزندتان اجازه دهید برای آنچه میخواهد تلاش و صبر کند.
یکی از راههای قادر بودن، جدول ستاره هاست.
کودک سعی میکند و صبر میکند تا به جایزه ای که میخواهد برسد.
عضو گروه ورزشی بودن هم باعث قادر شدن بچه ها میشود.
بچه ها در زندگی به اندازه کافی با حسرتها مواجه میشوند، پس درس زندگی را خواهند آموخت.
مهم این است که شما درس قادر بودن را به فرزندتان بدهید.
@BehtarinMadareDonya
زمانی به بچه ها قانع بودن را می آموختند تا فرزندشان حسرت آنچه را ندارد، نخورد.
اما بهتر است، به جای قانع بودن، قادر بودن را به فرزندتان بیاموزید.
به جای نخواستن، تلاش برای رسیدن به خواسته هایش را به او یاد بدهید.
به فرزندتان اجازه دهید برای آنچه میخواهد تلاش و صبر کند.
یکی از راههای قادر بودن، جدول ستاره هاست.
کودک سعی میکند و صبر میکند تا به جایزه ای که میخواهد برسد.
عضو گروه ورزشی بودن هم باعث قادر شدن بچه ها میشود.
بچه ها در زندگی به اندازه کافی با حسرتها مواجه میشوند، پس درس زندگی را خواهند آموخت.
مهم این است که شما درس قادر بودن را به فرزندتان بدهید.
@BehtarinMadareDonya
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
حتماً تا آخرببینید🤚
.
.
اشتباهاتی که تو گفتن این ضرب المثل ها داریم …
.
ادبیات ما خیلی غنی و قشنگه بیایم درستش رو بگیم و حفظش کنیم …
.
«بفرست برای آدمای مهم اطرافت تا اوناهم آگاهی نسبت به این ضرب المثل ها پیدا کنن»🪽😇
چند تاشو اشتباه میگفتی؟
@BehtarinMadareDonya
.
.
اشتباهاتی که تو گفتن این ضرب المثل ها داریم …
.
ادبیات ما خیلی غنی و قشنگه بیایم درستش رو بگیم و حفظش کنیم …
.
«بفرست برای آدمای مهم اطرافت تا اوناهم آگاهی نسبت به این ضرب المثل ها پیدا کنن»🪽😇
چند تاشو اشتباه میگفتی؟
@BehtarinMadareDonya
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
یک آدم بی‌انگیزه پرورش بده...
اگه می‌خوای فرزندت هیچ انگیزه‌ای برای پیشرفت نداشته باشه، این دو کار رو انجام بده:
1. هر وقت تلاش کرد، نادیده بگیر.
به جای تشویق، بگو: «این که کاری نکردی» تا فکر کنه تلاشش بی‌ارزشه.
2. برای موفقیت‌هاش جشن نگیر.
وقتی موفق شد، بگو: «خب، وظیفه‌ات بود» تا احساس رضایت نکنه.
مثال ۱:
پسری که پدرش هیچ‌وقت موفقیت‌هاش رو تحسین نکرد، حالا انگیزه‌ای برای پیشرفت نداره.
مثال ۲:
دختری که مادرش تلاش‌هاش رو نادیده می‌گرفت، حالا احساس می‌کنه هیچ کاری ارزشمند نیست.
@BehtarinMadareDonya
اگه می‌خوای فرزندت هیچ انگیزه‌ای برای پیشرفت نداشته باشه، این دو کار رو انجام بده:
1. هر وقت تلاش کرد، نادیده بگیر.
به جای تشویق، بگو: «این که کاری نکردی» تا فکر کنه تلاشش بی‌ارزشه.
2. برای موفقیت‌هاش جشن نگیر.
وقتی موفق شد، بگو: «خب، وظیفه‌ات بود» تا احساس رضایت نکنه.
مثال ۱:
پسری که پدرش هیچ‌وقت موفقیت‌هاش رو تحسین نکرد، حالا انگیزه‌ای برای پیشرفت نداره.
مثال ۲:
دختری که مادرش تلاش‌هاش رو نادیده می‌گرفت، حالا احساس می‌کنه هیچ کاری ارزشمند نیست.
@BehtarinMadareDonya
💕💕
چگونه از سلامت روان کودکان و سالمندان در برابر اخبار درگیری و جنگ محافظت کنیم
مهرنوش مهدوی (روانشناس بالینی)
در شرایط فعلی لطفا به این نکته توجه کنید که کودکان شدیداً در برابر اخبار جنگ و اضطرابش، بی‌دفاع و آسیب‌پذیرند و این موضوع در مورد سالمندان هم صدق میکند.
لطفا به نکات گفته شده توجه ویژه‌ای داشته باشید:
۱. بفهمید که آنها چه می‌دانند و چه احساسی دارند
مهم است که به فرزندانتان نزدیک باشید و برای توضیح وضعیت وقت بگذارید، بدون اینکه لزوماً آنها را با اطلاعات زیاد غرق کنید. از آنها بپرسید که چه می‌دانند و اطلاعات اشتباه آنها را اصلاح کنید. کودکان معمولا خودشان تفسیر درستی از شرایط ندارند و اگر موضوع برای آنها به درستی توضیح داده نشود به بدترین جمع‌بندی ممکن می‌رسند.
۲. آرام و متناسب با سن کودکان باشید
کودکان نشانه‌های هیجانی و عاطفی خود را از بزرگسالان می‌گیرند، بنابراین سعی کنید هیچ ترسی را بیش از حد با فرزندتان در میان نگذارید. با آرامش صحبت کنید و به زبان بدن خود، مانند حالات چهره، توجه داشته باشید.
از زبان متناسب با سن او استفاده کنید، واکنش‌های او را زیر نظر داشته باشید و نسبت به سطح اضطراب او حساس باشید. تا جایی که می‌توانید، به فرزندان خود اطمینان دهید که از هر خطری در امان هستند. به آنها یادآوری کنید که بسیاری از مردم در سراسر جهان برای متوقف کردن درگیری و یافتن صلح سخت تلاش می‌کنند. تا حد امکان، با خوش‌بین بودن به بهتر شدن اوضاع، امید آنها را زنده نگه دارید.
۳. روی کمک‌کنندگان تمرکز کنید
برای کودکان مهم است که بدانند مردم با اعمال شجاعانه و مهربانی به یکدیگر کمک می‌کنند. داستان‌های مثبتی مانند امدادگران اولیه که به مردم کمک می‌کنند را پیدا کنید.
ببینید آیا فرزند شما دوست دارد در انجام اقدامات مثبت شرکت کند. شاید بتواند یک پوستر بکشد یا شعری در این مورد بنویسد.
فرزند خود را تشویق کنید تا فعالیت‌هایی که دوست دارد انجام دهد مثل نقاشی، کارتون و… این کار آنها را درگیر نگه می‌دارد و حواسشان را از شرایط ناگوار پرت میکند.
۴. گفتگوها را با دقت و توجه به پایان برسانید
هنگام پایان دادن به مکالمه، مهم است که مطمئن شوید فرزندتان را در حالت اضطراب و پریشانی رها نمی‌کنید. به او یادآوری کنید که برایتان مهم است و هر زمان که احساس نگرانی کرد، برای گوش دادن و حمایت از او در کنارش هستید.
۵. کودکان را هرچند وقت یک بار چک کنید
همانطور که اخبار ادامه دارد، وضعیت کودکان را نیز چک کنید. اگر فرزندتان نگران یا مضطرب به نظر می‌رسد، مراقب هرگونه تغییر در رفتار یا احساسات او، مانند دل‌درد، سردرد، کابوس یا مشکلات خواب باشید.
کودکان واکنش‌های متفاوتی به رویدادهای نامطلوب دارند و برخی از نشانه‌های پریشانی ممکن است چندان آشکار نباشند. کودکان خردسال ممکن است بیش از حد معمول به والدین وابسته شوند، در حالی که نوجوانان ممکن است غم یا خشم شدیدی نشان دهند. بسیاری از این واکنش‌ها فقط برای مدت کوتاه و طبیعی ادامه دارند. اگر این واکنش‌ها برای مدت طولانی ادامه یابد، ممکن است فرزند شما به حمایت متخصص نیاز داشته باشد.
شما می‌توانید با انجام فعالیت‌هایی مانند تنفس شکمی با هم به آنها در کاهش استرس کمک کنید: ۵ ثانیه نفس عمیق از طریق بینی بکشید، ۵ ثانیه نفس خود را نگه دارید و ۵ ثانیه بازدم انجام دهید.
توضیح دهید که وقتی فرزندتان نفس می‌کشد، شکمش را مانند یک بادکنک به آرامی باد میکند و وقتی بازدم میکند، هوا دوباره به آرامی از بادکنک خارج میشود.
۶. سیل اخبار را متوقف کنید
تا جای ممکن سعی کنید کودکان و سالمندان را در معرض اخبار اضطراب‌آور قرار ندهید. و در حضور آنها در این موضوعات صحبت نکید.
۷.مراقب خودتان هم باشید
اگر خودتان بتوانید با شرایط کنار بیایید، می‌توانید به فرزندانتان هم بهتر کمک کنید. اگر احساس اضطراب یا ناراحتی می‌کنید، برای خودتان وقت بگذارید و با سایر اعضای خانواده، دوستان و افراد مورد اعتماد خود ارتباط برقرار کنید.
به نحوه‌ی دریافت اخبار توجه داشته باشید: سعی کنید زمان‌هایی از روز را برای بررسی اتفاقات شناسایی کنید، نه اینکه مدام آنلاین باشید. تا جایی که می‌توانید، زمانی را برای انجام کارهایی که به شما در آرامش و بهبودی کمک می‌کنند، اختصاص دهید. در هر کاری، مراقبت از خود را در اولویت قرار دهید.
@BehtarinMadareDonya
چگونه از سلامت روان کودکان و سالمندان در برابر اخبار درگیری و جنگ محافظت کنیم
مهرنوش مهدوی (روانشناس بالینی)
در شرایط فعلی لطفا به این نکته توجه کنید که کودکان شدیداً در برابر اخبار جنگ و اضطرابش، بی‌دفاع و آسیب‌پذیرند و این موضوع در مورد سالمندان هم صدق میکند.
لطفا به نکات گفته شده توجه ویژه‌ای داشته باشید:
۱. بفهمید که آنها چه می‌دانند و چه احساسی دارند
مهم است که به فرزندانتان نزدیک باشید و برای توضیح وضعیت وقت بگذارید، بدون اینکه لزوماً آنها را با اطلاعات زیاد غرق کنید. از آنها بپرسید که چه می‌دانند و اطلاعات اشتباه آنها را اصلاح کنید. کودکان معمولا خودشان تفسیر درستی از شرایط ندارند و اگر موضوع برای آنها به درستی توضیح داده نشود به بدترین جمع‌بندی ممکن می‌رسند.
۲. آرام و متناسب با سن کودکان باشید
کودکان نشانه‌های هیجانی و عاطفی خود را از بزرگسالان می‌گیرند، بنابراین سعی کنید هیچ ترسی را بیش از حد با فرزندتان در میان نگذارید. با آرامش صحبت کنید و به زبان بدن خود، مانند حالات چهره، توجه داشته باشید.
از زبان متناسب با سن او استفاده کنید، واکنش‌های او را زیر نظر داشته باشید و نسبت به سطح اضطراب او حساس باشید. تا جایی که می‌توانید، به فرزندان خود اطمینان دهید که از هر خطری در امان هستند. به آنها یادآوری کنید که بسیاری از مردم در سراسر جهان برای متوقف کردن درگیری و یافتن صلح سخت تلاش می‌کنند. تا حد امکان، با خوش‌بین بودن به بهتر شدن اوضاع، امید آنها را زنده نگه دارید.
۳. روی کمک‌کنندگان تمرکز کنید
برای کودکان مهم است که بدانند مردم با اعمال شجاعانه و مهربانی به یکدیگر کمک می‌کنند. داستان‌های مثبتی مانند امدادگران اولیه که به مردم کمک می‌کنند را پیدا کنید.
ببینید آیا فرزند شما دوست دارد در انجام اقدامات مثبت شرکت کند. شاید بتواند یک پوستر بکشد یا شعری در این مورد بنویسد.
فرزند خود را تشویق کنید تا فعالیت‌هایی که دوست دارد انجام دهد مثل نقاشی، کارتون و… این کار آنها را درگیر نگه می‌دارد و حواسشان را از شرایط ناگوار پرت میکند.
۴. گفتگوها را با دقت و توجه به پایان برسانید
هنگام پایان دادن به مکالمه، مهم است که مطمئن شوید فرزندتان را در حالت اضطراب و پریشانی رها نمی‌کنید. به او یادآوری کنید که برایتان مهم است و هر زمان که احساس نگرانی کرد، برای گوش دادن و حمایت از او در کنارش هستید.
۵. کودکان را هرچند وقت یک بار چک کنید
همانطور که اخبار ادامه دارد، وضعیت کودکان را نیز چک کنید. اگر فرزندتان نگران یا مضطرب به نظر می‌رسد، مراقب هرگونه تغییر در رفتار یا احساسات او، مانند دل‌درد، سردرد، کابوس یا مشکلات خواب باشید.
کودکان واکنش‌های متفاوتی به رویدادهای نامطلوب دارند و برخی از نشانه‌های پریشانی ممکن است چندان آشکار نباشند. کودکان خردسال ممکن است بیش از حد معمول به والدین وابسته شوند، در حالی که نوجوانان ممکن است غم یا خشم شدیدی نشان دهند. بسیاری از این واکنش‌ها فقط برای مدت کوتاه و طبیعی ادامه دارند. اگر این واکنش‌ها برای مدت طولانی ادامه یابد، ممکن است فرزند شما به حمایت متخصص نیاز داشته باشد.
شما می‌توانید با انجام فعالیت‌هایی مانند تنفس شکمی با هم به آنها در کاهش استرس کمک کنید: ۵ ثانیه نفس عمیق از طریق بینی بکشید، ۵ ثانیه نفس خود را نگه دارید و ۵ ثانیه بازدم انجام دهید.
توضیح دهید که وقتی فرزندتان نفس می‌کشد، شکمش را مانند یک بادکنک به آرامی باد میکند و وقتی بازدم میکند، هوا دوباره به آرامی از بادکنک خارج میشود.
۶. سیل اخبار را متوقف کنید
تا جای ممکن سعی کنید کودکان و سالمندان را در معرض اخبار اضطراب‌آور قرار ندهید. و در حضور آنها در این موضوعات صحبت نکید.
۷.مراقب خودتان هم باشید
اگر خودتان بتوانید با شرایط کنار بیایید، می‌توانید به فرزندانتان هم بهتر کمک کنید. اگر احساس اضطراب یا ناراحتی می‌کنید، برای خودتان وقت بگذارید و با سایر اعضای خانواده، دوستان و افراد مورد اعتماد خود ارتباط برقرار کنید.
به نحوه‌ی دریافت اخبار توجه داشته باشید: سعی کنید زمان‌هایی از روز را برای بررسی اتفاقات شناسایی کنید، نه اینکه مدام آنلاین باشید. تا جایی که می‌توانید، زمانی را برای انجام کارهایی که به شما در آرامش و بهبودی کمک می‌کنند، اختصاص دهید. در هر کاری، مراقبت از خود را در اولویت قرار دهید.
@BehtarinMadareDonya
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🚨کودکـــــــــان و اخبـــــــار جنـــــگ
6 نکته طلایی برای محافظت از کودکان
در برابر اخبــــار جنــگ🛡
@BehtarinMadareDonya
🚨کودکـــــــــان و اخبـــــــار جنـــــگ
6 نکته طلایی برای محافظت از کودکان
در برابر اخبــــار جنــگ🛡
@BehtarinMadareDonya
❌❌❌
هشدار فوری به خانواده‌ها:
👨👩👧👦 کودکان ما سرباز نیستند، بیننده‌ی جنگ هم نباید باشند.
هر تصویری، هر خبری، هر ویدیویی از جنگ، دنیای ذهنی بچه‌ها رو زخمی می‌کنه.
📺 آگاه کردن کودکان از اخبار جنگ، اسمش تربیت نیست؛ مصداق خشونت پنهانه.
اخبار رو از طریق تلویزیون پیگیری نکنید، بچه ها می شنوند ممکنه حرفی نزنن ولی امنیت روانی شون به خطر می افته.
بعد ها ممکنه این اضطراب پنهان به شکل شب ادراری، پرخاشگری، ناخن جویدن، لکنت خودشو نشون بده...
🆘 لطفاً این پیام رو به دست همه‌ی پدرها و مادرها برسانید.
مراقب روان بچه ها باشید 🌹
@BehtarinMadareDonya
هشدار فوری به خانواده‌ها:
👨👩👧👦 کودکان ما سرباز نیستند، بیننده‌ی جنگ هم نباید باشند.
هر تصویری، هر خبری، هر ویدیویی از جنگ، دنیای ذهنی بچه‌ها رو زخمی می‌کنه.
📺 آگاه کردن کودکان از اخبار جنگ، اسمش تربیت نیست؛ مصداق خشونت پنهانه.
اخبار رو از طریق تلویزیون پیگیری نکنید، بچه ها می شنوند ممکنه حرفی نزنن ولی امنیت روانی شون به خطر می افته.
بعد ها ممکنه این اضطراب پنهان به شکل شب ادراری، پرخاشگری، ناخن جویدن، لکنت خودشو نشون بده...
🆘 لطفاً این پیام رو به دست همه‌ی پدرها و مادرها برسانید.
مراقب روان بچه ها باشید 🌹
@BehtarinMadareDonya
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔹دشمنان با سوءاستفاده از وضعیت کنونی، از طریق شماره‌های خارجی با شهروندان تماس حاصل کرده و با هدف ایجاد رعب و وحشت آنان را به خرید مایحتاج از فروشگاه‌ها ترغیب می‌نمایند.
⭕️ مؤکداً توصیه می‌گردد از پاسخگویی به تماس های دریافتی از شماره های خارجی خودداری فرمایید.
@BehtarinMadareDonya
⭕️ مؤکداً توصیه می‌گردد از پاسخگویی به تماس های دریافتی از شماره های خارجی خودداری فرمایید.
@BehtarinMadareDonya
💕💕
در زمان بحران، چطور از خود و عزیزان‌مان مراقبت کنیم؟
(لطفاً بخوانید و برای کسانی که دوست‌شان دارید بفرستید)
در روزهایی مثل امروز، که صدای انفجارها یا تیترهای خبری سنگین، فضای کشور را پر کرده، طبیعی‌ست اگر دچار اضطراب، نگرانی یا بی‌قراری شویم.
این احساسات نشانه‌ی ضعف نیستند—نشانه‌ی انسان‌بودن‌اند.
در میان این موج، لحظه‌ای بایستیم و از خود بپرسیم:
نقش من در این وضعیت چیست؟ مراقبت‌کننده‌ام یا کسی که نیاز به مراقبت دارد؟
⸻
چه کسانی به مراقبت بیشتری نیاز دارند؟
🔹 کودکانی که معنای خبرها را نمی‌فهمند، اما ناآرامی را حس می‌کنند
🔹 سالمندانی که تنها هستند یا دسترسی به اطلاعات دقیق ندارند
🔹 افرادی با سابقه‌ی اضطراب، سوگ یا آسیب‌های گذشته
🔹 و گاهی، خود ما—اگر نشانه‌های اضطراب را در تن یا رفتارمان می‌بینیم
⸻
مراقبت یعنی انکار نکردن
نه لازم است همه‌چیز را عادی جلوه دهیم، نه سکوت کنیم.
صحبت کردن درباره‌ی شرایط، با زبانی ساده و آرام، به‌ویژه با کودکان و نوجوانان، می‌تواند نگرانی مبهم را به چیزی قابل‌فهم و قابل‌تحمل تبدیل کند.
و اگر کسی آمادگی حرف زدن نداشت، فشار وارد نکنید.
فقط بگویید:
«می‌فهمم نگران شدی. طبیعیه منم هستم.»
⸻
اضطراب، واکنش‌های متفاوتی دارد
یکی خبر دنبال میکند
یکی سکوت میکند
یکی ممکن است بخندد یا شوخی کند
تا وقتی به خود یا دیگران آسیبی نمی‌زند، اجازه بدهیم هرکس به سبک خودش با اضطراب کنار بیاید.
⸻
توازن بین آرام‌سازی و احترام به واقعیت
نه وحشت، نه بی‌تفاوتی.
یادآوری کنیم:
ما پیش‌تر هم از بحران‌ها گذشته‌ایم. این‌بار هم عبور خواهیم کرد. نه آسان، ولی ممکن.
⸻
و در پایان
اگر در جایگاه مراقبت‌کننده هستی، حتی یک حضور آرام، یک چای ساده، یا یک جمله‌ی کوتاه می‌تواند پناهی باشد.
و اگر خودت نیاز به تکیه‌گاه داری، از گفتنش نترس.
بودن کنار هم، خودش یک شکل از مقاومت و مراقبت است.
@BehtarinMadareDonya
در زمان بحران، چطور از خود و عزیزان‌مان مراقبت کنیم؟
(لطفاً بخوانید و برای کسانی که دوست‌شان دارید بفرستید)
در روزهایی مثل امروز، که صدای انفجارها یا تیترهای خبری سنگین، فضای کشور را پر کرده، طبیعی‌ست اگر دچار اضطراب، نگرانی یا بی‌قراری شویم.
این احساسات نشانه‌ی ضعف نیستند—نشانه‌ی انسان‌بودن‌اند.
در میان این موج، لحظه‌ای بایستیم و از خود بپرسیم:
نقش من در این وضعیت چیست؟ مراقبت‌کننده‌ام یا کسی که نیاز به مراقبت دارد؟
⸻
چه کسانی به مراقبت بیشتری نیاز دارند؟
🔹 کودکانی که معنای خبرها را نمی‌فهمند، اما ناآرامی را حس می‌کنند
🔹 سالمندانی که تنها هستند یا دسترسی به اطلاعات دقیق ندارند
🔹 افرادی با سابقه‌ی اضطراب، سوگ یا آسیب‌های گذشته
🔹 و گاهی، خود ما—اگر نشانه‌های اضطراب را در تن یا رفتارمان می‌بینیم
⸻
مراقبت یعنی انکار نکردن
نه لازم است همه‌چیز را عادی جلوه دهیم، نه سکوت کنیم.
صحبت کردن درباره‌ی شرایط، با زبانی ساده و آرام، به‌ویژه با کودکان و نوجوانان، می‌تواند نگرانی مبهم را به چیزی قابل‌فهم و قابل‌تحمل تبدیل کند.
و اگر کسی آمادگی حرف زدن نداشت، فشار وارد نکنید.
فقط بگویید:
«می‌فهمم نگران شدی. طبیعیه منم هستم.»
⸻
اضطراب، واکنش‌های متفاوتی دارد
یکی خبر دنبال میکند
یکی سکوت میکند
یکی ممکن است بخندد یا شوخی کند
تا وقتی به خود یا دیگران آسیبی نمی‌زند، اجازه بدهیم هرکس به سبک خودش با اضطراب کنار بیاید.
⸻
توازن بین آرام‌سازی و احترام به واقعیت
نه وحشت، نه بی‌تفاوتی.
یادآوری کنیم:
ما پیش‌تر هم از بحران‌ها گذشته‌ایم. این‌بار هم عبور خواهیم کرد. نه آسان، ولی ممکن.
⸻
و در پایان
اگر در جایگاه مراقبت‌کننده هستی، حتی یک حضور آرام، یک چای ساده، یا یک جمله‌ی کوتاه می‌تواند پناهی باشد.
و اگر خودت نیاز به تکیه‌گاه داری، از گفتنش نترس.
بودن کنار هم، خودش یک شکل از مقاومت و مراقبت است.
@BehtarinMadareDonya
💕💕
در زمان جنگ، فقط ساختمان‌ها نیستند که آسیب می‌بینند؛ روان ما هم زیر فشار شدید قرار می‌گیره. ترس، شوک، بی‌خوابی، نگرانی برای عزیزان، و بی‌خبری، بخشی از تجربه‌ی بسیاری از ماست. در چنین موقعیتی، دانستن چند نکته ساده اما مهم می‌تونه کمک کنه بهتر با بحران کنار بیایم و حتی به دیگران کمک کنیم.
اگر دچار تپش قلب، حالت تهوع، بی‌حسی، یا گریه‌ی بی‌دلیل شدی، بدون که این‌ها واکنش‌های طبیعی مغز و بدن در برابر ترس و شوکه. برای کمک به خودت می‌تونی چند نفس عمیق بکشی، به اشیای اطرافت نگاه کنی و اسم‌شون رو بگی، یا چیزی رو لمس کنی تا به لحظه‌ی حال برگردی.
اگه کنار کسی هستی که وحشت‌زده شده یا بدنش قفل کرده، لازم نیست کار خاصی بکنی. فقط باهاش باش، با صدای آروم بگو «من اینجام»، و اگر خواست، باهاش نفس بکش. تماس انسانی، حتی در سکوت، می‌تونه خیلی اثرگذار باشه.
برای بچه‌ها، حضور بزرگسالان آروم و قابل اعتماد خیلی مهمه. باهاشون صادقانه حرف بزن، دروغ نگو، و اجازه بده احساساتشون رو نشون بدن. نوازش و بغل کردن کمک بزرگیه و حتی یه بازی ساده یا نقاشی می‌تونه اضطرابشون رو کمتر کنه.
در روزهای بحرانی، احساس بی‌فایده بودن خیلی عادیه. اما حتی یه کار کوچک مثل مرتب کردن فضا، نگه داشتن آب، یا کمک به یه نفر دیگه می‌تونه حس کنترل و معنا بهت بده.
مراقب سلامت روان خودت باش: همه‌ی اخبار و تصاویر رو دنبال نکن. فقط چیزهایی رو ببین یا پخش کن که ضروریه. مغز خسته و مضطرب، توان تحلیل درست نداره. کمتر دیدن، گاهی به معنای بیشتر دوام آوردنه.
و یک نکته‌ی دیگه:
ممکنه در مورد یه سری مسائل با هم اختلاف نظر داشته باشیم، ولی الان وقت جدایی و دشمنی نیست.
بحران وقتی شدیدتر می‌شه که مردم از هم فاصله بگیرن. ما به هم نیاز داریم. الان فقط زنده موندن و کنار هم بودن مهمه.
@BehtarinMadareDonya
در زمان جنگ، فقط ساختمان‌ها نیستند که آسیب می‌بینند؛ روان ما هم زیر فشار شدید قرار می‌گیره. ترس، شوک، بی‌خوابی، نگرانی برای عزیزان، و بی‌خبری، بخشی از تجربه‌ی بسیاری از ماست. در چنین موقعیتی، دانستن چند نکته ساده اما مهم می‌تونه کمک کنه بهتر با بحران کنار بیایم و حتی به دیگران کمک کنیم.
اگر دچار تپش قلب، حالت تهوع، بی‌حسی، یا گریه‌ی بی‌دلیل شدی، بدون که این‌ها واکنش‌های طبیعی مغز و بدن در برابر ترس و شوکه. برای کمک به خودت می‌تونی چند نفس عمیق بکشی، به اشیای اطرافت نگاه کنی و اسم‌شون رو بگی، یا چیزی رو لمس کنی تا به لحظه‌ی حال برگردی.
اگه کنار کسی هستی که وحشت‌زده شده یا بدنش قفل کرده، لازم نیست کار خاصی بکنی. فقط باهاش باش، با صدای آروم بگو «من اینجام»، و اگر خواست، باهاش نفس بکش. تماس انسانی، حتی در سکوت، می‌تونه خیلی اثرگذار باشه.
برای بچه‌ها، حضور بزرگسالان آروم و قابل اعتماد خیلی مهمه. باهاشون صادقانه حرف بزن، دروغ نگو، و اجازه بده احساساتشون رو نشون بدن. نوازش و بغل کردن کمک بزرگیه و حتی یه بازی ساده یا نقاشی می‌تونه اضطرابشون رو کمتر کنه.
در روزهای بحرانی، احساس بی‌فایده بودن خیلی عادیه. اما حتی یه کار کوچک مثل مرتب کردن فضا، نگه داشتن آب، یا کمک به یه نفر دیگه می‌تونه حس کنترل و معنا بهت بده.
مراقب سلامت روان خودت باش: همه‌ی اخبار و تصاویر رو دنبال نکن. فقط چیزهایی رو ببین یا پخش کن که ضروریه. مغز خسته و مضطرب، توان تحلیل درست نداره. کمتر دیدن، گاهی به معنای بیشتر دوام آوردنه.
و یک نکته‌ی دیگه:
ممکنه در مورد یه سری مسائل با هم اختلاف نظر داشته باشیم، ولی الان وقت جدایی و دشمنی نیست.
بحران وقتی شدیدتر می‌شه که مردم از هم فاصله بگیرن. ما به هم نیاز داریم. الان فقط زنده موندن و کنار هم بودن مهمه.
@BehtarinMadareDonya
💕💕
در دل طوفان، روشنایی درون را پاس داریم
«آرام نگیریم یک نفس-اندیشه‌مان ایران و بس
جان می‌دَهیم از بهرِ خاک-این عشق شد ایمان و بس
دشمن اگر آید به جنگ-پاسخ شود طوفان و بس
فرزندِ این خاکیم ما-با ریشه‌ای پنهان و بس
هر نور از خاکِ وطن-در سینه‌مان تابان و بس
چشمِ امیدِ نسلِ ما-بر رزمِ ما، پایان و بس
بر نیزه‌ها بیرق‌فراز-بر دل بوَد قرآن و بس
در راهِ حق، گام استوار-یاریمان یزدان و بس»
در روزگاری که سایه بحران بر سر زمین‌مان گسترده شده، در دل روزهایی که تشویش و دل نگرانی خانه کرده‌اند، شاید بیش از هر زمان دیگری نیازمند آن باشیم که به ریشه‌ها بازگردیم؛ به آنچه ما را زنده نگاه داشته، به آنچه ما را از درون نیرومند می‌سازد.
ما فرزندان این خاکیم. درون ما، نوری پنهان است که از هزاران سال فرهنگ، عشق، ایمان و فداکاری ساطع میشود. شاید طوفان‌ها بیرون در جریان باشند، اما نوری که از خاک وطن در سینه‌مان می‌تابد، خاموش نمی‌شود.
اگر دشمنی برخیزد، این ما هستیم که با گام‌های استوار، با امید به فردا و با باور به راه حق، پاسخ خواهیم داد. این ایستادگی تنها واکنشی احساسی نیست؛ بلکه تجلی روانی انسانی معنوی است؛ انسانی که به چیزی فراتر از خود باور دارد، انسانی که در رنج نیز معنا می‌یابد، انسانی که از تاریکی عبور میکند چون نوری در درون دارد.
در این مسیر، آرامش حقیقی نه از غفلت، بلکه از ایمان می‌آید. نه از فراموشی درد، بلکه از شناخت ارزش آن. ما وقتی دل‌مان را با عشق به سرزمین، با احساس مسؤولیت برای نسل آینده، و با ایمان به حقیقت متعالی آرام می‌کنیم، روان‌مان به ثبات می‌رسد.
آرامش یعنی: دانستن اینکه ما تنها نیستیم. دانستن اینکه ریشه داریم. دانستن اینکه هر قدم ما، امیدی برای فرداست.
این روزها با اندیشه‌ای روشن، با دلی استوار و با امیدی زنده، می‌توان آرام گرفت؛ و در دل همه این‌ها، اگر دل‌مان بلرزد، کافی است زمزمه کنیم:
«در راهِ حق، گام استوار — یاریمان یزدان و بس»
@BehtarinMadareDonya
در دل طوفان، روشنایی درون را پاس داریم
«آرام نگیریم یک نفس-اندیشه‌مان ایران و بس
جان می‌دَهیم از بهرِ خاک-این عشق شد ایمان و بس
دشمن اگر آید به جنگ-پاسخ شود طوفان و بس
فرزندِ این خاکیم ما-با ریشه‌ای پنهان و بس
هر نور از خاکِ وطن-در سینه‌مان تابان و بس
چشمِ امیدِ نسلِ ما-بر رزمِ ما، پایان و بس
بر نیزه‌ها بیرق‌فراز-بر دل بوَد قرآن و بس
در راهِ حق، گام استوار-یاریمان یزدان و بس»
در روزگاری که سایه بحران بر سر زمین‌مان گسترده شده، در دل روزهایی که تشویش و دل نگرانی خانه کرده‌اند، شاید بیش از هر زمان دیگری نیازمند آن باشیم که به ریشه‌ها بازگردیم؛ به آنچه ما را زنده نگاه داشته، به آنچه ما را از درون نیرومند می‌سازد.
ما فرزندان این خاکیم. درون ما، نوری پنهان است که از هزاران سال فرهنگ، عشق، ایمان و فداکاری ساطع میشود. شاید طوفان‌ها بیرون در جریان باشند، اما نوری که از خاک وطن در سینه‌مان می‌تابد، خاموش نمی‌شود.
اگر دشمنی برخیزد، این ما هستیم که با گام‌های استوار، با امید به فردا و با باور به راه حق، پاسخ خواهیم داد. این ایستادگی تنها واکنشی احساسی نیست؛ بلکه تجلی روانی انسانی معنوی است؛ انسانی که به چیزی فراتر از خود باور دارد، انسانی که در رنج نیز معنا می‌یابد، انسانی که از تاریکی عبور میکند چون نوری در درون دارد.
در این مسیر، آرامش حقیقی نه از غفلت، بلکه از ایمان می‌آید. نه از فراموشی درد، بلکه از شناخت ارزش آن. ما وقتی دل‌مان را با عشق به سرزمین، با احساس مسؤولیت برای نسل آینده، و با ایمان به حقیقت متعالی آرام می‌کنیم، روان‌مان به ثبات می‌رسد.
آرامش یعنی: دانستن اینکه ما تنها نیستیم. دانستن اینکه ریشه داریم. دانستن اینکه هر قدم ما، امیدی برای فرداست.
این روزها با اندیشه‌ای روشن، با دلی استوار و با امیدی زنده، می‌توان آرام گرفت؛ و در دل همه این‌ها، اگر دل‌مان بلرزد، کافی است زمزمه کنیم:
«در راهِ حق، گام استوار — یاریمان یزدان و بس»
@BehtarinMadareDonya
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مراقب خودتون باشین رفقا 🫂
جنگ با همه‌چی کار داره
با آیندت، با آرامشت، با روح و روانت ..
وحیدرضا خوش بیان✍🏻
@BehtarinMadareDonya
جنگ با همه‌چی کار داره
با آیندت، با آرامشت، با روح و روانت ..
وحیدرضا خوش بیان✍🏻
@BehtarinMadareDonya
💕💕
شماره های اضطراری که باید بدانید
♦️در شرایط اضطراری مثل حمله موشکی، زلزله، آتش‌سوزی یا قطع برق و اینترنت، داشتن دسترسی به شماره‌های ضروری می‌تواند مهم باشد.
♦️بهتر است این شماره‌ها را روی کاغذ بنویسید و در کیف اضطراری، کنار تلفن منزل و در گوشی موبایل خود (در حالت آفلاین) نگه دارید.
اورژانس (پزشکی)
۱۱۵
آتش‌نشانی
۱۲۵
پلیس (انتظامی)
۱۱۰
هلال احمر (امدادرسانی و پناهگاه)
۱۱۲
اطلاعات تلفنی و شهری
۱۱۸
امداد برق
۱۲۱
امداد گاز
۱۹۴
امداد آب و فاضلاب
۱۲۲
ستاد خبری اداره کل اطلاعات
۱۱۳
داروخانه‌های شبانه روزی
۱۹۱
اورژانس اجتماعی 123
@BehtarinMadareDonya
شماره های اضطراری که باید بدانید
♦️در شرایط اضطراری مثل حمله موشکی، زلزله، آتش‌سوزی یا قطع برق و اینترنت، داشتن دسترسی به شماره‌های ضروری می‌تواند مهم باشد.
♦️بهتر است این شماره‌ها را روی کاغذ بنویسید و در کیف اضطراری، کنار تلفن منزل و در گوشی موبایل خود (در حالت آفلاین) نگه دارید.
اورژانس (پزشکی)
۱۱۵
آتش‌نشانی
۱۲۵
پلیس (انتظامی)
۱۱۰
هلال احمر (امدادرسانی و پناهگاه)
۱۱۲
اطلاعات تلفنی و شهری
۱۱۸
امداد برق
۱۲۱
امداد گاز
۱۹۴
امداد آب و فاضلاب
۱۲۲
ستاد خبری اداره کل اطلاعات
۱۱۳
داروخانه‌های شبانه روزی
۱۹۱
اورژانس اجتماعی 123
@BehtarinMadareDonya
اگر خواستی سرزمینت را آزاد کنی
۱۰ گلوله در تفنگت بگذار
۹ گلوله برای خائنین و وطن‌فروشان
و تنها ۱ گلوله برای دشمن کافی است.
🆔 @BehtarinMadareDonya
۱۰ گلوله در تفنگت بگذار
۹ گلوله برای خائنین و وطن‌فروشان
و تنها ۱ گلوله برای دشمن کافی است.
🆔 @BehtarinMadareDonya