خوشبختی مانند پروانه است، اگر دنبالش کنید از شما فرار می‌کند، اما اگر آرام بنشینید روی سرتان خواهد نشست.🦋

#خدایا_شکرت💗
#سلام_صبح_بخیر😊☀️

💡@bekhodat1Aeman1d📚

[اشْكُرُوالِلَّهِ‌إِنْ‌كُنْتُمْ‌إِيَّاهُ‌تَعْبُدُونَ..]

شکرِخدابه‌جای‌آورید،اگرفقط‌اورا
میپرستید.🌱

+الان‌که‌داری‌نفس‌ميكشى،يه‌نفرديگه‌
داره آخرين‌نفسش‌روميكشه!
ازگله‌كردن‌دست‌بردارويادبگير‌شاکر
باشی..♥️(:

💡@bekhodat1Aeman1d📚

روزی کلاغی در کنار برکه نشسته بود. آب می خورد و خدا را شکر می کرد.
طاووسی از آنجا می گذشت؛ صدای او را شنید و با صدای بلندی قهقهه زد.
کلاغ گفت:«دوست عزیز چه چیزی موجب خنده تو شده است؟
طاووس گفت:« ازاین که شنیدم خدا را برای نعمت هایی که به تو نداده شکر می گویی»
بعد بال هایش را به هم زد و دمش را مانند چتری باز کرد و ادامه داد: «می بینی خداوند چقدر مرا دوست دارد که این طور زیبا مرا آفریده است؟!»
کلاغ با صدای بلندی شروع به خندیدن کرد.
 طاووس بسیار عصبانی شد و گفت:«به چه می خندی ای پرنده گستاخ و بد ترکیب؟»
 کلاغ گفت:« به حرف های تو، شک نداشته باش که خداوند مرا بیشتر از تو دوست داشته است؛ چرا که او پرهایی زیبا به تو بخشیده و نعمت شیرین پرواز را به من و ترا به زیبایی خود مشغول کرده و مرا به ذکر خود»
✓

سخنان بسیار زیبا از داکتر جمشید رسا

💡@bekhodat1Aeman1d📚

رقص سرنوشت
نویسنده: فاطمه سون ارا
قسمت صد و سی هشت

او با نگاهی حسابگر به چشمان ماهرخ دید و با لحنی پر از نرمی گفت همین است دخترم، همین است… اینگونه همه چیز درست می‌ شود. تو دختر خوبی هستی، من همیشه همین را می‌ دانستم. حالا استراحت کن، تو باید قوی باشی تا نواسه‌ ام را صحیح و سلامت به دنیا بیاوری.
ماهرخ با ساده‌ دلی لبخندی زد، اشک از گوشهٔ چشمش لغزید برای نخستین بار از روزی که پا به آن خانه گذاشته بود، احساس کرد قلب خانم‌ بزرگ برایش نرم شده، گویی دیگر دشمنی در کار نیست. با همان شوق گفت ممنونم خانم‌ بزرگ، خدا شما را برای ما سلامت داشته باشد. باور کنید همین حرف‌ های شما برایم قوت قلب شد.
خانم‌ بزرگ آرام از جا برخاست، نگاهش را پنهانی از سر تا پای ماهرخ گذراند و در دلش پوزخندی زد. در حالی که لبخندی ساختگی هنوز بر لب داشت، زیر لب آهسته گفت خوب است همین ساده‌ دلی‌ ات کارهایم را آسان‌ تر می‌ کند.
و از اطاق بیرون شد، در حالی که ماهرخ با دلی پر از امید و آرامش، با لبخند به پشت سرش نگاه می‌ کرد.
چند روز پی‌ هم سپری شد. در این مدت، خانم‌ بزرگ هر صبح و هر شام، با لبخندی به ظاهر مهربان، به اطاق ماهرخ سر میزد. گاهی برایش میوه می‌ آورد، گاهی از حال و احوالش می‌ پرسید و گاهی هم کنارش می‌ نشست و با لحن مادرانه می‌ گفت دخترم، باید مراقب خودت باشی… این نواسهٔ من است، نمی‌ خواهم کوچک‌ ترین آسیبی به تو برسد.
سلیمان خان با دیدن مهربانی ‌های مادرش، دلش آرام‌ تر از همیشه بود.
آن روز، ماهرخ در اطاق نشسته بود که فرشته وارد شد. با صدای نرم پرسید ماهرخ جان، چطور هستی؟ بهتر شدی؟
ماهرخ لبخند زد، نگاهش پر از مهربانی بود جواب داذ شکر، کاملاً خوب هستم.
فرشته کمی مکث کرد و بعد گفت خانم‌ بزرگ مرا فرستاده که بگویم به اطاقش بروی. گفت کارت دارد.
ماهرخ ساده‌ دلانه سر تکان داد و گفت چشم.
از جا بلند شد و به طرف اطاق خانم‌ بزرگ رفت. وقتی داخل شد، خانم‌ بزرگ با لبخندی به ظاهر مادرانه استقبالش کرد و گفت خوش آمدی دخترم… بیا، بفرما.
ماهرخ آرام کنار او نشست. خانم‌ بزرگ با لحنی پر از مهربانی دروغین، آهسته گفت راستش دخترم، این چند روز که استراحت کردی، کافی است. اگر بیش از حد در بستر بمانی، بعداً در وقت ولادت به سختی میافتی. زن حامله باید هم استراحت داشته باشد و هم فعالیت، تا بدنش قوی بماند.
ماهرخ با لبخندی مطیعانه سر تکان داد و گفت چشم، خانم‌ بزرگ… هر چه شما بگویید همان درست است.

پ.ن : «این رمان حاوی نکات ارزشمند پیرامون عشق‌های فریبنده و دام‌هایی است که متوجه خواهران می‌گردد.»

رقص سرنوشت
نویسنده: فاطمه سون ارا
قسمت صد و سی نه

چند ساعت می‌گذشت و ماهرخ در حویلی نشسته بود، چشم‌ هایش به گل‌ های رنگارنگ باغچه دوخته شده بود، هر گل و برگ برایش یادآور خاطره‌ ای خاموش بود. نسیم آرام عصرگاهی برگ‌ ها را نوازش می‌ داد و نور طلایی خورشید روی شاخه‌ ها بازی می‌ کرد، اما ماهرخ غرق در افکار خود بود و هیچ ‌یک از زیبایی‌ های اطرافش را نمی‌ دید.
در همین حال، خانم بزرگ با قدم‌ هایی آرام به حویلی آمد و با دیدن ماهرخ پرسید چی می‌ کنی ماهرخ جان؟ در چه فکر غرق شده‌ ای؟
ماهرخ با احترام از جای خود بلند شد و پاسخ داد چیزی نیست، خانم بزرگ. بفرمایید بنشینید.
خانم بزرگ روی یکی از مُبل حویلی نشست و با نگاهی به اطراف ادامه داد در این هوا چای سیاه و قلیان چقدر می‌ چسبد. برو برایم یک چای سیاه دم کن و به فایقه هم بگو قلیان را آماده کند.
ماهرخ با سری تکان دادن پاسخ داد چشم، خانم بزرگ.
او به داخل خانه رفت و در آشپزخانه، به فایقه گفت برای خانم بزرگ قلیان را آماده کن.
فایقه بدون حرفی از آشپزخانه بیرون رفت و ماهرخ پس از آماده کردن چای، پیاله را روی پتنوس گذاشت و به حویلی بازگشت. پس از ریختن چای‌ گفت من به آشپزخانه می‌ روم.
خانم بزرگ با نگاهی نافذ و مهربان گفت نه دخترم، اینجا با من بنشین، کمی قصه کنیم. این روزها سامعه بسیار مشغول درس‌ هایش است و حسینه هم خودش را در اطاق حبس کرده است، دلم تنگ می‌ شود.
ماهرخ آرام مقابل او نشست. خانم بزرگ با کشیدن اولین دود قلیان، نگاهی به باغچه انداخت و با نگاهی پر از خاطره و غم گفت چهارده ساله بودم که به عنوان عروس این خانه آمدم. آن زمان این باغچه نبود، این حویلی مرده و ساکت بود. من عاشق سرسبزی بودم و کم کم این باغچه را ساختیم. موهایم را در این خانه سفید کردم…
چشمان خانم بزرگ پر از اشک شد و آهی عمیق کشید. ادامه داد بیشتر از من، پسرم اینجا را دوست داشت، ولی او را از دست دادم… بعد از رفتنش، هر وقت به این گل‌ ها نگاه می‌ کنم، چهره‌ اش را در ذهنم می‌ بینم.
یک قطره اشک از گوشه چشمش روی صورتش چکید. ماهرخ نیز که به شدت تحت تأثیر حرف‌ های او قرار گرفته بود، چشمانش پر از اشک شد. خانم بزرگ با دستمالی اشک‌ هایش را پاک کرد و دوباره به همان ظاهر جدی و مغرور خود برگشت، اما هنوز نگاهی آرام و محتاط به گل‌ ها داشت و قلیان را به آرامی می‌ کشید.
ماهرخ با قلبی پر از دلهره و احترام به او نگاه می‌ کرد و حس می‌ کرد که در دل این زن، خاطرات، غم‌ ها و امیدهایی نهفته است که هر کدام می‌ توانست روزی زندگی این خانه را رقم بزند.

پ.ن : «این رمان حاوی نکات ارزشمند پیرامون عشق‌های فریبنده و دام‌هایی است که متوجه خواهران می‌گردد.»

رقص سرنوشت
نویسنده: فاطمه سون ارا
قسمت صد و چهل

شب ماهرخ در اطاق، در گوشه‌ ای از تخت نشسته بود و با حوصله دانه‌ های نخ را یکی‌ یکی از میل‌ ها می‌ گذراند. دست‌ هایش آرام حرکت می‌ کرد و هر حلقهٔ نخ گویی ضربانی از امید بود. روی لب‌ هایش لبخند ملایمی نقش بسته بود، لبخندی که نشان از مادر شدن داشت. در آن سکوت، تنها صدای آرام برخورد میل‌ ها با یکدیگر به گوش می‌ رسید.
ناگهان دروازهٔ اطاق به آرامی باز شد. سلیمان خان داخل شد. ماهرخ با عجله بافت نیمه‌ تمام را پشت سرش پنهان کرد، چهره‌ اش رنگ خجالت گرفت.
سلیمان با نگاه تیزبینش به او نزدیک شد و پرسید چی را پنهان کردی؟
ماهرخ با دستپاچگی گفت چیزی نیست.
سلیمان خان با قدمی نزدیک‌ تر آمد، نیم‌ خنده‌ ای زد و گفت برای کی لباس می‌ بافی؟
ماهرخ کمی سرش را پایین انداخت، لبخندی لطیف روی لب‌ هایش نشست و آرام گفت برای فرزند ما.
چشمان سلیمان خان برق زد. دستش را دراز کرد و گفت می‌ خواهم ببینم.
ماهرخ با خجالتی شیرین، بافت کوچک و نیمه‌ کاره را به سویش گرفت. سلیمان آن را با دقت نگاه کرد، انگشتانش روی دانه‌ های ظریف نخ کشیده شد. لحظه‌ ای برق غرور در نگاهش دوید و گفت چقدر زیباست… از حالا اینقدر به فکر پسر ما هستی.
ماهرخ سریع سرش را بلند کرد، با اندکی رنجش در صدا گفت یعنی چی پسر ما؟ شاید دختر باشد.
سلیمان سرش را بالا گرفت، تبسمی مغرورانه بر لب آورد و گفت من دختر را هم دوست دارم، اما خدا را شکر سه دختر دارم. حالا دلم پسر می‌ خواهد، وارث… کسی که نام مرا ادامه دهد.
سپس با آرامش به سوی میز کارش رفت، روی چوکی نشست و با نگاهی جدی گفت این آرزوی هر مرد افغان است. دختر هر قدر هم عزیز باشد، باز هم وقتی بزرگ می‌ شود، خانه را ترک می‌ کند، نامش به نام دیگری بسته می‌ شود. ولی پسر، خونت را زنده نگه می‌ دارد، در کنارت می‌ ماند، درختی است که سایه‌ اش بر نام و خانه ‌ات می‌ افتد.
ماهرخ با نگاهی اندوهگین به او خیره شد. زیر لب زمزمه کرد عجب بی‌ انصافی است… مگر دختر دل ندارد؟ مگر دختر فرزند تو نیست؟
سلیمان با لبخندی که آمیخته با خودخواهی بود، پاسخ داد دختر هم فرزند است، عزیز است، روشنی خانه است. اما باور کن، خانه بی‌ پسر ستون ندارد. مردم هم به مردی می‌ بالند که وارث داشته باشد. اگر میگفتم دختر دوست دارم، تو هرگز این سوال را نمی‌ پرسیدی. ولی همین که گفتم پسر، می‌ بینی که بی‌ تاب شدی.

پ.ن : «این رمان حاوی نکات ارزشمند پیرامون عشق‌های فریبنده و دام‌هایی است که متوجه خواهران می‌گردد.»

رقص سرنوشت
نویسنده: فاطمه سون ارا
قسمت صد و چهل یک
پارت هدیه

صدایش محکم و مغرور بود، طوری که می‌ خواست قانون نانوشته ‌ای را بر دل ماهرخ حک کند. ماهرخ اما در دلش آتشی کوچک حس می‌ کرد؛ نمی‌ خواست باور کند که ارزشش، یا ارزش فرزندش، تنها با پسر بودن سنجیده شود. با این حال لبخندی تلخ زد و چیزی نگفت.
صبح روز بعد، آفتاب نرم از شیشه‌ های کلکین به داخل اطاق نشمین می‌ تابید. ماهرخ روی دوشک نشسته بود و دامن لباسش را مرتب می‌ کرد، خانم بزرگ روی مبل رو به‌ رویش جای گرفته بود. بوی عود در فضا پیچیده بود و سکوتی کوتاه میان‌ شان جریان داشت.
ماهرخ با صدایی آرام، اما کنجکاوانه پرسید خانم بزرگ… شما دوست دارید نواسه‌ تان دختر باشد یا پسر؟
خانم بزرگ لبخند آرامی زد، دست‌ هایش را روی زانو گذاشت و با لحنی که ظاهرش مهربان اما ته‌ اش حساب ‌شده بود گفت دختر و پسر هر دو نعمت خداوند اند، روشنایی این خانه‌ اند… اما اگر پسر باشد، بهتر است.
ماهرخ با دقت به چهرهٔ او نگریست. خانم بزرگ اندکی مکث کرد، قلیان کوچکی را از کنارش برداشت و آهسته پک زد. دود سفید در هوا پیچید و صدایش جدی‌ تر شد و گفت تو هم دعا کن که فرزندت پسر باشد. میدانی چرا؟ چون یک زمان سلیمان، همینقدر که امروز به تو توجه دارد، به حسینه هم داشت. چشمش جز او چیزی نمی‌ دید. اما… هر بار که حسینه دختر به دنیا آورد، فاصله ‌اش از او بیشتر شد. آرام‌ آرام سرد شد، بی‌ حوصله شد… و حالا خودت می‌ بینی، رابطه‌ شان چه شده.
ماهرخ ناخودآگاه سرش را پایین انداخت. دلش فشرده شد. حرف‌ های خانم بزرگ مثل خنجری نرم و آهسته در ذهنش فرو می‌ رفت و یاد حرفهای سلیمان خان افتاد.
خانم بزرگ نگاه نافذی به او انداخت، با لبخندی ظاهراً مادرانه افزود من این را به خاطر خودت می‌ گویم، دخترم. نمی‌ خواهم سرنوشت حسینه را تکرار کنی. اگر خدا پسری به تو بدهد، جایگاهت در دل سلیمان تا همیشه محکم می‌ ماند. مردها… مردها همیشه وارث می‌ خواهند. این را فراموش نکن.
ماهرخ آهسته زمزمه کرد ان‌شاءالله هر چه خیر باشد…
اما دلش آشوب گرفته بود. هر چند لبخند زد، اما کلمات خانم بزرگ همچون باری سنگین بر شانه‌ هایش نشست.
وقتی ماهرخ به اطاقش آمد نگاهش به بافتنی نیمه ‌کاره‌ ای افتاد که شب پیش برای طفل می‌ بافت. دست برد، جاکت کوچک را در آغوش گرفت و پیشانی‌ اش را روی آن گذاشت.
صدای خانم بزرگ هنوز در ذهنش می‌ پیچید اگر پسرت باشد، جایگاهت محکم می‌ ماند… مردها وارث می‌ خواهند…

پ.ن : «این رمان حاوی نکات ارزشمند پیرامون عشق‌های فریبنده و دام‌هایی است که متوجه خواهران می‌گردد.»

رقص سرنوشت
نویسنده: فاطمه سون ارا
قسمت صد و چهل دو
پارت دوم هدیه ❤️

قلبش تندتر میزد. زمزمه کرد یعنی اگر دختر باشد، سلیمان هم از من دلگیر می‌ شود؟ مثل حسینه؟…
اشک در چشمانش جمع شد. یاد نگاه پر شور سلیمان افتاد، وقتی با ذوق جاکت کوچک را در دست گرفته بود و گفته بود امیدوارم پسر باشد، چون وارث می‌ خواهم…
این بار، سخن او و خانم بزرگ در ذهنش یکی شده بود.
ماهرخ نفس عمیقی کشید، اما نفسش به بغض بدل شد. به دلش گفت خدایا… چه کنم؟ دختر یا پسر دست من نیست… من فقط میخواهم طفلم سالم باشد.
با این حال، ترسی مبهم وجودش را فرا گرفته بود. برای اولین بار از آینده نوزادی که در شکمش می‌ رویید هراسید. نه به خاطر خودش، بلکه به خاطر عشقی که میان او و سلیمان بود؛ می‌ ترسید با آمدن یک دختر، آن عشق ترک بخورد، همانگونه که میان سلیمان و حسینه شکسته بود.
بافتنی را به سینه فشرد و اشک‌ هایش بی‌ صدا سرازیر شد.
شب، چراغ ‌های اطاق روشن بود و نور زردشان روی دیوارها سایه‌ هایی نرم و آرام می‌ انداخت. ماهرخ روی تخت نشسته بود نگاهش در سکوت به جایی دور خیره بود که دروازه به آرامی باز شد. سلیمان خان، با خستگی روزانه اما همچنان با همان وقار همیشگی، داخل آمد. بکس دستی ‌اش را روی میز گذاشت، نگاهی پر از مهربانی به سوی ماهرخ انداخت و لبخندی زد که خستگی پشت آن پنهان بود.
آرام گفت سلام ماهرخ جان.
ماهرخ سر بلند کرد و آهسته جواب سلامش را داد.
سلیمان نزدیک آمد، نشست و با صدایی پر از محبت پرسید چرا استراحت نکردی؟ من که گفته بودم دیرتر میایم، تو باید میخوابدی.
ماهرخ لبخندی لرزان بر لب آورد، اما چشم‌ هایش غمگین و پر از پرسش بود. سلیمان دست‌ های او را گرفت، نگاهش را در چشم‌ هایش دوخت و با نگرانی گفت باز هم در فکر هستی؟ در مورد چی فکر می‌ کنی؟
ماهرخ کمی سکوت کرد، لب پایینش را به دندان گرفت و سرانجام با صدایی آهسته پرسید سلیمان… اگر طفل ما دختر باشد، باز هم همینقدر دوستم خواهی داشت؟
سلیمان لحظه‌ ای جا خورد. نگاهش نرم شد، لبخندی آرام بر لب آورد و با تکان سر گفت ماهرخ جان… چرا چنین فکر می‌ کنی؟ اگر دیشب گفتم که پسر می‌ خواهم، به این خاطر بود که سه دختر دارم و دلم می‌ خواهد این بار خداوند پسری عطا کند.
او دستان ماهرخ را محکم‌ تر فشرد و ادامه داد اما اگر دختر باشد هم، باور کن هیچ فرقی برایم نمی‌ کند. او نور چشم من میشود، عزت این خانه میشود. دختر یا پسر، هر چه باشد، فرزند من و توست و همین برایم از همه‌ چیز بالاتر است. دیشب راستش فکرم کمی مغشوش بود. مادرم حرف‌ هایی زد که ذهنم را آشفته ساخت، نمی‌ دانم چرا بی‌ جهت آنطور با تو صحبت کردم.

پ.ن : «این رمان حاوی نکات ارزشمند پیرامون عشق‌های فریبنده و دام‌هایی است که متوجه خواهران می‌گردد.»

ادامه اش فردا شب ان شاءالله

در هر امتحان خیری هست،
که جز الله دیگر کسی آن را نمی داند . . .💔
ان شاءالله که دلتون آروم باشه
و شبتون پر از  یادِ خدا :)🕊🤍

💡@bekhodat1Aeman1d📚

بزن روی علامت سوال و علامت تعجب
و هوش خودتو محک بزن 😍

╠╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╣
╠╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╣
╠╬██╬╬╬████████╬╬╣
╠╬██╬╬╬████████╬╬╣
╠╬██╬╬╬██╬╬╬╬██╬╬╣
╠╬██╬╬╬██╬╬╬╬██╬╬╣
╠╬██╬╬╬╬╬╬╬╬╬██╬╬╣
╠╬██╬╬╬╬╬╬╬╬╬██╬╬╣
╠╬██╬╬╬╬╬╬╬╬██╬╬╬╣
╠╬██╬╬╬╬╬╬╬██╬╬╬╬╣
╠╬██╬╬╬╬╬╬██╬╬╬╬╬╣
╠╬██╬╬╬╬╬╬██╬╬╬╬╬╣
╠╬██╬╬╬╬╬╬██╬╬╬╬╬╣
╠╬██╬╬╬╬╬╬██╬╬╬╬╬╣
╠╬██╬╬╬╬╬╬██╬╬╬╬╬╣
╠╬██╬╬╬╬╬╬██╬╬╬╬╬╣
╠╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╣
╠╬██╬╬╬╬╬╬██╬╬╬╬╬╣
╠╬██╬╬╬╬╬╬██╬╬╬╬╬╣
╠╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╣

سریع وارد شو تا پاکش نکردم😍
❌کپی بنر شرعا حرام❌
.

✰﷽✰

ليستى از پر بازدیدترین و خاصترین کانالهای تلگرامی تقدیم نگاه شما.

❀گـــروه‌ انـــس❀

●••••••••••✯✿✯••••••••••●
@tab_ahlesunnat
@Motakhallefin_channel
●••••••••••✯✿✯••••••••••●

برای عضویت در هر ڪدام از ڪانال ها لطفا روی اسم شان ڪلیڪ نمائید....

             ✨بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيمِ✨
         
🔘✨السـ🌼ــلام علیکم
🔘✨صبحِ تان خوش و عالی❤️
🔘✨امروز تان سراسر موفقیت🤲
🕊✨امروز پنجشنبه

🌻  ۱/ عقرب/۱۴۰۴ شمسی
🌹 ۲۳/ اکتبر/۲۰۲۵میلادی
🌷 ۱/جمادی الاول/۱۴۴۷قمری

💡@bekhodat1Aeman1d📚

زندگی فقط رسیدن به اهداف نیست
زندگی مسیرِ آرامش است

آرامشت را بساز
در راهِ رسیدن‌های بی‌جا نجنگ

گاہ کوتاہ بیا و آرام بگیر
و در خلوتِ خویش چایِ آرامش را
خوش طعم بنوش…
سلام صبح بخیررر

💡@bekhodat1Aeman1d📚