درسگفتار (حضوری، آنلاین و آفلاین )
فلسفه و الهیات
به‌هدایت مراد فرهادپور
۸ جلسه
از ۶ آبان ۱۴۰۳
یک‌شنبه‌ها: ۱۷ تا ۱۹
درک درست بسیاری از مفاهیم و ایده‌های فلسفی مستلزم بررسی الهیات به ویژه الهیات مسیحی‌ست. در این میان دو مفهوم حقیقت و تاریخْ جایگاه و اهمیت ویژه‌ای می‌یابند. در این دوره قصد داریم برای بررسی شکل‌گیری و تحول این دو مفهوم، با تکیه بر دو کتابِ پانن‌برگ: الهیات تاریخی اثر آلن گالووی، و بنیاد کلی‌گرایی؛ پل قدیس و منطق حقیقت اثر آلن بدیو، پیش برویم. کتاب نخست بیشتر به تاریخ و پیش‌شرط‌های شکل‌گیری آن می‌پردازد و کتاب دوم نیز منطق حقیقت را موضوع خود قرار می‌دهد.
مراد فرهادپور متولد تهران در ۱۳۳۷ متفکر، نویسنده و مترجم است. او از دهه‌ی شصت به این‌سو متون گوناگونی را در حوزه‌ی ادبیات و فلسفه، چه در قالب مقاله در نشریاتی چون راه نو، کیان، آدینه و ارغنون؛ و چه در قالب کتاب چون عقل افسرده، ۱۳۷۸، بادهای غربی، ۱۳۸۲ و پاره‌های فکر، ۱۳۸۸ به رشته‌ی تحریر در آورده است. او همچنین از دهه‌ی هفتاد به این سو توامان به ترجمه و تدریس متونِ فلسفی جریان‌های انتقادی غرب، از آثار متفکرینِ مکتبِ فرانکفورت تا دیگر آثارِ فیلسوفانِ جریان‌ساز چون بَدیو، آگامبن و ژیژک پرداخته است.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
فلسفه و الهیات
به‌هدایت مراد فرهادپور
۸ جلسه
از ۶ آبان ۱۴۰۳
یک‌شنبه‌ها: ۱۷ تا ۱۹
درک درست بسیاری از مفاهیم و ایده‌های فلسفی مستلزم بررسی الهیات به ویژه الهیات مسیحی‌ست. در این میان دو مفهوم حقیقت و تاریخْ جایگاه و اهمیت ویژه‌ای می‌یابند. در این دوره قصد داریم برای بررسی شکل‌گیری و تحول این دو مفهوم، با تکیه بر دو کتابِ پانن‌برگ: الهیات تاریخی اثر آلن گالووی، و بنیاد کلی‌گرایی؛ پل قدیس و منطق حقیقت اثر آلن بدیو، پیش برویم. کتاب نخست بیشتر به تاریخ و پیش‌شرط‌های شکل‌گیری آن می‌پردازد و کتاب دوم نیز منطق حقیقت را موضوع خود قرار می‌دهد.
مراد فرهادپور متولد تهران در ۱۳۳۷ متفکر، نویسنده و مترجم است. او از دهه‌ی شصت به این‌سو متون گوناگونی را در حوزه‌ی ادبیات و فلسفه، چه در قالب مقاله در نشریاتی چون راه نو، کیان، آدینه و ارغنون؛ و چه در قالب کتاب چون عقل افسرده، ۱۳۷۸، بادهای غربی، ۱۳۸۲ و پاره‌های فکر، ۱۳۸۸ به رشته‌ی تحریر در آورده است. او همچنین از دهه‌ی هفتاد به این سو توامان به ترجمه و تدریس متونِ فلسفی جریان‌های انتقادی غرب، از آثار متفکرینِ مکتبِ فرانکفورت تا دیگر آثارِ فیلسوفانِ جریان‌ساز چون بَدیو، آگامبن و ژیژک پرداخته است.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
Telegram
Bidar
School for art and literature
www.bidar.school
www.bidar.school
درسگفتار (آفلاین)
(آنتی)مدرنیستم یا جادو به مثابه فرم؛
بوطیقای سینمای آندری تارکوفسکی
به‌هدایت صالح نجفی
۴ جلسه
@bidarschool
@bidarcourses
(آنتی)مدرنیستم یا جادو به مثابه فرم؛
بوطیقای سینمای آندری تارکوفسکی
به‌هدایت صالح نجفی
۴ جلسه
@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتار (آفلاین)
(آنتی)مدرنیستم یا جادو به مثابه فرم؛
بوطیقای سینمای آندری تارکوفسکی
به‌هدایت صالح نجفی
۴ جلسه
در فیلم‌های تارکُفسکی جادو هست. کمتر کسی در این زمینه تردید دارد. اما این جادو از کجا سرچشمه می‌گیرد؟ از تصویرهای زنده‌ی جاندار و به‌یادماندنی تک‌تکِ فیلم‌هایش؟ از جنبه‌های مرموز و سرّی آنها؟ از افاضات فلسفیِ شخصیت‌هایش؟ از مضمون‌های متافیزیکی فیلم‌هایش؟ در فیلم‌های تارکفسکی باید به دنبال چه گشت؟ در فیلم‌های بزرگ‌ترین فیلم‌ساز تاریخ سینمای شوروی در نیمه‌ی دوم قرن بیستم چه چیز هست که این منتقد سرسخت دنیای پول‌زده و تکنولوژی‌زده‌ی مدرن را هنرمندِ مدرنیستی رادیکال ساخته است؟
شاید بتوان گفت «دیدنِ» فیلم‌های تارکفسکی و نه فقط نگاه کردن و تفسیر و کشفِ معانی «پنهان» آنها هنوز چنانکه باید و شاید آغاز نشده است. از این منظر یکی از مهم‌ترین اتفاق‌ها در دنیای انگلیسی‌زبان و قلمرو فیلم‌پژوهی انتشار کتاب عالی و کم‌همتای تامس رِدوود در سال 2010 بوده است: بوطیقای سینمای آندری تارکُفسکی. ردوود معتقد است هیچ یک از عنصرهای نام‌برده و حتی جمع این عنصرها نیست که سینمای او را پدیده‌ای چنین شگفت‌انگیز در تاریخ سینمای مدرن کرده است. نه. آنچه مهم است نحوه‌ی ارتباط این عنصرها با هم است: راز گیراییِ پایان‌ناپذیرِ فیلم‌های تارکفسکی را باید در «فُرمِ» آنها بازجُست.
سینمای تارکفسکی بوطیقای بی‌نظیری دارد که بر مبنای شکل فعالانه‌ای از تماشای کارهایش قوام یافته است. به اعتقاد ردوود، این بوطیقا در چهار فیلم آخر او به حد کمال می‌رسند. به فیلم‌های قبلی او باید به چشم تمرین‌هایی برای رسیدن به این بوطیقا نگریست. پروژه‌ی مدرنیستی آندری به معنای واقعی با فیلم آینه کلید می‌خورد، فیلمی با زیباشناسی رادیکالی مدرنیستی که از کنار هم نهادن جمیع تصویرهای قابل تصور در سینما شکل گرفته است: رؤیاها و کابوس‌ها و خاطره‌ها و خواهش‌ها و شاید از همه مهم‌تر آرشیوها. این غریب‌ترین و زیباترین کلاژ سینمایی مدرن به هزارتویی می‌ماند که هر بار می‌توان در آن از نو راه خود را گم کرد، به رؤیایی می‌مانَد که بارها می‌توانش دید و هر بار از منظری نو تعبیرش کرد ...
دنیای استاکر بر حسب ظاهر زمین تا آسمان با دنیای آینه فرق می‌کند. گستره‌ی زمانی تصویرهایی که در آینه می‌بینیم دوره‌ای چهل‌ساله را دربرمی‌گیرد و مکان‌هایی که در فیلم می‌بینیم چنان متنوع‌اند که گویی حرکت در دنیای فیلم از منطق رؤیا دیدن پیروی می‌کند — زمان رویدادهای استاکر بی‌اندازه کوتاه‌تر و فشرده‌تر و شمار شخصیت‌ها بس محدودتر و مکان‌هایی که می‌بینیم بس معدود ... اما مؤلفه‌های سبکی-بوطیقایی در دو فیلم همسان است. کشف این همسانی در گروِ «خواندنِ» دو فیلم است.
تامس ردوود روی ناهمخوانی‌ها و ناپیوستگی‌ها و جابجایی‌های ظریفی در چهار فیلم آخر تارکُفسکی انگشت می‌گذارد که پیش از او کمتر نقدنویس و فیلم‌پژوهی به آنها نظر کرده بود. تارکفسکی‌بازها معمولاً در کارهای او به دنبال رگه‌های معنوی و روحانی و عرفانی می‌گردند و هر فیلم او را بیانیه‌ای در مذمت و محکومیت دنیای هبوط‌کرده‌ی مدرن می‌خوانند و جستجوی مدام مضمون‌ها و غوطه‌خوردن در بحر محتوای فیلم‌ها باعث شده است از دیدن بازی‌های مدرنیستی یکی از خلاق‌ترین و بازیگوش‌ترین فیلم‌سازان تاریخ سینمای مدرن ناتوان بمانند. ردوود می‌گوید فیلم‌های تارکفسکی یکی پس از دیگری پیچیده‌تر و نامفهوم‌تر می‌شدند. اعتراف می‌کند که توان فهم دو فیلم آخر استاد روسی را ندارد.
تارکفسکی تماشاگر را دعوت می‌کند به مشارکت در بازی‌های ظریفی که برای قوام بخشیدن به فُرم کارهایش ترتیب می‌دهد. او می‌گفت، «در حرفه‌ی ما همه‌چیز بسته به این است که روایت خود را تا چه حد جالب توجه گردانیم». تارکفسکی یکی از خلاق‌ترین قصه‌گویان تاریخ سینما است و این نکته راه به هسته‌ی فلسفی-سیاسیِ فیلم‌های او می‌برد: اگر با مصطلحات کانتی سخن بگوییم، هر یک از فیلم‌های او کوششی است برای وا-ساختنِ «فرم‌های محضِ ادراک»، یعنی زمان و مکان — این واسازی در قاموس تارکفسکی «پیکرتراشی در زمان» نامیده می‌شود: فضا در کارهای او از طریق حرکت‌های پیچیده در مکان به هوای تراشیدنِ پیکره‌های زمانی ساخته می‌شود.
در این دوره می‌کوشیم به یاری کتاب عالی تامس ردوود چهار فیلم آخر تارکُفسکی را وابینیم و بازخوانیم — ردوود معتقد است فرمان مطلقِ فیلم‌های تارکُفسکی این است: «بیدار بمان»
۱-آینه- می‌توانم حرف بزنم!
۲.استاکر- منطقه منطقه است و بس
۳.نُستالگیا- میان سود و زیان
۴.قربانی- همه‌چیز فرو می‌پاشد
درباره مدرس👇
(آنتی)مدرنیستم یا جادو به مثابه فرم؛
بوطیقای سینمای آندری تارکوفسکی
به‌هدایت صالح نجفی
۴ جلسه
در فیلم‌های تارکُفسکی جادو هست. کمتر کسی در این زمینه تردید دارد. اما این جادو از کجا سرچشمه می‌گیرد؟ از تصویرهای زنده‌ی جاندار و به‌یادماندنی تک‌تکِ فیلم‌هایش؟ از جنبه‌های مرموز و سرّی آنها؟ از افاضات فلسفیِ شخصیت‌هایش؟ از مضمون‌های متافیزیکی فیلم‌هایش؟ در فیلم‌های تارکفسکی باید به دنبال چه گشت؟ در فیلم‌های بزرگ‌ترین فیلم‌ساز تاریخ سینمای شوروی در نیمه‌ی دوم قرن بیستم چه چیز هست که این منتقد سرسخت دنیای پول‌زده و تکنولوژی‌زده‌ی مدرن را هنرمندِ مدرنیستی رادیکال ساخته است؟
شاید بتوان گفت «دیدنِ» فیلم‌های تارکفسکی و نه فقط نگاه کردن و تفسیر و کشفِ معانی «پنهان» آنها هنوز چنانکه باید و شاید آغاز نشده است. از این منظر یکی از مهم‌ترین اتفاق‌ها در دنیای انگلیسی‌زبان و قلمرو فیلم‌پژوهی انتشار کتاب عالی و کم‌همتای تامس رِدوود در سال 2010 بوده است: بوطیقای سینمای آندری تارکُفسکی. ردوود معتقد است هیچ یک از عنصرهای نام‌برده و حتی جمع این عنصرها نیست که سینمای او را پدیده‌ای چنین شگفت‌انگیز در تاریخ سینمای مدرن کرده است. نه. آنچه مهم است نحوه‌ی ارتباط این عنصرها با هم است: راز گیراییِ پایان‌ناپذیرِ فیلم‌های تارکفسکی را باید در «فُرمِ» آنها بازجُست.
سینمای تارکفسکی بوطیقای بی‌نظیری دارد که بر مبنای شکل فعالانه‌ای از تماشای کارهایش قوام یافته است. به اعتقاد ردوود، این بوطیقا در چهار فیلم آخر او به حد کمال می‌رسند. به فیلم‌های قبلی او باید به چشم تمرین‌هایی برای رسیدن به این بوطیقا نگریست. پروژه‌ی مدرنیستی آندری به معنای واقعی با فیلم آینه کلید می‌خورد، فیلمی با زیباشناسی رادیکالی مدرنیستی که از کنار هم نهادن جمیع تصویرهای قابل تصور در سینما شکل گرفته است: رؤیاها و کابوس‌ها و خاطره‌ها و خواهش‌ها و شاید از همه مهم‌تر آرشیوها. این غریب‌ترین و زیباترین کلاژ سینمایی مدرن به هزارتویی می‌ماند که هر بار می‌توان در آن از نو راه خود را گم کرد، به رؤیایی می‌مانَد که بارها می‌توانش دید و هر بار از منظری نو تعبیرش کرد ...
دنیای استاکر بر حسب ظاهر زمین تا آسمان با دنیای آینه فرق می‌کند. گستره‌ی زمانی تصویرهایی که در آینه می‌بینیم دوره‌ای چهل‌ساله را دربرمی‌گیرد و مکان‌هایی که در فیلم می‌بینیم چنان متنوع‌اند که گویی حرکت در دنیای فیلم از منطق رؤیا دیدن پیروی می‌کند — زمان رویدادهای استاکر بی‌اندازه کوتاه‌تر و فشرده‌تر و شمار شخصیت‌ها بس محدودتر و مکان‌هایی که می‌بینیم بس معدود ... اما مؤلفه‌های سبکی-بوطیقایی در دو فیلم همسان است. کشف این همسانی در گروِ «خواندنِ» دو فیلم است.
تامس ردوود روی ناهمخوانی‌ها و ناپیوستگی‌ها و جابجایی‌های ظریفی در چهار فیلم آخر تارکُفسکی انگشت می‌گذارد که پیش از او کمتر نقدنویس و فیلم‌پژوهی به آنها نظر کرده بود. تارکفسکی‌بازها معمولاً در کارهای او به دنبال رگه‌های معنوی و روحانی و عرفانی می‌گردند و هر فیلم او را بیانیه‌ای در مذمت و محکومیت دنیای هبوط‌کرده‌ی مدرن می‌خوانند و جستجوی مدام مضمون‌ها و غوطه‌خوردن در بحر محتوای فیلم‌ها باعث شده است از دیدن بازی‌های مدرنیستی یکی از خلاق‌ترین و بازیگوش‌ترین فیلم‌سازان تاریخ سینمای مدرن ناتوان بمانند. ردوود می‌گوید فیلم‌های تارکفسکی یکی پس از دیگری پیچیده‌تر و نامفهوم‌تر می‌شدند. اعتراف می‌کند که توان فهم دو فیلم آخر استاد روسی را ندارد.
تارکفسکی تماشاگر را دعوت می‌کند به مشارکت در بازی‌های ظریفی که برای قوام بخشیدن به فُرم کارهایش ترتیب می‌دهد. او می‌گفت، «در حرفه‌ی ما همه‌چیز بسته به این است که روایت خود را تا چه حد جالب توجه گردانیم». تارکفسکی یکی از خلاق‌ترین قصه‌گویان تاریخ سینما است و این نکته راه به هسته‌ی فلسفی-سیاسیِ فیلم‌های او می‌برد: اگر با مصطلحات کانتی سخن بگوییم، هر یک از فیلم‌های او کوششی است برای وا-ساختنِ «فرم‌های محضِ ادراک»، یعنی زمان و مکان — این واسازی در قاموس تارکفسکی «پیکرتراشی در زمان» نامیده می‌شود: فضا در کارهای او از طریق حرکت‌های پیچیده در مکان به هوای تراشیدنِ پیکره‌های زمانی ساخته می‌شود.
در این دوره می‌کوشیم به یاری کتاب عالی تامس ردوود چهار فیلم آخر تارکُفسکی را وابینیم و بازخوانیم — ردوود معتقد است فرمان مطلقِ فیلم‌های تارکُفسکی این است: «بیدار بمان»
۱-آینه- می‌توانم حرف بزنم!
۲.استاکر- منطقه منطقه است و بس
۳.نُستالگیا- میان سود و زیان
۴.قربانی- همه‌چیز فرو می‌پاشد
درباره مدرس👇
صالح نجفی متولد تهران در ۱۳۵۴، فارغ التحصیل رشته‌ی معماری از دانشکده‌ی هنرهای زیبا و ادبیات فارسی از پژوهشگاه علوم انسانی است. او از سال ۱۳۸۳ کار ترجمه و تالیفِ متون گوناگونی را در حوزه‌ی فلسفه، سینما و هنر آغاز کرده است و در حال حاضر ترجمه‌ی آثار سورن کیرکگور را در دست دارد. او از سال ۱۳۹۰ در دانشکده‌ی هنرهای زیبا، دانشگاه هنر و موسسه‌ی پرسش به تدریس تاریخ فلسفه و نقد اشتغال داشته است. صالح نجفی در دو مجموعه کتاب به نام‌های فیلم به مثابه‌ی فلسفه ، ۱۳۹۶ و عشق در سینما، ۱۳۹۷، نوعی دیگر از تأمل در سینما و متفاوت از نقد فیلم را پیشنهاد می‌کند؛ رویکردی که تلاش دارد فیلم را در جهانِ وسیع‌تری که احاطه‌اش کرده است، چون متنی فلسفی بخواند.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتار (آفلاین)
آرمان ارتباط کامل در عصر اطلاعات:
وسوسه‌ی ذوب شدن در دیگری
به‌هدایت جواد گنجی
۴ جلسه
@bidarschool
@bidarcourses
آرمان ارتباط کامل در عصر اطلاعات:
وسوسه‌ی ذوب شدن در دیگری
به‌هدایت جواد گنجی
۴ جلسه
@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتار (آفلاین)
آرمان ارتباط کامل در عصر اطلاعات:
وسوسه‌ی ذوب شدن در دیگری
به‌هدایت جواد گنجی
۴ جلسه
ژاک لاکان می‌گوید «وقتی کسی محض خاطر حرف‌زدن حرف می‌زند عالی‌ترین و بدیع ترین حقیقت‌ها را بر زبان می‌آورد. اما اگر او بخواهد درباره چیزی مشخص سخن بگوید زبان بوالهوس مجبورش می‌کند مسخره‌ترین و مغشوش‌ترین حرف‌ها را بزند. این همچنین علت نفرتی است که بسیاری از افراد جدی نسبت به زبان حس می‌کنند. آنها متوجه آزارنده بودن زبان می‌شوند اما متوجه نمی‌شوند آن وراجی‌های بیهوده‌ای که به سخره‌اش می‌گیرند جنبه به غایت جدی زبان است.»
واقعاً چگونه ممکن است محض خاطر حرف‌زدن و بی هیچ فایده‌ای حرف زد و با این‌حال تأثیری عملی ایجاد کرد. تأکید جملاتی از این دست که در آثار لاکان فراوان یافت می‌شود آن جنبه‌ای از زبان است که معطوف به توصیف و تبیین پدیده‌ها، اطلاعات، خطاب قراردادن دیگران و سخن‌گفتن درباره‌ی اشیاء و امور نیست. تمرکز بر این جنبه از زبان، که غالباً بی‌اهمیت و حاشیه‌ای شمرده می‌شود، کمک می‌کند به فهم این واقعیت که ما عامل و صاحب کلام نیستیم و نمی‌توانیم نیت‌ها و خواسته‌های خود را به دیگران انتقال دهیم و حقیقت میل خویش را به تمامی بر زبان آوریم. حقیقت از اساس نیم‌گفته است و نصفه‌نیمه بیان می‌شود. گوینده‌ی کلام نمی‌تواند ارباب سخن شود و افسار آن را در دست گیرد. او هرگز نمی‌تواند علت و منشأ کلام باشد و دایره‌ی معنا را ببندد. معنا همواره ناکامل و بی‌ثبات می‌ماند. از این لحاظ، آنچه «ارتباط» می‌نامیم همواره یک شکست است و در واقع باید هم چنین باشد. سویه‌ی خلاق کلام وابسته به همین شکست است.
محور بحث‌های ما در این دوره موضوع «ارتباط» و «معنا» است که از منظر روانکاوی فروید و لاکان، و با نیم‌نگاهی به برخی نظریات فلسفی و جامعه‌شناختی مرتبط به موضوع بحث، بررسی می‌شوند. می‌کوشیم به پرسش‌هایی از این قبیل پاسخ دهیم: چرا اصلاً حرف می‌زنیم؟ وقتی حرف می‌زنیم عملاً چه اتفاقی می‌افتد؟ زبان چطور مثل یک خوره به جان ما می‌افتد و لذت و درد می‌آفریند؟ کلام چگونه بر چیزهای غیرکلامی اثر می‌گذارد و چگونه با واقعیت مرتبط می‌شود؟ معنا چگونه شکل می‌گیرد و بی‌معنایی چه نسبتی با معنا دارد؟ انتقال معنا چگونه میسر می‌شود و زمینه‌های اجتماعی و سیاسی ارتباط چیست؟ مسأله‌ی ارتباط در عصر اطلاعات چه صورتی به خود گرفته است؟
جواد گنجی متولد سال ۱۳۵۶ و فارغ‌التحصیلِ جامعه‌شناسی است. عمده‌ی فعالیت‌های او بر پژوهش و ترجمه در حوزه‌ی روانکاوی و فلسفه به ویژه بر روانکاوی فرویدی-لاکانی متمرکز است. از آثار و ترجمه‌های او می‌توان به همکاری با فصلنامه ارغنون و مجموعه کتاب‌های رخداد، کتاب «گئورگ زیمل» اثر دیوید فریزبی، کتاب «جامعه‌شناسی معرفت و آگاهی‌اش؛ نقد مکتب فرانکفورت از جامعه‌شناسی معرفت»، کتاب «کین‌توزی» اثر ماکس شلر، کتاب «بازگشت امر سیاسی» اثر شانتال موف و کتاب «فلسفه‌ی پول» اثر گئورگ زیمل اشاره کرد. او در دهه‌ی گذشته و در زمینه‌ی تدریس، درسگفتارهای بسیاری را در مؤسسه‌ی پرسش ارائه کرده است.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
آرمان ارتباط کامل در عصر اطلاعات:
وسوسه‌ی ذوب شدن در دیگری
به‌هدایت جواد گنجی
۴ جلسه
ژاک لاکان می‌گوید «وقتی کسی محض خاطر حرف‌زدن حرف می‌زند عالی‌ترین و بدیع ترین حقیقت‌ها را بر زبان می‌آورد. اما اگر او بخواهد درباره چیزی مشخص سخن بگوید زبان بوالهوس مجبورش می‌کند مسخره‌ترین و مغشوش‌ترین حرف‌ها را بزند. این همچنین علت نفرتی است که بسیاری از افراد جدی نسبت به زبان حس می‌کنند. آنها متوجه آزارنده بودن زبان می‌شوند اما متوجه نمی‌شوند آن وراجی‌های بیهوده‌ای که به سخره‌اش می‌گیرند جنبه به غایت جدی زبان است.»
واقعاً چگونه ممکن است محض خاطر حرف‌زدن و بی هیچ فایده‌ای حرف زد و با این‌حال تأثیری عملی ایجاد کرد. تأکید جملاتی از این دست که در آثار لاکان فراوان یافت می‌شود آن جنبه‌ای از زبان است که معطوف به توصیف و تبیین پدیده‌ها، اطلاعات، خطاب قراردادن دیگران و سخن‌گفتن درباره‌ی اشیاء و امور نیست. تمرکز بر این جنبه از زبان، که غالباً بی‌اهمیت و حاشیه‌ای شمرده می‌شود، کمک می‌کند به فهم این واقعیت که ما عامل و صاحب کلام نیستیم و نمی‌توانیم نیت‌ها و خواسته‌های خود را به دیگران انتقال دهیم و حقیقت میل خویش را به تمامی بر زبان آوریم. حقیقت از اساس نیم‌گفته است و نصفه‌نیمه بیان می‌شود. گوینده‌ی کلام نمی‌تواند ارباب سخن شود و افسار آن را در دست گیرد. او هرگز نمی‌تواند علت و منشأ کلام باشد و دایره‌ی معنا را ببندد. معنا همواره ناکامل و بی‌ثبات می‌ماند. از این لحاظ، آنچه «ارتباط» می‌نامیم همواره یک شکست است و در واقع باید هم چنین باشد. سویه‌ی خلاق کلام وابسته به همین شکست است.
محور بحث‌های ما در این دوره موضوع «ارتباط» و «معنا» است که از منظر روانکاوی فروید و لاکان، و با نیم‌نگاهی به برخی نظریات فلسفی و جامعه‌شناختی مرتبط به موضوع بحث، بررسی می‌شوند. می‌کوشیم به پرسش‌هایی از این قبیل پاسخ دهیم: چرا اصلاً حرف می‌زنیم؟ وقتی حرف می‌زنیم عملاً چه اتفاقی می‌افتد؟ زبان چطور مثل یک خوره به جان ما می‌افتد و لذت و درد می‌آفریند؟ کلام چگونه بر چیزهای غیرکلامی اثر می‌گذارد و چگونه با واقعیت مرتبط می‌شود؟ معنا چگونه شکل می‌گیرد و بی‌معنایی چه نسبتی با معنا دارد؟ انتقال معنا چگونه میسر می‌شود و زمینه‌های اجتماعی و سیاسی ارتباط چیست؟ مسأله‌ی ارتباط در عصر اطلاعات چه صورتی به خود گرفته است؟
جواد گنجی متولد سال ۱۳۵۶ و فارغ‌التحصیلِ جامعه‌شناسی است. عمده‌ی فعالیت‌های او بر پژوهش و ترجمه در حوزه‌ی روانکاوی و فلسفه به ویژه بر روانکاوی فرویدی-لاکانی متمرکز است. از آثار و ترجمه‌های او می‌توان به همکاری با فصلنامه ارغنون و مجموعه کتاب‌های رخداد، کتاب «گئورگ زیمل» اثر دیوید فریزبی، کتاب «جامعه‌شناسی معرفت و آگاهی‌اش؛ نقد مکتب فرانکفورت از جامعه‌شناسی معرفت»، کتاب «کین‌توزی» اثر ماکس شلر، کتاب «بازگشت امر سیاسی» اثر شانتال موف و کتاب «فلسفه‌ی پول» اثر گئورگ زیمل اشاره کرد. او در دهه‌ی گذشته و در زمینه‌ی تدریس، درسگفتارهای بسیاری را در مؤسسه‌ی پرسش ارائه کرده است.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
Telegram
Bidar
School for art and literature
www.bidar.school
www.bidar.school
*کتاب‌خوانی در ۳ جلسه حضوری و آنلاین
شنبه‌های ۱۹، ۲۶ آبان و ۳ آذر
ساعت ۱۵:۳۰ تا ۱۷:۳۰
گرداننده: شهره شفیعی
درباره‌ی کتاب:
کتاب کارگران بی‌طبقه به بررسی توان چانه‌زنی کارگران در ایران پس از انقلاب می‌پردازد. برای نیل به این مقصود از نظریه‌ی مصالحه و منازعه‌ی طبقاتی اریک‌اولین‌رایت، جامعه‌شناس آمریکایی، و برداشت بورلی سیلور از آن استفاده شده است. علیرضا خیراللهی، نویسنده‌ی کتاب کوشیده است عوامل کاهش توان چانه‌زنی طبقه‌ی کارگر در ایران را استخراج کرده و هر کدام را به تفصیل، به کمک تاریخچه‌ی حقوقی و داده‌های آماری در زمینه‌ای تاریخی، توضیح دهد تا نقش تجربی این عوامل در کاهش توان چانه‌زنی کارگران مشخص شود.
* کارگران بی‌طبقه (توان چانه‌زنی کارگران در ایران پس از انقلاب )
نویسنده: علیرضا خیراللهی
ناشر :آگاه
اطلاعات بیشتر 👇
شنبه‌های ۱۹، ۲۶ آبان و ۳ آذر
ساعت ۱۵:۳۰ تا ۱۷:۳۰
گرداننده: شهره شفیعی
درباره‌ی کتاب:
کتاب کارگران بی‌طبقه به بررسی توان چانه‌زنی کارگران در ایران پس از انقلاب می‌پردازد. برای نیل به این مقصود از نظریه‌ی مصالحه و منازعه‌ی طبقاتی اریک‌اولین‌رایت، جامعه‌شناس آمریکایی، و برداشت بورلی سیلور از آن استفاده شده است. علیرضا خیراللهی، نویسنده‌ی کتاب کوشیده است عوامل کاهش توان چانه‌زنی طبقه‌ی کارگر در ایران را استخراج کرده و هر کدام را به تفصیل، به کمک تاریخچه‌ی حقوقی و داده‌های آماری در زمینه‌ای تاریخی، توضیح دهد تا نقش تجربی این عوامل در کاهش توان چانه‌زنی کارگران مشخص شود.
* کارگران بی‌طبقه (توان چانه‌زنی کارگران در ایران پس از انقلاب )
نویسنده: علیرضا خیراللهی
ناشر :آگاه
اطلاعات بیشتر 👇
تشکل‌زدایی از نیروی‌کار، موقتی‌سازی روابط کاری، مستثنی‌سازی کارگران از شمول قانون کار، ظهور شرکت‌های پیمان‌‌کاری تأمین نیروی انسانی بازار کار و پایین‌بودن سطح دستمزدها از جمله عواملی هستند که به بی‌ثبات‌سازی نیروی کار و کاهش قدرت ساختاری و سازمانی کارگران ایرانی منجر شده‌است. انتخاب مفهوم «بی‌طبقه» برای توصیف وضعیت کارگران ایرانی در عنوان کتاب که ناظر بر وجه سیاسی آن بوده، نقطه‌ی عطف تحولات حوزه‌ی کار در ایران امروز را نشانه می‌گیرد و میان عوامل موثر در شکل‌گیری آن پیوند برقرار می‌سازد.
درباره‌ی نویسنده:
علیرضا خیراللهی، نویسنده‌ی کتاب، آن را از رساله دکتری خود با عنوان «تحول توان چانه‌زنی کارگران در ایران پس از انقلاب» استخراج کرده است. این رساله در دانشگاه علامه‌طباطبایی دفاع شده است.
درباره‌ی گرداننده:
شهره شفیعی دانشجوی دکتری رشته‌ی جامعه‌شناسی سیاسی از دانشگاه تربیت مدرس است. او پیش‌تر و در دوره کارشناسی ارشد با مطالعه‌ی موردی اسنپ به بررسی بی‌ثبا‌ت‌کاری و انباشت انعطاف‌پذیر سرمایه در ایران پرداخته و به حوزه‌ی تحولات کار در ایران علاقه‌مند است.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
درباره‌ی نویسنده:
علیرضا خیراللهی، نویسنده‌ی کتاب، آن را از رساله دکتری خود با عنوان «تحول توان چانه‌زنی کارگران در ایران پس از انقلاب» استخراج کرده است. این رساله در دانشگاه علامه‌طباطبایی دفاع شده است.
درباره‌ی گرداننده:
شهره شفیعی دانشجوی دکتری رشته‌ی جامعه‌شناسی سیاسی از دانشگاه تربیت مدرس است. او پیش‌تر و در دوره کارشناسی ارشد با مطالعه‌ی موردی اسنپ به بررسی بی‌ثبا‌ت‌کاری و انباشت انعطاف‌پذیر سرمایه در ایران پرداخته و به حوزه‌ی تحولات کار در ایران علاقه‌مند است.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتار (آفلاین )
اندیشیدن به امر معمولی؛
رمان‌ها چگونه فکر می‌کنند؟
به‌هدایت کاوان محمدپور
۴ جلسه
@bidarschool
@bidarcourses
اندیشیدن به امر معمولی؛
رمان‌ها چگونه فکر می‌کنند؟
به‌هدایت کاوان محمدپور
۴ جلسه
@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتار (آفلاین )
اندیشیدن به امر معمولی؛
رمان‌ها چگونه فکر می‌کنند؟
به‌هدایت کاوان محمدپور
۴ جلسه
تفاوت بین ژانرهای ادبی را می‌توان در نسبت‌شان با «واقعیت» سنجید. اینکه ژانرها چگونه واقعیت را به تصویر می‌کشند و برای ارائه جزئیات آن از چه عناصر و تمهیداتی سود می‌گیرند، به میزان قابل توجهی اختلاف بین ژانرها را روشن می‌کند. این نسبت چنان اثر ادبی را به خود مشغول می‌دارد که علاوه بر تفاوت مابین ژانرها، می‌تواند هر ژانر مشخصی را هم دست خوش تغییر قرار دهد. وجود سبک‌های متعدد ادبی، تغییرات فرمال در تاریخ ادبیات، ظهور و افول مکاتب ادبی و در نهایت تغییر نگرش ما نسبت به ادبیات، صورت‌بندی جدیدی از واقعیت ارائه می‌دهد.
گونه‌ی «رمان» از همان سپیده‌دمان ظهور خود، همیشه واقعیت را به انحاء مختلف در پس اندیشهی خود داشته است. رئالیسم صوریِ رمان مدعی است نه تنها می‌تواند «واقعیت معاصر» را بهتر از «نظریه‌های انتزاعی» بازنمایی کند، بلکه به دلیل صیرورت و عدم ثباتی که در ذات خود دارد بهتر از هر ژانر دیگری می‌تواند درکی چندجانبه از واقعیت ارائه دهد؛ امکانِ بازنمایی واقعیت در ادبیات تنها محدود به «واقعیت موجود، تجربه شده و عینیت یافته» نیست. رمان، واقعیت را در کلیت خود -آنچه هست و آنچه می‌تواند باشد- معنا می‌کند، بنابراین همیشه «مازادی از واقعیت موجود» را در خود دارد.
سیر تحول درک واقعیت را بهتر است از یونان باستان و با تکیه بر فروپاشی گونه‌های برتر ادبی-حماسه و تراژدی- و همچنین شرایط ظهور «رمان مدرن» در اوایل سده‌ی هفدهم بررسی کرد. اکثر نظریه‌پردازان معتقدند متون منثوری که بعد از افول گونه‌های حماسه و تراژدی در یونان ظهور کرد نوعی «رمان باستان» را به‌وجود آورد که بیشتر از گونه‌های دیگر به واقعیت ملموس، تجربه شده و قابل تجربه نزدیک بود. این گونه‌های جدید با عناوین مختلفی چون سلحشورنامه‌ها و ماجراجویی‌ها در تاریخ ادبیات شناخته می‌شوند.
رمان «دُن‌کیشوت» که عموماً عنوان اولین رمان تاریخ را با خود یدک می‌کشد، به‌زعم نظریه‌پردازانی چون میخاییل باختین تنها جامع‌ترین شکل از گونه‌ی ادبی رمان تا آن دوران است نه اولین آن. این پیشگامی را حتی در واژه انگلیسی Novel (رمان) نیز می‌توان شاهد بود. این واژه در اوایل قرن شانزدهم، یعنی قبل از نوشته‌های دانیل دفو، ریچاردسون و فیلدینگ -اولین نویسندگان رمان بریتانیایی- از زبان‌های لاتین به زبان انگلیسی راه یافت، و تنها در اواخر قرن هجدهم بود که به اصطلاحی رایج در زبان انگلیسی بدل شد؛ اصطلاحی که تقریباً همزمان با رایج شدن «رئالیسم» در نقد هنر بود.
از آنجایی که ژانرهای روایی دوران باستان و نیز گونه‌های پارودی که بعد از فروپاشی آنها در یونان و روم به منصه ظهور رسیدند، مصادیقی به عنوان ادبیات برتر در تاریخ خاورمیانه ندارند، مقایسه و کشف تفاوت‌های رمان با انواع روایی گذشته برای ما دشوار است. شاید به همین دلیل است که هنوز نزد ما تحلیل رمان، محدود به روایت‌شناسی، مضمون‌شناسی و سبک‌شناسی سنتی از سروانتس به بعد است، یعنی کمتر به تفاوت‌های رمانِ سروانتس با دیگر انواع متون روایی قبل از آن می‌پردازیم. این درحالی ست که گونه‌ی رمان در تقابل و تفاوت با ژانرهای روایی باستان معنا پیدا می‌کند و تنها از طریق شناخت و سنجش با همان ژانرهاست که می‌توان درک بهتری از آن حاصل کرد.
همین محدودانگاری پژوهشی موجب شده بعضاً هر «متن مثنور طولانی» به عنوان «رمان» در فضای عمومی مطرح شود، درحالی‌که ساختار پیرنگ، شخصیت، پیوستار زمانی- مکانی، زبان و شیوه‌ی نگرش آن به واقعیت معاصر، فرسنگ‌ها با رمان در تعریف غربی تفاوت دارد. آسیب دیگری که از این مساله حاصل می‌‌آید عدم کارکرد رمان در خوانش وضعیت اجتماعی است، بهطوریکه بیشتر نوشته‌هایی که به این نام منتشر می‌شوند نه تنها نمی‌توانند «مازادی بر واقعیت معاصر» را جهت درک چند جانبه‌تری از آن بنمایاند، بلکه در بهترین حالت به وقایع‌نگاری و گزارش‌نویسی حوادث رخ داده می‌پردازند.
ادامه👇
اندیشیدن به امر معمولی؛
رمان‌ها چگونه فکر می‌کنند؟
به‌هدایت کاوان محمدپور
۴ جلسه
تفاوت بین ژانرهای ادبی را می‌توان در نسبت‌شان با «واقعیت» سنجید. اینکه ژانرها چگونه واقعیت را به تصویر می‌کشند و برای ارائه جزئیات آن از چه عناصر و تمهیداتی سود می‌گیرند، به میزان قابل توجهی اختلاف بین ژانرها را روشن می‌کند. این نسبت چنان اثر ادبی را به خود مشغول می‌دارد که علاوه بر تفاوت مابین ژانرها، می‌تواند هر ژانر مشخصی را هم دست خوش تغییر قرار دهد. وجود سبک‌های متعدد ادبی، تغییرات فرمال در تاریخ ادبیات، ظهور و افول مکاتب ادبی و در نهایت تغییر نگرش ما نسبت به ادبیات، صورت‌بندی جدیدی از واقعیت ارائه می‌دهد.
گونه‌ی «رمان» از همان سپیده‌دمان ظهور خود، همیشه واقعیت را به انحاء مختلف در پس اندیشهی خود داشته است. رئالیسم صوریِ رمان مدعی است نه تنها می‌تواند «واقعیت معاصر» را بهتر از «نظریه‌های انتزاعی» بازنمایی کند، بلکه به دلیل صیرورت و عدم ثباتی که در ذات خود دارد بهتر از هر ژانر دیگری می‌تواند درکی چندجانبه از واقعیت ارائه دهد؛ امکانِ بازنمایی واقعیت در ادبیات تنها محدود به «واقعیت موجود، تجربه شده و عینیت یافته» نیست. رمان، واقعیت را در کلیت خود -آنچه هست و آنچه می‌تواند باشد- معنا می‌کند، بنابراین همیشه «مازادی از واقعیت موجود» را در خود دارد.
سیر تحول درک واقعیت را بهتر است از یونان باستان و با تکیه بر فروپاشی گونه‌های برتر ادبی-حماسه و تراژدی- و همچنین شرایط ظهور «رمان مدرن» در اوایل سده‌ی هفدهم بررسی کرد. اکثر نظریه‌پردازان معتقدند متون منثوری که بعد از افول گونه‌های حماسه و تراژدی در یونان ظهور کرد نوعی «رمان باستان» را به‌وجود آورد که بیشتر از گونه‌های دیگر به واقعیت ملموس، تجربه شده و قابل تجربه نزدیک بود. این گونه‌های جدید با عناوین مختلفی چون سلحشورنامه‌ها و ماجراجویی‌ها در تاریخ ادبیات شناخته می‌شوند.
رمان «دُن‌کیشوت» که عموماً عنوان اولین رمان تاریخ را با خود یدک می‌کشد، به‌زعم نظریه‌پردازانی چون میخاییل باختین تنها جامع‌ترین شکل از گونه‌ی ادبی رمان تا آن دوران است نه اولین آن. این پیشگامی را حتی در واژه انگلیسی Novel (رمان) نیز می‌توان شاهد بود. این واژه در اوایل قرن شانزدهم، یعنی قبل از نوشته‌های دانیل دفو، ریچاردسون و فیلدینگ -اولین نویسندگان رمان بریتانیایی- از زبان‌های لاتین به زبان انگلیسی راه یافت، و تنها در اواخر قرن هجدهم بود که به اصطلاحی رایج در زبان انگلیسی بدل شد؛ اصطلاحی که تقریباً همزمان با رایج شدن «رئالیسم» در نقد هنر بود.
از آنجایی که ژانرهای روایی دوران باستان و نیز گونه‌های پارودی که بعد از فروپاشی آنها در یونان و روم به منصه ظهور رسیدند، مصادیقی به عنوان ادبیات برتر در تاریخ خاورمیانه ندارند، مقایسه و کشف تفاوت‌های رمان با انواع روایی گذشته برای ما دشوار است. شاید به همین دلیل است که هنوز نزد ما تحلیل رمان، محدود به روایت‌شناسی، مضمون‌شناسی و سبک‌شناسی سنتی از سروانتس به بعد است، یعنی کمتر به تفاوت‌های رمانِ سروانتس با دیگر انواع متون روایی قبل از آن می‌پردازیم. این درحالی ست که گونه‌ی رمان در تقابل و تفاوت با ژانرهای روایی باستان معنا پیدا می‌کند و تنها از طریق شناخت و سنجش با همان ژانرهاست که می‌توان درک بهتری از آن حاصل کرد.
همین محدودانگاری پژوهشی موجب شده بعضاً هر «متن مثنور طولانی» به عنوان «رمان» در فضای عمومی مطرح شود، درحالی‌که ساختار پیرنگ، شخصیت، پیوستار زمانی- مکانی، زبان و شیوه‌ی نگرش آن به واقعیت معاصر، فرسنگ‌ها با رمان در تعریف غربی تفاوت دارد. آسیب دیگری که از این مساله حاصل می‌‌آید عدم کارکرد رمان در خوانش وضعیت اجتماعی است، بهطوریکه بیشتر نوشته‌هایی که به این نام منتشر می‌شوند نه تنها نمی‌توانند «مازادی بر واقعیت معاصر» را جهت درک چند جانبه‌تری از آن بنمایاند، بلکه در بهترین حالت به وقایع‌نگاری و گزارش‌نویسی حوادث رخ داده می‌پردازند.
ادامه👇
جلسات پیش‌رو با طرح مجدد چیستی رمان در زیر عنوان «رمان‌ها چگونه فکر می‌کنند؟» برآن است که تاریخ ظهور رمان را در نسبتش با واقعیت، و همچنین تفاوت آن را با گونه‌های برتر ادبی باستان مورد سنجش قرار دهد. از این‌رو در چهار جلسه به بازخوانی اندیشه‌های ارسطو، میخاییل باختین، لوکاچ، ایان وات، آدورنو، هانس بلومنبرگ، فردریک جیمسون و برخی از نامدارترین متفکران این حوزه می‌پردازیم. لازم به ذکر است زیر عنوان درسگفتارها از کتابی با همین عنوان «How Novels Think» از «ننسی آرمسترانگ» گرفته شده است. آرمسترانگ تنها به بررسی رمان‌های بریتانیایی دوره ویکتوریا می‌پردازد و از خلال آنها سوژه‌ی نوگرا را مورد واکاوی قرار می‌دهد.
درسگفتارهای پیش‌رو، محدود به دوره مشخصی از تاریخ ادبیات نیست بلکه کل تاریخ رمان و شرط ظهور آن را در بستر تحولات نظری و صورت‌های مختلف اجتماعی مورد بررسی قرار می‌دهد. بنابراین عناصر روایی از قبیل «زبان»، «مکان»، «زمان»، «شخصیت» و «پیرنگ» را در نسبت با مفهوم «واقعیت صوری رمان» مطرح می‌کند تا تفاوت «گفتمان‌های رمان‌گرا» را با دیگر انواع ادبی مشخص کند.
جلسه‌ی اول: زبان مرکزگرا؛ حماسه و گفتمان شاعرانه
جسله‌ی دوم: بی‌خانمانی استعلایی؛ عصر معصیت‌های بزرگ
جلسه‌ی سوم: دگرمفهومی دلقک؛ خنده، کارناوال، چندآوایی
جلسه‌ی چهارم: رئالیسم صوری؛ مازاد واقعیت موجود
کاوان محمدپور نویسنده و منتقد ادبی، در حوزههای گوناگون ادبیات از جمله روایت‌شناسی و نقد ادبی قلم می‌زند. از آثار او بوطیقای روایت: روایت‌شناسی رمان کُردی به انتشار رسیده است که در هفته پژوهش ۱۴۰۲ به عنوان تالیف برتر معرفی شد. وی در حال حاضر مشغول تألیف کتابی است تحت عنوان سرچشمه‌های ادبیات مدرن کُردی. محمدپور علاوه بر تجربه‌ی گسترده‌ی روزنامه‌نگاری و انتشار یادداشت‌ها و مقالات گوناگون در مجلات فارسی و کُرد زبان، سابقه‌ی داوری در برخی جشنواره‌های سراسری و بین‌المللی را نیز در کارنامه‌ی خود دارد. یکی از مقالات او با عنوان «Eurocentric Aestheticism, Reproducer of Western Symbolic Hegemony» در کتاب مجموعه مقالات (Mapping Minor/Small and World Literatures: Periphery and Center.) توسط ناشر آمریکایی (Lexington Books) در ژوئن 2024 منتشر شد.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتارهای پیش‌رو، محدود به دوره مشخصی از تاریخ ادبیات نیست بلکه کل تاریخ رمان و شرط ظهور آن را در بستر تحولات نظری و صورت‌های مختلف اجتماعی مورد بررسی قرار می‌دهد. بنابراین عناصر روایی از قبیل «زبان»، «مکان»، «زمان»، «شخصیت» و «پیرنگ» را در نسبت با مفهوم «واقعیت صوری رمان» مطرح می‌کند تا تفاوت «گفتمان‌های رمان‌گرا» را با دیگر انواع ادبی مشخص کند.
جلسه‌ی اول: زبان مرکزگرا؛ حماسه و گفتمان شاعرانه
جسله‌ی دوم: بی‌خانمانی استعلایی؛ عصر معصیت‌های بزرگ
جلسه‌ی سوم: دگرمفهومی دلقک؛ خنده، کارناوال، چندآوایی
جلسه‌ی چهارم: رئالیسم صوری؛ مازاد واقعیت موجود
کاوان محمدپور نویسنده و منتقد ادبی، در حوزههای گوناگون ادبیات از جمله روایت‌شناسی و نقد ادبی قلم می‌زند. از آثار او بوطیقای روایت: روایت‌شناسی رمان کُردی به انتشار رسیده است که در هفته پژوهش ۱۴۰۲ به عنوان تالیف برتر معرفی شد. وی در حال حاضر مشغول تألیف کتابی است تحت عنوان سرچشمه‌های ادبیات مدرن کُردی. محمدپور علاوه بر تجربه‌ی گسترده‌ی روزنامه‌نگاری و انتشار یادداشت‌ها و مقالات گوناگون در مجلات فارسی و کُرد زبان، سابقه‌ی داوری در برخی جشنواره‌های سراسری و بین‌المللی را نیز در کارنامه‌ی خود دارد. یکی از مقالات او با عنوان «Eurocentric Aestheticism, Reproducer of Western Symbolic Hegemony» در کتاب مجموعه مقالات (Mapping Minor/Small and World Literatures: Periphery and Center.) توسط ناشر آمریکایی (Lexington Books) در ژوئن 2024 منتشر شد.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
نشست آزاد (حضوری و آنلاین) درباره‌ی کناب «محیط مصنوع و شکل‌گیری طبقۀ کارگر صنعتی؛ ۱۲۸۷ تا ۱۳۲۰»
شنبه ۱۲ آبان، ساعت ۱۵:۳۰ تا ۱۷:۳۰
در این نشست که پس از متن‌خوانی جمعی کتاب «محیط مصنوع و شکل‌گیری طبقۀ کارگر صنعتی؛ ۱۲۸۷ تا ۱۳۲۰» در طی سه جلسه و به گردانندگی مارال لطیفی انجام شد، قصد داریم با حضور نویسنده کاوه احسانی و منتقد فرشید مقدم‌سلیمی، به نقد و بررسی کتاب بپردازیم و در حضور مخاطبین آزاد که به شکل حضوری یا آنلاین در جلسه حاضر خواهند شد از فرآیند پژوهش، روش تحقیق و مسائلی که پیش رو نهاده است پرسش کنیم. لازم به ذکر است که مخاطبین آنلاین می‌بایست از پیش با ما تماس حاصل کنند تا لینک ورود به جلسه در اختیارشان قرار گیرد.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این نشست، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
شنبه ۱۲ آبان، ساعت ۱۵:۳۰ تا ۱۷:۳۰
در این نشست که پس از متن‌خوانی جمعی کتاب «محیط مصنوع و شکل‌گیری طبقۀ کارگر صنعتی؛ ۱۲۸۷ تا ۱۳۲۰» در طی سه جلسه و به گردانندگی مارال لطیفی انجام شد، قصد داریم با حضور نویسنده کاوه احسانی و منتقد فرشید مقدم‌سلیمی، به نقد و بررسی کتاب بپردازیم و در حضور مخاطبین آزاد که به شکل حضوری یا آنلاین در جلسه حاضر خواهند شد از فرآیند پژوهش، روش تحقیق و مسائلی که پیش رو نهاده است پرسش کنیم. لازم به ذکر است که مخاطبین آنلاین می‌بایست از پیش با ما تماس حاصل کنند تا لینک ورود به جلسه در اختیارشان قرار گیرد.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این نشست، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتار (آفلاین )
سوژه و دازاین؛
چرا گشودگی و مجال‌دادگی آزادی است؟
به‌هدایت احسان پویافر
۴ جلسه
@bidarschool
@bidarcourses
سوژه و دازاین؛
چرا گشودگی و مجال‌دادگی آزادی است؟
به‌هدایت احسان پویافر
۴ جلسه
@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتار (آفلاین )
سوژه و دازاین؛
چرا گشودگی و مجال‌دادگی آزادی است؟
به‌هدایت احسان پویافر
۴ جلسه
در این درسگفتار درباره‌ی دازاین (Dasein) سخن خواهد رفت و جایگاه مفهوم آن را ذیل اندیشهی هایدگر فهمی دوباره خواهیم کرد. پرسش‌هایی می‌توانند ما را به سوی دازاین، به سوی زندگی واقعی‌مان برگرداند، پرسش‌هایی چون: چگونه دازاین-انسان اساسا یک گشودگی به سوییِ... ناتمام است؟ چرا زندگی واقعی چیزی متفاوت از محاسبات از پیش تعین‌شده می‌شود؟ چرا محاسبات ما همواره به نقطه هدف اصابت نمی‌کند؟ آیا ما خوب و درست محاسبه نکرده‌ایم؟ آیا ما دچار ضعف نفس (Acedia) هستیم که سبب می‌شود درست عمل نمی‌کنیم؟ یا نه اساسا مسئله چیزی دیگریست؟ انقلابی می‌شود، بعد گفته می‌شود« قرار بود چیزی دیگر شود چرا این‌طور شد؟» جنگ جهانی‌ای در دل عقلانیت محاسبه شده‌ی تمدن غرب رخ می‌دهد و بعد بازی از دست همه خارج می‌شود. آیا عقل محاسبه‌گر درست کار نکرده بود و باید بیشتر صیقل بخورد؟
چرا اساسا بازی از دست ما خارج می‌شود؟ آیا محاسبات به‌هم‌خورده و عقل و هرگونه بنیاد متافیزیکی همچون انتوتئولوژیْ زندگی واقع‌بوده را از دست داده است و به همین سبب سنجه‌اش را گم کرده است؟ آیا آدمی همچون سوژه-جوهری سراسربین نیاز به قطعیت، محاسبه و نگاه خیره‌ی بیشتری دارد تا بتواند ابژهایش را منکوب‌تر کند؟ آیا اگر فردی که ذیل یک بنیاد متافیزیکی دینی زندگی می‌کند هنگامی که علی‌رغم محاسباتش روال زندگی‌اش به‌هم می‌خورد و ناامید می‌شود، یک جای کار می‌لنگد؟ آیا مناسبات دینی را درست عمل نکرده یا مسئله چیز دیگری است؟ شاید زندگی تماما تحت سیطره‌ی سوژه‌ای آزاد و درخود فروبسته نباشد. شاید زندگی با آدمی نه به‌وسیله آدمی پیش می‌رود؟ آیا می‌توان گفت که زندگی وجهی رخدادی دارد و رخدادها هم به تمامه محاسبه‌ناپذیرند و به ناگاه به آدمی اصابت می‌کنند؟
اگر بخواهیم با این پرسش‌ها با هایدگر حرکت کنیم، نزد هایدگر انسان به‌نحو هستی‌‌شناختی دازاین دانسته می‌شود، او همان‌قدر که دقیقاً و صرفاً بر اساس خودش فهمیده نمی‌شود، همان‌قدر هم با وضع انسان به مثابه «من»، خودآگاهی و سوژه و دیگر چیزهای بنیاد‌فرض‌شده درک نمی‌شود. مرزهای سوبژکتیویته به مثابه هستی انسانی، در دازاین، با توجه به هستی انسانی به مثابه اگزیستانس‌کردنی گشوده و خویش‌مندانه در گشودگی هستی- به‌طور کلی درهم شکسته می‌شود، حتی گفتار و زبان دازاین به عنوان شالوده‌ی هستی یا نوع هستی دازاین هزارتو و برانگیزاننده است.
دازاین برون-خویشی دارد که با مفهوم اگزیستنانس که شیوه‌ی هستی دازاین را معین می‌کند در ارتباط است. دازاین اگزیستانس دارد یعنی تعیین ماهیت او با نوع چیستی‌اش در خود بروز نمی‌کند بلکه در نسبت با چیزها رخ می‌نماید، دازاین همانند سوژه به شیوه‌ی تأملی و با سردرخودفروبردگی بر «منِ» خود در تفکیک و شکاف با جهان رخ نمی‌دهد، بلکه او به نحو ِهرمنوتیکی در با-هستن با دیگران و با در-جهان-بودن رخ می‌دهد.
در این لحظه فهم تمایز میان تفکر تأملی (Reflektion) با تفکر اندیشه‌ورز(Besinnung) از مباحث مهم برای فهم و تفاوت سوژه و دازاین است.
بر این اساس، سوژه سر در درون (درون‌ماندگار) و دازاین سر در بیرون(استعلا) دارد. این گونه است که سوژه خودبنیاد می‌شود و دازاین خودبنیاد نیست بلکه براساس گشودگی و مصممیت در کنار چیزها هستی خودینه‌اش را بروز می‌دهد. دازاین نگاهی پیرامون‌گر نسبت به چیزهای دور و اطرافش دارد و در بدو امر به نحو نظری-شناختی با چیزها مواجهه نمی‌شود او پیشاپیش دل‌مشغول چیزهاست او اساسا یک دل‌مشغولی است و در نسبت-رفتار با جهانش آنی می‌شود که هست.
با طرح این پرسش‌ها و مسائل، اين درسگفتار بدين گونه پيش‌خواهد رفت:
جلسه‌ی اول: دراین جلسه درخصوص نگاه پدیدارشناسی هایدگر با تاکید بر ساخت‌گشایی فراداده و بازگشت به خود زندگی-هستی سخن خواهد رفت.
جلسه‌ی دوم: در این جلسه به سوژه و دازاین و وجوه این دو مفهوم خواهیم پرداخت. در اینجا از نسبت‌مندی و فراروندگی در قلمرو-جای دازاین و بنیان‌مندی و درون‌ماندگاری سوژه و نیز به تفکر انتوتئولوژی خواهیم پرداخت. در ذیل این بحث به متافیزیک نزد هایدگر نیز اشاراتی خواهد شد.
جلسه‌ی سوم : در این جلسه در خصوص دو نوع تفکر تأملی و تفکر اندیشه‌ورز سخن خواهیم گفت و سپس از گلاسنهایت( وارستگی) و مجال‌دادگی سخن خواهد رفت.
جلسه‌ی چهارم: در این جلسه درباره‌ی هستی‌شناسی رخدادمحور در نسبت با آزادی و حقیقت سخن خواهیم گفت و موقعیت دازاین را در پرتابی از سوی هستی و طرحی از آن خودْ مطرح خواهیم کرد.
ادامه👇
سوژه و دازاین؛
چرا گشودگی و مجال‌دادگی آزادی است؟
به‌هدایت احسان پویافر
۴ جلسه
در این درسگفتار درباره‌ی دازاین (Dasein) سخن خواهد رفت و جایگاه مفهوم آن را ذیل اندیشهی هایدگر فهمی دوباره خواهیم کرد. پرسش‌هایی می‌توانند ما را به سوی دازاین، به سوی زندگی واقعی‌مان برگرداند، پرسش‌هایی چون: چگونه دازاین-انسان اساسا یک گشودگی به سوییِ... ناتمام است؟ چرا زندگی واقعی چیزی متفاوت از محاسبات از پیش تعین‌شده می‌شود؟ چرا محاسبات ما همواره به نقطه هدف اصابت نمی‌کند؟ آیا ما خوب و درست محاسبه نکرده‌ایم؟ آیا ما دچار ضعف نفس (Acedia) هستیم که سبب می‌شود درست عمل نمی‌کنیم؟ یا نه اساسا مسئله چیزی دیگریست؟ انقلابی می‌شود، بعد گفته می‌شود« قرار بود چیزی دیگر شود چرا این‌طور شد؟» جنگ جهانی‌ای در دل عقلانیت محاسبه شده‌ی تمدن غرب رخ می‌دهد و بعد بازی از دست همه خارج می‌شود. آیا عقل محاسبه‌گر درست کار نکرده بود و باید بیشتر صیقل بخورد؟
چرا اساسا بازی از دست ما خارج می‌شود؟ آیا محاسبات به‌هم‌خورده و عقل و هرگونه بنیاد متافیزیکی همچون انتوتئولوژیْ زندگی واقع‌بوده را از دست داده است و به همین سبب سنجه‌اش را گم کرده است؟ آیا آدمی همچون سوژه-جوهری سراسربین نیاز به قطعیت، محاسبه و نگاه خیره‌ی بیشتری دارد تا بتواند ابژهایش را منکوب‌تر کند؟ آیا اگر فردی که ذیل یک بنیاد متافیزیکی دینی زندگی می‌کند هنگامی که علی‌رغم محاسباتش روال زندگی‌اش به‌هم می‌خورد و ناامید می‌شود، یک جای کار می‌لنگد؟ آیا مناسبات دینی را درست عمل نکرده یا مسئله چیز دیگری است؟ شاید زندگی تماما تحت سیطره‌ی سوژه‌ای آزاد و درخود فروبسته نباشد. شاید زندگی با آدمی نه به‌وسیله آدمی پیش می‌رود؟ آیا می‌توان گفت که زندگی وجهی رخدادی دارد و رخدادها هم به تمامه محاسبه‌ناپذیرند و به ناگاه به آدمی اصابت می‌کنند؟
اگر بخواهیم با این پرسش‌ها با هایدگر حرکت کنیم، نزد هایدگر انسان به‌نحو هستی‌‌شناختی دازاین دانسته می‌شود، او همان‌قدر که دقیقاً و صرفاً بر اساس خودش فهمیده نمی‌شود، همان‌قدر هم با وضع انسان به مثابه «من»، خودآگاهی و سوژه و دیگر چیزهای بنیاد‌فرض‌شده درک نمی‌شود. مرزهای سوبژکتیویته به مثابه هستی انسانی، در دازاین، با توجه به هستی انسانی به مثابه اگزیستانس‌کردنی گشوده و خویش‌مندانه در گشودگی هستی- به‌طور کلی درهم شکسته می‌شود، حتی گفتار و زبان دازاین به عنوان شالوده‌ی هستی یا نوع هستی دازاین هزارتو و برانگیزاننده است.
دازاین برون-خویشی دارد که با مفهوم اگزیستنانس که شیوه‌ی هستی دازاین را معین می‌کند در ارتباط است. دازاین اگزیستانس دارد یعنی تعیین ماهیت او با نوع چیستی‌اش در خود بروز نمی‌کند بلکه در نسبت با چیزها رخ می‌نماید، دازاین همانند سوژه به شیوه‌ی تأملی و با سردرخودفروبردگی بر «منِ» خود در تفکیک و شکاف با جهان رخ نمی‌دهد، بلکه او به نحو ِهرمنوتیکی در با-هستن با دیگران و با در-جهان-بودن رخ می‌دهد.
در این لحظه فهم تمایز میان تفکر تأملی (Reflektion) با تفکر اندیشه‌ورز(Besinnung) از مباحث مهم برای فهم و تفاوت سوژه و دازاین است.
بر این اساس، سوژه سر در درون (درون‌ماندگار) و دازاین سر در بیرون(استعلا) دارد. این گونه است که سوژه خودبنیاد می‌شود و دازاین خودبنیاد نیست بلکه براساس گشودگی و مصممیت در کنار چیزها هستی خودینه‌اش را بروز می‌دهد. دازاین نگاهی پیرامون‌گر نسبت به چیزهای دور و اطرافش دارد و در بدو امر به نحو نظری-شناختی با چیزها مواجهه نمی‌شود او پیشاپیش دل‌مشغول چیزهاست او اساسا یک دل‌مشغولی است و در نسبت-رفتار با جهانش آنی می‌شود که هست.
با طرح این پرسش‌ها و مسائل، اين درسگفتار بدين گونه پيش‌خواهد رفت:
جلسه‌ی اول: دراین جلسه درخصوص نگاه پدیدارشناسی هایدگر با تاکید بر ساخت‌گشایی فراداده و بازگشت به خود زندگی-هستی سخن خواهد رفت.
جلسه‌ی دوم: در این جلسه به سوژه و دازاین و وجوه این دو مفهوم خواهیم پرداخت. در اینجا از نسبت‌مندی و فراروندگی در قلمرو-جای دازاین و بنیان‌مندی و درون‌ماندگاری سوژه و نیز به تفکر انتوتئولوژی خواهیم پرداخت. در ذیل این بحث به متافیزیک نزد هایدگر نیز اشاراتی خواهد شد.
جلسه‌ی سوم : در این جلسه در خصوص دو نوع تفکر تأملی و تفکر اندیشه‌ورز سخن خواهیم گفت و سپس از گلاسنهایت( وارستگی) و مجال‌دادگی سخن خواهد رفت.
جلسه‌ی چهارم: در این جلسه درباره‌ی هستی‌شناسی رخدادمحور در نسبت با آزادی و حقیقت سخن خواهیم گفت و موقعیت دازاین را در پرتابی از سوی هستی و طرحی از آن خودْ مطرح خواهیم کرد.
ادامه👇
احسان پويافر متولد ۱۳۵۷، فارغ‌التحصیلِ کارشناسی حقوق و زبان و ادبيات آلمانی و دکتری فلسفه‌ی تربيت است.
او تز دکترايش را درباره‌ی «پديدارشناسی تربيت بر مبنای بازخوانی مفاهيم حال وهوای (اشتيمونگ) بنيادين و پروا نزد هايدگر» نوشته است. عمده تحقيقات او در حوزه‌ی پديدارشناسی و از نقطه عزيمت‌هاي هايدگر -البته نه لزوما خود هايدگر- است، او اينك در حال پژوهش درباره‌ی نسبت راديكاليسمِ بنيادينِ ماركس و هايدگر به مثابه يك امكان بنيادين است. از او مقالاتی در نشريات مختلف به چاپ رسيده است. همچنين از او ترجمه‌ی کتاب «سوژه و دازاين» از فردريش ويلهلم فون هرمان (آخرين دستيار مارتين هايدگر) از آلمانی به فارسی ترجمه و چاپ شده است. اکنون علاوه بر تدريس و پژوهش در حوزههای پديدارشناسی و فلسفه با موضوعات پيش‌گفته، ترجمه‌ی مقالاتی از جلد ۹ مجموعه آثار گادامر با عنوان «زیبایی‌شناسی و شاعرانگی» و نيز ترجمه کتابی با عنوان «تاريخ فرهنگی آب» از اوته گوتسونی را در دست انجام و اتمام دارد.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
او تز دکترايش را درباره‌ی «پديدارشناسی تربيت بر مبنای بازخوانی مفاهيم حال وهوای (اشتيمونگ) بنيادين و پروا نزد هايدگر» نوشته است. عمده تحقيقات او در حوزه‌ی پديدارشناسی و از نقطه عزيمت‌هاي هايدگر -البته نه لزوما خود هايدگر- است، او اينك در حال پژوهش درباره‌ی نسبت راديكاليسمِ بنيادينِ ماركس و هايدگر به مثابه يك امكان بنيادين است. از او مقالاتی در نشريات مختلف به چاپ رسيده است. همچنين از او ترجمه‌ی کتاب «سوژه و دازاين» از فردريش ويلهلم فون هرمان (آخرين دستيار مارتين هايدگر) از آلمانی به فارسی ترجمه و چاپ شده است. اکنون علاوه بر تدريس و پژوهش در حوزههای پديدارشناسی و فلسفه با موضوعات پيش‌گفته، ترجمه‌ی مقالاتی از جلد ۹ مجموعه آثار گادامر با عنوان «زیبایی‌شناسی و شاعرانگی» و نيز ترجمه کتابی با عنوان «تاريخ فرهنگی آب» از اوته گوتسونی را در دست انجام و اتمام دارد.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
درسگفتار (آفلاین )
هنر زنده؛
سفری کوتاه به جهان پرفورمانس و هنرهای مشارکتی
به‌هدایت هلیا همدانی
۸ جلسه
@bidarschool
@bidarcourses
هنر زنده؛
سفری کوتاه به جهان پرفورمانس و هنرهای مشارکتی
به‌هدایت هلیا همدانی
۸ جلسه
@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتار (آفلاین )
هنر زنده؛
سفری کوتاه به جهان پرفورمانس و هنرهای مشارکتی
به‌هدایت هلیا همدانی
۸ جلسه
در این دوره به بررسی مقدماتی پرفورمانس و هنر مشارکتی می‌پردازیم و تلاش می‌کنیم با تحلیل برخی آثار و لحظات کلیدی که هر دو این شیوه‌های هنری را شکل داده‌اند، درکی پایه‌ای از مسیر تکاملی این جریان‌ها فراهم کنیم. مسیری که طی خواهیم کرد تنها خوانشی‌ست از میان خوانش‌های گوناگون تاریخی که شناختی محدود از این جریان‌های هنری به دست می‌دهد. تمرکز ما بر تحلیل تجربی و نمونه‌های خاصی است که به درک کلی کمک کند و این نمونه‌ها را در تصویری وسیع‌تر و در سیر تحول تاریخ هنر قرار دهد.
در ابتدای دوره بر ریشه‌های پرفورمانس و هنر مشارکتی در جنبش‌های آوانگارد قرن بیستم، مانند فوتوریسم و دادائیسم، اشاره‌ای گذرا خواهیم داشت؛ سپس به آثار هنرمندان شناخته‌شده‌ای مانند جکسون پولاک و آلن کاپرو که نقشی کلیدی در شکل‌گیری پرفورمانس در غرب ایفا کرده‌اند می‌پردازیم و در ادامه، برای بررسی دقیقتر پرفورمانس، به متون و آثار هنرمندانی همچون بروس نائومان، مارتا روزلر، آندریا فریزر، تانیا بروگوئرا، و مونا حاطوم و ...که در کارهای خود از بدن، فضا و تعاملات اجتماعی به‌عنوان ابزار بیانی استفاده کرده‌اند نگاهی خواهیم انداخت.
هنگامی که به هنرهای مشارکتی می‌پردازیم، آثار و پروژه‌های هنرمندانی همچون پاول آلتامر، توماس هیرشهورن، و آنتونیو مونتاداس بررسی می‌شود. این هنرمندان هرکدام به روشی متفاوت در تلاش‌اند تا با مشارکت فعال مخاطبان، فضایی برای تعاملات جدید و گفت‌وگوهای اجتماعی فراهم کنند. در کنار تحلیل آثار هنری مشارکتی، بخش‌هایی از کتاب جهنم‌های مصنوعی اثر کلر بیشاپ به عنوان منبع الهام برای بررسی انتقادی رابطه‌ی بین هنر و مخاطب مطالعه می‌شود. هدف این بخش از دوره، بررسی گفتمان‌های اجتماعی و سیاسی موجود در پروژه‌های هنری است که مخاطبان را به مشارکت فعال دعوت می‌کنند.
این دوره گرچه به رسم کلاس‌های آزاد پذیرای شرکت‌کنندگانی از رشته‌های مختلف است، اما داشتن پیش‌زمینه‌ای در تاریخ هنر و علاقه‌مندی به شیوه‌های هنری معاصر توصیه می‌شود. با توجه به زمان محدود و پیچیدگی مفاهیم، مشارکت فعال شرکت‌کنندگان در مباحث و انجام تکالیف بسیار ضروری است. این طرح درس با تأکید بر این نکته طراحی شده که تنها یک خوانش تجربی از تاریخ هنر ارائه دهد و از مشارکت فعال دانشجویان و نگاه انتقادی آنها در طی دوره استقبال می‌کند.
هلیا همدانی مورخ هنر، پژوهشگر و کیورتور در تهران و رُم به فعالیت می‌پردازد. او فارغ‌التحصیل طراحی صنعتی از دانشگاه هنر و تاریخ هنر از دانشگاه ساپینزای شهر رم است. رساله‌ی کارشناسی تاریخ هنرش درباره‌ی "شهادت‌دهی با هنر" و رساله‌ی کارشناسی ارشد او درباره‌ی "بازخوانی زیبایی‌شناسی رابطه‌های وابسته" بود. او سال گذشته پروژه دکتری خود را با موضوع "تاریخ هنر‌نگاری در ایران با تمرکز بر کوشش‌های رویین پاکباز" به پایان رسانده است. برای مجلات مختلفی به زبان‌های فارسی، ایتالیایی و انگلیسی درباره‌ی هنرهای تجسمی می‌نویسد و به عنوان کیورتور مستقل بیش از سی کارنمای انفرادی و گروهی در ایران و ایتالیا برای هنرمندان از فرهنگ‌های مختلف برگزار کرده‌است. او به طور اخص به مباحث میان‌فرهنگی می‌پردازد و در زمینه‌ی آموزش میان‌فرهنگی با مهاجران با گروهی پژوهشی در مدارس دولتی شهر رُم کارگاه‌هایی برگزار کرده است. وی همچنین کیورتور چند اقامت هنری(رزیدنسی) در جنوب ایتالیا بوده است و در همکاری با اقامت فرهنگی «بریج آرت» در سیسیل در سال 1397 با پروژه‌ی گذر از مرزها در بخش جنبی دوازدهمین دوسالانه‌ی مانیفستا شرکت کرده است.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
هنر زنده؛
سفری کوتاه به جهان پرفورمانس و هنرهای مشارکتی
به‌هدایت هلیا همدانی
۸ جلسه
در این دوره به بررسی مقدماتی پرفورمانس و هنر مشارکتی می‌پردازیم و تلاش می‌کنیم با تحلیل برخی آثار و لحظات کلیدی که هر دو این شیوه‌های هنری را شکل داده‌اند، درکی پایه‌ای از مسیر تکاملی این جریان‌ها فراهم کنیم. مسیری که طی خواهیم کرد تنها خوانشی‌ست از میان خوانش‌های گوناگون تاریخی که شناختی محدود از این جریان‌های هنری به دست می‌دهد. تمرکز ما بر تحلیل تجربی و نمونه‌های خاصی است که به درک کلی کمک کند و این نمونه‌ها را در تصویری وسیع‌تر و در سیر تحول تاریخ هنر قرار دهد.
در ابتدای دوره بر ریشه‌های پرفورمانس و هنر مشارکتی در جنبش‌های آوانگارد قرن بیستم، مانند فوتوریسم و دادائیسم، اشاره‌ای گذرا خواهیم داشت؛ سپس به آثار هنرمندان شناخته‌شده‌ای مانند جکسون پولاک و آلن کاپرو که نقشی کلیدی در شکل‌گیری پرفورمانس در غرب ایفا کرده‌اند می‌پردازیم و در ادامه، برای بررسی دقیقتر پرفورمانس، به متون و آثار هنرمندانی همچون بروس نائومان، مارتا روزلر، آندریا فریزر، تانیا بروگوئرا، و مونا حاطوم و ...که در کارهای خود از بدن، فضا و تعاملات اجتماعی به‌عنوان ابزار بیانی استفاده کرده‌اند نگاهی خواهیم انداخت.
هنگامی که به هنرهای مشارکتی می‌پردازیم، آثار و پروژه‌های هنرمندانی همچون پاول آلتامر، توماس هیرشهورن، و آنتونیو مونتاداس بررسی می‌شود. این هنرمندان هرکدام به روشی متفاوت در تلاش‌اند تا با مشارکت فعال مخاطبان، فضایی برای تعاملات جدید و گفت‌وگوهای اجتماعی فراهم کنند. در کنار تحلیل آثار هنری مشارکتی، بخش‌هایی از کتاب جهنم‌های مصنوعی اثر کلر بیشاپ به عنوان منبع الهام برای بررسی انتقادی رابطه‌ی بین هنر و مخاطب مطالعه می‌شود. هدف این بخش از دوره، بررسی گفتمان‌های اجتماعی و سیاسی موجود در پروژه‌های هنری است که مخاطبان را به مشارکت فعال دعوت می‌کنند.
این دوره گرچه به رسم کلاس‌های آزاد پذیرای شرکت‌کنندگانی از رشته‌های مختلف است، اما داشتن پیش‌زمینه‌ای در تاریخ هنر و علاقه‌مندی به شیوه‌های هنری معاصر توصیه می‌شود. با توجه به زمان محدود و پیچیدگی مفاهیم، مشارکت فعال شرکت‌کنندگان در مباحث و انجام تکالیف بسیار ضروری است. این طرح درس با تأکید بر این نکته طراحی شده که تنها یک خوانش تجربی از تاریخ هنر ارائه دهد و از مشارکت فعال دانشجویان و نگاه انتقادی آنها در طی دوره استقبال می‌کند.
هلیا همدانی مورخ هنر، پژوهشگر و کیورتور در تهران و رُم به فعالیت می‌پردازد. او فارغ‌التحصیل طراحی صنعتی از دانشگاه هنر و تاریخ هنر از دانشگاه ساپینزای شهر رم است. رساله‌ی کارشناسی تاریخ هنرش درباره‌ی "شهادت‌دهی با هنر" و رساله‌ی کارشناسی ارشد او درباره‌ی "بازخوانی زیبایی‌شناسی رابطه‌های وابسته" بود. او سال گذشته پروژه دکتری خود را با موضوع "تاریخ هنر‌نگاری در ایران با تمرکز بر کوشش‌های رویین پاکباز" به پایان رسانده است. برای مجلات مختلفی به زبان‌های فارسی، ایتالیایی و انگلیسی درباره‌ی هنرهای تجسمی می‌نویسد و به عنوان کیورتور مستقل بیش از سی کارنمای انفرادی و گروهی در ایران و ایتالیا برای هنرمندان از فرهنگ‌های مختلف برگزار کرده‌است. او به طور اخص به مباحث میان‌فرهنگی می‌پردازد و در زمینه‌ی آموزش میان‌فرهنگی با مهاجران با گروهی پژوهشی در مدارس دولتی شهر رُم کارگاه‌هایی برگزار کرده است. وی همچنین کیورتور چند اقامت هنری(رزیدنسی) در جنوب ایتالیا بوده است و در همکاری با اقامت فرهنگی «بریج آرت» در سیسیل در سال 1397 با پروژه‌ی گذر از مرزها در بخش جنبی دوازدهمین دوسالانه‌ی مانیفستا شرکت کرده است.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
Telegram
Bidar
School for art and literature
www.bidar.school
www.bidar.school
*کتاب‌خوانی در ۳ جلسه حضوری و آنلاین
شنبه‌های ۳، ۱۰ و ۱۷ آذر
ساعت ۱۸:۳۰ تا ۲۰:۳۰
گرداننده: بشیر خادملو
درباره‌ی کتاب:
کتاب «زندگی روزمره تهی‌دستان شهری» تحت تأثیر برنامهی پژوهشی آصف بیات و به‌طور ویژه‌تر نظریه‌ی پیش‌روی آرام نوشته شده است. بیات که خود تحت تأثیر جیمز اسکات، ای‌پی تامپسون و نظریه‌های مقاومتِ جنوب بوده است پیش‌روی آرام را مجموعهای از کردارها و استراتژیهای روزمره، آرام و پراکنده‌ی گروههای فاقد قدرت می‌داند که در قالب اَشکال غیررسمی و با هدف توزیع مجدد امکانات و فرصت‌ها متبلور می‌شود. علیرضا صادقی با نقد تاریخنگاری‌هایی که کانون توجه خود را بر طبقات حاکم، دولت‌ها و روشنفکران میگذارند و اشکال مقاومت روزمره را بیمقدار و کم‌ارزش میپندارند با رویکرد «رخدادنگاری از پایین» تلاش کرده است تا اعمال فرودستانِ تهیدست را ثبت کند و به این میانجی به آنها وجهی رویت‌پذیر ببخشد.
* زندگی روزمره تهی‌دستان شهری
نویسنده: علیرضا صادقی
ناشر :آگاه
اطلاعات بیشتر 👇
شنبه‌های ۳، ۱۰ و ۱۷ آذر
ساعت ۱۸:۳۰ تا ۲۰:۳۰
گرداننده: بشیر خادملو
درباره‌ی کتاب:
کتاب «زندگی روزمره تهی‌دستان شهری» تحت تأثیر برنامهی پژوهشی آصف بیات و به‌طور ویژه‌تر نظریه‌ی پیش‌روی آرام نوشته شده است. بیات که خود تحت تأثیر جیمز اسکات، ای‌پی تامپسون و نظریه‌های مقاومتِ جنوب بوده است پیش‌روی آرام را مجموعهای از کردارها و استراتژیهای روزمره، آرام و پراکنده‌ی گروههای فاقد قدرت می‌داند که در قالب اَشکال غیررسمی و با هدف توزیع مجدد امکانات و فرصت‌ها متبلور می‌شود. علیرضا صادقی با نقد تاریخنگاری‌هایی که کانون توجه خود را بر طبقات حاکم، دولت‌ها و روشنفکران میگذارند و اشکال مقاومت روزمره را بیمقدار و کم‌ارزش میپندارند با رویکرد «رخدادنگاری از پایین» تلاش کرده است تا اعمال فرودستانِ تهیدست را ثبت کند و به این میانجی به آنها وجهی رویت‌پذیر ببخشد.
* زندگی روزمره تهی‌دستان شهری
نویسنده: علیرضا صادقی
ناشر :آگاه
اطلاعات بیشتر 👇
«زندگی روزمره تهی‌دستان شهری» تلاشی‌ست برای شکستن اسطوره تهی‌دستِ منفعل که یکسره از تغییر شرایط خود ناتوان است و نیز نشان دادن چهره‌‌ی دیگری از محلات حاشیه‌نشین که عمدتاً به عنوان مکانهای نابهنجارِ زیستِ ناسازگارها و ادغام‌نشده‌ها پنداشته می‌شوند. نویسنده در این کتاب تلاش کرده است مبارزات روزمرهای که تهی‌دستان در اوایل دهه‌ی نود شمسی علیه نیروهای پیش‌رونده‌‌ی بازار برای بقا و بهبودِ زندگی به‌کار گرفته‌اند را ثبت کند و الگوهایی از آنها را نشان دهد؛ مبارزاتی از کنش‌های عادیِ مردمانی عادی که به میانجی تقلاهای معیشتی، اختلالاتی در روند نولیبرال‌سازیِ فزاینده ایجاد می‌کنند و این‌گونه بر تغییرات اجتماعیِ وسیع‌تر اثر میگذارند.
«زندگی روزمره تهی‌دستان شهری» به کشمکش‌های روزمرهای می‌پردازد که تهی‌دستان و صاحبان قدرت در درون اداراتِ محلات تهی‌دست‌نشین تا بلوارها و خیابان‌های تهران با هم پیدا می‌کنند. اختلال در پرداخت قبوض، پیش‌روی‌های افقی و عمودی ساختمان و تبدیل خیابان به فضاهایی برای کسب‌وکار بخشی از استراتژی‌هایی‌ست که عاملیت تهی‌دستان در برابر فقیرترسازیِ ساختاری را به تصویر می‌کشاند. ما در این سه جلسه تلاش خواهیم کرد ضمن بررسی انتقادی مفروضات و رویکردهای نظری، نگاهی دقیقتر به ماهیت و اثرگذاری این نوع عاملیت داشته باشیم.
درباره‌ی نویسنده:
علیرضا صادقی درجه‌ی دکتری خود را از دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران اخذ کرده است. کتاب «زندگی روزمره تهی‌دستان شهری» از رساله‌ی دکتری او برگرفته شده که پس از بازنگری و افزودن مطالب جدید در سال ۱۳۹۷ به چاپ رسیده است. از او همچنین با همکاری رضا آرت، ترجمه‌ی کتاب «انقلاب بدون انقلابیون؛ معنابخشی به بهار عربی» اثر آصف بیات منتشر شده است.
درباره‌ی گرداننده:
بشیر خادملو دانش‌آموخته‌ی کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی از دانشگاه تهران و دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی سیاسی در دانشگاه تربیت‌مدرس است. موضوعات پژوهشی او بر شهرهای حاشیه‌ای، شهرهای جدید و بافت‌های فرسوده شهری متمرکز بوده است که با عطف توجه به سیاست‌های شهری، کنش‌های تهی‌دستان و طبقات متوسط فقیرشده انجام شده است.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
«زندگی روزمره تهی‌دستان شهری» به کشمکش‌های روزمرهای می‌پردازد که تهی‌دستان و صاحبان قدرت در درون اداراتِ محلات تهی‌دست‌نشین تا بلوارها و خیابان‌های تهران با هم پیدا می‌کنند. اختلال در پرداخت قبوض، پیش‌روی‌های افقی و عمودی ساختمان و تبدیل خیابان به فضاهایی برای کسب‌وکار بخشی از استراتژی‌هایی‌ست که عاملیت تهی‌دستان در برابر فقیرترسازیِ ساختاری را به تصویر می‌کشاند. ما در این سه جلسه تلاش خواهیم کرد ضمن بررسی انتقادی مفروضات و رویکردهای نظری، نگاهی دقیقتر به ماهیت و اثرگذاری این نوع عاملیت داشته باشیم.
درباره‌ی نویسنده:
علیرضا صادقی درجه‌ی دکتری خود را از دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران اخذ کرده است. کتاب «زندگی روزمره تهی‌دستان شهری» از رساله‌ی دکتری او برگرفته شده که پس از بازنگری و افزودن مطالب جدید در سال ۱۳۹۷ به چاپ رسیده است. از او همچنین با همکاری رضا آرت، ترجمه‌ی کتاب «انقلاب بدون انقلابیون؛ معنابخشی به بهار عربی» اثر آصف بیات منتشر شده است.
درباره‌ی گرداننده:
بشیر خادملو دانش‌آموخته‌ی کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی از دانشگاه تهران و دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی سیاسی در دانشگاه تربیت‌مدرس است. موضوعات پژوهشی او بر شهرهای حاشیه‌ای، شهرهای جدید و بافت‌های فرسوده شهری متمرکز بوده است که با عطف توجه به سیاست‌های شهری، کنش‌های تهی‌دستان و طبقات متوسط فقیرشده انجام شده است.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
Audio
فایل صوتی نشست و گفتگو درباره‌ی کتاب «محیط مصنوع و شکل‌گیری طبقۀ کارگر صنعتی؛ ۱۲۸۷ تا ۱۳۲۰»
در این نشست که پس از متن‌خوانی جمعی کتاب «محیط مصنوع و شکل‌گیری طبقۀ کارگر صنعتی؛ ۱۲۸۷ تا ۱۳۲۰» در طی سه جلسه و به گردانندگی مارال لطیفی انجام شد، با حضور نویسنده کاوه احسانی به‌صورت آنلاین و منتقد فرشید مقدم‌سلیمی، به نقد و بررسی کتاب پرداختیم و در حضور مخاطبین آزاد که به شکل حضوری و آنلاین در جلسه حاضر بودند از فرآیند پژوهش، روش تحقیق و مسائلی که پیش رو نهاده شده بود پرسش شد.
* محیط مصنوع و شکل‌گیری طبقۀ کارگر صنعتی؛ ۱۲۸۷ تا ۱۳۲۰
نویسنده: کاوه احسانی
مترجم: مارال لطیفی
انتشارات: شیرازه
اطلاعات بیشتر👇
https://www.tg-me.com/bidarcourses/669
در این نشست که پس از متن‌خوانی جمعی کتاب «محیط مصنوع و شکل‌گیری طبقۀ کارگر صنعتی؛ ۱۲۸۷ تا ۱۳۲۰» در طی سه جلسه و به گردانندگی مارال لطیفی انجام شد، با حضور نویسنده کاوه احسانی به‌صورت آنلاین و منتقد فرشید مقدم‌سلیمی، به نقد و بررسی کتاب پرداختیم و در حضور مخاطبین آزاد که به شکل حضوری و آنلاین در جلسه حاضر بودند از فرآیند پژوهش، روش تحقیق و مسائلی که پیش رو نهاده شده بود پرسش شد.
* محیط مصنوع و شکل‌گیری طبقۀ کارگر صنعتی؛ ۱۲۸۷ تا ۱۳۲۰
نویسنده: کاوه احسانی
مترجم: مارال لطیفی
انتشارات: شیرازه
اطلاعات بیشتر👇
https://www.tg-me.com/bidarcourses/669