#варонча #гара_цэгла? #sacral_catholic
Ад касцёлу рухаемся ў бок любімай змрочнай прыгажосці - могілак! Але спачатку на шляху трапляецца закінутая вясковая хата. Крыж на невялічкім шпілі падказвае, што дамок гэты насялялі не людзі, а... святы дух.
Пасля Другой сусветнай вайны бальшавікі моцна пашкодзілі касцёл, нават спрабавалі ўзарваць. Толькі ў 1989 годзе жыхары Варончы пабудавалі ля могілак капліцу. У той час улады ўжо дазволілі збірацца на набажэнствы. Адпаведна, пачалася праца па аднаўленні касцёлу.
Як бачым, дух святы пераехаў у новыя (а насамрэч старыя) апартаменты.
Ад касцёлу рухаемся ў бок любімай змрочнай прыгажосці - могілак! Але спачатку на шляху трапляецца закінутая вясковая хата. Крыж на невялічкім шпілі падказвае, што дамок гэты насялялі не людзі, а... святы дух.
Пасля Другой сусветнай вайны бальшавікі моцна пашкодзілі касцёл, нават спрабавалі ўзарваць. Толькі ў 1989 годзе жыхары Варончы пабудавалі ля могілак капліцу. У той час улады ўжо дазволілі збірацца на набажэнствы. Адпаведна, пачалася праца па аднаўленні касцёлу.
Як бачым, дух святы пераехаў у новыя (а насамрэч старыя) апартаменты.
sacral_BY
#варонча #sacral_catholic Наяўнасцю касцёла святой Ганны вёска Варонча абавязана фундацыі апошняга навагародскага ваяводы Юзафа Несялоўскага. Але ж ёсць пытанні па яго датыроўкі. Думка першая: пабудаваны ў 1781 годзе. Думка другая: пабудаваны ў 1808 годзе…
А вось цікавыя здымкі разбуранага касцёла:
1- зроблены ў 1952 годзе;
2,3,4 - 1974 год;
5 - пачатак адбудовы. Верагодна, канец 80-х -пачатак 90-х.
Яшчэ цікавая акалічнасць пра касцёл. Парафіі ў Варончы, Карэлічах ды Міры адмініструюць браты ордэна паўлінаў. Не птушак, вядома. Назва паходзіць ад імя Паўла Фівейскага, які лічыцца першым хрысціянскім манахам-пустэльнікам, а ордэн заснаваны ў ХІІІ стагоддзі ў Вугоршчыне.
1- зроблены ў 1952 годзе;
2,3,4 - 1974 год;
5 - пачатак адбудовы. Верагодна, канец 80-х -пачатак 90-х.
Яшчэ цікавая акалічнасць пра касцёл. Парафіі ў Варончы, Карэлічах ды Міры адмініструюць браты ордэна паўлінаў. Не птушак, вядома. Назва паходзіць ад імя Паўла Фівейскага, які лічыцца першым хрысціянскім манахам-пустэльнікам, а ордэн заснаваны ў ХІІІ стагоддзі ў Вугоршчыне.
Forwarded from Naračanščyna | Нарачанскі край
sacral_BY
Photo
Усіх вітаю! Ёсць даволі важнае заданне, якое мы вырашылі выканаць з камандай нашага канала. А менавіта напісаць зварот у Мядзельскае ЖКГ з просьбай, каб архітэктурная форма "Моё Место" мела надпіс на беларускай мове "Маё Месца". У вас узнікае пытанне: як гэта зрабіць? У наступных радках мы гэта патлумачым:
1) Рэгістрацыя на обращения.бел
2) Пасля рэгістрацыі ўваходзіце ў свой толькі што створаны акаўнт на обращения.бел, шукайце кнопку "подать обращение"
3) Фотаздымак 1,2,3 (абавязкова абіраем усё так, як на фота ў допісе вышэй. Асабістыя дадзеныя пішыце свае).
4) у радок "содержание обращения" упісваеце наступны тэкст:
Паважанае раённае вытворчае ўнітарнае прадпрыемства "Мядзельская жыллёва-камунальная гаспадарка"!
У сувязі з 700-годдзем Мядзела, у горадзе будзе праведзеная рэканструкцыя пляжа. Ілюстрацыі канцэпцыі будучага пляжа былі паказаныя на прэзентацыі Белжылпраекта. Я высока ацэньваю якасць будучага праекта і веру, што ён значна паспрыяе на турыстычнае развіццё горада.
На фота праекта бачна, што на пляжы будзе размешчаная архітэктурная форма з надпісам на рускай мове "Моё Место". Мне хацелася б каб для назвы пляжа выкарысталі беларускую мову і каб надпіс на фотазоне быў "Маё Месца". Я думаю што гэта мэтазгодна, таму што самым адметным і нязменным, што ёсць у Беларусі і ў беларусаў, з’яўляецца беларуская мова. Гэта наша гісторыка-культурная і духоўная спадчына, якую мы абавязаны берагчы згодна арт. 54 Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь. Тым больш што паводле перапісу 2009 года большасць насельніцтва Мядзела (65%) пазначыла што выкарыстоўвае беларускую мову як мову штодзённага ўжытку.
5) у радок "краткое содержание обращения" пішам наступнае: Фатазона на пляжы
6) праходзіце hCaptcha (Пацвярджэнне, што вы чалавек, а не робат).
1) Рэгістрацыя на обращения.бел
2) Пасля рэгістрацыі ўваходзіце ў свой толькі што створаны акаўнт на обращения.бел, шукайце кнопку "подать обращение"
3) Фотаздымак 1,2,3 (абавязкова абіраем усё так, як на фота ў допісе вышэй. Асабістыя дадзеныя пішыце свае).
4) у радок "содержание обращения" упісваеце наступны тэкст:
Паважанае раённае вытворчае ўнітарнае прадпрыемства "Мядзельская жыллёва-камунальная гаспадарка"!
У сувязі з 700-годдзем Мядзела, у горадзе будзе праведзеная рэканструкцыя пляжа. Ілюстрацыі канцэпцыі будучага пляжа былі паказаныя на прэзентацыі Белжылпраекта. Я высока ацэньваю якасць будучага праекта і веру, што ён значна паспрыяе на турыстычнае развіццё горада.
На фота праекта бачна, што на пляжы будзе размешчаная архітэктурная форма з надпісам на рускай мове "Моё Место". Мне хацелася б каб для назвы пляжа выкарысталі беларускую мову і каб надпіс на фотазоне быў "Маё Месца". Я думаю што гэта мэтазгодна, таму што самым адметным і нязменным, што ёсць у Беларусі і ў беларусаў, з’яўляецца беларуская мова. Гэта наша гісторыка-культурная і духоўная спадчына, якую мы абавязаны берагчы згодна арт. 54 Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь. Тым больш што паводле перапісу 2009 года большасць насельніцтва Мядзела (65%) пазначыла што выкарыстоўвае беларускую мову як мову штодзённага ўжытку.
5) у радок "краткое содержание обращения" пішам наступнае: Фатазона на пляжы
6) праходзіце hCaptcha (Пацвярджэнне, што вы чалавек, а не робат).
#варонча #sacral_graveyard #sacral_catholic #sacral_photo
Дзіўна часам назіраць, як у вёсцы на сто-трыста чалавек захоўваюцца шыкоўныя, хоць і занядбаныя помнікі архітэктуры, будоўля якіх некалі каштавала сур’ёзных грошай.
Ну ладна, насамрэч ня вельмі дзіўна, бо лагічна, што некалі гэта былі буйныя цэнтры рамеснай ды сялянскай вытворчасці.
А вось Варонча - 350 жыхароў па дадзеных 2009 году (верагодна, зараз яшчэ менш). Наведваеш могілкі, а там усё дорага-багата. А насельніцтва маёнтка 130 гадоў назад было 115 жыхароў. Мяркуючы па захаванаму кантэнту на могілках - цераз аднаго паважаны шляхціц. Перабольшваю, вядома. Але гэта да таго, што мясцовы некропаль сапраўды ўражвае.
Больш здымкаў у альбоме.
Дзіўна часам назіраць, як у вёсцы на сто-трыста чалавек захоўваюцца шыкоўныя, хоць і занядбаныя помнікі архітэктуры, будоўля якіх некалі каштавала сур’ёзных грошай.
Ну ладна, насамрэч ня вельмі дзіўна, бо лагічна, што некалі гэта былі буйныя цэнтры рамеснай ды сялянскай вытворчасці.
А вось Варонча - 350 жыхароў па дадзеных 2009 году (верагодна, зараз яшчэ менш). Наведваеш могілкі, а там усё дорага-багата. А насельніцтва маёнтка 130 гадоў назад было 115 жыхароў. Мяркуючы па захаванаму кантэнту на могілках - цераз аднаго паважаны шляхціц. Перабольшваю, вядома. Але гэта да таго, што мясцовы некропаль сапраўды ўражвае.
Больш здымкаў у альбоме.
#sacral_data
Калі мяне спытаць (а такія выпадкі здараліся) “які твой любімы пісьменнік?”, адказаць будзе цяжка. Але ж заўсёды ў галаве мільгае Сяргей Пясецкі. Як раз сёння ў яго народзіны.
Нарадзіўся хлопчык у Ляхавічах у 1901 годзе. Пражыў цікавае жыццё, ведаеце. Быў партызанам “Зялёнага дуба”, ваяром Літоўска-Беларускай дывізіі польскага войска, шпіёнам, кантрабандыстам, рабаўніком і наркаманам. Адбываючы 15-гадовы тэрмін у польскай турме, адкрыў пісьменніцкі талент, дзякуючы якому выйшаў трошкі раней на волю. Памёр у Лондане ад сухотаў. Вось гэта жыццё!
Канешне, знаёмства з творчасцю пачалося з кантрабандысцкага “Каханка Вялікай мядзведзіцы”. Было гэта даўно і ўражанні ўжо не такія яскравыя. А вось экшан і драматызм “Менскай трылогіі” пра прафесійных злодзеяў і “Пяты этап” з “Багам ночы роўныя” пра шпіёнскую дзейнасць здарыліся адносна нядаўна. Таму згадкі пра іх дагэтуль трошкі пачашчаюць пульс.
А вы чулі пра спадара Пясецкага? Мо нават нешта чыталі?
Калі мяне спытаць (а такія выпадкі здараліся) “які твой любімы пісьменнік?”, адказаць будзе цяжка. Але ж заўсёды ў галаве мільгае Сяргей Пясецкі. Як раз сёння ў яго народзіны.
Нарадзіўся хлопчык у Ляхавічах у 1901 годзе. Пражыў цікавае жыццё, ведаеце. Быў партызанам “Зялёнага дуба”, ваяром Літоўска-Беларускай дывізіі польскага войска, шпіёнам, кантрабандыстам, рабаўніком і наркаманам. Адбываючы 15-гадовы тэрмін у польскай турме, адкрыў пісьменніцкі талент, дзякуючы якому выйшаў трошкі раней на волю. Памёр у Лондане ад сухотаў. Вось гэта жыццё!
Канешне, знаёмства з творчасцю пачалося з кантрабандысцкага “Каханка Вялікай мядзведзіцы”. Было гэта даўно і ўражанні ўжо не такія яскравыя. А вось экшан і драматызм “Менскай трылогіі” пра прафесійных злодзеяў і “Пяты этап” з “Багам ночы роўныя” пра шпіёнскую дзейнасць здарыліся адносна нядаўна. Таму згадкі пра іх дагэтуль трошкі пачашчаюць пульс.
А вы чулі пра спадара Пясецкага? Мо нават нешта чыталі?