ئەو لەکوێ بزانێ من چەنێک بە شاراوەی سێرم کردوە،

بوونت ئەوکاتە جوان بوو کە دڵم ئەویست،

من دەتوانم بە درێژایی شەو و ڕۆژ بیرت لێ
بکەمەوە، بەڵام کە دەتبینم سەیریشت ناکەم، دەتوانم بەدیار وێنەکانتەوە بگریم، بەڵام نامەت بۆ نەنێرم دەتوانم لە ماڵەوە لە دڵتەنگیدا گیان بدەم، بەڵام لەگەڵت نەیێمە دەرەوە، دەتوانم لە ئیرەیدا بمرم ، بەڵام بە دەنگی بەرز پێبکەنم و نیشانی بدەم کە هیچ گرنگی بەو کەسەی تەنیشت دانیشتووە نادەم، دەتوانم چەندین سەعات بەسەر بەرم لە خوێندنەوەی شعرەکانمان و دروستکردنی سیناریۆ لەگەڵ تۆ لە مێشکمدا ، گوێ لە گۆرانییەکانمان بگرم و تۆ لە تەنیشت خۆمەوە خەیاڵ بکەم، بەڵام کاتێک قسەم لەگەڵ دەکەیت، وا خۆم نیشان بدەم کە تۆ هیچ شوێنێکت لە ژیانمدا نییە، تا دڵنیا نەبم لە تۆ و نیەتت و بیرکردنەوەت دڵنیابە هیچ کام لەمانە دەرنابڕم.

ئەگەر لە دوری تۆ ڕۆح لە گیانم دەربچێت ناهیڵم بزانیت،

بۆچی وا ئاسوودەی شارەکەی تۆ شەوی نیە؟

لەبیرکردنت سەخت نییە بەڵام دڵم نایەوێت،

بیرمە کە یەکەم جار قسەم لەگەڵ کرد هیچ تامەزرۆیەکم بۆت نەبوو وەک چۆن کەسێک لەسەر جادە پرسیاری ناونیشانم لێ دەکات بەو شێوەیە بووی وەلی دوای ماوەیەک ئەوەی چاوەڕێی نەبووم بوو، وەک چۆن لە کۆتا ساتەکانی ژیاندا هەناسە ئەدەی تامەزرۆی تۆزێک ژیان کردنیت ئاوا تامەزرۆی ژیان کردن بووم لەگەڵت ، بەو شێوەیە ئەمویست لەگەڵت بم کە تا کۆتای ژیانم لەگەڵتا بم لەپڕ وەک گۆرانی کەشوهەوای بەهار لەگەڵم گۆڕای، بووی بە ڕۆژێکی سارد کە تا کۆتای ئەو ساردیەی لە دڵم ئەمێنێتەوە وەلی من ئێستاش وەک یەکەم جار کە خۆشم ویستووی یەک بست نەجوڵاوی لەم دڵە بچکۆلانەیەم کە جگە لە تۆ کەسی تێدا نییە و کەسی ناوێت.

ئەگەر کۆتایی خۆمم زانیبا قەت دەستم پێ نەدەکرد،